WIERSZYKI I WIERSZOWANKI.....

[Kiara]

O splotach.....

Świat polubił sploty lotkie
żeby nimi wzniecać śmiechy
my lubimy ich odmiany
żeby nimi liczyć grzechy

w splotach i układach wielu
mamy już upodobania
czasem tylko po spełnieniach
trudno znaleźć swe ubrania......




Kiara

[koliberek333]

ten horyzont...


ten horyzont który uciekł
we mnie śpi nieprzerwanie

choć zapomnę

kwiaty zrywać będę
ja z tych snów
i wyznaczać znów spotkanie

dnia z nocą
codziennie od teraz

nie mam wiele do stracenia

anioł śpi
słońce zaszło
wstaje nowy świt

[koliberek333]

ten horyzont...

ten horyzont który uciekł
we mnie śpi nieprzerwanie

choć zapomnę

kwiaty zrywać będę
ja z tych snów
i wyznaczać znów spotkanie

dnia z nocą
codziennie od teraz

nie mam wiele do stracenia

anioł śpi
słońce zaszło
wstaje nowy świt

[Kiara]

Przyniosłam tu żabkę , bo to cały czas aktualny temat i będzie dalszy ciąg jednak.....



Żabka we Francji....


Żabka we Francji barwy zmieniać musi
bowiem rod...owymi za bardzo wciąż kusi
a, że koniec świata wydał wyrok wielki
żabka się już stroi w rod..owe sukienki
chrzest żabce gotuje Szwajcar z Eskimosem
Hebrajczyk potrząsa lubo swoim trzosem
żabka zaś rechocze i piosenki śpiewa.....
za głowy się łapią aż w Bieszczadach drzewa
żabusia czerwona w gardle Francji stoi
łyknąć czy nie łyknąć ... Francuz się wszak boi
co będzie gdy zeżre czarodziejską żabkę?
zacznie pawia puszczać, czy dostanie czkawkę?
Frankol długo dumał co z tym fantem zrobić...
żabkę odczarować czy jedynie obić?
żabusia słowiańska Francję polubiła
siedząc na kamieniu rechotki czyniła
i czynić tak będzie aż do końca świata
co zaś będzie dalej..... ? żabusi to lata!


Kiara

[Przebiśnieg]

POWRÓT

Nie jesteś ani osobą, ani ciałem.

To, co dzisiaj za siebie uznajesz,

co określasz sobą – jest niczym szata,

w którą jesteś przyodziana.

Wiele szat w swoim istnieniu przywdziewałaś

i tak mocno się z nimi wiązałaś, że szatą się stałaś.

A TY – Ty prawdziwa?

istnieć przestałaś?

W głębi gdzieś, za potokiem słów i myśli

wciąż przez twój umysł płynących, ukryty,

wiecznie trwasz.

Często ten głos, co cię wzywa lub pocieszenie przynosi

Bogiem nazywasz.

A to Ty sama siebie cicho przywołujesz

i prosisz byś do wnętrza swego się zwróciła i świat ułudy,

w którym żyjesz choć na chwilę porzuciła

i w ciszy się zanurzyła.

Cisza wytchnienie od zgiełku świata daje

i z całością istnienia cię scala.

Otwórz swe serce, umysł wycisz i trwaj.

Dotkniesz wtedy Wszechświata ogromu, co w tobie się kryje.

Dotkniesz siebie i wrócisz do domu – do siebie.

PS
Nie jestem autorem tego wiersza ale nie ma już forum z którego go ściągnąłem do własnej biblioteki podoba mi się więc go zamieszczam

[Przebiśnieg]

Pod skałą, którą Czarcią zwą
wiedźmy zrywają bieluń białą.
Jej kwiaty słodki zapach ślą
i czarownice odurzają.

W kociołku dziwny napój wre,
ogień się pali z cichym trzaskiem,
lecz mało kto o wiedźmach wie,
co robią pod księżyca blaskiem.

