Ekologiczna uprawa warzyw i owoców.

[cedric]

inozytol dolistnie zwiększa odporność na zasolenie, cynk w roślinach
" Badanie wskazało również, że inozytol, substancja podobna do witaminy, występująca we wszystkich roślinach i zwierzętach, w tym u człowieka, działa jako środek łagodzący stres i jako przełącznik dla wielu innych ścieżek ważnych dla nadania tolerancji na sól."

https://www.frontiersin.org/articles/10 ... 37695/full
" Foliar Application of an Inositol-Based Plant Biostimulant Boosts Zinc Accumulation in Wheat Grains:[...]
Nawożenie dolistne jest niezbędne, gdy warunki glebowe, takie jak wysokie pH, ograniczają dostępność nawozów stosowanych w glebie i gdy istnieje potrzeba zapewnienia adekwatności składników odżywczych w krytycznych etapach wzrostu roślin (Tian et al., 2015). [...]Włączenie myo-inozytolu z siarczanem cynku, znacząco zwiększyło stężenie Zn w pędach w przeciwieństwie do nietraktowanych kontroli i siarczanu Zn zastosowanego samodzielnie. Rośliny traktowane dolistnie Zn zwiększyły stężenie Zn w ziarnach o 5-25%, przy czym rośliny traktowane myo-inozytolem plus Zn istotnie zwiększyły stężenie Zn w ziarnach w porównaniu do kontroli traktowanych i nietraktowanych Zn. "

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

[cedric]

http://web.archive.org/web/202110140605 ... ential.htm
" "Chemtrails" zawierają jodek srebra, aluminium, magnez, bar i stront.
Obejrzyj bezpłatny film online "What in the World Are They Spraying?".
http://web.archive.org/web/202110140605 ... f0khstYDLA
Wojny pogodowe
http://web.archive.org/web/202110140605 ... -come.html
Piloci, lekarze i naukowcy mówią prawdę o chemtrails
http://web.archive.org/web/202110140605 ... PnWaBsMYnY
Śnieg na Mount Shasta ma 61 ppm aluminium. Środowisko jest pokrywane cząsteczkami aluminium. Jest ono w powietrzu, którym oddychasz, wodzie, którą pijesz i żywności, którą jesz.

Usuń aluminium z organizmu za pomocą:
- kwasu jabłkowego
- jod
- kolendra
- hipertermia

Aluminium w wodzie pitnej jest powodem, dla którego przestaliśmy polecać urządzenia z wodą alkaliczną. Aluminium z jego +3 ładunkiem elektrycznym będzie gromadzić się w wodzie alkalicznej wraz z wapniem +2, magnezem +2, sodem +1 i potasem +1.

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

Potencjał zeta w rolnictwie

Aluminium może zniszczyć potencjał zeta w glebie rolniczej, czyniąc roztwór koloidalny gleby niezdolnym do wspierania życia roślin. Nie ma znaczenia, ile składników odżywczych jest dodawanych do gleby, jeśli woda nie może przenieść ich do rośliny. Aluminium dostaje się do roztworu koloidalnego, gdy jest rozpuszczane przez nadmierną kwasowość w glebie. Reakcją potrzebną rolnikowi jest dodanie wapna do gleby, zwiększając pH wystarczająco, aby usunąć aluminium z roztworu glebowego, tym samym przywracając potencjał zeta.

Dyskusja i obawy dotyczące kwaśnych deszczy w północnych lasach nie jest problemem kwaśnych deszczy, ale raczej problemem obniżonego pH z kwaśnych deszczy, które wypłukuje aluminium do gleby i zmniejsza potencjał zeta. Jony aluminium dostają się do wód powierzchniowych, zmniejszają ładunek nośny (potencjał zeta) i zwiększają napięcie powierzchniowe tworząc niszczący efekt dla lasów."

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

[cedric]

https://secularheretic.substack.com/p/s ... ugelkultur
" Trafiając na hügelkulturę
część 2 tworzenia żywej gleby

Kyle Young
29 maja
https://vimeo.com/manage/videos/122486226

Witajcie z powrotem, wy rozwydrzone bandy kochających wolność heretyków! Dzięki za subskrypcję i polubienia. To naprawdę pomaga w rozpowszechnianiu informacji.

To pracowity czas tutaj na farmie. Po raz pierwszy opublikowany w 2013 roku, właśnie zaktualizowałem ten artykuł na hügelkultur z nowymi informacjami, nowymi zdjęciami i wideo, w którym pokazuję niektóre aspekty fatpharm.

Jeśli chcesz być zdrowy i zerwać swoje więzi z wielkim kompleksem przemysłowym żywności, będziesz chciał to przeczytać.

mikrobiom gleby

Podobnie jak jego naziemny odpowiednik, naturalny biom gleby jest ekosystemem, w którym wszystko zjada lub być spożywane, gdzie nawet śmierć odżywia życie.

Niesamowite jest to, że działa to dzięki czemuś, czego ten kochający ciemność świat nigdy nie chce widzieć - światłu słonecznemu. Problem polega na tym, że bez światła słonecznego nad ziemią, rośliny nie rosną, a bez roślin nie istnieją podstawy dla wszystkich innych aspektów zdrowej biome gleby. Niezbędne składniki, takie jak woda, składniki odżywcze i światło słoneczne, wprawiają tę biologiczną maszynę w ruch.

rdzenni Amerykanie mieli rację

Oczywiście nasuwa się pytanie - jeśli biome gleby nie toleruje światła i powietrza, dlaczego zabijamy go, obracając glebę za pomocą pługów, rotatorów i łopat? Dlaczego celowo wystawiamy te delikatne ekosystemy na działanie rzeczy, do których nie są przystosowane? Jak doszliśmy do tego, że obracanie gleby pługiem to dobra rzecz? Amerykańscy Indianie mieli rację już dawno temu. Kiedy zobaczyli pierwszych Europejczyków orzących prerię, zapytali "Dlaczego odwracacie świat do góry nogami?".

W pewnym momencie historii - być może zaczynając od starożytnych Sumerów - ktoś opracował drewniany pług i odkrył, że wynikające z niego plony radziły sobie całkiem dobrze. Oczywiście wiemy teraz, że spustoszenie, jakie pług czyni w ekologii gleby, rzeczywiście zapewnia krótkotrwały wzrost żyzności, dzięki astronomicznej szybkości śmierci i rozkładu wszystkich organizmów, które zostały zabite w procesie orki. Ten krótkotrwały zysk (brzmi znajomo?) jest szybko tracony przez wymagania, że składniki odżywcze muszą być stale wymieniane, aby utrzymać żyzność. Korelacja z obecną ideologią dotyczącą zysków finansowych nie jest przypadkowa. Kopiąc wystarczająco głęboko, można znaleźć dowody wskazujące na to, że kapitalizm narodził się wraz z pługiem. Jak widzieliśmy w przypadku plandemii kowidów, a teraz w przypadku wojny na Ukrainie, zniszczenie i zysk były partnerami od zawsze.

Kiedy Kolumb wyruszył na zachód z nadzieją na dotarcie na wschód, pług i kapitalizm już spustoszyły Bliski Wschód i Europę, powodując utratę milionów akrów siedlisk klimatycznych bogatych w rodzime źródła żywności. Erozja gleby i pustynnienie były już mocno zaawansowane. Jednak kiedy Kolumb postawił stopę na kontynencie amerykańskim, znalazł ziemię nietkniętą przez pług i ludzi, którzy nie mieli takiej potrzeby. Jego kolega Cortez miał znaleźć cywilizację tak rozwiniętą (Aztekowie), że stworzyli dobrze odżywione miasto (Tenochtitlan, obecnie Mexico City), które w tym czasie było większe niż Londyn i było połączone z wieloma innymi dobrze odżywionymi miastami serią dróg, tworząc wysoko rozwinięte społeczeństwo - wszystko bez użycia pługa (lub koła). (Podczas gdy Londyńczycy nadal taplali się we własnych ściekach, Tenochtitlan również miał rozwinięty system kanalizacyjny). Nasuwa się pytanie: dlaczego używamy tego niszczycielskiego narzędzia, kiedy nie musimy?

Nieodwracalne szkody, że pług (lub jakiekolwiek inne narzędzie, które łamie glebę) tworzy można zobaczyć nie tylko na Midwestern US gospodarstw, gdzie profil gleby jest teraz ułamek tego, co było w dniu Kolumba, to można również zobaczyć w ujściu Missisipi, gdzie miliony ton, że górna gleba, wraz z azotanów z nawozów, stworzył martwą strefę wielkości Connecticut. I to jest tylko oczywista część. Bardziej podstępnym aspektem jest to, co dzieje się z tematem tej dyskusji; zniszczenia dokonane na grzybni przez traktory i tak, nawet konie lub woły ciągnące pług. Nawet w - a może powinienem powiedzieć, szczególnie w - gospodarstwach ekologicznych.


grzybnia, klucz do królestwa gleby

Dla tych, którzy nie znają grzybni, jest to część hyphae glebowych organizmów grzybowych, które - gdy wystarczające zasoby stają się dostępne - produkuje grzyby. Grzyby są owocnikami lub częścią reprodukcyjną grzybni, wytwarzającą zarodniki, które są odpowiednikiem nasion. Innym sposobem patrzenia na to jest - grzyby są dla grzybni tym, czym jabłka są dla jabłoni.

Mikoryza to wzajemne oddziaływanie grzybni w obrębie rizosfery korzeni roślin. Rhizospere jest strefa, że korzenie tworzą wokół siebie, w którym wydzielają detrytus komórkowy i cukry, aby przyciągnąć symbiotycznej aktywności biologicznej, takich jak grzybnia.


Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

Pod względem zajmowanego obszaru niektóre kultury grzybni należą do największych żywych istot na ziemi, a przynajmniej były, dopóki ich sieci nie zostały przerwane przez pługi, drogi i miasta. Powodem, dla którego grzybnia jest tak ważna dla zdrowia gleby jest jej zdolność do współpracy z tak wieloma graczami w glebie. Paul Stamets w swoich książkach o grzybach i grzybni porównuje grzybnię do "sieci neuronowej", ponieważ ma ona wyjątkową zdolność do łączenia się i komunikowania z wieloma komponentami w glebie, a także przesyłania wody i składników odżywczych tam, gdzie jest to potrzebne.

Zarodniki grzybów są tak trwałe, że kwalifikują się jako ekstremofile - żywe organizmy, które mogą przetrwać w ekstremalnie trudnych warunkach, które zabiłyby większość innych - na pustyniach, w mroźnej tundrze, a nawet w kosmosie - co wzmacnia teorię panspermii.

najbardziej niszczycielska technologia, jaką kiedykolwiek stworzono - pług

Okazuje się, że wiele z naszych upraw żywnościowych ma symbiotyczne relacje z grzybnią, które gdy w pełni się rozwiną, znacznie zwiększają poziom odżywczy. Problem z nowoczesnym rolnictwem polega na tym, że ciągła uprawa gleby uniemożliwia rozwój grzybni, co sprawia, że nasza żywność nie jest tak odżywcza, jak powinna być.

rolnik ekologiczny john

Korzenie tych roślin mają się przenikać z grzybnią na poziomie komórkowym, wymieniając wodę i składniki odżywcze. Ale wtedy pojawia się rolnik John i orał dziewiczą łąkę zaprzęgiem koni pociągowych, zrywając krytyczną więź, jaką grzybnia zapewniała między zbiorowiskami roślin przez ostatnie 10 000 lat. Gdyby rolnik John już nigdy nie pracował na tym polu, to połączenie to mogłoby powstać ponownie za kilkaset lat. Ale rolnik John kontynuuje pracę na tym polu każdego roku aż do siedemdziesiątego roku życia. Wtedy dąb w pobliżu krawędzi pola w tajemniczy sposób umiera i farmer John zastanawia się dlaczego. Oczywiście dla dębu i grzybni nie ma znaczenia, że organiczne praktyki rolnicze farmera Johna były winne ich śmierci.

