Witam wszystkich użytkowników tego forum

17.03.23
Forum przeżyło dziś dużą próbę ataku hakerskiego. Atak był przeprowadzony z USA z wielu numerów IP jednocześnie. Musiałem zablokować forum na ca pół godziny, ale to niewiele dało. jedynie kilkukrotne wylogowanie wszystkich gości jednocześnie dało pożądany efekt.
Sprawdził się też nasz elastyczny hosting, który mimo 20 krotnego przekroczenia zamówionej mocy procesora nie blokował strony, tylko dawał opóźnienie w ładowaniu stron ok. 1 sekundy.
Tutaj prośba do wszystkich gości: BARDZO PROSZĘ o zamykanie naszej strony po zakończeniu przeglądania i otwieranie jej ponownie z pamięci przeglądarki, gdy ponownie nas odwiedzicie. Przy włączonych jednocześnie 200 - 300 przeglądarek gości, jest wręcz niemożliwe zidentyfikowanie i zablokowanie intruzów. Bardzo proszę o zrozumienie, bo ma to na celu umożliwienie wam przeglądania forum bez przeszkód.

25.10.22
Kolega @janusz nie jest już administratorem tego forum i jest zablokowany na czas nieokreślony.
Została uszkodzona komunikacja mailowa przez forum, więc proszę wszelkie kwestie zgłaszać administratorom na PW lub bezpośrednio na email: cheops4.pl@gmail.com. Nowi użytkownicy, którzy nie otrzymają weryfikacyjnego emala, będą aktywowani w miarę możliwości, co dzień, jeśli ktoś nie będzie mógł używać forum proszę o maila na powyższy adres.
/blueray21

Ze swojej strony proszę, aby unikać generowania i propagowania wszelkich form nienawiści, takie posty będą w najlepszym wypadku lądowały w koszu.
Wszelkie nieprawidłowości można zgłaszać administracji, w znany sposób, tak jak i prośby o interwencję w uzasadnionych przypadkach, wszystkie sposoby kontaktu - działają.

Pozdrawiam wszystkich i nieustająco życzę zdrowia, bo idą trudne czasy.

/blueray21

W związku z "wysypem" reklamodawców informujemy, że konta wszystkich nowych użytkowników, którzy popełnią jakąkolwiek formę reklamy w pierwszych 3-ch postach, poza przeznaczonym na informacje reklamowe tematem "... kryptoreklama" będą usuwane bez jakichkolwiek ostrzeżeń. Dotyczy to także użytkowników, którzy zarejestrowali się wcześniej, ale nic poza reklamami nie napisali. Posty takich użytkowników również będą usuwane, a nie przenoszone, jak do tej pory.
To forum zdecydowanie nie jest i nie będzie tablicą ogłoszeń i reklam!
Administracja Forum

To ogłoszenie można u siebie skasować po przeczytaniu, najeżdżając na tekst i klikając krzyżyk w prawym, górnym rogu pola ogłoszeń.

Uwaga! Proszę nie używać starych linków z pełnym adresem postów, bo stary folder jest nieaktualny - teraz wystarczy http://www.cheops4.org.pl/ bo jest przekierowanie.


/blueray21

Stwardnienie rozsiane

Awatar użytkownika
blueray21
Administrator
Posty: 9737
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 23:45
x 44
x 483
Podziękował: 449 razy
Otrzymał podziękowanie: 14639 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: blueray21 » środa 20 lis 2019, 23:51

Niestety perforacja żołądka w późnym wieku wskutek używania systematycznego i doraźnego aspiryny jest faktem!
Moja matka i babcia w różnych stron miały takie perforacje w wieku 93 i 92 lata. Babcię zdążyli zacerować i dożyła 102 lat, matki mimo, że była wtedy w szpitalu, nie rozpoznali i odeszła.
Jedyna rada dla wszystkich potrzebujących aspiryny - pobierać ją wyłącznie w postaci płynu w szklance wody.
I tak część wróci z krwią do ścianki żołądka, ale będzie to już dużo mniej.
0 x


Wiedza ochrania, ignorancja zagraża.

cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 24 lis 2019, 10:31

A ja powtórzę post o glicynie w związku z aspiryną.

https://raypeatforum.com/community/thre ... ans.13248/

Niska dawka glicyny jako leczenie udaru u ludzi
Dyskusja w „Studiach naukowych” rozpoczęta przez haidut, 26 października 2016 r.

Główną terapią udaru (bez krwotoku) są dożylne leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna lub baby- aspiryna w ciągu pierwszych kilku godzin od wystąpienia objawów udaru, gdy osoba jest w drodze do szpitala.
Te dwa badania pokazują, że podjęzykowa glicyna w dawce 1 g-2 g w ciągu pierwszych 6 godzin po udarze niedokrwiennym może skutecznie zmniejszyć śmiertelność i zachorowalność nawet przy braku terapii przeciwzakrzepowej. Biorąc pod uwagę, że glicyna ma silne działanie ochronne przed nadmiernym krwawieniem, zastanawiam się, czy glicyna może być również stosowana w udarach krwawiących.
Nieźle jak na osiągnięcie skromnego, taniego, najmniejszego aminokwasu.


Neuroprotekcyjne działanie glicyny w leczeniu ostrego udaru niedokrwiennego. - PubMed - NCBI
„... W związku z tym badanie sugeruje, że podjęzykowe podawanie 1,0–2,0 g glicyny rozpoczęło się w ciągu 6 godzin po wystąpieniu ostrego udaru niedokrwiennego na terytorium tętnicy szyjnej jest bezpieczne i może wywierać korzystne efekty kliniczne. Wyniki te być weryfikowane w dalszych badaniach z większą liczbą pacjentów ”.


Neuroprotekcyjne działanie glicyny w ostrym okresie udaru niedokrwiennego. - PubMed - NCBI
„... Zarówno skuteczność glicyny w ostrym okresie polowicznego udaru niedokrwiennego mózgu, jak i mechanizmy jego działania badano w podwójnie ślepym badaniu kontrolowanym placebo z udziałem 200 pacjentów. Skale Orgogozo i Skandynawii w celu obiektywnej oceny nasilenia stanu i stopień niedoboru neurologicznego i skalę Bartela - do oceny odzysku funkcjonalnego wykorzystano i dokonano pomiarów poziomów autoprzeciwciał wobec komponentu strukturalnego receptorów NMDA glutaminianu w surowicy krwi oraz stężeń aminokwasów neuroprzekaźnika i produktów lipidowych peroksydacja w płynie mózgowo-rdzeniowym Podanie podjęzykowe glicyny w dziennej dawce 1-2 g okazało się skuteczne, począwszy od pierwszych 6 godzin rozwoju udaru mózgu w ciągu 5 dni. Ustalono wieloskładnikowe działanie neuroprotekcyjne glicyny ukierunkowane na korektę nierównowagi między stymulowaniem a hamowaniem aminokwasowe neuroprzekaźniki, a także przy zmniejszeniu ekscytotoksyczności stres i utlenianie ”.


Mając na uwadze, ze aspiryna zmniejsza poziomy glicyny to jest to bardzo wazna informacja.

W SM mamy podwyzszenie glicyny w CSF. Może to być mechanizm kompensacyjny,(glutaminian) ale tez patofizjologii ( makrofagi). NAC mogłoby podwyższyć glutation wykorzystując oba składniki. NEUROSKLEROL z kolei wykorzystuje glicynę , fumaran i EGCG.
https://www.researchgate.net/publicatio ... _sclerosis
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20623529
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 24 lis 2019, 11:00

https://translate.google.pl/translate?h ... rev=search

Dipl.Chem. Horst Oelschlegel; Dr. rer.nat. Toni Gradl, Cornelia Samorski-Zamparini

Skuteczne leczenie stwardnienia rozsianego za pomocą produktu ziołowego.

Stwardnienie rozsiane jest przewlekłym stanem zapalnym w OUN z nieznanych przyczyn. Uważa się, że to choroba nieuleczalna, podczas gdy niektóre środki mogą spowodować pozytywny kurs. Znaczenie głównego nurtu medycyny jest takie ,że najlepszym rezultatem jest uniknięcie pogorszenia, podczas gdy korelacja histologiczna, zmiany w mózgu, nie mogą ustąpić. Podczas gdy przyczyny są nieznane, większość badaczy dostrzega tło autoimmunologiczne spowodowane przez wirusa,toksyczne dla środowiska, palenie tytoniu, szczepienia. Ale dyskutowana jest także mitochondropatia (Jennrich 2012). Te hipotezy się nie wykluczają.Przedstawione wyniki pokazują, że (bez żadnych negatywnych skutków ubocznych) przynajmniej odwrócenie stwardnienia rozsianego i zmniejszenie już istniejących zmian w mózgu jest mozliwe
Nadzieja nie jest przez to nieuzasadniona . Stwardnienie rozsiane można całkowicie wyleczyć.Zastosowane lekarstwo i jego funkcje .W badaniach zastosowano produkt ziołowy NEUROSKLEROL.Składa się z trzech substancji, aminokwasu glicyny, kwasu fumarowego i wyciągu z zielonej herbaty(epigallocatequingallate) jako kropki kwantowe (Gradl 2008). .Glicyna:Glicyna kontroluje przepuszczalność błony dla jonów chlorkowych i wodorowęglanowych w neuronachpień mózgu i rdzeń kręgowy (Werman i wsp. 1968). Działa jak hamujący neuroprzekaźnik, taki jak GABA.Wiążąc się z receptorami glicynergicznymi w pniu mózgu i równowadze rdzenia kręgowego między stanem pobudzającym austala się układy hamujące neuroprzekaźniki (Baccei, Fitzgerald 2004) i rytmy komórek nerwowychsą taktowane (Gusev i in. 2000).
Strona 2
Efekty te można zastosować w leczeniu- udary mózgu (Gusev i in. 2000; Zaslavskaja i in. 1999)-funkcjonalne i organiczne urazy mózgu przy użyciu glicyny jako antagonistów czynnika aktywującego płytki krwi (Faden;Tzendzalian 1992)-ograniczona wydajność intelektualna i somnipatia (File et al1999; Hecht, Hecht-Savoley 2008)- zegar rytmu mózgu w opium narcomania (Mashkova i in. 1996) i alkoholikach (Sheveleva i in.glin. 1996)Rytm oddechowy w ośrodku oddechowym mózgu ustabilizowano dzięki glicynie (Haji i in. 1990) i regulacja neuronalna napięcia mięśniowego jest kontrolowana przez pień mózgu i rdzeń kręgowy (Waldegger, Jentsch2000). Oba mechanizmy wraz z taktowaniem rytmów nerwowych (Gusev i in. 2000), jego efekt spazmiczny (Brune i wsp. 1996) i uspokajający (Shigemi i wsp. 2008) sprawia, że ​​glicyna jest narzędziem w leczeniu stresu (Goldstein i in. 1994).Największą część aminokwasów w kolagenie stanowi glicyna. Kolagen wraz z mukopolisacharydami i proteoglikanami są ważną częścią macierzy pozakomórkowej, miejscem podstawowej regulacji wbody (Pischinger Heine 2007). Glicyna ma ogromne znaczenie dla homeostazy redoks.
Kwas fumarowy
Kwas fumarowy był używany od wielu lat w leczeniu łuszczycy (Mrowietz, Christohers, Altmeyer 1999).Jest w stanie działać na komórki dendrytyczne. Najnowsze dane eksperymentalne wskazują na wypaczenie dominacji Th1- odpowiedź komórek T w łuszczycy na wzór podobny do Th2 i hamowanie proliferacji keratynocytów.W wieloośrodkowym badaniu (Schilling i in .: 2006) okazało się, że wodorofumaran metylu (MHF)i fumaran dimetylu (DMF) zapobiegał przewlekłym doświadczalnym autoimmunologicznym zapaleniu mózgu i rdzenia (EAE)przez immunizację myszy C57BL / 6 peptydem MOG aa 35-55 . Estry kwasu fumarowego były dostarczane dwa razy dziennie przez zgłębnik doustny. Oba estry miały znaczący wpływ terapeutyczny na przebieg choroby i histologia wykazały silnie zmniejszone zapalenie makrofagów w rdzeniu kręgowym.Wieloparametrowa analiza cytokin z krwi wykryła wzrost IL-10 u leczonych zwierząt .Linker i in. (2011) może wyjaśnić mechanizm poprzez aktywację szlaku Nrf2. Białko kodowane przez ten gen jest hormonem polipeptydowym i czynnikiem wzrostu nerwów, którego działanie głównie badano w układzie nerwowym, gdzie promuje syntezę neuroprzekaźników i wzrost neurytów w niektórych populacjach neuronów, w tym astrocytach. Białko jest silnym czynnikiem przeżyciadla neuronów oraz oligodendrocytów i może być istotne w zmniejszaniu niszczenia tkanek podczas ataków zapalnych. Mutacja tego genu, która powoduje nieprawidłowe składanie, prowadzi do niedobór rzęskowego czynnika neurotroficznego , ale ten fenotyp nie jest przyczynowo związany z chorobą neurologiczną. W oprócz dominującego transkryptu monocistronowego pochodzącego z tego locus, gen jest także transkrybowany wcześniejszym genem ZFP91. Ko-transkrypcja z dwóch loci powoduje transkrypt ,który zawiera pełny region kodujący białko palca cynkowego, ale brakuje mu kompletnego regionu kodującego dla rzęskowego czynnika neurotroficznego. [ CNTF jest również wyrażany przez komórki na kościpowierzchni, a także w celu zmniejszenia aktywności komórek tworzących kość, osteoblastów. Beurrier i wsp. (2010) mogą to udowodnić,że głównym działaniem CNTF są ulepszone transportery glutaminianu.epigallocatechingallat.Jedna trzecia suchej masy zielonej herbaty składa się z galusanu epigallokatechiny (EGCG), przeciwutleniacza z wieloma pozytywnymi skutkami dla zdrowia. W czarnej herbacie jest redukowany przez fermentację do teaflawin.
Strona 3
Choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera i Parkinsona, są powodowane przez włókna amyloidowe lub przez nieprawidłowe składanie białek. EGCG wiąże się z jeszcze nie rozwiniętymi polipeptydami. Zamiast toksycznych włókien sferycznych powstają oligomery (duże, dojrzałe fibryle α-synukleiny i amyloidu β tworzą mniejsze, amorficzne białko) (Ehrnhoefer i in. 2008, Bieschke). EGCG jest w stanie zniszczyć już istniejące płytki. W modelach myszy w korze, hipokampie i korze jelitowej można zmniejszyć płytki o 54, 43 i 58% po sześciomiesięcznym leczeniu (Rezai-Zadeh i in. 2008)W stwardnieniu rozsianym EGCG może chronić nerwy w OUN i kontrolować limfocyty T.odpowiedzialny za chorobę. EAE (model zwierzęcy dla MS) był znacznie mniej dotkliwy u osobników, które otrzymały EGCG (Aktas i in. 2004). EGCG neutralizuje TNF-α i zmniejsza produkcjęI L-6 i IL-8, powód jego działania immunosupresyjnego.Inni (Sun i wsp. 2013) mogli znaleźć zmniejszone nasilenie choroby w EAE poprzez zmniejszenie stanu zapalnego mózgu i uszkodzenie demielinizacyjne, któremu towarzyszy zmniejszona odpowiedź encefalitogennych komórek T i zmniejszona ekspresja zapalnych cytokin i chemokin. Wpływ EGCG można przypisać jego działaniu selektywnego hamowania wytwarzania interferonu-gamma i interleukiny-17 w komórkach T CD4 +, za pośrednictwem zmiany szlaku STAT i czynników transkrypcji T-bet i sierocych związanej z retinoid-receptor (ROR) gammat / ROR alfa. Co ważniejsze, stwierdzono, że EGCG ma nowe właściwości bezpośrednio hamując różnicowanie komórek Th1 i Th17 w tym badaniu. Z drugiej strony, leczone EGCG komórki prezentujące antygen (APC) wykazywały zmniejszoną funkcję kostymulacyjną w wyniku zmian ekspresji CD80 i CD86.Wang i wsp. (2012) zaproponowali, że EGCG może poprawić funkcje poznawcze, wpływając na generację komórek neuronow, proces znany jako neurogeneza. Skupili się na hipokampie, części mózgu przetwarzający informacje od pamięci krótkotrwałej do długoterminowej. Mogą udowodnić, żewytwarzanie neuronalnych komórek progenitorowych, która podobnie jak komórki macierzyste mogą się adaptować lub różnicować w różne typy komórek -są wzmocnione przez EGCG. U myszy ta zwiększona produkcja komórek dawała przewagę w pamięć lub uczenie się przestrzenne. Podobnie jak inne katechiny, EGCG jest wymiataczem ROS i RNS odpowiedzialnych za uszkodzenie DNA (Lee, Lee 2006).Wyniki:19 pacjentów ze stwardnieniem rozsianym otrzymywało neurosklerol przez dwa miesiące lub dłużej. 12 z nich wykazało poprawę (3z nich drastyczna poprawa). W jednym przypadku nastąpiło nieznaczne pogorszenie, natomiast u 6 pacjentów brak zmianmoże zostać znaleziony. Ale w 4 z 6 nie było jasne, czy i kiedy zażyli Neurosklerolw ogóle. Bez tych 4 niezgodnych wskaźników poprawa wyniosła 80%. Przed 2 miesiącem brak efektówMożna oczekiwać. Drastyczna poprawa nastąpiła po 6-12 miesiącach. W 2 z tych trzech przypadków równieżzmiany w mózgu zostały zmniejszone. Trzeci przypadek nie został jeszcze sprawdzony. Negatywne skutki uboczne mogłybynie zauważam.Ból został skutecznie leczony za pomocą Bicorsan® mieszanki kadzidła i kurkuminy jako kropki kwantowe. Ta mieszanina zastępuje kortyzol (Hollmann 2010) bez skutków ubocznych kortyzolu.W wielu przypadkach osłabienie można leczyć produktem Mesundra® (Meyer, Mandel, Knapp 2011)przeciw rakowi. Otwiera błony mitochondriów. Po co najmniej dwóch dniach osłabienie uległo poprawie.Dlatego hipoteza mitochondropatii nie jest mało prawdopodobna. W przypadkach osłabienia również Acoprevent® (lek przeciw AIDS) (Rohr Gradl 2012) został z powodzeniem zastosowany. Może to być jego działanie przez poprawę odpowiedzi immunologicznej. Ponieważ depresje występują często w MS zastosowano Oxxiwin ® z powodzeniem. W tym środku leczniczym sigrigrin z cebuli jest inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny i kolendrą ,jako inhibitorem degradacji GABA i gałki muszkatołowej i bylicy jako inhibitorami degradacji MAO sąpołączone (wszystkie jako kropki kwantowe) Jednocześnie zawiera kompleks guluronanu, który poprawia dostawę tlenu do komórek przeciwdziałając wyczerpaniom.Literatura:
Str. 4
▪ Aktas O, Prozorovski T, Smorodchenko A, Savaskan NE, Lauster R, Kloetzel PM, Infante-Duarte C,Brocke S, Zipp F .: Zielona herbata epigallokatechina-3-galusan pośredniczy w hamowaniu komórek T NF-kappa Bi wywiera neuroprotekcję w autoimmunologicznym zapaleniu mózgu i rdzenia. W: J Immunol. 173 (9): 5794–800.(2004) Baccei ML, Fitzgerald M: Rozwój transmisji GABAergicznej i glicynergicznej wGuz grzbietowy noworodka szczura; J Neurosc. 24 (20): 4749-4757 (2004) Beurrier C, Faideau M., BennouarKE, Escartin C, Kerkerian-Le Goff L, Bonvento G, Gubellini P: Czynnik neurotroficzny rzęsek chronineurony prążkowia przeciw ekscytotoksyczności poprzez zwiększenie wychwytu glutaminianu glejowego; PLoS 5 (1): e8550(2010) Bieschke J, Russ J, Friedrich RP, Ehrnhoefer DE, Wobst H, Neugebauer K, Wanker EE:EGCG przekształca dojrzałe fibryle α-synukleiny i amyloidu β i zmniejsza toksyczność komórkową; PNAS107 (17) 7710–7715 (2010)▪ Brune W, Weber BS, V.Knebel M, Meinck M, Becker CM: A GLRA1 Null Mutation in RecessiveHiperkerpleksja rzuca wyzwanie funkcjonalnej roli receptorów glicyny; Am J Hum Genet 58 989–997(1996)▪ Ehrnhoefer DE, Bieschke J, Boeddrich A, Herbst M, Masino L, Lurz R, Engemann S, Pastore A,Wanker EE: EGCG przekierowuje polipeptydy amyloidogenne do nieustrukturyzowanych oligomerów poza szlakiem.W: Nat Struct Mol Biol 15 (6): 558-66. (2008.)▪ Faden AI, Tzendzalian PA: Antagoniści czynnika aktywującego płytki krwi ograniczają zmiany glicyny ideficyty behawioralne po urazie mózgu; Am J Physiol Regul Integr Comp Physiol 263 (1992)▪ Plik ES, Fluck F, Fernandes C: Korzystny wpływ glicyny (biogycyny) na pamięć i uwagę wmłodzi i w średnim wieku dorośli; J Clin Psychopharm 19 (6) 506-512 (1999)▪ Goldstein LE, Rasmusson AM, Bunney BS, Roth RH: antagonista miejsca glicyny NMDA (+) - HA-966selektywnie reguluje indukowaną stresem aktywację metaboliczną kory mezoprefontalnejukłady dopaminy, ale nie serotoniny: badanie behawioralne, neuroendokrynne i neurochemiczne wszczur; J Neursc 14 4937-4950 (1994)▪ Gradl T: Von der Mikronisierung zum Quantenpunkt.Neue Technologien in derPhytotherapie; CoMed 01 (102-105) (2008)▪ Gusev EI, Skortsova VI, Dambinova SA, Raevskiy KS, Alekseev AA, Bashkatova VG, Kovalenko AV,Kudrin VS, Yakoleva EV: Neuroprotekcyjne działanie glicyny w leczeniu ostrego udaru niedokrwiennego;Cerebro Vasc. Dis. 10 49–60 (2000)▪ Haji A, Remmers JE, Connelly C, Takeda R: Wpływ glicyny i GABA na opuszki oddechoweneurony kota; J Neurophysiol 63 (5) 955-965 (1990)▪ Hecht k; Hecht-Savoley: Naturmineralien, Regulation, Gesundheit; Berlin (2008)▪ Hollmann TC: Gibt es eine „Biocortison” Therapie? Orthomolekulare Medizin und Ernährung 130(2-9) (2010)▪ Jennrich P: Multiple Sklerose-eine erworbene mitochondriale Erkrankung; Umwelt-MedizinGesellschaft 25 (43-47) (20012)▪ Lee KW, Lee HJ: Rola polifenoli w chemoprewencji raka. W: BioFactors. 26 (n-2)105–121 (2006)▪ Linker RA, Lee DH, Ryan S, van Dam AM, Conrad R, Bista P, Zeng W, Hronowsky X, Buko A,Chollate S, Ellrichmann G, Brück W, Dawson K, Goelz S, Wiese W, Scannevin RH, Lukashev M,Gold R .. Estry kwasu fumarowego wywierają działanie neuroprotekcyjne w stanach zapalnych neuronów poprzez aktywacjęszlak przeciwutleniający Nrf2. Mózg. 2011; 134 (Pt 3): 678–92 (2011)▪ Mashkova VM, Volkov VG, Kulikov MA, Kommissarova IA: Glicyna jako sposób na naprawienie zakłóceniazaburzenia funkcjonalne w opium narcomania; Fiziologiya Čeloveka 22 (4) 50-70 (rosyjski▪ Meyer T., Mandel HL, Knapp G: Ayurvedische Gewürze in der Form von Quantenpunkten zurkomplementären Behandlung von Krebs; CoMed 10 (60-62) (2011)▪ Mrowietz U, Christophers E, Altmeyer P: Leczenie ciężkiej łuszczycy estrami kwasu fumarowego,tło i wytyczne dotyczące zastosowania terapeutycznego; British Journal of Dermatology 141: 424-429. (1999)▪ Pischinger A, Heine H: Matryca pozakomórkowa i regulacja podłoża: podstawa holistykiBiological Medicine: North Atlantic books (2007) , c ,▪Rezai-Zadeh K, Arendash GW, Hou H, Fernandez F, Jensen M, Runfeldt M, Shytle RD, Tan J:Epigallokatechina-3-galusan zielonej herbaty (EGCG) zmniejsza upośledzenie funkcji poznawczych za pośrednictwem beta-amyloidui moduluje patologię tau u transgenicznych myszy Alzheimera. W: Brain Res .. 12, (1214), 177-186(2008).
Strona 5
▪ Rohr E, Gradl T: Behandlung von AIDS im Vollstadium mit Gewürzaufbereitungen in Form vonQuantenpunkten; CoMed 6 (52-54) (2012)▪ Schilling S, Goelz S, Linker R, Luehder F, Gold R: Estry kwasu fumarowego są skuteczne w leczeniu przewlekłymeksperymentalne autoimmunologiczne zapalenie mózgu i rdzenia i tłumienie naciekania makrofagów; Clin ExpImmunol. 145 (1): 101–7 (2006).▪ Shevelava GA, Filimonov VG, Uroshleva LA, Kommissarova IA, Chirkova EM, Koppel MA, KomeevAA: Działanie korygujące glicyny w zatruciu alkoholem w okresie ciąży płodu;Ehsperimentalnaya I kliničeskaya farmakologya 59 (1) 27-29 (1996)▪ Shigemi K, Tsuneyoshi Y, Hamasu K, Han L, Hayamizu K, Denbow DM, Furuse M: l-Serine indukujedziałanie uspokajające i nasenne działające na receptory GABA (A) u noworodków; Eur J Pharmacol,599 (1-3) 86-90 (2008)▪ Sun Q, Zheng Y, Thang X, Hu X, Wang Y, Zhang S, Zhang D, Nie H: Nowa immunoregulacjawłaściwości EGCG w zmniejszaniu stanu zapalnego w EAE; Frontiers in Bioscience 18, 332-342, (2013)▪ Waldegger S, Jentsch TJ: Od tonusa do toniczności, fizjologia kanałów chlorkowych CLC; J Am SocNephrol 11: 1331-1339, (2000)▪ Wang Y, Li M, Xu X, Song M, Tao H, Bai Y: Epigallokatechin-3-galusan zielonej herbaty (EGCG)promuje proliferację nerwowych komórek progenitorowych i aktywację dźwiękowego szlaku jeża podczasdorosła neurogeneza hipokampa; Molecular Nutrition & Food Research 56 (8) 1292-1303(2012)▪ Werman R, Davidoff RA, Aprison MH: Hamowanie glicyny na neuronach kręgosłupa u kota; JNeurofiziol. 31: 81-95 (1968)▪ Zaslavskaja RM, Kelimberdieva ES, Teyblyum MM, Kommissarova IA, Kalinina EV: Ocenametaboliczna, złożona terapia aminokwasowa u osób starszych z chorobami niedokrwiennymi serca;Kliničeskaya Medizina (Moscov) 4 39-42 (1999) (rosyjski).
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » czwartek 28 lis 2019, 11:07

