Chodzio o medytację. Jako że wielu ludziom jest ona i daje ona wiele korzyści, właściwie jest czymś uniwersalnym, to jednak mnie zastanawia jej sens praktykowania oraz to skąd pochodzi. Mianowicie, medytacja została spopularyzowana przez buddyzm, a konkretnie przez Buddę i wielu ludziom się z nim zresztą kojarzy. Jednakże, mało ludzi praktykuje ją w taki sposób jak robił to jej propagator, czyli ciągłe praktyki medytacyjne aż do osiągnięcia pełnego oświecenia (Budda siedział pod drzewem 6 dni i nocy aż osiągnął pełne oświecenie i wyzwolił się od iluzji rzeczywistości). Dlaczego więc nikt go nie naśladuje dosłownie, skoro on po to ludzi uczył medytacji?
My praktykujemy medytację wybiórczo, żeby pozbyć się negatywnych programów/emocji i skupić na pozytywnych, a jednak Budda całkowicie porzucił doczesny świat i "chciał pozbyć się wszystkiego" tzn. mówił, że każde pragnienie wiąże się z cierpieniem, że trzeba wyzwolić się od cierpienia, nawet te pozytywne potrzeby, ponieważ będą one później prowadziły do cierpienia. Cała filozofia buddyzmu kojarzy mi się z taką ucieczką od życia i przeświadczeniem że świat jest zły i jest iluzją, więc za pomocą medytacji i pewnych technik trzeba się od niego wyzwolić. W tym wypadku skupianie się na pozytywnych rzeczach też jest złe, ponieważ najlepiej by było mieć neutralny stosunek do wszystkiego i uciec od tego świata.
Szukam swojej drogi i bardzo dużo osób zachwala praktyki buddyjskie, stawia sobie Buddę jako wzór człowieka oświeconego, a jednak nikt nie postępuje dokładnie tak jak on i nie wyrzeka się życia doczesnego. Przez właśnie takie myślenie nie mogę przekonać się do praktyk medytacyjnych, bo jakby prawdziwy ich sens nadany ok. 2500 lat temu został zatracony. Być może mój problem polega na tym, że nie wyznaję pół środków i jeżeli miałabym coś praktykować, to robiłabym to według jego pierwotnego przeznaczenia, a nie tak jak mi wygodnie. I chociaż mało jest krytyki wokół tej filozofii (nie mówię o religii) to jednak nikt nie praktykuje jej tak jak uczono u źródła. Jaki jest Wasz stosunek do tej filozofii? Byłabym wdzięczna, gdyby ktoś się wypowiedział na ten temat, bo chyba się trochę zagubiłam w moich rozmyślaniach.
Pozdrawiam i życzę wszystkiego co najlepsze w Nowym Roku!
)? Jak go postrzegasz?
w głowie się też jakoś nieswojo czułem.Wiec wygrała strona mojej osoby z dawnego ja ,świadomie się jej poddałem.Tylko mimo tej paniki ,czułem jakby drugą osobę która jest spokojna i opanowana,wiem dziwne .Ciężko opisać to słowami.Takiego stanu nie miałem nigdy i dlatego również spanikowałem.Nie potrafiłem znaleźć miejsca przez następne 5 godzin ,spokój mieszał się ze strachem o swoje życie bo gdy tylko przestawałem panikować ,czułem jak mi serce ogromnie spowalnia i takie wyobcowanie .Gdy udawało mi się wyzbyć tej paniki to nie miałem żadnych innych myśli w głowie ,jakby reszta świata nie istniała czy moje dawna ja. Może ta panika to była taka ostatnia deska ratunku mojego ego ? Albo po prostu mi coś jest hehe. Miałem ten stan od godziny 10:30 do 16:30.Ostatnio zacząłem trochę pisać do szuflady i w tym stanie w 30 mini napisałem najlepszy tekst jak do tej pory. Później mi przeszło ,poczułem ogromne zmęczenie i senność ,nie wiem czy spowodowane tym stanem czy stresem spowodowanym tą paniką. Żałowałem trochę że tak podszedłem do tego ,ale było to dla mnie coś nowego ,niespotykanego do tej pory. Obiecałem sobie że gdy drugi raz tak będę miał,to nie dam staremu ja popsuć mi tego .Wystarczyło kilka głębszych wdechów wieczorem bym znowu zlanazl się w takim stanie ,zmęczenie zniknęło ,przestałem być senny.Troche bardziej nad tym panowałem ale gdzieś tam z tyłu głowy te myśli się kotłowały.Dzisiaj nie medytowalem jeszcze ,wykonałem parę głębszych wdechów jak zamknąłem oczy i momentalnie znalazłem się znowu w tym stanie ,dalej mnie on trochę przeraża.Jestem jakiś inny wtedy ,żadne myśli do mojej głowy się nie przebijają gdy nie panikuje,ale nie jestem jakby sobą,ani wesoły ani smutny ,tylko jakiś obojętny.Co to może być ? Pisząc do was tą wiadomość przeszło mi znowu,czy ja w takim stanie mogę iść na trening ,nic mi się nie stanie ?