Oto krótki „Przewodnik topograficzny” i „Atlas rzadkich gatunków”, które mogą pochodzić z jelit. Ten przewodnik powinien zostać wydrukowany, a następnie położony na samym wierzchu stosu czasopism w Twojej toalecie, Drogi Czytelniku.Jak to jest zrobione?
Kał składa się z tego wszystkiego, czego Twój organizm nie jest w stanie wchłonąć.
Od razu myślisz pewnie o resztkach żywności. A przecież odpady odprowadzane przez jelita nie pochodzą tylko z pożywienia. Zawierają one także substancje produkowane przez Twoje ciało i uwalniane do jelit, takie jak żółć, sok trzustkowy, złuszczony nabłonek jelitowy (warstwa komórek wyściełających wnętrze jelita), bakterie jelitowe itd.
Wszystkie te elementy mogą stanowić niezły pakunek, który mógłby zablokować się w jelitach. Ale natura dobrze to wymyśliła: otoczony jest on powłoką śluzu – lepkiej substancji, która ułatwia prześlizgnięcie się w stronę wyjścia.
Jeśli jednak stolec zbyt długo pozostaje w jelitach, to śluz zanika, kał wysycha i wszystko kończy się zaparciem. Wyrok: odsiadka skazańca w toalecie i parcie, że niemal pękają tętnice szyjne.
Takie cierpienia, tylko po to, żeby Ci „ulżyło”, nie są czymś normalnym. Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jest picie wody. Pomoże Ci zmiękczyć stolec i spowoduje zwiększenie produkcji śluzu.
Rozszyfrowanie sygnałów wysyłanych przez jelita
Dla niektórych normalne jest wypróżnianie się raz lub dwa razy dziennie. Inni robią to trzy razy w tygodniu i też nie ma w tym nic niepokojącego, nie jest to oznaką żadnego zaburzenia.
Podobnie sprawa ma się z kształtem, rozmiarem, kolorem i konsystencją kału. Nie ma tu ścisłych standardów.
Twój stolec może wyglądać jak zielono-brązowo-brunatna tęcza i nie powinien być to powód do zmartwień1.
Skąd się bierze ten brązowy kolor?
Kolor zależy od stężenia żółci w organizmie.
Żółć jest wytwarzana w wątrobie, a następnie przechodzi do jelit. Składa się ona z żółcianów, czyli soli kwasów żółciowych (służących do trawienia tłuszczów), z cholesterolu oraz innych produktów, takich jak wchodząca w skład hemoglobiny bilirubina, powstająca z hemu po rozpadzie krwinek czerwonych.
W czasie trawienia pigmentów żółciowych ich kolor zmienia się z zielono-żółtego na brązowy.
Niektóre kolory mogą oznaczać poważne problemy jelit. Dlatego ważne jest, żeby te barwy znać.
Żółty – nietolerancja glutenuŻółte stolce często są tłuste i wydzielają okropną woń zepsutych jaj. Ma to związek z siarkowodorem. Pojawiają się, gdy tłuszcze nie ulegają rozkładowi w wyniku działania żółci, lecz przechodzą bezpośrednio do jelita.
Uwaga, żółte stolce mogą być objawem zaburzeń wchłaniania glutenu, a nawet celiakii. Należy wówczas szybko skonsultować się z lekarzem2.
Kolor jasnozielony lub neonowo-zielony nie jest powodem do zmartwień
Obecność jasnozielonego stolca może być wynikiem:
Zbyt szybkiego trawienia. Gdy jedzenie przechodzi przez Twoje ciało zbyt szybko, wówczas zielono-żółte barwniki żółciowe niewystarczająco się rozpadają. To typowe przy biegunkach spowodowanych fast-foodowym jedzeniem.
Diety bogatej w zielone warzywa liściaste.
Nadmiernego spożycia sztucznych barwników spożywczych.
Nietolerancji lukrecji. Do wyrobu słodyczy o smaku lukrecji często stosuje się zamiast naturalnej lukrecji, anetol (olejek anyżowy). Osoby z nietolerancją anetolu mogą mieć po spożyciu lukrecji zielone i miękkie stolce.
Nadmiernego spożycia słodyczy zawierających lukrecję, produkowanych na bazie anetolu. Dotyczy to również osób nieuczulonych na anetol.
Kuracji suplementami żelaza. Żelazo jest stosowane w leczeniu anemii. Może ono również powodować zaparcia lub biegunki.
Czy czarny oznacza nowotwór?Przyjmowanie żelaza również może powodować czarne stolce.