A one, jak ich uczył Zły,
smarują miotły, szepczą czary
i lecą tam, gdzie licho śpi
i odwracają bieg zegary.

A pal je sześć, a brał je bies,
to jakaś tajemnicza sprawa.
I tylko nocą wyje pies,
gdy pachnie bieluń dziędzierzawa.

Kobiety, które podobno współpracowały z Lucyferem zwano wiedźmami etc, etc..

[kobra8]

Kołysanka dla wędrowca

Na skraju lasu, na pięknej polanie gdzie kwitną chabry, grążele i maki
Na czerwonej kalinie siedziały jak zwykle rozśpiewane, kolorowe ptaki
Treliły od rana, pieściły swym dźwiękiem i ziemię i niebo
Przechylając łepki śpiewały swawolnie, nie wiedzieć czego

Maleńkie zielone i płowe świerszcze wołały: jeszcze, jeszcze i jeszcze

Cykały do wtóru wszystkie cykady, bzyczały osy, pszczoły i bąki
Z trawy wyjrzały żuczki, żabki i małe pająki

Biedrzeniec się pięknie ukłonił w białej koronie
Łopian w swe wielkie zaklaskał dłonie
Na starej sośnie kukułka zakukała bardzo radośnie
I dzięcioł zastukał, że tak śpiewać, to wielka, to wielka bardzo sztuka!

Zwinna sarna z zającem przycupnęła na chwilę
Od razu tak jakoś piękniej, i tak jakoś milej

Dziewanny pochyliły swe piękne lica
I zasłuchała się nawet maleńka, bardzo maleńka mszyca


Gąsienice o wilgoci zapomniały śnić, na pobliskim drzewach
zatańczył z werwą niejeden liść!

I tak wszyscy mieszkańcy przecudnej łąki, łącznie ze skrzypem
stokrotką, i kaczeńcem złotym, słuchają tej niezwykłej pieśni,
w porannym pląsają wietrze, i w rosie myją wielobarwne oczy


A ty wędrowcze utrudzony, pozwól tonem serdecznym się pieścić
i najczulszą kołysanką się otul.


12.03.12013.

[Kiara]

Gdzieś daleko księżyc świeci
bieląc ziemi czerń i mrok
by znalazły drogę dzieci
stawiające w wiedzy krok

gdzieś daleko słońce błyszczy
rozświetlając to, co jest
by nie mamił naszych oczu
w masce piękna jakiś bies....

co się ubrał w surdut wiary
twardy ciemny niczym on
a pod nimi zasad strach
bunt budzących wiedzy krąg....

[Kiara]

NA ROK 2014.******

W Nowy Rok duży krok
by życie radosne było
dobrem wszelakim
nam się ziściło
niemożliwe możliwym się stało
zegar czasu miast posuwać cofało.....

w cofaniu przyszłość tworzyło
obfitą w miłości dary piękne
niech serca mądrością wzrastają
niech szatan z zazdrości jęknie
Gdy wszystko sercem prosząc
dobrem napełnimy
zwołajmy wszystkich Ludzi
wszak los swój z nimi dzielimy
niech dary zabiorą do DOMÓW
szczęściem niech zdobią ROK TEN
bo przecież siłą wyborów
w bobrze rozpuścili zły omen...


WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO W 2014!!!!!

[Kiara]

chyba.... i bo.....


Chyba jednak ludziom potrzeba więcej delikatności, taktu i zrozumienia ich ograniczonej czasami doskonałości.
Chyba więcej zdarzeń , które uśmiech budzą i , w stronę uniesień serca zbliżają...
Na tym polega zmiana systemu wartości,który w naturalny sposób eliminuje to, co, twarz krzywi , i słowa mniej wykwintne prowokuje.
Chyba jednak z tych podobieństw ciepłych warto tworzyć pejzaże pięknem rozkwitające.
Bo czy warto ciągle łzę w oku pielęgnować, by zaczynem ulewy się stała?
Bo czy warto serce myślą ciężką wypełniać , by bólem stwardniało....
Chyba jednak w przytuleniu podobieństw lepiej drżenie serca szczęśliwego poczuć....
Chyba..... ... ot , taka refleksja mnie naszła.