Pług przerywa coś więcej niż grzybnię, przerywa nasz związek z tym, jak funkcjonuje ziemia, a więc i nasze zrozumienie.

ślepa intuicja

Moja farma znajduje się na wysokości około 3,850' i składa się głównie ze stromych, szorstkich, skalistych wzgórz, pokrytych mieszanką rodzimej trawy, zarośli i drzew mesquite. Nie jest to dokładnie to, co większość ludzi uznałaby za dobrą ziemię uprawną. Jednak kupiłem ją z kilku innych powodów. Głównym powodem jest fakt, że jest to doskonałe siedlisko dla zwierząt przeglądających, takich jak jelenie, alpaki, kozy i świnie. Inne powody są bardziej istotne dla tego kawałka; potencjał łapania wody deszczowej, który posiadają wszystkie te małe wododziały, dobry drenaż zimnego powietrza, który zapewnia stromizna, oraz dodatkowy miesiąc dodany do sezonu wegetacyjnego, który otrzymuję dzięki temu.


W zimie 2001/2002 zbudowałem zbiornik na wodę deszczową u ujścia jednego z tych małych działów wodnych przy użyciu urbanitu, który można zobaczyć na zdjęciu powyżej i w linku wideo na górze. W celu zajęcia części miejsca wymaganego do wypełnienia glebą za ścianą oporową, wrzuciłem do niej stos złomu drewna bambusowego (używanego do budowy mojego domu) i ostatnich przycięć z pobliskich rodzimych drzew mesquite - może kilka ton materiału drzewnego. To wszystko zostało wypełnione ziemią, biocharem i mocno ściółkowane.

Następne lato przyniosło ponadprzeciętne deszcze monsunowe i w sierpniu zostałem nagrodzony ogromnym przypływem wielu gatunków grzybów, które wybuchły nad obszarem, gdzie zakopane zostały złomowane bambusy i gałęzie. Nie dokonałem korekty aż do następnej zimy, kiedy postanowiłem rozszerzyć ten ogród. W trakcie kopania odkryłem niektóre z gałęzi i stwierdziłem, że są one najeżone grzybnią. To był moment "aha". W następnych latach powtórzyłem ten proces ładowania muru oporowego/zbiornika/ grzybni w czterech innych miejscach ogrodu.

(Zobacz też link do filmu na górze tego artykułu)

Kilka lat później natknąłem się na mój pierwszy kontakt z hügelkultur - artykuł w Internecie. Chociaż moje przekonanie, że odkryłem coś naprawdę ważnego, zostało rozwiane, to jednak cieszyłem się, że zostałem oczyszczony z zarzutów.

Hügelkultur to po niemiecku kultura wzgórzowa lub kopcowa, prawdopodobnie starożytna praktyka. Jeśli ja natknąłem się na nią w ciągu ostatnich 10 000 lat, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że wiele innych osób również. Jednak termin ten nie był znany aż do 1962 roku, kiedy to Niemiec Herrman Andrä opowiedział o hügelkulturze w wydanej przez siebie książeczce ogrodniczej. Co ciekawe, pan Andrä był uczniem Rudolfa Steinera, który mówił o podobnym systemie ogrodnictwa już w latach 20-tych. Wszyscy zatwardziali ogrodnicy wiedzą, że Steiner był założycielem ogrodnictwa biodynamicznego, które następnie doprowadziło do ogrodnictwa organicznego. (Stali czytelnicy wiedzą, że odnosiłem się do Steinera kilka razy we wcześniejszych artykułach).

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

W ostatnich latach, entuzjaści permakultury przyłączyli się do hügelkultur, pomagając w rozwoju tej praktyki.

obecne praktyki

Istnieje wiele sposobów na wytworzenie hügelkultury. Obecnie, jednym z bardziej popularnych sposobów jest wykorzystanie zrębków drzewnych pochodzących ze źródeł komunalnych lub rębaków/rozdrabniaczy do przetwarzania gałęzi na zrębki na miejscu, do wykorzystania w hügelkulturze. Pierwszy sposób jest świetny dla tych, którzy mieszkają w mieście i nie mają dostępu do gałęzi drzew lub maszyn, podczas gdy drugi jest świetny dla tych, którzy mogą mieć duże podwórko lub mały areał i mają dostęp do martwych i opadłych gałęzi lub przycinki drzew na miejscu.

Ze względu na zawartość toksyn, drzewa allelopatyczne są mniej pożądane, choć w miarę upływu czasu drewno będzie ulegać grzybni. Czarny orzech i wiele eukaliptusów są allelopatyczne.

Moje skłonności luddyzmu sprawiają, że unikam urządzeń zasilanych paliwami kopalnymi, więc zawsze szukam najmniej energochłonnego sposobu na osiągnięcie czegoś. Dlatego też wszystkie moje hügelkultury zostały wykonane z gałęzi drzew przyciętych i pociętych na poręczne rozmiary za pomocą mojej składanej piły.

czego się nauczyłem od '01

Tradycyjny system wzgórzowy lub kopcowy hügelkultur został opracowany na obszarze, gdzie nadmiar opadów i wilgoci może utrzymywać gleby ogrodowe w stanie zbyt grząskim. Jeśli mieszkasz na takiej posesji, wzniesienie, kopiec lub zastosowanie podwyższonych grządek jest dobrym sposobem na zapewnienie żyznego siedliska nad bagnistą ziemią. Jednak tutaj, w jałowym regionie SW USA, wolę stosować tradycyjny system rodzimych Amerykanów, polegający na uprawie wszystkiego w obniżonych, zagłębionych grządkach, które służą również jako zbiorniki wody deszczowej. To utrzymuje rośliny poniżej najgorszego z naszych suszących wiatrów wiosennych, tworząc niskie miejsce dla naszych ograniczonych spływów deszczowych, aby gromadzić się wokół roślin.

Okazuje się, że to, co zrobiłem przypadkowo 21 lat temu - zatopione grzędy, które służą jako zlewnie wody deszczowej stworzone przez urbanite ścian oporowych w dolnym biegu małych działów wodnych, a następnie zasypane rodzimym drewnem przed uzupełnieniem gleby, jest bardzo skutecznym rozwiązaniem dla tego i wielu innych regionów.

Dodaj trochę biocharu do tej wierzchniej warstwy gleby, mulczuj głęboko przez pierwsze kilka lat i będziesz miał ostateczną długoterminową płodność soultion dla swoich gleb.

Używałem rodzimego i nierodzimego drewna i wydaje się, że rodzimy mesquite jest kolonizowany przez grzybnię szybciej. Może to być spowodowane szorstką naturą kory, w której znajduje się wiele żywych zarodników. Może to być również spowodowane tym, że rodzima grzybnia i mezquit ewoluowały razem. Albo jedno i drugie.

Zarówno martwe jak i świeże gałęzie działają, ale w tym suchszym klimacie zauważyłem, że kolonizacja grzybni następuje szybciej na świeżych lub niedawno ściętych gałęziach niż na suchych - prawdopodobnie z powodu większej wilgotności i wartości odżywczej zielonego drewna. Chociaż nie mam naukowych dowodów, wydaje się również, że mogą istnieć gatunki, które wolą kolonizować się podczas naszych łagodnych zim i inne, które wolą nasz letni monsun.

Gałęzie, które leżały w kawałkach przez lata będą miały wiele ze swoich składników odżywczych wypłukanych przez pogodę powodując, że będą mniej atrakcyjne dla kolonizacji grzybni. Po zakopaniu przez jakiś czas, znajdowałem wypłukane gałęzie takie jak ta, nietknięte przez grzybnię - nawet gdy leżały tuż obok zielonych gałęzi (zakopanych w tym samym czasie), które są silnie skolonizowane. Ostatecznie, w miarę jak te starsze kawałki absorbują składniki odżywcze z gleby, stają się bardziej atrakcyjne dla kolonizacji.

Jest to mniejszy problem w przypadku zrębków - gdy suche i zielone gałęzie są rozdrobnione razem - a większy w przypadku zakopywania dużych, suchych gałęzi. Bliskość mniejszych zrębków raczej zmusza grzybnię do przeplatania się zarówno z suchymi, jak i zielonymi zrębkami, natomiast przestrzeń między większymi gałęziami temu nie sprzyja.

Jeśli jesteś taki jak ja i nie jesteś skłonny do używania rębaków/rozdrabniaczy, moczenie suchych gałęzi w bogatej herbacie kompostowej przez tydzień lub dwa przed zakopaniem wzmocni kolonizację.

Złom drewniany ma tę wadę, że nie był wystawiony na działanie czynników zewnętrznych. Z biegiem lat, gałąź z jednego z twoich drzew będzie nosić tysiące zarodników, które pozyskała z mnóstwa dzikich zarodników stale unoszących się w powietrzu. Świeżo ścięta tarcica niesie o wiele mniej zarodników i te kilka może hale z innego klimatu (gdzie drzewa zostały zebrane), więc mogą nie wykonywać dobrze w ogrodzie. Rozwiązaniem jest zrobienie herbaty z kupki kompostowej - która, miejmy nadzieję, została zrobiona z dużą ilością materiału obciążonego zarodnikami, który pochodzi z twojej posiadłości lub z okolicy - i namoczenie w niej złomu przez tydzień lub dwa przed zakopaniem.

Kolonizacja grzybni i wynikający z niej rozkład w hügelkulturze wykonanej z dużych kawałków drewna - takich jak drewno sznurowe - jest bardzo powolnym procesem, ale ma swoje zalety.

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
Jednym z nich jest to, że korzyści płynące z posiadania aktywnej kultury grzybni są rozciągnięte na dłuższy okres czasu - w przeciwieństwie do hügelkultury wykonanej z wiórów, które zepsują się znacznie szybciej.

Kiedy wybieramy powolną drogę, stosuje się stare powiedzenie "cierpliwość jest cnotą". Tak jak w przypadku wielu rzeczy, które tutaj robię, pociesza mnie myśl o tych, którzy przyjdą po mnie.

Spróbuj tego u siebie i daj mi znać, jak to działa u Ciebie."

[cedric]

siarczan jest transporterem aminokwasów
https://www.mdpi.com/2571-8789/6/3/69?
" Poprawa tolerancji na zasolenie u siewek ryżu poprzez aplikację egzogennego siarczanu magnezu
Tran Dang Xuan 1,2,*ORCID, Can Thu Huong 1ORCID, Nguyen Van Quan 1ORCID, La Hoang Anh 1ORCID, Tran Dang Khanh 3,4ORCID iRamin Rayee 1ORCID

Soil Syst. 2022, 6(3), 69; https://doi.org/10.3390/soilsystems6030069
August 2022 / Published: 31 August 2022
(Ten artykuł należy do wydania specjalnego Soil Fertility Management, Mitigating GHG Emissions and Sustainable Agriculture)

Abstrakt
Badania przeprowadzono w celu rozwinięcia tolerancji na sól u ryżu poprzez egzogenną aplikację suplementu siarczanu magnezu (MgSO4). Zasolenie przeprowadzono na 7-dniowych siewkach ryżu, w tym odmian BC15 (tolerancyjna na zasolenie) i DT84DB (podatna na zasolenie) przy użyciu 0,5 mM MgSO4. Egzogenna aplikacja MgSO4 istotnie poprawia wzrost siewek obu odmian. Ponadto, wraz ze wzrostem zawartości fenoli ogółem i flawonoidów ogółem, wzrasta aktywność antyoksydacyjna. W obu odmianach traktowanych zasoleniem i 0,5 mM MgSO4 jednocześnie wzrasta zawartość momilaktonu B (MB) oraz związków fenolowych, w tym trikiny, kwasu ρ-kumarowego, salicylowego, cynamonowego, benzoesowego i ferulowego. Co ciekawe, MB nie został znaleziony w próbach traktowanych solą, ale prezentuje znaczną zawartość w odmianach traktowanych solą i MgSO4. Wyniki sugerują, że MgSO4 może znacząco poprawić tolerancję siewek ryżu na sól poprzez wzmocnienie szlaków wtórnej syntezy metabolicznej, z których kwasy fenolowe i momilakton B mogą odgrywać kluczową rolę w odpowiedzi ryżu na stres solny. Natomiast momilakton A (MA) nie wykazał żadnego udziału w tolerancji na zasolenie badanych odmian ryżu we wczesnej fazie siewek. Należy przeprowadzić dalsze badania nad wpływem egzogennej aplikacji MgSO4 na poprawę tolerancji na zasolenie różnych odmian ryżu w innych fazach rozwojowych."

