Witam wszystkich użytkowników tego forum

17.03.23
Forum przeżyło dziś dużą próbę ataku hakerskiego. Atak był przeprowadzony z USA z wielu numerów IP jednocześnie. Musiałem zablokować forum na ca pół godziny, ale to niewiele dało. jedynie kilkukrotne wylogowanie wszystkich gości jednocześnie dało pożądany efekt.
Sprawdził się też nasz elastyczny hosting, który mimo 20 krotnego przekroczenia zamówionej mocy procesora nie blokował strony, tylko dawał opóźnienie w ładowaniu stron ok. 1 sekundy.
Tutaj prośba do wszystkich gości: BARDZO PROSZĘ o zamykanie naszej strony po zakończeniu przeglądania i otwieranie jej ponownie z pamięci przeglądarki, gdy ponownie nas odwiedzicie. Przy włączonych jednocześnie 200 - 300 przeglądarek gości, jest wręcz niemożliwe zidentyfikowanie i zablokowanie intruzów. Bardzo proszę o zrozumienie, bo ma to na celu umożliwienie wam przeglądania forum bez przeszkód.

25.10.22
Kolega @janusz nie jest już administratorem tego forum i jest zablokowany na czas nieokreślony.
Została uszkodzona komunikacja mailowa przez forum, więc proszę wszelkie kwestie zgłaszać administratorom na PW lub bezpośrednio na email: cheops4.pl@gmail.com. Nowi użytkownicy, którzy nie otrzymają weryfikacyjnego emala, będą aktywowani w miarę możliwości, co dzień, jeśli ktoś nie będzie mógł używać forum proszę o maila na powyższy adres.
/blueray21

Ze swojej strony proszę, aby unikać generowania i propagowania wszelkich form nienawiści, takie posty będą w najlepszym wypadku lądowały w koszu.
Wszelkie nieprawidłowości można zgłaszać administracji, w znany sposób, tak jak i prośby o interwencję w uzasadnionych przypadkach, wszystkie sposoby kontaktu - działają.

Pozdrawiam wszystkich i nieustająco życzę zdrowia, bo idą trudne czasy.

/blueray21

W związku z "wysypem" reklamodawców informujemy, że konta wszystkich nowych użytkowników, którzy popełnią jakąkolwiek formę reklamy w pierwszych 3-ch postach, poza przeznaczonym na informacje reklamowe tematem "... kryptoreklama" będą usuwane bez jakichkolwiek ostrzeżeń. Dotyczy to także użytkowników, którzy zarejestrowali się wcześniej, ale nic poza reklamami nie napisali. Posty takich użytkowników również będą usuwane, a nie przenoszone, jak do tej pory.
To forum zdecydowanie nie jest i nie będzie tablicą ogłoszeń i reklam!
Administracja Forum

To ogłoszenie można u siebie skasować po przeczytaniu, najeżdżając na tekst i klikając krzyżyk w prawym, górnym rogu pola ogłoszeń.

Uwaga! Proszę nie używać starych linków z pełnym adresem postów, bo stary folder jest nieaktualny - teraz wystarczy http://www.cheops4.org.pl/ bo jest przekierowanie.


/blueray21

BREXIT/Wlk.Bryt.

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » sobota 01 lut 2020, 07:18

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Devana
Posty: 161
Rejestracja: środa 01 sty 2020, 19:03
x 104
x 20
Podziękował: 1155 razy
Otrzymał podziękowanie: 366 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: Devana » sobota 01 lut 2020, 10:17

Do powyższego udostępnionego przez @songo70 filmu z kanału CW24
https://www.youtube.com/watch?v=Euf7PbFl8BY
pozwolę sobie dopisać jego tytuł:
Musisz to wiedzieć! (693) Czy Wielka Brytania odeśle naszych rodaków prosto w kamasze?

Moim zdaniem odcinek bardzo ważny (uważam, że wszystkie takie są, ale ten wydaje się szczególny) i wielowątkowy - analiza red. Macieja Maciaka oraz p. Sławomira Borsa mogłaby też pojawić się w działach "Kulisy wielkiej polityki", "Wojna", "Jak robią nas w konia"... Ukazuje ustawki i celowe rozgrywki "polityków", dążenie do izolacji Polski poprzez np. chamskie czy durnowate zachowania "naszych dyplomatów", aby ośmieszyć i upokorzyć Polskę na arenie międzynarodowej, przedstawić nas jako bandę tępych buraków w gumofilcach... Wszystko to by łatwiej było uzyskać wiadomym siłom przyzwolenie społeczeństw innych państw na wojnę na terenie Polski.
I wskazanie jaki może być rzeczywisty cel Brexitu i jego niebagatelny związek z Polską. Gdy Polacy wróciliby z Wysp do kraju - co to może spowodować...
To już pożar! Ludzie - pobudka!
Red. Maciak wspomina też o spotkaniu we Włocławku ws. kandydata niezależnego, bezpartyjnego, na wybory prezydenckie 2020. Maciej Maciak to osoba, którą moim skromnym zdaniem warto się zainteresować w tym kontekście. Pan redaktor podaje termin tego spotkania - sobota i niedziela (czyli dziś i jutro?)… Szkoda, że tego nie doprecyzował.
A może wartałoby też założyć na tym Forum temat w stylu "Wybory prezydenckie 2020".
0 x



Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » sobota 01 lut 2020, 10:34

dyplomaci?
dywersanci gospodarki RP!
0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » sobota 01 lut 2020, 10:45

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
grzegorzadam
Moderator
Posty: 13132
Rejestracja: czwartek 26 cze 2014, 17:02
x 108
x 679
Podziękował: 30186 razy
Otrzymał podziękowanie: 19674 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: grzegorzadam » sobota 01 lut 2020, 19:40

Devana pisze:
sobota 01 lut 2020, 10:17
A może wartałoby też założyć na tym Forum temat w stylu "Wybory prezydenckie 2020".
może kontynuacja tutaj ? ;)
viewtopic.php?f=22&p=109696#p109704
0 x


życie ma tylko dożywotnią gwarancję, przeżyj je ciekawie,
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło :D

Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: janusz » sobota 29 lut 2020, 20:10

Brexit - ZACZĘŁO SIĘ! Ostre kontrole POLAKÓW | WIADOMOŚCI

https://www.youtube.com/watch?v=gv40R1D7FeI

29 lut 2020 Bądź Na Bieżąco
0 x



Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » sobota 29 lut 2020, 20:34

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » środa 11 mar 2020, 13:55

https://londynek.net/wiadomosci/Przez+k ... s_id=65811
. Przez koronawirusa Johnson musi przedłużyć okres przejściowy z UE
0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » piątek 20 mar 2020, 16:46

Brexit bez Exit-u..
oszukali nas.
https://youtu.be/oO7JHVwZwjI
0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » czwartek 22 paź 2020, 09:06

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » wtorek 29 gru 2020, 14:25

Dr Brzeski: Koronawirus był tylko pretekstem do blokady granicy brytyjsko-francuskiej

https://youtu.be/-zDEiJq1z_c
0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » piątek 01 sty 2021, 11:03

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » piątek 01 sty 2021, 12:17

project EU właśnie inauguruje swój koniec po prawie pół wieku..
EU.jpg
EU.jpg (152.7 KiB) Przejrzano 5216 razy
0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: FREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » środa 20 sty 2021, 14:46

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » środa 27 sty 2021, 18:19

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » czwartek 28 sty 2021, 10:57

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: cedric » piątek 11 cze 2021, 16:25

https://bb-i.blog/2021/06/09/atak/
” w połowie lat 90., Soros nie był wcale miliarderem, jego majątek (firma hedgingowa) wyceniany był optymistycznie – i to nie w gotówce, ale w giełdowej wartości akcji – na ok. 60 milionów dolarów. Tymczasem dla skutecznego zaatakowania brytyjskiego funta sterlinga, potrzebne było ok. 10 miliardów dolarów w gotówce – i jeszcze coś bardziej istotnego, a mianowicie informacja o decyzji rządu brytyjskiego: czy rząd brytyjski postanowi bronić do upadłego przeszacowanego funta – czy pozwoli na spadek jego wartości? (wytłuszczenie W.L.)
Ta decyzja zapadła na tajnym posiedzeniu rządu brytyjskiego. Skąd Soros dowiedział się o tej decyzji, i kto wyłożył za niego potrzebny do zaatakowania funta, brakujący kapitał?…
Soros był „slupem” – wszystko na to wskazuje – izraelskich tajnych służb i paru żydowskich bankierów. Bardzo możliwe, że nadal nim pozostaje.«[…]

Miszalski zdradza dużo, ale nie wyjaśnia, dlaczego Soros zaatakował akurat funta, a nie niemiecką markę albo nawet… polskiego złotego? Przecież dysponując takimi pieniędzmi można z każdą walutą zrobić to, co z funtem i też zarobić. Chyba więc nie zarobek był na pierwszym planie. A więc co? Sztywny kurs funta, narzucony przez ERM, komuś nie pasował. W tym samym, mniej więcej czasie, sztywny kurs złotego (1 stycznia 1990 – 14 października 1991) komuś pasował. Co ciekawe, te sztywne kursy, narzucone przez ERM, zostały 10 miesięcy po wyjściu Wielkiej Brytanii znacznie złagodzone. To chyba nie przypadek.

Konsekwencją tego ataku było to, że Wielka Brytania opuściła strefę ERM i w efekcie funt pozostał walutą Wielkiej Brytanii, a niemiecka marka rozpłynęła się w strefie euro.
Ten atak to przykład tego, jak Żydzi wykorzystują swoją przewagę finansową do realizacji swoich celów politycznych. Byli w Wielkiej Brytanii politycy, którzy dążyli do większej integracji z Europą, ale musieli skapitulować wobec potęgi pieniądza i tych, którzy nim władają.
Z cytowanej na wstępie informacji z Wikipedii wynika, że gdyby rząd brytyjski nie bronił funta, to zyskałby na tym 2,4 mld funtów, a nie – stracił 3,4 mld. Czyżby więc nadal było aktualne to, co działo się za czasów Cromwella?”
0 x



Awatar użytkownika
grzegorzadam
Moderator
Posty: 13132
Rejestracja: czwartek 26 cze 2014, 17:02
x 108
x 679
Podziękował: 30186 razy
Otrzymał podziękowanie: 19674 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: grzegorzadam » sobota 12 cze 2021, 06:46

cedric pisze:
piątek 11 cze 2021, 16:25
https://bb-i.blog/2021/06/09/atak/
Soros był „slupem” – wszystko na to wskazuje – izraelskich tajnych służb i paru żydowskich bankierów.
Bardzo możliwe, że nadal nim pozostaje.«[…]
wszędzie słupy i pajace, ''elony muski'' i pozostali, ktoś im pozwala np. rozwalać motoryzację
obalać rządy- Boliwia- lit do autek elektrycznych-odkurzaczy, w imię eko-logii
i zrównoważonego ''rozwoju'' czyli depopulacji przed dobą robotyzacji.
aż tylu gojów nie jest doprawdy potrzebnych :D
0 x


życie ma tylko dożywotnią gwarancję, przeżyj je ciekawie,
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło :D

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » sobota 12 cze 2021, 14:09

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: cedric » wtorek 06 lip 2021, 17:02

https://behind-the-news.com/the-break-u ... rt-series/
" Zerwanie, część 1 (z dwuczęściowej serii)
Sam Parker i Joe Mhlanga Sie 25, 2016 1 Komentarz

To bardzo krótkie tło dotyczące dwóch najpotężniejszych imperiów finansowych we współczesnej historii. Świat nigdy wcześniej czegoś takiego nie widział. W przeszłości istniało wiele innych wielkich i potężnych dynastii finansowych. Różnica między wtedy, a teraźniejszością polegała na tym, że obecne dynastie finansowe są globalne i działają poniżej radaru.

Ich imiona są dobrze znane, a ich dojście do władzy jest dobrze znane. Mniej znane są ich „sieci władzy”; jej globalny zasięg i niewidzialny wpływ. W niedalekiej przyszłości wydamy specjalny raport na temat tych dwóch odrębnych sieci, ich rodzin rządzących, a przede wszystkim rodziny wiodącej w każdym przypadku.

W miarę jak rosły i rosły w siłę, było nieuniknione, że w takiej czy innej kwestii staną po przeciwnych stronach. Sprawy były albo rozwiązywane pokojowo, albo czasami kończyły się wojną gospodarczą i finansową. Czasami te bitwy były gwałtowne i zawsze odbywały się za pośrednictwem pełnomocników. Skupiamy się tutaj na przyjrzeniu się niektórym kwestiom konfliktu między tymi dwiema sieciami.

W odniesieniu do Europy, wiodącą rodziną jest rodzina Rothschildów, która ma dwie odrębne gałęzie – brytyjską i francuską. Sprzymierzeni z tą rodziną są niektórzy ze starej szlachty Europy i inna grupa rodzin, które zbiły fortuny w różnych gałęziach przemysłu. Wszystko to działa razem.

Podobnie istnieje amerykańska struktura władzy, głównie z siedzibą w Nowym Jorku. To jest rodzina Rockefellerów. Sprzymierzeni z tą rodziną są legendarne nazwiska w amerykańskiej historii finansów i biznesu; nazwiska, które są znane wielu. Przykładami tych rodzin są Ford z Ford Motors, Bill Gates z Microsoftu, Mellons z Alcoa, Du Ponts z General Motors i DuPont Chemical Company i inne.

Teraz pokrótce wyjaśnimy ich dojście do władzy. Studiując europejską rodzinę Rothschildów, historia pokazała nam, że rodzina dorobiła się początkowej fortuny podczas burzliwego okresu wojen napoleońskich ogarniających Europę w latach 1806-1815. Ta fortuna, zarządzana przez pięciu synów założyciela, urosła, wpływy i władza w XIX wieku.

Od finansów rodzina rozgałęziła się na wiele innych działań biznesowych, zdobywając dominującą pozycję w każdej dziedzinie. Jednym z takich pól był nowo powstający biznes naftowy w Baku w Azerbejdżanie.