https://raypeatforum.com/community/thre ... ens.13299/

Stany demielinizacji, takie jak stwardnienie rozsiane, mogą być leczone przez androgeny
Dyskusja w „Studiach naukowych” rozpoczęta przez haidut, 29 października 2016 r.

Ray napisał sporo na temat estrogenu jako czynnika sprawczego w demielinizacji i progesteronu / pregnenolonu jako środków remielinizacyjnych. Niedawno opublikowałem badanie na zwierzętach dotyczące używania DHT do całkowitego odwrócenia patologii stwardnienia rozsianego tego modelu.
https://raypeatforum.com/community/...s ... ones.12571

To nowe badanie wykazało, że receptor androgenowy jest kluczowy dla korzyści androgenów, a jego usunięcie lub zablokowanie antyandrogenem eliminuje korzyści terapii. Chociaż badanie nie posunęło się tak daleko do twierdzenia, że ​​antyandrogen może faktycznie bezpośrednio powodować SM, związek jest raczej jasny. Dla przypomnienia, testosteron, DHT i syntetyczny androgen z powodzeniem odwracały patologię. Jeszcze lepszą wiadomością jest to, że dawki testosteronu i DHT były takie, aby po prostu osiągnąć poziomy fizjologiczne u zwierząt, ponieważ ich poziomy androgenów były obniżone w wyniku choroby. Sądząc z żenująco niewielu informacji podanych w sekcji „materiały i metody”, HED dla testosteronu wynosił około 0,035 mg / kg, co oznacza między 2 mg - 3 mg dziennie dla większości ludzi.

Neuronowy receptor androgenowy: cel terapeutyczny do naprawy mieliny w przewlekłej demielinizacji. - PubMed - NCBI

„... Regeneracja mieliny jest głównym celem terapeutycznym w chorobach demielinizacyjnych, a brak szybkiej remielinizacji ma głębokie konsekwencje dla zdrowia aksonów i funkcji mózgu. Jednak nie ma skutecznego leczenia stymulującego naprawę mieliny, a obecne terapie są ograniczone do środków przeciwzapalnych. Mężczyźni są mniej narażeni na rozwój stwardnienia rozsianego niż kobiety, ale często mają cięższy przebieg choroby i osiągają kamienie milowe niepełnosprawności we wcześniejszym wieku niż kobiety, a obserwacje te wzbudziły zainteresowanie potencjalnymi ochronnymi skutkami androgenów Tutaj wykazujemy, że leczenie testosteronem skutecznie stymuluje tworzenie nowej mieliny i odwraca jej uszkodzenie w przewlekłych demielinizowanych zmianach mózgu, wynikających z długotrwałego podawania cuprizonu, który jest toksyczny dla oligodendrocytów. Oprócz silnego wpływu testosteronu na naprawa mieliny, liczba aktywowanych astrocytów i komórek mikrogleju powróciła do niskiego poziomu poziomy ról, wskazujące na zmniejszenie odpowiedzi neurozapalnych. Identyfikujemy również neuronowy receptor androgenowy jako nowy cel terapeutyczny do odzyskiwania mieliny. Po ostrej demielinizacji płatków móżdżku w hodowli organotypowej, działania remielinizacyjne testosteronu mogą być naśladowane przez 5α-dihydrotestosteron, metabolit, który nie jest przekształcany w estrogeny i blokowany przez flutamidu, antagonistę receptora androgenowego. Leczenie testosteronem również nie promowało remielinizacji po przewlekłej demielinizacji indukowanej przez cuprizone u myszy z niefunkcjonalnym receptorem androgenowym. Co ważne, testosteron nie stymulował tworzenia nowych osłonek mielinowych po specyficznym nokautie receptora androgenowego w neuronach i komórkach makrogleju. Zatem neuronowy receptor androgenowy mózgu jest wymagany do efektu remielinizacji testosteronu, podczas gdy obecność receptora w mikrogleju i tkankach obwodowych nie jest wystarczająca do wzmocnienia remielinizacji. Silny syntetyczny analog testosteronu 7α-metylo-19-nortestosteron, który został opracowany do długotrwałej antykoncepcji męskiej i androgenowej terapii zastępczej u mężczyzn z hipogonadyzmem i nie stymuluje wzrostu prostaty, również skutecznie promuje naprawę mieliny. Dane te potwierdzają skuteczność androgenów jako czynników remielinizacyjnych i kwalifikują receptor androgenowy mózgu jako obiecujący cel leków w terapii remielinizacyjnej, zapewniając w ten sposób przedkliniczne uzasadnienie nowego terapeutycznego zastosowania androgenów u mężczyzn ze stwardnieniem rozsianym. ”

„... Po 12 tygodniach demielinizacji cuprizone ciała modzelowatego, wykastrowane samce myszy leczono przez 6 tygodni podskórnymi implantami Silastic® wypełnionymi testosteronem, 5α-DHT lub 7α-metylo-19-nortestosteronem. Kontrole otrzymały pusty implant Jak podano powyżej, implanty testosteronu wytwarzały poziomy hormonu w osoczu i mózgu porównywalne z tymi obserwowanymi u normalnych mężczyzn. Implanty 5a-DHT wytwarzały fizjologiczne poziomy hormonu w osoczu i mózgu, jak określono za pomocą chromatografii gazowej / spektroskopii masowej (0,55 ± 0,12 ng / ml w surowicy i 0,96 ± 0,14 ng / g w mózgu) Dla porównania poziomy 5α-DHT w mózgu mierzone u nienaruszonych mężczyzn lub wykastrowanych mężczyzn otrzymujących implant testosteronowy wynosiły 0,25 ± 0,06 ng / gi 0,5 ± 0,04 ng / g. Implanty 7a-metylo-19-nortestosteronu wytwarzały poziom androgenów w osoczu w zakresie wymaganym do pełnego zahamowania produkcji nasienia u mężczyzn, co określono w konkretnym teście radioimmunologicznym (2,12 ± 0,31 ng / ml) (von Eckardstein i in., 2003). W tych warunkach eksperymentalnych testosteron, 5α-DHT i 7α-metylo-19-nortestosteron były równie skuteczne w stymulowaniu odzyskiwania oligodendrocytów (ryc. 8A) i silnym remielinizacji (Fig. 8B)."
haidut, Oct 29, 2016
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » wtorek 03 gru 2019, 23:05

https://content.iospress.com/articles/a ... /nib140088

Melaniny w OUN chronią przed SM

Bakteryjna melanina łagodzi objawy eksperymentalnego autoimmunologicznego zapalenia mózgu i rdzenia u szczurów
Rodzaj artykułu: artykuł badawczy


Autorzy: Petrosyan, T.R. | Hovsepyan, A.S.

Przynależność: Erywań Stanowy Uniwersytet Medyczny, Erywań, Armenia | SPC „Armbiotechnology” SNPO NAS, Republika Armenii

Uwaga: [] Korespondencja z: T.R. Petrosyan, Erywański Stanowy Uniwersytet Medyczny, ulica Orbeli 6, 88. Erywań, Armenia. Tel .: +374 93734579; E-mail: tipetrosyan@hsc.wvu.edu

Streszczenie: Eksperymentalne autoimmunologiczne zapalenie mózgu i rdzenia (EAE) to autoimmunologiczna choroba zapalna ośrodkowego układu nerwowego (OUN), która jest szeroko stosowanym modelem zwierzęcym ludzkiej choroby demielinizacyjnej, stwardnienia rozsianego. Bakteryjna melanina okazała się silnym neuroprotektorem. Wspomaga regenerację i regenerację motoryczną po zmianach w OUN. Ustalono, że melanina bakteryjna może indukować zahamowanie procesu zapalnego. Badania wykazały negatywną korelację między pigmentacją skóry, witaminą D a występowaniem chorób autoimmunologicznych. Dlatego przeanalizowaliśmy przeciwzapalne działanie melaniny bakteryjnej w szczurzym modelu EAE. EAE indukowano u dorosłych samców szczurów albinosów przez immunizację emulsją encefalitogenną rdzenia kręgowego szczura. Rozwój EAE i objawów neurologicznych oceniano według standardowego protokołu. Przeprowadzono analizę toru pieszego, aby ocenić odzysk motoryczny. Zastosowano analizę histomorfologiczną, aby pokazać naciekanie komórek do rdzenia kręgowego i wpływ BM na patomorfologię EAE. Wstępne leczenie szczurów EAE bakteryjną melaniną zahamowało rozwój choroby, zapewniając znaczący efekt ochronny w porównaniu do szczurów kontrolnych. Szczury traktowane BM wykazywały niższy stopień deficytu neurologicznego i wyższy poziom regeneracji motorycznej niż zwierzęta kontrolne. U leczonych szczurów analiza histomorfologiczna wykazała, że ​​naciekanie mózgu jednojądrzastymi komórkami było mniej wyrażane u szczurów leczonych bakteryjną melaniną. Wyniki pokazują, że melanina bakteryjna działa ochronnie na EAE i łagodzi objawy EAE.

Słowa kluczowe: Szczury, eksperymentalne zapalenie mózgu i rdzenia, bakteryjna melanina, tłumienie stanu zapalnego

DOI: 10.3233 / NIB-140088

Journal: Advances in Neuroimmune Biology, tom. 5, nr 3, s. 181–188, 2014
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » czwartek 12 gru 2019, 09:50

https://raypeatforum.com/community/thre ... -it.29855/
SM związany z niedoborem glukozy z powodu endotoksyny i tłuszczu, dodatkowa glukoza może ją leczyć
Dyskusja w „Studiach naukowych” rozpoczęta przez haidut, 16 lipca 2019 r.

"Zaledwie kilka dni temu opublikowałem przełomowe badanie nad zaburzeniami metabolicznymi w ALS - tj. Jest to choroba charakteryzująca się podwyższonym FAO, który marnuje glukozę. Po prostu zwiększenie poziomu glukozy w diecie było w stanie znacznie ograniczyć patologię.
https://raypeatforum.com/community/thre ... -it.29852/

Cóż, po piętach tego badania depcze badanie poniżej, które wykazało bardzo podobną patologię w stwardnieniu rozsianym (MS). Według badań stwardnienie rozsiane jest stanem dostrzegalnego niedoboru glukozy, który powoduje, że neuronalne mitochondria łączą się i stają się niezdolne do wytwarzania energii. Wyzwalaczem fuzji i przyczyną blokady energetycznej są pochodne kwasów tłuszczowych znane jako ceramidy. Stwierdzono, że płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF) pacjentów ze stwardnieniem rozsianym zawiera bardzo wysoki poziom ceramidów. Wiadomo, że synteza ceramidu jest uruchamiana przez aktywację receptora endotoksyny TLR4, a ceramidy blokują utlenianie glukozy, a także ogólną funkcję mitochondriów.

Ceramid - Wikipedia
„... Ceramidy indukują oporność mięśni szkieletowych na syntezę w wyniku aktywacji kwasów tłuszczowych receptorów TLR4. [6] Ceramidy indukują oporność na insulinę w wielu tkankach poprzez hamowanie sygnalizacji Akt / PKB. [7] Agregacja cholesterolu LDL przez ceramid powoduje zatrzymanie LDL w ścianach tętnic, prowadząc do miażdżycy. [8] Ceramidy powodują dysfunkcję śródbłonka poprzez aktywację fosfatazy białkowej 2 (PP2A). [9] W mitochondriach ceramid hamuje łańcuch transportu elektronów i indukuje wytwarzanie reaktywnych form tlenu ”.

Tak więc kaskada przyczyn patologii stwardnienia rozsianego nagle wydaje się dość prosta, gdy jest badana z energetycznego punktu widzenia. Nie ma potrzeby infekcji wirusowej Epsteina-Barra, predyspozycji genetycznych ani innych tajemniczych nieznanych przyczyn. Jeszcze bardziej szokujące jest to, że rozwiązanie tej patologii było również dość proste - wystarczy zwiększyć podaż glukozy, cykl Randle zmienia się na korzyść glukozy, a zdrowie szybko wraca. A dla tych, którzy preferują bardziej bezpośrednie interwencje, antagoniści TLR4, antybiotyki, a nawet aspiryna mogą celować w bardziej specyficzne szlaki, a tym samym zmniejszać syntezę tych nieznośnych ceramidów.

perspektywa metaboliczna neurodegeneracji za pośrednictwem CSF w stwardnieniu rozsianym

„... Leczenie neuronów podłożem uzupełnionym ceramidami indukowało zależny od czasu wzrost poziomu transkryptów specyficznych transporterów glukozy i mleczanu, co funkcjonalnie skutkowało postępującym wzrostem wychwytu glukozy z podłoża. Zatem poziomy ceramidu w płynie mózgowo-rdzeniowym pacjentów z postępującym stwardnieniem rozsianym nie tylko upośledza oddychanie mitochondrialne, ale także zmniejsza biodostępność glukozy poprzez zwiększenie jej wychwytywania. Co ważne, neurotoksyczny efekt leczenia CSF można uratować poprzez egzogenną suplementację glukozą lub mleczanem, prawdopodobnie w celu zrekompensowania nieefektywnego zużycia paliwa. Razem te dane sugerują stan „wirtualnej hipoglikozy” wywołany przez CSF postępujących [MS] pacjentów w hodowanych neuronach i sugerują krytyczne okno czasowe interwencji w celu ratowania metabolicznego upośledzenia bioenergetyki neuronalnej leżącej u podstaw neurodegeneracji u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym ”.

Różnice w płynie mózgowo-rdzeniowym u pacjentów z SM mogą być kluczowe dla leków hamujących postęp

https://academic.oup.com/brain/advance- ... m=fulltext

„... Zespół badawczy sięgnął głębiej, aby ustalić, co było obecne w CSF postępujących pacjentów z SM, które mogą powodować te zmiany mitochondrialne i być może zwiększone zapotrzebowanie na energię. Poprzednie badania wykazały, że mitochondria wydłużają się, aby wygenerować więcej energia dla komórek, gdy występuje zwiększone zapotrzebowanie na energię lub spadek dostępnej glukozy. Profilowanie lipidów próbek CSF ujawniło, że CSF od pacjentów z postępującym SM ma zwiększone poziomy ceramidów. ”

„Kiedy wystawialiśmy hodowane neurony na działanie ceramidów, wywołaliśmy te same zmiany spowodowane ekspozycją na CSF od postępujących pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, a ponadto odkryliśmy, że ceramidy indukowały uszkodzenie neuronów działając na dwa mechanizmy komórkowe” - powiedziała Maureen Wentling, pracownik naukowy w Casaccia lab i pierwszy autor badania. „Z jednej strony ceramidy upośledzały zdolność neuronów do wytwarzania energii poprzez bezpośrednie niszczenie mitochondriów. Z drugiej strony zmusiły również neurony do szybszego wychwytu glukozy, próbując dostarczyć komórce energii”. Badaczom udało się zapobiec neurotoksycznemu wpływowi płynu mózgowo-rdzeniowego na hodowane neurony poprzez uzupełnienie glukozy. Suplementacja nie jest jednak zrównoważonym podejściem do chorego mózgu, dlatego ostatecznie konieczne będzie inne podejście do opracowania terapii, które poprawią funkcję mitochondriów u pacjentów z postępującym SM. ”

"konwersja T4 do T3 wymaga glukozy"


"Myślę, że właśnie to sugeruje badanie - tj. Zwiększenie spożycia węglowodanów powinno być korzystne, podobnie jak badanie ALS, a badanie ALS wspomniało o badaniu klinicznym na ludziach ze zwiększoną dietą glukozowo-cukrową. Myślę, że jest to próba, do której się odnoszą, więc jeśli będziesz w pobliżu Google, możesz dokładnie dowiedzieć się, ile dodatkowej glukozy otrzymywali pacjenci.
Dieta bogata w kalorie i węglowodany może spowolnić postęp ALS"
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » czwartek 12 gru 2019, 10:48

https://raypeatforum.com/community/thre ... -it.29852/
ALS przywiązany do zwiększonego utleniania tłuszczu (FAO), wzrost glukozy może go leczyć
Dyskusja w „Studiach naukowych” rozpoczęta przez haidut, 16 lipca 2019 r.

W przeszłości napisałem kilka postów na temat ALS charakteryzujących się nadczynnością nadnerczy i stłumioną funkcją gonad, a także dysfunkcją mitochondriów i niedoborem miedzi. Wiadomo również, że nierodzinny ALS występuje 4-5 razy częściej u aktywnych / emerytowanych elitarnych sportowców. Wszystkie te odkrycia silnie sugerują, że ALS jest związany ze stresem i rozregulowanym metabolizmem. Poniższe badanie wyjaśnia, że ​​zaburzenie regulacji ALS związane jest ze zwiększonym utlenianiem kwasów tłuszczowych (FAO) i zwiększoną glikolizą z powodu marnotrawstwa glukozy. Zwiększone zapotrzebowanie na glukozę i jej zwiększone straty spowodowane podwyższoną glikolizą są najwyraźniej głównym powodem postępującego charakteru tego stanu. W związku z tym dostarczenie dodatkowej (5-10 wyższych niż normalne poziomy w diecie) glukozy w diecie pozwoliło chorym neuronom przetrwać znacznie dłużej i być znacznie bardziej odpornym na zwyrodnienie. Tak więc, zgodnie z poniższymi badaniami, fenotyp metaboliczny ALS niewiele różni się od raka i cukrzycy (typu I). Jako taka, podobnie jak oni, ALS jest również chorobą wyniszczającą. Jeśli zapewnianie dodatkowej glukozy w diecie i / lub przywracanie metabolizmu glukozy za pomocą substancji chemicznych takich jak DCA ma działanie lecznicze w ALS, czy to samo podejście może działać w przypadku raka i cukrzycy? Domyślam się, że TAK.

Teraz badanie dotyczyło jedynie dostarczenia dodatkowej glukozy do nieprawidłowo działających neuronów. Nie badano, dlaczego pacjenci z ALS tak szybko odchodzą. Sprawcą, o którym świadczy wzrost FAO, jest zwiększona lipoliza. To ta sama niekontrolowana lipoliza, która jest odpowiedzialna za marnotrawstwo obserwowane w cukrzycy I i (częściowo) raku. Biorąc pod uwagę zalety niacynamidu i aspiryny w ograniczaniu nadmiernej glikolizy, zaryzykuję przypuszczenie, że dodanie któregokolwiek z tych składników odżywczych do dodatkowego dietetycznego schematu glukozy byłoby znacznie bardziej skuteczne.

