Witam wszystkich użytkowników tego forum
17.03.23
Forum przeżyło dziś dużą próbę ataku hakerskiego. Atak był przeprowadzony z USA z wielu numerów IP jednocześnie. Musiałem zablokować forum na ca pół godziny, ale to niewiele dało. jedynie kilkukrotne wylogowanie wszystkich gości jednocześnie dało pożądany efekt.
Sprawdził się też nasz elastyczny hosting, który mimo 20 krotnego przekroczenia zamówionej mocy procesora nie blokował strony, tylko dawał opóźnienie w ładowaniu stron ok. 1 sekundy.
Tutaj prośba do wszystkich gości: BARDZO PROSZĘ o zamykanie naszej strony po zakończeniu przeglądania i otwieranie jej ponownie z pamięci przeglądarki, gdy ponownie nas odwiedzicie. Przy włączonych jednocześnie 200 - 300 przeglądarek gości, jest wręcz niemożliwe zidentyfikowanie i zablokowanie intruzów. Bardzo proszę o zrozumienie, bo ma to na celu umożliwienie wam przeglądania forum bez przeszkód.
25.10.22
Kolega @janusz nie jest już administratorem tego forum i jest zablokowany na czas nieokreślony.
Została uszkodzona komunikacja mailowa przez forum, więc proszę wszelkie kwestie zgłaszać administratorom na PW lub bezpośrednio na email: cheops4.pl@gmail.com. Nowi użytkownicy, którzy nie otrzymają weryfikacyjnego emala, będą aktywowani w miarę możliwości, co dzień, jeśli ktoś nie będzie mógł używać forum proszę o maila na powyższy adres.
/blueray21Została uszkodzona komunikacja mailowa przez forum, więc proszę wszelkie kwestie zgłaszać administratorom na PW lub bezpośrednio na email: cheops4.pl@gmail.com. Nowi użytkownicy, którzy nie otrzymają weryfikacyjnego emala, będą aktywowani w miarę możliwości, co dzień, jeśli ktoś nie będzie mógł używać forum proszę o maila na powyższy adres.
Ze swojej strony proszę, aby unikać generowania i propagowania wszelkich form nienawiści, takie posty będą w najlepszym wypadku lądowały w koszu.
Wszelkie nieprawidłowości można zgłaszać administracji, w znany sposób, tak jak i prośby o interwencję w uzasadnionych przypadkach, wszystkie sposoby kontaktu - działają.
Wszelkie nieprawidłowości można zgłaszać administracji, w znany sposób, tak jak i prośby o interwencję w uzasadnionych przypadkach, wszystkie sposoby kontaktu - działają.
Pozdrawiam wszystkich i nieustająco życzę zdrowia, bo idą trudne czasy.
/blueray21
W związku z "wysypem" reklamodawców informujemy, że konta wszystkich nowych użytkowników, którzy popełnią jakąkolwiek formę reklamy w pierwszych 3-ch postach, poza przeznaczonym na informacje reklamowe tematem "... kryptoreklama" będą usuwane bez jakichkolwiek ostrzeżeń. Dotyczy to także użytkowników, którzy zarejestrowali się wcześniej, ale nic poza reklamami nie napisali. Posty takich użytkowników również będą usuwane, a nie przenoszone, jak do tej pory.
To forum zdecydowanie nie jest i nie będzie tablicą ogłoszeń i reklam!
Administracja Forum
To ogłoszenie można u siebie skasować po przeczytaniu, najeżdżając na tekst i klikając krzyżyk w prawym, górnym rogu pola ogłoszeń.
Uwaga! Proszę nie używać starych linków z pełnym adresem postów, bo stary folder jest nieaktualny - teraz wystarczy http://www.cheops4.org.pl/ bo jest przekierowanie.
/blueray21
To co o kosmosie mówi nauka
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Kompletna historia Wszechświata w 8 minut
30 paź 2020
https://www.youtube.com/watch?v=Vvyz1gQmEUY
JASNA STRONA
Jak zaczął się Wszechświat? Przez jakiś czas, poza gorącą materią poruszającą się we wszystkich kierunkach z prędkością światła, nie było w nim absolutnie nic. Wkrótce jednak pojawiła się pierwsza gwiazda. Nazywała się Matuzalem. Przez długi czas wprawiała astronomów w osłupienie, ponieważ wierzyli, że mogła być starsza niż sam Wszechświat.
Niedługo potem, w skali kosmicznej, zaczęły się formować pierwsze czarne dziury. Naukowcy uważają, że są one pozostałościami po eksplodujących gwiazdach, ale nawet dziś nie są tego pewni. W międzyczasie jonizacji zaczął ulegać gwiezdny pył, co pomagało w formowaniu się nowych gwiazd. W rezultacie powstały ich tysiące i dziesiątki milionów. Schłodzony po Wielkim Wybuchu Wszechświat ponownie się ogrzewał. Ale jak powstały galaktyki? W jaki sposób narodziły się gwiazdy? I dlaczego Wszechświat wciąż się rozszerza?
30 paź 2020
https://www.youtube.com/watch?v=Vvyz1gQmEUY
JASNA STRONA
Jak zaczął się Wszechświat? Przez jakiś czas, poza gorącą materią poruszającą się we wszystkich kierunkach z prędkością światła, nie było w nim absolutnie nic. Wkrótce jednak pojawiła się pierwsza gwiazda. Nazywała się Matuzalem. Przez długi czas wprawiała astronomów w osłupienie, ponieważ wierzyli, że mogła być starsza niż sam Wszechświat.
Niedługo potem, w skali kosmicznej, zaczęły się formować pierwsze czarne dziury. Naukowcy uważają, że są one pozostałościami po eksplodujących gwiazdach, ale nawet dziś nie są tego pewni. W międzyczasie jonizacji zaczął ulegać gwiezdny pył, co pomagało w formowaniu się nowych gwiazd. W rezultacie powstały ich tysiące i dziesiątki milionów. Schłodzony po Wielkim Wybuchu Wszechświat ponownie się ogrzewał. Ale jak powstały galaktyki? W jaki sposób narodziły się gwiazdy? I dlaczego Wszechświat wciąż się rozszerza?
0 x
-
- Posty: 1144
- Rejestracja: wtorek 01 sty 2013, 20:57
- x 2
- x 93
- Podziękował: 390 razy
- Otrzymał podziękowanie: 1528 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
"Ale jak powstały galaktyki? W jaki sposób narodziły się gwiazdy? I dlaczego Wszechświat wciąż się rozszerza? "
Na gruncie klasycznych modeli naukowych odpowiedzi na te pytania sprawiaja problemy.
Jednak, z tego co sie orientuje, model Nassima Harameina sklania sie ku temu, ze nie bylo zadnego punktowego wybuchu, zrodla wszelkiej masy i energii, ale ze wszechswiat powstal z powodu przekroczenia pewnych warunkow w calej przestrzeni, bo istnieje tylko ona, skladajaca sie z piany kwantowej. Jesli w tej pianie (ktora jest w nas, jaki w niby pustej przestrzeni miedzygwiezdnej) , zajda pewne szczegolne warunki , to tworzy sie banka , a raczej banki w bankach , jak obrazowo sobie je wizualizuje, i wewnatrz "banki " jaka jest to, co nazywamy Wszechswiatem, powstaja - tez nie w przypadkowy spob - gwiazdy, supernowe i czarne dziury. Kluczowa sprawa w modelu Nassima jest to, ze owa brakujaca ilosc energii ktora nazywamy "ciemna energia" jest w istocie wszedzie w POLU z ktorego "zbudowana " jest rowniez proznia i tak naprawde nie istnieje nic, co by ta energia nie bylo. To czy z tej energii wyloni sie Gwiazda, czy czarna dziura , zalezy od specyficznych warunkow (wlasciwosci lokalnych), ktore teraz sa przedmiotem badan prowadzonych w jego Akademii. Ale to oczywiscie traci starozytna koncepcja ETERU, tyle, ze Nassim na na to dowody, jak twierdzi.
Na gruncie klasycznych modeli naukowych odpowiedzi na te pytania sprawiaja problemy.
Jednak, z tego co sie orientuje, model Nassima Harameina sklania sie ku temu, ze nie bylo zadnego punktowego wybuchu, zrodla wszelkiej masy i energii, ale ze wszechswiat powstal z powodu przekroczenia pewnych warunkow w calej przestrzeni, bo istnieje tylko ona, skladajaca sie z piany kwantowej. Jesli w tej pianie (ktora jest w nas, jaki w niby pustej przestrzeni miedzygwiezdnej) , zajda pewne szczegolne warunki , to tworzy sie banka , a raczej banki w bankach , jak obrazowo sobie je wizualizuje, i wewnatrz "banki " jaka jest to, co nazywamy Wszechswiatem, powstaja - tez nie w przypadkowy spob - gwiazdy, supernowe i czarne dziury. Kluczowa sprawa w modelu Nassima jest to, ze owa brakujaca ilosc energii ktora nazywamy "ciemna energia" jest w istocie wszedzie w POLU z ktorego "zbudowana " jest rowniez proznia i tak naprawde nie istnieje nic, co by ta energia nie bylo. To czy z tej energii wyloni sie Gwiazda, czy czarna dziura , zalezy od specyficznych warunkow (wlasciwosci lokalnych), ktore teraz sa przedmiotem badan prowadzonych w jego Akademii. Ale to oczywiscie traci starozytna koncepcja ETERU, tyle, ze Nassim na na to dowody, jak twierdzi.
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Planeta pokryta lawą i ponad 40 innych fascynujących faktów o kosmosie
8 lis 2020
https://www.youtube.com/watch?v=jZ8SRnent4E
JASNA STRONA
Czy jest coś bardziej interesującego od ziemskich spraw? Oczywiście, że tak! Wystarczy spojrzeć w górę! Mowa o zjawiskach dziejących się w kosmosie. Czy wiemy już wszystko o planetach, ciałach niebieskich i galaktykach? Nie! Ale na szczęście niestrudzenie badamy wszelkie nowe zdarzenia zachodzące we wszechświecie.
Czy wiedzieliście, że istnieją planety, które bez chwili przerwy spowija mrok? A czy słyszeliście o planetach pokrytych lawą i ogniem, ponieważ znajdują się zbyt blisko Słońca? Bez dwóch zdań kosmos jest pełen niespodzianek!
8 lis 2020
https://www.youtube.com/watch?v=jZ8SRnent4E
JASNA STRONA
Czy jest coś bardziej interesującego od ziemskich spraw? Oczywiście, że tak! Wystarczy spojrzeć w górę! Mowa o zjawiskach dziejących się w kosmosie. Czy wiemy już wszystko o planetach, ciałach niebieskich i galaktykach? Nie! Ale na szczęście niestrudzenie badamy wszelkie nowe zdarzenia zachodzące we wszechświecie.