Francuski oddział zbudował rafinerię ropy naftowej w Fiume we Włoszech, na wybrzeżu Adriatyku i pozyskiwał ropę z Baku (nawiasem mówiąc, ta rafineria została zbombardowana przez PLO w 1984 roku!). To było pod koniec lat 70. XIX wieku. Z Baku wyszło tak dużo ropy, że rodzina Rothschildów musiała znaleźć dla tego oleju rynki zbytu. Znaleźli go w Azji przez kupca Samuela. To przedsięwzięcie ostatecznie przekształciło się w Royal Dutch Shell Oil Company.

Drugie przedsięwzięcie pochodziło z odkrycia ropy naftowej w Iranie w 1909 roku. Nazywało się to Anglo-Persian, a po rewolucji 1953 roku w Iranie zmieniono nazwę na British Petroleum. Zdominowany również przez Rotszyldów, ale oddział brytyjski. Następnie, po odkryciu ropy w Kirkuku w Iraku w 1927 r., powstała trzecia duża firma naftowa. Tą firmą jest Total, francuska firma naftowa, kontrolowana przez francuski oddział.

W rodzinie Rothschild portfelem naftowym zajmuje się francuski oddział.

A teraz przenosimy się za ocean do Stanów Zjednoczonych. Ropa została po raz pierwszy odkryta w stanie Pensylwania w 1859 roku. W 1863 roku młody hurtownik i kupiec rozpoczął działalność naftową. Nazywał się John Davison Rockefeller, 24-latek, spragniony wybicia się. Zaczął kupować ropę od producentów w okolicy i odsprzedawać ją. Uważał, że jest to lukratywne i chaotyczne. Jego uporządkowany umysł nienawidził chaosu. Po dokładnym przestudiowaniu biznesu, John D Rockefeller skupił się na rafineryjnym aspekcie biznesu naftowego.

Zatrzymajmy się tutaj i spójrzmy na spostrzeżenia angielskiego ekonomisty J.A. Hobson, który powiedział; „Każdy rodzaj towaru, przechodzący przez wiele procesów od ziemi do konsumenta, może być postrzegany jako strumień, którego kanał w niektórych miejscach jest szerszy, a w innych wąski. Różne strumienie towarów zwężają się w różnych miejscach. Jedne są najwęższe i znajdują się w najmniejszej liczbie rąk na etapie transportu, inne w jednym z procesów produkcyjnych, jeszcze inne w rękach kupców eksportowych. Tak jak wielu niemieckich baronów zakładało swoje zamki wzdłuż brzegów Renu, aby opodatkować handel z zachodu na wschód, który był zobowiązany korzystać z tej szosy, tak jest z gospodarczymi „wąskimi gardłami”.

Wszędzie tam, gdzie znajdują się te „narrows”, zakładają się monopole. W przypadku przemysłu naftowego logiczne „przewężenia” były na etapie rafinacji; i nieuchronnie Rockefeller uruchomił swój wielki plan, aby zapanować nad wyżynami tego „wąskiego” i w ten sposób kontrolować strumień.

Odniósł tak wielki sukces, że w 1890 roku kontrolował 95% przemysłu naftowego w Ameryce i największego na świecie. W 1886 r. netto zysk jego Standard Oil Company wynosił 15 milionów dolarów, gigantyczną sumę w tamtych czasach; gdzie nie było inflacji ani podatków. Zyski zostały ponownie zainwestowane.

Rockefeller wysłał swojego brata Williama do Nowego Jorku, aby obsługiwał sprzedaż eksportową Standardu. Wynikające z tego dochody ze sprzedaży eksportowej były tak ogromne, że bank obsługujący to konto szybko wyrósł na giganta na Wall Street. Aby umocnić tę umowę, dwóch synów Williama poślubiło dwie córki Stillmana, właściciela First National City Bank. Ten bank zmienił później nazwę i teraz nazywa się Citibank – drugim co do wielkości bankiem w Ameryce. Standard Oil wyrzucił tak dużo wolnej gotówki, że trafił na Wall Street, a następnie do wielu innych firm. To dzięki sojuszowi Standard Oil i Citibank rodzina Rockefellerów zdominowała amerykańskie finanse i przemysł. Dzisiejsi giganci, tacy jak General Motors, Boeing, Intel i wielu innych, jeszcze się nawet nie narodzili. Większość udziałów i udziałów w tych firmach, między innymi, miała pieniądze Rockefellera. W ciągu ostatnich 100 lat inwestycje te rosły. I rosły.

Pamiętajcie, że cała ówczesnie produkowana, rafinowana i sprzedawana konsumentom na całym świecie ropa miała tylko jedno zastosowanie – w tamtym czasie. Produktem była nafta, która służyła do oświetlania lamp w celu zapewnienia oświetlenia. W tamtych czasach nie było prądu, więc wyobraź sobie zapotrzebowanie na ten produkt. Ludzie byli w stanie „wydłużyć” dzień, a korzyści były zbyt liczne, by je wymieniać. Jeśli mogli sobie na to pozwolić, nafta była przedmiotem „must have”. To tak, jakby mieć dzisiaj najnowszy smartfon – pozycja obowiązkowa.

Było to w okresie między 1860 a 1905 rokiem. W tym czasie wynaleziono silnik spalinowy; i wkrótce samochody zostały wyprodukowane. Wszystko to wymagało ropy naftowej. Pod koniec I wojny światowej, w 1918 r., ujawnił się strategiczny wpływ, potęga oraz potencjalne bogactwo i potęga ropy naftowej. Bogactwo, które napłynęło do imperium Rockefellera, było oszałamiające. W ciągu kilku następnych dziesięcioleci różne produkty rafinowane z ropy naftowej stanowiły podstawę wielu nowoczesnych gałęzi przemysłu. Od tworzyw sztucznych, przez farmaceutyki i chemikalia, po całe mnóstwo innych zastosowań, których nie sposób wymienić.

Konflikt nr 1 – Baku
Kiedy ropa Rothschilda z Baku spotkała się z ropą Rockefellera z Ameryki, wybuchła wojna cenowa. A teraz zaczynamy szczegółowo opisywać konflikty między tymi dwiema rodzinami.

W latach 1885-1896 każda rodzina próbowała stworzyć monopol marketingowy w swoich strefach, ale nie udało się. Następnie Rothschildowie zaczęli wysyłać ropę przez Kanał Sueski na wschód na rynki azjatyckie. Kampania szeptana rozpoczęta przez Nowy Jork zaczęła rzucać oszczerstwa na rasę żydowską, ponieważ zarówno Rotszyldowie, jak i Samuel of Shell handlujący byli Żydami. Nie spowolniło to jednak rosnących ilości ropy wypływającej z Baku i kolizji z rynkami Standard Oil w Azji.

Jako desperacki środek w ostatniej chwili, sieć wywiadowcza Standard Oil zatrudniła syna gruzińskiego szewca, który nazywał się Joseph Dzigashvali, lepiej znany światu jako Stalin! Jego mandatem było podżeganie pracowników naftowych w Baku. Kiedy w 1905 roku w Rosji wybuchła rewolucja, Stalin wraz ze swoim zespołem przystąpił do niszczenia infrastruktury naftowej w Baku. Produkcja ropy została mocno ograniczona, choć nieco wzrosła. Dopiero pod koniec lat 90. produkcja zaczęła rosnąć do poziomów, które ostatnio widziano w 1904 r. Pamiętaj o motcie rodziny Rockefellerów: „konkurencja to grzech”.

Kolejne interesujące wydarzenie wyłoniło się z tej wojny o kontrolę nad rosyjską ropą. Sieci wywiadowcze Standard Oil jakoś zdołały zdobyć rękopis z archiwów służb bezpieczeństwa cara – ówczesnego władcy Rosji. Manuskrypt ten został następnie przekazany angielskiemu dziennikarzowi Victorowi Marsdenowi, który opublikował go w Londynie w 1905 roku. Manuskrypt ten nazywał się „Protokoły mędrców Syjonu”. Ujawnił długoterminowe plany żydowskiej elity rządzącej w Europie. Przedstawiający dużą liczbę planów, przedstawionych nielicznym – radzie rządzącej, która nazwała się „Iluminatami” we Frankfurcie w 1773 roku.

Rotszyldowie zasiadali w zarządzie tej rady rządzącej, niektórzy twierdzą, że w pełni ją kontrolują. I nigdy nie wybaczyli Rockefellerom ujawnienia tego planu światu. Z perspektywy Nowego Jorku wszystko, co zaszkodziłoby prestiżowi Rotszyldów, dobrze z nimi współpracowało.

Konflikt nr 2 – Meksyk
W tym samym czasie, co chaos w Baku, w Meksyku odkryto ropę. Ropa płynęła w tak dużych ilościach, że stała się miejscem intryg, rewolucji i kontrrewolucji między amerykańskimi i brytyjskimi producentami ropy. Znane nazwiska, takie jak Pancho Villa, były mocno zaangażowane jako pełnomocnicy reklamowi dla Nowego Jorku lub Londynu. Dopiero wybuch II wojny światowej i nacjonalizacja meksykańskiej ropy w latach 30. sprawiły, że Meksyk zniknął ze sceny w bitwie między tymi dwiema grupami.

Konflikt nr 3 – Irak i Mosul
Pierwsza wojna światowa spowodowała upadek kilku imperiów, jednym z nich jest Imperium Osmańskie. W 1915 roku Brytyjczycy i Francuzi potajemnie zgodzili się podzielić między siebie ziemie Bliskiego Wschodu, które były w posiadaniu Turków. Częścią tego były trzy prowincje, które dziś tworzą Irak.

Prowincja Północna nazywała się Mosul. Wiadomo było, że ma trochę ropy, ale wielkość tych złóż nie była znana. W czasie wojny Wielka Brytania odebrała Irak Imperium Osmańskiemu, gdy jej wojska wkroczyły do ​​Bagdadu w 1917 roku. Kurdowie w regionie nieustannie buntowali się, domagając się niepodległej ojczyzny. Po klęsce Turków znaleźli swoją złotą okazję do dochodzenia roszczeń o wolne państwo. Ale tak się nie stało. W 1925 Brytyjczycy stworzyli nowe państwo, które obejmowało wszystkie trzy prowincje.

Jedną z głównych przyczyn I wojny światowej była linia kolejowa Berlin-Bagdad, która zagroziłaby brytyjskiej kontroli na Bliskim Wschodzie. Wojna zakończyła ten projekt. Niemcy utworzyli firmę produkującą ropę w Mosulu o nazwie Turkish Petroleum Company. W ramach reparacji, które musiały zapłacić Niemcy, Deutsche Bank musiał oddać Francuzom 25% udziałów w Turkish Petroleum Company (TPC). Z tego francuskiego stosu narodził się francuski gigant naftowy Total.

Tymczasem Brytyjczycy mieli problemy z Amerykanami o Mosul. Toczyła się intensywna rywalizacja – delikatnie mówiąc – Amerykanów, a konkretnie Standard Oil – o koncesje udzielone TPC przez Turków. Byli w takiej samej sytuacji jak Francuzi; obaj uważali, że ich interesy mogłyby lepiej służyć, gdyby kontrola nad Mosulem pozostała w rękach tureckich. Rockefellerowie, za pośrednictwem Departamentu Stanu, zwiększyli presję iw 1923 roku ostatecznie nabyli 24% TPC.

W październiku 1927 r. w Babar Gurgur w Kirkuku wypalono ropę. Produkując bardzo duże ilości ropy, stworzył większą rywalizację między Brytyjczykami i Amerykanami o kontrolę nad Mosulem.

Do tej pory Kurdowie w pełni zrozumieli wartość pól naftowych Mosulu i sprzeciwili się brytyjskim interesom naftowym. W 1929 r. Winston Churchill nakazał Królewskim Siłom Powietrznym zbombardować kurdyjskich wieśniaków. Tutaj Amerykanie, czyli Standard Oil Group Rockefellera, chcieli zdobyć Mosul dla siebie, a BP i Shell zawisły w powietrzu. Od kwietnia do czerwca Kurdowie wznieśli kolejną rewoltę inspirowaną przez Amerykanów i kierowaną rewoltą, ale nie odnieśli sukcesu. W październiku Brytyjczycy przyznali niepodległość Irakowi. A TPC zostało przemianowane na Iraqi Petroleum Company lub IPC.

Amerykanie nie byli zadowoleni z jednej czwartej części irackiej ropy i szukali pełnej kontroli. W tym celu, po uzyskaniu przez Irak niepodległości, aparat Rockefellera i wywiadu rozpoczął tajne negocjacje z nowym królem Iraku Faisalem. Ojciec króla Faisala został wykorzystany przez Brytyjczyków do wyrzucenia Turków z Arabii (pamiętaj Lawrence z Arabii). Gdy negocjacje wchodziły w ostatnią fazę, król Faisal udał się do Szwajcarii, aby zawrzeć umowę z Amerykanami. Brytyjski wywiad dowiedział się o tych negocjacjach i Rotszyldowie postanowili, że tak powiem, usunąć króla Faisala „z równania”.

7 września 1933 r. król Faisal został zamordowany w swoim pokoju hotelowym w Bernie w Szwajcarii, a jego morderstwo przez brytyjski wywiad zostało upozorowane na naturalną śmierć. Dziwnym zbiegiem okoliczności kierownik hotelu również „zmarł” tego samego dnia.
Może zobaczył coś, czego nie powinien. W każdym razie Nowy Jork nie odniósł sukcesu. Rywalizacja między Londynem a Nowym Jorkiem dobiegła końca, co można najlepiej określić jako „rozejm”. A powód tego rozejmu był daleko w kraju zwanym RPA.

Związek południowoafrykański
Wielka Brytania pokonała Burów z Południowej Afryki, aby przejąć fizyczną kontrolę nad swoimi kopalniami złota i diamentów. Jej premierem od 1919 do 1924 był Jan Smuts, mocno związany z obozem Rothschildów. Umowa podpisana w 1919 r. między Bankiem Anglii a południowoafrykańskimi producentami złota, która zapewniała, że ​​całe złoto produkowane w RPA będzie sprzedawane za pośrednictwem Banku Anglii.