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

[cedric]

"Przewidywanie suszy
- Przyjrzeliśmy się ewapotranspiracji, temperaturze, wilgotności gleby, deficycie ciśnienia pary wodnej i danym teledetekcyjnym dotyczącym roślinności, aby zobaczyć, jak postępuje susza i jak reagują rośliny. Jeden sygnał naprawdę się wyróżniał - stwierdził Guiling Wang, współautor badania.

Chodzi o przebieg wywołanej słońcem fluorescencji chlorofilu (SIF).

- Widzieliśmy silny sygnał, który poprzedzał susze, wskazujący na wolniejszy niż zwykle wzrost SIF w czasie, gdy oczekuje się szybkiego wzrostu fotosyntezy roślin - wytłumaczył badacz."


Czytaj więcej na https://zielona.interia.pl/klimat/news- ... Id,6207371#

[janusz]

Poznając ten sekret, zawsze możesz złapać Kreta! Genialny pomysł.
21 wrz 2022

https://www.youtube.com/watch?v=mwLxhRbyfwc

Urgen Masters

[cedric]

Rośliny też posiadają mitochondria , a podczerwień aktywuje oksydazę cytochromu C i produkcje ATP.
Czy dodawanie piasku/keramzytu ma na celu m.in. wytwarzanie podczerwieni w podłożu? Czy działanie szkła Miron polega na konwersji róznych spektrów światła na podczerwień i utrzymywania rołsin w dobrym stanie energetycznym?
https://newatlas.com/science/wcm-film-p ... red-light/?

" Cienka folia pobudza wzrost roślin poprzez konwersję słonecznych promieni UV na światło czerwone
Przez Ben Coxworth
26 października 2022 r.

Folia WCM w działaniu konwertującym długość faliICReDD
ZOBACZ 2 OBRAZKI

Aby rosnąć duże i silne, rośliny potrzebują czerwonego i niebieskiego światła, które są częścią widzialnego "białego" światła wytwarzanego przez słońce. Naukowcy opracowali teraz folię wspomagającą wzrost roślin, która przekształca słoneczne światło UV w większą ilość światła czerwonego.

Po pierwsze, czy rośliny nie potrzebują światła ultrafioletowego? Chociaż niektóre badania sugerują, że ekspozycja na nie może zwiększyć smak i zapach niektórych roślin, ogólny konsensus jest taki, że światło UV nie jest konieczne do wzrostu roślin. W rzeczywistości, podobnie jak w przypadku ludzi i innych zwierząt, nadmierna ekspozycja może zaszkodzić roślinom.


Opracowana przez zespół z japońskiego Uniwersytetu Hokkaido, składa się z dostępnej w handlu przezroczystej folii z tworzywa sztucznego, która została pokryta cienką warstwą metalu ziem rzadkich znanego jako europ. Po umieszczeniu nad roślinami rosnącymi w bezpośrednim świetle słonecznym, materiał przepuszcza całe światło widzialne, ale dodatkowo zmienia długość fali przychodzącego światła ultrafioletowego, przekształcając je w widzialne światło czerwone.


W testach polowych grupy roślin boćwiny szwajcarskiej i sadzonki modrzewia japońskiego były uprawiane zarówno z folią WCM, jak i bez niej - innymi słowy, materiał był stosowany na niektórych grupach, a na innych nie.

W miesiącach letnich, kiedy dni były dłuższe, a światło słoneczne silniejsze, folia nie robiła większej różnicy w uprawie boćwiny. Natomiast zimą rośliny uprawiane pod folią wykazywały 1,2 razy większą wysokość roślin i 1,4 razy większą biomasę po okresie 63 dni.

Dodatkowo, sadzonki modrzewia uprawiane pod folią miały wyższe tempo wzrostu względnego przez pierwsze cztery miesiące wzrostu. Dzięki temu ich średnica pnia była 1,2 razy większa niż w grupie kontrolnej, a całkowita biomasa 1,4 razy większa. Co ciekawe, przyspieszony wzrost pozwolił sadzonkom osiągnąć standardową wielkość do sadzenia w ciągu jednego roku, w przeciwieństwie do zwyczajowych dwóch lat.


Sadzonki modrzewia japońskiego uprawiane bez (po lewej) i z (po prawej) folii WCM

Sadzonki modrzewia japońskiego uprawiane bez (po lewej) i z (po prawej) folią WCMSunao Shoji et al. Scientific Reports. October 26, 2022
Jest nadzieja, że wśród innych zastosowań, technologia mogłaby pewnego dnia zostać wykorzystana do zwiększenia produkcji żywności w regionach o zimnym klimacie, gdzie dni są stosunkowo krótkie, a światło słoneczne stosunkowo słabe.

"Dzięki zastosowaniu powłoki z materiału zmieniającego długość fali, byliśmy w stanie z powodzeniem stworzyć przezroczysty film i zademonstrować jego zdolność do przyspieszenia wzrostu roślin" - powiedział główny autor Sunao Shoji. "Poprzez racjonalne zaprojektowanie jonu emitującego światło, możemy dowolnie kontrolować kolor emitowanego światła, aby było ono w innych kolorach, takich jak zielony lub żółty, więc spodziewamy się, że będziemy w stanie stworzyć folie zmieniające długość fali, które są zoptymalizowane dla różnych rodzajów roślin".

Praca na temat badań została opublikowana w tym tygodniu w czasopiśmie Scientific Reports. Czytelników może również zainteresować cienka folia opracowana niedawno na New York University, która przekształca światło ultrafioletowe i niebieskie w światło bliskie podczerwieni, które może być wykorzystane przez ogniwa słoneczne do produkcji energii elektrycznej.

Źródło: Uniwersytet Hokkaido

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)"

[cedric]

Alternatywy dla herbicydów
https://instytutsprawobywatelskich.pl/g ... ternatywy/

[cedric]

https://en.wikipedia.org/wiki/Maltodextrin
" Maltodekstryna jest stosowana jako środek owadobójczy w ogrodnictwie zarówno w polu jak i w szklarniach. Nie ma ona działania biochemicznego. Jej skuteczność polega na rozpyleniu rozcieńczonego roztworu na szkodliwe owady, po czym roztwór wysycha, blokuje spiralki owadów i powoduje śmierć przez uduszenie[6]."

[beadnorsi]

https://www.naturalnews.com/2022-05-01- ... -meat.html


Amiszom rolnik ekologiczny stoi w obliczu wysokiej grzywny, więzienia za produkcję CZYSTEGO MIĘSA

[grzegorzadam]

ile już tam ''upośledzonych'' pociągów z truciznami 'niechcąco' się wyk-oleiło?
ussa jest na zaoranie przeznaczone..
o ekologii można zapomnieć.

[forester]

To DZIAŁA !!! Oprysk z jodyny na zarazę ziemniaczaną

Pasjonatka ogrodu
13,1 tys. subskrybentó
https://www.youtube.com/watch?v=crpvWZOosKg

[grzegorzadam]

https://youtu.be/t5Gtz8gvRv4

sztuczki odgodnicze

[grzegorzadam]

Społeczność sąsiedzka - budowa samowystarczalnego gospodarstwa w górach, część 3/3

https://youtu.be/MbpulBCOwTM

samo życie

[grzegorzadam]

ogrzewanie domu

https://dobrewiadomosci.net.pl/67283-po ... mp-ciepla/

kanał na YT
https://www.youtube.com/watch?v=RSNV1HgjPu0 

Farm Gear odc. 4 - Rury Walczaka i piec soniczny, pasywne uprawy pod osłonami ciąg dalszy Ostoja Natury TV4,19 tys. subskrybentów<__slot-el>Subskrybujesz939Udostępnij68 547 wyświetleń Data premiery: 21 wrz 2021

W drugim odcinku Farm Gear pokazaliśmy wam nowoczesny tunel foliowy polskiego producenta Farmer,
zainstalowany w RSP Ostoi Natury.
W czwartym odcinku zaprezentujemy połączenie tunelu z innymi technologiami polskiego wynalazcy i doświadczonego ogrodnika Andrzeja Walczaka.

W tym odcinku zajrzymy do fabryki pieców i kotłów Andrzeja oraz pokażemy wam jak system został wdrożony w naszym gospodarstwie ekologicznym.

Degradacja środowiska naturalnego oraz zła jakość powietrza atmosferycznego powodowane są w dużej mierze przez kotły spalające paliwa kopalne.

Wymusza to szukanie nowych , ekologicznych technologii ogrzewania budynków.

Idealnym rozwiązaniem tego problemu byłoby urządzenie grzewcze w 100% ekologiczne, niemal darmowe w eksploatacji, bezpieczne, bezobsługowe i trwałe przez okres kilkudziesięciu lat!

Czy takie urządzenie istnieje? Tak! Innowacyjny, wysoko wydajny Soniczny Kocioł centralnego ogrzewania -
RURY WALCZAKA w połączeniu z dobrze zbilansowanym systemem fotowoltaicznym
„magazynującym energię w sieci energetycznej” – spełnia te oczekiwania!

Kocioł Soniczny posiada nowatorskie rozwiązania konstrukcyjne m.in. zastosowanie zespołu trzech grzałek sonicznych w dolnej części pionowego wymiennika ciepła, który jest integralną częścią kotła.
Tworząc komorę grzewczą połączoną z górną komorą rozszerzalną, stanowi szczelnie zamkniętą przestrzeń wypełnioną w 1/3 pojemności wodą. Takie rozwiązanie ogranicza ilość czynnika grzewczego w kotle do kilu litrów (1,5 – 2,7 l) w zależności od mocy kotła. Woda ta po podgrzaniu grzałkami sonicznymi ulega przemianie fazowej w parę wodną, która unosi się do góry a po oddaniu ciepła, skroplona, spływa grawitacyjnie z powrotem po ściankach wymiennika - na grzałki do dolnej komory grzania i proces powtarza się.

Rozdzielono tu obieg cieczy centralnego ogrzewania od grzałek. Efektem tego rozwiązania jest mniejszy opór elektryczny i wydłużona żywotność grzałek sonicznych, ponieważ nie są narażone na zmianę przewodności elektrycznej czynnika krążącego bezpośrednio w układzie centralnego ogrzewania.

W innych rozwiązaniach ma on kontakt z różnymi materiałami i osadami, które mogą się rozpuszczać, uniemożliwiając prawidłową pracę kotła. Tutaj tego zagrożenia nie ma. Grzałki soniczne działają w ten sposób że, dwie elektrody ( + i – ) są od siebie odizolowane i jeśli niema między nimi wody, mimo panującego napięcia elektrycznego – nie działają.

Prąd nie płynie.
Natomiast gdy między elektrodami pojawi się woda o odpowiedniej przewodności elektrycznej to w wyniku napięcia elektrycznego panującego między elektrodami grzałek, cząstki wody wpadają w silne drgania i na skutek wzajemnego tarcia wydziela się duża ilość ciepła.

Doprowadza to do gwałtownego wrzenia wody w całej jej objętości, zamieniając ją w parę wodną przy stosunkowo małym zużyciu energii elektrycznej. Pobór energii przez grzałki soniczne w środowisku pary wodnej zależy od stopnia nasycenia jej wodą, umożliwiając samoczynną regulację mocy.