W jednym z wywiadów Peat mówił o swoim przyjacielu, u którego zdiagnozowano ALS około 20 lat temu i jest nie tylko żywy, ale bardzo aktywny i zapracowany. Jego sekret? Najwyraźniej 3-5 tabletek aspiryny dziennie, gdy choroba zaczynała się od początku, a następnie zmniejszała się do 1 tabletki dziennie około 6 miesięcy później i kontynuował przyjmowanie 1 tabletki dziennie do dnia dzisiejszego. U późnego Stephena Hawkinga zdiagnozowano ALS w latach 60. XX wieku i przetrwał on przez dziesięciolecia, aczkolwiek z poważnymi deficytami ruchowymi. Później lekarze zaczęli pytać, czy jego stan był ALS, ponieważ, wiesz, nikt nie może przeżyć z ALS tak długo. Zastanawiam się, czy samozwańczy nawyk przyjmowania przez pana Hawkinga tabletki aspiryny dwa razy w tygodniu miał z tym coś wspólnego ...

Dysregulacja metaboliczna w stwardnieniu zanikowym bocznym: wyzwania i szanse. - PubMed - NCBI

„... Modele te zapewniają narzędzia do interwencji genetycznych i dietetycznych, które pozwalają rozróżnić przyczynę i konsekwencję. Na przykład, chociaż pierwotna przyczyna pozostaje nieznana, w mięśniach ALS wydaje się, że występuje zmniejszenie glikolizy, które jest kompensowane przez wykorzystanie paliwa alternatywne, takie jak kwasy tłuszczowe (ryc. 1). Natomiast w neuronach ruchowych upośledzenie funkcji mitochondriów może prowadzić do mechanizmów kompensacyjnych, które równoważą defekty fosforylacji oksydacyjnej, takich jak zwiększona glikoliza, jak zgłaszano w hodowanych komórkach, lub zmienione interakcje z mleczanem wytwarzanie komórek glejowych.

Inne badanie z użyciem bezobjawowych myszy SOD1G86R wskazało na zmniejszone obchodzenie się z glukozą w mięśniach glikolitycznych chorych zwierząt [43]. Wynika to ze skoordynowanych efektów spowodowanych regulacją w dół kluczowego enzymu glikolitycznego fosfofruktokinazą 1 (PFK 1) oraz regulacją w górę kinazy dehydrogenazy pirogronianowej 4 (PDK4), enzymu, który hamuje kompleks dehydrogenazy pirogronianowej poprzez fosforylację, blokując w ten sposób konwersję pirogronianu do acetylo- coA. W konsekwencji szlak lipidowy był stymulowany u tych zwierząt już w fazie przedobjawowej i pozostawał aktywny aż do końcowego stadium choroby, zmieniając w ten sposób preferencję paliwową w kierunku kwasów tłuszczowych poprzez tłumienie wykorzystania glukozy. Zgodnie z tym leczenie DCA, swoistym inhibitorem PDK, przywróciło normalną ekspresję mRNA mRNA Pdk i Pfk1 i spowodowało obniżoną ekspresję markerów odnerwienia i atrofii. To zostało dalej przetłumaczone na poziomie funkcjonalnym przez przywrócenie siły mięśni, większych włókien mięśniowych i ogólnego przyrostu masy ciała zwierząt traktowanych DCA w porównaniu do nieleczonych myszy SOD1G86R. Podsumowując, ten i poprzednie raporty pokazują, że gdy mięśnie glikolityczne stopniowo tracą zdolność do wykorzystywania glukozy, zmieniają się w lipidy jako alternatywne źródło energii, i że ten metaboliczny przemiana zachodzi głównie na wczesnym etapie przedobjawowym.

Zwiększenie glikolizy jest neuroprotekcyjne jako mechanizm kompensacyjny w ALS | eLife

Osoby z ALS mogą skorzystać z większej ilości glukozy

„... Zwiększony poziom glukozy, przekształcony w energię, może dać ludziom ze stwardnieniem zanikowym bocznym lub ALS, lepszą mobilność i dłuższe życie, zgodnie z nowymi ustaleniami University of Arizona-1


zespół badawczy ”.

Ludzie z ALS zużywają więcej energii podczas odpoczynku niż osoby bez choroby, podczas gdy jednocześnie często mają trudności z efektywnym wykorzystaniem glukozy, dokładnego składnika potrzebnego organizmowi do wytworzenia większej ilości energii. Eksperci nie wiedzieli dokładnie, co dzieje się w komórkach pacjenta, powodując tę ​​dysfunkcję lub jak ją złagodzić. „Ten projekt był sposobem na przeanalizowanie tych szczegółów”, powiedział Manzo, który opisał wyniki opublikowane w eLife jako „naprawdę szokujące”.

„... Badanie wykazało, że gdy neurony dotknięte ALS otrzymują więcej glukozy, zamieniają to źródło energii w energię. Dzięki tej energii mogą dłużej przetrwać i lepiej funkcjonować. Zwiększając dostarczanie glukozy do komórek, może być jednym ze sposobów zaspokojenia rażąco wysokich wymagań energetycznych pacjentów z SLA. „Neurony te odczuły ulgę, rozkładając glukozę i uzyskując więcej energii komórkowej” - powiedział Manzo.

„Zaskoczyło mnie to, że odkryliśmy mechanizm kompensacyjny” - powiedział Zarnescu. „Te zdesperowane, degenerujące się neurony wykazały niesamowitą odporność. Jest to przykład tego, jak niesamowite komórki radzą sobie ze stresem. ”Nowość odkryć częściowo polega na tym, że metabolizm u pacjentów z ALS pozostaje słabo poznany, powiedział Zarnescu.”

„... Ich wyniki były zgodne z pilotażowym badaniem klinicznym, które wykazało, że

dieta wysokowęglowodanowa była jedną z możliwych interwencji dla pacjentów z ALS z poważnymi zaburzeniami metabolicznymi.„ Nasze dane zasadniczo wyjaśniają, dlaczego takie podejście może działać ”,

powiedział Zarnescu. „Moim celem jest przekonanie klinicystów do przeprowadzenia większej próby klinicznej w celu przetestowania tego pomysłu”.

"Sprawdź inny post na MS. Zasadniczo, zarówno SM, jak i ALS mogą się okazać tym samym „spektrum” chorób, jak lubią mawiać lekarze"

"Odkryłem, że zwiększenie CO2 (na przykład za pomocą Butejki) jest niezwykle pomocne dla stwardnienia rozsianego. Może wyleczyć stwardnienie rozsiane."

Dr Lustig straszy nas cukrem , cukrownie sprzedane, min. finansów chce nałożyć podatek na cukier, dr K.Knypl ostrzega przed jonem sodowym (a dlaczego nie przed aluminium, fluorkiem, chlorkiem,antyzbrylaczami) .
https://gazeta-dla-lekarzy.com/index.ph ... jon-sodowy
http://nieprzesalaj.blogspot.com/

Co organizm ma zrobić? Zostaje mu podniesienie hormonów i przekaźników stresu, jak kortyzol, aldosteron, adrenalinę i uwolnienie wolnych kwasów tłuszczowych.
Przypomnę ,że glukoza jest głównym niskocząsteczkowym antyoksydantem osocza, więc walka z cukrem , jako antyoksydantem i aktywatorem konwersji T4/T3 jest elementem szerszej kampani kłamstw.
Pacjent w kiepskim stanie dostaje w szpitalu potas , glukozę oraz insulinę. A gdyby tak, jeszcze wit. C?
http://www.ptkardio.pl/Wlew_glukozy_ins ... DIATE-1779
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » sobota 28 gru 2019, 10:24

Zachwiana homeostaza miedzi w ALS ( przez aluminium, cyjanobakterie?)

http://www.eurekaselect.com/153543/arti ... d-shared=4

"Metallothionein is a Potential Therapeutic Strategy for Amyotrophic Lateral Sclerosis
Author(s): Shin-ichi Ono*.
Journal Name: Current Pharmaceutical Design

Volume 23 , Issue 33 , 2017

DOI : 10.2174/1381612823666170622105513

Abstrakt
Choroba Lou Gehriga, synonim stwardnienia zanikowego bocznego, jest śmiertelnym zaburzeniem neurodegeneracyjnym występującym u dorosłych. Niezależnie od intensywnych wysiłków zmierzających do wyjaśnienia patogenezy choroby i poszukiwań terapii, nie zaproponowano jeszcze korzystnych strategii farmakoterapeutycznych. W popularnym modelu ALS gryzoni, szczepu myszy G93A SOD1, wewnątrzkomórkowe warunki miedzi były ukierunkowane na gromadzenie się miedzi w komórkach, co skutkowało przyspieszeniem stresu oksydacyjnego i procesem apoptotycznym. Zakłócenie wewnątrzkomórkowej homeostazy miedzi było wspólne dla transgenicznych myszy eksprymujących ludzkie zmutowane SOD1. W tym przeglądzie wprowadzono nową hipotezę, że zaburzenie homeostazy miedzi wewnątrzkomórkowej może być zaangażowane w rozwój choroby. W oparciu o hipotezę opisano wyniki terapeutyczne środków, które są zdolne do korygowania i / lub modyfikowania wewnątrzkomórkowej homeostazy miedzi. Podanie tetratiomolibdenianu amonu, selektywnego wewnątrzkomórkowego chelatora miedzi, opóźniło początek, spowolniło postęp i przedłużyło przeżycie gryzoniowego modelu choroby (myszy G93A SOD1). Metalotioneina jest niskocząsteczkowym, bogatym w cysteinę, wiążącym metal białkiem cytoplazmatycznym, które ma korzystne właściwości w detoksykacji toksycznych metali ciężkich, homeostatyczną regulację wewnątrzkomórkowych niezbędnych pierwiastków śladowych, w tym miedzi, przeciwutleniacza i funkcji antyapoptotycznych. W eksperymentach na zwierzętach myszy SOD1 G93A wzrost białek metalotioneiny przez indukcję przez wysiłek fizyczny lub deksametazon, nadekspresję genetyczną lub podawanie dootrzewnowe, wszystko to dawało korzystny wynik. Efekty terapeutyczne nie były gorsze niż w przypadku zatwierdzonych leków na ALS u ludzi. Te obserwacje sugerują, że metalotioneina może być warta zbadania potencjału terapeutycznego w zastosowaniu klinicznym.

Słowa kluczowe: metalotioneina, wewnątrzkomórkowa homeostaza Cu, mutacja SOD1, cysteina111, białka opiekuńcze Cu, wydzielanie Cu."

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19929726

"Stwardnienie zanikowe boczne a. 2009; 10 Suppl 2: 7-20. doi: 10.3109 / 17482960903286009.
Poza Guam: hipoteza sinic / BMAA dotycząca przyczyny ALS i innych chorób neurodegeneracyjnych.
Bradley WG1, Mash DC.
Informacje o autorze
1
Wydział Neurologii, Miller School of Medicine, University of Miami, 1120 NW 14 Street, Miami, Floryda 33136, USA. wbradley@med.miami.edu.
Abstrakt
Podekscytowanie neurogenetyką w ciągu ostatnich dwóch dekad odwróciło uwagę od środowiskowych przyczyn sporadycznej ALS. Pięćdziesiąt lat temu endemiczne ogniska ALS z częstotliwością sto razy większą niż w pozostałej części świata przyciągały uwagę, ponieważ oferowały one możliwość znalezienia przyczyny nie-endemicznego ALS na całym świecie. Badania nad Guamem sugerują, że ALS, choroba Parkinsona i demencja (kompleks ALS / PDC) były spowodowane neurotoksycznym aminokwasem niebiałkowym, beta-metyloamino-L-alaniną (BMAA), w nasionach cycad Cycas micronesica. Ostatnie odkrycia, które wykazały, że BMAA jest wytwarzany przez symbiotyczne cyjanobakterie w wyspecjalizowanych korzeniach cykladów; że stężenie BMAA związanego z białkiem jest nawet stokrotnie większe niż wolne BMAA w nasionach i mące; że różne zwierzęta żerują na nasionach (latające lisy, świnie, jelenie), co prowadzi do biomagnifikacji w górę łańcucha pokarmowego w Guam; i że BMAA związany z białkiem występuje w mózgach Guamańczyków umierających na ALS / PDC (średnie stężenie 627 mikrg / g, 5 mM), ale nie w mózgach kontrolnych, ponownie wzbudził zainteresowanie BMAA jako możliwym wyzwalaczem dla guamańskiego ALS / PDC. Być może najbardziej intrygujące jest odkrycie, że BMAA jest obecny w tkankach mózgowych pacjentów z Ameryki Północnej, którzy zmarli na chorobę Alzheimera (średnie stężenie 95 mikrogramów / g, 0,8 mM); sugeruje to możliwą rolę etiologiczną BMAA w nie Guamańskich chorobach neurodegeneracyjnych. Cyjanobakterie są wszechobecne na całym świecie, więc możliwe jest, że wszyscy ludzie są narażeni na niskie ilości cyjanobakterii BMAA, że związany z białkami BMAA w ludzkim mózgu jest rezerwuarem dla przewlekłej neurotoksyczności i że sinica bakteryjna jest główną przyczyną postępujących chorób neurodegeneracyjnych w tym ALS na całym świecie. Chociaż Montine i wsp., Stosując inną metodę HPLC i techniki testowe niż te stosowane przez Coxa i współpracowników, nie byli w stanie odtworzyć ustaleń Murch i wsp., Mash i współpracownicy przy użyciu oryginalnych technik Murch i wsp. niedawno potwierdzili obecność BMAA związanego z białkami w mózgach pacjentów w Ameryce Północnej umierających z ALS i chorobą Alzheimera (stężenia> 100 mikrog / g), ale nie w mózgach nieneurologicznych kontroli lub choroby Huntingtona. Stawiamy hipotezę, że osoby, które rozwijają neurodegeneracje, mogą wykazywać podatność genetyczną z powodu niezdolności do zapobiegania gromadzeniu się BMAA w białkach mózgu oraz że szczególny wzorzec neurodegeneracji zależy od poligenicznego tła danej osoby."

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5727154/

"Neurotox Res. 2018; 33(1): 199–212.
Published online 2017 Oct 3. doi: 10.1007/s12640-017-9740-y
PMCID: PMC5727154
NIHMSID: NIHMS873406
PMID: 28470570
Assessing Cyanobacterial Harmful Algal Blooms as Risk Factors for Amyotrophic Lateral Sclerosis
Nathan Torbick,corresponding author1,2 Beth Ziniti,1 Elijah Stommel,2 Ernst Linder,3 Angeline Andrew,4 Tracie Caller,4 Jim Haney,5 Walter Bradley,6 Patricia L. Henegan,2 and Xun Shi7

"Wprowadzenie
Zaniepokojenie toksynami i zagrożeniami dla zdrowia publicznego wynikającymi z sinic szkodliwych zakwitów glonów (CHAB) zwróciły uwagę, ponieważ powtarzające się zakwity sezonowe utrzymują się na wielu wodach. Cyjanobakterie są szczególnie szkodliwe, gdy antropogeniczna eutrofizacja (tj. Intensywne rolnictwo, nadmiar nawozów i spływ) części wód powoduje duże stężenie składników odżywczych, powodując ogromne zakwity sinicowe. Chociaż zakwity często powodują, że władze lokalne ostrzegają przed ostrym zagrożeniem dla zdrowia, skutki zdrowotne przewlekłego narażenia na niskie lub umiarkowane poziomy cyjanotoksyn są również w dużej mierze nieznane i potencjalnie bardziej istotne w przypadku niektórych chorób i chorób. Ogólnie, cyjanotoksyny można opisać jako mające negatywny wpływ na zdrowie i można je pogrupować według struktury chemicznej, tkanek lub układów docelowych (np. Neurotoksyczne, hepatotoksyczne, dermatotoksyczne). Cyjanotoksyny występujące w śródlądowych jeziorach słodkowodnych obejmują saksytoksyny, anatoksyny, cylindrospermopsyny, lyngbyatoksyny, hepatotoksyny i mikrocystyny, które są najczęściej zgłaszane przez agencje zdrowia (Rao i in. 2002; Codd i in. 2005; Lévesque i in. 2014) .

Cyjanobakterie wytwarzają różne toksyny mające wpływ na zdrowie człowieka, w tym beta-N-metyloamino-L-alaninę (BMAA) (Codd i in. 2005). 100-krotnie większa częstość występowania zespołu ALS / parkinsonizm-demencja (ALS / PDC) udokumentowana wśród ludzi Chamorro z Guam w latach 50. i 60. XX wieku wiązała się z neurotoksynami cyjanobakteryjnymi BMAA znajdowanymi w składnikach ich diety (Mulder i Kurland 1987; Cox i Sacks 2002; Cox i in. 2003). Wykazano, że BMAA jest skoncentrowany w mózgach pacjentów z ALS (ale nie kontrolnych) na Florydzie (Pablo i in. 2009) i jest nieprawidłowo włączony do białek neuronowych poprzez system syntazy tRNA L-seryny (Dunlop i Rodgers 2011 ; Dunlop i wsp. 2013). Dwa patogeniczne mechanizmy zostały niedawno rozpoznane zarówno w przypadku sALS, jak i rodzinnych: (1) nieprawidłowe fałdowanie białek (Mulligan i Chakrabartty 2013; Ogawa i Furukawa 2014; Grad i Cashman 2014; Ravits 2014), co jest prawdopodobnie głównym mechanizmem, poprzez który neurotoksyna cyjanobakteryjna BMAA powoduje przewlekłą neurotoksyczność (Dunlop i in. 2013) oraz (2) upośledzenie metabolizmu RNA (Robberecht i Philips 2013). Ostatnie odkrycia pokazują, że przewlekłe narażenie vervetów na BMAA w diecie spowodowało splątanie neurofibrylarne i złogi amyloidu podobne do tych w mózgach pacjentów z ALS / PDC w Guam, potwierdzając pojęcie BMAA jako czynnika wyzwalającego środowisko (Cox i in. 2016).

Dowody wskazują na powiązania między jakością wody, sinicami i wysoką zapadalnością na ALS (Caller i in. 2013; Torbick i in. 2014). Badania wykazały obecność BMAA w rybach i skorupiakach w ludzkim łańcuchu pokarmowym na Florydzie, Zatoce Chesapeake, Morzu Bałtyckim, Francji i Szwecji (Jonasson i in. 2010; Brand i in. 2010; Masseret i in. 2013; Mondo i in. al. 2012; Field i in. 2013). Doniesiono o skupiskach ALS w pobliżu wybuchów sinic we Francji, Japonii, New Hampshire i Wisconsin (Sienko i in. 1990; Doi i in. 2010; Masseret i in. 2013; Caller i in. 2012). Caller i in. (2009) pokazuje statystycznie istotny wzrost zapadalności na ALS u osób zamieszkujących w odległości 0,5 km od jeziora New Hampshire, które doświadczyło zakwitów sinic. Torbick i in. (2014) wykazali rosnące szanse przynależności do gorącej strefy ALS przy gorszych warunkach wodnych sprzyjających sinicom w północnej Nowej Anglii. Potencjalne drogi narażenia obejmują aerozolizację, kontakt ze skórą, spożycie wody i narażenie na dietę przez sieć pokarmową wody (Banack i in. 2010, Stommel i in. 2013, Banack i in. 2015). Jednak pomiar CHAB i toksyn jest bardzo trudny, biorąc pod uwagę ich dynamikę i ekspresję genów, rozkład zbiorników wodnych w krajobrazie oraz narzędzia niezbędne do precyzyjnych pomiarów."

Miedziowe białka u sinic -źródłem toksyczności ?

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3578916/
Plant Signal Behav. 2012 Dec 1; 7(12): 1712–1714.
doi: 10.4161/psb.22323
PMCID: PMC3578916
PMID: 23073008
Redox control of copper homeostasis in cyanobacteria
Luis López-Maury, Joaquín Giner-Lamia, and Francisco J. Florencio*

"Miedź jest niezbędnym mikroelementem, który działa jako kofaktor w podstawowych procesach, takich jak oddychanie i fotosynteza. Te same właściwości redoks, które czynią go doskonałym kofaktorem metalu, czyni go również wyjątkowo toksycznym, gdy jest w nadmiarze, generując reaktywne formy tlenu poprzez reakcje podobne do Fentona, destabilizując klastry Fe-S i konkurując o miejsca wiązania innych metaloprotein. 1,2 Co więcej, większość białek zawierających metal woli wiązać miedź w porównaniu z innymi metalami dwuwartościowymi in vitro, zgodnie z serią Irwing-Williams3. Zmusiły one żywy organizm do poświęcenia określonych narzedzi do obróbki miedzi, zapewniając dostarczanie miedzi do każdego białka zawierającego miedź i zapobieganie fałszywemu wiązaniu miedzi z innymi metaloproteinami. U bakterii większość białek miedzi znajduje się głównie w błonie plazmatycznej lub peryplazmie, aby uniknąć dostania się miedzi do cytosolu. Pod tym względem cyjanobakterie są niezwykłe wśród bakterii, ponieważ mają dodatkowe wewnętrzne zapotrzebowanie na miedź, podobnie jak większość organizmów fotosyntetycznych (od cyjanobakterii do roślin wyższych), w postaci niebiesko-miedziowej proteocyjanowej plastocyaniny, białka transportującego elektrony między cytochromem b6f a fotosystemem I.

Ścieżka włączania miedzi u sinic była analizowana głównie w Synechocystis sp PCC 6803 (dalej Synechocystis). W imporcie miedzi pośredniczą dwie ATPazy typu PI, CtaA i PacS oraz mały rozpuszczalny metalochaperon miedziowy Atx 1,4,5 Te trzy białka, wraz z glutationem, współpracują w dostarczaniu miedzi do światła tylakoidu, gdzie jest ona włączana do plastocyjaniny i oksydaza cytochromu c, zapobiegająca wiązaniu miedzi z niepożądanymi białkami.6 Proponowany szlak jest zachowany w chloroplastach roślin, w których dwie ATPazy typu PI są obecne w wewnętrznym chloroplaście i błonach tylakoidów.7 Innym białkiem, które jest zaangażowane w transport miedzi jest FutA2, której ruchliwość elektroforetyczna zmienia się w obecności kontrolera Cu +, a mutant w odpowiednim genie jest osłabiony w imporcie miedzi i ma obniżone poziomy wewnątrzkomórkowych białek miedzi. 8 Uważa się, że CtaA i PacS transportują zredukowaną miedź, chociaż miedź jest obecna w podłoże wzrostowe w tym stanie utlenionym, wskazując na istnienie niezidentyfikowanej reduktazy miedzi w sinicach.