Taka kontrola nad przepływem złota do i z Londynu była z korzyścią dla londyńskich banków złota, w tym Rothschildów – największego sponsora finansowego południowoafrykańskich firm wydobywczych. Cel Londynu miał największe znaczenie strategiczne dla przyszłości Imperium Brytyjskiego. A Republika Południowej Afryki była kluczem do przyszłej strategii Londynu polegającej na powrocie do swojej poprzedniej roli jako centrum finansowego świata. To stanowisko było teraz kwestionowane przez amerykańskie finanse, skupione wokół interesów Rockefellerów na Wall Street.

W latach 1922-1924 RPA pogrążyła się w chaosie. Na początku 1925 r. Smuts został wykluczony z urzędu i zastąpiony przez Hertzoga, który prowadził kampanię przeciwko utracie kontroli nad gospodarką narodową i szkodom gospodarczym spowodowanym wsparciem brytyjskiej polityki finansowej przez Smutsa.

Po objęciu urzędu pierwszym aktem Hertzoga było utworzenie komisji doradzającej, czy jego rząd powinien nadal być związany z Londynem czy Nowym Jorkiem. Kandyda Hertzoga za czele tej komisji stał czołowy amerykański ekspert od złota i pieniędzy, profesor Uniwersytetu Princeton Edwin Kemmerer. Jego zadaniem było wprowadzenie zdominowanego przez Amerykanów standardu wymiany złota. Byłoby to w opozycji do Londynu.

Nic dziwnego, że dzwony alarmowe zaczęły dzwonić w całym brytyjskim establishmencie i w kręgach rodziny Rothschildów. Nieoczekiwane zagrożenie dla strategicznych interesów Imperium Brytyjskiego nadeszło z Afryki Południowej, w porozumieniu z bardzo potężnymi kręgami finansowymi w Ameryce, na czele z Rockefellerami. Oznaczałoby to de facto zdominowany przez Amerykanów standard złota.

Przez ponad sto lat zdolność londyńskiego City do pełnienia roli centrum międzynarodowych finansów zależała od kontrolowania światowego fizycznego handlu złotem przez Londyn. Londyński N.M. Rothschild & Sons ustalił w swoim banku światową dzienną cenę złota. Londyn odniósł sukces, ponieważ najpierw przejął ogromną ilość nowego złota odkrytego w Kalifornii i Australii po latach 40. XIX wieku, a później, po wojnie burskiej, przejął ogromne zasoby RPA z Witwatersrand.

Znaczna część historii Imperium Brytyjskiego od lat 50. XIX wieku do lat 20. XX wieku wywodziła się z tej subtelnej manipulacji fizycznej produkcji złota napływającej i wychodzącej z londyńskiego rynku złota.

Bezpośrednia wysyłka południowoafrykańskiego złota do Nowego Jorku zadałaby miażdżący cios planom brytyjskiej elity finansowej, aby odbudować swoją dominację po I wojnie światowej. Amerykańska interwencja w Afryce Południowej za pośrednictwem Kemmerera i Hertzoga nie tylko zadała cios Imperium Brytyjskiemu, ale także zagroziła przekształceniem całego światowego systemu kredytowego na warunkach Wall Street.

Do 1932 roku Brytyjczycy poddali się. Zgodzili się zwiększyć udział Standard Oil w Mosulu do 40%, pod warunkiem, że Nowy Jork pozostawi RPA w spokoju. Umowa zrealizowana. A RPA pozostawała pod wpływem i orbitą brytyjskich finansów.

Konflikt nr 4 – Rothschildowie tracą Biały Dom
Rockefellerowie przejmują kontrolę nad Białym Domem.

W listopadzie 1932 Rockefellerowie umieścili swojego człowieka w Białym Domu. Prezydent Franklin Delano Roosevelt lub FDR. Urząd objął w styczniu 1933 roku.

Wśród pierwszych rzeczy, które zrobił FDR, było przełamanie uścisku finansów Rotszylda na Wall Street. Stworzył Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, czyli SEC, by złamać władzę JP Morgana, głównego agenta pieniężnego Rotszylda w Ameryce. JP Morgan był hurtowym bankiem inwestycyjnym. Morgan miał za sobą moc Rotszyldów, aby zebrać duże kwoty i albo zainwestować je w określone branże docelowe, albo wywołać zawirowania na giełdzie. Morgan kontrolował szereg banków, które były kluczem do jego dominacji na amerykańskich finansach.


SEC została upoważniona do złamania władzy JP Morgana. W tym celu w Kongresie USA uchwalono ustawę o nazwie „Ustawa Glass-Steagall”. Oddzieliło to banki inwestycyjne od zwykłych banków komercyjnych i firm ubezpieczeniowych. W ten sposób dominacja Rotszyldów na Wall Street ustąpiła dominacji Rockefellerów na Wall Street. Większość banków Rockefellera to banki detaliczne, które zajmowały się społeczeństwem, a także duże korporacje. Wkrótce siła finansowa JP Morgan została zredukowana do jego własnego kapitału i była umierającym podmiotem w finansach USA.

FDR zrobił wiele innych rzeczy, które zwiększyły moc rodziny Rockefellerów i zmniejszyły moc rodziny Rothschildów w Stanach Zjednoczonych. Krótko mówiąc, Rotszyldowie stracili kontrolę polityczną w Ameryce. Kolejne 65 lat później straciliby kontrolę finansową nad Rezerwą Federalną, kiedy JP Morgan zbankrutował w 2000 roku i został przejęty przez Chase Manhattan. Nowy bank będzie odtąd nazywał się JP Morgan Chase.

Konflikt #5 – Koniec Imperium Brytyjskiego
Jednym z najbardziej znaczących skutków II wojny światowej był względny upadek potęgi politycznej, która zdominowała świat przez 150 lat – Imperium Brytyjskiego. Patrząc z szerszej perspektywy geopolitycznej, dwie wojny światowe z lat 1914-1945 można najlepiej rozumieć jako „konkurencje o sukcesję brytyjską między Niemcami a USA. Konkurencja ta nie została rozstrzygnięta do końca II wojny światowej i bezwarunkowej kapitulacji Niemiec.

Amerykański establishment i jego przedstawiciele w Waszyngtonie nie tracili czasu na wdrażanie imperialnej sukcesji Ameryki. Jeszcze przed końcem wojny Waszyngton jasno dał Churchillowi, że nie będzie szacunku dla tradycyjnych stref wpływów w powojennym świecie, w szczególności nie będzie więcej brytyjskiej dominacji w polityce naftowej na Bliskim Wschodzie, nie będzie dzielenia się tajemnicami bomby atomowej i nie będzie więcej pomocy wojskowej. .

W latach 30. Brytyjczycy stworzyli własny blok gospodarczy, Sterling Area, wraz z z systemem handlu zwanym Preferencją Imperialną, który faworyzował narody Imperium Brytyjskiego. Churchill nie zamierzał rezygnować z tej ochrony po wojnie. Ze swojej strony potęgi Wall Street i korporacyjnej Ameryki były zdeterminowane, by wymusić otwarty dostęp do chronionego Imperium Brytyjskiego. Po prostu, dla Waszyngtonu „otwarcie” globalnych rynków oznaczałoby rozbicie brytyjskiego obszaru preferencji funta szterlinga, hakiem lub oszustem.

Amerykańskie interesy naftowe i bankowe wyłoniły się z drugiej wojny światowej o wiele potężniejsze niż przed wojną. Głównym czynnikiem było to, że brytyjscy i francuscy rywale naftowi zostali zniszczeni i strategicznie osłabieni przez wojnę. Waszyngton nie zawahał się wykorzystać ich słabości.

Po wojnie korporacyjne i bankowe interesy Rockefellera były w stanie zdominować dostawy energii dla ich nowego amerykańskiego imperium. Ich starannie dobrani ludzie skutecznie realizowali politykę Departamentu Stanu USA. W międzyczasie Chase Manhattan Bank Davida Rockefellera zdołał sfinansować i przeprowadzić transakcje finansowe kluczowych niemieckich dużych firm przez całą wojnę. Nelson Rockefeller mocno kontrolował politykę prezydenta Roosevelta, rozszerzając wpływy na Ameryki, otwierając ogromne nowe rynki dla zdominowanych przez Rockefellerów spółek naftowych, firm wydobywczych i innych interesów.

Ropa stawała się podstawowym surowcem energetycznym, podstawą powojennego globalnego wzrostu. W nowym, powojennym świecie amerykańskiego stulecia główni naftowi Rockefellerowie trzymali się mocno tej potęgi.

Po Konferencji Pokojowej w Wersalu w 1919 roku Imperium Brytyjskie osiągnęło swój największy zasięg geograficzny, dominium obejmujące jedną czwartą całej powierzchni świata. Zaledwie trzydzieści lat później, w 1949 roku, Imperium Brytyjskie rozpadało się w każdym regionie, ponieważ żądania (bardzo silnie popierane przez amerykańskie finanse) narastały przeciwko opresyjnej ojczyźnie. Imperium Brytyjskie znajdowało się w trakcie największego przewrotu, być może w jakimkolwiek Imperium w historii.

Amerykańska polityka zagraniczna sprytnie wspierała antykolonialne ambicje wolności i niepodległości w brytyjskich i francuskich imperiach kolonialnych, zatrzymując się tuż przed wspieraniem prawdziwej dekolonizacji w tych krajach po uzyskaniu niepodległości.

W ciągu kilku krótkich lat Wielka Brytania oddała formalną kontrolę kolonialną nad dużymi częściami swojego imperium w Afryce, na Pacyfiku i Morzu Śródziemnym. Nie zrobiono tego z nagłej sympatii dla poddanych ludów. Napędzała go brytyjska ruina finansowa i nieustająca presja Waszyngtonu, który dyktował przekształcenie powojennych stosunków władzy po 1945 r.

Jak obawiał się Churchill, Waszyngton rzeczywiście walczył z 11 wojną światową, aby „przewodzić rozpadowi Imperium Brytyjskiego”, jedynej potęgi w późnych latach 40., która mogła potencjalnie zagrozić dominacji Ameryki. W wyniku wojny rozbite zostały mechanizmy handlowe Imperium, które stworzyły fundamenty brytyjskiej potęgi finansowej. Ogromne inwestycje zagraniczne zostały już dawno sprzedane, aby pokryć koszty wojny w Wielkiej Brytanii. Ostateczny cios dla brytyjskich ambicji utrzymania odłamków globalnego imperium nadszedł nagle 2 września 1945 roku, kiedy Waszyngton nieoczekiwanie anulował brytyjską pomoc Lend-Lease. Odkąd ten program rozpoczął się w marcu 1941 roku, Stany Zjednoczone dostarczyły Wielkiej Brytanii 31 miliardów dolarów w dostawach wojennych i innej pomocy. Było to równowartość 450 dolarów w 2015 roku. Brytyjczycy myśleli, że ta pomoc zostanie wybaczona, a Ameryka pomoże Wielkiej Brytanii dalszą gotówką. To był ogromny szok dla Londynu.

Duże ilości niezbędnych towarów były już w Wielkiej Brytanii lub w tranzycie, kiedy Waszyngton 2 września zakończył program Lend-Lease. Zamiast tego Waszyngton zaoferował pożyczkę w wysokości 4 miliardów dolarów z 2% odsetkiem z dołączonymi zobowiązaniami. To zakończyło preferencyjny handel Wielkiej Brytanii z jej krajami członkowskimi Wspólnoty Narodów i poważnie osłabiło gospodarczą i handlową rolę Wielkiej Brytanii na świecie.

Wielka Brytania była zależna od wsparcia finansowego USA, elity finansowej i Rockefellerów. Ze swojej strony Rockefellerowie zdali sobie sprawę, że jeśli USA zamierzają zdominować świat, będą potrzebować ogromnej międzynarodowej wiedzy i współpracy Londynu. Po 1945 roku Wielkiej Brytanii pozwolono na wywieranie globalnego wpływu, ale tylko pośrednio, poprzez „specjalne stosunki” z USA, jako jej wyraźnie młodszym partnerem.

Finansowy i monetarny filar amerykańskiej dominacji zależał od równie potężnej amerykańskiej roli militarnej. W końcu, co miało powstrzymać inne narody przed tworzeniem nowych sojuszy, aby rzucić wyzwanie Ameryce? Co mogłoby zapobiec sytuacji, w której byli sojusznicy 1945 roku stali się śmiertelnymi rywalami dekadę lub dwie później? Waszyngton udzielił odpowiedzi na te pytania zaledwie cztery tygodnie przed anulowaniem brytyjskiej pomocy Lend-Lease. Stany Zjednoczone potajemnie opracowały najbardziej przerażającą broń w historii działań wojennych. Co więcej, polityczna i finansowa elita USA zademonstrowałaby całemu światu, że jest wystarczająco szalona, ​​by wykorzystać tę niesamowitą siłę
na swoich przeciwników. Było to bombardowanie atomowe dwóch japońskich miast, Hiroszimy i Nagasaki.

System dolarowy z Bretton Woods
Centralnym punktem amerykańskiej strategii gospodarczej kształtowania swojej dominacji w powojennym świecie było porozumienie z Bretton Woods – promowanie zdefiniowanego przez Amerykanów „wolnego handlu” i dolara amerykańskiego jako jedynej waluty tego światowego handlu.

11 wojna światowa spowodowała ogromne zniszczenia infrastruktury, przemysłu i ludności na całym obszarze euroazjatyckim od Atlantyku po Władywostok na Pacyfiku. Jedyną wielką potęgą przemysłową na świecie, która wyszła nienaruszona – w istocie znacznie wzmocniona z ekonomicznego punktu widzenia – były Stany Zjednoczone.

Jako największa światowa potęga przemysłowa, fizycznie nietknięta wojną, Stany Zjednoczone mogły ogromnie zyskać na otwarciu całego świata na otwarty handel. Sektor przemysłowy Stanów Zjednoczonych miałby globalny rynek eksportowy i miałby nieograniczony dostęp do niezbędnych surowców z krajów, które były byłymi koloniami kontrolowanych przez Rotszyldów europejskich potęg.

„Wolny handel” polegał na obniżeniu ceł i usunięciu narodowych zabezpieczeń, które utrudniały przepływ towarów, zwłaszcza eksportu z USA, na rynki światowe lub usuwały bariery w imporcie do USA tanich surowców z byłych lub istniejących kolonii europejskich.

