Panta rhei - wszystko płynie i nic nie stoi w miejscu, więc i dzisiejsza 100% pewność jutro może nią już nie być.
Dla przypomnienia indyjska droga wzrostu świadomości.
Czakry, odrodzenie i duchowośćDuchowość to przebudzenie w świadomości boskości. To summum bonum świadomości w ludzkim wcieleniu, które uwalnia świadomość z pułapki umysłu. Wolność ta zostaje osiągnięta poprzez transformację świadomości zmysłowej (umysłu).
To świadomość zmysłowa postrzega świat i nieustannie produkuje niekontrolowane myśli. Pożąda, odczuwa przyjemność i ból, myśli, postanawia, a czasami, w swym poszukującym przyjemności aspekcie, przesadza. Można być wielkim myślicielem, naukowcem, artystą czy pedagogiem bez transformacji świadomości zmysłowej. Jednak doświadczając jednego tylko przejawu swojego bytu, reprezentowanego przez egoizm, otoczonego przez świat zmysłowy, pozostajemy wciągnięci w oddawanie czci zmysłom, poruszając się bez celu w towarzystwie żądzy i chciwości w oceanie samsary. Poprzez transformację świadomości zmysłowej doświadczyć możemy tego drugiego aspektu swojego bytu, w którym umysł pozostaje zupełnie obojętny na świat zmysłów, nie myśli, nie pożąda ani nie postanawia. W tym aspekcie egoizm łączy się z wyższą świadomością, a człowiek wyrywa się z cyklu narodzin i śmierci.
Świadomość „ja" wciąga umysł w niezliczone wzorce poszukiwania przyjemności, a te przyjemne doświadczenia rozwijają w umyśle sympatię dla świadomości zmysłowej. Umysł w takim przypadku błąka się i traci główny cel. Umysł „nieskupiony" dostaje się następnie w pułapkę przedmiotów świata zmysłowego, który jest grą żywiołów i gun. Nieczysty umysł, bądź też umysł nieskupiony złapany w pułapkę przez żądze, prowadzi do więzów, a jeśli poprzez ciągłą praktykę koncentracji wspomaganą przez mantrę nie zostaje osiągnięta czystość umysłu, świadomość „ja" trwa, nawet po opuszczeniu ciała. Przebywa ona na różnych płaszczyznach (loka). Te płaszczyzny, czyli loki, są bezpośrednio połączone z ludzkim ciałem poprzez czakry.
Pierwszych pięć czakr połączonych jest z pięcioma żywiołami, a loki połączone z tymi czakrami są również związane z tymi żywiołami. Wszystkie czynności psychiczne i fizjologiczne, wszystkie potrzeby i żądze związane są z tymi żywiołami. Ponieważ podczas przepływu powietrza przez oba nozdrza żywioły te powstają i rządzą według ustalonej kolejności, świadomość zmysłowa przechodzi nieustanną przemianę. Żywioły - ziemia, woda, ogień i akasza - są czynnikami zasady pierwotnej inercji świadomości. Należą one do sfery materialnej, która tworzy metamaterię i materię, stanowiąc jednocześnie continuum energii od jej najbardziej subtelnego poziomu wibracyjnego po najbardziej zagęszczony.
To nie planeta Ziemia zwana jest żywiołem ziemi, ale żywioł ziemi dominuje na planecie Ziemia. Ta planeta Ziemia zwana jest Bhu Loka. Jej siedzibą jest Muladhara Czakra. Kości, ciało, skóra, nadi i włosy na ciele zbudowane są z żywiołu ziemi. Jego atrybutami są cierpliwość i chciwość, jego pragnieniem przetrwanie; zbieranie i oszczędzanie to czynności wykonywane podczas dominacji tego żywiołu, a jego natura jest stabilna.
W każdym trwającym sześćdziesiąt minut cyklu oddechowym (kiedy oddech działa w lewym bądź prawym nozdrzu) żywioł ten dominuje przez dwadzieścia minut, a człowiek przechodzi przez żądze i czynności, naturę i atrybuty związane z żywiołem ziemi. Jeśli potrzeba przetrwania pozostaje nie spełniona, człowiek przebywa na Bhu Loka po śmierci i wciąż na nowo się rodzi, tak jak zwvkły przedstawiciel gatunku.
Nasienie, krew, tłuszcz, mocz i śluz (ślina i płyny limfatyczne) w ciele należą do żywiołu wody. Czystość i przywiązanie stanowią jej atrybuty, poznawanie ludzi to jej pragnienie (rodzina), spokojne zajęcia to czynność tego żywiołu, a chłód stanowi jego naturę. W każdym sześćdziesięciominutowym cyklu żywioł ten dominuje przez szesnaście minut. Jeśli żądze drugiej czakry nie zostają zrealizowane, człowiek po śmierci przebywa na Bhuvar Lok (płaszczyźnie astralnej). Kiedy okres przebywania na Bhu-var Loka dobiega końca, człowiek rodzi się ponownie na Ziemi aby spełnić to pragnienie - na przykład jako artysta, muzyk, tancerz czy poeta.
Głód, pragnienie, sen, letarg i blask (oja, promieniowanie) powiązane są z żywiołem ognia. Gniew stanowi jego atrybut. Osoba zdominowana przez ogień obdarzona jest temperamentem i zdominowana przez żądzę osiągnięć. Ciężka praca stanowi czynność tego żywiołu. W każdym cyklu oddechowym trwającym sześćdziesiąt minut żywioł ten dominuje przez dwanaście minut. Jeśli żądza osiągnięć - nazwiska, sławy, nieśmiertelności, władzy itp., które powiązane są z trzecią czakrą - pozostają po śmierci nie spełnione, człowiek przebywa na Svarga Loka (płaszczyźnie niebiańskiej) dzięki dobrym karmom (uczynkom) dokonanym na Ziemi. Po okresie przebywania na Svarga Loka człowiek ponownie rodzi się na Ziemi, jako król lub jakiegoś rodzaju zarządca.