Czy wiedzieliście, że istnieją planety, które bez chwili przerwy spowija mrok? A czy słyszeliście o planetach pokrytych lawą i ogniem, ponieważ znajdują się zbyt blisko Słońca? Bez dwóch zdań kosmos jest pełen niespodzianek!
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Kolonizacja Tytana i Kallisto
24 lis 2020
https://www.youtube.com/watch?v=awFBy6nuGa8
Kosmiczne Opowieści
Zwykle myślimy o kolonizacji Marsa oraz Księżyca, jednak w dzisiejszym odcinku zastanowimy się nad kolonizacją Tytana oraz Kallisto.
24 lis 2020
https://www.youtube.com/watch?v=awFBy6nuGa8
Kosmiczne Opowieści
Zwykle myślimy o kolonizacji Marsa oraz Księżyca, jednak w dzisiejszym odcinku zastanowimy się nad kolonizacją Tytana oraz Kallisto.
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Co by się stało, gdybyśmy przenieśli Ziemię na nową orbitę
16 gru 2019
https://www.youtube.com/watch?v=4RWwEL9K-3E
JASNA STRONA
Czy wiecie, że orbita Ziemi nie jest okrągła i ma kształt elipsy? A doba nie trwa 24, tylko 23,93 godziny? My, ludzie, uznajemy wiele faktów za oczywiste. Ale co by się stało, gdybyśmy któregoś dnia musieli przenieść całą planetę na zupełnie inną orbitę i zmienić istniejący porządek?
Zanim ustalimy, czy jest jakiś sposób, żeby wypchnąć naszą planetę z jej orbity, sprawdźmy najpierw, dlaczego może to być konieczne! Nie ma co owijać w bawełnę: zbliża się koniec świata. Nawet jeśli Ziemia nie przegrzeje się z powodu globalnego ocieplenia, to wykończy ją Słońce. Ale nie bójcie się, to nie zdarzy się jutro.
16 gru 2019
https://www.youtube.com/watch?v=4RWwEL9K-3E
JASNA STRONA
Czy wiecie, że orbita Ziemi nie jest okrągła i ma kształt elipsy? A doba nie trwa 24, tylko 23,93 godziny? My, ludzie, uznajemy wiele faktów za oczywiste. Ale co by się stało, gdybyśmy któregoś dnia musieli przenieść całą planetę na zupełnie inną orbitę i zmienić istniejący porządek?
Zanim ustalimy, czy jest jakiś sposób, żeby wypchnąć naszą planetę z jej orbity, sprawdźmy najpierw, dlaczego może to być konieczne! Nie ma co owijać w bawełnę: zbliża się koniec świata. Nawet jeśli Ziemia nie przegrzeje się z powodu globalnego ocieplenia, to wykończy ją Słońce. Ale nie bójcie się, to nie zdarzy się jutro.
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Człowiek planety Ziemia S02 odc.48
20 lis 2020
https://www.youtube.com/watch?v=6ezC9fnWbt4
tagentv
Odcinek poświęcony odpowiedzią na pytania widzów. Dziękujemy za trafne spostrzeżenia i wnikliwe pytania.
20 lis 2020
https://www.youtube.com/watch?v=6ezC9fnWbt4
tagentv
Odcinek poświęcony odpowiedzią na pytania widzów. Dziękujemy za trafne spostrzeżenia i wnikliwe pytania.
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Sfera Dysona, Pierścień Nivena i inne megastruktury - POP Science
1 sie 2021
https://www.youtube.com/watch?v=C0q2pRUzkrU
Astrofaza
Jaka jest największa rzecz, jaką można zbudować w kosmosie? Science Fiction pełne jest tego typu konstrukcji. Olbrzymie stacje orbitalne, Torus Stanforda, Pierścień Bishopa i Pierścień Nivena, aż po największą megastrukturę jaką jest Sfera Dysona. Dziś na tapet bierzemy kosmiczne megastruktury. Co jesteśmy w stanie zbudować już dziś, na co musimy jeszcze poczekać, a co jest kompletnym SF. Wraz z dr hab. Leszkiem Błaszkiewiczem przybliżymy Wam ten temat. Zaczynamy!
1 sie 2021
https://www.youtube.com/watch?v=C0q2pRUzkrU
Astrofaza
Jaka jest największa rzecz, jaką można zbudować w kosmosie? Science Fiction pełne jest tego typu konstrukcji. Olbrzymie stacje orbitalne, Torus Stanforda, Pierścień Bishopa i Pierścień Nivena, aż po największą megastrukturę jaką jest Sfera Dysona. Dziś na tapet bierzemy kosmiczne megastruktury. Co jesteśmy w stanie zbudować już dziś, na co musimy jeszcze poczekać, a co jest kompletnym SF. Wraz z dr hab. Leszkiem Błaszkiewiczem przybliżymy Wam ten temat. Zaczynamy!
0 x
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Astrofaza
Jaka jest największa rzecz, jaką można zbudować w kosmosie? Science Fiction pełne jest tego typu konstrukcji. Olbrzymie stacje orbitalne, Torus Stanforda, Pierścień Bishopa i Pierścień Nivena, aż po największą megastrukturę jaką jest Sfera Dysona. Dziś na tapet bierzemy kosmiczne megastruktury. Co jesteśmy w stanie zbudować już dziś, na co musimy jeszcze poczekać, a co jest kompletnym SF. Wraz z dr hab. Leszkiem Błaszkiewiczem przybliżymy Wam ten temat. Zaczynamy!
A jak by wyglądał Kosmos, gdyby okazało się, iż Izaak Newton pomylił się w swojej teorii przyciągania grawitacyjnego?
Grawitacja, którą zaproponował nie istnieje.
Jaka jest największa rzecz, jaką można zbudować w kosmosie? Science Fiction pełne jest tego typu konstrukcji. Olbrzymie stacje orbitalne, Torus Stanforda, Pierścień Bishopa i Pierścień Nivena, aż po największą megastrukturę jaką jest Sfera Dysona. Dziś na tapet bierzemy kosmiczne megastruktury. Co jesteśmy w stanie zbudować już dziś, na co musimy jeszcze poczekać, a co jest kompletnym SF. Wraz z dr hab. Leszkiem Błaszkiewiczem przybliżymy Wam ten temat. Zaczynamy!
A jak by wyglądał Kosmos, gdyby okazało się, iż Izaak Newton pomylił się w swojej teorii przyciągania grawitacyjnego?
Grawitacja, którą zaproponował nie istnieje.
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Kosmiczne katastrofy i koniec Ziemi i ludzkości - POP Science #6
16 sie 2021
https://www.youtube.com/watch?v=G5DMO8cbJVg
Astrofaza
Jak będzie wyglądał koniec świata? Jaki los czeka wszechświat? Co czyha na nas w kosmosie i co może zakończyć istnienie człowieka na Ziemi? Dziś w POP Science rozmawiamy o kosmicznych i nie tylko katastrofach. Prawdziwych wizjach końca świata i ludzkości, które pojawiały się również w dziełach SF.
16 sie 2021
https://www.youtube.com/watch?v=G5DMO8cbJVg
Astrofaza
Jak będzie wyglądał koniec świata? Jaki los czeka wszechświat? Co czyha na nas w kosmosie i co może zakończyć istnienie człowieka na Ziemi? Dziś w POP Science rozmawiamy o kosmicznych i nie tylko katastrofach. Prawdziwych wizjach końca świata i ludzkości, które pojawiały się również w dziełach SF.
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Poszlaki życia na Enceladusie? - AstroSzort
20 sie 2021
https://www.youtube.com/watch?v=Wka0ydT2opk
Astrofaza
Enceladus to jeden z najbardziej rozpoznawalnych księżyców Saturna, w roku dwa tysiące piątym badająca go sonda Cassini wykryła na jego powierzchni gejzery. W materiale, który jest z nich wyrzucany zauważone zostały spore ilości metanu. Według naukowców znane nam obecnie procesy geochemiczne nie są w stanie wyjaśnić tak wysokich poziomów jakie zanotowała sonda Cassini. Wyglądają one raczej jakby związane były z aktywnością drobnoustrojów, która podobna jest do tej obserwowane w znajdujących się na dnie ziemskich oceanów kominach hydrotermalnych. Czy możliwe jest więc, że metan na Enceladusie oznacza życie?
20 sie 2021
https://www.youtube.com/watch?v=Wka0ydT2opk
Astrofaza
Enceladus to jeden z najbardziej rozpoznawalnych księżyców Saturna, w roku dwa tysiące piątym badająca go sonda Cassini wykryła na jego powierzchni gejzery. W materiale, który jest z nich wyrzucany zauważone zostały spore ilości metanu. Według naukowców znane nam obecnie procesy geochemiczne nie są w stanie wyjaśnić tak wysokich poziomów jakie zanotowała sonda Cassini. Wyglądają one raczej jakby związane były z aktywnością drobnoustrojów, która podobna jest do tej obserwowane w znajdujących się na dnie ziemskich oceanów kominach hydrotermalnych. Czy możliwe jest więc, że metan na Enceladusie oznacza życie?
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Biały karzeł może zostać gwiazdą neutronową AstroSzort
25 sie 2021
https://www.youtube.com/watch?v=s1zPPs2SzjM
Astrofaza
Astronomowie dokonali niezwykle ciekawego odkrycia, otóż zaobserwowali najmniejszego i jednocześnie najmasywniejszego białego karła w historii. Powstał na skutek połączenia się dwóch mniejszych białych karłów, co spowodowało upakowanie ogromnej masy o wiele większej niż masa Słońca w obiekt wielkości naszego Księżyca.
Czym jest gwiazda neutronowa?
24 sie 2021
https://www.youtube.com/watch?v=Nou7K8EF1Tk
Nauka. To Lubię
Co jest we wnętrzu gwiazdy neutronowej? Jak wygląda jej powierzchnia? Takie dostałem ostatnio pytanie. Temat jest ciekawy, więc postanowiłem że zrobię o tym wakacyjny odcinek
25 sie 2021
https://www.youtube.com/watch?v=s1zPPs2SzjM
Astrofaza
Astronomowie dokonali niezwykle ciekawego odkrycia, otóż zaobserwowali najmniejszego i jednocześnie najmasywniejszego białego karła w historii. Powstał na skutek połączenia się dwóch mniejszych białych karłów, co spowodowało upakowanie ogromnej masy o wiele większej niż masa Słońca w obiekt wielkości naszego Księżyca.
Czym jest gwiazda neutronowa?