Gospodarki europejskie nie miały wielkiego wyboru, jak tylko zgodzić się z wizją USA. Nawet Wielka Brytania została zmuszona do przyjęcia gorzkiej lekcji pokory przed ostrymi amerykańskimi żądaniami. Ostateczne porozumienie w sprawie powojennego Nowego Porządku Świata w sprawach monetarnych i gospodarczych osiągnięto po miesiącach zaciekłych walk wewnętrznych między negocjatorami brytyjskimi i amerykańskimi.

Ostateczne umowy zostały podpisane przez 29 krajów w grudniu 1945 roku w hotelu w Bretton Woods w New Hampshire. Ten hotel był własnością rodziny Rockefellerów. Był to ukoronowanie projektu Rockefeller’s Council on Foreign Relations War and Peace Studies Project – ich marzenie o powojennym imperium gospodarczym udało się spełnić.

Nowojorski Bank Rezerw Federalnych, prywatna instytucja kontrolowana przez Wall Street Money Trust od czasu jego utworzenia w 1913 roku, był sercem systemu, który teraz kontrolowałby większość światowego złota; gdzie główną walutą rezerwową byłby dolar amerykański, a wszystkie inne kraje musiałyby powiązać swoje waluty z dolarem.

Niekwestionowana rola dolara amerykańskiego była jednym z dwóch fundamentalnych filarów amerykańskiej potęgi po 1945 roku. Drugim filarem była niekwestionowana rola USA jako militarnego supermocarstwa.

Podczas gdy rola dolara amerykańskiego jako waluty rezerwowej dała Wall Street przewagę nad potencjalnymi rywalami, takimi jak brytyjski funt, marka niemiecka czy frank francuski, co ważniejsze, pozwoliła skarbowi USA i Rezerwie Federalnej na niekontrolowaną moc emitowania praktycznie nieograniczonej liczby dolarów. dla pożyczek międzynarodowych, niezależnie od pokrycia złotem, ponieważ dolar amerykański, a nie złoto, był światowym towarem rezerwowym.

Ze względu na wyjątkową rolę dolara amerykańskiego jako światowej waluty rezerwowej, Stany Zjednoczone były w stanie finansować swoje rosnące wydatki wojskowe za granicą poprzez emisję nowych dolarów zamiast zwiększania własnych rezerw złota. Zdobycie złota nie było łatwe w świecie, w którym złoto było poszukiwane przez większość innych banków centralnych, ale dolary mogły być tworzone przez Departament Skarbu mniej więcej do woli.

Narodziny Państwa Bezpieczeństwa Narodowego
W 1946 r. Leo Welch, ówczesny skarbnik Standard Oil Company, miał to do powiedzenia: „jako największe źródło kapitału i największy wkład w mechanizm globalny, musimy nadać tempo i przyjąć odpowiedzialność w tej korporacji znanej jako świat – – – ani na daną kadencję. To stały obowiązek”.

W 1948 r. czołowy strateg w Departamencie Stanu bardzo wyraźnie nakreślił powojenny program; „Mamy około 50% bogactwa świata, ale tylko 6,3% ludności – – w tej sytuacji nie możemy nie być obiektem zazdrości i urazy. Naszym prawdziwym zadaniem w nadchodzącym okresie jest wypracowanie takiego układu stosunków, który pozwoli nam utrzymać tę dysproporcję bez negatywnych skutków dla naszego bezpieczeństwa narodowego. Aby to zrobić, będziemy musieli zrezygnować z wszelkich sentymentów i marzeń; a nasza uwaga będzie musiała być wszędzie skoncentrowana na naszych bezpośrednich celach. Nie musimy się oszukiwać, że stać nas na luksus korzystania z dobrodziejstw świata”.

Ameryka miała być imperium w podobny sposób, w jaki Wielka Brytania była imperium po 1815 roku, z jedną istotną różnicą. Amerykański imperializm gospodarczy ukrywałby się pod przykrywką „szerzenia wolnej przedsiębiorczości” i wspierania „demokracji”. Terminu imperium należało skrupulatnie unikać. Stworzyli oszustwo, że nie ma imperium, ponieważ nie dąży ono do okupacji militarnej innych narodów. Przynajmniej taki był argument. W każdym calu było to imperium, choć mniej widoczne.

Oszustwo było zdumiewająco skuteczne, po części dlatego, że amerykańska elita zdawała sobie sprawę z wartości dawania obfitości
Lokalne łupy dla bogatych i często skorumpowanych narodowych elit na rynkach zagranicznych, które chcieli podbić. System, który wyewoluował po 1945 roku, był jednym, przytłaczającym światowym mocarstwem i rosnącą liczbą de facto wasalnych państw, których bogate elity były w taki czy inny sposób zależne od „dobrych łask” Waszyngtonu, Pentagonu, i Wall Street.

American Century miał być nieformalnym imperium zależnych „państw klienckich”, a nie okupowanych kolonii, uważanych przez nie za przestarzały i nieefektywny model dominacji. Tutaj w grę wchodzi termin „umysły imperium”. Mocarstwa kolonialne traktowały swoich poddanych w sposób zbliżony do formy niewolnictwa, za pomocą „widzialnych łańcuchów”. Amerykanie usunęli „widzialne kajdany” i zainstalowali „niewidzialne kajdany”, nakładając na skolonizowane narody oszustwo „demokracji”. Hasło demokracji i wolności zaślepiło ludzi na zamianę jednej formy niewolnictwa na inną. Tak właśnie stało się w RPA od 1994 roku. Postrzeganie, że „śnieg jest czarny” jest nadal bardzo silne w RPA i wielu innych krajach na całym świecie.

Jak ktoś kiedyś powiedział; „Najlepszym niewolnikiem jest ten, który myśli, że jest wolną osobą”.

Historia Ameryki w poprzednim stuleciu była napędzana przez coraz silniejszy kartel elit finansowych i kontrolowane przez nie duże trusty przemysłowe. Ich interesy, a nie interesy narodu i ludności jako całości, określały strategiczne priorytety tego potężnego kartelu. Ich przytłaczająca kontrola nad krajowymi mediami pozwoliła ekspertom od propagandy przedstawiać ich interesy jako „interesy Ameryki”. Większość ludzi na świecie, w tym Amerykanie, kupiła ten oszust.

Ich model ekonomiczny był modelem brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, plądrowania do wyniszczenia jednego regionu po drugim, aby wesprzeć swoje imperium, pozostawiając tak mało, jak to możliwe. Dla Rockefellerów, najwybitniejszego zwolennika tej polityki, cały świat był uważany za ich „granicę”. Przedstawiając swoją misję po 1948 r. jako zimną wojnę toczoną przez „amerykańską demokrację” przeciwko „bezbożnemu komunizmowi”, dali swojej sprawie rozwoju imperium mesjaniczną przykrywkę religijną, która była zdumiewająco skuteczna przez dziesięciolecia.

Amerykańskiej elicie finansowej udało się w ten sposób przełamać potęgę swojego największego wówczas ekonomicznego rywala – Imperium Brytyjskiego. W następnym numerze zobaczymy teraz, jak daleko posunęli się w miażdżeniu wszelkiej opozycji ze strony rodziny Rothschildów w sprawie przejęcia ich globalnych aktywów."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: cedric » wtorek 06 lip 2021, 17:43

https://behind-the-news.com/the-break-u ... rt-series/
" Zerwanie, część 2 (z dwuczęściowej serii)
Sam Parker i Joe Mhlanga 10 września 2016 1 Komentarz

Konflikt nr 6 – Rozpad europejskich rządów kolonialnych
W poprzednim numerze zrozumieliśmy wielki plan USA dotyczący podboju świata. A siła europejskich finansów musiała zostać zniszczona.

Pięciu braci Rockefellerów było teraz władcami amerykańskiej arystokracji. Ich ojciec, John D Rockefeller II, podzielił świat i dał każdemu synowi porcję. Najstarszy, Jan D III, otrzymał Azję. Nelson otrzymał Amerykę Południową. Od 1937 do 1947 Nelson stał się mistrzem południowoamerykańskiej polityki siły. W ciągu tych 10 lat zgarnął jedne z najwspanialszych aktywów należących do brytyjskich finansów. W krótkim czasie Ameryka Łacińska stała się jego osobistym lennem.

Lawrence otrzymał Europę. Winthrop odmówił robienia czegokolwiek ze swoimi braćmi, dopóki Nelson był u władzy. Jako młodzieniec, Winthrop był zawsze przedmiotem żartów Nelsona. W rezultacie otrzymał stan Arkansas. Zmarł w połowie lat siedemdziesiątych. To ze stanu Arkansas wyłonił się przyszły prezydent Stanów Zjednoczonych, Bill Clinton, którego awans na wysokie stanowisko ułatwiła potęga Winthropa Rockefellera.

I wreszcie David – najmłodszy. Dostał Afrykę.

Po zakończeniu II wojny światowej Amerykanie stworzyli trzy nowe instytucje, które dobrze służyłyby im w budowaniu ich globalnego imperium. Były to ONZ, Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy.

Amerykańska presja na Europę spowodowała utratę ich imperiów kolonialnych. W większości przypadków łatwo było usunąć Brytyjczyków. Ale Francuzi okazali się uparci. Tak więc ich eksmisja stała się gwałtowna. Amerykanie, za pośrednictwem nowo utworzonej CIA (utworzonej z różnych części siatek wywiadowczych Standard Oil), zaczęli zbroić nacjonalistycznego przywódcę Wietnamu Ho Chi Minha. W 1954 roku USA udało się wyrzucić Francuzów z Indochin.

Następnym celem okazała się Algieria. To była bardziej krwawa sprawa, z ostatecznym żniwem śmierci miliona Algierczyków. Ale na początku lat sześćdziesiątych Francuzi zostali wyrzuceni z Algierii.

Potem przyszła kolej na Kongo, kolonię Belgii. Prowadzona przez rodzinę królewską króla Leopolda Belgia była nowym państwem, stworzonym przez francuskich Rotszyldów w latach 60. XIX wieku.

Kiedy David Rockefeller po raz pierwszy odwiedził Afrykę na początku lat pięćdziesiątych, jego usta nigdy nie przestały łzawić! Jakie bogactwo! Musiał to mieć. Od Przylądka po Kair Imperium Rockefellerów zaczęło działać. Kraj po kraju wymykał się z rąk Europejczyków i przechodził pod kontrolę Amerykanów.

Kongo było wyjątkowym przypadkiem. Nie była prowadzona jako kraj, ale raczej jako plantacja. Kiedy nadeszła kolej na niepodległość Konga Belgijskiego, zdominowane wówczas przez Kongo kartele górnicze zostały powiązane z brytyjsko-amerykańską korporacją Oppenheimera z RPA. Powiązane z anglo-amerykańskimi były francusko-belgijskie firmy wydobywcze powiązane z francuskimi Rothschildami. Nie mieli zamiaru oddawać go Amerykanom.

I tak rozwinęła się brutalna wojna domowa, w której zastępcze armie Nowego Jorku przeciwstawiały się zastępczym armiom Londynu. Ostatecznie wkroczyła ONZ, której szefem był wówczas Dag Hammarsjold. Brat Daga założył wcześniej syndykat górniczy o nazwie Lamco. Był to wehikuł wyznaczony przez Nowy Jork do przejęcia aktywów górniczych Londynu. Epicentrum tej walki była prowincja Katanga. Ostatecznie rozejm został ogłoszony dopiero po tym, jak brytyjsko-francuski wywiad zestrzelił samolot Daga Hammarsjolda w operacji zwanej „Operacją Celeste”. Więcej szczegółów znajduje się w sprawozdaniu specjalnym w sprawie Konga – 1950-2015.

Konflikt nr 7 – Wojna Sueska w 1956 r.
Nasser przejął władzę w Egipcie w 1952/3, poprzez wojskowy zamach stanu. Pomogła mu CIA. Amerykanie chcieli zakończyć kontrolę kanału przez czynnik anglo-francuski. Nasser był środkiem do tego. Więcej szczegółów znajduje się w Raporcie Specjalnym – Wojny na Bliskim Wschodzie z lat 1948-1973.

Kiedy Nasser został zmanipulowany w celu nacjonalizacji Kanału Sueskiego, Brytyjczycy i Francuzi wraz z Izraelem najechali Egipt i przejęli kontrolę nad Kanałem. Amerykanie byli co najmniej wściekli. Waszyngton natychmiast nałożył sankcje na oba kraje. W obliczu ciągłego oporu Waszyngton zamroził konta bankowe obu krajów i zagroził im embargiem na ropę. To wystarczyło. Zarówno Francja, jak i Wielka Brytania wycofały się, a kilka miesięcy później Izrael.

Londyn został wyrzucony z nagrody geopolitycznej najwyższego rzędu.

Konflikt nr 8 – koniec wymiany złota na dolara 1971
W latach 1948-1971 Waszyngton wykorzystał potęgę dolara amerykańskiego do globalnego rozszerzenia amerykańskiego imperium. Począwszy od lat 60. Stany Zjednoczone zaczęły pożyczać pieniądze na finansowanie programów krajowych, a także wojny z Wietnamem. Rezultatem była ogromna suma dolarów na całym świecie. Zgodnie z zasadami systemu z Bretton Woods, zagraniczni posiadacze dolarów, głównie banki centralne, mogli zamienić swoje nadwyżki dolarowe na złoto. Pod koniec lat 60. starano się spróbować i podnieść wartość dolara poprzez podniesienie ceny złota, nie odniosły sukcesu. Wybuchły wojny finansowe między Francją a Stanami Zjednoczonymi. Waluta brytyjska pękła w 1968 r., a uwagę zwrócono na Stany Zjednoczone. Ale Nowy Jork trzymał się mocno. Brak dewaluacji dolara – oznaczał brak wzrostu ceny złota.

Sprawy osiągały punkt przełomowy między USA a ich dwoma sojusznikami w Europie – Wielką Brytanią i Francją. W piątek 13 sierpnia 1971 r. do Waszyngtonu przybyła delegacja o dużej sile władzy, żądając, by pozwolono im na zamianę posiadanych przez nich zasobów dolara na złoto, i to przed powrotem do Londynu. Ilość złota, jaką mieli na myśli, zbliżyła się do 300 ton.