Do tej pory nic nie wiadomo o mechanizmie oporności na miedź w cyjanobakteriach, ale ostatnio wykazaliśmy, że dwuskładnikowy system CopRS (wcześniej znany również jako Hik31 / Rre34) bierze udział w oporności na miedź w Synechocystis. CopRS bezpośrednio reguluje system eksportu HME-RND (CopBAC; kodowany przez ORF slr6042, slr6043 i slr6044), jego własną ekspresję i białko o nieznanej funkcji CopM (kodowane przez ORF sll0788 i slr6039) w odpowiedzi na nadmiar miedzi w mediach . CopS należy do przyłączonych do błony kinaz histydynowych i wykazaliśmy, że jego domena peryplazmatyczna może wiązać miedź z wysokim powinowactwem. Ponadto CopS jest częściowo zlokalizowany na błonie tylakoidowej, gdzie może wiązać Cu2 + w świetle tylakoidów. Zasugerowano, że ten dwuskładnikowy odgrywa rolę w regulacji redoks za pośrednictwem puli plastochinonu w Synechocystis w oparciu o jego indukcję różnicową po zabiegach DCMU (umożliwiających cykliczny przepływ elektronów) i DBMIB (który całkowicie blokuje przepływ elektronów). 9 Później wykazano również, że jest indukowany w innych warunkach, które zmieniają szybkość transportu elektronów wokół PSI, takich jak głód siarki i azotu lub niski poziom tlenu. 10-12 Wykazaliśmy, że miedź jest ściśle wymagana dla tych indukcji, co sugeruje, że są to pośrednie skutki redukcji fotosyntetycznego transportu elektronów. Plastocyjanina, która jest głównym białkiem zawierającym miedź w Synechocystis, jest także główną różnicą między fotosyntetycznymi łańcuchami transportu elektronów w środowisku pełnym miedzi i wolnym od miedzi. Plastocyanina naprzemiennie zmienia stan zredukowany i utleniony podczas przenoszenia elektronów (ryc. 1), ale akumuluje się w stanie utlenionym po obróbce DBMIB (ryc. 1B). W tych warunkach poziomy plastocyjaniny zmniejszają się, a miedź (która będzie w stanie utlenionym) uwolni się w świetle tylakoidów, gdzie może być wykryta przez CopS, aktywując system CopMRS. Wykazaliśmy również, że indukcja copMRS częściowo zależy od obecności plastocyaniny obciążonej miedzią, ponieważ mutanty w genie kodującym plastocyaninę (petE) lub pozbawione zarówno PacS, jak i CtaA (pozbawionego plastocyjaniny obciążonej miedzią) wykazały zmniejszoną indukcję układu. Dlaczego CopS musi wykrywać poziom miedzi w tylakoidach? Szacuje się, że plastocyanina ma milimolarne stężenie w świetle tylakoidu13, a zatem nawet degradacja niewielkiej ilości plastocyaniny, po zmniejszeniu fotosyntetycznego strumienia elektronów (w wyniku obróbki DBMIB lub głodu azotu), uwolni duże ilości wolnej miedzi w światło tylakoidów. Utleniona miedź jest bardzo niebezpieczna w tym przedziale ze względu na obecność niezbędnych pierwiastków

metalicznych zawierające białka w fotosyntezie. Domena wykrywająca CopS najprawdopodobniej będzie musiała zmierzyć się ze światłem tylakoidów, gdzie mogłaby bezpośrednio wykryć miedź uwalnianą z plastocyaniny (która będzie w stanie utlenionym). Mechanizm ten zapewnia, że system odporności na miedź zostanie aktywowany (poprzez CopRS), gdy zapotrzebowanie na miedź będzie niższe z powodu zmniejszonej zawartości plastocyjaniny. Zatem indukcja systemu oporności na miedź zapobiegnie przeciążeniu miedzi wewnątrzkomórkowej, nawet jeśli nie zostanie dodana dodatkowa miedź, i ochroni maszynerię fotosyntetyczną w tylakoidie. Wreszcie, CopRS może kontrolować inne geny zaangażowane w homeostazę miedzi, które nie zostały jeszcze scharakteryzowane, ale które powinny istnieć, takie jak reduktaza miedzi, dodatkowe transportery miedzi (oprócz CtaA i PacS) lub białko opiekuńcze do składania oksydazy cytochromu c."


https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5834315/

Neurotox Res. Author manuscript; available in PMC 2018 Mar 2.
Published in final edited form as:
Neurotox Res. 2018 Jan; 33(1): 76–86.
Published online 2017 Sep 18. doi: 10.1007/s12640-017-9801-2
PMCID: PMC5834315
NIHMSID: NIHMS941861
PMID: 28921378
Chemistry and Chemical Equilibrium Dynamics of BMAA and Its Carbamate Adducts
Pedro Diaz-parga,1 Joy J. Goto,corresponding author1 and V.V. Krishnancorresponding author1,2

"Abstrakt
Wykazano, że beta-N-metyloamino-L-alanina (BMAA) przyczynia się do powstania kompleksu ALS / parkinsonizm-demencja (ALS / PDC) i bierze udział w postępie innych chorób neurodegeneracyjnych. Podczas gdy rola BMAA w tych chorobach jest wciąż dyskutowana, jednym z sugerowanych mechanizmów jest aktywacja pobudzających receptorów glutaminianu. W szczególności wykazano, że pobudzające działanie BMAA zależy od obecności jonów wodorowęglanowych, które z kolei tworzą addukty karbaminianowe w warunkach fizjologicznych. Tworzenie adduktów karbaminianowych z BMAA i wodorowęglanu jest podobne do tworzenia adduktów karbaminianowych z aminokwasów niebiałkowych. Informacje strukturalne, chemiczne i biologiczne związane z aminokwasami niebiałkowymi zapewniają wgląd w tworzenie i możliwe działanie neurologiczne BMAA. W tym artykule dokonano przeglądu tworzenia karbaminianu BMAA w obecności jonów wodorowęglanowych, ze szczególnym naciskiem na to, w jaki sposób równowaga chemiczna adduktów karbaminianowych BMAA może wpływać na mechanizm molekularny jego funkcji. Przedstawiono najważniejsze badania oparte na jądrowym rezonansie magnetycznym (NMR) procesu równowagi między wolnym BMAA i jego adduktami. Badana jest także rola metali dwuwartościowych w procesie równowagi. Tworzenie się i proces równowagi adduktów karbaminianowych BMAA może odpowiadać na pytania dotyczące ich siły neuroaktywnej i stanowić silną motywację do dalszych badań nad innymi toksycznymi mechanizmami.

Wprowadzenie
Środowiskowa neurotoksyna β-N-metyloamino-L-alanina (BMAA) została po raz pierwszy wyizolowana z nasion cykady pod koniec lat 60. XX wieku (Vega 1967). Nie proteinogenny aminokwas, BMAA, od dawna jest związany ze zwiększoną częstością stwardnienia zanikowego bocznego / zespołu parkinsonizmu-otępienia (ALS / PDC) wśród miejscowej ludności Chamorro w Guam (Murch i wsp. 2004a, b). Rola ekspozycji na BMAA została również wskazana w chorobie Alzheimera (AD) (Murch i wsp. 2004a, b; Pablo i wsp. 2009; Chiu i wsp. 2011). Liczne badania in vitro ujawniają szkodliwe działanie BMAA na neurony. Najczęściej implikowanym mechanizmem jest śmierć ekscytotoksyczności w wyniku aktywacji receptorów pobudzających aminokwasów (EAA) (w szczególności receptorów glutaminianowych) (Choi 1988; Richter i Mena 1989; Brownson i wsp. 2002; Lobner i wsp. 2007; Chiu i wsp. . 2012).

EAA stymuluje receptory EAA, umożliwiając im modulowanie skuteczności ich transmisji synaptycznej. Jednak nadmierna stymulacja EAA powoduje apoptozę neuronów (Monaghan i wsp. 1989). Główne receptory EAA są podzielone na dwie kategorie: receptory jonotropowe i metabotropowe receptory glutaminianowe (mGluR). Przykłady receptorów jonotropowych obejmują kainian, kwas α-amino-3-hydroksy-5-metylo-4-izoksazolepropionowy (AMPA) i N-metylo-D-asparaginian (NMDA). Wszystkie jonotropowe i metabotropowe receptory EAA są aktywowane przez glutaminian i podobne strukturalnie substancje (Gahring i Rogers 2002; Catarzi i in. 2006; Xue and Field 2011). Dysfunkcja receptorów glutaminianowych prowadzi do śmierci ekscytotoksycznej poprzez przedłużoną depolaryzację neuronów oraz aktywację enzymatycznych i jądrowych mechanizmów apoptozy neuronalnej inicjującej śmierć komórki (Doble 1999). Zauważalny wzrost poziomu glutaminianu w płynie mózgowo-rdzeniowym u pacjentów z ALS sugeruje, że ekscytotoksyczność może mieć znaczący wpływ na postęp choroby neurodegeneracyjnej (Boillee i wsp. 2006a, b).

Chociaż pobudzające działanie neuroprzekaźników jest konieczne do szybkiej transdukcji sygnałów w układzie nerwowym, nadmierna stymulacja neuronów przez czynnik środowiskowy lub biologiczny może również wywołać apoptozę neuronów, przyspieszając tempo neurodegeneracji. Zakres cząsteczek zdolnych do depolaryzacji błony nie ogranicza się wyłącznie do neuroprzekaźników, ale może obejmować naturalne metabolity, takie jak aminokwasy, czynniki środowiskowe, pestycydy, neurotoksyny i różne inne białka. W szczególności BMAA jest rozpowszechnionym, nieaminokwasowym i stale rosnącym dowodem sugerującym, że BMAA odgrywa rolę w powstawaniu i postępie chorób neurodegeneracyjnych (Chiu i in. 2011, 2013; Faassen i in. 2013). W przełomowej pracy Weiss i Choi odkryli, że BMAA wykazywał aktywność tylko w obecności jonów HCO3− w pożywkach hodowlanych w stężeniach fizjologicznych (10 mM i więcej). Odkrycie skupiło się na znaczeniu nie tylko BMAA, ale także na interakcji BMAA z jonami HCO3− i jego krytycznej roli w modach ekscytotoksyczności BMAA. Dalsze badania (Richter i Mena 1989; Weiss i in. 1989; Myers i Nelson 1990) wykazały krytyczną zależność interakcji BMAA / HCO3– od jej funkcji. Istota tych badań sugerowała, że ​​tworzenie adduktu karbaminianowego BMAA w obecności HCO3 - ma duże podobieństwo strukturalne z kwasem glutaminowym (Myers i Nelson 1990), co prowadzi do możliwego wyjaśnienia mechanizmu, z którym BMAA może się wiązać receptory glutaminianu.

Po wstępnej pracy laboratorium Nunn (Nunn i O'Brien 1989; Nunn i wsp. 1989, 1991; Davis i wsp. 1993b; Nunn 2009), ostatnio podjęliśmy systematyczną ocenę interakcji BMAA i HCO3– z wykorzystaniem NMR o wysokiej rozdzielczości spektroskopia ze szczególnym uwzględnieniem procesu równowagi chemicznej tworzenia karbaminianu (Zimmerman i in. 2016). Oprócz potwierdzenia wcześniejszych obserwacji, że interakcje BMAA / HCO3− prowadzą do powstawania zarówno α-, jak i β-karbaminianów, zauważyliśmy, że te addukty współistnieją w stanie roztworu w warunkach fizjologicznych. Preferencje konformacyjne adduktów karbaminianowych i dynamika międzycząsteczkowa mogą odgrywać ważną rolę w tym, jak addukty te mogą działać jako neuroprzekaźnik do aktywacji receptorów EAA. Dlatego w tym artykule dokonujemy przeglądu podstawowej idei tworzenia karbaminianu BMAA w obecności jonów wodorowęglanowych, ze szczególnym uwzględnieniem aspektów chemicznych i tego, w jaki sposób proces równowagi chemicznej BMAA z jego adduktami karbaminianowymi może być niezbędny do zrozumienia molekularny mechanizm jego funkcji.
[...]

Role jonów metali na BMAA i jego adduktach - Zn2 +
Obecność metali dwuwartościowych (Mn2 +, Zn2 +, Mg2 +, Ca2 +, Cu2 +) w mózgu ma różne funkcje, takie jak aktywacja receptorów glutaminianowych, wpływ na transmisję synaptyczną, sygnalizację komórkową i jako kofaktory dla różnych enzymów w mózgu (Takeda 2003; Szewczyk 2013; Marchetti 2014). Najbardziej rozpowszechnionym metalem dwuwartościowym w mózgu jest Zn2 +. Zn2 + jest obficie obecny w swojej wolnej formie jonowej i jest niezbędnym kofaktorem dla setek enzymów (Szewczyk 2013).


BMAA jest znanym chelatorem Cu2 +, Zn2 + i Ni2 +, co sugeruje potencjał wiązania BMAA z tymi metalami dwuwartościowymi (Nunn i wsp. 1989). Glover i in. zbadali rolę wiązania BMAA z cynkiem za pomocą spektrometrii masowej (Glover i in. 2012). Szczegółowe badania spektroskopii masowej w połączeniu z NMR i wstępnym modelowaniem obliczeniowym sugerują możliwą zniekształconą czworościenną geometrię koordynacji; nie było możliwe jednoznaczne określenie konformacji kompleksu Zn (BMAA) 2 (Glover i in. 2012). Prawdopodobnie Zn2 + może koordynować z BMAA, powodując utworzenie kompleksu Zn (BMAA) 2, podobnego do tego z Cu (BMAA) 2, tworząc kompleks o czterech współrzędnych, w którym każdy aminokwas wiąże się przez oba atomy N (Nunn i O „Brien 1989). Mechanizm wiązania BMAA z Zn2 + jest nadal nieznany, ale ponieważ BMAA i dwa addukty karbaminianowe są obecne w warunkach fizjologicznych, możliwe jest, że jeden z adduktów karbaminianowych BMAA wiąże Zn2 + zamiast wolnego BMAA. Te eksperymenty zapewniłyby wgląd w zdolność BMAA do chelatowania Zn2 +, prowadząc w ten sposób do potencjalnego mechanizmu transportu BMAA i drugiej ścieżki efektów neurodegeneracyjnych (zakłócenie CuZnSOD)."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » sobota 28 gru 2019, 11:52

https://www.researchgate.net/publicatio ... ippocampus

toxicological sciences 130(2), 391–404 (2012)
doi:10.1093/toxsci/kfs241
Advance Access publication August 7, 2012

Neonatal Exposure to the Cyanobacterial Toxin BMAA Induces Changes
in Protein Expression and Neurodegeneration in Adult Hippocampus
Oskar Karlsson,*,
†,1
Anna-Lena Berg,‡ Anna-Karin Lindström,‡ Jörg Hanrieder,* Gunnel Arnerup,‡ Erika Roman,*
Jonas Bergquist,§ Nils Gunnar Lindquist,* Eva B. Brittebo,* and Malin Andersson*
*Department of Pharmaceutical Biosciences, Uppsala University, 751 24 Uppsala, Sweden; †Department of Environmental Toxicology, Uppsala University,
752 36 Uppsala, Sweden; ‡AstraZeneca R&D Södertälje, Safety Assessment, 151 85 Södertälje, Sweden; and §Department of Physical and Analytical
Chemistry, Uppsala University, 751 24 Uppsala, Sweden
1
To whom correspondence should be addressed. Fax: +46-184714253. E-mail: oskar.karlsson@farmbio.uu.se.
Received March 14, 2012; accepted July 30, 2012

Toksyna cyjanobakteryjna β-N-metyloamino-1-alanina (BMAA)
zaproponowano, aby przyczyniała się do choroby neurodegeneracyjnej.
Wcześniej informowaliśmy o selektywnym przyjmowaniu BMAA w
hipokamp noworodkowy myszy i to narażenie w okresie noworodkowym powoduje zaburzenia uczenia się i pamięci u dorosłych
szczury
Celem tego badania była charakterystyka efektów w mózgu
6-miesięcznych szczurów leczonych noworodkowo (w dniach 9–10 po urodzeniu)
glutamatergiczny BMAA. Zmiany białek zbadano za pomocą
nowatorska technika jonizacji desorpcji laserowej wspomaganej matrycą
(MALDI) obrazująca spektrometria masowa (IMS) do bezpośredniego obrazowania
białek w kriosekcjach mózgu i zmianach histologicznych
badane za pomocą immunohistochemii i histopatologii. Te
wyniki wykazały długoterminowe zmiany, w tym zmniejszoną ekspresję białek uczestniczących w metabolizmie energetycznym i wewnątrzkomórkowym
sygnalizacja w dorosłym hipokampie w dawce (150 mg / kg), która dała
brak zmian histopatologicznych w tym obszarze mózgu. Rozwojowy
ekspozycja na wyższą dawkę (460 mg / kg) wywołała również zmiany w
ekspresja S100β, histonów, wiązania wapnia i kalmoduliny
białka i białka wiążące nukleotydy guaniny. W tej dawce
widoczne były ciężkie uszkodzenia dorosłego hipokampa, w tym zwyrodnienie neuronów, utrata komórek, złogi wapnia i astroglioza.
Dane pokazują subtelne, czasem zależne od dawki, ale
trwałe efekty niższej noworodkowej dawki BMAA u osoby dorosłej
hipokamp sugerujący, że BMAA może potencjalnie przeszkadzać
wiele procesów podczas rozwoju. Wykrywanie BMAA
w owocach morza podkreśla znaczenie oceny wielkości
ekspozycja człowieka na tę neurotoksynę.

Słowa kluczowe: ALS / PDC; α-synukleina; zwapnienie neuronalne;
Obrazowa spektrometria masowa MALDI; proteomika; hipokamp;
CA1.
Sinice (sinice) wytwarzają kilka toksyn
związane z niekorzystnymi skutkami zdrowotnymi u zwierząt i ludzi.
Ostatnie doniesienia wskazują, że większość cyjanobakterii może wytwarzać neurotoksyczny aminokwas niebiałkowy β-N-metyloaminolo-alaninę (BMAA) (Banack i in., 2007; Cox i in., 2005).
Sinice są wszechobecnymi mikroorganizmami zdolnymi do
ogromny wzrost liczby (kwitnienie glonów) w różnych typach
wód na całym świecie, w których wykryto BMAA
kilka systemów wodnych, w tym umiarkowane ekosystemy wodne
(Caller i in., 2009; Esterhuizen and Downing, 2008; Metcalf
i wsp., 2008). Rekreacyjna aktywność wody jest podstawową przyczyną
narażenia na cyjanotoksynę oprócz skażonej żywności i
woda pitna (Freeman, 2010; Valerio i in., 2010). Obecność BMAA w mięczakach i rybach wykorzystywanych do spożycia przez ludzi sugeruje, że BMAA może ulegać bioakumulacji w żywności wodnej
łańcuchy (Brand i in., 2010; Jonasson i in., 2010).
Sugeruje się zaangażowanie dietetycznej ekspozycji na BMAA
w etiologii stwardnienia zanikowego bocznego / zespołu parkinsonizmu i otępienia (ALS / PDC) na wyspie Guam (Banack
i Cox, 2003; Spencer i in., 1987), ale rola BMAA
w chorobie neurodegeneracyjnej pozostaje kontrowersyjna (Steele i
McGeer, 2008). Neurotoksyna gromadzi się w ziemi
ludzki łańcuch pokarmowy na wyspie i według doniesień jest obecny
w tkance mózgowej pacjentów z ALS / PDC (Banack i Cox, 2003;
Murch i in., 2004). Zgłoszono również obecność BMAA
w mózgach pacjentów z chorobą Alzheimera i pacjentów z ALS
(Murch i in., 2004; Pablo i in., 2009), ale jak dotąd analityczny
dane są w konflikcie (Montine i in., 2005; Snyder i in., 2009).
Ponadto występuje związek między sinicami
New Hampshire i rozwój ALS niedawno
sugerowane (Caller i in., 2009).
Nasze wcześniejsze badania autoradiograficzne wykazały, że 3
Radioaktywność pochodząca z H-BMAA została przeniesiona na całą
bariera krew-mózg u noworodków, z preferencyjnym wychwytem
w hipokampie i prążkowiu (Karlsson i in., 2009b).
Natomiast przeniesienie BMAA do dorosłego mózgu gryzoni miało miejsce
mniej wyraźna i nie zaobserwowano regio-selektywnej lokalizacji
(Karlsson i in., 2009a; Smith i in., 1992). Mieszany glutaminian
uważa się, że agonista receptora BMAA ma niską neurotoksyczność
potencja u dorosłych gryzoni (Karamyan i Speth, 2008; Perry i in.,
1989). Jednak niedawno informowaliśmy o tym narażeniu
BMAA w okresie noworodkowym (dni poporodowe [PND] 9–10)
spowodował zaburzenia uczenia się przestrzennego i pamięci w wieku dorosłym
(Karlsson i in., 2009c, 2011). Okres noworodkowy jest krytyczny
faza rozwoju mózgu i zaburzenia procesów rozwojowych mogą objawiać się jako trwałe zmiany u dorosłych
(Eriksson, 1997; Eriksson i in., 2000). Aby zrozumieć
mechanizmy indukowanych przez BMAA zmian neurobehawioralnych,
więcej badań dotyczących wpływu BMAA na hipokamp
potrzebne, ponieważ ten obszar mózgu jest niezbędny do nauki i pamięci.

W tym badaniu zastosowaliśmy desorpcję laserową wspomaganą matrycą
Obrazowanie metodą spektrometrii mas z obrazowaniem jonizacyjnym (MALDI) (IMS)
poszukiwanie zmian białek indukowanych przez BMAA w różnych mózgach
regiony dorosłych szczurów po ekspozycji noworodków na BMAA.
MALDI IMS ma zdolność analizowania kilku białek
jednocześnie, a siła klucza w porównaniu z nie-IMS
metody to możliwość wspólnego nadawania bezpośredniej lokalizacji przestrzennej
z ilościowymi szacunkami analitów (Caprioli i in.,
1997). W drugiej części badania wykorzystaliśmy dostępne kriosekcje z badania MALDI IMS w celu scharakteryzowania histologicznego
zmiany w hipokampie. Wyniki pokazują, że BMAA
indukowane zmiany długoterminowe, w tym zmniejszoną ekspresję
białka biorące udział w metabolizmie energii i sygnalizacji wewnątrzkomórkowej u dorosłego hipokampa w dawce (150 mg / kg)
brak zmian histopatologicznych w tym obszarze mózgu. Rozwojowy
ekspozycja na wyższą dawkę (460 mg / kg) wywołała zmiany w
ekspresja S100β, histonów, białek wiążących wapń i kalmodulinę, a także białek wiążących nukleotydy guaniny. W
ta dawka, poważne zmiany w dorosłym hipokampie, w tym
zwyrodnienie neuronalne"
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » sobota 28 gru 2019, 12:37

Zaburzenia uporządkowania melanin w substantia nigra

https://fr.wikipedia.org/wiki/Syndrome_de_Guam

"Etiologia
Mechanizm choroby jest złożony i wciąż słabo poznany.
Podczas autopsji w mózgu stwierdzono zwyrodnienia neurofibrylarne, bardzo podobne do tych w mózgach pacjentów z chorobą Alzheimera, ale z jeszcze większym zwyrodnieniem neurofibrylarnym.