24 sie 2021
https://www.youtube.com/watch?v=Nou7K8EF1Tk
Nauka. To Lubię
Co jest we wnętrzu gwiazdy neutronowej? Jak wygląda jej powierzchnia? Takie dostałem ostatnio pytanie. Temat jest ciekawy, więc postanowiłem że zrobię o tym wakacyjny odcinek
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Czy Bóg stworzył wszechświat? Co było na początku?
4 wrz 2021
https://www.youtube.com/watch?v=_S8ldh4N_xM
Kosmiczne Opowieści
Zastanówmy się nad tym jaki był początek wszystkiego co istnieje. Intuicja podpowiada nam, że jakoś to wszystko musiało się zacząć. Co było zatem pierwsze? A może nic? Zahaczymy przy tym o Wielki Wybuch, hipotezę symulacji, wiarę w Boga czy wieloświat.
4 wrz 2021
https://www.youtube.com/watch?v=_S8ldh4N_xM
Kosmiczne Opowieści
Zastanówmy się nad tym jaki był początek wszystkiego co istnieje. Intuicja podpowiada nam, że jakoś to wszystko musiało się zacząć. Co było zatem pierwsze? A może nic? Zahaczymy przy tym o Wielki Wybuch, hipotezę symulacji, wiarę w Boga czy wieloświat.
0 x
Anty grawitacyjne prawo powszechnego ciążenia Izaaka Newtona.
12.09.2021
Spis treści.
1. Wstęp.
2.Krótki rys historyczny.
3. Teza.
4. Wyprowadzenie wzoru na energię potencjalną w centralnym polu grawitacyjnym.
5. Wyprowadzenie wzoru na energię potencjalną w polu anty grawitacyjnym.
6. Wyprowadzenie wzoru na potencjał pola grawitacyjnego.
7. Wyprowadzenie wzoru na potencjał pola anty grawitacyjnego.
8. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym.
8.1. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym zgodnym z obowiązującą teorią.
8.2. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym przy pomocy rachunku całkowego.
9. Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym.
9.1 Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym z zastosowaniem energii potencjalnej.
9.2. Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym przy pomocy rachunku całkowego.
10. Wnioski.
1.Wstęp.
Już od dłuższego czasu usiłuję zgłębić niekonsekwencje pojawiające się w interpretacji praw, które pochodzą od prawa powszechnego ciążenia odkrytego przez Izaaka Newtona.
Moje poważne wątpliwości budzą wzory na energię potencjalną, potencjał pola grawitacyjnego oraz pracę w polu grawitacyjnym
Wątpliwości te wynikają z faktu, iż owe wielkości przyjmują niewłaściwe ujemne wartości, a także wzory na ich wyliczanie są wyprowadzane z uwzględnieniem tych minusowych wielkości.
Specyfikę tą uważam za niezgodną z elementarną logiką, pomimo uzasadniania jej przez luminarzy nowożytnej nauki.
Podczas analizowania wyprowadzanych wzorów na owe zależności dopatrzyłem się poważnych uchybień logicznych oraz fizycznych w nich zawartych.
Po długotrwałych i intensywnych dociekaniach ustaliłem przyczynę tych wszystkich rozbieżności.
Przez pewien czas, z tego właśnie powodu przeżywałem wstrząs poznawczy , ponieważ w najśmielszych snach nie przyszedłby mi do głowy taka manipulacja naukowa.
Do tej pory byłem przekonany, iż Izaak Newton był niewzruszonym fundamentem nauki.
Okazało się jednak, iż był kolejnym członkiem parady oszustów jaki zafundowała ona ludzkości.
2. Krótki rys historyczny.
Rozwój nowożytnej nauki rozpoczął się od publikowania w 1543 roku, przez Mikołaja Kopernika astronomicznego dzieła „ O obrotach sfer niebieskich”
Z niezrozumiałych powodów opracowanie to szybko stało się przyczynkiem do podważenia teorii Ptolemeusza, chociaż nie pojawił się w nim najmniejszy powód, który uzasadniałby takie podejście.
Dokonała się wówczas w sferach naukowych rewolucja intelektualna, która zamieniła układ geocentryczny Ptolemeusza w heliocentryczny Mikołaja Kopernika.
Ziemia przestała być środkiem Wszechświata a Słońce stało się centrum naszego Układu Słonecznego.
Nasz glob zaś jedną z kilku planet je okrążających.
Do czasu opublikowania w roku 1687 przez Izaaka Newtona dzieła „Philosophiae naturalis principia mathematica ” oba układy były używane równorzędnie.
Prawo powszechnego ciążenia, które zdefiniował, dało asumpt do wyznaczenia orbit i mas planet oraz Słońca.
Do pełni szczęścia brakowało jeszcze znajomości stałej grawitacji.
Wzór opisujący przyciąganie się dwóch ciał.
F = GMm/r2 [ N ]
F - siła z jaką przyciągają się dwa ciała [ N ]
G- 6.67259 x 10-11 - stała grawitacji - [ m3/(kg s2)
M - masa ciała [ kg ]
m - masa ciała [ kg ]
r – odległość pomiędzy środkami ciał [ m ]
W 1798 roku Henry Cavendish za pomocy wagi skręceń dokładnie wyznaczył wartość stałej grawitacji.
Teoria Heliocentryczna od tego momentu zyskała matematyczno fizyczne podstawy i zapanowała niepodzielnie w astronomii.
Stała grawitacji była jedyną wartością we wzorze Newtona, która posiadała oparcie w eksperymencie fizycznym.
Uczony ustalił wielkość siły z jaką przyciągają się dwie określone masy.
Ponieważ zmierzył również odległość pomiędzy nimi, to ze wzoru Newtona mógł wyliczyć wartość stałej grawitacji.
G = Fr2 / Mm [ m3/(kg s2)
Stała grawitacji została jednak wyznaczona ze wzoru, który wcale nie jest nieskazitelnie grawitacyjny.
Ostatnie pomiary stałej grawitacji wykazały, iż nie jest ona stała, lecz zmienia się w czasie.
3.Teza.
Przyjmuję tezę, iż niutonowskie prawo powszechnego ciążenia jest powszechnym prawem odpychania się materii. Poprawna jego interpretacja jest sprzeczna z tym co przez kilka wieków wmawiały nam naukowe oraz światowe elity.
Według jego zasad nie może istnieć żadne ciało niebieskie jak i jakikolwiek inny układ oparty o taką zasadę.
W opracowaniu tym wykażę, iż wzory na pracę oraz energię potencjalną jak i potencjał pola grawitacyjnego są słuszne jedynie przy założeniu, że prawo Newtona dotyczy odpychania się materii.
Nie zdecyduję się na kolejną tezę, wypływającej z poprzedniej, iż nie żyjemy w Układzie Słonecznym.
Na pewno uprawniona jest jednak opinia , iż powinna zostać opracowana nowa teoria grawitacji, która uzasadniałaby takie przekonanie.
W przypadku niemożności spełnienia tego wymogu, zaistnieje konieczność stworzenia nowej teorii opisującej budowę Kosmosu.
Po prawie pięciu wiekach nauka cofa się do czasów antycznych.
Stanisław Ignacy Witkiewicz zakwalifikowałby takie zdarzenie do kabaretu metafizycznego ludzkości.
4. Wyprowadzenie wzoru na energię potencjalną w centralnym polu grawitacyjnym.
Energia potencjalna w centralnym polu grawitacyjnym jest równa ilości pracy jaką trzeba wykonać podczas przemieszczenia ciała o masie m, z odległości r od środka masy M ( wytwarzającej pole grawitacyjne ) do nieskończonej odległości od tej masy . Przyjęcie takiego założenia pozwala na odniesienie potencjału istniejącego w punkcie nieskończenie odległym od masy M, gdzie jego wartość jest równa 0, do punktu odległego od masy M o r.
Działanie takie można zapisać za pomocą poniższe go wzoru.
ΔEp = Ep∞ - Epr = Wr∞
ΔEp – różnica energii potencjalnej
Epr – energia potencjalna w odległości r od masy M
Ep∞ ¬- energia potencjalna w nieskończoności
Wr∞ - praca potrzebna do przesunięcia ciała o masie m z odległości r od masy M do nieskończoności.
ΔEp = Ep (∞ ) - Ep (r) = Wr∞ =∞r∫ Fdr =∞r∫(GMm)/r2 dr = - (GMm)/r ]∞r = - (-GMm)/r ] ∞ r = (GMm)/r ] ∞ r= GMm (1/∞ -1/r ) = = GMm/ ( 0 – 1/r ) = - GMm/r
Ep = - GMm/r [ - J/kg ]
Tak wygląda wzór na obliczenie energii potencjalnej,istniejącej w dowolnym punkcie centralnego pola grawitacyjnego.
Wartość energii wyliczona w ten sposób jest ujemna.
W rozumieniu fizycznym nie może ona być energią potencjalną.
Taki wzór został jednak przyjęty w fizyce do obliczania wartości energii potencjalnej w centralnym polu grawitacyjnym.
Pozwala on ukryć prawdę, że energia potencjalna maleje wraz z oddalaniem się od centrum pola grawitacyjnego.
Dzięki znakowi minus przed wzorem, energia potencjalna na każdej kolejnej orbicie, licząc od masy M, wzrasta w stosunku do niższej orbity.
Jej wartość jest jednak zawsze ujemna.
Proszę w przystępny sposób wyjaśnić, jak można sobie wyobrazić energię, której jest mniej niż nic i to jeszcze o określoną wartość?
5. Wyprowadzenie wzoru na energię potencjalną w polu anty grawitacyjnym.
Przyjmuję, iż siła z jaką oddziałują na siebie dwa ciała jest siłą odpychającą, czyli anty grawitacyjną.
W takim przypadku energia potencjalna w centralnym polu anty grawitacyjnym będzie równa pracy jaką należy wykonać przy zbliżaniu ciał do siebie.
Założę, że pracę tą wykonamy przesuwając ciało o masie m z nieskończoności do punktu odległego od ciała M o odległość r.
ΔEp = Ep (r) - Ep (∞ ) = W∞r = ∞r∫ Fdr = r∞∫ (GMm)/r2 dr = [ (-GMm)/r ]r∞ = - GMm ( 1/∞ - 1/r ) = -GMm ( 0 - 1/r ) = =GMm/ r
Ep = GMm/r [ J/ kg ]
Uwagi.
Energia potencjalna obliczona w ten sposób jest dodatnia, czyli mogąca realnie istnieć.
W polu grawitacyjnym o takich cechach, jej wartość będzie zmieniała się w odmienny sposób, niż zostaliśmy do tego przyzwyczajeni.
