- rosjanie np. preferują spożywanie jednego zółtka dziennie (lub co drugi dzień) ale tylko surowego zółtka kurzego pod pewnymi warunkami.
- żółtko musi pochodzić wyłącznie ze świeżych (najlepiej dopiero co zniesionych) jaj.
- jajko gotowane (wg. różnych metod) wg. nich tymi właściwościami nie dysponuje.
- spożywanie białka jajka kurzego jest w tej metodzie zabronione.
- ja spożywam do 20 - 25 jajek gotowanych na miękko w ciągu tygodnia.
- gotuję jajka, ocieplone, czyli dzień wcześniej wyjęte z lodówki.
- jajka wstawiam do zimnej wody i gotuję na małym gazie z małym dodatkiem soli kuchennej.
- gotowanie trwa do pierwszego początku wrzenia wody.
- taką metodą jajko u mnie nie pęka, jest podgrzane ale nie przekracza tych 92 st C (chyba ?).
- pękniete jajko ląduje w koszu na śmieci lub pies je zjada.
- spożywam także białko z jaj ale tylko z co drugiego jajka.
- dlaczego spożywam tylko gotowane jajka ?
- otóż gotowane jajko zawiera biotynę, biotyna zapobiega rozprzestrzenianiu sie grzybów Candida w jelitach.
- za to w surowym jajku występuje substancja zwana awidyną, która niszczy biotynę.
- jak z tego widać, spożywany jajka w takiej postaci, w zależności od tego co chcemy "uleczyć".
Awidyna jest główną glikoproteiną występującą w części białkowej jaj ptaków, płazów i gadów [MP98]. Pomimo tego, że stanowi tylko 0,05% zawartości białek w białku jaja kurzego, traktowana jest jako substancja antyodżywcza. Nie zaleca się stosowania diety bogatej w surowe białko jaj, gdyż zawarta w nim awidyna łączy się w jelicie z biotyną (witamina H od niem. Haut - skóra; rys. 1) i przeciwdziała jej wchłanianiu, co może prowadzić do niedoboru tej witaminy w organizmie [Vi76]. Biotyna jest niezbędna nie tylko dla człowieka, ale także dla rozwoju drobnoustrojów, dlatego występująca w jaju awidyna stanowi jego naturalną ochronę przeciwbakteryjną [Pi98]. Obróbka cieplna unieczynnia awidynę, dlatego białko jaj gotowanych nie przeszkadza w absorpcji biotyny [Vi76]. W białku jaja oprócz awidyny występują też m.in. owomukoid, owomucyna i lizozym. Składniki te można rozdzielić na drodze elektroforezy, poprzez proces frakcjonowanego wysolenia oraz metodą chromatografii [WK68]