Bieganie, polowanie, używanie siły, kurczenie się (skurcz) i rozrost ciała (rozszerzanie) powiązane są z żywiołem powietrza. Powoduje on niepokój, działanie, ruch i pragnienie czynienia czegoś. Powietrze odpowiedzialne jest za wszelkiego rodzaju ruch wewnątrz i na zewnątrz ciała, w tym krążenie krwi,
fluidów, limfy i sygnałów neuro-motorycznych w układzie nerwowym. Powietrze to prana, energia pod postacią siły życiowej, która czyni z nas żywe i świadome istoty. W każdym sześćdziesięciominutowym cyklu oddechowym żywioł ten dominuje przez osiem minut. Jeśli pragnienia czwartej czakry nie zostaną zrealizowane w czyimś życiu, po śmierci osoba taka przebywa na Maha Loka (płaszczyźnie równowagi) dzięki dobrym karmom miłości, dzielenia się, oddania, bezinteresownej służby i współczucia dokonanym na Ziemi. Po Maha Loka człowiek ponownie rodzi się na Ziemi, jako reformator, święta osoba, wierny wyznawca, uzdrowiciel, bądź też jakiegoś rodzaju artysta duchowy.
Miłość, wrogość, wstyd, strach i przywiązanie związane są żywiołem akaszy. Jego atrybutem jest ego, czyli „ja", jego naturą pustka, pragnieniem samotność, czynnością myśli i idee. W każdym trwającym sześćdziesiąt minut cyklu oddechowym żywioł ten dominuje przez cztery minuty. W ciągu ostatnich dziesięciu oddechów działa Sushumna, a wtedy następuje zamiana nozdrza. Jeśli w ciągu życia nie zostaną spełnione żądze piątej czakry, po śmierci człowiek przebywa na Jana Loka (płaszczyźnie ludzkiej) przez okres, na jaki zasłużył sobie dzięki dobrym uczynkom za życia na Ziemi. Po Jana Loka człowiek taki rodzi się ponownie na planecie Ziemi jako nauczyciel, mędrzec lub też interpretator świętych pism.
Kiedy człowiek dzięki praktyce jakiejkolwiek odmiany jogi wykracza poza elementy, osiąga Tapas Lokę. i wykonuje tapas (umartwianie się), oczyszcza umysł, a poprzez transformację świadomości zmysłowej doświadcza innych aspektów swojego bytu. Przestaje być zachłanny, staje się czysty, zadowolony, zostaje neutralnym obserwatorem życia z jego psychodramą. Miłosierdzie, szczerość, dar przebaczania i stałość wzbogacają życie takiej osoby, a ta doświadcza wspaniałej, wewnętrznej siły boskiej, która usuwa ciężar świadomości cielesnej. Przejmuje całkowitą kontrolę nad swoim oddechem i umysłem, jednak jeśli zadanie samospełnienia - scalenia „ja" z wyższą świadomością - nie zostało osiągnięte, może się ponownie narodzić. Rodzi się wtedy jako asceta, jogin, awatar, bodhisattva lub prorok. Wykroczył poza żywioły lecz ciągle jeszcze musi wyjść poza guny, a jest to możliwe jedynie poprzez praktykowanie przebudzenia Kundalini.
Kundalini to duchowa energia, która leży w uśpieniu w Muladhara Czakrze. Ciało funkcjonować może wraz z jego chemiczną, mechaniczną i elektryczną energią, umysł natomiast jako świadomość zmysłowa, nie budząc energii duchowej ale obiektywne obrazy będą zawsze wiązać świadomość, a „ja" będzie przywracało nas na powrót do cyklu życia i śmierci. Wszystkie istoty poddane są prawu karmy. Dobre karmy prowadzą do dobrych lok, a złe karmy do światów podziemnych, naraka. Są one połączone z siedmioma czakrami poniżej Muladhary. Kundalini to energia, która podtrzymuje życie i świadomość w stanie zwiniętym, kiedy jednak zostaje rozbudzona, przynosi uduchowioną nadświadomość. Umysł zmysłowy ulega transformacji i staje się czystym umysłem, wchłanianym przez strumień świadomości pod postacią Kundalini Shakti. Umysł wykracza poza wszelkie sprzeczności i doprowadza do spełnienia czystego bytu, niezmiennej i jedynej prawdy w postaci nirvikalpa samadhi.
Po osiągnięciu Sahasrara Czakry i zjednoczeniu się z jej przeciwieństwem, SZIWĄ, Kundalini pozostaje przez jakiś czas w unii. Następnie zstępuje do Muladhary i ponownie się zwija. Podczas procesu zstąpienia moce czakr i zamieszkujących w nich istot boskich zostają przywrócone. Człowiek żyje w rozszerzonym stanie świadomości. Żyje w ciele i wyczerpuje swoje karmy, lecz jako odmieniona osoba, osiągając nirwanę po opuszczeniu ciała.
Ciało, oczyszczone w ten sposób poprzez jogę, nie rozkłada się i łatwo się nie rozpada, jak ciało kogoś trzymającego się materialnego świata i żądz przyziemnych uciech.
Autor - Harish Johari
Jednak relaksacja to rozluźnienie zupełne, to spowodowanie większej przestrzeni wewnątrz ciał, komórek... ( od fizycznego począwszy...) I cóż wtedy? Ano, tak przemyśliwuję sobie, że istnieje wówczas możliwość wnikania tych subtelniejszych warstw, co powoduje nie tylko przemiany na rożnych poziomach, ale i większy wgląd.