Będzie wzrastała wraz ze zmniejszaniem się orbity, a malała w trakcie oddalania się od centrum pola grawitacyjnego.
Ponieważ jej wartość jest większa na niższej orbicie w stosunku do wyższej, dlatego ciała z jej powierzchni powinny oddalać się od niej.
Zniknie siła, która wiąże grawitacyjnie materię.
Stąd wziął się zapewne pomysł na dołączenie znaku minus przed wzorem, aby uchronić Ziemię oraz cały Układ Słoneczny przed dezintegracją.
Cel zaiste chwalebny, a szczególnie dla ugruntowania ciemnoty i zabobonu w astronomii oraz nauce.
6. Wyprowadzenie wzoru na potencjał pola grawitacyjnego.
Potencjałem pola grawitacyjnego nazywamy stosunek energii potencjalnej grawitacji ciała do jego masy.
V = Ep / m
V = (- GMm / r ) / m
V = - GM/r [ - J / kg ]
V – potencjał pola grawitacyjnego [ -J/ kg ]
Uwagi.
W ujęciu klasycznym potencjał pola grawitacyjnego jest ujemny, ponieważ do wyprowadzenia tego wzoru wykorzystuje się wzór na ujemną energię potencjalną w centralnym polu grawitacyjnym.
7. Wyprowadzenie wzoru na potencjał pola anty grawitacyjnego.
V = Ep / m
V = ( GMm / r ) / m
V = GM/r [ J / kg ]
Uwagi.
Wzór na potencjał pola grawitacyjnego wyprowadzony według takich założeń wykazuje dodatnią jego wartość.
Wzrasta on w miarę zbliżania się do masy tworzącej anty grawitacyjne pole.
8. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym.
Zaprezentuję poniżej różne sposoby wyprowadzenia owej zależności w centralnym polu grawitacyjnym.
Ostateczny efekt tego działania będzie zależny od metody jaką wykorzystam do tego celu.
Pracę w centralnym polu grawitacyjnym wykonuje-my podczas przemieszczania masy w tym polu.
Kiedy dokonujemy tej czynności oddalając od siebie oba, lub jedno z ciał to praca jest dodatnia, ponieważ wykonujemy ją w kierunku przeciwnym do zwrotu pola grawitacyjnego.
W ( r1→ r2 ) = G m1m2 ( 1/ r1 – 1/ r2 )
W ( r1→ r2 ) - praca wykonana przez siłę zewnętrzną równoważącą siłę grawitacji, przy przemieszczaniu mas punktowych m1 , m2 , z odległości r1 na odległość r2 .
m1 , m2 - masy ciał [kg ]
r1 - początkowa odległość pomiędzy ciałami [ m ]
r2 – końcowa odległość pomiędzy ciałami [ m ]
r1 < r2
8.1. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym zgodnym z obowiązującą teorią.
W ( r1→ r2 ) - praca wykonana przez siłę zewnętrzną równoważącą siłę grawitacji, przy przemieszczaniu mas punktowych m1 , m2 , z odległości r1 na odległość r2 .
W ( r1→ r2 ) = Ep ( r2 ) – Ep ( r1 )
W ( r1→ r2 ) = (- Gm1m2 / r2 ) - ( - Gm1m2 / r1 ) = ( Gm1m2 / r1 ) – ( Gm1m2 / r2 )= Gm1m2 ( 1/r1 – 1/r2 )
W ( r1→ r2 ) = Gm1m2 ( 1/r1 – 1/r2 ) > 0
Uwagi.
Powyższy wzór jest zgodny ze stanem faktycznym.
Praca obliczona podczas oddalania mas od siebie posiada wartość dodatnią. Nie można jednak pominąć faktu, iż został on wyprowadzony z wykorzystaniem ujemnej energii potencjalnej na obu orbitach.
Z tego powodu nie jest on wiarygodny.
8.2. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym przy pomocy rachunku całkowego.
W r1 –r2 = r2r1∫ Fdr
Wr1 → r 2 =r2r1∫(GMm)/r2 dr = (-GMm)/r ]r2r1 = - (-GMm)/r ]r1r2 = GMm)/r ]r1r2 = GMm ( 1/r2 – 1/r1 )
Wr1→r2 = GMm(1/r2 –1/r1 ) < 0 [-J ]
Uwagi.
Ta metoda wyprowadzenia wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym jest oczywista i najprostsza.
Nie dokonuje się jednak takiej operacji z powodu uzyskania wzoru, który w jednoznaczny sposób wykazuje, iż praca wykonana w trakcie przemieszczania ciała z niższej orbity na wyższą jest ujemna.
Jest to całkowicie sprzeczne z obserwacją, dlatego dla uniknięcia kompromitacji wykonuje się takie działania z wykorzystaniem energii potencjalnej, która również jest wykazana z ujemną wartością.
Dla Izaaka Newtona sprawy te nie były tajemnicą, ponieważ był on współtwórcą rachunku całkowego oraz różniczkowego i wykorzystywał go w swoich pracach naukowych.
9. Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym.
9.1 Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym z zastosowaniem energii potencjalnej.
W ( r2→ r1 ) - praca wykonana przez siłę zewnętrzną równoważącą siłę grawitacji, przy przemieszczaniu mas punktowych m1 , m2 , z odległości r2 na odległość r1 .
r1 < r2
W ( r2→ r1 ) = Ep ( r1 ) – Ep ( r2 )
W ( r2→ r1 ) = Gm1m2 / r1 - Gm1m2 / r2 = Gm1m2 ( 1/r1 – 1/r2 )
W ( r2→ r1 ) = Gm1m2 ( 1/r1 – 1/r2 ) > 0 [ J ]
Uwagi.
Praca wykonywana w polu anty grawitacyjnym, wyliczona przy pomocy energii potencjalnej posiada wartość dodatnią.
9.2 Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym przy pomocy rachunku całkowego.
W r2 →r1 = r1r2∫ Fdr
W r2 →r1 =r1r2∫(GMm)/r2 dr = - (GMm)/r ]r1r2 = -GMm ( 1/r2 – 1/r1 ) = GMm ( 1/r1 – 1/r2 )
Wr1-r2 = GMm(1/r1 –1/r2 > 0
Uwagi.
Wzór na pracę wykonaną w polu anty grawitacyjnym za pomocą rachunku całkowego jest zgodny z logiką, ponieważ praca wyliczona za jego pomocą przyjmuje wartości dodatnie.
10. Wnioski.
1. Z powyżej zaprezentowanych wyliczeń wynika, iż pełną zgodność parametrów fizycznych dotyczących oddziaływań pomiędzy masami uzyskujemy jedynie w przypadku, kiedy grawitację zastąpimy anty grawitacją.
2. Współczesna nauka bez najmniejszego zażenowania obnosi się ujemnymi potencjałami, energiami potencjalnymi oraz zmanipulowaną pracą w po lu grawitacyjnym.
3. Takie bezkrytyczne działanie wynika zapewne z przekształcenia się nowożytnej nauki w sektę religijną.
Posiada już ona wiele dogmatów naukowych, z którymi nie można polemizować.
Uzależnienie uczonych od grantów oraz lęk przed napiętnowaniem przez dogmatyczne środowisko, paraliżuje jakiekolwiek odruchy przyzwoitości.
Ludzkość jest przekonana, że skoro już nie płoną stosy , to panuje powszechna swoboda myślenia.
4. Niutonowskie prawo powszechnego ciążenia jest w istocie prawem powszechnego odpychania się materii.
5. W przypadku kiedy najmniejsze cząstki materii odpychają się od siebie ,niemożliwe jest istnienie jakichkolwiek ciał niebieskich.
6. Teoria Wielkiego Wybuchu we fragmencie, który dotyczy koncentracji się materii jest pozbawiona podstaw fizycznych oraz logicznych.
7. W astronomii powszechnie stosuje się metodę zakładającą równowagę pomiędzy siłą grawitacyjnego przyciągania się ciał, a siłą odśrodkową wynikającą z ruchu obiektów kosmicznych po torach eliptycznych lub kołowych.
Obie siły posiadają przeciwne kierunki działania.
W przypadku kiedy siła grawitacji jest siłą odpychania to jej kierunek działania jest zgodny z kierunkiem siły odśrodkowej.
W takiej sytuacji nie jest możliwy ruch planet wokół Słońca, ani także krążenie satelitów wokół Ziemi, ponieważ zostałyby one odrzucone w Kos mos.
8. Nie mogą mieć miejsca ruchy obrotowe galaktyk jak również mega galaktyk we Wszechświecie.
9. Z pobieżnych analiz wynika, iż łatwiej jest odkryć nowy system astronomiczny, który będzie zgodny z grawitacyjnym przyciąganiem materii, niźli wymyślić nową teorię grawitacyjną poprawnie opisującą przyciąganie materii w Heliocentryźmie.
10. Zamierzam w przyszłości ponownie odnieść się do tych kwestii, lecz w rozszerzonym zakresie.
Spis treści.
1. Wstęp.
2.Krótki rys historyczny.
3. Teza.
4. Wyprowadzenie wzoru na energię potencjalną w centralnym polu grawitacyjnym.
5. Wyprowadzenie wzoru na energię potencjalną w polu anty grawitacyjnym.
6. Wyprowadzenie wzoru na potencjał pola grawitacyjnego.
7. Wyprowadzenie wzoru na potencjał pola anty grawitacyjnego.
8. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym.
8.1. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym zgodnym z obowiązującą teorią.
8.2. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym przy pomocy rachunku całkowego.
9. Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym.
9.1 Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym z zastosowaniem energii potencjalnej.
9.2. Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym przy pomocy rachunku całkowego.
10. Wnioski.
1.Wstęp.
Już od dłuższego czasu usiłuję zgłębić niekonsekwencje pojawiające się w interpretacji praw, które pochodzą od prawa powszechnego ciążenia odkrytego przez Izaaka Newtona.
Moje poważne wątpliwości budzą wzory na energię potencjalną, potencjał pola grawitacyjnego oraz pracę w polu grawitacyjnym
Wątpliwości te wynikają z faktu, iż owe wielkości przyjmują niewłaściwe ujemne wartości, a także wzory na ich wyliczanie są wyprowadzane z uwzględnieniem tych minusowych wielkości.
Specyfikę tą uważam za niezgodną z elementarną logiką, pomimo uzasadniania jej przez luminarzy nowożytnej nauki.
Podczas analizowania wyprowadzanych wzorów na owe zależności dopatrzyłem się poważnych uchybień logicznych oraz fizycznych w nich zawartych.
Po długotrwałych i intensywnych dociekaniach ustaliłem przyczynę tych wszystkich rozbieżności.
