Tytuł „Pieśń nad pieśniami” wskazuje na to, że została uznana ona za jedną z najlepszych pieśni, która wyróżnia się na tle innych swą wyjątkowością. Składa się ona z sześciu pieśni, które – w formie dialogu - opisują miłość Oblubieńca i Oblubienicy.
W księdze tej, jako w jedynej w całym Piśmie Świętym, nie zostaje wymienione imię Boga. Niegdyś zastanawiano się także, czy „Pieśń nad pieśniami” w ogóle nadaje się do włączenia w kanon biblijny.
„Pieśń nad pieśniami” uznana jest za dzieło symboliczne, gdyż odnaleźć w nim możemy mnóstwo symboli, m.in.: lilię, cierń, jabłoń, ściany z cedru.
W „Pieśni nad Pieśniami” głównym motywem jest tęsknota za wspólnym przebywaniem, wyrażana głównie w słowach Oblubienicy. Opisuje ona także zalety ukochanego – zwinność, urodę, dbałość o stada. Oblubieniec także pochlebnie wypowiada się o wybrance. Nazywa ją przyjaciółką swego serca, księżniczką, gołąbką.W Starym Testamencie znajduje się Pieśń nad Pieśniami. Dzieło napisał nieznany twórca (choć długi czas za autora uważano króla Salomona) prawdopodobnie między VI a III w. p.n.e. W czym tkwi wyjątkowość Pieśni nad Pieśniami? Kontrowersje wokół Pieśni nad Pieśniami są po części wytłumaczalne, ponieważ jest ona poematem lirycznym o tematyce miłosnej. Ukazuje miłość mężczyzny i kobiety, przeżywaną w całej gamie uczuć, obrazowością i żarem, ale też z godnością i szacunkiem, jakich wymaga czystość owej miłości. Nie pasuje więc do niej określenie „pieśń erotyczna” we współczesnym znaczeniu tego słowa. Jednakże przenośne tylko rozumienie treści Pieśni nad Pieśniami nie zadowala dzisiaj wielu jej interpretatorów. Sięgają oni głębiej w znaczenie literalne tej księgi i przyjmują je również dosłownie: jako pochwałę ludzkiej miłości, biorącej swój początek w Bogu. […] W Pieśni nad Pieśniami należy widzieć również przypomnienie pierwotnej prawdy o mężczyźnie i kobiecie, którzy mogą się sobie wzajemnie oddać tylko w miłości. Inne księgi mądrościowe nie podkreślają tego znaczenia, a rolę kobiety ukazują w zadaniu rodzenia potomstwa i prowadzenia domu […]. Pieśń nad Pieśniami wzbogaciła więc pojęcie małżeństwa, w którym miłość jest najwyższą wartością, tworzącą prawdziwą równość między mężczyzną a kobietą. […] Pieśń nad Pieśniami ukazuje nierozerwalny związek mężczyzny i kobiety oraz ich wyłączną wierność. W czasach poligamii – która występowała nawet w Izraelu – było to ukazanie prawdy zawartej w stworzeniu człowieka.
Zenon Ziółkowski, Najtrudniejsze stronice Biblii, Warszawa 1989, s. 104–106
Według ezoteryków Pieśń nad Pieśniami opisuje Moc duchową miłości. To energia, opisywana jednocześnie pod postacią węża, bogini i „siły” określana też jest jako Kundalini, uznawana jest za moc i potęgę twórczą, kreatywną, stąd odpowiedzialna jest za wszelkie zdolności i talenty twórcze, artystyczne, architektoniczne oraz wynalazcze. Podstawowe wyobrażenia kundalini to moc uśpiona u podstawy kręgosłupa, jasna jak tysiąc słońc, podobna do ognistego, wężowego zwoju, gdy spoczywa, lub do słupa ognia, gdy się wznosi. Kundalini jako żeńska boska moc wewnętrzna budzi się do życia u podstawy kręgosłupa, w ośrodku korzeniowym zwanym muladharą. Poruszając się w kanale (nadi) suszumny stopniowo przebija kolejne czakry i wznosi aż ponad szczyt głowy do ośrodka sahasrara, gdzie znajduje swe ujście (opisywane także jako połączenie dwóch boskich aspektów, bogini Śakti i boga Śiwy), w efekcie prowadząc do zjednoczenia z kosmosem, wyzwolenia. Ten proces budzenia kundalini i siedmiostopniowego wznoszenia opisywany jest jako siedmiostopniowa ścieżka mistycznego rozwoju duchowego. W każdym człowieku jest ona uśpiona i zwinięta w trzy i pół zwoju w kości krzyżowej (łac. os sacrum). W kulturze chińskiej nazywana jest dao. Od powstania sahadźa jogi naucza się, że aby ją przebudzić, wystarczy regularnie przez kilka minut dziennie medytować. Kundalini spontanicznie będzie coraz silniejsza. Jej przebudzenie nazywa się samorealizacją. Gdy kundalini budzi się i unosi w systemie subtelnym człowieka, uzdrawia i otwiera czakry oraz harmonizuje działanie kanałów, lecząc wszelkie choroby i eliminując efekty negatywnych wpływów. Kundalini uważana jest za wewnętrzną personifikację mocy kosmicznej Bogini, żeńskiego pierwiastka Boga, absolutu. Osoby zdolne do wielkich, bohaterskich czy twórczych, odkrywczych czynów uważane są za posiadające wielką moc kundalini.
Warto zapamiętać, że Kundalini może obudzić się jedynie w obecności innej Kundalini, innymi słowy w obecności innej duchowej osoby. Wznosi się ona aż ponad szczyt głowy, po drodze otwierając tzw łabędzia, czyli czakram świadomości
Lubelska Federacja Bardów "Pieśń Nad Pieśniami"
https://www.youtube.com/watch?v=U8OxSPEaOFg