Kocioł posiada innowacyjną konstrukcję samego wymiennika wykonanego z nierdzewnych Rur Walczaka o specyficznym kształcie. W przekroju poprzecznym jest to kształt gwiazdy sześcioramiennej z mocno przetłoczonymi ramionami.

Zapewnia to dużą powierzchnię wymiany ciepła, bez ograniczenia efektu przemiany fazowej pary w ciecz w części komory grzejnej a przy tym nie powoduje oporu przepływu cieczy znajdującej się w obwodzie centralnego ogrzewania.Nowością w rozwiązaniu konstrukcyjnym kotła jest to, że komora grzejna pracuje przy podciśnieniu ,dając możliwość wykorzystania przemiany fazowej wody w obniżonych temperaturach. Dzięki temu czynnik grzewczy (woda plazmowa) bardzo łatwo przechodzi w stan parowy.

Pozwala to na samoregulację czynnej powierzchni wymiany ciepła w wymienniku. Urządzenie chronione jest prawnie. Zgłoszenie patentowe: P.431149W efekcie nowatorskie rozwiązanie konstrukcji Kotła Sonicznego pozwala na:Osiągnięcie najwyższej sprawności spośród urządzeń grzewczych (99,99%),Wytworzenie pary wodnej w temperaturach poniżej 90 o C co umożliwia zastosowanie właściwości pary wodnej (gaz doskonały) do przekazywania ciepła w instalacjach domowych,

Nieograniczoną żywotność - ponad 45 lat.(100% stal nierdzewna),Dwupoziomowe sterowanie pracą kotła. Niezależnie możemy zadawać maksymalną temperaturę w komorze grzania do 85°C (grzałki soniczne) i na wyjściu ciepłej wody z kotła w zakresie temperatur od 20 - 85 o C,
Możliwość zastosowania najnowszych osiągnięć automatyki łącznie ze sterowaniem przez moduł GSM czy Internet.

Kocioł Soniczny nadaje się do ogrzewania mieszkań, pomieszczeń sklepowych, domków jednorodzinnych ,letniskowych sezonowo eksploatowanych, magazynów, basenów kąpielowych, hal warsztatowych itp.

Ponadto mogą być stosowane do pośredniego i bezpośredniego przygotowania ciepłej wody użytkowej. W przemyśle kocioł można wykorzystać praktycznie do podgrzewania wszystkich płynnych substancji

[grzegorzadam]

fragment ksiązki o dżdżownicach-nawozy, pestycydy mogą dewastować ich pracę
https://www.ecofarmingdaily.com/the-farm-as-ecosystem/?
" " Przełomowe dzieło Karola Darwina
The Formation of Vegetable Mould,
Through the Action of Worms, with Observations on Their Habits,

opublikowane w 1881 roku, było być może równie ważnym dziennikiem natury, jak jego relacja z globalnej wyprawy na HMS Beagle. Książka ta, opublikowana ostatecznie na rok przed śmiercią Darwina, podsumowuje ponad trzydzieści dziewięć lat obserwacji. Żaden naukowiec przed Darwinem nie interesował się tak bardzo tym stworzeniem. W rzeczywistości wielu uważało dżdżownice za szkodniki roślinne, które atakowały korzenie roślin, podobnie jak pasożytnicze nicienie. Z drugiej strony Darwin był zafascynowany zachowaniem i korzystnym wpływem tego niesłusznie złośliwego stworzenia. W rozdziale 4 Darwin omawia, w jaki sposób umieszczał kamienie na pastwiskach i obserwował, jak kamienie te ostatecznie "zapadały się" w glebę. W rzeczywistości, jak odkrył Darwin, odlewy dżdżownic lub odchody na pastwisku zwiększyły warstwę wierzchniej warstwy gleby o siedem cali w ciągu dwudziestu dziewięciu lat, czyli ćwierć cala rocznie, i zakopały kamienie. Darwin dowiedział się, że robaki są również wyrachowanymi inżynierami, ponieważ wiedzą, że wciąganie igieł sosnowych lub opadłych liści do ich nor za podstawę zapobiega ich utknięciu w norze.
Fakt, że tak małe stworzenie może dosłownie poruszać ziemią, napowietrzać ją i nawozić, tworząc w ten sposób siedliska dla drobnoustrojów, kanały do przesiąkania wody i przewody dla korzeni, czyni to stworzenie cudem widzialnego świata. Myślałem o dżdżownicach jako o maleńkiej hybrydzie między kurczakiem a krową. Nie mają zębów, jak ptaki, ale używają żołądka lub przedżołądka wypełnionego żwirem do rozdrabniania zdrewniałego materiału, takiego jak liście. Następnie, podobnie jak przeżuwacze, zwracają ten pokarm i śluzują nim ściany swoich nor, pozwalając temperaturze i czasowi działać magicznie na tę szalkę Petriego ze składnikami odżywczymi. Nora jest następnie kolonizowana przez bakterie i drożdże bogate w białko, których nie ma w oryginalnych szczątkach roślinnych, które są wypasane przez dżdżownicę. Proces ten jest bardzo podobny do tego, w którym przeżuwacz hoduje dużą masę bakterii, pierwotniaków i grzybów w żwaczu i syntetyzuje duże ilości białka mikrobiologicznego z niestrawnego źródła błonnika, takiego jak celuloza lub lignina. Innym razem myślałem o dżdżownicach jako o wielorybach gleby; są one z pewnością jednymi z największych stworzeń pływających w głębinach naszej ziemi, połykając niezliczone ilości bakterii, pierwotniaków, nicieni i grzybów, podobnie jak nasze ssaki behemoty wdychają tony planktonu zoo, takiego jak kryl.

Dżdżownice mogą być również postrzegane jako ogromne stada zwierząt kopytnych, takich jak antylopy czy żubry, maleńkich roślinożerców, które nieustannie pasą plankton ziemi, napowietrzając glebę, aby rośliny i ich symbionty mikrobiologiczne mogły się rozwijać, tworząc więcej węgla w glebie (próchnicy / wierzchniej warstwy gleby), aby służyć jako gąbka do zatrzymywania większej ilości wody i oczyszczania wód wypełniających warstwy wodonośne i nasze strumienie.

Bakterie jelitowe dżdżownic liczą ponad cztery tuziny gatunków. Pierwotniaki, drapieżniki bakterii, są ważnym pokarmem dla dżdżownic, a niektóre gatunki przeżywają trawienie przez dżdżownice, wzbogacając w ten sposób odlewy dżdżownic. I choć dżdżownice dosłownie żyją w zupie mikrobów wewnętrznie i zewnętrznie, ich zdrowie najwyraźniej nie jest zagrożone przez legion bakterii, grzybów, pierwotniaków, nicieni, skoczogonków, roztoczy i innych mieszkańców wierzchniej warstwy gleby. W międzyczasie dżdżownice dostarczyły pewnych dowodów na to, że są w stanie "oczyścić" zaatakowaną glebę z takich niepożądanych patogenów roślinnych, jak grzyb (Gaeumannomyces graminis) poprzez rozprzestrzenianie jego antagonisty Pseudomonas corrugata, zwłaszcza jeśli ta ostatnia bakteria została najpierw dodana do odchodów zwierzęcych, a następnie rozrzucona na polu pszenicy, gdzie dżdżownice mogły ją połknąć. Parch jabłoni również wydaje się być mniejszym wyzwaniem, jeśli sad jest zasiedlony przez dużą liczbę nocnych gąsienic zdolnych do pożerania opadłych zainfekowanych liści.

Ciemną stroną nierodzimych robaków, które przybyły tu z Europy w okresie osadnictwa kolonialnego (zwłaszcza w XVIII i XIX wieku), jest to, że lasy liściaste są zagrożone radykalną zmianą przez głęboko rosnące odmiany anekiczne, takie jak gąsienice nocne (Lumbricus terrestris). Robaki anekiczne szybko przekształcają plechę liściową lub puch (liście na różnych etapach rozkładu) w gołą glebę, co zniechęca do przetrwania rodzimych roślin zależnych od puchu. W wielu przypadkach rodzime rośliny giną w tempie 80-90% bez puchu niezbędnego do ich wzrostu. Nawet niektóre drzewa liściaste, których kiełkowanie nasion zależy od puchu, nie mogą się bez niego utrzymać. Rodzime rośliny są więc zastępowane przez gatunki inwazyjne. Zmienia się również krajobraz mikrobiologiczny, przechodząc od ekosystemu zdominowanego przez grzyby do ekosystemu bakteryjnego, ponieważ grzyby lepiej rosną na ściółce leśnej niż na glebie (ekosystemy zdominowane przez grzyby bardziej sprzyjają niektórym rodzimym gatunkom, takim jak dzika orchidea). Norniki i ryjówki, które żerują na owadach bardziej rozpowszechnionych w ściółce leśnej niż w samej glebie, zostały zastąpione przez myszy. Rośliny, które przetrwają to ekologiczne przesunięcie płyty tektonicznej, są bardziej narażone na zjedzenie przez populację jeleni. Jednak w innym raporcie, opublikowanym w USDA Yearbook of Agriculture za rok 1930, stwierdzono, że "muldy", granulowane mieszanki materii organicznej i minerałów tworzone przez dżdżownice, są najlepszym przyjacielem lasu.

Dodatkowo Svend Heiberg, profesor nadzwyczajny hodowli lasu w New York State College of Forestry, napisał artykuł na temat znaczenia produkcji muliny przez dżdżownice jako krytycznego czynnika dla produktywności drzew. Czy to możliwe, że inwazyjne gatunki dżdżownic zasiedlające nasze lasy znacznie przewyższają liczebnie gatunki rodzime występujące sto lat temu? Jak wspomniałem powyżej, gatunkami podejrzewanymi o to, że są najbardziej odpowiedzialne za zanik rodzimych roślin, są głęboko żerujące robaki obłe, takie jak Lumbricus terrestris. Najwyraźniej to poziome nory, takie jak "czerwony robak", wytwarzają te żyzne "ściółki" korzystne dla drzew do pewnego stopnia. Jeśli bowiem w lesie występują wszystkie trzy funkcjonalne grupy dżdżownic, będzie to miało znaczący wpływ na przekształcanie opadłych liści w glebę. Dżdżownice są zatem określane mianem inżynierów ekosystemu, ponieważ ich grzebanie nie tylko zmienia glebę, ale także modyfikuje siedlisko drobnoustrojów, roślin i zwierząt, na lepsze lub gorsze... Jim Kinsella, rolnik uprawiający ziemię bez orki w Lexington w stanie Illinois, stwierdził, że "dziesięć dużych otworów ślimakowych i sto małych otworów na stopę kwadratową oznacza ponad 330 mil na akr otworów o grubości ołówka i ponad 800 mil na akr małych otworów". To wiele mówi o infiltracji wody (czterokrotnie wyższej niż na porównywalnych polach bez robaków); napowietrzaniu gleby; penetracji twardej gleby; zmniejszonym zagęszczeniu gleby; resztki powierzchniowe trawione do gleby; uwalnianie stymulatorów wzrostu upraw, takich jak auksyny i cytokininy; minerały przenoszone z podglebia; neutralizacja pH gleby dzięki gruczołom wapiennym dżdżownicy; szybki wzrost drobnoustrojów glebowych, zwłaszcza dlatego, że odchody dżdżownic są w nie tak bogate; lepsza struktura gleby dzięki wydzielinom, polisacharydom i enzymom; lepsza kontrola pasożytniczych nicieni (ponieważ dżdżownice je zjadają); oraz wyższa biodostępność pierwiastków śladowych dla upraw. A teraz trochę matematyki: Dwadzieścia pięć dżdżownic na stopę sześcienną gleby (12″x12″x12′) oznacza jedną tonę dżdżownic na akr, co niektórzy szacują na milion dżdżownic na akr. Ten akr otrzyma od trzydziestu do stu ton odlewu rocznie! To dodatkowe, dostępne dla roślin źródło azotanów, fosforu, potażu, magnezu i pięćset funtów rzeczywistego, pierwiastkowego wapnia, co stanowi trzy czwarte tony wapienia. Dodatkowo, po śmierci dżdżownic, ich ciała dostarczają kolejne 50-00 funtów azotu na akr. Najwyraźniej pastwiska są matecznikiem populacji dżdżownic.