Przez pewien czas, z tego właśnie powodu przeżywałem wstrząs poznawczy , ponieważ w najśmielszych snach nie przyszedłby mi do głowy taka manipulacja naukowa.
Do tej pory byłem przekonany, iż Izaak Newton był niewzruszonym fundamentem nauki.
Okazało się jednak, iż był kolejnym członkiem parady oszustów jaki zafundowała ona ludzkości.
2. Krótki rys historyczny.
Rozwój nowożytnej nauki rozpoczął się od publikowania w 1543 roku, przez Mikołaja Kopernika astronomicznego dzieła „ O obrotach sfer niebieskich”
Z niezrozumiałych powodów opracowanie to szybko stało się przyczynkiem do podważenia teorii Ptolemeusza, chociaż nie pojawił się w nim najmniejszy powód, który uzasadniałby takie podejście.
Dokonała się wówczas w sferach naukowych rewolucja intelektualna, która zamieniła układ geocentryczny Ptolemeusza w heliocentryczny Mikołaja Kopernika.
Ziemia przestała być środkiem Wszechświata a Słońce stało się centrum naszego Układu Słonecznego.
Nasz glob zaś jedną z kilku planet je okrążających.
Do czasu opublikowania w roku 1687 przez Izaaka Newtona dzieła „Philosophiae naturalis principia mathematica ” oba układy były używane równorzędnie.
Prawo powszechnego ciążenia, które zdefiniował, dało asumpt do wyznaczenia orbit i mas planet oraz Słońca.
Do pełni szczęścia brakowało jeszcze znajomości stałej grawitacji.
Wzór opisujący przyciąganie się dwóch ciał.
F = GMm/r2 [ N ]
F - siła z jaką przyciągają się dwa ciała [ N ]
G- 6.67259 x 10-11 - stała grawitacji - [ m3/(kg s2)
M - masa ciała [ kg ]
m - masa ciała [ kg ]
r – odległość pomiędzy środkami ciał [ m ]
W 1798 roku Henry Cavendish za pomocy wagi skręceń dokładnie wyznaczył wartość stałej grawitacji.
Teoria Heliocentryczna od tego momentu zyskała matematyczno fizyczne podstawy i zapanowała niepodzielnie w astronomii.
Stała grawitacji była jedyną wartością we wzorze Newtona, która posiadała oparcie w eksperymencie fizycznym.
Uczony ustalił wielkość siły z jaką przyciągają się dwie określone masy.
Ponieważ zmierzył również odległość pomiędzy nimi, to ze wzoru Newtona mógł wyliczyć wartość stałej grawitacji.
G = Fr2 / Mm [ m3/(kg s2)
Stała grawitacji została jednak wyznaczona ze wzoru, który wcale nie jest nieskazitelnie grawitacyjny.
Ostatnie pomiary stałej grawitacji wykazały, iż nie jest ona stała, lecz zmienia się w czasie.
3.Teza.
Przyjmuję tezę, iż niutonowskie prawo powszechnego ciążenia jest powszechnym prawem odpychania się materii. Poprawna jego interpretacja jest sprzeczna z tym co przez kilka wieków wmawiały nam naukowe oraz światowe elity.
Według jego zasad nie może istnieć żadne ciało niebieskie jak i jakikolwiek inny układ oparty o taką zasadę.
W opracowaniu tym wykażę, iż wzory na pracę oraz energię potencjalną jak i potencjał pola grawitacyjnego są słuszne jedynie przy założeniu, że prawo Newtona dotyczy odpychania się materii.
Nie zdecyduję się na kolejną tezę, wypływającej z poprzedniej, iż nie żyjemy w Układzie Słonecznym.
Na pewno uprawniona jest jednak opinia , iż powinna zostać opracowana nowa teoria grawitacji, która uzasadniałaby takie przekonanie.
W przypadku niemożności spełnienia tego wymogu, zaistnieje konieczność stworzenia nowej teorii opisującej budowę Kosmosu.
Po prawie pięciu wiekach nauka cofa się do czasów antycznych.
Stanisław Ignacy Witkiewicz zakwalifikowałby takie zdarzenie do kabaretu metafizycznego ludzkości.
4. Wyprowadzenie wzoru na energię potencjalną w centralnym polu grawitacyjnym.
Energia potencjalna w centralnym polu grawitacyjnym jest równa ilości pracy jaką trzeba wykonać podczas przemieszczenia ciała o masie m, z odległości r od środka masy M ( wytwarzającej pole grawitacyjne ) do nieskończonej odległości od tej masy . Przyjęcie takiego założenia pozwala na odniesienie potencjału istniejącego w punkcie nieskończenie odległym od masy M, gdzie jego wartość jest równa 0, do punktu odległego od masy M o r.
Działanie takie można zapisać za pomocą poniższe go wzoru.
ΔEp = Ep∞ - Epr = Wr∞
ΔEp – różnica energii potencjalnej
Epr – energia potencjalna w odległości r od masy M
Ep∞ ¬- energia potencjalna w nieskończoności
Wr∞ - praca potrzebna do przesunięcia ciała o masie m z odległości r od masy M do nieskończoności.
ΔEp = Ep (∞ ) - Ep (r) = Wr∞ =∞r∫ Fdr =∞r∫(GMm)/r2 dr = - (GMm)/r ]∞r = - (-GMm)/r ] ∞ r = (GMm)/r ] ∞ r= GMm (1/∞ -1/r ) = = GMm/ ( 0 – 1/r ) = - GMm/r
Ep = - GMm/r [ - J/kg ]
Tak wygląda wzór na obliczenie energii potencjalnej,istniejącej w dowolnym punkcie centralnego pola grawitacyjnego.
Wartość energii wyliczona w ten sposób jest ujemna.
W rozumieniu fizycznym nie może ona być energią potencjalną.
Taki wzór został jednak przyjęty w fizyce do obliczania wartości energii potencjalnej w centralnym polu grawitacyjnym.
Pozwala on ukryć prawdę, że energia potencjalna maleje wraz z oddalaniem się od centrum pola grawitacyjnego.
Dzięki znakowi minus przed wzorem, energia potencjalna na każdej kolejnej orbicie, licząc od masy M, wzrasta w stosunku do niższej orbity.
Jej wartość jest jednak zawsze ujemna.
Proszę w przystępny sposób wyjaśnić, jak można sobie wyobrazić energię, której jest mniej niż nic i to jeszcze o określoną wartość?
5. Wyprowadzenie wzoru na energię potencjalną w polu anty grawitacyjnym.
Przyjmuję, iż siła z jaką oddziałują na siebie dwa ciała jest siłą odpychającą, czyli anty grawitacyjną.
W takim przypadku energia potencjalna w centralnym polu anty grawitacyjnym będzie równa pracy jaką należy wykonać przy zbliżaniu ciał do siebie.
Założę, że pracę tą wykonamy przesuwając ciało o masie m z nieskończoności do punktu odległego od ciała M o odległość r.
ΔEp = Ep (r) - Ep (∞ ) = W∞r = ∞r∫ Fdr = r∞∫ (GMm)/r2 dr = [ (-GMm)/r ]r∞ = - GMm ( 1/∞ - 1/r ) = -GMm ( 0 - 1/r ) = =GMm/ r
Ep = GMm/r [ J/ kg ]
Uwagi.
Energia potencjalna obliczona w ten sposób jest dodatnia, czyli mogąca realnie istnieć.
W polu grawitacyjnym o takich cechach, jej wartość będzie zmieniała się w odmienny sposób, niż zostaliśmy do tego przyzwyczajeni.
Będzie wzrastała wraz ze zmniejszaniem się orbity, a malała w trakcie oddalania się od centrum pola grawitacyjnego.
Ponieważ jej wartość jest większa na niższej orbicie w stosunku do wyższej, dlatego ciała z jej powierzchni powinny oddalać się od niej.
Zniknie siła, która wiąże grawitacyjnie materię.
Stąd wziął się zapewne pomysł na dołączenie znaku minus przed wzorem, aby uchronić Ziemię oraz cały Układ Słoneczny przed dezintegracją.
Cel zaiste chwalebny, a szczególnie dla ugruntowania ciemnoty i zabobonu w astronomii oraz nauce.
6. Wyprowadzenie wzoru na potencjał pola grawitacyjnego.
Potencjałem pola grawitacyjnego nazywamy stosunek energii potencjalnej grawitacji ciała do jego masy.
V = Ep / m
V = (- GMm / r ) / m
V = - GM/r [ - J / kg ]
V – potencjał pola grawitacyjnego [ -J/ kg ]
Uwagi.
W ujęciu klasycznym potencjał pola grawitacyjnego jest ujemny, ponieważ do wyprowadzenia tego wzoru wykorzystuje się wzór na ujemną energię potencjalną w centralnym polu grawitacyjnym.
7. Wyprowadzenie wzoru na potencjał pola anty grawitacyjnego.
V = Ep / m
V = ( GMm / r ) / m
V = GM/r [ J / kg ]
Uwagi.
Wzór na potencjał pola grawitacyjnego wyprowadzony według takich założeń wykazuje dodatnią jego wartość.
Wzrasta on w miarę zbliżania się do masy tworzącej anty grawitacyjne pole.
8. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym.
Zaprezentuję poniżej różne sposoby wyprowadzenia owej zależności w centralnym polu grawitacyjnym.
Ostateczny efekt tego działania będzie zależny od metody jaką wykorzystam do tego celu.
Pracę w centralnym polu grawitacyjnym wykonuje-my podczas przemieszczania masy w tym polu.
Kiedy dokonujemy tej czynności oddalając od siebie oba, lub jedno z ciał to praca jest dodatnia, ponieważ wykonujemy ją w kierunku przeciwnym do zwrotu pola grawitacyjnego.
W ( r1→ r2 ) = G m1m2 ( 1/ r1 – 1/ r2 )
W ( r1→ r2 ) - praca wykonana przez siłę zewnętrzną równoważącą siłę grawitacji, przy przemieszczaniu mas punktowych m1 , m2 , z odległości r1 na odległość r2 .
m1 , m2 - masy ciał [kg ]
r1 - początkowa odległość pomiędzy ciałami [ m ]
r2 – końcowa odległość pomiędzy ciałami [ m ]
r1 < r2
8.1. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym zgodnym z obowiązującą teorią.
W ( r1→ r2 ) - praca wykonana przez siłę zewnętrzną równoważącą siłę grawitacji, przy przemieszczaniu mas punktowych m1 , m2 , z odległości r1 na odległość r2 .