Dwa dni później doznali szoku w swoim życiu, gdy prezydent Nixon ogłosił światu, że nakazał na stałe zamknąć okno rabatów na złoto nowojorskiej Rezerwy Federalnej! Zagraniczni posiadacze dolarów zostali bez ostrzeżenia pozbawieni ich prawa do złota przez ten jednostronny akt Białego Domu.

Cztery kluczowe postacie stojące za tą radą dla Nixona to mały krąg doradców związanych z Rockefellerem, w tym Henry Kissinger, George Shultz (późniejszy sekretarz stanu i prezes ogromnego giganta budowlanego Bechtel), Jack Bennet z Departamentu Skarbu USA, który został dyrektor Rockefeller's Exxon Oil Co. i wysoki rangą urzędnik Departamentu Skarbu USA, Paul Volcker (dożywotni twórca interesów Rockefellera), który został szefem Rezerwy Federalnej w 1979 roku. Następnego dnia w Waszyngtonie nastąpiła radość, a wysoki rangą urzędnik skarbu wykrzyknął: „Okrążyliśmy pierścienie Imperium Brytyjskiego!”

Konflikt nr 9 – Wojna o Coltan
Kiedy w Kongo wybuchła nowa wojna, która miała obalić jego przywódcę, Mobuto, zarówno w Nowym Jorku, jak i w Londynie, skoordynowało swój atak na kraj. Ich człowiekiem był Laurent Kabila. A Uganda i Rwanda były żołnierzami na ziemi. Mobuto został obalony. Kabila był w środku. Sojusz anglo-amerykański wpadł w ręce zasobów naturalnych Konga.

Był jeden specyficzny surowiec, który był wysoko ceniony przez Nowy Jork. To był kolumbijski tantalit, czyli koltan. Wartością koltanu było jego zastosowanie w nowoczesnym sprzęcie elektronicznym, takim jak laptopy i smartfony. Jedno i drugie nie byłoby możliwe, gdyby nie koltan. Surowiec ten jest stosowany w wiórach, co zwiększa prędkość wiórów i zmniejsza tarcie elektryczne, dzięki czemu jest to towar o wysokiej cenie.

Problem polegał na tym, że większość tego koltanu leżała we wschodniej prowincji zwanej Kivu, na granicy. Ta prowincja, w przeliczeniu na kilometr kwadratowy, jest najbogatszą częścią nieruchomości na świecie pod względem bogactwa mineralnego znajdującego się pod jej glebą.

Londyn sprawował kontrolę nad tym obszarem. I odmówili udziału w tym Nowym Jorku. W połowie 1997 roku prezydent USA odbył tournée po Afryce, zatrzymując się m.in. w RPA. W ciągu miesiąca prezydent Kabila cofnął koncesję na Kivu, która została przekazana Banro Resources – przykrywce dla Anglo American Corporation. To był 1 czerwca 1997 roku.

Wysocy urzędnicy rządu RPA udali się do Waszyngtonu, aby przedstawić swoją sprawę. W jednoznaczny sposób powiedziano im, aby „podjęli wędrówkę”. Na odpowiedź z Londynu nie trzeba było długo czekać.

W sierpniu 1997 r. Mossad wkroczył do akcji i wziął na cel dwie ambasady USA w Afryce Wschodniej; Nairobi i Dar es Salaam. Miało to pokazać Waszyngtonowi, że Londyn nie zamierza po cichu zaakceptować kradzieży ich koncesji w kongijskiej prowincji Kivu. Oczywiście zawsze kręcił się wygodny kozioł ofiarny; zwykli podejrzani – islamscy radykałowie, w postaci Al-Kaidy Osamy bin Ladena.

Na dzień dzisiejszy wojna między Nowym Jorkiem a Londynem wciąż trwa.

Konflikt nr 10 – Pułapka w Iraku
Kiedy Rotszyldom udało się przekonać Saddama Husajna z Iraku do wprowadzenia na rynek ropy swojego kraju w euro zamiast „znienawidzonej wrogiej waluty” – dolara amerykańskiego, Saddam Husajn zgodził się i wpadł w pułapkę.

Pamiętajcie, Rothschildowie patrzą z daleka, czy będzie to 10 lat, czy 100 lat. W końcu zostali upoważnieni do dopełnienia misji przywódców rabinicznych, która rozpoczęła się w 722 p.n.e.

Pod koniec lat 90. oznaczało to wykorzenienie egzystencjalnego zagrożenia na wschodniej granicy Izraela. A to oznaczało zniszczenie Iraku. Myślenie Rothschilda wyglądało tak:

„A co, jeśli uda nam się nakłonić Irak do przestawienia sprzedaży ropy na euro?” Znając deklarowany przez Nowy Jork cel, jakim jest wyeliminowanie jakiegokolwiek zagrożenia dla systemu petrodolara, Ameryka nie miałaby innego wyboru, jak tylko wejść do Iraku”. Presto, a „ciężkie podnoszenie” Izraela zostałoby wykonane przez Amerykanów bez ponoszenia kosztów. Tak właśnie się stało.

Ponadto Rotszyldowie musieli podkręcić temperaturę na arabskiej ulicy i obrócić ją przeciwko Amerykanom. Wiele osób na całym świecie wiedziało, że media głównego nurtu były stronnicze i prozachodnie. Zachodnie kartele medialne nie informowały ludzi o tym, co dzieje się w regionie. Artykuły, pokazy i ogólne reportaże były pochylone na korzyść Zachodu.

Podgrzać opinię i widok na Arabską Ulicę i przechylić ją w wigilię szybciej przeciwko Ameryce, francuscy Rotszyldowie wpadli na genialny pomysł. Stwórz sieć telewizyjną w świecie arabskim. Tak narodziła się Al Jazeera. Jego sukces w języku arabskim był ogromny, a następnie oferował wersję angielską. Wziął świat szturmem. Wcześniej nic takiego nie było. To było jak szerokość świeżego powietrza.

Znamy wynik. Ameryka najechała na Irak, obaliła Partię Baas i Saddama Husajna i przywróciła Irak do petrodolara. Mów co chcesz, Amerykanie nie są głupi. Zwłaszcza w kręgach polityczno-doradczych wokół Davida Rockefellera. Opracowali plan odwetu na euro, a konkretnie na system bankowy Rothschilda w Europie.

Pierwszy krok miał miejsce w Nowym Jorku w 1999 roku. Specjaliści od wojny finansowej Rockefellera zabrali się do pracy. Przyjęli w Kongresie ustawę, uchylającą ustawę Glass-Steagall, zgodnie z którą sektor finansowy może łączyć się we wszystkich obszarach. Innymi słowy, nie powinno być rozdziału między bankami inwestycyjnymi a bankami komercyjnymi. Obaj mogliby również związać się z firmami ubezpieczeniowymi. Gotowy kapitał banków komercyjnych i towarzystw ubezpieczeniowych zostałby wykorzystany do zbrojenia instrumentu finansowego zwanego instrumentami pochodnymi, aby osiągnąć swój cel.

Rok później, wykorzystując różne formy instrumentów pochodnych jako główne narzędzie, doprowadzili do bankructwa JP Morgan w Nowym Jorku. Chase Manhattan Davida Rockefellera przejął następnie tuszę JP Morgan i zmienił nazwę na JPMorgan Chase.

Dlaczego dla Rockefellerów tak ważne było przejęcie JP Morgana? Odpowiedź leży w posiadaniu akcji Banku Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku – kluczowego elementu Systemu Rezerwy Federalnej – banku centralnego Ameryki. Kiedy w 1913 r. utworzono Rezerwę Federalną, kontrolowane przez Rotszyldów firmy finansowe w Nowym Jorku posiadały większość jej udziałów, podczas gdy łączny udział Grupy Rockefellera wynosił 35%. JP Morgan posiadał 17% Rezerwy Federalnej. To właśnie ten udział był celem Chase Manhattan. Po przejęciu JP Morgan w 2000 r. grupa Rockefellerów posiadała/kontrolowała ponad 50% Fed; dokładnie 52%. Dało im to wyraźną kontrolę większościową nad Fedem. Nie byłoby więcej przeszkód na drodze nieskrępowanego Rockefellera z Banku Rezerwy Federalnej, niekwestionowanego lidera międzynarodowych finansów.

Począwszy od końca 2001 r., Rockefeller Group rozpoczęła działalność mieszkaniową typu sub-prime. Proces ten skutkował udzielaniem kredytów mieszkaniowych osobom nieposiadającym zdolności kredytowej. Grupy tych pożyczek zostały zebrane razem i otrzymały wysoki rating kredytowy od dwóch kontrolowanych przez Rockefellera agencji ratingowych, Standard & Poors i Moodys. A dzięki ratingowi kredytowemu AAA kupiło je wiele funduszy emerytalnych, instytucji i banków w Europie.

Kiedy miała miejsce awaria inżynierii w 2008 roku, całe to oszustwo wybuchło. A większość tych strat poniosły instytucje posiadające te bezwartościowe hipoteki i papiery wartościowe. Straty z tego tytułu były ogromne, sięgające dziesiątek miliardów. Aby zapobiec całkowitemu załamaniu się europejskiego systemu bankowego, Rotszyldowie zmusili europejskie rządy do ratowania sektora bankowego. Te rządy następnie zadłużyły się, aby ocalić swój system bankowy. W rezultacie sytuacja finansowa wielu rządów UE uległa pogorszeniu.

Nowy Jork zdołał zadać druzgocący cios europejskiemu sektorowi finansowemu. Kolejnym celem Nowego Jorku było rozbicie UE. Najlepszym sposobem na to było usunięcie jego najsłabszego ogniwa. I to była Grecja. Będziemy kontynuować grecką tragedię w numerze 20 z 25 października, zatytułowanym „Imigracja UE – wojna geopolityczna w najlepszym wydaniu”.

I wreszcie dochodzimy do ostatniego konfliktu, który zaowocował całkowitym zerwaniem obu rodzin – historii Wzgórz Golan.

Konflikt nr 11 – Wzgórza Golan
Wojna w Syrii wybuchła w marcu 2011 roku. Jak wyjaśniono we wcześniejszych wydaniach, wojna toczyła się, aby zdecydować, czyj gazociąg zostanie zbudowany, aby zaopatrywać UE w gaz ziemny. Iranu lub Kataru. Ta wojna wciąż trwa i wciąga w nią naród po narodzie.

Jaki był główny cel globalny Amerykanów? Miał kontrolować całą ropę, wszędzie. Proces ten oznaczał zakłócenie dostaw energii do UE z Rosji, Afryki i Bliskiego Wschodu. Chiny były również celem kontroli swojej rosnącej potęgi gospodarczej. Najłatwiejszym sposobem na to było kontrolowanie szlaków energetycznych do Chin i ich ropy w „punkcie pochodzenia”.

Rosja i Chiny zawarły sojusze z Iranem. Jeśli Iran miałby przenieść swój sojusz z Rosji i Iranu do USA, oznaczałoby to tektoniczną zmianę geopolityczną. Oznaczałoby to odpowiednią stratę dla Rosji i Chin. W przypadku Rosji wystawiłoby to południowe flanki na amerykańską ingerencję. W przypadku Chin umożliwiłoby to Amerykanom kontrolę nad głównym dostawcą energii i przymusowe wycofanie się z zasobów energetycznych Bliskiego Wschodu, a następnie przejęcie Azji.

Wzgórza Golan to strategiczna nieruchomość na obszarze między Izraelem a Syrią. Schwytany przez Izrael w wojnie z 1967 r. i zaciekle walczyły o nie przez Izrael i Syrię w wojnie 1973 r., Izrael zdołał jednak się tego trzymać. W październiku-listopadzie 1973 r. rozegrała się tu największa bitwa pancerna od czasów 11 wojny światowej. W bitwie tej stoczono ponad 2000 czołgów, ponosząc bardzo ciężkie straty po obu stronach.

Na Wzgórzach Golan ustanowiono strefę buforową o szerokości około 22 kilometrów, obsadzoną przez ONZ. Wzgórza Golan są nielegalnie okupowane przez Izrael. W 1981 roku Izrael uchwalił ustawę o Wzgórzach Golan, narzucającą Wzgórzom Golan izraelskie prawa, jurysdykcję i administrację. W odpowiedzi Rada Bezpieczeństwa ONZ uchwaliła rezolucję 242, która zadeklarowała, że ​​Izrael musi wycofać się ze wszystkich ziem okupowanych w wojnie z Syrią w 1967 roku, w tym ze Wzgórz Golan. W kategoriach laika Izrael jest złodziejem i odmawia zwrotu tego, co ukradł.

W 2011 roku Izrael przyznał amerykańskiej firmie Genie Oil and Gas of Israel licencję na prowadzenie odwiertów poszukiwawczych w większości południowych części Wzgórz Golan. Firma jest lokalną filią Genie Energy Limited z siedzibą w New Jersey. W strategicznej radzie doradczej Genie Energy zasiadają ludzie o wysokim profilu. Z obozu Rockefellerów znajdujemy Dicka Cheneya (byłego wiceprezydenta USA), Jamesa Woolseya (byłego szefa CIA), Billa Richardsona (Departament Stanu USA) i Larry'ego Summersa (byłego sekretarza skarbu USA). W obozie Rotszylda znajdujemy Ruperta Murdocha (barona medialnego), Michaela Steinhardta (amerykańskiego finansistę pracującego dla Jacoba Rotszylda) i samego Jacoba Rotszylda! Trudno byłoby znaleźć bardziej wpływową grupę niż ta, zasiadająca w zarządzie mało znanej firmy naftowej.

Jacob Rothschild był tajnym właścicielem Yukos Oil, rosyjskiej firmy należącej do skazanego rosyjskiego oligarchy Michaiła Chordokowskiego. Przed aresztowaniem Chodorkowski potajemnie przekazał swoje udziały w Jukos Oil swojemu szefowi, Jacobowi Rotszyldowi, na początku października 2003 roku. Rotszyldowie sprawiają Putinowi kłopoty z powodu tej sprawy.

Ropa została odkryta na Wzgórzach Golan na początku 2012 roku. Wtedy Rothschildowie, poprzez swój ustnik, Benjamin Nethanyahu, postanowili pominąć Rockefellerów i wziąć to wszystko dla siebie. Więc co jeszcze jest nowego?