Aby dowiedzieć się więcej o wpływie dżdżownic, znajdź The Farm as Ecosystem autorstwa Jerry'ego Brunetti w księgarni AcresUSA.O autorze "

[grzegorzadam]

z https://www.electroculture.life/

Elektrokultura

- zwiększanie plonów o 100-300% bez nawozów

Mikroelementy sa oczywiście potrzebne, bo ziemia sie wyjałowi,
ale pokazuje to siłę elektrokultury

NATURA JEST ELEKTRYCZNA

..............
Dlaczego tak nie jest wszędzie?

Świetne pytanie! W 1920 roku badacz Justin Christofleau złożył pierwszy patent dotyczący elektrokultury.

Przez następne dwadzieścia lat Francuz był prześladowany za swoje wynalazki przez lobbystów z branży „agrochemicznej”,
którzy lobbowali nawet za usunięciem słowa elektrokultura z encyklopedii…

Mimo to jego system został przyjęty przez farmerów na całym świecie, w Australii, Afryce, a nawet w Chinach. Następny przystanek, Ameryka.

[grzegorzadam]

fosfor i fruktoza do kompostu

"Dobry kompost to długotrwały proces, który jednak można przyspieszyć. W tym celu wykorzystaj popularny napój gazowany, czyli Coca-Colę. Zawiera ona cukier, który odżywia rośliny oraz kwas fosforowy. Oba te składniki powodują szybsze namnażanie się bakterii potrzebnych do uzyskania dobrej jakości kompostu. Wystarczy dwa litry napoju wylać na kompost i przekopać całą zawartość kompostownika. Czynność powtarzamy co 10 dni.

Dzięki temu sposobowi kompost będzie gotowy do użycia po czterech, góra sześciu tygodniach. Choć ten napój owiany jest złą sławą jako niezbyt zdrowy, nie zaszkodzi ani roślinom, ani glebie.

Czego nie wolno dodawać do kompostu? "

Czytaj więcej : https://deccoria.pl/artykuly/artykuly/j ... ie-5-15083

[grzegorzadam]

Selen (obornik)/tioredoksyna regulują RuBisCO
https://en.wikipedia.org/wiki/Thioredoxin
" Thioredoxin in skin care
Thioredoxin is used in skin care products as an antioxidant in conjunction with glutaredoxin and glutathione.[citation needed]

See also
RuBisCO - enzyme activity regulated by thioredoxin
Peroxiredoxin - enzyme activity regulated by thioredoxin
Thioredoxin fold
Thioredoxin reductase"


https://en.wikipedia.org/wiki/RuBisCO
" RuBisCO jest jednym z wielu enzymów w cyklu Calvina. Gdy Rubisco ułatwia atak CO2 na węgiel C2 RuBP, a następnie rozszczepienie wiązania między węglem C3 i C2, powstają 2 cząsteczki gliceryno-3-fosforanu. Konwersja obejmuje następujące etapy: enolizację, karboksylację, hydratację, rozszczepienie wiązania C-C i protonację[14][15][16].

Substraty
Substratami dla RuBisCO są rybulozo-1,5-bisfosforan i dwutlenek węgla (w odróżnieniu od "aktywującego" dwutlenku węgla). RuBisCO katalizuje również reakcję rybulozo-1,5-bisfosforanu i tlenu cząsteczkowego (O2) zamiast dwutlenku węgla (CO2)[17]. Rozróżnienie między substratami CO2 i O2 przypisuje się różnym oddziaływaniom momentów kwadrupolowych substratu i wysokiemu gradientowi pola elektrostatycznego[13]. [Gradient ten jest ustalany przez formę dimeru minimalnie aktywnego RuBisCO, który wraz ze swoimi dwoma składnikami zapewnia kombinację przeciwnie naładowanych domen wymaganych do interakcji enzymu z O2 i CO2. Warunki te pomagają wyjaśnić niską szybkość obrotu stwierdzoną w RuBisCO: w celu zwiększenia siły pola elektrycznego niezbędnego do wystarczającej interakcji z momentami kwadrupolowymi substratów, segmenty C- i N-końcowe enzymu muszą zostać zamknięte, co pozwala na odizolowanie miejsca aktywnego od rozpuszczalnika i obniżenie stałej dielektrycznej.[18] Ta izolacja ma znaczny koszt entropowy i skutkuje niską szybkością obrotu.



Wiązanie RuBP
Karbamylacja grupy ε-aminowej Lys210 jest stabilizowana przez koordynację z Mg2+.[19] Reakcja ta obejmuje wiązanie karboksylanowych końców Asp203 i Glu204 z jonem Mg2+. Substrat RuBP wiąże Mg2+ wypierając dwa z trzech ligandów aquo[14][20][21].

Enolizacja
Enolizacja RuBP polega na przekształceniu keto tautomerów RuBP w enediol(ate). Enolizacja jest inicjowana przez deprotonację przy C3. Baza enzymu na tym etapie była przedmiotem dyskusji[20][22], ale ograniczenia steryczne obserwowane w strukturach krystalicznych sprawiły, że Lys210 jest najbardziej prawdopodobnym kandydatem[14]. W szczególności, tlen karbaminianowy na Lys210, który nie jest skoordynowany z jonem Mg, deprotonuje węgiel C3 RuBP, tworząc 2,3-enodiolan[20][21].

Karboksylacja

Obraz 3D miejsca aktywnego RuBisCO szpinaku skompleksowanego z inhibitorem 2-karboksyarabinitolo-1,5-bisfosforanem, CO2 i Mg2+. (PDB: 1IR1; Ligand View [CAP]501:A)
Karboksylacja 2,3-enodiolanu skutkuje powstaniem pośredniego 3-keto-2-karboksyarabinitolo-1,5-bisfosforanu, a Lys334 jest ustawiona tak, aby ułatwić dodanie substratu CO2, ponieważ zastępuje trzecią cząsteczkę wody skoordynowaną z Mg2+ i dodaje się bezpośrednio do enediolu. W tym procesie nie tworzy się kompleks Michaelisa.[14][22] Uwodnienie tego ketonu skutkuje dodatkową grupą hydroksylową na C3, tworząc półprodukt gem-diolu.[20][23] Karboksylacja i uwodnienie zostały zaproponowane jako pojedynczy, skoordynowany etap[20] lub jako dwa sekwencyjne etapy[23]. Mechanizm skoordynowany jest wspierany przez bliskość cząsteczki wody do C3 RuBP w wielu strukturach krystalicznych. W strukturze szpinaku inne reszty są dobrze umieszczone, aby pomóc w etapie hydratacji, ponieważ znajdują się w odległości wiązania wodorowego od cząsteczki wody[14].

Rozszczepienie wiązania C-C
Półprodukt gem-diol rozszczepia się na wiązaniu C2-C3, tworząc jedną cząsteczkę gliceryno-3-fosforanu i ujemnie naładowany karboksylan.[14] Stereospecyficzne protonowanie C2 tego karbanionu powoduje powstanie kolejnej cząsteczki gliceryno-3-fosforanu. Uważa się, że ten etap jest ułatwiony przez Lys175 lub potencjalnie karbamylowaną Lys210.[14]

Produkty
Gdy dwutlenek węgla jest substratem, produktem reakcji karboksylazy jest niestabilny sześciowęglowy fosforylowany produkt pośredni znany jako 3-keto-2-karboksyarabinitolo-1,5-bisfosforan, który szybko rozpada się na dwie cząsteczki gliceryno-3-fosforanu. Produkt ten, znany również jako 3-fosfoglicerynian, może być wykorzystany do produkcji większych cząsteczek, takich jak glukoza.

Gdy tlen cząsteczkowy jest substratem, produktami reakcji oksygenazy są fosfoglikolan i 3-fosfoglicerynian. Fosfoglikolan jest poddawany recyklingowi poprzez sekwencję reakcji zwaną fotorespiracją, która obejmuje enzymy i cytochromy zlokalizowane w mitochondriach i peroksysomach (jest to przypadek naprawy metabolitów). W tym procesie dwie cząsteczki fosfoglikolanu są przekształcane w jedną cząsteczkę dwutlenku węgla i jedną cząsteczkę 3-fosfoglicerynianu, które mogą ponownie wejść do cyklu Calvina. Część fosfoglikolanu wchodzącego w ten szlak może zostać zatrzymana przez rośliny do produkcji innych cząsteczek, takich jak glicyna. Przy poziomach dwutlenku węgla i tlenu w otoczeniu stosunek reakcji wynosi około 4 do 1, co skutkuje wiązaniem dwutlenku węgla netto na poziomie zaledwie 3,5. Zatem niezdolność enzymu do zapobiegania reakcji z tlenem znacznie zmniejsza zdolność fotosyntezy wielu roślin. Niektóre rośliny, wiele alg i bakterii fotosyntetyzujących przezwyciężyło to ograniczenie, opracowując środki zwiększające stężenie dwutlenku węgla wokół enzymu, w tym wiązanie węgla C4, metabolizm kwasów tłuszczowych i stosowanie pirenoidów.

Działania uboczne Rubisco mogą prowadzić do powstania bezużytecznych lub hamujących produktów ubocznych. Ważne hamujące produkty uboczne obejmują ksylulozo-1,5-bisfosforan i glicero-2,3-pentodiulozo-1,5-bisfosforan, oba spowodowane przez "niewypały" w połowie reakcji enolizacji-karboksylacji. W roślinach wyższych proces ten powoduje samohamowanie RuBisCO, które może być wywołane przez nasycenie stężenia CO2 i RuBP i rozwiązane przez aktywazę Rubisco (patrz poniżej)[24].

Szybkość aktywności enzymatycznej

Przegląd cyklu Calvina i wiązania węgla.
Niektóre enzymy mogą przeprowadzać tysiące reakcji chemicznych na sekundę. RuBisCO jest jednak powolny, wiążąc tylko 3-10 cząsteczek dwutlenku węgla na sekundę na cząsteczkę enzymu[25]. Reakcja katalizowana przez RuBisCO jest zatem głównym czynnikiem ograniczającym szybkość cyklu Calvina w ciągu dnia. Niemniej jednak, w większości warunków i gdy światło nie ogranicza fotosyntezy, szybkość RuBisCO pozytywnie reaguje na wzrost stężenia dwutlenku węgla.

RuBisCO jest zwykle aktywny tylko w ciągu dnia, ponieważ rybulozo-1,5-bisfosforan nie jest regenerowany w ciemności. Wynika to z regulacji kilku innych enzymów w cyklu Calvina. Ponadto aktywność RuBisCO jest koordynowana z aktywnością innych enzymów cyklu Calvina na kilka innych sposobów:

Przez jony
Po oświetleniu chloroplastów pH zrębu wzrasta z 7,0 do 8,0 z powodu gradientu protonów (jonów wodorowych, H+) utworzonego w poprzek błony tylakoidu. Ruch protonów do tylakoidów jest napędzany przez światło i ma fundamentalne znaczenie dla syntezy ATP w chloroplastach (Czytaj dalej: Fotosyntetyczne centrum reakcji; Reakcje zależne od światła). Aby zrównoważyć potencjał jonowy przez błonę, jony magnezu (Mg2+) przemieszczają się z tylakoidów w odpowiedzi, zwiększając stężenie magnezu w zrębie chloroplastów. RuBisCO ma wysokie optymalne pH (może wynosić >9,0, w zależności od stężenia jonów magnezu), a zatem zostaje "aktywowany" przez wprowadzenie dwutlenku węgla i magnezu do miejsc aktywnych, jak opisano powyżej.