W ( r1→ r2 ) = Ep ( r2 ) – Ep ( r1 )
W ( r1→ r2 ) = (- Gm1m2 / r2 ) - ( - Gm1m2 / r1 ) = ( Gm1m2 / r1 ) – ( Gm1m2 / r2 )= Gm1m2 ( 1/r1 – 1/r2 )
W ( r1→ r2 ) = Gm1m2 ( 1/r1 – 1/r2 ) > 0
Uwagi.
Powyższy wzór jest zgodny ze stanem faktycznym.
Praca obliczona podczas oddalania mas od siebie posiada wartość dodatnią. Nie można jednak pominąć faktu, iż został on wyprowadzony z wykorzystaniem ujemnej energii potencjalnej na obu orbitach.
Z tego powodu nie jest on wiarygodny.
8.2. Wyprowadzenie wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym przy pomocy rachunku całkowego.
W r1 –r2 = r2r1∫ Fdr
Wr1 → r 2 =r2r1∫(GMm)/r2 dr = (-GMm)/r ]r2r1 = - (-GMm)/r ]r1r2 = GMm)/r ]r1r2 = GMm ( 1/r2 – 1/r1 )
Wr1→r2 = GMm(1/r2 –1/r1 ) < 0 [-J ]
Uwagi.
Ta metoda wyprowadzenia wzoru na pracę w centralnym polu grawitacyjnym jest oczywista i najprostsza.
Nie dokonuje się jednak takiej operacji z powodu uzyskania wzoru, który w jednoznaczny sposób wykazuje, iż praca wykonana w trakcie przemieszczania ciała z niższej orbity na wyższą jest ujemna.
Jest to całkowicie sprzeczne z obserwacją, dlatego dla uniknięcia kompromitacji wykonuje się takie działania z wykorzystaniem energii potencjalnej, która również jest wykazana z ujemną wartością.
Dla Izaaka Newtona sprawy te nie były tajemnicą, ponieważ był on współtwórcą rachunku całkowego oraz różniczkowego i wykorzystywał go w swoich pracach naukowych.
9. Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym.
9.1 Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym z zastosowaniem energii potencjalnej.
W ( r2→ r1 ) - praca wykonana przez siłę zewnętrzną równoważącą siłę grawitacji, przy przemieszczaniu mas punktowych m1 , m2 , z odległości r2 na odległość r1 .
r1 < r2
W ( r2→ r1 ) = Ep ( r1 ) – Ep ( r2 )
W ( r2→ r1 ) = Gm1m2 / r1 - Gm1m2 / r2 = Gm1m2 ( 1/r1 – 1/r2 )
W ( r2→ r1 ) = Gm1m2 ( 1/r1 – 1/r2 ) > 0 [ J ]
Uwagi.
Praca wykonywana w polu anty grawitacyjnym, wyliczona przy pomocy energii potencjalnej posiada wartość dodatnią.
9.2 Wyprowadzenie wzoru na pracę w polu anty grawitacyjnym przy pomocy rachunku całkowego.
W r2 →r1 = r1r2∫ Fdr
W r2 →r1 =r1r2∫(GMm)/r2 dr = - (GMm)/r ]r1r2 = -GMm ( 1/r2 – 1/r1 ) = GMm ( 1/r1 – 1/r2 )
Wr1-r2 = GMm(1/r1 –1/r2 > 0
Uwagi.
Wzór na pracę wykonaną w polu anty grawitacyjnym za pomocą rachunku całkowego jest zgodny z logiką, ponieważ praca wyliczona za jego pomocą przyjmuje wartości dodatnie.
10. Wnioski.
1. Z powyżej zaprezentowanych wyliczeń wynika, iż pełną zgodność parametrów fizycznych dotyczących oddziaływań pomiędzy masami uzyskujemy jedynie w przypadku, kiedy grawitację zastąpimy anty grawitacją.
2. Współczesna nauka bez najmniejszego zażenowania obnosi się ujemnymi potencjałami, energiami potencjalnymi oraz zmanipulowaną pracą w po lu grawitacyjnym.
3. Takie bezkrytyczne działanie wynika zapewne z przekształcenia się nowożytnej nauki w sektę religijną.
Posiada już ona wiele dogmatów naukowych, z którymi nie można polemizować.
Uzależnienie uczonych od grantów oraz lęk przed napiętnowaniem przez dogmatyczne środowisko, paraliżuje jakiekolwiek odruchy przyzwoitości.
Ludzkość jest przekonana, że skoro już nie płoną stosy , to panuje powszechna swoboda myślenia.
4. Niutonowskie prawo powszechnego ciążenia jest w istocie prawem powszechnego odpychania się materii.
5. W przypadku kiedy najmniejsze cząstki materii odpychają się od siebie ,niemożliwe jest istnienie jakichkolwiek ciał niebieskich.
6. Teoria Wielkiego Wybuchu we fragmencie, który dotyczy koncentracji się materii jest pozbawiona podstaw fizycznych oraz logicznych.
7. W astronomii powszechnie stosuje się metodę zakładającą równowagę pomiędzy siłą grawitacyjnego przyciągania się ciał, a siłą odśrodkową wynikającą z ruchu obiektów kosmicznych po torach eliptycznych lub kołowych.
Obie siły posiadają przeciwne kierunki działania.
W przypadku kiedy siła grawitacji jest siłą odpychania to jej kierunek działania jest zgodny z kierunkiem siły odśrodkowej.
W takiej sytuacji nie jest możliwy ruch planet wokół Słońca, ani także krążenie satelitów wokół Ziemi, ponieważ zostałyby one odrzucone w Kos mos.
8. Nie mogą mieć miejsca ruchy obrotowe galaktyk jak również mega galaktyk we Wszechświecie.
9. Z pobieżnych analiz wynika, iż łatwiej jest odkryć nowy system astronomiczny, który będzie zgodny z grawitacyjnym przyciąganiem materii, niźli wymyślić nową teorię grawitacyjną poprawnie opisującą przyciąganie materii w Heliocentryźmie.
10. Zamierzam w przyszłości ponownie odnieść się do tych kwestii, lecz w rozszerzonym zakresie.
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
10 niesamowitych odkryć w naszym wszechświecie!
18 wrz 2021
https://www.youtube.com/watch?v=epKFMO7sHW4
TheSimplySpace
Pewnie każdy, kto patrzy na gwiazdy zastanawia się, co dzieje się we wszechświecie. Dla nas, ludzi to wszystko jest prawie niewyobrażalne. Dla ludzi żyjących dawniej była to jeszcze większa tajemnica. Jednak naszej współczesnej cywilizacji przynajmniej częściowo udało się zgłębić to, co kryje się w kosmosie. Niemniej jednak nasza wiedza jest łatwa do opanowania, a wiele wyjaśnień jest tylko teoretycznych- tym ważniejsze są wszystkie odkrycia dokonywane przez badaczy kosmosu i naukowców. Poniżej przedstawiamy dziesięć najbardziej ekscytujących, tajemniczych, interesujących i niesamowitych odkryć z niedalekiej przeszłości, przez które będziesz się zastanawiać, co przyniesie przyszłość. Życzymy miłej zabawy przy odkrywaniu ekscytujących faktów na temat obcych planet, czarnych dziur, życia pozaziemskiego i wielu innych
18 wrz 2021
https://www.youtube.com/watch?v=epKFMO7sHW4
TheSimplySpace
Pewnie każdy, kto patrzy na gwiazdy zastanawia się, co dzieje się we wszechświecie. Dla nas, ludzi to wszystko jest prawie niewyobrażalne. Dla ludzi żyjących dawniej była to jeszcze większa tajemnica. Jednak naszej współczesnej cywilizacji przynajmniej częściowo udało się zgłębić to, co kryje się w kosmosie. Niemniej jednak nasza wiedza jest łatwa do opanowania, a wiele wyjaśnień jest tylko teoretycznych- tym ważniejsze są wszystkie odkrycia dokonywane przez badaczy kosmosu i naukowców. Poniżej przedstawiamy dziesięć najbardziej ekscytujących, tajemniczych, interesujących i niesamowitych odkryć z niedalekiej przeszłości, przez które będziesz się zastanawiać, co przyniesie przyszłość. Życzymy miłej zabawy przy odkrywaniu ekscytujących faktów na temat obcych planet, czarnych dziur, życia pozaziemskiego i wielu innych
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Wielki Wybuch – czyli co było na początku Wszechświata i skąd to wiemy | dr Stanisław Bajtlik
9 wrz 2021
https://www.youtube.com/watch?v=fwJDPtseTi8
Radio Naukowe
- Przez tysiące lat ludzie myśleli albo, że Wszechświat istniał od zawsze, albo że został stworzony 6 tysięcy lat wcześniej, czy coś w tym rodzaju. Dopiero powstanie ogólnej teorii względności było przełomem – mówi w Radiu Naukowym dr Stanisław Bajtlik z Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika PAN. - Już w latach 20. ubiegłego wieku odkryto, że z tej teorii wynika, iż Wszechświat miał początek, że musi się rozszerzać. Szybko potwierdzono to obserwacyjnie: zauważono, że galaktyki oddalają się od siebie i to z prędkością proporcjonalną do odległości między nimi. Jeżeli się oddalają, to znaczy że w przeszłości musiały być bliżej siebie – dodaje.
Stąd dalej idące wnioski. – Jeżeli cofniemy się w głąb czasu, to zrozumiemy że kiedyś musiała być taka epoka, w której nie mogło być gwiazd, bo odległości miedzy nimi byłyby tak małe, że atomy z których są zbudowane nie wiedziałyby, do której gwiazdy należą. Jeszcze wcześniej musiały być taka epoka, w której nie mogło być atomów, bo odległości miedzy nimi byłyby mniejsze niż ich rozmiary – opowiada astrofizyk.
Niemniej, koncepcja wielkiego początku, Wielkiego Wybuchu (nazwa „Big bang” została użyta ironicznie, ale się przyjęła) wywoływała dużą niechęć. Wiązało się z nią (i wiąże) sporo kłopotów. Dlaczego Wszechświat, gdzie nie spojrzeć, w dużej skali jest jednorodny? Dlaczego jego geometria jest płaska (czyli suma kątów w trójkącie wynosi 180 stopni)? To wcale nie jest oczywiste. Dziś zwykle tłumaczy się to zjawiskiem kosmicznej inflacji – ale ta wciąż nie została udowodniona.
O samych początkach dużo jeszcze nie wiemy i niewykluczone, że nigdy się nie dowiemy. Nie powinniśmy jednak lekceważyć gigantycznego postępu nauki w ostatnich dekadach. Ile się dowiedzieliśmy odkąd dr Bajtlik zajmuje się nauką? – To jest nieporównywalne! Kiedy kończyłem studia, nie było teorii inflacji kosmicznej. Nie było żadnej hipotezy, która wyjaśniałaby jak powstały pierwotne fluktuacje gęstości, z których powstały galaktyki… - wylicza astrofizyk.