A to stanowiło strategiczne zagrożenie nie tylko dla Stanów Zjednoczonych, ale dla całego świata. Najbardziej niebezpiecznym równaniem na Bliskim Wschodzie nie jest Syria czy Libia, ale dążenie Izraela do niezależności energetycznej. Co by to oznaczało?

Gdyby Izrael uzyskał dostęp do „darmowej energii lub „darmowej skradzionej energii”, wykorzystałby to do turbodoładowania swojej maszyny wojskowej, aby zdestabilizować Bliski Wschód i zwiększyć jego fizyczne rozmiary. Mów, co lubisz lub myśl. W dzisiejszym świecie jest bardzo niewiele narodów lub jednostek, które lubią syjonistów. Ale są w kagańcu władzy i wpływów bogactwa Rotszyldów. Jak powiedzieliśmy wcześniej, „Izrael jest widocznym wierzchołkiem niewidzialnego imperium”. Tym imperium jest Imperium Rotszyldów.

Przydałoby się porównanie. Największym pojedynczym konsumentem ropy na świecie jest Pentagon. Zużywa 1 milion baryłek ropy dziennie. Teraz, jeśli Izrael otrzyma nawet 5% lub 50 000 baryłek ropy dziennie jako „darmową energię”, jego fizyczna ekspansja w regionie wkrótce nastąpi. Zdobywając pola naftowe i gazowe, Izrael byłby wówczas w stanie „szantażować” świat, aby zgodził się zaakceptować wszystkie te problemy, które go trapią; takie jak polityka osadnicza, związek Al Aksa, traktowanie i przyszłe rozmieszczenie Palestyńczyków, przejęcie Gazy i tak dalej. To z pewnością wywołałoby globalną wojnę na śmierć i życie między muzułmanami a Izraelem.

Wszystkie główne narody świata, z wyjątkiem Wielkiej Brytanii, Australii i Kanady, w głębi serca modlą się, aby Izrael nie osiągnął niezależności energetycznej. Widzieliśmy, jak Izrael próbuje umocnić swoją kontrolę nad gazem w Gazie. Mając kontrolę nad zasobami energetycznymi Wzgórz Golan, staliby się niepowstrzymaną siłą w regionie.

Trzeba było coś zrobić, żeby to powstrzymać. I tutaj David Rockefeller po raz kolejny wymyślił genialną grę geopolityczną. Kluczem było tutaj powstrzymanie Izraela przed kontynuowaniem gry na Wzgórzach Golan.

Jak wyjaśniono, gdyby Stany Zjednoczone zmieniły orbitę Iranu z prorosyjsko-chińskiej osi na proamerykańską, zmieniłoby to globalną grę.

Stany Zjednoczone próbowały zdestabilizować Iran, odkąd Chomeini skrzyżował Davida Rockefellera w 1979 roku. Między dwoma narodami istniał nieoficjalny stan wojny. Gospodarka Iranu była pod dużym obciążeniem nałożonym na nią przez reżim sankcji. Elita finansowa chciała wyrwać się z tej sytuacji. Ich szansa pojawiła się w wyborach w 2012 roku w Iranie. Nowym liderem został Hasan Rouhani. Był wybranym przez siebie protegowanym Hassima Rafsanjaniego, najbogatszego człowieka w Iranie, miliardera i numer jeden w irańskiej elicie.

Jest przede wszystkim człowiekiem biznesu. Biznes i handel ze światem. To mogłoby pomóc zmniejszyć bezrobocie, stworzyć stabilizację rządów kleru i uczynić elitę jeszcze bogatszą. Naciskał na zakończenie sankcji i naciskał na otwarcie z Waszyngtonem. Zaraz po wyborach, z Rouhani jako nowym prezydentem Iranu, otwarto kanał zwrotny z Waszyngtonem. Obie strony wykorzystały możliwości, jakie przyniosłoby to otwarcie.

Mossad i brytyjski wywiad wszędzie mają oczy i uszy. Złapali wiatr tych negocjacji. Nethanyahu próbował to sabotować. To jest tło niewyjaśnionej nienawiści między Obamą a Nethanyahu.

Nowy Jork opracował strategię. Waszyngton zawarłby układ z Iranem, aby znieść sankcje i handlować. Jednocześnie byłoby w interesie obu stron, USA i Iranu, gdyby Iran wysłał wojska na Wzgórza Golan, aby powstrzymać Izrael przed rozwojem złóż ropy naftowej. Iran zgodził się. I wysłał siły zwane Siłami Qods, dowodzone przez generała Qasima Soleimana. Jest szefem irańskich sił specjalnych. W dodatku Iran użyje oddziałów Hezbollahu również na Golan.

Izrael i Rotszyldowie byli bardzo, bardzo zdenerwowani tym ostatnim wydarzeniem.

Na początku 2013 r. Izrael zaczął budować fortyfikacje, aby odgrodzić Wzgórza Golan od Syrii, wiedząc, że niewiele może zrobić Assad lub Syria, aby to powstrzymać. Gdy firma Genie Energy zaczęła wprowadzać się na Wzgórza Golan, izraelscy inżynierowie wojskowi wyremontowali 72-kilometrowe ogrodzenie graniczne z Syrią, zastępując je stalową barierą z drutem kolczastym, czujnikami dotykowymi, czujnikami ruchu, kamerami na podczerwień i radarem naziemnym. na równi z murem, który Izrael zbudował na Zachodnim Brzegu.

W aparacie bezpieczeństwa narodowego Stanów Zjednoczonych jest wielu urzędników, którzy nienawidzą Izraela, jego służb wywiadowczych – Mosadu i jego proizraelskiego lobby w Waszyngtonie. Wielokrotnie w świecie cieni dochodziło do potyczek, które często prowadziły do ​​śmierci wielu agentów po obu stronach. Kiedy Izrael podjął decyzję, by „pojechać sam” w odniesieniu do złóż ropy naftowej, ten antyizraelski, proamerykański patriotyczny impuls wypłynął na powierzchnię. Nadszedł czas na odwet.

W ciągu ostatnich dziesięciu lat Izrael odebrał z Niemiec cztery łodzie podwodne z delfinami. A te zostały wyposażone do obsługi broni jądrowej. Nikt nie wie, ile broni jądrowej naprawdę ma Izrael. Cytowane liczby wymieniają od 200 do nawet 500 sztuk broni jądrowej w posiadaniu Izraela. A najbardziej szalone jest to, że większość tej broni jest wymierzona w Amerykę, Europę, Rosję i kraje azjatyckie. Kilka z nich jest wymierzonych w kraje arabskie. A ci na najwyższych szczeblach władzy na świecie są tego w pełni świadomi.

Frakcja antyizraelska weszła w pełny tryb, robiąc wszystko, co mogła, aby utrudnić dążenie Izraela do regionalnej dominacji. Marynarka Wojenna USA dysponuje największą liczbą bardzo zaawansowanych okrętów podwodnych na świecie. I bardzo, bardzo uważnie obserwują każdy okręt podwodny na świecie, niezależnie od tego, czy jest sojusznikiem, czy wrogiem. W ten sposób śledzili izraelskie łodzie podwodne z delfinami. Zwłaszcza ten u wybrzeży Syrii. Marynarka Wojenna USA podała Syryjczykom dokładną lokalizację delfina, a 13 maja 2013 r. syryjski śmigłowiec przeciw okrętom podwodnym zniszczył izraelski okręt podwodny.

Izraelski odwet nie nadchodził długo. Mosad, będący agencją wywiadowczą Rothschildów, otrzymał zadanie jednej misji; „ranić Rockefellerów”.

W czerwcu 2013 roku syn Davida, dr Richard Rockefeller, lat 65, wracał do swojego domu po wizycie u ojca, który 15-go miał skończyć 98 lat. Jego mały samolot wystartował z lotniska Westchester, a kilka minut później rozbił się na ziemi, zabijając Richarda Rockefellera. Nastąpiło dokładne i bardzo spokojne śledztwo. Wyniki potwierdziły, że był to hit Mossadu.

Morderstwo syna Dawida stworzyło otwartą przerwę między dwiema rodzinami. Było wiele konfliktów między dwiema rodzinami, o czym była mowa powyżej. Do tej pory to nigdy nie było osobiste. Nie byłoby „biznesu jak zwykle”. Nie byłoby „pojednania”. Morderstwo to oznaczało „wypowiedzenie wojny” między dwiema najpotężniejszymi grupami finansowymi na świecie.


Wielu powiedziało, że wydarzenie z 11 września 2001 roku było dniem, w którym zmienił się świat. Mylili się. To był dzień, w którym świat się zmienił. Wynikająca z tego zmiana na arenie międzynarodowej byłaby głęboka. Najlepsi analitycy tego nie wyłapali. Nie zdają sobie sprawy, że specjalne relacje anglo-amerykańskie są martwe; a Izrael stał się teraz strategiczną odpowiedzialnością USA.

Wkrótce potem przystąpiły do ​​działania najwyższe poziomy elementów bezpieczeństwa narodowego. Zwolniono wszystkich Żydów, lub tych o znanych skłonnościach proizraelskich, pracujących na wrażliwych stanowiskach. Dotyczyło to takich agencji jak CIA, Pentagon, NSA, NRO, DIA i wszelkich innych wrażliwych stanowisk w Departamencie Stanu, Skarbu, a nawet w Białym Domu. Izrael był teraz otwartym wrogiem biura zarządu Rockefellera, w przeciwnym razie wiem jako Biały Dom. Wszyscy wiedzą, że między Obamą a Nethanyahu panuje otwarta wrogość, granicząca z nienawiścią. Nie wiedzieli dlaczego. To jest powód!

Stany Zjednoczone były gotowe do ataku na Syrię w sierpniu 2013 roku. Wstrzymali się w ostatniej chwili. Zarówno Izrael, jak i Arabia Saudyjska były rozczarowane, delikatnie mówiąc.

W tej kwestii istnieje wiele, wiele raportów o żydowskiej/syjonistycznej kontroli polityki amerykańskiej. Jeśli tak, to dlaczego Ameryka nie zbombardowała Syrii? Prawdziwą odpowiedzią jest to, że żydzi/syjoniści NIE MAJĄ KONTROLI POLITYCZNEJ nad Ameryką. Przegrali w styczniu 1933, kiedy prezydentem został Franklin Roosevelt. To pasuje do sieci Rockefellera, aby podtrzymać mit o żydowskiej kontroli nad Ameryką. W ten sposób skupia się na nich mniej uwagi publicznej. Podobnie, kłamstwo, że Izraelczycy byli odpowiedzialni za ataki z 11 września 2001 r. w Nowym Jorku i Waszyngtonie, zostało mocno poparte. Dlaczego? Mniej uwagi poświęcono by sieci Rockefellera. Pamiętajcie, na długo przed tym atakiem starsi członkowie rodziny nazywali ten atak „wydarzeniem”.

Amerykańskie kręgi polityczne zdecydowały, że nadszedł czas, aby obniżyć poziom Izraela. Kiedy Izrael zaatakował Gazę po raz czwarty w połowie 2014 r., zrobiono to bez amerykańskiej zgody, w przeciwieństwie do poprzednich trzech ataków. Rezultatem był protest międzynarodowych mediów przeciwko Izraelowi, a Stany Zjednoczone zachęcały do ​​tej antyizraelskiej globalnej wściekłości. Przywiązywano wagę do kwestii takich jak izraelska polityka osadnicza, ucisk Palestyńczyków, a także wszystko, co może zaszkodzić wizerunkowi Izraela w sądzie opinii światowej.

Rockefellerowie poszli jeszcze dalej, kiedy ONZ zaczęła dopuszczać Autonomię Palestyńską do wybranych organów ONZ. Nowy Jork aktywnie zachęcał wiele krajów europejskich do uznania Palestyny.

Trzeci front otworzył się, gdy amerykańskie władze finansowe zaczęły nakładać kary na wielkie globalne banki. Chociaż niektóre banki Grupy Rockefellera zostały ukarane grzywnami, takie jak Citibank, JP Morgan Chase, Goldman Sachs, większą liczbę banków dotkniętych wysokimi grzywnami stanowiły banki Rothschild. Były to Barclays, Royal Bank of Scotland, ING Netherlands, Societe Generale, Banco Santander, Commerz Bank i kilka innych. W Ameryce Bank of America znajdował się w orbicie Rotszyldów. Te europejskie banki znane są w najwyższych kręgach finansowych jako Inter Alpha Group, holding Rothschild.

To otwarta wojna między obiema stronami. Na początku 2014 roku Izrael poszedł o krok dalej. Uprowadziła grupę dżihadystyczną walczącą z armią syryjską, przemianowała ją na ISIl lub ISIS i zdobyła zasoby ropy naftowej Mosulu. Więcej na ten temat w numerze „Kryzys ISIS”. Zob. numer 18 z dnia 25 września 2015 r.

8 października 2015 r. Yuval Bartov, główny geolog izraelskiej spółki zależnej Genie Energy, Afek Oil and Gas, powiedział izraelskiej telewizji Channel 2, że jego firma znalazła duże złoże ropy na Wzgórzach Golan: „Znaleźliśmy złoże ropy 350 metrów grubości na południowych Wzgórzach Golan. Średnio na całym świecie warstwy mają grubość od 20 do 30 metrów, a to jest 10 razy większe, więc mówimy o znacznych ilościach”.

To znalezisko naftowe uczyniło teraz Wzgórza Golan strategiczną nagrodą, która wyraźnie skłania rząd Netanjahu bardziej niż kiedykolwiek do siania chaosu i nieładu w Damaszku i wykorzystania ich do de facto stworzenia izraelskiej nieodwracalnej okupacji Golanu i jego ropy. Minister rządu Naftali Bennet, minister edukacji i spraw diaspory, złożył propozycję, aby Izrael osiedlił na Golanie 100 000 nowych osadników izraelskich w ciągu pięciu lat. Twierdzi, że w sytuacji, gdy Syria rozpada się po latach wojny, trudno wyobrazić sobie stabilne państwo, do którego można by powrócić Wzgórza Golan. Rosnąca liczba głosów w Tel Awiwie popycha Netanjahu do żądania uznania przez USA aneksji Golanu przez Izrael w 1981 r. jako „odpowiedniej nagrody dla izraelskich obaw o bezpieczeństwo w następstwie porozumienia nuklearnego z Iranem”.