Według Sacksa w istocie czarnej (lub czarnej substancji, zwanej także locus niger, jądrze układu nerwowego zlokalizowanym na poziomie śródmózgowia i leżącym na nim diencefalonie) „wiele komórek jest jasnych i odbarwionych. Istnieje wiele reakcji glejowych i stosy nieuporządkowanych pigmentów. Przy największym powiększeniu występuje duża liczba splątków neurofibrylarnych, gęste zabarwienie, zwinięte masy, luki w zniszczonych komórkach nerwowych ”. Patrząc na „inne próbki układu nerwowego (podwzgórze, rdzeń kręgowy lub kora), wszystkie były pełne splątków neurofibrylarnych. Zwyrodnienie neurofibrylarne było wszędzie ", z wyglądu, jak w tkance nerwowej charakteryzującej parkinsonizm postencefalityczny, a także bardzo podobne do zwyrodnienia neurofibrylarnego obserwowanego w chorobie Alzheimera (chociaż z innym rozkładem i gęstością zwyrodnienia inaczej).

Ten proces zwyrodnienia neurofibrylarnego może wyjaśnić objawy, ale wciąż pozostaje wiele do odkrycia na temat przyczynowych zwyrodnień, ich nasilenia i postępu. Biorąc pod uwagę anatomopatologiczne i objawowe podobieństwa między tymi chorobami, zastanawialiśmy się nawet, czy zespół Guam i choroba Alzheimera, niektóre zespoły postcefalityczne nie byłyby wariantami tej samej choroby, być może wirusowymi.

Wiek początku wydawał się zwiększać, bez wzrostu liczby przypadków u dorastających dziewcząt i prawie żadnych przypadków po dwudziestce, co można retrospektywnie wytłumaczyć zniknięciem nietoperzy owocowych i spadkiem liczby cykasów, ale wydaje się, że że czasami jedna forma choroby dominowała przez dekadę, a następnie inna przez następną dekadę. Różnice te nie zostały jednak dokładnie policzone, co utrudnia interpretację epidemiologiczną.

Leczenie, opieka
Nigdy nie znaleziono skutecznego leku na tę chorobę.

Czasami pacjentom podawano L-DOPA w celu złagodzenia niektórych objawów, ale pacjenci odnieśli jedynie kilka godzin poprawy całkowitego porażenia i sztywności kończyn.

Kiedy choroba ta stała się pierwszą przyczyną śmierci Chamorro, to rodziny były głównymi opiekunami, zwykle w domu.

Rozwój badań
Hipotezy zbadane przez badanie koncentrowały się głównie na 3 punktach:

możliwe predyspozycje genetyczne.
Jest to pierwsza droga, która została zbadana, a pierwsza została obalona, ​​nie znaleziono żadnego „Mendeleicznego” związku między chorobą, osobami i ich rodzinami. Ponadto żaden Chamorro, który wychował się poza Guamem, nie zgłosił choroby, a niektórzy nie-Chamorro, którzy przenieśli się na wyspę i przyjęli tradycyjne nawyki kulinarne34.
rola nasion i owoców cykasów oraz ich zawartość BMAA.
Podczas gdy roślina była nadal powszechna na wyspie, jej nasiona tradycyjnie mielono, aby uzyskać mąkę zwaną „fadang”, używaną do wyrobu rodzajów tortilli lub pierogów. Mąka była kilkakrotnie moczona i czyszczona, ponieważ naturalnie niezwykle toksyczna (jak te z innych gatunków tego samego rodzaju); artykuł cytowany przez Miller25 opisuje, że bydło pijące wodę z pierwszego mycia padło „martwe na miejscu”. Przeprowadzono wiele badań dotyczących hipotezy, że populacja może zostać zatruta przez źle umytą mąkę (rzekomą toksynę, cykasynę, zidentyfikowano w latach 50. XX wieku), ale hipotezy tej nie można było poprzeć, zwłaszcza, że ​​poprzednie pokolenia Chamorros, które zjadły tę samą mąkę, nie były ani ofiarami gwałtownej trucizny, ani - a priori - zespołu Guam. Ponadto cykazyna jest jednym z najsilniejszych czynników rakotwórczych znanych w tym czasie i nie zaobserwowano nowotworów, ale wiele problemów neurologicznych.
Dziesięć lat później, około 1960 r., Brytyjscy biochemicy zidentyfikowali kolejną toksyczną substancję, beta-N-metyloamino-lewoalaninę lub BMAA. I spożywając tę ​​toksynę przez zwierzęta laboratoryjne (małpy), okazuje się, że te małpy faktycznie rozwijają objawy ALS-PDC, a tym samym lytic-bodig. Jednak podczas analizy mąki przygotowanej i spożywanej przez Chamorros nigdy nie znaleziono BMAA w ilości wystarczającej do wywołania choroby u małp lub innych zwierząt.

zanieczyszczenie łańcucha pokarmowego poprzez spożywanie mięsa nietoperzy owocożernych.
To ostatnia i najbardziej prawdopodobna hipoteza wysunięta przez Paula Alana Coxa i Olivera Sacksa po spojrzeniu na łańcuch pokarmowy Chamorros 3. To nie mąka, ale mięso nietoperzy zjadających nasiona cykasów, które byłyby sporne. Stwierdzono, że nietoperze bioakumulują BMAA w tłuszczach i zjadają nawet kilka nietoperzy narażonych na dawkę BMAA porównywalną z wywołującymi objawy choroby w modelu zwierzęcym. Cox zauważył również, że po zmniejszeniu spożycia nietoperzy jedzących owoce choroba ustąpiła35.
Obecnie najbardziej akceptowana hipoteza
Jest to wspierane przez rosnącą liczbę wskaźników i dowodów na czynnik środowiskowy (toksyna ulegająca bioakumulacji).

Ta nietypowa choroba byłaby co najmniej w dużej mierze wywołana przewlekłym zatruciem przez neurotoksyny bakteryjne bioakumulowane przez łańcuch troficzny, z dwoma niezbędnymi ogniwami, którymi są 1) owoce i nasiona rośliny drzewiastej (a dokładniej Cycas, Cycas micronesica ) oraz 2) dziczyzna lub świnie karmione tymi owocami.

Co więcej, w latach 1980–1990 choroba (w liczbie zgłaszanych co roku nowych przypadków) silnie ustąpiła, podczas gdy tradycyjne święta nietoperzy ustały (a nietoperz sam zniknął a priori ofiarą nadmiernej eksploatacji populacji przez polowanie) oraz że same sagowce prawie zniknęły na wyspie Guam oraz w pobliskich wyspach lub archipelagach (cykasy te są klasyfikowane jako „gatunki zagrożone wyginięciem”). Inni autorzy uważają, że pojawienie się wody pitnej mogło również przyczynić się do zmniejszenia choroby.

Niektóre elementy pozostają niepokojące, wywołując:

pojawiająca się choroba XX wieku, ponieważ nic w literaturze na temat historii Chamorros nie przypomina niczego, co przypominałoby zespół Guam przed początkiem XX wieku. Wręcz przeciwnie, ludzie ci zostali opisani jako bardzo zdrowi, a ich członkowie żyli staro. Dopiero w 1904 r. Odnotowano zgony z powodu paraliżu, a od 1940 do 1960 r. Paraliż ten stał się główną przyczyną śmierci dorosłych Chamorros (patrz ryc. 36).
możliwe połączenie genetycznych czynników ryzyka specyficznych dla populacji tubylczej i jednego lub więcej czynników środowiskowych lub behawioralnych sprzyjających zwiększonej wrażliwości na tę toksynę (pomyśleliśmy o następstwach wojny, ponieważ wyspa cierpiała również z powodu drugiej wojny na całym świecie, z naturalnie bogatymi glebami aluminiowymi - na wyspie znajduje się kopalnia boksytu, a ten metal był podejrzewany o neurotoksyczność…)
Ślad podatności genetycznej jest prawdopodobny, ponieważ populacja Guam przeszła kilka poważnych wydarzeń w ostatnim okresie historycznym. Chamorros, rzekomo pochodzące z archipelagu malezyjskiego, są na wyspie od 1527 rpne. Ich pierwsze spotkanie z Europejczykami ma się odbyć w 1521 r., Kiedy Magellan wylądował w pobliżu wioski Umatac na południu Guam. Populację Chamorro oszacowano następnie na około 50 000 osób38. W 1668 r. Chamorros padły ofiarą ludobójstwa (prawdopodobna przyczyna „wąskiego gardła” pod względem różnorodności genetycznej w populacji), a w 1710 r. Prawie nie było już Chamorros na wyspie Guam. Przez ponad dwa stulecia Chamorros padali ofiarą wojny z Hiszpanami (1675–1693), dwoma tajfunami (1621 i 1693), a także chorobami zakaźnymi wprowadzonymi przez Europejczyków (w tym epidemią ospy), która praktycznie eksterminowano mieszkańców wyspy, pozostawiając w 1783 r. tylko 1500 ocalałych Chamorros39. Ten upadek ludności został zrekompensowany wkładem filipińskich robotników, z których wielu osiedliło się na wyspie, mieszając swoje geny z genami populacji, oprócz małżeństw lub mieszanych relacji Chamorros z hiszpańskimi żołnierzami meksykańskimi hiszpańska armia okupacyjna oraz różne grupy korsarzy, wielorybników lub piratów prowadzące do tak zwanej populacji neo-Chamorro z pulą genów silnie odnowionych od końca XIX wieku40. Populacja ta pozostała względnie stabilna genetycznie i znacznie wzrosła w XX wieku. Jednak przed początkiem XX wieku kronikarze nigdy nie zgłosili choroby endemicznej wywołującej zespół Guam.
Inna hipoteza była taka, że ​​z powodu gleby ubogiej w wapń i magnez, nadczynność przytarczyc sprzyjałaby odkładaniu się wapnia i glinu w neuronach, dopóki import żywności nie zmieni tej sytuacji5. Ale wtedy powinno to również wpłynąć na poprzednie pokolenia ...
Problemy zdrowotne i ekologiczne
Zrozumienie tego zespołu i jego etiologii może rzucić światło na inne zjawiska, które nasilają choroby neurodegeneracyjne.
Ponadto nienormalne rozkwity sinic, czasem masywneh, coraz częściej obserwowanych w słodkich wodach powierzchniowych w strefach umiarkowanych, w tym w jeziorach lub zbiornikach zapór wykorzystywanych do produkcji wody pitnej, potwierdzając hipotezę, że jest to „bakteryjny czynnik środowiskowy” dla ALS lub innych chorób neurodegeneracyjnych, które mogą mieć ogromne konsekwencje dla bezpieczeństwa zdrowotnego
31."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 12 sty 2020, 14:45

https://www.sott.net/article/250909-Sto ... -Illnesses
"Burza „przebudzonych” transpozonów może powodować patologie komórek mózgowych w ALS i innych chorobach

ScienceDaily
Czw., 06 września 2012 15:43 UTC
Zespół neuronaukowców i informatyków z Cold Spring Harbor Laboratory (CSHL) donosi o znaczących postępach w próbach zrozumienia związku między transpozonami - sekwencjami DNA, które mogą przeskakiwać w genomie, potencjalnie powodując ogromne szkody - i mechanizmami zaangażowanymi w poważne zaburzenia neurodegeneracyjne, w tym ALS (stwardnienie zanikowe boczne, znane również jako choroba Lou Gehriga), FTLD (zwyrodnienie płata czołowo-skroniowego) i choroba Alzheimera.

Dokładna analiza wcześniej niezanalizowanych danych genomu doprowadziła dr Joshua Dubnau i współpracowników z CSHL do odkrycia choroby, która może pomóc w wyjaśnieniu tych i innych patologii neuronalnych. Jak donosi zespół 6 września w czasopiśmie PLoS ONE, sygnatura ta prowadzi do hipotezy, że uśpione transpozony budzą się w genomie, wywołując ekwiwalent burzy transpozonowej w niektórych komórkach mózgu, zdolnej do spowodowania śmierci komórki.

Transpozony - często nazywane przez naukowców elementami transponowalnymi lub TE - są wspólnie rozumiane jako zajmujące dużą część (~ 40%) materiału genetycznego organizmów wielokomórkowych, w tym ludzi. Większość TE to skamieliny genomowe, skutecznie nieaktywne. Mniejsza część TE zdolnych do aktywacji jest zwykle tłumiona przez różne komórkowe mechanizmy obronne, które ewoluowały wraz z życiem przez eony czasu, aby zapobiec nagłym przegrupowaniom (tj. Mutacjom) materiału genetycznego.

Zespół Dubnau, we współpracy z zespołem asystentem CSHL, profesorem dr Molly Hammell, ekspertem w dziedzinie bioinformatyki i współautorem nowego artykułu, zaintrygowały ostatnie badania wskazujące, że niektóre elementy transpozycyjne są aktywne w komórkach mózgu podczas neurogenezy , proces, w którym rodzą się nowe neurony, a także podczas normalnego rozwoju mózgu.

Postulują, że ruchome fragmenty DNA w jakiś sposób unikają mechanizmów, które normalnie je ograniczają, w niektórych neuropatologiach. Z tego powodu postanowili przeczesać obszerne zbiory danych w celu uzyskania dowodów na szczególny rodzaj interakcji: wiązanie białka zwanego TDP-43 z „wiadomościami” RNA skopiowanymi z części genomu zajmowanych przez TE.

TDP-43 jest wszechstronnym białkiem, o którym wiadomo, że wiąże się zarówno z DNA, jak i RNA w komórkach. Wiadomo, że kumulacje białek i RNA, które w znacznym stopniu obejmują TDP-43, mają przyczynową rolę w patologii ALS. Wiadomo również, że TDP-43 jest związany z FTLD, stanem, w którym zanikają płaty czołowe i skroniowe mózgu. „Akumulacja TDP-43 w tym, co nazywamy„ ciałkami inkluzyjnymi ”w cytoplazmie komórki, jest wspólną patologiczną cechą w szerokim spektrum zaburzeń neurodegeneracyjnych, w tym w ALS i FTLD”, mówi Dubnau.

Naukowcy z CSHL zauważyli, że TDP-43 był związany z RNA pochodzącymi z transpozonu w trzech niezależnych, publicznie zarchiwizowanych zbiorach danych genomowych z próbek szczurów, myszy i ludzi. Oddzielne badania ujawniły, że ten związek białka wiążącego i transkryptów pochodzących z TE był mniej powszechny w komórkach mózgowych pacjentów z FTLD w porównaniu do zdrowych osób. W dwóch różnych modelach myszy z dysfunkcją TDP-43 zaobserwowali również, że liczba zaobserwowanych wiadomości RNA pochodzących z TE była znacznie wyższa.

„Łącząc wszystkie te obserwacje” - mówi Dubnau - „sugerujemy teraz, że TDP-43 zwykle działa w celu wyciszenia lub stłumienia ekspresji potencjalnie szkodliwych transpozonów. Gdy funkcja TDP-43 jest zagrożona, te elementy mobilne ulegają nadmiernej ekspresji. I to, hipotezujemy, mogą przyczyniać się do toksycznych skutków leżących u podstaw patologii, które obserwujemy w ALS, FTLD i być może w innych stanach neurodegeneracyjnych ”.

Obecne badania przeprowadzone przez zespół CSHL mają na celu rozwinięcie tych związków, a w szczególności ustalenie, jak to ujął Dubnau, „czy uwolnienie transpozonów jest przyczyną lub konsekwencją neurodegeneracji, o której wiemy, że jest związana z akumulacją TDP-43, w te druzgocące choroby ”.

Prace te były wspierane przez zewnętrzne wsparcie badań DART LLC dla laboratorium Dubnau, a także przez National Institutes of Health (TR01 5R01NS067690-03).

Referencje czasopisma:

Wanhe Li, Ying Jin, Lisa Prazak, Molly Hammell, Josh Dubnau. „Elementy transpozycyjne w zaburzeniach neurodegeneracyjnych, w których pośredniczy TDP-43.” PLoS ONE, 2012; 7 (9): e44099 DOI: 10.1371 / journal.pone.0044099"
0 x



Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16908
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: songo70 » czwartek 16 sty 2020, 20:29

MND- czyli Stwardnienie Boczne Zanikowe, wczoraj w wiadomościach było o nowej metodzie spowalniania choroby, tyle usłyszałem.

Metoda jest eksperymentalna jednak daje nadzieje pacjentom dla których do tej pory,-
nie ma w zasadzie żadnego lekarstwa.

https://youtu.be/MzGk1ToQzuQ
0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » sobota 18 sty 2020, 18:04

Pekany, hikany i rózne gatunki orzechów są w Polsce dostępne
U mnie Carya ovata rośnie ponad 10 lat w ogrodzie , ale jeszcze nie owocował, bo brakuje sąsiadów.

https://derenjadalny.com/oferta/orzesznik-carya

https://www.sott.net/article/210427-Pec ... Protection

"Pekany zapewniają ochronę neurologiczną

Eurekalert.org
Śr., 09 cze 2010 15:43 UTC

Lowell, MA - Według nowych badań na zwierzętach opublikowanych w bieżącym numerze Current Topics in Nutraceutical Research, spożywanie około garści pekanów każdego dnia może odgrywać rolę w ochronie układu nerwowego. Badanie przeprowadzone w Center for Cellular Neurobiology na University of Massachusetts Lowell sugeruje, że dodanie pekanów do diety może opóźnić postęp zwyrodnienia neuronów ruchowych związanych z wiekiem. Może to obejmować choroby takie jak stwardnienie zanikowe boczne (ALS), znane również jako choroba Lou Gehriga.

Badacze sugerują, że witamina E - naturalny przeciwutleniacz występujący w pekanach - może stanowić kluczowy element ochrony neurologicznej wykazanej w badaniach. Przeciwutleniacze są składnikami odżywczymi znajdującymi się w żywności, która pomaga chronić przed uszkodzeniem komórek, a badania wykazały, że mogą pomóc w walce z chorobami takimi jak choroba Alzheimera, Parkinsona, rak i choroby serca. Według Departamentu Rolnictwa USA (USDA) orzechy pekan są najbardziej bogate w przeciwutleniacze orzechy drzewne i znajdują się w pierwszej piętnastce wśród produktów spożywczych o największej zdolności przeciwutleniającej.

„Te odkrycia sugerują, że regularne spożywanie pekanów może zapewnić znaczące korzyści odżywcze i przeciwutleniające dla twojego organizmu” - powiedział dr Thomas B. Shea.

Dr Shea i jego zespół badawczy przeprowadzili szereg badań laboratoryjnych na trzech grupach myszy specjalnie wyhodowanych, aby wykazać silny spadek funkcji neuronu ruchowego, które są powszechnie stosowane w badaniach ALS. Każda z trzech grup była karmiona dietą kontrolną lub jedną z dwóch diet zawierających różne ilości pekanów mielonych w pożywieniu. Zastosowano standardowe metody testowania w celu ustalenia, jak dobrze myszy uzyskały ocenę w stosunku do funkcji neuronu ruchowego, zarówno przed, jak i po podaniu jednej z trzech diet.

Myszy z dietą uzupełnioną pekanami, która wykazywała znaczne opóźnienie spadku funkcji motorycznych w porównaniu do myszy nieotrzymujących pekanów. Myszy jedzące dietę z największą ilością orzechów pekan (0,05%) wypadły najlepiej. Obie grupy pekanów wypadły znacznie lepiej niż te, których dieta nie zawierała pekanów. Wynik oparto na tym, jak myszy radziły sobie w wysoce specyficznych testach, z których każda porównywała myszy na diecie kontrolnej z myszami spożywającymi diety wzbogacone w pekan.

„Zdrowe odżywianie nie musi oznaczać jedzenia bez smaku” - powiedziała Beth Hubrich, zarejestrowana dietetyk w National Pecan Shellers Association. „Orzeszki pekan są smacznym dodatkiem do zdrowej diety, a badania naukowe nadal wykazują, że są one również dobre dla Ciebie”.

Hubrich powiedział, że zjedzenie garści pekanów zapewni również ponad 19 witamin i minerałów, w tym witaminę A, kwas foliowy, wapń, magnez, fosfor, cynk i kilka witamin z grupy B. Orzechy pekan są naturalnie wolne od cholesterolu i sodu."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » czwartek 23 sty 2020, 22:00

https://www.sott.net/article/197619-Fac ... -Sclerosis

"Czynniki z typowych ludzkich bakterii mogą wywołać stwardnienie rozsiane

Science Daily
Wt, 24 listopada 2009 05:55 UTC
Obecne badania sugerują, że zwykła bakteria jamy ustnej może zaostrzyć chorobę autoimmunologiczną. Stwardnienie rozsiane (SM), choroba, w której układ odpornościowy atakuje mózg i rdzeń kręgowy, dotyka prawie 1 na 700 osób w Stanach Zjednoczonych. Pacjenci ze stwardnieniem rozsianym mają wiele objawów neurologicznych, w tym osłabienie mięśni, trudności w poruszaniu się i trudności w mowie.

Porphyromas gingivalis, powszechna bakteria jamy ustnej u ludzi, wytwarza unikalny rodzaj lipidowych, fosforylowanych dihydroceramidów (DHC), które wzmacniają odpowiedzi zapalne. Lipidy te są również prawdopodobnie wytwarzane przez bakterie występujące w innych częściach ciała, w tym w przewodzie pokarmowym. Aby ustalić, czy te lipidy akcentują uszkodzenia spowodowane przez układ odpornościowy w chorobach autoimmunologicznych, badacze pod kierunkiem Roberta B. Clarka i Franka C. Nicholsa z Centrum Zdrowia University of Connecticut podawali fosforylowane DHC w mysim modelu MS. Nasilenie choroby znacznie wzrosło poprzez dodanie tych lipidów w sposób zależny od aktywacji układu odpornościowego. Dane te sugerują, że fosforylowane DHC z bakterii powszechnie występujących u ludzi mogą wywoływać lub zwiększać nasilenie chorób autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane.

Autorzy twierdzą, że „chociaż jasne jest, że układ odpornościowy u większości osób ma potencjał do atakowania tkanek własnych, czynniki„ przechylające ”, które inicjują i propagują choroby autoimmunologiczne, takie jak stwardnienie rozsiane, tylko u pewnej grupy osób, pozostają nieznane. Ogólnie , [ich] wyniki stanowią pierwszy opis, że fosforylowane DHC pochodzące od pospolitych ludzkich bakterii są zdolne do nasilenia chorób autoimmunologicznych ”. Zatem lipidy te mogą działać jako czynniki „przechylające”, odgrywając wcześniej nierozpoznaną rolę w inicjowaniu lub zaostrzaniu ludzkich chorób autoimmunologicznych. W przyszłych badaniach dr Clark i współpracownicy planują scharakteryzować wpływ fosforylowanych DHC na określone komórki układu odpornościowego oraz określić, w jaki sposób i gdzie te lipidy są osadzane w tkankach w całym ciele. Oprócz roli tych lipidów w wyzwalaniu i pogarszaniu MS, autorzy uważają, że fosforylowane DHC mogą potencjalnie służyć zarówno jako nowe markery aktywności choroby SM, jak i nowe cele interwencji terapeutycznej.