Przez aktywazę RuBisCO
W roślinach i niektórych algach inny enzym, aktywaza RuBisCO (Rca, GO:0046863, P10896), jest wymagany, aby umożliwić szybkie tworzenie krytycznego karbaminianu w miejscu aktywnym RuBisCO.[26][27] Jest to wymagane, ponieważ rybulozo-1,5-bisfosforan (RuBP) silniej wiąże się z miejscami aktywnymi RuBisCO, gdy obecny jest nadmiar karbaminianu, uniemożliwiając postęp procesów. W świetle aktywaza RuBisCO promuje uwalnianie hamującego (lub - w niektórych poglądach - magazynującego) RuBP z miejsc katalitycznych RuBisCO. Aktywaza jest również wymagana w niektórych roślinach (np. tytoniu i wielu fasolach), ponieważ w ciemności RuBisCO jest hamowany (lub chroniony przed hydrolizą) przez konkurencyjny inhibitor syntetyzowany przez te rośliny, analog substratu 2-karboksy-D-arabitinolu 1-fosforanu (CA1P)[28]. CA1P wiąże się ściśle z miejscem aktywnym karbamylowanego RuBisCO i hamuje aktywność katalityczną w jeszcze większym stopniu. Wykazano również, że CA1P utrzymuje RuBisCO w konformacji chronionej przed proteolizą[29]. W świetle aktywaza RuBisCO promuje również uwalnianie CA1P z miejsc katalitycznych. Po uwolnieniu CA1P z RuBisCO, jest on szybko przekształcany do postaci niehamującej przez aktywowaną światłem fosfatazę CA1P. Nawet bez tych silnych inhibitorów, raz na kilkaset reakcji, normalne reakcje z dwutlenkiem węgla lub tlenem nie są zakończone; inne hamujące analogi substratów są nadal tworzone w miejscu aktywnym. Po raz kolejny aktywaza RuBisCO może promować uwalnianie tych analogów z miejsc katalitycznych i utrzymywać enzym w postaci aktywnej katalitycznie. Jednak w wysokich temperaturach aktywaza RuBisCO agreguje i nie może już aktywować RuBisCO. Przyczynia się to do zmniejszonej zdolności karboksylacji obserwowanej podczas stresu cieplnego[30][31].

Przez aktywazę
Usunięcie hamującego RuBP, CA1P i innych analogów substratów hamujących przez aktywazę wymaga zużycia ATP. Reakcja ta jest hamowana przez obecność ADP, a zatem aktywność aktywazy zależy od stosunku tych związków w zrębie chloroplastu. Co więcej, u większości roślin wrażliwość aktywazy na stosunek ATP/ADP jest modyfikowana przez stan redukcji/utleniania (redoks) zrębu poprzez inne małe białko regulatorowe, tioredoksynę. W ten sposób aktywność aktywatora i stan aktywacji RuBisCO można modulować w odpowiedzi na intensywność światła, a tym samym szybkość tworzenia substratu rybulozo-1,5-bisfosforanu[32].

Przez fosforan
U sinic fosforan nieorganiczny (Pi) również uczestniczy w skoordynowanej regulacji fotosyntezy: Pi wiąże się z miejscem aktywnym RuBisCO i innym miejscem na dużym łańcuchu, gdzie może wpływać na przejścia między aktywowanymi i mniej aktywnymi konformacjami enzymu. W ten sposób aktywacja bakteryjnego RuBisCO może być szczególnie wrażliwa na poziom Pi, co może powodować jego działanie w sposób podobny do tego, jak aktywaza RuBisCO funkcjonuje w roślinach wyższych[33].

Przez dwutlenek węgla
Ponieważ dwutlenek węgla i tlen konkurują w miejscu aktywnym RuBisCO, wiązanie węgla przez RuBisCO może zostać wzmocnione poprzez zwiększenie poziomu dwutlenku węgla w przedziale zawierającym RuBisCO (zrębie chloroplastu). Kilka razy w trakcie ewolucji roślin ewoluowały mechanizmy zwiększające poziom dwutlenku węgla w zrębie (patrz wiązanie węgla C4). Wykorzystanie tlenu jako substratu wydaje się być zagadkowym procesem, ponieważ wydaje się, że wyrzuca on przechwyconą energię. Może to być jednak mechanizm zapobiegający przeciążeniu węglowodanami w okresach wysokiego strumienia światła. Ta słabość enzymu jest przyczyną fotooddychania, tak że zdrowe liście w jasnym świetle mogą mieć zerowe wiązanie węgla netto, gdy stosunek O2 do CO2 dostępny dla RuBisCO przesuwa się zbyt daleko w kierunku tlenu. Zjawisko to jest przede wszystkim zależne od temperatury: wysokie temperatury mogą zmniejszać stężenie CO2 rozpuszczonego w wilgoci tkanek liści. Zjawisko to jest również związane ze stresem wodnym: ponieważ liście roślin są chłodzone przez parowanie, ograniczona ilość wody powoduje wysokie temperatury liści. Rośliny C4 początkowo używają enzymu karboksylazy PEP, który ma wyższe powinowactwo do CO2. Proces ten najpierw tworzy 4-węglowy związek pośredni, stąd nazwa roślin C4, który jest transportowany do miejsca fotosyntezy C3, a następnie dekarboksylowany, uwalniając CO2 w celu zwiększenia stężenia CO2.

Rośliny o metabolizmie kwasów tłuszczowych (CAM) utrzymują aparaty szparkowe zamknięte w ciągu dnia, co oszczędza wodę, ale zapobiega zachodzeniu reakcji niezależnych od światła (tzw. cykl Calvina), ponieważ reakcje te wymagają CO2 do przejścia przez te otwory w drodze wymiany gazowej. Parowaniu przez górną część liścia zapobiega warstwa wosku.

Inżynieria genetyczna

Ponieważ RuBisCO często ogranicza szybkość fotosyntezy w roślinach, może być możliwe poprawienie wydajności fotosyntezy poprzez modyfikację genów RuBisCO w roślinach w celu zwiększenia aktywności katalitycznej i/lub zmniejszenia szybkości natleniania.[34][35][36][37] Może to poprawić sekwestrację CO2 i być strategią zwiększania plonów[38]. [Badane podejścia obejmują przenoszenie genów RuBisCO z jednego organizmu do innego, inżynierię aktywatora Rubisco z termofilnych cyjanobakterii do roślin wrażliwych na temperaturę, zwiększenie poziomu ekspresji podjednostek RuBisCO, ekspresję małych łańcuchów RuBisCO z chloroplastowego DNA oraz modyfikację genów RuBisCO w celu zwiększenia specyficzności dla dwutlenku węgla lub w inny sposób zwiększenia szybkości wiązania węgla[39][40].

Mutageneza w roślinach
Ogólnie rzecz biorąc, mutageneza RuBisCO ukierunkowana na miejsce była w większości nieudana,[38] chociaż zmutowane formy białka zostały osiągnięte w roślinach tytoniu z gatunkami podjednostek C4,[41] a RuBisCO o bardziej podobnej do C4 charakterystyce kinetycznej osiągnięto w ryżu poprzez transformację jądrową.[42] Wykazano, że możliwa jest solidna i niezawodna inżynieria wydajności RuBisCO i innych enzymów w cyklu C3,[43] i po raz pierwszy osiągnięto to w 2019 r. poprzez podejście biologii syntetycznej.[37].


Jedną z dróg jest wprowadzenie do roślin wariantów RuBisCO o naturalnie wysokich wartościach specyficzności, takich jak te z czerwonej algi Galdieria partita. Może to poprawić wydajność fotosyntezy roślin uprawnych, choć ewentualne negatywne skutki nie zostały jeszcze zbadane[44]. Postępy w tej dziedzinie obejmują zastąpienie enzymu tytoniowego enzymem fioletowej fotosyntetyzującej bakterii Rhodospirillum rubrum[45]. [W 2014 r. stworzono dwie transplastomiczne linie tytoniu z funkcjonalnym RuBisCO z cyjanobakterii Synechococcus elongatus PCC7942 (Se7942) poprzez zastąpienie RuBisCO genami dużej i małej podjednostki enzymu Se7942, w połączeniu z odpowiednim przyzwoitym białkiem Se7942, RbcX, lub wewnętrznym białkiem karboksysomalnym, CcmM35. Oba mutanty miały zwiększone tempo wiązania CO2 mierzone jako cząsteczki węgla na RuBisCO. Zmutowane rośliny rosły jednak wolniej niż rośliny typu dzikiego[46].

Najnowsza teoria bada kompromis między względną specyficznością (tj. zdolnością do faworyzowania wiązania CO2 w stosunku do inkorporacji O2, co prowadzi do marnującego energię procesu fotooddychania) a szybkością, z jaką powstaje produkt. Autorzy doszli do wniosku, że RuBisCO mógł ewoluować, aby osiągnąć punkt "bliski doskonałości" w wielu roślinach (o bardzo zróżnicowanej dostępności substratów i warunkach środowiskowych), osiągając kompromis między specyficznością a szybkością reakcji[47]. Zasugerowano również, że reakcja oksygenazy RuBisCO zapobiega wyczerpywaniu się CO2 w pobliżu jej miejsc aktywnych i zapewnia utrzymanie stanu redoks chloroplastów[48].

Ponieważ fotosynteza jest najskuteczniejszym naturalnym regulatorem dwutlenku węgla w atmosferze ziemskiej[49], biochemiczny model reakcji RuBisCO jest wykorzystywany jako podstawowy moduł modeli zmian klimatu. Dlatego też prawidłowy model tej reakcji jest niezbędny do podstawowego zrozumienia relacji i interakcji modeli środowiskowych.

Ekspresja w gospodarzach bakteryjnych"

[grzegorzadam]

Pestycydy niszczą mikoryzę

https://phys.org/news/2023-11-inoculati ... yield.html?

" Badanie pokazuje, że zaszczepienie gleby

grzybami mikoryzowymi

może zwiększyć plony roślin nawet o 40% "

edit: 28-02-24

świeże pędy, pączki roslin , jako prekursory chlorofilu mają więcej kwasu delta aminolewulinowego, służącego do produkcjii hemu, który jest niszczony przez tlenek wegla w czasie "covida". Wsopóc może też wceśniej glicyna,bursztynian, wit.B5/CoA
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hem_(biochemia)

Katalaza jest enzymem hemowym, a jej niski poziom koreluje z postępem nowotworu.

"Pędy chmielu uznaje się za najdroższe warzywo świata, choć jako taki chmiel warzywem nie jest.W Polsce niewielu postrzega pędy jako najdroższe warzywo na świecie. Jednak kulinarna sława uczyniła je wyjątkowo drogim przysmakiem.Na zachodzie Europy za 1 kg pędów chmielu w szczycie sezonu ceny dobijają do 1000 euro.

Co jest najdroższym warzywem na świecie?"