Uwaga, czarny stolec może być oznaką krwawienia w górnym odcinku przewodu pokarmowego. W momencie wydalania kału krew będzie czarna, ponieważ spędziła sporo czasu, przechodząc przez jelita, i w tym czasie zdążyła skrzepnąć.
Powodem krwawienia może być nowotwór lub owrzodzenie. Kał będzie miał wygląd smoły (czarny i lepki) i będzie wydzielał woń nie do zniesienia. W takim przypadku pilnie skonsultuj się z lekarzem.
Czarny stolec może się także zdarzyć po imprezie suto zakrapianej ciemnymi alkoholami takimi jak piwo Guinness, Fernet Branca (in. amaro - włoska gorzka wódka ziołowa) lub napojami wysokoprocentowymi zawierającymi czarną lukrecję.
Czarne stolce zaobserwujesz również po zażyciu subsalicylanu bizmutu, który stosuje się w leczeniu zaburzeń trawienia lub nudnościach. Substancja ta, mieszając się z obecnym w małych ilościach w ślinie siarczkiem, tworzy nierozpuszczalną czarną sól (siarczek bizmutu), który może zabarwić zarówno Twój język, jak i Twoje odchody.
„Błękit pruski”Niebieskawy kał jest rzadko występującą konsekwencją spożycia żelazocyjanku potasowo-żelazowego, zwanego także błękitem pruskim. Ten nierozpuszczalny niebieski pigment stosuje się jako środek chelatujący w leczeniu zatruć metalami ciężkimi, takimi jak tal oraz radioaktywny cez.
Niebieskie stolce zaobserwujesz także, jeśli spożywasz dużo sztucznie barwionych napojów gazowanych o smaku winogron lub pijesz Curacao – niebieski likier na bazie pomarańczy.
Biały – problemy z wątrobąBiały stolec w kolorze gliny można wyjaśnić brakiem żółci. Niedobór ten może być związany z niedrożnością dróg żółciowych spowodowaną przez:
kamicę żółciową,
ostre zapalenie przewodów żółciowych,
obrzęk węzłów chłonnych w okolicy wnęki wątroby (obszar wątroby, gdzie przebiegają: przewód żółciowy i naczynia krwionośne),
zapalenie miąższu wątroby, np. wirusowe.
W przypadku niedrożności żółć zawraca do wątroby. Stolec przybierać wówczas wówczas często kolor biały, a mocz - ciemny. Mogą też pojawić się bóle brzucha i żółtaczka (żółte oczy i skóra).
To poważna sprawa i wymaga interwencji lekarza specjalisty.
Jasnoczerwony – hemoroidyStolce zabarwione jasnoczerwoną krwią lub ślady krwi widoczne w sedesie wskazują, że krew jest jeszcze świeża i nie miała czasu ściemnieć. Oznacza to, że krwawienie nastąpiło w dolnej części jelita, niedaleko odbytu. To oznaka hemoroidów wewnętrznych.
Jeśli Twój stolec jest jednolicie czerwony, to bardziej prawdopodobne jest to, że kolor pochodzi z naturalnych lub sztucznych czerwonych barwników. Dzieje się tak czasem po spożyciu buraków, jagód, soku pomidorowego, czerwonej żelatyny i barwionych napojów.
Fiolet w odcieniu porto – porfiriaStolce przybierają odcień porto w przypadku nadmiaru porfiryn.
Zasadniczo porfiryny uczestniczą w tworzeniu hemoglobiny we krwi. Wiążą się one z żelazem, tworząc hem, który umożliwia transport gazów we krwi.
Porfiria jest chorobą, w której dochodzi do zaburzeń syntezy hemu. Ta dysfunkcja powoduje, że porfiryny tracą swoją pierwotną funkcję3.
Aby nie przeszkadzały, porfiryny są wydalane z organizmu poprzez kał i mocz w wyjątkowo dużych ilościach. To one powodują, że kał i mocz nabierają fioletowego koloru.
Wątroba + krwawienie = srebrny stolecWystępowanie srebrzystego stolca jest jak najbardziej możliwe. To niepokojący sygnał o stanie Twoich jelit. Kiedy Twoje stolce mają kolor starego, srebrnego, oksydowanego świecznika, to reaguj szybko.
Kolor srebrny ujawnia dwa problemy:Brak żółci spowodowany zatkaniem przewodów żółciowych. To daje efekt w postaci białego stolca.
Krwawienie z górnej części układu żołądkowo-jelitowego, które powoduje czarne stolce.