M.

[Kiara]

To dzisiaj ....


dawno temu , a może wczoraj deszcz zmył smuteczki z chodników
dawno temu, a może wczoraj życie splotło się z ludzkim losem
dawno temu..... nie, to to dzisiaj nowe barwy otworzyły oczy w moim życiu,
między bielą , a czerwienią migoczą gwiazdy nieprzejawione,
między łzą szczęścia a kroplą wody otworzyło przymierze przeznaczenie......
Mój Los założył suknię w kwiaty i przegląda się w lustrze przyszłych zdarzeń....
dawno temu..... nie, to już jutro ... wszystkie kwiaty odzieją się w najpiękniejsze barwy...
a, życie zawiąże im kokardy DZIĘKUJE.....
BO DZISIAJ ROZKWITŁA MIŁOŚĆ

M.

[Thotal]

Na przystanku stoi trup,
złość dosięga samych stóp
miłość liże w te i w te,
a śmierć mówi ... nie - bo NIE!

SERCE tłucze, zawał, tusz...
może teraz, może już...
a to tylko myszy skrobią,
w życie... gdy choinkę zdobią...



Pozdrawiam - Thotal

[Thotal]

Nie mam czasu, czas się zmył,
wszystko - wszystkim, z tyłu - tył,
i miłości troszkę brak...
- może jutro powiem TAK!


Pozdrawiam - Thotal

[Thotal]

Matka nie chciała spać obok bzów,
ojciec nie budził wojennych snów,
a ja na łące leżę jak byk,
liczę kolory, a w każdym TY...

Liczę kolory smaki i łzy,
to moje szczęście, że ja i ty...
jutro, pojutrze, może za rok,
będzie nam dobrze i lepiej bo...

Liczę kolory smaki i łzy,
kto by wytrzymał tyle co ty,
kto by chciał liczyć kolorów brak,
może się dowiem i powiem jak..,

liczyć kolory smaki i łzy,
te nasze smutki, to jeszcze my,
nasze radości w kolorach bzów,
nasze pociechy beztroskich snów...


Liczę kolory... - Thotal

[chanell]

Nie mam czasu, czas się zmył,
wszystko - wszystkim, z tyłu - tył,
i miłości troszkę brak...
- może jutro powiem TAK!


Pozdrawiam - Thotal

Może jutro powiesz TAK !
Może lepiej jest na wznak ?
Nie ma tyłu ,tył się zmył ,
czasem z czasem ,braknie sił.
Hm...coś ,w tym sensu trochę brak.
Miłość przyjdzie,powiesz TAK !

[baba]

[Thotal]

Baba w zupie zielsko moczy,
pod pierzyną chłop się droczy,
trzeba tylko żeby chcieli,
wszystko razem z sobą dzielić...



Pozdrawiam - Thotal

[baba]

ŁĄĆZYĆ Thotalu, wiem że się nie rymuje ale tu lepiej pasuje.

[Thotal]

ŁĄCZĄ w Łącku śliwowicę,
do reklamy trzy dziewice,
wszystko może to na słupie,
skończyć łączność w samej d....



Pozdrawiam - Thotal

[barneyos]

Zasłyszane w stanie wojennym:

Jak świat światem
Od wieków zarania
Dupa służyła człekowi do srania
Lecz diabeł przebiegły
Psując dzieło Pana
Dodał dupie uszy
i stworzył U....a !


PS. NIE wiem, czy NIE czytacie.

[Thotal]

"Czterech liter" sercu brak,
chciało kochać, nie wie jak,
dynda, dynda, chęć się rwie,
a tu wszystkie są - na "NIE"!!!



Pozdrawiam - Thotal

[songo70]

Mirosław Gałęski: „Hymn III Tysiąclecia”

Wschodzi słońce, budzi się świat,
po raz kolejny od dwóch tysięcy lat.
Niepokoju pełen wstaje świt – może ostatni raz?
Czy przyjdzie jutro znów? Czy ocali kruchy swój byt?