Komentarz: Sprawdź, czego Twój lekarz może nie powiedzieć o zaburzeniach autoimmunologicznych, Stephen B. Edelson, aby uzyskać więcej informacji na temat zaburzeń autoimmunologicznych i ich alternatywnych podejść."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » wtorek 28 sty 2020, 20:47

https://therenegadepharmacist.com/stem-cell-benefits/

"KORZYŚCI Z KOMÓREK MACIERZYSTYCH

Korzyści dla komórek macierzystych są nieograniczone, ponieważ można je wykorzystać do leczenia różnych chorób i zaburzeń. Fakt, że komórki macierzyste mogą potencjalnie leczyć wiele innych istniejących chorób w przyszłości, oznacza, że ​​badania nad komórkami macierzystymi pozostaną w czołówce przez wiele lat.

zalety komórek macierzystych

Naukowcy na całym świecie pracują nad tym, jak komórki te różnicują się i przekształcają w wyspecjalizowane typy komórek. Pomoże to naukowcom lepiej dowiedzieć się, jak rozwija się człowiek w wyniku tej transformacji komórek.

Mówi się, że różne wady wrodzone i poważne choroby, takie jak rak, są spowodowane przez pewne wady w różnicowaniu komórek. Zrozumienie tego procesu może pomóc naukowcom nauczyć się, jak zapobiegać rozwojowi wielu z tych nieuleczalnych chorób.

Chociaż od samego początku istnieje wiele kontrowersji dotyczących etycznego wykorzystania komórek macierzystych, korzyści płynące z komórek macierzystych znacznie przewyższają kontrowersje etyczne. (x)

Co to jest terapia komórkami macierzystymi?
Terapia komórkami macierzystymi to proces, w którym komórki własne pacjenta są pobierane z organizmu w celu naprawy urazów i uszkodzonych tkanek. Komórki te są pobierane głównie z dwóch obszarów ciała:

Tkanka tłuszczowa (tkanka tłuszczowa obecna w okolicy brzucha i ud)
Szpik kostny
Jest to szybka procedura i zwykle wykonuje się ją przez wstrzyknięcie komórek w pożądany dotknięty obszar.


Korzyści dla komórek macierzystych
Nie ma ograniczeń co do korzyści płynących z komórek macierzystych oraz rodzaju problemów i chorób, które można leczyć za pomocą terapii komórkami macierzystymi. (x)

Ich wrodzona zdolność do odradzania tkanek i cofania uszkodzeń sprawia, że ​​komórki te idealnie nadają się do leczenia różnych problemów, takich jak:

Choroby układu krążenia
Wypadanie włosów
Urazy ortopedyczne
Uszkodzenia rdzenia kręgowego
Rany powstałe w wyniku operacji
Choroby neurodegeneracyjne
Cukrzyca
Korzyści dla komórek macierzystych dla chorób sercowo-naczyniowych
Mówi się, że około milion Amerykanów rocznie cierpi na zawał serca, co czyni go jedną z największych przyczyn śmierci na świecie. (x)


Choroby sercowo-naczyniowe mogą wpływać na ciśnienie krwi i przepływ krwi, powodując uszkodzenie tkanki serca i pozbawiając je tlenu. Badania pokazują, że komórki macierzyste uzyskane ze szpiku kostnego mają wielkie czynniki wzrostu, które mają nieograniczony potencjał do różnicowania się w komórki serca w celu naprawy naczyń krwionośnych i serca. (x)

Terapia komórkami macierzystymi jest obecnie stosowana w następujących chorobach sercowo-naczyniowych:

Zmniejsz tworzenie się blizn, przywraca przepływ krwi i ciśnienie krwi do normy
Odnów komórki mięśniowe, aby wyhodować nową tkankę serca
Stymuluj wzrost i naprawę naczyń krwionośnych
Zwiększ tworzenie nowych naczyń włosowatych
Ogranicz nadmierne rozciąganie komórek serca, co zapobiega udarowi serca
Leczyć obrażenia ortopedyczne
Mezenchymalne zalety komórek macierzystych są bardzo liczne w leczeniu urazów ortopedycznych, ponieważ mają zdolność do tworzenia nowych tkanek, które budują kości, chrząstki, ścięgna, tkankę tłuszczową i więzadła.

W przypadku powikłań, takich jak naprawa kości, naprawa tkanek miękkich lub wymiana chrząstki, komórki macierzyste uzyskane ze szpiku kostnego są świetne, a badania pokazują, że zmniejszają ból z powodu obrażeń, pomagają leczyć poważne obrażenia i przywracają pacjenta do normalnej zdrowej rutyny w zaledwie kilka dni. (x)

Leczyć choroby neurodegeneracyjne
Korzyści z komórek macierzystych obejmują również leczenie typowych chorób neurodegeneracyjnych, takich jak Huntington, Alzheimer i Parkinson, mówi się, że nie ma lekarstwa, ale niedawne leczenie za pomocą przeszczepu nowych komórek macierzystych wykazało, że świetnie jest tworzyć nowe neurony, komórki mózgowe i cofać szkody spowodowane urazami mózgu.

Chociaż to leczenie może nie całkowicie wyleczyć chorobę, mogą zmniejszyć objawy choroby, spowolnić jej rozwój i poprawić obwody synaptyczne. (x)

Leczenie stwardnienia rozsianego
Chociaż komórki macierzyste nie były w stanie wyleczyć każdego rodzaju stwardnienia rozsianego, różne badania kliniczne wykazały, że leczenie to jest naprawdę bardzo obiecujące.

W leczeniu stwardnienia rozsianego za pomocą terapii komórkami macierzystymi pacjenci najpierw poddawani są chemioterapii w celu zniszczenia starych dotkniętych komórek, a następnie wstrzykiwane są do organizmu pacjenta nowe, nowe komórki macierzyste, które działają na odbudowę układu odpornościowego pacjenta. Proces ten jest dość trudny, ale zalety komórek macierzystych mają nieskończony potencjał, aby pomóc w leczeniu tego zaburzenia. (x)

Leczyć rany i nacięcia
Różne badania kliniczne wykazały, że komórki macierzyste mogą pomóc we wzroście nowej tkanki skórnej poprzez poprawę produkcji kolagenu, a także zastępują bliznowatą tkankę zdrową tkanką. (x)

Osiąga się to, ponieważ korzyści z komórek macierzystych sprzyjają także gojeniu się ran poprzez zwiększenie produkcji kolagenu, który napina i wzmacnia uszkodzoną skórę i tkankę. To samo leczenie można zastosować w leczeniu urazów związanych z utratą chrząstki i kolagenu u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów.

Brak problemów z odrzuceniem odporności
Terapia komórkami macierzystymi, że my

dorosłe komórki macierzyste są pobierane od samego pacjenta. Komórki te można następnie zaprogramować w dowolny rodzaj wyspecjalizowanych komórek bez ryzyka odrzucenia przez organizm.

Ta terapia jest bardzo korzystna dla pacjentów z cukrzycą, ponieważ dorosłe komórki macierzyste można łatwo zaprogramować w komórki produkujące insulinę. To sprawia, że ​​leczenie komórkami macierzystymi jest bardzo bezpieczne, a także zmniejsza ryzyko przyjmowania leków w przyszłości, aby uniknąć powikłań.

Regeneracja tkanek
Najważniejszym zaawansowanym zastosowaniem terapii komórkami macierzystymi, która pokazuje korzyści komórek macierzystych w najlepszy możliwy sposób, jest to, że komórki te są obecnie wykorzystywane do regeneracji uszkodzonych tkanek i do hodowli całego narządu. Teraz naukowcy hodują nowe tkanki i narządy, instruując komórki macierzyste, aby różnicowały się w określony sposób.

Do tej pory, jeśli dana osoba straciła nerki, musiał przejść przeszczep. W tym celu potrzebny jest dawca i istnieje duży niedobór dawców.

Na przykład pacjenci z cukrzycą również stają przed wyzwaniami z powodu braku trzustki dostępnej do przeszczepu. Instruując komórki macierzyste, aby różnicowały się w określony sposób, mogą tworzyć komórki wytwarzające insulinę, które z czasem uległy zniszczeniu. (x)

Długość życia
Terapia komórkami macierzystymi jest również stosowana w celu zwiększenia długowieczności u ludzi i przedłużenia życia. Przeprowadzono badanie z udziałem starszych pacjentów, którym wstrzyknięto mezenchymalne komórki macierzyste. Zaobserwowano, że układ odpornościowy tych pacjentów działał znacznie lepiej. Nastąpił również wzrost czynnika martwicy nowotworów, co oznacza, że ​​wzrosła zdolność do zapobiegania infekcjom i patogenom z organizmu.

Ogólna jakość życia została poprawiona, a wysoki poziom sprawności nie tylko udowodnił, że to leczenie jest korzystne dla osób starszych, ale jest również dobrze akceptowane przez starszych i słabych pacjentów. (x)

Komórki macierzyste w leczeniu chorób krwi
Komórki macierzyste, głównie hematopoetyczne komórki macierzyste, są obecnie stosowane w leczeniu zaburzeń krwi, takich jak sierpowate, niedokrwistość, talasemia i białaczka. Naturalnie występujące krwiotwórcze zalety komórek macierzystych tych komórek obecnych w szpiku kostnym i pępowinie polegają na tym, że mają one zdolność wytwarzania nowych czerwonych krwinek odpowiedzialnych za przenoszenie tlenu, a także pomagają w wytwarzaniu białych krwinek, które są korzystne do walki z infekcjami i poprawy ogólnej odporności organizmu. (x)

Wykorzystywanie przerywanej niedotlenienia w celu stymulacji uwalniania komórek macierzystych w organizmie w celu leczenia różnych problemów
Jak sugerują badania, populacja komórek macierzystych stale maleje w miarę starzenia się człowieka, co prowadzi do ciągłego uszkodzenia różnych narządów. Wpływa również na układ odpornościowy, co powoduje ryzyko różnych zaburzeń, które wciąż są nieuleczalne, takich jak cukrzyca, zapalenie stawów, choroba Alzheimera i wiele innych. (x)

Aby wykorzystać istniejące pełne zalety komórek macierzystych, można zastosować przerywany niedotlenienie, aby zachęcić do uwalniania tych komórek ze szpiku kostnego do krwioobiegu. (x)

Istnieje wiele badań, które pokazują, że niedotlenienie może pomóc w naprawie urazu oraz w leczeniu i zmniejszaniu objawów różnych poważnych chorób. (x)

Za pomocą przerywanego niedotlenienia komórki mogą migrować w razie potrzeby i nie ma potrzeby wykonywania jakiegokolwiek skomplikowanego zabiegu, który obejmuje ekstrakcję komórek macierzystych ze szpiku kostnego, a następnie wstrzyknięcie ich w dotknięty obszar. (x)

Dolna linia
Komórki macierzyste można łatwo pobrać ze szpiku kostnego lub tkanek tłuszczowych ciała pacjenta. Te komórki macierzyste są obecnie z powodzeniem stosowane do leczenia uszkodzonej tkanki łącznej, chorób serca, problemów neurologicznych i zaburzeń ortopedycznych.

Możemy nawet zachęcać do różnicowania komórek macierzystych w naszym ciele, stosując ćwiczenia oddechowe! Oznacza to, że korzyści z komórek macierzystych są powszechnie dostępne dla każdej osoby, bez ogromnych kosztów medycznych. Zapoznaj się z tym bezpłatnym cotygodniowym webinarem, aby dowiedzieć się o tych ćwiczeniach!

Korzyści dla komórek macierzystych obejmują zwiększenie produkcji kolagenu, zwiększenie długowieczności, produkcję nowych czerwonych krwinek w celu leczenia anemii i innych zaburzeń krwi, tworzenie nowych narządów i tkanek, zmniejszanie przewlekłego bólu w przypadku urazów, zmniejszanie stosowania leków i zmniejszanie powrotu do zdrowia czas po urazie lub operacji.

 
Przez The Renegade Pharmacist | 22 kwietnia 2019 |

https://www.somabreath.com/
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » środa 19 lut 2020, 16:48

https://raypeatforum.com/community/thre ... ath.29068/

WSZYSTKIE MRI GBCA „indukują toksyczność mitochondrialną i śmierć komórek”.


Jeśli ktoś planuje mieć MRI z kontrastem, oto kilka ostatnich artykułów opublikowanych na ten temat

Marzec 2019, Nefrologia i nadciśnienie tętnicze:
Środki kontrastowe na bazie gadolinu: dlaczego nefrolodzy powinni się martwić
„Środki kontrastowe na bazie gadolinu, niezależnie od ich składu chemicznego, nie są eliminowane według czysto dwukompartmentowego modelu; każda marka przenika do przedziałów o powolnym uwalnianiu, takich jak bariera krew-mózg (i znaleziono gadolin w jądrach neuronów ośrodkowego układu nerwowego). ”
„Gadolin jest zatrzymywany w ważnych narządach… Nic więc dziwnego, że osoby z retencją gadolinu występują w szerokim zakresie objawów”.
Marzec 2019, Journal of Investigative Dermatology:
W zwłóknieniu ogólnoustrojowym „nefrogennym” pośredniczy mieloidalny receptor chemokin C-C 2
„Liczne objawy stanowiące kryteria diagnostyczne zwłóknienia ogólnoustrojowego„ nefrogennego ”występują u pacjentów narażonych na gadolin z prawidłową czynnością nerek”.
„Środki kontrastowe na bazie gadolinu indukują rekrutację komórek pochodzących ze szpiku kostnego do dotkniętych narządów”
Kwiecień 2019, The American Journal of Bioethics:
Potrzeba krajowych wytycznych dotyczących świadomej zgody na temat bezpieczeństwa GBCA
„Omawiany protokół badawczy podkreśla, w którym przypadku [National Institutes of Health] Plan działania dotyczący [środków kontrastowych na bazie gadolinu] jest niedostateczny”,

Maj 2019, radiologia dochodzeniowa:
Środki kontrastowe do rezonansu magnetycznego oparte na gadolinie wywołują toksyczność mitochondrialną i śmierć komórek w ludzkich neuronach, a toksyczność wzrasta wraz ze zmniejszoną stabilnością kinetyczną środka
„Po wielu niepewnościach, czy [środki kontrastowe na bazie gadolinu] powodują toksyczność komórkową, przedstawiamy teraz pierwsze ostateczne dowody na to, że środki te rzeczywiście indukują toksyczność mitochondrialną i śmierć komórek w hodowanych neuronach ludzkich”
„W przypadku wszystkich GBCA śmierć komórek wzrosła wraz z dawką ekspozycji…” [Jeśli twój lekarz powie ci, że będzie używać „Bezpiecznego rodzaju”, kłamią. Wszystko, co miałem, to „bezpieczny rodzaj”, a mój poziom gadolinu jest nadal podwyższony 1 rok po ostatnim wstrzyknięciu]
Maj 2019, Science of the Total Environment:
Ocena toksykologiczna antropogenicznego gadolinu w wodzie morskiej
„Narażenie na Gd silnie wpłynęło na wydajność biochemiczną… w tym zmniejszenie metabolizmu małży, indukcję stresu oksydacyjnego i neurotoksyczność”

Lipiec 2019, Toksykologia i farmakologia stosowana (obecnie w wersji zapoznawczej):
Środki kontrastowe na bazie gadolinu: Stymulatory zwłóknienia nerek indukowanego przez szpik kostny i główne czynniki zaburzające metabolizm
„Leczenie środkami kontrastowymi na bazie gadolinu prowadzi do dyslipidemii”
„Środki kontrastowe na bazie gadolinu zaburzają czynność nerek, wywołują uszkodzenia patologiczne i zwiększają zwłóknienie nerek”."

Ile milionów ludzi zostało poinformowanych, że wszystkie GBCA deponują pewną ilość gadolinu? = BRAK, dopóki FDA nie zażąda obowiązkowych ostrzeżeń dotyczących czarnej skrzynki (dla każdej marki) od maja 2018 r

Ile milionom mówi się, że jest całkowicie bezpieczny i dlatego nigdy nie pomyślałby o połączeniu kropek?

Co powoduje fibromialgię? (objawy odzwierciedlają toksyczność Bg. Fibromialgia jest tylko terminem parasolowym i prawdopodobnie ma wiele przyczyn)

Ile osób ze stwardnieniem rozsianym (lub innymi problemami), które są narażone na niezliczone zastrzyki, czy ich objawy pogorszyły się przez Gd tylko po to, by obwinić ich o stwardnienie rozsiane lub wcześniej istniejący stan?

Cała nauka wskazuje na ogromny opad, ale nie wiadomo, ile czasu zajmie jej wypłukanie. Zobacz historię Thorothast (kontrast wykorzystujący Thorium)."


3 kolejne, za którymi tęskniłem (w tym 1 z kliniki Mayo, w której stwierdzono, że środki kontrastowe z bazy Gadolinium zakłócają wyniki laboratoryjne):

Maj 2019, Raporty przyrodnicze / naukowe
Rejestrowanie specyficznych dla związków zanieczyszczeń gadolinu w wodach przybrzeżnych przez wielkie przegrzebki
„Należy pilnie ustalić stabilność obecnie stosowanych wód morskich w GBCA, szczególnie w przypadku najczęściej stosowanych makrocyklicznych GBCA, takich jak gadoterat meglumina, gadobutrol i gadoteridol. Ponieważ światowe zużycie tych cząsteczek rośnie, dane te są niezbędne do przewidywania konsekwencji zanieczyszczenia gadolinu w środowiskach przybrzeżnych i ewentualnie opracowania procesów uzdatniania wody ”

Maj 2019, Anals of Chemical Biochemistry
Środki kontrastowe na bazie gadolinu: klinicznie znacząca interferencja analityczna w analizie elementarnej ICP-MS
„W ciągu jednego roku laboratorium metali w naszej instytucji musiało anulować 42 testy surowicy selenu i 19 paneli z metalami ciężkimi z powodu potencjalnej interferencji spowodowanej przez gadolin.”
Sierpień 2019, Hipotezy medyczne
Hipoteza gadolinu dotycząca fibromialgii i niewyjaśnionego powszechnego bólu przewlekłego
„Hipoteza przedstawiona w tym artykule, wraz ze wsparciem dowodów naukowych, łączy FM i niewyjaśniony przewlekły powszechny ból zgłaszany po urazie, operacji lub chorobie medycznej z zatrzymaniem gadolinu w ciele”."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » wtorek 25 lut 2020, 13:13

http://www.kontestator.eu/klamstwa-na-t ... eContent=3
"Zauważyliśmy jeszcze jedną rzecz.

U pacjentów ze stwardnieniem zanikowym bocznym
(chorobą Charcota i Duchenne’a) również wykryliśmy

niski poziom mocznika.


Choroba ta w przeciwieństwie do stwardnienia rozsianego nie jest chorobą systemu immunologicznego.

W przypadkach stwardnienia zanikowego bocznego mamy do czynienia z defektem zdolności
do dezaktywacji wirusów z grupy odry, a w szczególności z komórkową
niezdolnością do zamiany proenzymu w enzym, zwaną popularnie SOD1.

SOD zapobiega niszczącemu działaniu toksycznych rodników tlenowych i
ciężkich metali na komórki nerwowe.

Jedno wiadomo na pewno: wielu pacjentów ze stwardnieniem zanikowym bocznym
będących pod naszą obserwacją pochodziło z rejonów, w których jest dużo samochodów z
katalizatorami.

Ta sytuacja stale się pogarsza. Wykazanie związku między samochodami wyposażonymi
w konwertory katalityczne i tą chorobą wymaga jednak jeszcze długich badań."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » piątek 13 mar 2020, 00:20

http://haidut.me/?p=882

"Niektóre przypadki ALS można wyleczyć za pomocą witaminy B2 (ryboflawina)
10 lutego 2020 r. Przez haidut
Dość fascynujące studium przypadku / raport, które pomimo wprowadzającego w błąd i zawiłego opisu, sugeruje po raz kolejny, że choroby neuronów ruchowych, takie jak stwardnienie zanikowe boczne (ALS), są jedynie poważną dysfunkcją mitochondriów / energii, którą często można bardzo łatwo naprawić. Nie jest to wcale przesada - kilka badań, o których pisałem (patrz poniżej) w ciągu ostatnich 5 lat wyraźnie pokazują, że suplementacja miedzi może być realnym leczeniem ALS z powodu silnego działania metabolicznego miedzi (jest kofaktorem dla ETC IV znany jako oksydaza cytochromu C).

https://healthcare.utah.edu/publicaffai ... wStudy.php

https://today.oregonstate.edu/archives/ ... 9s-disease

https://www.ibtimes.co.uk/als-shockingl ... fe-1540816

Tak więc, jeśli ALS jest głównie zaburzeniem funkcjonalnym / energetycznym, można oczekiwać, że inne metaboliczne składniki odżywcze również będą go leczyć / leczyć. I to dokładnie opisuje poniższe studium przypadku. Opisuje przypadek „młodzieńczego ALS”, który odpowiedział na IV witaminę B2 (ryboflawinę) przy dziennej dawce 15 mg / kg. Chociaż dawka ta wydaje się wysoka, jest ona dość bezpieczna i jest w zakresie ryboflawiny klinicznie stosowanej w leczeniu migreny (800 mg + dziennie). Jak wynika z badania, w wyniku leczenia B2 18-letni pacjent przeszedł z przymocowanego do łóżka i mechanicznego wentylatora do całkowicie niezależnej osoby dorosłej. Ale dlaczego powiedziałem, że studium przypadku wprowadza w błąd? Powiedziałem to, ponieważ pomimo zdiagnozowania u pacjenta ALS, lekarze próbują wyjaśnić to jako rodzaj rzadkiego „niedoboru transportera ryboflawiny” (RTD), który jednak nie został wykryty w badaniach. Zdobyć? Zasadniczo autorzy mówią: „Tak, diagnoza była ALS, ale tak naprawdę nie może to być ALS, ponieważ zareagowała na leczenie ryboflawiną. Tak więc, pomimo braku dowodów na to, że jest to przypadek bardzo rzadkiego zespołu RTD, nazwiemy go tak, ponieważ nie możemy pojąć, dlaczego tak proste leczenie działałoby na śmiertelną chorobę, której nikt nie wie, jak spowolnić, a tym bardziej wyleczyć ”. Chyba że cała oficjalna historia o ALS jest szaradą / idiotyzmem, a zamiast tego jest chorobą, która może być stosunkowo łatwo spowodowana zaburzeniami energetycznymi (napędzanymi czynnikami środowiskowymi, takimi jak chroniczny stres, toksyny, promieniowanie itp.), A także może być wyleczyć stosunkowo łatwo metodami, które przeciwstawiają się stresowi / toksynom i przywracają OXPHOS. Ja osobiście głosuję na to, że oficjalna wersja jest piętrowa. Nie jest to pierwszy raz, kiedy dowiadujemy się, że zostaliśmy okłamani przez lekarzy…