W mediach pojawiło się wiele doniesień, że Izrael pomaga dżihadystom w Syrii, wokół Wzgórz Golan w leczeniu, a nawet zaopatrzeniu wojskowym. Oto tło: Izrael stworzył siły dżihadystyczne na Golanach, aby upewnić się, że Syria, Iran czy Hezbollah nie zdołają przejąć Golanu.

I zapewnia tym dżihadystom wszelką pomoc, jakiej potrzebują, aby to zapewnić. W październiku 2015 roku bardzo ciekawej rewelacji dokonał rosyjski pułkownik, który przyjechał oceniać kwestie bezpieczeństwa na obszarze wokół Wzgórz Golan. Dokonał głębokiego odkrycia i był zdumiony tym, co znalazł. Powiedział, że obszar wokół miasta Quenitra nie był zaangażowany w żadne niedawne bitwy, ale wszystko, co znalazł, to całkowite zniszczenie – „Jak może być takie zniszczenie, gdy nie ma nawet muru, skoro nie miała tu miejsca żadna bitwa? ”

Nie wiedział, co następuje. Senator John McCain zarejestrował skargę na początku listopada 2015 r., mówiąc, że samoloty Sił Powietrznych USA podczas bombardowań w celu trafienia w cele ISIS z powrotem, z pełnym ładunkiem bomby. Dlaczego nie zrzucali bomb? Siły Powietrzne USA faktycznie bombardowały obszar na Wzgórzach Golan, aby zatrzymać i zakłócić operacje wiertnicze Genie Energy! Tak ludzie.

To jest poprawne. Nawet wielu w mediach komentowało, że Ameryka oszukuje cały świat, kiedy mówili, że bombardują ISIS, bez żadnej redukcji zdolności ISIS. Miałoby to sens tylko w przypadku powyższych informacji. Gdy Rosja, Iran, Hezbollah zwracają uwagę na południe, na granice Izraela, izraelskie wojsko zaczyna się denerwować. Wkrótce mieli utworzyć nową Brygadę Komandosów do obrony Wzgórz Golan, a jej pierwszym nowym dowódcą jest pułkownik David Zini. Miałby się składać z 4 batalionów: Duvdevan, Egoz, Maglan i Rimon.

Z powrotem do Waszyngtonu. Kiedy Iran podpisał przełomową umowę ze Stanami Zjednoczonymi i ich europejskimi sojusznikami, Izrael bardzo starał się wykoleić to porozumienie. Pojawiły się groźby, że Senat i Kongres nie pozwolą na to. Izrael liczył na osiągnięcie tego celu przez swoich opłacanych i kontrolowanych amerykańskich prawodawców. Aby zneutralizować to zagrożenie, amerykańskie agencje wywiadowcze pokazały ważnemu republikańskiemu senatorowi Carlowi Boehmerowi bardzo obciążające dokumenty. Boehmer był najsilniejszym proizraelskim prawodawcą. Powiedziano mu, w sposób nie budzący wątpliwości, że ma zrezygnować. Jeśli nie, te dokumenty wylądują w więzieniu. Bardzo cicho Boehmer zrezygnował. To był szok dla izraelskiego lobby. Stracili swojego głównego człowieka. Reszta prawodawców zrozumiała wiadomość i ustawiła się w kolejce.

Gdy Putin był w Nowym Jorku, 30 września 2015 r., otrzymał potwierdzenie, że Boehmer wypadł z gry. Już następnego dnia Rosja rozpoczęła ataki na ISIS i inne grupy dżihadystyczne w Syrii.

Stawki geopolityczne na Bliskim Wschodzie właśnie wzrosły. Dodaj Genie Energy, sporne Wzgórza Golan pomiędzy Syrią a Izraelem, dodaj tam duże odkrycie ropy naftowej w chwili, gdy rosyjska kampania bombardowania w Syrii wkracza na najwyższy bieg, energicznie wstrząśnij nią i mamy główny detonator dla III wojny światowej.

Ludzie, którzy są tłem „Rozpadu”. Szokujące, ale prawdziwe. Miejmy nadzieję, że pomogłoby to zmniejszyć postrzeganie w wielu umysłach, że „śnieg nie jest czarny”."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: cedric » wtorek 06 lip 2021, 18:01

https://behind-the-news.com/the-brexit- ... ng-agenda/
" Umowa brexitowa – londyński sprytny program
Sam Parker Gru 10, 2020 1 Komentarz

Brexit to wystąpienie Wielkiej Brytanii (UK) z Unii Europejskiej (UE) 31 stycznia 2020 r. Do tej pory Wielka Brytania jest pierwszym i jedynym krajem, który formalnie opuścił UE, po 47 latach członkostwa w bloku, po po raz pierwszy dołączył do swojego poprzednika, Wspólnot Europejskich (WE), w dniu 1 stycznia 1973 r. Uważa się również, że jest pierwszym krajem, który dobrowolnie wystąpił z unii gospodarczej i walutowej krajów (chociaż Wielka Brytania nigdy nie przyjęła euro). Obecnie nadal uczestniczy w Unii Celnej Unii Europejskiej i Jednolitym Rynku Europejskim w okresie przejściowym, który zakończy się 31 grudnia 2020 roku.

Unia Europejska i jej instytucje rozwijały się stopniowo, łącznie z 47-letnim członkostwem w Wielkiej Brytanii, i zyskały na znaczeniu dla Wielkiej Brytanii. Opinia publiczna wcześniej zatwierdziła członkostwo w KE w referendum w 1975 r., ale nie przeprowadzono dalszych referendów, gdy projekt rozrósł się i stał się „coraz bliższy” w kolejnych traktatach z Maastricht i Lizbony. Proeuropejski rząd Davida Camerona przeprowadził w 2016 r. referendum w sprawie opuszczenia UE, która przekroczyła 51,9%. Doprowadziło to do jego rezygnacji, zastąpienia przez Theresę May i czterech lat negocjacji z UE na temat warunków wyjazdu i przyszłych stosunków. Proces ten był politycznie trudny w Wielkiej Brytanii, z jednym porozumieniem odrzuconym przez brytyjski parlament, dwoma wyborami powszechnymi i dwoma nowymi premierami w tym czasie, obaj konserwatywni. Pod rządami Borisa Johnsona Wielka Brytania opuściła UE 31 stycznia 2020 r., a negocjacje w sprawie umów handlowych trwały w ciągu kilku dni przed planowanym zakończeniem okresu przejściowego 31 grudnia 2020 r.

Wiele skutków Brexitu zależy od tego, jak blisko Wielka Brytania będzie powiązana z UE. Wśród ekonomistów panuje powszechna zgoda, że ​​Brexit prawdopodobnie zaszkodzi brytyjskiej gospodarce i zmniejszy jej realny dochód per capita w dłuższej perspektywie, a samo referendum zaszkodziło gospodarce. Brexit prawdopodobnie zmniejszy imigrację z krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) do Wielkiej Brytanii i stanowi wyzwanie dla brytyjskiego szkolnictwa wyższego, badań akademickich i bezpieczeństwa. Po Brexicie prawo UE i Trybunał Sprawiedliwości UE nie mają już zwierzchnictwa nad prawem brytyjskim ani jego Sądem Najwyższym. .

To historia powierzchni. Jaka jest prawdziwa historia? Aby W PEŁNI zrozumieć, co będzie dalej, bardzo ważne jest dla Ciebie, drogi Czytelniku, abyś kliknął ten link i przeczytał dwuczęściową serię zatytułowaną ROZKŁAD. https://behind-the-news.com/the-break-u ... rt-series/ i https://behind-the-news.com/the-break-up -część-2-z-serii-2-części/

Teraz, po przeczytaniu tego, podsumujmy krótko, jakie wydarzenia miały miejsce, które doprowadziły do ​​tego, dlaczego Rotszyldowie zrobili Brexit. Kryzys finansowy z 2008 roku ma kilka celów. Pierwszym była konsolidacja w sektorze bankowym w USA. Ale większym celem katastrofy było osłabienie i sparaliżowanie europejskiego systemu finansowego – którego większość znajdowała się na orbicie Rotszylda. Departament Skarbu USA ma w sobie departament, który prowadzi wojnę finansową. Departament ten zaczął nakładać grzywny i sankcje na wiele banków i firm w UE, takich jak Deutsche Bank, VW, niektóre banki francuskie, szwajcarskie i brytyjskie. Presja Nowego Jorku była nieubłagana. Deutsche Bank jest matką wszystkich banków UE. Gdyby mógł zbankrutować, poważnie zaszkodziłoby UE i systemowi finansowemu Rothschildów.

Ponadto, gdy VW zdecydował się zbudować fabrykę w Rosji (było to tuż po odłączeniu Krymu od Rosji), koncern został dotknięty skandalem z emisją diesla (we wrześniu 2015 r.), który kosztował ją 34 miliardy dolarów kosztów i kar. A kiedy Angela Merkel oświadczyła, że ​​UE powinna zdobyć własne siły wojskowe, niezależne od NATO, następnego dnia cywilny samolot niemieckich Wings został zestrzelony drogą elektroniczną. Germanwings był regularnym międzynarodowym lotem pasażerskim z lotniska Barcelona-El Prat w Hiszpanii do lotniska Düsseldorf w Niemczech. Lot był obsługiwany przez Germanwings, tani przewoźnik należący do niemieckich linii lotniczych Lufthansa. 24 marca 2015 r. samolot Airbus A320-211 rozbił się 100 km na północny zachód od Nicei we francuskich Alpach. Zginęło wszystkich 144 pasażerów i sześciu członków załogi. Był to pierwszy śmiertelny wypadek Germanwings w 18-letniej historii firmy. To tylko dwa z wielu przykładów.

Londyn wiedział, że za atak na euro i najważniejsze unijne firmy i banki powiązane z Rotszyldami nadal będą nakładane grzywny i tak dalej. UE jako całość znalazła się na celowniku Nowego Jorku.

Ponadto w czerwcu 2014 roku Mossad zamordował Richarda Rockefellera, syna Davida. Tak więc między dwiema najpotężniejszymi rodzinami finansowymi na świecie była zła krew. Był to odwet za zniszczenie dwóch izraelskich okrętów podwodnych Dolphin u wybrzeży Syrii miesiąc wcześniej. Pierwszy okręt podwodny został zatopiony przez syryjskie śmigłowce przeciw okrętom podwodnym (działając na podstawie informacji otrzymanych od Pentagonu za pośrednictwem rosyjskiego wywiadu, w wyniku czego zginęło 84 Izraelczyków), podczas gdy drugi został zatopiony przez amerykańską łódź podwodną, ​​niedługo potem.

Następnie, w marcu 2015 r., Wielka Brytania dołączyła do Azjatyckiego Międzynarodowego Banku Inwestycyjnego (AIIB), jako członek założyciel. Ten bank był chińską wersją Banku Światowego. Stany Zjednoczone wywarły ogromną presję na swoich sojuszników, aby nie przyłączyli się, i byli bardzo zdenerwowani, że Wielka Brytania i wiele kontrolowanych przez nią krajów również przystąpiło w ostatniej chwili.

Gdy wszystko to wydarzyło się w ciągu kilku krótkich lat, Londyn zdecydował się ponownie stać się niezależnym mocarstwem i trzeba było znaleźć sposób na wydostanie się z tonącego statku. Odpowiedź brzmiała – – – BREXIT!

Brytyjczycy mają długą i zróżnicowaną historię, wyłaniającą się z zaskakującego zwycięstwa nad potężną hiszpańską Armadą w 1588 roku, by przez trzy stulecia stać się najpotężniejszym imperium na ziemi, aż do wielkiego kryzysu w 1873 roku, po którym nastąpiły dwie niszczące światy wojny w XX wieku zmusiły jej patriarchów do przełknięcia i zaakceptowania roli młodszego partnera z dominującym mocarstwem 1945 roku, Stanami Zjednoczonymi.

Ich decyzja o przystąpieniu do Europejskiej Unii Monetarnej w 1992 roku była sprzeczna z tradycją pozostawania poza kontynentalną europejską walką, tradycją pozostawania mocarstwem atlantyckim, wykorzystując ich anglo-amerykańskie „specjalne stosunki”, które zostały zbudowane w latach wojny przez Churchilla z Roosevelta. Kiedy koła amerykańskie celowo zniszczyły brytyjską możliwość przystąpienia do wschodzącego euro za pośrednictwem operatora funduszy hedgingowych „samotnego zabójcy”, George'a Sorosa w 1992 roku, był to jasny sygnał, że Wall Street i Waszyngton nie pozwolą na ogromną siłę finansową City of London, połączone z gospodarkami Niemiec, Francji i kontynentu, aby rzucić wyzwanie hegemonii dolara amerykańskiego i Wall Street.

Teraz negocjacje w sprawie Brexitu między Komisją Europejską a rządem brytyjskim przybrały gorzką atmosferę ze strony UE, jeśli nie wręcz sabotażu. Nie tylko dlatego, że brytyjski precedens daje innym pogląd, że wyjście może być opcją. Wydaje się jednak, że Bruksela wyczuwa głębszą agendę z Londynu, która z łatwością może oznaczać koniec źle zrodzonego projektu Euro, a wraz z nim UE, jaką znamy przed Brexitem.

Staje się jasne, że za wyjściem Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej stoi znacznie bardziej ambitna strategia, tzw. Brexit. Pojawiają się oznaki znacznie bardziej przebiegłej, dobrze zaplanowanej strategii na najwyższych szczeblach władzy brytyjskiej, w tym w Domu Windsoru i potężnych instytucjach finansowych City of London, skupionych wokół Domu Rotszyldów. Wielka Brytania porzuca UE jako nieudaną opcję i wydaje się, że zamierza zbudować nową anglojęzyczną Unię wraz ze Stanami Zjednoczonymi i narodami Wspólnoty Narodów – byłymi koloniami Imperium Brytyjskiego przed 1914 r.