Zapomniałeś co znaczy człowiekiem być.
Zapomniałeś, a wspomnieć to taki wstyd!
Za to kim jesteś oskarżasz innych wciąż.
Że to wina jest ich! Że kłamcami są!
Że to przez nich to zło, co w tobie trwa.
A może ty, a może ty, a może ja


Daj ludziom miłość, miłość swoją daj.
Ludziom serc twardych, ludziom smutnych duszy.
Daj ludziom miłość, pokaż szczęścia raj.
Niech ona lud w sercach ich pokruszy.
Daj światu miłość, miłość swoją daj.
Bo coraz trudniej znaleźć ją na świecie.
Pomóż jej rosnąć, na jej strunach graj.
Wejdź z nią jak z światłem w nowe tysiąclecie.

Gubi człowiek się w świecie dziś,
nie wie do kogo z troskami swymi iść.
Wszędzie przemoc i egoizm trwa!
Kogo obchodzi dziś, co z bratem dzieje się,
skąd na jego twarzy ta łza.

Zapomniałeś, czym dobro jest, czym jest zło.
Zapomniałeś, bo jakże wygodne to!
Biegniesz zdyszany nie wiedząc, gdzie los gna.
Nie wiesz, czy hojnym jest? Nie wiesz, czy z ciebie drwi?
Czy cię spycha aż do samego dna!
A przecież ty, a przecież ty, a przecież ja


Daj ludziom miłość, miłość swoją daj.
Ludziom serc twardych, ludziom smutnych duszy.
Daj ludziom miłość, pokaż szczęścia raj.
Niech ona lud w sercach ich pokruszy.

Czy stać cię jeszcze na taki gest?
Pokazać światu, czym miłość jest? Miłość jest?!

Daj ludziom miłość, miłość swoją daj.
Ludziom serc twardych, ludziom smutnych duszy.
Daj ludziom miłość, pokaż szczęścia raj.
Niech ona lud w sercach ich pokruszy.
Daj światu miłość, miłość swoją daj.
Bo coraz trudniej znaleźć ją na świecie.
Pomóż jej rosnąć, na jej strunach graj.
Wejdź z nią jak z światłem w nowe tysiąclecie.

Zgubił się człowiek w świecie dziś
Nie wie do kogo z troskami iść
Wszędzie przemoc i egoizm trwa!
Kogo obchodzi dziś co z bratem dzieje się,
Skąd na jego twarzy łza
Zapomniałeś czym dobro jest, czym jest zło
Zapomniałeś, bo jakże wygodne to
Biegniesz zdyszany, nie wiedząc gdzie los gna.
Nie wiesz, czy hojnym jest?
Nie wiesz, czy z Ciebie drwi?
Czy cię spycha aż do samego dna
A przecież ty

A przecież ja

Możesz odnowa zacząć żyć
Iść ciężka drogą, nie mieć, lecz być!
Zaufaj Temu, który od lat,
Już dwóch tysięcy patrzy na swiat
Płonie nadzieja wśród trudnych dni,
Umacnia wiarę, gdy serce drży,
Miłość rozwija, jak kwiecie maj
Daj ją dziś światu daj!
Czy stać cię jeszcze na taki gest?
Pokazać światu, czym miłość jest?! Miłość jest?!
Daj ludziom miłość

[baba]

Brzmi jak podniosła pieśń rewolucyjna w dobrym starym komunistycznym stylu wzywająca do boju!
Bardziej mi pasuje nawoływanie radością albo chociaż delikatnością i czułością.

[Thotal]

Wierszem wiersza nie przegonisz,
słońca palcem nie przesłonisz,
ale jeśli chcesz coś mieć,
to za sercem w myślach leć...



Pozdrawiam - Thotal

[songo70]

..jak powiada św. Łukasz- słońca nigdy nie oszukasz.