Czytaj więcej na https://biznes.interia.pl/gospodarka/ne ... Id,7357211#

pokrzywa odmiany "Goldbiene" ma zapewne mniej chlorofilu , ale może ozdobić jaskrawo ogródek zanim skończy , jako sok , czy sałatka

https://www.sarastro-stauden.com/shop/w ... goldbiene/

[cedric]

https://en.wikipedia.org/wiki/Colchicine
" Zastosowanie botaniczne i owoce bezpestkowe

Kolchicyna jest stosowana w hodowli roślin poprzez indukowanie poliploidii w komórkach roślinnych w celu wytworzenia nowych lub ulepszonych odmian, szczepów i kultywarów. [ 20 ] W przypadku stosowania w celu indukowania poliploidii u roślin, krem ​​kolchicynowy jest zwykle nakładany na punkt wzrostu rośliny, taki jak wierzchołek wierzchołkowy, pęd lub odrost. Nasiona można wstępnie namoczyć w roztworze kolchicyny przed sadzeniem. Ponieważ segregacja chromosomów jest napędzana przez mikrotubule, kolchicyna zmienia podział komórkowy poprzez hamowanie segregacji chromosomów podczas mitozy ; połowa powstałych komórek potomnych nie zawiera zatem chromosomów, podczas gdy druga połowa zawiera podwójną zwykłą liczbę chromosomów (tj. tetraploidalne zamiast diploidalne ) i prowadzi do jąder komórkowych z podwójną zwykłą liczbą chromosomów (tj. tetraploidalne zamiast diploidalne). [ 20 ] Podczas gdy w przypadku większości komórek wyższych zwierząt byłoby to śmiertelne, w komórkach roślinnych jest to nie tylko zwykle dobrze tolerowane, ale także często skutkuje większymi, bardziej wytrzymałymi, szybciej rosnącymi i ogólnie bardziej pożądanymi roślinami niż normalnie diploidalne rośliny rodzicielskie. Z tego powodu ten typ manipulacji genetycznej jest często stosowany w hodowli roślin w celach komercyjnych. [ 20 ]

Kiedy taka roślina tetraploidalna jest skrzyżowana z rośliną diploidalną, potomstwo triploidalne jest zwykle bezpłodne (niezdolne do produkcji płodnych nasion lub zarodników ), chociaż wiele triploidów można rozmnażać wegetatywnie . Hodowcy jednorocznych roślin triploidalnych, których nie można łatwo rozmnażać wegetatywnie, nie mogą wyprodukować plonu drugiej generacji z nasion (jeśli takie istnieją) rośliny triploidalnej i muszą co roku kupować nasiona triploidalne od dostawcy. Wiele bezpłodnych roślin triploidalnych, w tym niektóre drzewa i krzewy , staje się coraz bardziej cenionych w ogrodnictwie i kształtowaniu krajobrazu , ponieważ nie stają się gatunkami inwazyjnymi i nie zrzucają niepożądanych owoców i ściółki nasiennej. U niektórych gatunków triploidia indukowana kolchicyną została wykorzystana do stworzenia owoców „bezpestkowych”, takich jak bezpestkowe arbuzy ( Citrullus lanatus ). Ponieważ większość triploidów sama nie produkuje pyłku, takie rośliny zwykle wymagają zapylenia krzyżowego z rodzicem diploidalnym, aby wywołać produkcję owoców bezpestkowych.

Zdolność kolchicyny do wywoływania poliploidii można również wykorzystać do uczynienia niepłodnych mieszańców płodnymi, na przykład w hodowli pszenżyta (× Triticosecale ) z pszenicy ( Triticum spp.) i żyta ( Secale cereale ) . Pszenica jest zazwyczaj tetraploidalna, a żyto diploidalne, a ich triploidalne mieszańce są niepłodne; traktowanie triploidalnego pszenżyta kolchicyną daje płodne heksaploidalne pszenżyto. [ 80 ]

Odniesienia"

[cedric]

https://posadzone.pl/news/n/949/BEZ-TORFU
" W sezonie 2025 będziemy do naszych sadzonek używać podłoża beztorfowego na bazie włókien drzewnych i przekompostowanej, rozdrobnionej kory z drzew iglastych oraz węglanu wapnia.

Ogród- skutki używania torfu

Torf jest bardzo higroskopijnym podłożem, to znaczy że wsysa w siebie tyle wody ile zdoła.
W ciągu trwania sezonu stwarza to idealne warunki dla roślin.
Dobrze chłonie wodę, długo przetrzymuje składniki odżywcze. I niestety tu się kończą plusy używania torfu.

WADY:

1. Jeżeli przesuszymy torf- staje się on zaschniętą bryłą, którą nie sposób znów podlać nie uszkadzając przy tym rośliny- po ekstremalnym przesuszeniu i nagłym zalaniu rośliny najczęściej gniją.

2. W torfie bardzo chętnie rozwijają się ziemiórki.

3. Rośliny ukorzenione w torfie i wysadzone do gruntu niechętnie rozwijają system korzeniowy poza barierę torfu.

4. Higroskopijność torfu jest zimą zabójcza dla roślin.
Nadmiar wody jaki gromadzi podłoże torfowe powoduje, że rośliny gniją.
Roślina bez części nadziemnych zimą nie jest wstanie odparować nadmiaru wody.

5. Zamarznięta bryła torfu i wody nie wpływa korzystnie na przeżywalność roślin po zimie.




Szkodliwe skutki używania torfu w ogrodnictwie


Torf, chociaż popularny w ogrodnictwie, ma poważne negatywne skutki dla środowiska.
Jego wydobycie niszczy unikalne ekosystemy torfowisk, które są schronieniem dla wielu rzadkich gatunków. Osuszanie torfowisk nie tylko zagraża bioróżnorodności, ale również destabilizuje systemy wodne, zwiększając ryzyko powodzi.
Kolejnym problemem jest emisja dwutlenku węgla. Nienaruszone torfowiska są naturalnymi magazynami CO2, ale ich degradacja uwalnia znaczne ilości tego gazu, przyspieszając zmiany klimatyczne.
W Europie emisje z torfowisk wynoszą około 1,8 miliona ton CO2 rocznie.
Z użyciem torfu wiąże się również spadek różnorodności biologicznej, co zagraża lokalnym gatunkom i zakłóca naturalne procesy ekologiczne. Na szczęście dostępne są alternatywy, takie jak kompost czy kokos, które mogą zastąpić torf.
Edukacja na temat szkodliwości torfu jest kluczowa dla zmiany praktyk ogrodniczych. Świadomość ekologiczna może pomóc w podejmowaniu bardziej zrównoważonych decyzji.

Podsumowując, zaniechanie użycia torfu w ogrodnictwie jest niezbędne dla ochrony środowiska. Poszukiwanie alternatyw i edukacja społeczeństwa mogą ograniczyć jego negatywny wpływ, chroniąc jednocześnie cenne ekosystemy."

[cedric]

przygotowanie dróg do inwazji na Rosję?

https://www.youtube.com/watch?v=c63-mhvLstg

Wszyscy się śmiali, gdy Chiny zakopywały tony roślin na pustyni. Po 10 latach zmienili zdanie!

Światowa Topa
396 tys. subskrybentów



12 107 wyświetleń 11 cze 2025
W Chinach od kilku dekad prowadzone są intensywne działania na rzecz rekultywacji terenów pustynnych. Jedną z szeroko stosowanych metod jest zakopywanie roślinności na zdegradowanych obszarach. Proces ten ma na celu poprawę właściwości gleby, ograniczenie erozji oraz stworzenie warunków do odbudowy lokalnych ekosystemów. W efekcie, na wielu dotychczas jałowych terenach zaobserwowano stopniowe odradzanie się roślinności oraz poprawę jakości środowiska przyrodniczego.

[cedric]

https://www.naturalnews.com/2025-06-12- ... story.html

Odkryty na mroźnej północy Michigan starożytny cud rolnictwa zmienia historię rdzennej pomysłowości
06.12.2025 // Willow Tohi // 750 wyświetleń
Tagi: system rolniczy , Starożytni ludzie , Archeologia , przełom , fajna nauka , odkrycie , goodscience , LIDAR , Menominee , Michigan , rolnictwo Indian amerykańskich , rolnictwo ekologiczne , prawdziwa historia , badania



Dzięki zastosowaniu technologii LIDAR udało się odkryć 235-akrowy system rolniczy plemienia Menominee, który powstał w latach 1000–1600 n.e. na Górnym Półwyspie Michigan.

Małe, niehierarchiczne społeczności utrzymywały to miejsce przez 600 lat w surowym klimacie.

Dzięki wykorzystaniu kamery LIDAR zamontowanej na dronie odkryto ukryte, grzbietowe pola i obiekty kulturowe, które wcześniej były niewidoczne.

Rolnicy wprowadzali innowacje w inżynierii gleby, aby uprawiać kukurydzę znacznie poza jej typowym zasięgiem.

Współpraca z plemieniem Menominee zmienia narrację o przedkolonialnej Ameryce Północnej.
235-akrowe stanowisko archeologiczne na Górnym Półwyspie Michigan, odkryte przy użyciu najnowocześniejszej technologii dronów, obaliło długo utrzymywane założenia dotyczące możliwości starożytnych społeczeństw rdzennych Amerykanów . Badania prowadzone przez Dartmouth College ujawniają, że przodkowie społeczności Menominee uprawiali intensywnie zarządzany system rolniczy przez 600 lat na obszarze, który kiedyś uważano za zbyt surowy dla takich wyczynów. Odkrycie podważa teorie łączące rolnictwo na dużą skalę z centralnym zarządzaniem i łagodnym klimatem, zamiast tego podkreślając zaawansowaną wiedzę małych, egalitarnych społeczeństw w zakresie adaptacji do ekstremalnych warunków.

Odkrycie na mroźnej północy
Pod gęstymi lasami wzdłuż rzeki Menominee, stanowisko archeologiczne Sixty Islands dostarczyło dowodów na istnienie podniesionych grządek ogrodowych o powierzchni prawie 235 akrów — 10 razy większej niż poprzednie szacunki. Za pomocą zamontowanego na dronie lidaru, narzędzia do mapowania laserowego, archeolodzy odkryli sieć równoległych grzbietów o szerokości 4-6 stóp i długości do 165 stóp. Te grzbietowe grządki, zaprojektowane w celu optymalizacji żyzności gleby i zatrzymywania ciepła , były utrzymywane przez społeczności Menominee od 1000 do 1600 r. n.e.


„Gęstość tych grządek mówi nam, że rolnictwo nie było tu przypadkowe — było integralną częścią ich stylu życia” — powiedziała główna badaczka dr Madeleine McLeester z Dartmouth. „Ich zdolność do rozwoju w tym klimacie, który nawet dzisiaj ma 120-dniowy sezon wegetacyjny, jest niezwykła”.


Datowanie radiowęglowe i analiza gleby wykazały, że rolnicy mieszali muł bagienny i kompostowane odpady z glebą, zwiększając żyzność i łagodząc krótki, zimny sezon wegetacyjny w tym obszarze. Przetrwanie tego miejsca w okresie Małej Epoki Lodowcowej (1350-1850 n.e.) podkreśla odporność Menominee w trudnym środowisku.

Małe społeczności, monumentalne osiągnięcie
Tradycyjne narracje wiązały rozległe systemy rolnicze ze społeczeństwami o ścisłych hierarchiach — królami, kapłanami lub scentralizowanym przywództwem. Jednak nie ma dowodów na takie struktury na Sixty Islands. Zamiast tego miejsce to odzwierciedla pracę półosiadłych społeczności bez dużej populacji lub stratyfikacji społecznej.


„To podważa wszystko, co myśleliśmy o tym, jak powstały złożone systemy agrarne” – powiedział dr Jesse Casana, współautor i ekspert w dziedzinie teledetekcji. „Nie potrzebowali piramid ani królów. Mieli wiedzę, współpracę i intymne zrozumienie swojego środowiska”.


System pól nie był odizolowany. Kopce grobowe, ceremonialne kręgi taneczne i debatowany historyczny punkt handlowy wplecione w krajobraz pokazują, że rolnictwo było splecione z praktykami kulturowymi i duchowymi. McLeester podkreśla, że ​​rolnictwo tutaj było równie ważne dla spójności społeczności, jak i dla utrzymania.

Przepisywanie historii krajobrazów Ameryki Północnej
Miejsce Sixty Islands wymusza ponowną ocenę narracji o „dzikiej przyrodzie” Ameryki Północnej. Przed kontaktem z Europejczykami region ten był daleki od nietkniętego; celowe wylesianie Menominee zmieniło kształt ziemi. Dzisiejsze lasy, jak zauważają badacze, odrastają po wiekach celowej manipulacji.