Połączenie tych dwóch problemów powoduje powstawanie białego stolca z domieszką krwi, która miała czas, aby sczernieć. Razem daje to charakterystyczny srebrny kolor kału.
Jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji, natychmiast udaj się do szpitala!
7 konsystencji, które trzeba znaćNie tylko kolor ma znaczenie. Równie ważna jest konsystencja stolca.
Czytając ten rozdział, nie będziesz musiał dotykać swojego stolca, żeby dokonać diagnozy. Wystarczy rzut oka.
Przeciętnie 16 godzin trwa droga trawionego produktu przez jelita, zanim zostanie on wydalony. Podczas tej podróży nadmiar wody jest wchłaniany przez jelita, aby dostarczyć do odbytnicy kał jak najbardziej zwarty. Ta konsystencja – solidna, ale nie twarda – ułatwia kontrolę wydalania.
Konsystencja kału zależy od szybkości, z jaką przechodzi on przez jelita. Jeśli zbyt szybko, to będzie zbyt rzadki. Jeśli za wolno, to utworzą się zwarte bobki, niczym odchody królika4.
Oto 7 najczęściej spotykanych typów:
Typ 1: Wyraźnie oddzielone, małe, twarde kulki, które wyglądają jak odchody królika lub jelenia.
Są bardzo trudne do wydalenia.
Zwykle jest to objaw zaparcia.
Typ 2: Kulki typu 1, ale połączone w kształt serdelka. Łatwiejsze do wydalenia, niż typ 1, ale nadal wymagające sporo wysiłku.
To oznaka trochę lżejszego zaparcia.
Typ 3: Stolec w kształcie serdelka z małymi pęknięciami na powierzchni.
To kał niemal idealny, może trochę zbyt suchy.
Jeśli masz naturalną tendencję do zaparć, to stan, do którego należy dążyć, pod warunkiem, że nie będzie trudności z wydaleniem.
Jeśli trzeba przeć mocno, to znaczy, że cel jeszcze daleko.
Typ 4: Oto absolutna perfekcja, Cadillac wśród stolców! Ślimacze tempo, wyprofilowany kształt, wypolerowana powierzchnia powleczona śluzem – właściciel powinien być dumny.
Gratulacje! To oznaka dobrego stanu jelit.
Jego wydalenie musi być łatwe.
Typ 5: Małe, bardzo miękkie kawałki o wyraźnie zarysowanych konturach. Łatwe do wydalenia.
Trochę zbyt miękkie. Ale jeszcze nie można zaklasyfikować ich jako biegunki. Nie oznaczają także optymalnego funkcjonowania jelit.
Typ 6: Jeśli masz wrażenie, że wydalasz błoto składające się z małych, miękkich kawałków o nieregularnych konturach, to jest to przypadek łagodnej biegunki. W sedesie gromadzi się w kupki. Zero podobieństwa do tęsknie wypatrywanego serdelka.
Typ 7: Ciecz niemal oleista, bez żadnych zwartych kawałków. Nie ma co kombinować, to biegunka.
Jeśli nagle czujesz, że za chwilę Twoje jelita eksplodują i biegniesz do toalety z zaciśniętymi pośladkami, to przygotuj się na typ 7.
Zaatakuje bez uprzedzenia. Nie będzie czekać. Lepiej nie zgrywaj spryciarza.
Warto zapamiętać
Nie zalecam samodzielnego diagnozowania choroby na podstawie interpretacji swojego stolca. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem.
Niemniej jednak warto jest rzucić okiem na ilość, konsystencję i kolor swojego kału. Jest barometrem stanu zdrowia jelit.
W każdym razie należy pamiętać, że typowe siedzenie na sedesie nie jest dla człowieka naturalne i nie ułatwia wypróżniania. Jesteśmy zaprojektowani, aby wypróżniać się w kucki.
Pozycja w kucki umożliwia uwolnienie okrężnicy i rozluźnienie zaciśniętych mięśni dna miednicy. Okrężnica znajduje się wówczas na linii odbytu, a powstała linia prosta znacznie ułatwia wypróżnianie.
Osoby z tendencją do zaparć mogą wyposażyć się w mały stołeczek w wysokości ok. 20 cm, który mogą umieszczać przed sedesem.
Stawiając na nim stopy, przyjmą tym samym naturalną, przyjazną dla stolca pozycję w kucki, co może znacznie ułatwić rozwiązanie problemu. Dlatego zatytułowałem ten newsletter „Świetne wyniki z pomocą małego stołeczka”.
Zdrowia życzę,
Jean-Marc Dupuis