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32022482

„… Leczenie Ig IV podano w dawce 2 g / kg następnego dnia po jej hospitalizacji w celu leczenia potencjalnej choroby autoimmunologicznej (zespół Guillain-Barré), bez obserwowanej skuteczności. Po 1 miesiącu bez odstawienia wentylacji mechanicznej podjęto decyzję o tracheostomii i rozpoczęto badanie dużej dawki ryboflawiny na osię (15 mg / kg). Jej stan kliniczny następnie bardzo powoli poprawił się - usunięcie tracheostomii było możliwe 7 miesięcy po rozpoczęciu leczenia (M7) z przerwaniem codziennej wentylacji, ale konieczne było nocne NIV; w M16 korzystała z nocnego NIV tylko trzy noce w tygodniu; na M20 mogła całkowicie zatrzymać NIV bez objawów hipowentylacji, gdy oceniano ją po 1 miesiącu (zwłaszcza normalny pCO2 po nocnym śnie). Pojemność życiową zmierzono przy 1690 ml przy M4, zwiększono przy 2730 ml (+ 67%) przy M15. Osłabienie kończyn oczywiście nie uległo poprawie, podczas gdy badanie przewodnictwa nerwu ruchowego wykazało nieznaczną poprawę po 1 roku, głównie w kończynach dolnych (Tabela S1). Była niezależna od wszystkich codziennych czynności. ”

„… Zgłaszamy tutaj bardzo nietypową prezentację prawdopodobnego RTD: nasz pacjent nie cierpiał na jawną utratę słuchu i miał MND o późnym początku, bez oznak lokalizacji opuszki lub mostka. Zwykle w RTD: (1) wiek przy pierwszych objawach występuje wcześniej; (2) zaburzenie neuro-sensoryczne jest kluczową cechą choroby i bardzo często pierwszą manifestacją; (3) i wreszcie fenotyp neuronu ruchowego charakteryzuje się szczególnymi lokalizacjami, opuszkowymi, ale także pontinowymi z osłabieniem dolnej i górnej twarzy. Ponadto profil acylokarnityny we krwi i ryboflawina były prawidłowe u naszego pacjenta; istnieje jednak coraz więcej dowodów na to, że te nieprawidłowości biochemiczne są często nieobecne u dorosłych z RTD.5 ​​Pierwszą hipotezą diagnostyczną była młodzieńcza ALS z powodu inauguracyjnej dysfunkcji przepony związanej z rozproszonym czystym zaburzeniem neurogennym ruchowym. Pomimo braku konkretnego argumentu klinicznego lub biologicznego dotyczącego RTD, podjęto decyzję o 4 badaniach ryboflawiny, biorąc pod uwagę niezwykłe cechy ALS - bardzo młody wiek pacjenta, symetryczny wzór osłabienia i brak fascynacji. Podejrzenia RTD muszą prowadzić do wczesnego leczenia, bez oczekiwania na potwierdzenie genetyczne. 6 ″"
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 03 maja 2020, 22:39

ALS
Czy choroba zaczyna się niedoborem wit.z gr. B( B1, B12),narażeniem na metale ciężkie, ale postęp związany jest z narażeniem na CO związany z procedurami wentylacyjnymi?
Wydaje się rozsądne, że w przypadku respiratorów nalezy zawsze domagać się mierzenia poziomu tlenku węgla i stresu azotowego (kobalt/B12 jest wymiataczem rodników azotowych).
W ALS mamy niski mocznik , co może wskazywać na problemy z cyklem mocznikowym, ale też z niedoborem CO2 , który jest niezbędny do produkcji mocznika.


http://www.thedoctorwillseeyounow.com/c ... t2100.html

Zatrucie tlenkiem węgla
Dr Stephen R. Thom
             
Dr. Thom jest profesorem medycyny ratunkowej i dyrektorem ds. Medycyny hiperbarycznej na University of Pennsylvania School of Medicine w Filadelfii. W ciągu ostatnich 12 miesięcy Dr. Thom nie zgłasza komercyjnych konfliktów interesów.
To śmiercionośny, bezwonny, bezbarwny i bez smaku gaz, z którym żyjemy na co dzień. Możesz umierać z tego powodu i nigdy nie wiedzieć, że coś jest nie tak. Tlenek węgla jest produktem ubocznym spalania z pieców na drewno, grzejników, samochodów. Każdego roku zabija dziesiątki tysięcy ludzi, jest źle diagnozowany i źle traktowany przez tysiące innych.

O wiele bardziej powszechne niż sądzi większość ludzi, zatrucie tlenkiem węgla występuje, gdy gazowy tlenek węgla (CO) jest wdychany w warunkach niewentylowanych.
Na całym świecie CO może być odpowiedzialne za ponad połowę wszystkich śmiertelnych zatruć

Wielu zatruciom można by zapobiec, gdyby ludzie lepiej rozumieli niebezpieczeństwa związane z CO. Na całym świecie CO może być odpowiedzialne za ponad połowę wszystkich śmiertelnych zatruć. Często wynika to z gotowania lub pracy silników spalinowych w pomieszczeniach lub z nieszczelnych systemów grzewczych. Szacuje się, że zatrucie CO jest trzecią najczęstszą przyczyną niezamierzonych zgonów w Stanach Zjednoczonych, a częstość występowania zatruć pozamacicznych waha się od 15 000 do 40 000 przypadków rocznie. Ponieważ błędna diagnoza zatrucia CO jest powszechna, rzeczywista częstość jest prawdopodobnie znacznie wyższa.

Jak CO uszkadza ciało
Kiedy wdychasz CO, dostaje się ono do krwioobiegu i zastępuje tlen, wiążąc się z hemoglobiną, zamieniając tę ​​cząsteczkę podtrzymującą życie w zabójcę: związek zwany karboksyhemoglobiną (COHb). Normalną rolą hemoglobiny jest wiązanie się z tlenem i przenoszenie go do wszystkich części ciała. Niestety CO wiąże się z hemoglobiną kilkaset razy silniej niż tlen; oznacza to, że karboksyhemoglobina ma tendencję do pozostawania w organizmie przez długi czas, co prowadzi do głodu tlenu. Jedynym sposobem na usunięcie go z krwi jest długotrwałe narażenie na świeże powietrze lub czysty tlen.

Co gorsza, ponieważ mózg reguluje oddychanie na podstawie poziomu dwutlenku węgla we krwi, a nie na ilości tlenu we krwi, ofiara zatrucia CO może łatwo stracić przytomność, nie zdając sobie sprawy, że coś jest nie tak, ponieważ mózg po prostu nie zarejestruje, że poziomy tlenu we krwi i w ciele spadają do niebezpiecznych poziomów.

Pięć podstawowych procesów zachodzi jednocześnie w ciele, które przyczyniają się do zatrucia CO:
Upośledzona dostawa i zużycie tlenu
Zakłócona równowaga tlenku azotu O2-CO
Uszkodzenie naczyń krwionośnych
Uszkodzenie układu nerwowego
Odpowiedzi układu odpornościowego podczas odzyskiwania
Upośledzona dostawa i użycie tlenu
Jak opisano powyżej, CO wiąże się z hemoglobiną. Powstałe w ten sposób tworzenie karboksyhemoglobiny (COHb) jest dobrze zrozumiałym efektem ekspozycji na CO. Wiązanie CO z hemoglobiną zakłóca dostarczanie tlenu do tkanek ciała.

Poziom tlenku węgla we krwi można określić za pomocą prostego badania krwi w celu zmierzenia karboksyhemoglobiny. Tlenek węgla jest wytwarzany naturalnie w organizmie, a także działa jako neuroprzekaźnik. Normalne poziomy karboksyhemoglobiny u przeciętnego człowieka są mniejsze niż 5%; palacze ciężkich papierosów mogą mieć nawet 9%.

Poważne problemy zdrowotne występują zwykle, gdy stężenie karboksyhemoglobiny wzrasta powyżej 25%, a poważne ryzyko śmierci z poziomem powyżej 70%. Mimo to związek między poziomami karboksyhemoglobiny a jej toksycznymi skutkami różni się w zależności od osoby. Z tego powodu poziomy karboksyhemoglobiny mówią nam więcej o stopniu narażenia niż o tym, jak poradzi sobie ofiara zatrucia w perspektywie krótko- lub długoterminowej.

Zakłócona równowaga tlenku azotu O2-CO
Nasze ciała zwykle używają tlenu, tlenku węgla i tlenku azotu. Ciało wykorzystuje wszystkie trzy z tych gazów w stałym związku ze sobą. Gdy występują podwyższone poziomy CO, równowaga ta jest zaburzona, a dodatkowy tlenek azotu, który często powstaje, może powodować dalsze skutki toksyczne.

Uszkodzenie naczyń krwionośnych
Zatrucie CO powoduje również złogi wzdłuż ścian naczyń, powodując uszkodzenie błony śluzowej naczyń krwionośnych.

Uszkodzenie układu nerwowego
Wzrosty w neuroprzekaźnikach inicjujących aktywność układu nerwowego występują w mózgu podczas zatrucia CO. Może to być spowodowane przez jeden (lub wszystkie) z trzech wymienionych powyżej składników zatrucia CO. Ta podwyższona aktywność może uszkadzać komórki nerwowe i jest tym samym rodzajem mechanizmu, który jest powiązany z udarem, urazowym uszkodzeniem mózgu i chorobami ośrodkowego układu nerwowego (CNS), takimi jak choroba Lou Gehriga i stwardnienie zanikowe boczne (ALS).


Odpowiedzi układu odpornościowego podczas zdrowienia
Inne powikłania związane z zatruciem CO mogą wystąpić podczas leczenia i powrotu do zdrowia. Uszkodzenie naczyń krwionośnych w połączeniu z innymi składnikami powyżej uszkadzają mielinę, ważne neurony powlekające białko, które pomagają szybciej przekazywać wiadomości w układzie nerwowym i mózgu. Uszkodzenie tkanek mózgowych pobudza układ odpornościowy, który reaguje, powodując
w stanach zapalnych, a to z kolei powoduje uszkodzenie mózgu. Tego rodzaju uszkodzenie mózgu zwykle występuje w okresie rekonwalescencji, powodując problemy z pamięcią i uczeniem się oraz zaburzenia ruchowe i może nie ujawnić się dopiero po kilku dniach lub tygodniach po zatruciu.

Na co zwrócić uwagę: objawy i objawy
Jeśli wiesz, czego szukać, możesz zobaczyć wczesne objawy zatrucia CO. Ból głowy, nudności i zawroty głowy to wczesne objawy. Ponieważ objawy te występują w wielu typowych schorzeniach, ofiary często pomijają diagnozę i identyfikację zatrucia CO, które zamiast przyjmować okna lub wychodzić na świeże powietrze, mogą wziąć środek przeciwbólowy. Wskazówka, że ​​ból głowy związany jest z ekspozycją na CO, polega na tym, że ustępuje on po wyjściu na zewnątrz. Często te bóle głowy występują rano, gdy ludzie budzą się ze snu w zaizolowanym domu (który ma mało świeżego powietrza) z piecem lub grzejnikiem wytwarzającym zanieczyszczenie CO. Ofiary zwykle mają przyspieszone tętno i szybkie oddychanie; ciśnienie krwi jest zmienne. W niektórych przypadkach może wystąpić zawał serca, a nawet zatrzymanie akcji serca. Rzadkim objawem jest czerwone zabarwienie i pęcherze na skórze, szczególnie gdy ofiary leżały w śpiączce przez pewien czas.

Test na zatrucie CO
Lekarze zazwyczaj mierzą poziom karboksyhemoglobiny u pacjenta (COHb), aby potwierdzić diagnozę narażenia na CO.


Wykonuje się także EKG i ekrany plazmowe, zarówno ze względu na ryzyko uszkodzenia układu krążenia z powodu CO, jak i ze względu na fakt, że osoby, które doznały ostrego uszkodzenia serca z powodu zatrucia CO, mają zwiększone ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych w ciągu następnych 10 lat . Prześwietlenie klatki piersiowej również powinno być częścią oceny ER, szczególnie w przypadku wdychania dymu.
Wskazówka, że ​​ból głowy związany jest z ekspozycją na CO, polega na tym, że ustępuje on po wyjściu na zewnątrz.

Niektóre badania donoszą o korelacji między poziomem COHb we krwi a objawami bólu głowy i zawrotów głowy wśród ofiar ze stosunkowo niskim poziomem COHb rzędu od 2 do 10%. Niestety nie istnieje wiarygodna korelacja między poziomem COHb a poważniejszymi objawami. Brak obiektywnych metod ustalania ciężkości zatrucia CO komplikuje diagnozę i leczenie. Chociaż istnieją dowody wskazujące na nieprawidłowości w mózgu po zatruciu CO, chyba że istnieją dowody krwawienia śródczaszkowego, neuroobrazowanie raczej nie pomoże w ocenie ofiary zatrucia CO.

Leczenie zatrucia CO

Awaryjna stabilizacja
Pierwszym krokiem w leczeniu osoby cierpiącej na zatrucie CO jest oczyszczenie dróg oddechowych ofiary, umożliwienie jej oddychania i zapewnienie osobie czystego tlenu. Suplementacja tlenu jest podstawą leczenia zatrucia CO. Wdychanie tlenu przyspieszy oddzielanie CO od hemoglobiny, a także dostarczy niezbędnego tlenu do głodujących tkanek ciała. Wśród badań naukowych panuje zgoda, że ​​średni czas potrzebny ofierze na pozbycie się COHb podczas oddychania powietrzem wynosi około 320 minut (5,5 godziny), ale zmierzone czasy u osób wahają się od 128 do 409 minut. U ofiar oddychających przez maskę tlenem o wysokim przepływie w 100% średni czas wynosi około dwóch godzin - 113 minut, a czas indywidualny wynosi od 27 do 464 minut.

Hiperbaryczna terapia tlenowa (HBOT) to jedyne leczenie, które poprawia wyniki w ciężkim zatruciu CO. Istnieje kilka mechanizmów działania. Przyspieszy to zastąpienie COHb tlenem. Czas potrzebny na pozbycie się nadmiaru COHb zmniejsza się do około 23 minut podczas oddychania czystym tlenem w komorze hiperbarycznej. Jednak badania na zwierzętach wskazują, że korzyści wynikające z HBOT prawdopodobnie nie są oparte na szybszym „wypłukaniu” COHb.

Udowodniono, że nawet bez leczenia tlenem sam HBOT przeciwdziała kilku szkodliwym skutkom zatrucia CO. Na przykład stwierdzono, że zwierzęta zatrute CO i leczone samym HBOT mają szybszy powrót do zdrowia sercowo-naczyniowego, niższą śmiertelność i mniejsze szanse na długotrwałe problemy neurologiczne związane z odpornością.

Podsumowanie
Zatrucie CO jest tylko częściowo wynikiem głodu tlenu z wiązania CO i hemoglobiny. CO ma kilka innych szkodliwych skutków dla organizmu, a te inne efekty są nawet ważniejsze niż pozbawienie tlenu, ponieważ powodują większość długoterminowych problemów zdrowotnych poszkodowanych przez ofiary zatrucia CO. CO zagraża życiu, powodując niewydolność serca. Urazy neurologiczne powstają na skutek braku tlenu, uszkodzenia naczyń i urazów neurologicznych.

Zdarzeniom autoimmunologicznym, które ewoluują w dniach i tygodniach po zatruciu CO, można uniknąć poprzez szybką interwencję. Istnieje wiele teoretycznych metod leczenia, które mogą przynieść korzyści ofiarom CO, ale jedynym obecnie znanym bezpiecznym i skutecznym sposobem leczenia jest tlen hiperbaryczny. Oczywiste jest również, że najlepszą interwencją jest edukacja, aby zapobiec zatruciu CO przed jego wystąpieniem.

https://raypeatforum.com/community/thre ... 1/COVID-19
i tlenek węgla
Dyskusja w „Artykuły i badania naukowe” rozpoczęta przez md_a, Dzisiaj o 11:33.

Donnay Detoxicology LLC: ludzie wytwarzają więcej CO naturalnie w
odpowiedzi na wszelkiego rodzaju infekcje płuc. Pochodzi z
indukowanego przez Heme oksydazę 1 katabolizmu białek hemowych, takich
jak hemoglobina, mioglobina i cytochromy, które uwalniają CO wraz z
równymi ilościami żelaza (który jest przekształcone do postaci
ferrytyny) i biliwerdyny (która redukuje się do bilirubiny). Donosi
się, że zarówno ferrytyna, jak i bilirubina są wysokie u pacjentów z
COVID-19, a ferrytyna jest nawet uważana za główny biomarker burz
cytokin. Ale klinicyści COVID nie testują jeszcze CO za pomocą krwi,
oddechu lub skóry, czego nie podejrzewają, ponieważ pulsoksymetry,
których używają do monitorowania nasycenia tlenem, są błędnie
oznaczone, a na wyświetlaczu pojawia się napis „O2Sat”, ale tak
naprawdę jest to suma oksyhemoglobiny + Karboksyhemoglobina +
methemoglobina (O2Hb + COHb + MetHb). Lekarze również nie zdają sobie
sprawy, że mechaniczne wentylatory powodują wzrost poziomu CO we krwi
i tkankach osób, które są na nich z jakiegokolwiek powodu [patrz
Chawla 2019], co powoduje spadek poziomu tlenu [patrz Ascha 2018],
który kończy się niewydolnością wielonarządową i ostrą śmiercią z
powodu niedotlenienia [patrz Simonsen 2018].


Tlen jest wyjątkowo toksyczny, a wdychanie wysokiego stężenia przy
wysokim natężeniu przepływu, jak to zwykle ma miejsce w karetkach
pogotowia ratunkowego i zaburzeniach oddychania przez maskę bez
rebreatheru, która zapobiega gromadzeniu się CO2, w rzeczywistości
powoduje, że ludzie wytwarzają więcej CO w naturalny sposób, i
powoduje to CO z krwi tętniczej osocze, a stamtąd do tkanek. Problem
polega na tym, że wolny CO jest znacznie bardziej toksyczny w
tkankach, gdzie powoduje ostrą hipoksyjną niewydolność wielonarządową.
https://en.wikipedia.org/wiki/CO-oximeter
Tytuł Zachorowalność i śmiertelność COVID-19 spowodowana zatruciem
endogennym tlenkiem węgla, z zaleceniami dotyczącymi badań i leczenia

Streszczenie

Aby przetestować naszą hipotezę, że nienormalne poziomy endogennego
tlenku węgla (CO) wytwarzane naturalnie przez hemooksazę-1 (HO-1) w
odpowiedzi na wszelkiego rodzaju infekcje mogą przyczyniać się do
zachorowalności i śmiertelności związanej z COVID-19, przeszukaliśmy
PubMed dla recenzowanej literatury na temat tlenku węgla i każdego z
jedenastu nieprawidłowych badań krwi, czternastu oznak i objawów oraz
pięciu śmiertelnych powikłań zakażenia COVID-19 zgłoszonych w serii
przypadków ze szpitala w Wuhan w Chinach: zespół ostrej niewydolności
oddechowej (ARDS) , ostre uszkodzenie nerek, ostre uszkodzenie serca,
arytmia i wstrząs. Znaleźliśmy doniesienia o ostrym egzogennym
zatruciu CO powodującym te same objawy, objawy i powikłania oraz
wszystkie nieprawidłowe badania krwi z wyjątkiem D-dimerów i
prokalcytoniny. Nasze wyszukiwanie wykazało również, że endogenne
poziomy HO-1 i CO korelują z tymi powikłaniami, niezależnie od
narażenia na wdychany CO.
W przeciwieństwie do literatury dotyczącej
zatrucia CO, większość badań endogennego CO interpretuje jego ścisłą
pozytywną korelację z tymi ostrymi stanami jako ochronną, a niektóre
posuwają się tak daleko, że zalecają leczenie ARDS za pomocą
wdychanego CO. Kończymy nowymi zaleceniami dotyczącymi testowania
endogennego zatrucia CO w przypadkach COVID-19 przy użyciu urządzeń
zatwierdzonych przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków, które
mogą odróżniać CO pochodzące z płuc, tętnic, żył i średniej wszystkich
tkanek, w przeciwieństwie do obecnych protokołów zatrucia CO które
mierzą tylko CO w tętnicach lub żyłach, ale nie oba. W oparciu o te
odkrycia apelujemy do klinicystów o rozpoczęcie badania poziomów CO u
pacjentów z COVID-19 i zaprzestanie monitorowania nasycenia tlenem za
pomocą konwencjonalnych pulsoksymetrów, które przeceniają nasycenie
tlenem o sumę karboksyhemoglobiny i methemoglobiny. Kończymy,
przeglądając zatwierdzone przez FDA leczenie, które może pomóc
pacjentom z COVID-19 z endogennym zatruciem CO.


Należą do nich leki na bazie cynku, które obniżają szybkość
wytwarzania endogennego CO przez hamowanie HO-1, oraz wolne od leków
urządzenia i metody, które zmniejszają całkowite obciążenie CO po
egzogennym zatruciu CO.

Wnioski

Wykazaliśmy, że 14 oznak i objawów oraz 5 często śmiertelnych powikłań
zakażenia COVID-19 zgłoszonych w reprezentatywnej serii
hospitalizowanych przypadków z Wuhan w Chinach, wszystkie są również
zgłaszane w recenzowanej literaturze na temat zatrucia CO. Wszystkie
powikłania są również niezależnie związane ze wzrostem endogennego CO.
Odkrycia te są zgodne z hipotezami, że endogenny tlenek węgla powoduje
oznaki, objawy i powikłania COVID-19, ale nie dowodzą tego, co będzie
wymagało odpowiedniego testowania przypadków i kontroli. Na szczęście
urządzenia zatwierdzone przez FDA do nieinwazyjnego punktowego i
ciągłego testowania poziomów CO w czasie rzeczywistym są już szeroko
rozpowszechnione wśród szpitali i straży pożarnej.

Stwierdzamy, że osoby z COVID-19, które mają laboratoria, oznaki,
objawy i powikłania zgodne z endogennym zatruciem CO, powinny zostać
przetestowane pod kątem tej możliwości za pomocą dowolnego urządzenia,
które może mierzyć CO w sposób powtarzalny w płucach, krwi i tkankach.

Wzywamy również klinicystów na całym świecie, aby przestali polegać na
konwencjonalnych pulsoksymetrach do monitorowania nasycenia tlenem,
ponieważ wyświetlacz jest zawsze zawyżony o nieznane frakcje COHb i
MetHb.

Osobom z nienormalnie wysokim poziomem CO w płucach, krwi i / lub
tkankach zalecamy zabiegi, które albo szybko zmniejszają całkowite
obciążenie CO bez leków, albo które szybko zmniejszają tempo
wytwarzania endogennego CO, przy jednoczesnym zwiększeniu wentylacji,
jeśli potrzebne w przypadku mieszanin dwutlenku węgla. Powinno to
wykluczać wentylację mechaniczną, hiperoksygenację przy wysokim
przepływie i hiperbarię, ponieważ wszystkie one zwiększają poziom CO w
tkankach.

Nasze podejście nie wyleczy infekcji COVID-19, ale przewidujemy, że
zmniejszy to zachorowalność i śmiertelność oraz wyeliminuje potrzebę
stosowania mechanicznych wentylatorów.




Od Ray Peat:

„Nie cały tlen, który zużywamy, jest dobrze wykorzystywany i czasami
wytwarzamy wydychane gazy inne niż dwutlenek węgla i para wodna.