Giełda nie żyje
29 marca 2017 r., symbolicznie tego samego dnia, w którym premier Therese May formalnie przedstawiła plan swojego rządu na Brexit; Komisja Europejska w Brukseli ogłosiła, że ​​planowana 31 miliardów dolarów fuzja frankfurckiej Deutsche Boerse i Londyńskiej Giełdy Papierów Wartościowych jest martwa. Tu również toczy się wielka walka o władzę. Prawdziwym problemem podczas fuzji było to, gdzie miałaby znajdować się ostateczna kontrola – w Londynie czy we Frankfurcie – nad tym, co pod względem wolumenu obrotów stanie się goliatem handlu finansowego o światowym wymiarze. Fuzja stworzyłaby mega-giełdę. Indeks Globalnych Centrów Finansowych (GFCI), publikowany dwa razy w roku na zlecenie Kataru Financial Center Authority, obecnie plasuje Londyn na pierwszym miejscu, wyprzedzając Nowy Jork. Frankfurt jest największym centrum finansowym UE na kontynencie.

Proponowana fuzja upadła, gdy UE postawiła Londynowi surowe warunki, aby umożliwić zatwierdzenie, warunki, których Londyn odmówił. Prawdziwym problemem nie było jednak to, że Londyn sprzedał część swojej działalności we Francji. To tam znajdowała się kontrola, a Londyn nalegał, aby była ona wyraźnie zlokalizowana w Londynie.

Czy przypadkiem, tego samego dnia, w którym Bruksela zawetowała fuzję Londyn-Frankfurt, Wielka Brytania formalnie przedstawiła swój plan Brexitu. UE daje jasno do zrozumienia, że ​​uczynią to tak uciążliwym dla Wielkiej Brytanii, jak to tylko możliwe. Urzędnicy UE sugerują, że Wielka Brytania może zostać zmuszona do zapłacenia nawet 60 miliardów euro po opuszczeniu UE i będzie zmuszona do dalszego akceptowania unijnych przepisów podatkowych, środowiskowych i pracowniczych, jeśli chce ostatecznie zawrzeć pakt o wolnym handlu z UE. Łączna wielkość pozostałych gospodarek UE stanowi zdecydowanie największego partnera handlowego Wielkiej Brytanii, odbierając w zeszłym roku 46% brytyjskiego eksportu. Wielka Brytania planuje zastąpić ten rynek podpisując dwustronne umowy handlowe i gospodarcze z jak największą liczbą krajów.

Istnieje znacznie groźniejsze geopolityczne tło Brexitu, o którym się nie mówi, i to właśnie kryje się za faktyczną wojną partyzancką toczącą się między Wielką Brytanią a pozostałą UE, wojną, która może zadecydować o przyszłości wspólnej waluty euro w ciągu najbliższych kilku lat, a także
kształt naszej geopolitycznej „równowagi” światowych potęg, by użyć ulubionego brytyjskiego wyrażenia.

Unia Anglojęzyczna
Najpotężniejsze frakcje w brytyjskim establishmentu – Dom Rotszyldów i jego sojusznicy – ​​po cichu wywierały swój wpływ za pośrednictwem brytyjskich mediów i innych krajów, aby kształtować głosowanie w sprawie Brexitu. Brytyjskie czołowe kręgi wokół rodziny Rothschildów osiągnęły konsensus przed Brexitem, aby wyjść z upadającej UE, która zmusiła Wielką Brytanię, niegdyś światową hegemonę, do stania się nieistotnym graczem w dramacie kształtującym się w Brukseli. Teraz Wielka Brytania będzie starała się odbudować się na nowo jako mocarstwo światowe, wykorzystując swoją historyczną sieć narodów Brytyjskiej Wspólnoty Narodów jako fundament.

Nie jest to tak daleko idące, jak się wydaje. Brytyjskie Royal Commonwealth Society planuje otworzyć oddział w Stanach Zjednoczonych, aby pewnego dnia wprowadzić Amerykę do wielonarodowej grupy jako „członek stowarzyszony”. że otwarcie oddziału w USA „pogłębiłoby więzi Wielkiej Brytanii z Ameryką, rozwijając nowe połączenia między dwoma krajami, które już dzielą wspólny język”. Wielka Brytania dąży do ożywienia Wspólnoty Brytyjskiej jako alternatywy dla odgórnej, ponadnarodowej struktury UE. Celem Wspólnoty Narodów jest promowanie „obustronnie korzystnych” relacji z „niezawodnymi przyjaciółmi” na całym świecie we wszystkim, od biznesu po obronność.

Wychodząc z UE, Wielka Brytania może swobodnie negocjować dwustronne umowy o wolnym handlu z partnerami ze Wspólnoty Narodów, takimi jak Australia, Turcja, Chiny czy USA, bez ograniczeń wynikających z umów zatwierdzonych przez 28 (ówczesnych) państw członkowskich UE.

Dzięki tej nowej swobodzie manewru brytyjskie banki nie będą związane unijnymi przepisami bankowymi, takimi jak uciążliwa ustawa „Bail-in” uchwalona w zeszłym roku, która może wymagać od deponentów i akcjonariuszy banków, a nie podatników, ponoszenia kosztów nowego (i nieuniknione) nowy kryzys bankowy w UE. Co więcej, funt brytyjski, który jest członkiem wybranej piątki MFW z głównych walut rezerwowych wraz z dolarem amerykańskim i euro, japońskim jenem i chińskim renminbi, będzie mógł swobodnie połączyć wysiłki Waszyngtonu i Wall Street, aby zaatakować i ostatecznie obalić bardzo wrażliwe euro. Funt brytyjski jest trzecią co do wielkości światową walutą płatniczą po dolarze i euro. Jeśli Wielka Brytania, wolna od ograniczeń, może obalić euro, funt może stać się główną wojną walutową z Wielką Brytanią po stronie Waszyngtonu przeciwko kruchej strefie euro z jej włoskimi, greckimi, hiszpańskimi i innymi problemami.

Wielka Brytania w zmowie ze Stanami Zjednoczonymi, formalnie lub nieformalnie, mogłaby stanowić ogromne wyzwanie dla pokoju na świecie. Wielka Brytania jest potęgą nuklearną z pełną współpracą wywiadowczą z Waszyngtonem, czemu zaprzeczono Niemcom. Wielka Brytania rozmieszcza swoje wojska na całym świecie we współpracy z USA. Wielka Brytania jest historycznie geopolitycznym przeciwnikiem w dwóch wojnach światowych Niemiec, Rosji i Chin, począwszy od wojen opiumowych z lat czterdziestych XIX wieku.

Obecne machinacje Wielkiej Brytanii przywodzą na myśl ich projekt, wysunięty przez jednego z bardziej strategicznych myślicieli Imperium Brytyjskiego przed wybuchem II wojny światowej, H.G. Wellsa. Pod koniec lat trzydziestych, kiedy zapach wojny światowej był nieunikniony, Wells i jego przyjaciele z bardzo wpływowego brytyjskiego Okrągłego Stołu, w szczególności Lord Lothian, który został ambasadorem Wielkiej Brytanii w Waszyngtonie, przedstawili radykalną strategię. Wells nazwał to porządkiem zdominowanym przez „wielką anglojęzyczną syntezę anglojęzyczną, prowadzącą ludzkość samą siłą liczb, bogactwa, wyposażenia i zakresu”.

Zgadzając się z Cecilem Rhodesem, założycielem bractwa Okrągłego Stołu, HG Wells podkreślił, że nadchodzący porządek świata musi opierać się na współpracy „pomiędzy wszystkimi narodami zachodnimi, a w szczególności między wszystkimi narodami nordyckimi” i podkreślił, że „ Imperium Brytyjskie musiało być prekursorem państwa-świata albo nic” i że to państwo światowe musi być również takim, w którym „Wielka Brytania musi przyciągnąć Stany Zjednoczone do bliższego porozumienia” w nową wielką anglojęzyczną unię. . Czy to zadziała w 2021 roku? Mało prawdopodobne, biorąc pod uwagę wydrążony stan zarówno brytyjskiej, jak i amerykańskiej gospodarki, wydrążoną jakość poszczególnych polityków krajowych. To nie znaczy, że Brytyjczycy nie spróbują.

Wystąpienie Wielkiej Brytanii z UE spowoduje ogromne straty w brytyjskim PKB. Około 25% PKB pochodzi z sektora FIRE (finanse, ubezpieczenia i nieruchomości). Wiele firm z tego sektora wyjechało lub opuszcza Wielką Brytanię i przenosi się do Paryża lub Frankfurtu. Ekonomiści szacują, że około 40% z tego zostałoby utracone w krótkim czasie, co jeszcze bardziej obniży brytyjskie PKB. W środku obecnej pandemii wirusów wiele krajów desperacko próbuje ratować swoje gospodarki. Czy w tej chwili ma to sens ekonomiczny dla Brexitu? Logika jest nieobecna, ale dla JEDNEGO czynnika wspomnianego powyżej. Wielka Brytania chce znów być niezależną potęgą.

Następnie obejrzyj daty tych wszystkich. Zróbmy chronologię wydarzeń i miejmy nadzieję, że nadejdzie moment żarówki.

2016 – Odbywa się referendum w sprawie Brexitu. Tuż przed tym Donald Trump ogłasza swoją kandydaturę na prezydenta USA. W tym samym czasie Londyn rozpoczyna mistyfikacje Russiagate, doskonale wiedząc, że Trump jest wspierany przez Rockefellerów w zainicjowaniu planu „Twierdza Ameryka”, który, jeśli zostanie zrealizowany, oznaczałby koniec Wielkiej Brytanii, UE i Izraela. Tak więc jedna ręka próbowałaby powstrzymać Trumpa, a druga przygotowała „plan awaryjny, aby wydostać się z docelowej UE.
Marzec 2017 – Dwa miesiące po objęciu urzędu przez Trumpa, symbolicznie tego samego dnia, w którym premier Therese May formalnie przedstawiła plan swojego rządu na Brexit, a Komisja Europejska w Brukseli ogłosiła, że ​​planowana 31 miliardów dolarów fuzja frankfurckiej Deutsche Boerse i Londyńskiej Giełdy Papierów Wartościowych nie żyje. Wszyscy wiedzieli, co nadchodzi. Każda ze stron starała się najpierw obronić. Dobrym przykładem jest niedawna potyczka u wybrzeży Wielkiej Brytanii, kiedy Royal Navy powstrzymała łodzie UE przed łowieniem ryb na jej wodach. Gdyby omal nie pobili się o rybołówstwo, wyobraźcie sobie, co zrobiliby z dostępem do zasobów energetycznych, które są wielokrotnie bardziej strategiczne niż ryby.
Listopad 2020 – Biden, legalnymi lub nielegalnymi środkami (w zależności od punktu widzenia), wygrywa wybory POTUS, a miesiąc później, grudzień 2020, Wielka Brytania formalnie wychodzi z UE. To pozostawia Wielkiej Brytanii i Rotszyldom swobodę robienia tego, co im się podoba, w zakresie swojej polityki zagranicznej. W tym względzie Londyn ma trzy cele: pierwszym jest powstrzymanie wycofywania się armii amerykańskiej z Bliskiego Wschodu, a drugim jest upewnienie się, że USA nie realizują swojego planu Fortress America. Po trzecie, praca nad kompromisem osiągniętym z Rockefellerami w odniesieniu do pandemii, zmian klimatycznych i agendy Wielkiego Resetu.
Wszystko to zostanie wyjaśnione bardziej szczegółowo w kilku następnych artykułach. Do zobaczenia do tego czasu."
0 x



Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » piątek 09 lip 2021, 12:16

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: songo70 » niedziela 12 wrz 2021, 13:43

ZMYWAK: SMUTNY PAN Z TELEWIZJI.
83 141 wyświetleń10 wrz 2021


https://youtu.be/8fca-JKwDzw
0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

ex-east
Posty: 1144
Rejestracja: wtorek 01 sty 2013, 20:57
x 2
x 93
Podziękował: 390 razy
Otrzymał podziękowanie: 1528 razy

Re: BREXIT

Nieprzeczytany post autor: ex-east » poniedziałek 13 wrz 2021, 05:51

Fajny, pozytywny lanser ze Zmywaka :D

Nie rozumiem jednakże do końca jego toku argumentacji, ani tego Rodaczego pukania się w czoło przy Brexicie. Jakoś nie słyszałem gremialnego narzekania Polaków na Brexit. Pomyślałem logicznie, że skoro stąd wyjadą Litwini, Polacy, Czesi i inni, obrażeni za Brexit, to TYM LEPIEJ DLA MNIE.
Jeśli brak jest rąk do pracy, A JEST BRAK, skoro giganci,jak taki Amazon OFERUJĄ NA START, ZA PODPISANIE KONTRAKTU na minimum 90 dni, 1500 funtów płatne w dwóch ratach ( po 45 dniach i po 90 ciu ) , a konkurecja nie śpi i też kusi mega bonusami za nadgodziny ... skoro brak kierowców ( bo też wybrzydzają w ofertach ) to o co chodzi z tym narzekaniem na BEZROBOCIE ??
Bezrobocia nie powinno być W OGÓLE - przyjnajmniej dla tych, którzy chcą pracować, No, chyba, że jesteś łowcą benefitów i nie opłaca Ci się robić, bo uważasz, że po co, skoro inni niech pracują na Ciebie D :D :D
Stawki godzinowe też szybują w górę. I zgoda, za minimalną godzinówkę nikt normalny już do roboty nie pójdzie. Dziś minimum za jakim rozgląda się pracownik ( rozgląda, czyli obserwuje jak skrzynkę mailową zapychają mu oferty pracy ) to 12 funtów za godzinę, subsydiowana kantyna, ogrzewanie w miejscu pracy, o, a tu jeszcze oferują darmowy dowóz do pracy autokarem ( i odwóz po pracy), a tam to jeszcze 1500 funtów bonusu dołożą...
I TAKIE SĄ FAKTY

No ale .. aleeeee, Polak na Obczyźnie ZAWSZE znajdzie powód do narzekania. No po co im był ten Brexit ?? - ano po to właśnie, byś nie musiał żebrać o ochłapy na zmywaku, kolego. Powodzenia życzę :)
0 x



ODPOWIEDZ