„Sugeruje to o wiele bardziej humanizowany krajobraz, niż nam się wydawało” — powiedział Casana. „To, co postrzegamy jako dziewicze ekosystemy, może w rzeczywistości odradzać się po wcześniejszej inżynierii”.


Odkrycie sugeruje również, że podobne ukryte miejsca mogą istnieć gdzie indziej w nieoczekiwanych klimatach. Jeśli społeczności w polarnych warunkach Michigan mogłyby utrzymać takie systemy, archeolodzy muszą ponownie zbadać założenia dotyczące innych regionów.

Wiedza rdzenna i współczesne lekcje
Menominee Indian Tribe of Wisconsin, od dawna zarządzający tym obszarem, ściśle współpracowali z badaczami. David Grignon, urzędnik ds. ochrony zabytków plemienia, podkreślił kulturowe znaczenie zarówno odkryć, jak i współpracy.


„Ta strona jest częścią tego, kim jesteśmy” – powiedział Grignon. „Potwierdza ona praktyki przodków przekazywane z pokolenia na pokolenie – wiedzę, która jest nadal aktualna”.


Dla współczesnych odbiorców strona oferuje dwie lekcje: pomysłowość rdzennego zarządzania ziemią i niebezpieczeństwa niedoceniania małych społeczności. Ponieważ zmiany klimatu zagrażają globalnemu rolnictwu, strategie adaptacyjne Menominee — takie jak wzbogacanie gleby i dywersyfikacja upraw — mogą zainspirować zrównoważone praktyki.

Nowy punkt odniesienia dla starożytności
Odkrycie na Sixty Islands jest zarówno kamieniem milowym nauki, jak i rozliczeniem kulturowym. Udowadniając, że złożone systemy mogą powstać bez hierarchii lub idealnego klimatu, obala pogląd z epoki kolonialnej, że rdzenne społeczeństwa były „prymitywne”. Zamiast tego podkreśla ich wyrafinowaną inżynierię i spójność społeczną.


Jak zauważył dr McLeester: „To nie dotyczy tylko pól kukurydzy. Chodzi o to, jak ludzie wytrwale walczą z niewiarygodnymi przeciwnościami losu — i jak dopiero zaczęliśmy rozumieć ich osiągnięcia”.


Badanie opublikowane w Science otwiera możliwości dalszych badań nad Menominee, w tym lokalizowania wiosek przodków. Jednak Sixty Islands już teraz jest świadectwem trwałego dziedzictwa społeczności, które były długo niedoceniane.


Źródła wykorzystane w tym artykule obejmują:


StudyFinds.org


Nauka.org


Fiz.org

[cedric]

https://en.wikipedia.org/wiki/Zinc_deficiency

" Najnowsze wyniki badań sugerują, że rosnące stężenie dwutlenku węgla w atmosferze zaostrzy problemy niedoboru cynku u populacji spożywających zboża i rośliny strączkowe jako podstawowe pożywienie . Metaanaliza danych z 143 badań porównujących zawartość składników odżywczych w trawach i roślinach strączkowych uprawianych w środowiskach o średnim i podwyższonym stężeniu CO2 wykazała , że ​​jadalne części pszenicy, ryżu, grochu i soi uprawianych w środowiskach o podwyższonym stężeniu CO2 zawierały mniej cynku i żelaza. [ 36 ] Oczekuje się, że globalne stężenie CO2 w atmosferze osiągnie 550 ppm pod koniec XXI wieku. Przy tym poziomie CO2 zawartość cynku w tych uprawach była o 3,3–9,3% niższa niż w uprawach uprawianych w obecnej atmosferze. Model wpływu odżywczego tych niższych ilości cynku na populacje 151 krajów przewiduje, że dodatkowe 175 milionów ludzi może stanąć w obliczu niedoboru cynku w diecie w wyniku wzrostu stężenia CO2 w atmosferze . [ 37 ][...]
Gleby i uprawy
Zobacz także: Niedobór cynku (choroba roślin)
Cynk glebowy jest niezbędnym mikroelementem dla upraw. Prawie połowa światowych upraw zbóż jest niedoborowa w cynk , co prowadzi do niskich plonów. [ 62 ] Wiele krajów rolniczych na całym świecie jest dotkniętych niedoborem cynku . [ 63 ] W Chinach niedobór cynku występuje na około połowie gleb rolniczych, dotykając głównie ryżu i kukurydzy. Obszary z glebami niedoborowymi cynku są często regionami, w których niedobór cynku jest szeroko rozpowszechniony u ludzi. Podstawowa wiedza na temat dynamiki cynku w glebie, zrozumienie pobierania i transportu cynku w uprawach oraz scharakteryzowanie reakcji upraw na niedobór cynku to niezbędne kroki w celu osiągnięcia zrównoważonych rozwiązań problemu niedoboru cynku w uprawach i u ludzi. [ 64 ]

Biofortyfikacja
Nawożenie gleby i dolistne nawozem cynkowym może skutecznie zwiększyć zawartość cynku w ziarnach i zmniejszyć stosunek fitynianu do cynku w ziarnie. [ 65 ] [ 66 ] U osób spożywających pieczywo przygotowane z pszenicy wzbogaconej cynkiem lub wzbogacone płatki śniadaniowe obserwuje się znaczny wzrost poziomu cynku w surowicy. [ 3 ]

Nawożenie cynkiem nie tylko zwiększa zawartość cynku w uprawach z niedoborem cynku, ale także zwiększa plony. [ 64 ] Zrównoważone odżywianie upraw, dostarczające wszystkich niezbędnych składników odżywczych, w tym cynku, jest opłacalną strategią zarządzania. Nawet w przypadku odmian o wysokiej zawartości cynku, nawozy cynkowe są potrzebne, gdy dostępny cynk w wierzchniej warstwie gleby ulega wyczerpaniu.

Hodowla roślin może poprawić zdolność pobierania cynku przez rośliny w warunkach glebowych o niskiej dostępności chemicznej cynku. Hodowla może również poprawić translokację cynku, co podnosi zawartość cynku w jadalnych częściach roślin, w przeciwieństwie do reszty rośliny.

Centralna Anatolia w Turcji była regionem z glebami ubogimi w cynk i powszechnym niedoborem cynku u ludzi. W 1993 roku projekt badawczy wykazał, że plony można zwiększyć 6-8-krotnie, a odżywianie dzieci znacznie zwiększyć dzięki nawożeniu cynkiem. [ 67 ] Cynk dodawano do nawozów. Chociaż początkowo produkt był dostępny w tej samej cenie, wyniki były tak przekonujące, że tureccy rolnicy znacznie zwiększyli stosowanie nawozu wzbogaconego cynkiem (1 procent cynku) w ciągu kilku lat, pomimo zmiany cen produktów w celu odzwierciedlenia wartości dodanej zawartości. Prawie dziesięć lat po zidentyfikowaniu problemu niedoboru cynku, całkowita ilość nawozów złożonych zawierających cynk wyprodukowanych i zastosowanych w Turcji osiągnęła rekordowy poziom 300 000 ton rocznie. Szacuje się, że korzyści ekonomiczne związane ze stosowaniem nawozów cynkowych na glebach ubogich w cynk w Turcji wynoszą około 100 milionów dolarów amerykańskich rocznie. Niedobór cynku u dzieci został drastycznie zmniejszony.

Odniesienia"

https://en.wikipedia.org/wiki/Zinc_defi ... _disorder)
" Niedobór cynku występuje, gdy wzrost rośliny jest ograniczony, ponieważ roślina nie może pobrać wystarczających ilości tego niezbędnego mikroelementu ze swojego podłoża. Cynk jest jednym z najważniejszych mikroelementów. [ 2 ]

Objawy

Pędy makadamii wykazują objawy niedoboru cynku. Najmłodsze liście wykazują chlorozę (żółknięcie), karłowatość i deformację.
Widoczne objawy niedoboru obejmują: [ 3 ]

Chloroza – żółknięcie liści; często międzynerwowe; u niektórych gatunków najbardziej dotknięte są młode liście, [ 4 ], ale u innych chlorotyczne są zarówno stare, jak i nowe liście; [ 3 ] [ 5 ]
Nekrotyczne plamy - zamieranie tkanki liścia w miejscach objętych chlorozą;
Brązowienie liści - obszary chlorotyczne mogą przybrać kolor brązowy;
Rozeta liści - rośliny dwuliścienne cierpiące na niedobór cynku często mają skrócone międzywęźla , przez co liście skupiają się na łodydze;
Karłowacenie roślin - małe rośliny mogą być wynikiem zahamowania wzrostu lub zmniejszonej długości międzywęźli;
Liście karłowe ('liść mały') - małe liście, na których często widać chlorozę, plamy martwicze lub brązowienie;
Zniekształcone liście - liście są często węższe lub mają faliste brzegi.
Warunki glebowe

Niedobór cynku jest powszechny w wielu różnych typach gleb; niektóre gleby ( gleby piaszczyste , gleby histosolowe i gleby powstałe z silnie zwietrzałego materiału macierzystego) mają niskie całkowite stężenia cynku, a inne mają niską zawartość cynku dostępnego dla roślin ze względu na silną sorpcję cynku ( gleby wapienne , gleby silnie zwietrzałe, wertisole , gleby hydromorficzne , gleby słone ). Gleby o niskiej zawartości materii organicznej (takie jak te, w których usunięto wierzchnią warstwę gleby ) i gleby zagęszczone , które ograniczają proliferację korzeni, również mają wysokie ryzyko niedoboru cynku. Stosowanie nawozów fosforowych często wiązano z niedoborem cynku; może to być spowodowane zwiększoną sorpcją przez minerały ilaste (zwłaszcza tlenki żelaza ), tłumieniem mikoryz pęcherzykowych arbuskularnych i/lub unieruchomieniem cynku w tkankach roślin. Wapnowanie gleb również często wywołuje niedobór cynku poprzez zwiększenie sorpcji cynku . [ 3 ]

Leczenie
Cynk jest niezbędnym mikroskładnikiem odżywczym, co oznacza, że ​​jest niezbędny do wzrostu i rozwoju roślin, ale jest wymagany w bardzo małych ilościach. Chociaż zapotrzebowanie na cynk różni się w zależności od upraw, stężenie cynku w liściach (w suchej masie ) w zakresie od 20 do 100 mg/kg jest wystarczające dla większości upraw. [ potrzebne źródło ]

W celu skorygowania niedoboru cynku do gleby można zastosować siarczan cynku lub tlenek cynku. Zalecane dawki cynku wahają się od 5 do 100 kg/hektar, ale optymalne poziomy cynku różnią się w zależności od rodzaju rośliny i stopnia niedoboru. [ 5 ] [ 6 ] Zastosowanie cynku może nie skorygować niedoboru cynku w glebach alkalicznych, ponieważ nawet po dodaniu cynku może on pozostać niedostępny dla roślin.

Dolistne stosowanie cynku w postaci siarczanu cynku lub chelatu cynku (lub innych kompleksów organicznych) jest również szeroko stosowane, zwłaszcza w przypadku drzew owocowych i winorośli. Cynk może być również dostarczany w postaci zaprawy nasiennej lub poprzez zanurzanie korzeni sadzonek przesadzonych. [ 3 ]

Funkcje
Cynk jest kofaktorem wielu enzymów.

Niedobór cynku zwiększa nieszczelność błony , ponieważ enzymy zawierające cynk biorą udział w detoksykacji uszkadzających błonę rodników tlenowych . Cynk może brać udział w kontroli ekspresji genów ; wydaje się, że jest ważny w stabilizacji struktury RNA i DNA , w utrzymaniu aktywności enzymów syntetyzujących DNA i w kontrolowaniu aktywności enzymów degradujących RNA. [ 7 ]

Prawie połowa światowych upraw zbóż uprawiana jest na glebach ubogich w cynk, w związku z czym niedobór cynku u ludzi jest powszechnym problemem. [ 3 ]

Odniesienia"