W podcaście rozmawiamy o zmaganiach naukowców z odkrywaniem początków Wszechświata, zastanawiamy się nad tym czy w ogóle istniała chwila zero i dotykamy granic poznania – czy era Plancka jest granicą dla naszego pojmowania nie do przekroczenia? Posłuchajcie!
9 wrz 2021
https://www.youtube.com/watch?v=fwJDPtseTi8
Radio Naukowe
- Przez tysiące lat ludzie myśleli albo, że Wszechświat istniał od zawsze, albo że został stworzony 6 tysięcy lat wcześniej, czy coś w tym rodzaju. Dopiero powstanie ogólnej teorii względności było przełomem – mówi w Radiu Naukowym dr Stanisław Bajtlik z Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika PAN. - Już w latach 20. ubiegłego wieku odkryto, że z tej teorii wynika, iż Wszechświat miał początek, że musi się rozszerzać. Szybko potwierdzono to obserwacyjnie: zauważono, że galaktyki oddalają się od siebie i to z prędkością proporcjonalną do odległości między nimi. Jeżeli się oddalają, to znaczy że w przeszłości musiały być bliżej siebie – dodaje.
Stąd dalej idące wnioski. – Jeżeli cofniemy się w głąb czasu, to zrozumiemy że kiedyś musiała być taka epoka, w której nie mogło być gwiazd, bo odległości miedzy nimi byłyby tak małe, że atomy z których są zbudowane nie wiedziałyby, do której gwiazdy należą. Jeszcze wcześniej musiały być taka epoka, w której nie mogło być atomów, bo odległości miedzy nimi byłyby mniejsze niż ich rozmiary – opowiada astrofizyk.
Niemniej, koncepcja wielkiego początku, Wielkiego Wybuchu (nazwa „Big bang” została użyta ironicznie, ale się przyjęła) wywoływała dużą niechęć. Wiązało się z nią (i wiąże) sporo kłopotów. Dlaczego Wszechświat, gdzie nie spojrzeć, w dużej skali jest jednorodny? Dlaczego jego geometria jest płaska (czyli suma kątów w trójkącie wynosi 180 stopni)? To wcale nie jest oczywiste. Dziś zwykle tłumaczy się to zjawiskiem kosmicznej inflacji – ale ta wciąż nie została udowodniona.
O samych początkach dużo jeszcze nie wiemy i niewykluczone, że nigdy się nie dowiemy. Nie powinniśmy jednak lekceważyć gigantycznego postępu nauki w ostatnich dekadach. Ile się dowiedzieliśmy odkąd dr Bajtlik zajmuje się nauką? – To jest nieporównywalne! Kiedy kończyłem studia, nie było teorii inflacji kosmicznej. Nie było żadnej hipotezy, która wyjaśniałaby jak powstały pierwotne fluktuacje gęstości, z których powstały galaktyki… - wylicza astrofizyk.
W podcaście rozmawiamy o zmaganiach naukowców z odkrywaniem początków Wszechświata, zastanawiamy się nad tym czy w ogóle istniała chwila zero i dotykamy granic poznania – czy era Plancka jest granicą dla naszego pojmowania nie do przekroczenia? Posłuchajcie!
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Coś niemożliwego może się zdarzyć we Wszechświecie!
18 paź 2021
https://www.youtube.com/watch?v=8mnONX0l0TA
TheSimplySpace
Niektóre wydarzenia po prostu nie mogą mieć miejsca na Ziemi, ale mogą mieć miejsce na innych planetach. Ponieważ ludzkość ma tendencję do postrzegania siebie jako centrum wszechświata, naturalnie zakładamy, że te rzeczy są fizycznie niemożliwe na innych planetach, ale jest odwrotnie. W zależności od lokalizacji, warunków temperaturowych i innych praw fizycznych, na innych planetach możliwe byłyby pewne rzeczy, które byłyby dla nas nie do pomyślenia. W rzeczywistości wszechświat jest o wiele dziwniejszy, bardziej cudowny i przerażający, niż większość z nas myśli...
18 paź 2021
https://www.youtube.com/watch?v=8mnONX0l0TA
TheSimplySpace
Niektóre wydarzenia po prostu nie mogą mieć miejsca na Ziemi, ale mogą mieć miejsce na innych planetach. Ponieważ ludzkość ma tendencję do postrzegania siebie jako centrum wszechświata, naturalnie zakładamy, że te rzeczy są fizycznie niemożliwe na innych planetach, ale jest odwrotnie. W zależności od lokalizacji, warunków temperaturowych i innych praw fizycznych, na innych planetach możliwe byłyby pewne rzeczy, które byłyby dla nas nie do pomyślenia. W rzeczywistości wszechświat jest o wiele dziwniejszy, bardziej cudowny i przerażający, niż większość z nas myśli...
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Największy sekret we wszechświecie, wielki atraktor!
20 paź 2021
https://www.youtube.com/watch?v=kDnR8dmCrro
TheSimplySpace
Każdy, kto podróżował w kosmosie z kapitanem Jamesem T. Kirkiem lub Lukiem Skywalkerem, zna wiele niebezpieczeństw, które mogą się tam czaić. Niestabilny tunel czasoprzestrzenny, supernowa lub czarna dziura są niechętnie widziane, podobnie jak potwory z Obcego i niebezpiecznego Dominium. Ale czy wiesz, że największe niebezpieczeństwo dla naszego Układu Słonecznego czeka na nas tuż za Drogą Mleczną? Ukryty tak zwany Wielki Atraktor to potwór, pożeracz gwiazd, który może zmienić los naszego Słońca i Ziemi.
20 paź 2021
https://www.youtube.com/watch?v=kDnR8dmCrro
TheSimplySpace
Każdy, kto podróżował w kosmosie z kapitanem Jamesem T. Kirkiem lub Lukiem Skywalkerem, zna wiele niebezpieczeństw, które mogą się tam czaić. Niestabilny tunel czasoprzestrzenny, supernowa lub czarna dziura są niechętnie widziane, podobnie jak potwory z Obcego i niebezpiecznego Dominium. Ale czy wiesz, że największe niebezpieczeństwo dla naszego Układu Słonecznego czeka na nas tuż za Drogą Mleczną? Ukryty tak zwany Wielki Atraktor to potwór, pożeracz gwiazd, który może zmienić los naszego Słońca i Ziemi.
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Co by się stało, gdybyśmy mogli podróżować z prędkością światła?
31 mar 2022
https://www.youtube.com/watch?v=N3Jef5VKmsg
TheSimplySpace
Wyżej, szybciej, dalej: w dzisiejszych czasach pragniemy dostać się z punktu A do punktu B szybciej niż kiedykolwiek wcześniej. Podczas gdy wyczynowe samoloty i pociągi ery nowożytnej były już w stanie osiągnąć niezwykłe rekordy prędkości, pojawia się pytanie: jaka jest granica prędkości transportu? Czy teoretycznie możliwe byłoby ściganie się w kosmosie z prędkością światła? Co by się naprawdę stało, gdyby stały obiekt mógł poruszać się tak szybko jak światło? Tego dowiecie się w dzisiejszym filmie!
31 mar 2022
https://www.youtube.com/watch?v=N3Jef5VKmsg
TheSimplySpace
Wyżej, szybciej, dalej: w dzisiejszych czasach pragniemy dostać się z punktu A do punktu B szybciej niż kiedykolwiek wcześniej. Podczas gdy wyczynowe samoloty i pociągi ery nowożytnej były już w stanie osiągnąć niezwykłe rekordy prędkości, pojawia się pytanie: jaka jest granica prędkości transportu? Czy teoretycznie możliwe byłoby ściganie się w kosmosie z prędkością światła? Co by się naprawdę stało, gdyby stały obiekt mógł poruszać się tak szybko jak światło? Tego dowiecie się w dzisiejszym filmie!
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
W Tym Miejscu Nie Przetrwasz Nawet 1 Nanosekundy
27 lis 2021
https://www.youtube.com/watch?v=_V8NgWElS3I
Ridddle PL
27 lis 2021
https://www.youtube.com/watch?v=_V8NgWElS3I
Ridddle PL
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Czarne dziury – bramy do innych Wszechświatów czy najprostsze obiekty w kosmosie? | prof. J-P Lasota
28 kwi 2022
https://www.youtube.com/watch?v=scJszpEJj4M
Radio Naukowe
Czarne dziury to obiekty zbudowane z czystej grawitacji. A grawitacja – jak nas nauczył Einstein – to geometria. Czyż to nie fascynujące?
Z drugiej strony, czarne dziury są na tyle proste, że do ich opisu wystarczą dwie liczby: masa i moment pędu.
A „z trzeciej strony”, być może będą mogły nam opowiedzieć o tajemnicach samych początków Wszechświata. – Sądzimy, że znane nam czarne dziury powstały w wyniki zapadnięcia się jąder bardzo masywnych gwiazd. Ale nie ma dowodu, że wszystkie zostały utworzone w ten sposób – mówi w Radiu Naukowym prof. Jean-Pierre Lasota, astrofizyk i autor książki „Droga do czarnych dziur”. - Jest możliwe, że przynajmniej niektóre są pozostałościami po zaburzeniach z prawie samego początku ekspansji Wszechświata. Jeżeli tak jest i jeśli będziemy umieli to wykazać, to da nam bardzo istotne informacje, bo nie w każdych warunkach takie czarne dziury mogą powstać – dodaje.
Prof. Lasota bada czarne dziury od początku swojej pracy naukowej. Były tematem jego pracy doktorskiej z lat 60. - Prof. Trautman zaproponował mi dwa tematy: równania ruchu w Ogólnej Teorii Względności albo, wtedy nowy, astrofizykę relatywistyczną, zapadanie się grawitacyjne… nawet chyba nie powiedział o czarnych dziurach, bo to określenie jeszcze nie funkcjonowało – wspomina. Prof. Lasota wybrał ten drugi, ambitniejszy.
W „Drodze do czarnych dziur” wyjaśnia, jak te obiekty działają. – Starałem się zrobić to w sposób jak najprostszy. Z punktu widzenia kogoś, kto zna fizykę ze szkoły to nie powinno być aż tak skomplikowane – mówi autor. Radio Naukowe objęło książkę patronatem medialnym.
Rozmawiamy również o promieniowaniu Hawkinga i kłopotach teoretycznych z nim związanych, o temperaturze czarnych dziur, o tym czy są to obiekty wieczne oraz czy matematyczne rozwiązanie opisujące obracające się czarne dziury jako portale do innych Wszechświatów może mieć odzwierciedlenie w rzeczywistości. Polecam!
Animacja czarnej dziury - NASA - https://svs.gsfc.nasa.gov/13326
28 kwi 2022
https://www.youtube.com/watch?v=scJszpEJj4M
Radio Naukowe
Czarne dziury to obiekty zbudowane z czystej grawitacji. A grawitacja – jak nas nauczył Einstein – to geometria. Czyż to nie fascynujące?
Z drugiej strony, czarne dziury są na tyle proste, że do ich opisu wystarczą dwie liczby: masa i moment pędu.
A „z trzeciej strony”, być może będą mogły nam opowiedzieć o tajemnicach samych początków Wszechświata. – Sądzimy, że znane nam czarne dziury powstały w wyniki zapadnięcia się jąder bardzo masywnych gwiazd. Ale nie ma dowodu, że wszystkie zostały utworzone w ten sposób – mówi w Radiu Naukowym prof. Jean-Pierre Lasota, astrofizyk i autor książki „Droga do czarnych dziur”. - Jest możliwe, że przynajmniej niektóre są pozostałościami po zaburzeniach z prawie samego początku ekspansji Wszechświata. Jeżeli tak jest i jeśli będziemy umieli to wykazać, to da nam bardzo istotne informacje, bo nie w każdych warunkach takie czarne dziury mogą powstać – dodaje.
Prof. Lasota bada czarne dziury od początku swojej pracy naukowej. Były tematem jego pracy doktorskiej z lat 60. - Prof. Trautman zaproponował mi dwa tematy: równania ruchu w Ogólnej Teorii Względności albo, wtedy nowy, astrofizykę relatywistyczną, zapadanie się grawitacyjne… nawet chyba nie powiedział o czarnych dziurach, bo to określenie jeszcze nie funkcjonowało – wspomina. Prof. Lasota wybrał ten drugi, ambitniejszy.
W „Drodze do czarnych dziur” wyjaśnia, jak te obiekty działają. – Starałem się zrobić to w sposób jak najprostszy. Z punktu widzenia kogoś, kto zna fizykę ze szkoły to nie powinno być aż tak skomplikowane – mówi autor. Radio Naukowe objęło książkę patronatem medialnym.
Rozmawiamy również o promieniowaniu Hawkinga i kłopotach teoretycznych z nim związanych, o temperaturze czarnych dziur, o tym czy są to obiekty wieczne oraz czy matematyczne rozwiązanie opisujące obracające się czarne dziury jako portale do innych Wszechświatów może mieć odzwierciedlenie w rzeczywistości. Polecam!
Animacja czarnej dziury - NASA - https://svs.gsfc.nasa.gov/13326
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Co Byś Zobaczył, Patrząc Na Czarną Dziurę
8 maj 2022
https://www.youtube.com/watch?v=IUWcz4tZgeI
Ridddle PL
8 maj 2022
https://www.youtube.com/watch?v=IUWcz4tZgeI
Ridddle PL
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Tajemnicza ciemna materia!
12 maj 2022
https://www.youtube.com/watch?v=hdX6IuEs0BI
TheSimplySpace
Ciemna materia należy niewątpliwie do największych tajemnic współczesnej kosmologii. Postuluje się, że jest niewidoczną formą materii. Pomimo swojej niewidzialności, istnienie ciemnej materii zajmuje centralną rolę w modelach ekspertów. Podstawowe wzorce ruchu widzialnej materii we wszechświecie można wyjaśnić wyłącznie obecnością tej niewidzialnej siły. W dzisiejszym filmie omówimy istniejące teorie dotyczące natury ciemnej materii i naszego stanu wiedzy na temat tej tajemniczej formy materii.
12 maj 2022
https://www.youtube.com/watch?v=hdX6IuEs0BI
TheSimplySpace
Ciemna materia należy niewątpliwie do największych tajemnic współczesnej kosmologii. Postuluje się, że jest niewidoczną formą materii. Pomimo swojej niewidzialności, istnienie ciemnej materii zajmuje centralną rolę w modelach ekspertów. Podstawowe wzorce ruchu widzialnej materii we wszechświecie można wyjaśnić wyłącznie obecnością tej niewidzialnej siły. W dzisiejszym filmie omówimy istniejące teorie dotyczące natury ciemnej materii i naszego stanu wiedzy na temat tej tajemniczej formy materii.
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Kosmiczne ZOO - POP Science na żywo z widownią
26 maj 2022
https://www.youtube.com/watch?v=ARORaw5Gt4o
Astrofaza
Tym razem POP Science zawitało na uczelnię dr hab. Leszka Błaszkiewicza czyli Uniwersytet Warmińsko-Mazurski podczas dni otwartych. Chcieliśmy opowiedzieć przybyłym na miejsce słuchaczom o kosmosie. Nie o jakimś konkretnym jego aspekcie, ale generalnie o tym co nas otacza i co o wszechświecie wiemy. Stąd pomysł na Kosmiczne ZOO. Dla audiofili: Z dźwiękiem robilim co moglim, ale niestety nie było jak się wpiąć do miksera więc jest jak jest i o
26 maj 2022
https://www.youtube.com/watch?v=ARORaw5Gt4o
Astrofaza
Tym razem POP Science zawitało na uczelnię dr hab. Leszka Błaszkiewicza czyli Uniwersytet Warmińsko-Mazurski podczas dni otwartych. Chcieliśmy opowiedzieć przybyłym na miejsce słuchaczom o kosmosie. Nie o jakimś konkretnym jego aspekcie, ale generalnie o tym co nas otacza i co o wszechświecie wiemy. Stąd pomysł na Kosmiczne ZOO. Dla audiofili: Z dźwiękiem robilim co moglim, ale niestety nie było jak się wpiąć do miksera więc jest jak jest i o
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Dlaczego prędkość światła jest dla nas nieosiągalna?
31 maj 2022
https://www.youtube.com/watch?v=PToEC-t1qrw
Astrofaza
Czas na kolejny odcinek Szczypty Teorii, w której razem z profesorem Andrzejem Draganem rozprawiamy się z Teorią Względności Alberta Einsteina. W tym odcinku rozmawiamy na temat prędkości światła. Czy jest to graniczna prędkość? Dlaczego masywne obiekty nie są w stanie jej osiągnąć? Z czego wynika prędkość światła i dlaczego jest kluczowa dla tej teorii? Jeśli chcesz dowiedzieć się czym jest ta teoria i o co w niej chodzi, nie przegap kolejnych odcinków!
31 maj 2022
https://www.youtube.com/watch?v=PToEC-t1qrw
Astrofaza
Czas na kolejny odcinek Szczypty Teorii, w której razem z profesorem Andrzejem Draganem rozprawiamy się z Teorią Względności Alberta Einsteina. W tym odcinku rozmawiamy na temat prędkości światła. Czy jest to graniczna prędkość? Dlaczego masywne obiekty nie są w stanie jej osiągnąć? Z czego wynika prędkość światła i dlaczego jest kluczowa dla tej teorii? Jeśli chcesz dowiedzieć się czym jest ta teoria i o co w niej chodzi, nie przegap kolejnych odcinków!
0 x
- janusz
- Posty: 19105
- Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
- x 28
- x 901
- Podziękował: 33080 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24134 razy
Re: To co o kosmosie mówi nauka
Bliżej Nauki: Antymateria jako narzędzie do badania tajemnic Wszechświata - dr Marcin Zieliński
Data premiery: 31 maj 2022
https://www.youtube.com/watch?v=x8dck9wS1UY
Wydział FAIS - Uniwersytet Jagielloński
Obecnie jedną z największych zagadek współczesnej nauki jest znacząca nierównowaga pomiędzy występującą w znanym Wszechświecie materią, a prawie w ogóle nie obserwowaną antymaterią. Zgodnie z przewidywaniami fizyków teoretyków, którzy stworzyli teorię Wielkiego Wybuchu, ilość materii i antymaterii występująca w początkowej fazie istnienia Wszechświata była taka sama. Jednak z nie do końca poznanych przyczyn cała antymateria anihilowała, a w trakcie tego procesu powstała przewaga materii, którą obecnie obserwujemy jako Wszechświat, w którym żyjemy. Jedną, z potencjalnych przyczyn powstania opisanej nierównowagi może być różnica we własnościach materii i antymaterii. Jednak stwierdzenie to nie jest zgodne z dotychczasową wiedzą oraz pierwotnym postulatem Paula Diraca, że cząstki i antycząstki są identyczne. Odkrycie chociażby niewielkiej różnicy we własnościach materii i antymaterii, miałoby ogromny wpływ na współczesną fizykę i mogłoby oznaczać, że istnieją zjawiska wykraczające poza Model Standardowy fizyki cząstek.
Podczas prezentacji przedstawię tematykę i omówię metody poszukiwania różnic pomiędzy materią, a antymaterią, jak również przedyskutuję wyniki wybranych grup eksperymentalnych, które zajmują się tym zagadnieniem.
„Bliżej Nauki" to cykl wykładów popularnonaukowych organizowanych na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Data premiery: 31 maj 2022
https://www.youtube.com/watch?v=x8dck9wS1UY
Wydział FAIS - Uniwersytet Jagielloński
Obecnie jedną z największych zagadek współczesnej nauki jest znacząca nierównowaga pomiędzy występującą w znanym Wszechświecie materią, a prawie w ogóle nie obserwowaną antymaterią. Zgodnie z przewidywaniami fizyków teoretyków, którzy stworzyli teorię Wielkiego Wybuchu, ilość materii i antymaterii występująca w początkowej fazie istnienia Wszechświata była taka sama. Jednak z nie do końca poznanych przyczyn cała antymateria anihilowała, a w trakcie tego procesu powstała przewaga materii, którą obecnie obserwujemy jako Wszechświat, w którym żyjemy. Jedną, z potencjalnych przyczyn powstania opisanej nierównowagi może być różnica we własnościach materii i antymaterii. Jednak stwierdzenie to nie jest zgodne z dotychczasową wiedzą oraz pierwotnym postulatem Paula Diraca, że cząstki i antycząstki są identyczne. Odkrycie chociażby niewielkiej różnicy we własnościach materii i antymaterii, miałoby ogromny wpływ na współczesną fizykę i mogłoby oznaczać, że istnieją zjawiska wykraczające poza Model Standardowy fizyki cząstek.
Podczas prezentacji przedstawię tematykę i omówię metody poszukiwania różnic pomiędzy materią, a antymaterią, jak również przedyskutuję wyniki wybranych grup eksperymentalnych, które zajmują się tym zagadnieniem.
„Bliżej Nauki" to cykl wykładów popularnonaukowych organizowanych na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
0 x