W stresujących warunkach ludzie mogą wydychać mierzalne ilości
pentanu, etanu, izoprenu, tlenku węgla i innych substancji o
potencjalnej toksyczności.

W hiperwentylacji tak dużo dwutlenku węgla traci się w oddechu, że
upośledzamy oddychanie tkanek, powodując częściowe „uduszenie tkanek”.

Jeśli komórki zużywają tlen bez dużej produkcji dwutlenku węgla,
istnieje sytuacja analogiczna do hiperwentylacji / uduszenia tkanek.

Niedobór tlenu jest jednym z sygnałów stymulujących produkcję nowych
czerwonych krwinek, a to wiąże się z produkcją porfiryny, hemu i
hemoglobiny.

Eliminacja hemu przez utlenianie powoduje wytwarzanie tlenku węgla,
który może blokować wytwarzanie energii przez układ oddechowy. ”


„Wydychany oddech jest wykorzystywany do diagnozowania zapalnej
choroby płuc, ponieważ tak wielu mediatorów stanu zapalnego
Kumulacje są lotne, ale choroby ogólnoustrojowe, takie jak rak i
zapalenie stawów, i stosunkowo niewielki stres można wykryć na
podstawie zmian substancji chemicznych znajdujących się w oddechu.
Wielonienasycone tłuszcze i produkty ich rozkładu - aldehydy,
prostaglandyny, izoprostany, węglowodory i wolne rodniki - oraz tlenek
węgla, tlenek azotu, azotyn i nadtlenek wodoru są zwiększane w oddechu
przez większość stresów. ”

„Mitochondria są odpowiedzialne za wydajne wytwarzanie energii
potrzebnej do funkcjonowania złożonych organizmów, a zwłaszcza nerwów.
Enzymem w mitochondriach, który reaguje bezpośrednio z tlenem i który
często ogranicza szybkość, jest oksydaza cytochromu c.

Enzym ten jest zależny od hormonu tarczycy i jest hamowany przez
tlenek azotu, tlenek węgla, estrogen, wielonienasycone kwasy
tłuszczowe, serotoninę, nadmiar lub wolne żelazo, promieniowanie
jonizujące i wiele toksyn, w tym endotoksyny bakteryjnej. ”

„Grupa hemowa (na przykład hemoglobiny i enzymów oddechowych) jest
oleistą cząsteczką wiążącą żelazo, która oddziałuje z tlenem i nazywa
się porfiryną”.

„Obecność zatrucia porfiryną i związanych z nią toksyn wolnych
rodników może prowadzić do aktywacji oksydazy hemowej, enzymu
wytwarzającego tlenek węgla, o którym mówiłem gdzie indziej jako
przyczyna wady oddechowej charakteryzującej raka. Zarówno amoniak, jak
i porfiria są zaangażowane w produkcję raka. ”

„Nadmiar hemu jest niszczony przez enzym oksygenazę hemową, która
przekształca hem w biliwerdynę i tlenek węgla. Oba te czynniki mają
wpływ na komórkę charakterystyczną dla raka. ”

„Każda tkanka niedotleniona, w tym wszelkiego rodzaju stany zapalne,
wyrażą enzym oksygenazę hemową, wytwarzając tlenek węgla”.

„Enzym ten degraduje cząsteczkę hemu, która jest uwalniana z
hemoglobiny i innych białek w uszkodzonych tkankach i która w stanie
wolnym jest toksyczna (Kumar i Bandyopadhyay, 2005). W degradującym
hem ten enzym uwalnia wolne atomy żelaza i biliwerdynę, a także tlenek
węgla. Chociaż wolne atomy żelaza mogą powodować szkodliwe utlenianie,
biliwerdyna i wytwarzana z niej bilirubina mogą mieć korzystne
działanie przeciwutleniające. ”

„Tlenek węgla zwiększa tworzenie kortyzolu, stymulując uwalnianie ACTH
z przysadki mózgowej.

Reakcja na stres jest samowystarczalna na kilku poziomach.

Na przykład stres zwiększa wchłanianie endotoksyny bakteryjnej z
jelita, co zwiększa poziom estrogenu i synergizuje się z biliwerdyną i
kortyzolem.

Biliverdin (F. Paradisi, 1975) aktywuje betaglukuronidazę, jeden z
głównych enzymów zaangażowanych w lokalne uwalnianie estrogenu.

W późniejszych stadiach niedokrwistość i hemoliza są związane z
produkcją CO i biliwerdyny po uwolnieniu hemu. (Anemia występuje u
większości pacjentów z zaawansowanym rakiem.)

Biliverdyna w połączeniu z estrogenem i niedotlenieniem starzeje
cytoszkielet, powodując nierównowagę chromosomów, powodując mutacje i
aktywując „onkogeny”.

[…]
Pasuje do tych:
Ferrytyna jest raczej markerem stanu zapalnego niż niedoborem żelaza u
osób z nadwagą i otyłością
Podwyższony wskaźnik masy ciała może prowadzić do hiperferrytinemii
niezależnie od magazynów żelaza w ciele
ale badania KO są jak ablacja rytmu okołodobowego. Domyślam się, że
niska ekspresja HO-1 we właściwym czasie może być pożądana
(hormonalna, infekcje, zapobieganie gorszym uszkodzeniom), podczas gdy
wysoka lub długa HO-1 jest destrukcyjna - jak w pewnych
okolicznościach NO, CO - produkcja ferrytyny musi być czynnikiem, a
tony rzeczy może zwiększyć Nrf2 / HO-1 (wit. D, AMPK), więc sytuacje,
które znacznie go zwiększają w makrofagach, muszą być osią obrotu, ale
makrofagi są związane z otyłością na tyle dużą, aby podejrzewać ich
związek nawet wcześniej.
https://www.ahajournals.org/doi/full/10 ... 116.016165
Zakłócenie działania zegara dobowego poprzez selektywne usuwanie
endogennego tlenku węgla
Pacjenci bezdechu sennego mają wysoki poziom tlenku węgla po śnie
Hormon tarczycy, trijodotyronina, kontroluje dojrzewanie makrofagów i
funkcje: rolę ochronną podczas stanu zapalnego. - PubMed - NCBI
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » wtorek 05 maja 2020, 14:57

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK482511/
Toksyczność Ciguatera

Jeremy Traylor; Mayank Singhal.

Informacje o autorze
Ostatnia aktualizacja: 18 października 2019 r.

Wprowadzenie

Toksyczność Ciguatera jest chorobą przenoszoną przez żywność, spowodowaną jedzeniem ryb skażonych ciguatoksyną. Toksyna ta jest silną neurotoksyną i wytwarzają ją dinoflagellaty, takie jak Gambierdiscus toxicus. Przylegają do glonów, koralowców i wodorostów, gdzie jedzą je roślinożerne ryby. Większe mięsożerne ryby będą cierpieć na gromadzenie się toksyn po spożyciu tych roślinożerców. Zatrucie Ciguatera są endemiczne w regionach tropikalnych i subtropikalnych, głównie na południowym Pacyfiku i na Karaibach. Można go jednak znaleźć wszędzie tam, gdzie spożywane są ryby. Wpływa na inne części świata, w których nie jest rodzima poprzez import skażonych ryb. Ryby, które najczęściej powodują toksyczność ciguatera, to barakuda, grouper, węgorz murena, bursztyn, labraks, jesiotr, papugoryby, chirurgowate i lucjanowate. [1] [2] [3] [4]

Etiologia

Gambierdiscus toxicus to dinoflagellat odpowiedzialny za wytwarzanie różnych toksyn, które mogą powodować toksyczność Ciguatera. Należą do nich ciguatoksyna, maitotoksyna, palytoksyna, scaritoksyna i palytoksyna. Gatunki drapieżników w wodach tropikalnych najprawdopodobniej powodują toksyczność ciguatera. Barakudy, grupery, mureny, lucjanowate i bursztynowe są powszechnie związane, ale można je również znaleźć w ponad 400 gatunkach ryb rafowych. Ciguatoxin jest bez smaku, bezwonny, rozpuszczalny w lipidach i odporny na ciepło, więc normalne gotowanie nie może detoksykować ryb obciążonych cyguatoksyną. [1] [5] [4] [2]

Epidemiologia

Toksyczność Ciguatera jest najczęstszym zatruciem ryb na całym świecie, a rocznie dochodzi do 50 000 przypadków na całym świecie. Liczba ta wydaje się zaniżona, ponieważ większość lekarzy nie zdaje sobie sprawy, że jest to choroba podlegająca zgłoszeniu. Chociaż uważany jest za endemiczny dla Południowego Pacyfiku i Karaibów, został niedawno odizolowany w Morzu Czerwonym i Oceanie Atlantyckim. Wpływa na 3% podróżnych w regionach endemicznych. Jest to najczęstsza choroba przenoszona przez ryby w Stanach Zjednoczonych. Toksyczność Ciguatera jest najczęściej powodowana przez jedzenie barakudy, cietrzewia, mureny, bursztynu, labraksa, jesiotra, papugoryby, chirurga i lucjanowatego. [3] [6] [7] [1] [2] [8]

Patofizjologia

Ciguatoxin obniża próg otwierania zależnych od napięcia kanałów sodowych w synapsach układu nerwowego Otwarcie kanału sodowego powoduje depolaryzację, co może powodować paraliż mięśni, zaburzenia czynności serca oraz zmianę odczuwania ciepła i zimna. Alodynia na zimno jest unikalnym objawem ciguatera. Gotowanie lub zamrażanie ryb nie zapobiega toksyczności ciguatera, ponieważ metody te nie zabijają ciguatoksyny. Nie ma zapachu. Naukowcy zastanawiają się nad możliwością odgrywania przez maitotoksyny większej roli w zatruciu ryb ciguatera. Po wprowadzeniu do myszy przez wstrzyknięcie dootrzewnowe i spożycie doustne, spowodowało to toksyczność w badaniach. Prowadzone są dalsze badania nad ciguatoksynami poprzez wprowadzenie toksyny do linii komórkowych pochodzących z ludzkiego mózgu w celu oceny jej toksyczności. [7] [1] [2] [8]

Historia i fizyka

Objawy kliniczne toksyczności ciguatera obejmują wpływ na układ pokarmowy i neurologiczny. Objawy żołądkowo-jelitowe obejmują nudności, wymioty, rozstrój żołądka, odbijanie się i biegunkę, podczas gdy objawy neurologiczne obejmują bóle głowy, bóle mięśni, parestezje okołoustne, drętwienie, zawroty głowy, metaliczny smak w jamie ustnej, niewyraźne widzenie, ataksja, świąd i omamy. Ciężka toksyczność ciguatera może powodować zimną allodynię, która jest odczuciem pieczenia przy kontakcie z zimnym przedmiotem. Trwała toksyczność ciguatera może być błędnie rozpoznana jako stwardnienie rozsiane z powodu jej symptomatologii. Donoszono o dyspareunii po stosunku seksualnym, co sugeruje, że toksyna może być przenoszona drogą płciową. Matki karmiące piersią zgłaszały biegunkę i wysypki na twarzy u niemowląt. Potwierdza to teorię, że toksyny ciguatera są wydzielane do mleka matki. Wpływ na układ krążenia może obejmować bradykardię i niedociśnienie. Objawy sercowe występują tylko we wczesnych stadiach toksyczności. Stwierdzono, że spożywanie alkoholu podczas przyjmowania toksyn zwiększa ryzyko wystąpienia bradykardii, niedociśnienia i zmian czucia skóry. Objawy mogą utrzymywać się od tygodni do lat i zwykle większość z nich wraca do zdrowia po okazjonalnym nawrocie. Nawrót może być wywołany spożyciem alkoholu, orzechów, nasion, ryb, kurczaka i jaj. [9] [2] [10] [4]

Ocena

Dostępnych jest wiele testów wykrywających ciguatoksyny, w tym chromatografia cieczowa-spektrometria masowa (LCMS), testy cytotoksyczności i testy immunologiczne wiązania receptora. Testy te nie są łatwo dostępne podczas prezentacji pacjenta na oddziale ratunkowym. Rutynowe badania laboratoryjne są często niespecyficzne i rzadko pomocne. Leczenie opiera się na wynikach badań klinicznych, w tym wywiadu i badaniu fizykalnym, a także na postępie choroby. [3] [2] [4] [11]

Leczenie / postępowanie

Leczenie zatrucia ciguatera to opieka wspomagająca. Nie ma specyficznego antidotum dla toksyny. Jeśli nudności i wymioty pacjenta nie są ciężkie, węgiel aktywowany można zastosować w ciągu pierwszych kilku godzin toksyczności, aby zapobiec dalszemu wchłanianiu ciguatoksyny. Leki przeciwhistaminowe można stosować w przypadku świądu. Należy również zapewnić objawowe złagodzenie nudności i wymiotów. Odwodnienie może wystąpić z powodu nudności i wymiotów i należy je leczyć płynami dożylnymi. Jeśli dożylna resuscytacja płynami (IV) nie jest wystarczająca, można dodać dożylny wazopresor. Istnieją dowody na to, że blokery kanału wapniowego, takie jak nifedypina i werapamil, są przydatne w leczeniu niektórych objawów, takich jak ból głowy. W rzadkich przypadkach u pacjentów może wystąpić niewydolność oddechowa i należy je leczyć za pomocą tradycyjnej intubacji w szybkiej sekwencji. Objawową bradykardię leczy się dożylnie atropiną. Leki takie jak amitryptylina mogą zmniejszać niektóre objawy, takie jak parestezje i zmęczenie. Sterydy i suplementy witaminowe wspomagają regenerację, ale nie zmniejszają efektów toksycznych. Rola mannitolu jest kontrowersyjna w zatruciu Ciguatera, ponieważ w badaniu klinicznym nie stwierdzono różnicy między mannitolem a normalnym roztworem soli. Ale jednocześnie wiele prób wykazało poprawę objawów neurologicznych po podaniu mannitolu. Po środkowym podejściu można podać tylko jedną dawkę mannitolu oprócz zwykłej soli fizjologicznej. [2] [4] [12] [13]

Diagnostyka różnicowa

Diagnoza jest często trudna, ponieważ lekarze nie rozpoznają objawów i wahają się zgłosić. Ciguatera ma podobne objawy jak scombroid i inne enterowirusy. Ciguatera można mylić z toksycznością fosforoorganiczną, zatruciem jadem kiełbasianym, stwardnieniem rozsianym, zespołem Guillain-Barre i wieloma innymi zatruciami pokarmowymi. [2] [4]

Rokowanie

Toksyczność ciguatera jest na ogół samoograniczająca się, a objawy trwają tylko kilka dni. Należy jednak doradzić pacjentowi, aby unikał kofeiny, ryb, alkoholu i orzechów w ciągu sześciu miesięcy od zatrucia, ponieważ może to spowodować nawrót objawów. [2] [4]"
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 24 maja 2020, 18:54

Takie działanie może dawać T3 donosowo. T3 może szybciej zuzywac wit.A , ale też przyspieszać konwersje beta-karotenu do wit.A.
http://haidut.me/?p=1021

"Terapia hormonem tarczycy (T3) może leczyć stwardnienie rozsiane (MS)
21 kwietnia 2020 r. Przez haidut
Świetne badanie, które bezpośrednio pokazuje, że demielinizacja obserwowana w tym stanie „autoimmunologicznym” atakującym układ nerwowy jest spowodowana niskim poziomem T3.

I odwrotnie, badanie wykazało również, że podanie zwykłego T3 lub syntetycznego analogu było w stanie przywrócić arkusz mieliny i złagodzić chorobę. Jako taki, MS jest prawdopodobnie kolejnym stanem czystego metabolizmu, w którym terapie metaboliczne mogą być lecznicze.

# ECTRIMS2019 - Remyelinating Therapy Liothyronine Dobrze tolerowany przez pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, wyniki badań fazy 1b


„… Leczenie potencjalnym środkiem remielinizacyjnym zwanym liotyroniną było bezpieczne i dobrze tolerowane przez osoby ze stwardnieniem rozsianym (MS) w badaniu fazy 1b. Wstępne wyniki sugerują również korzyści w zakresie poznania, funkcji motorycznych i zmęczenia. ”

„… Według Newsome hormony tarczycy mają kluczowe znaczenie dla rozwoju układu nerwowego. Hormony te mogą promować remielinizację - tworzenie nowych osłonek mielinowych, powłokę ochronną wokół neuronów - w ośrodkowym układzie nerwowym (mózg i rdzeń kręgowy) poprzez zwiększenie różnicowanie komórek prekursorowych oligodendrocytów w dojrzałe oligodendrocyty. Są to typy komórek, które tworzą mielinę. Uważa się, że trijodotyronina (T3) odgrywa kluczową rolę w najważniejszych działaniach hormonów tarczycy. Dlatego badacze uważają, że liotyronina - syntetyczna forma T3 - może indukować naprawę i ograniczać neurodegenerację u osób z SM. ”

https://insight.jci.org/articles/view/126329

Mimetyk hormonu tarczycy jest obiecujący jako terapia remielinizacji stwardnienia rozsianego, badania myszy


„… Naukowcy opracowali związek oparty na hormonie tarczycy T3, który jest w stanie naprawić uszkodzoną mielinę w mózgu myszy, odkrycie, które obiecuje uzdrowienie utraty mieliny u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (MS), wyniki wczesnych badań ujawniają . Związek łączy środek przenikający do mózgu i chemiczny naśladujący T3 i może być przyszłą terapią remielinizacyjną dostarczaną specjalnie do ośrodkowego układu nerwowego (OUN) - mózgu i rdzenia kręgowego - z niewielkimi efektami ubocznymi. Podczas rozwoju aktywna postać hormonu tarczycy T3 promuje tworzenie komórek wytwarzających mielinę w OUN; komórki te nazywane są oligodendrocytami. W rezultacie osłonka mielinowa wokół włókien nerwowych rośnie w obecności tych hormonów. Jednak stosowanie hormonu tarczycy nie jest uważane za potencjalną terapię remielinizacji, biorąc pod uwagę jego niepożądane skutki uboczne, gdy jest on podawany systemowo (do krwiobiegu) i wpływa na całe ciało. ”

„… Właśnie dlatego naukowcy z Oregon Health & Science University (OHSU), we współpracy z naukowcami z innych instytucji, opracowali nowatorskie podejście do tego ograniczenia. Zespół zastosował sobetirom, tyromimetyk - cząsteczkę naśladującą T3, wiążącą się z naturalnym receptorem w organizmie i aktywującą go. Sobetirome jest pozbawiony niepożądanych skutków ubocznych związanych z nadmiarem hormonu tarczycy „i jest wyjątkowy wśród tyromimetyków ze względu na jego zdolność do przekraczania bariery krew-mózg i dystrybucji do OUN z dawki systemowej”, napisali naukowcy. Bariera krew-mózg to bariera ochronna między naczyniami krwionośnymi mózgu a tkanką mózgową. ”
„… Ponadto sobetirome zwiększył również liczbę mielinowanych włókien nerwowych w rdzeniu kręgowym. „Mysz wykazała prawie całkowity powrót do zdrowia” - powiedział w komunikacie prasowym dr Tom Scanlan, profesor fizjologii i farmakologii w Szkole Medycznej OHSU oraz starszy autor badania. ”
0 x



Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: janusz » niedziela 31 maja 2020, 18:23

SAMA WYLECZYŁAM SIĘ Z "SM" TERAZ POMAGAM INNYM!!! - Małgorzata Dec © VTV

https://www.youtube.com/watch?v=hybWW9mts64

Data premiery: 29 maj 2020
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 07 cze 2020, 21:13

W ALS mamy niski mocznik, czy mamy do czynienia z osmotycznym zespołem demielinizacyjnym? Czy suplementacja doustna może być tanim rozwiązaniem?

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4449637/

J Clin Med. 2014 Sep; 3(3): 1043–1049.
Published online 2014 Sep 18. doi: 10.3390/jcm3031043
PMCID: PMC4449637
PMID: 26237492
Actual Therapeutic Indication of an Old Drug: Urea for Treatment of Severely Symptomatic and Mild Chronic Hyponatremia Related to SIADH
Rzeczywiste wskazanie terapeutyczne starego leku: mocznik w leczeniu ciężko objawowej i łagodnej przewlekłej hiponatremii związanej z SIADH

Guy Decaux,1,* Fabrice Gankam Kengne,2 Bruno Couturier,1 Frédéric Vandergheynst,1 Wim Musch,3 and Alain Soupart1,4

W przeszłości mocznik doustny był stosowany w leczeniu różnych chorób, takich jak wrzody żołądka, przerzuty do wątroby, anemia sierpowata , niewydolność serca, obrzęk mózgu, jaskra, choroba Meniere'a itp. Od lat wykazujemy skuteczność mocznika w leczeniu euwolemii ( SIADH) lub hiponwremią hiperwolemiczną. Krótko opisujemy wskazania do stosowania mocznika u objawowych i paucisymptomatycznych pacjentów z hiponatremią. Mocznik jest nietoksycznym, tanim produktem i chroni przed osmotycznym zespołem demielinizacyjnym (ODS) w badaniach eksperymentalnych. Należy przeprowadzić prospektywne badania wykazujące korzyści w leczeniu łagodnej przewlekłej hiponatremii spowodowanej SIADH i porównujące ograniczenie wody, mocznik, diuretyki o wysokim pułapie i antagonisty antagonisty przeciwazapresyny.

1. Wstęp Mocznik jest główną substancją zawierającą azot w moczu człowieka. Jest dobrze rozpuszczalny w wodzie i praktycznie nietoksyczny (LD50 wynosi 15 g / kg dla szczura). Stanowi około połowy naszego codziennego obciążenia osmotycznego wydalanego z moczem. Jest syntetyzowany w wątrobie („cykl mocznikowy”) i odpowiada katabolizmowi aminokwasów przekraczającemu nasze potrzeby (pochodzące z pożywienia) i które nie są wykorzystywane przez organizm (głównie synteza białek) [1]. jest praktyką starości, nadal stosowaną przez miliony ludzi na całym świecie z przekonaniem, że ma pozytywny wpływ na zdrowie. Mocznik doustny był w przeszłości stosowany w leczeniu zapalenia żołądka i wrzodów żołądka (nawet podczas krwawienia), a od lat [2,3], przerzutów do wątroby [4], profilaktycznego leczenia sierpowatokrwinkowego [5], krwiomoczu związanego z drepanocytozą [6] i niewydolność serca [7,8]. Stosowano go głównie w leczeniu obrzęku mózgu [9,10,11], jaskry [10] i choroby Meniere'a [12]. Mocznik został również zaproponowany do leczenia euvolemic [13,14,15] lub hiperwolemicznej hiponatremii [16,17,18]. Może być stosowany doustnie [13] lub dożylnie [19]. Omówimy pokrótce zastosowanie mocznika w ostrym lub przewlekłym leczeniu hiponatremii euvolemicznej, głównie doustnie.

2. Zastosowanie mocznika w bardzo objawowej hiponatremii Mocznik był z czasem stosowany doustnie lub dożylnie jako osmotyczny lek moczopędny oraz jako środek obniżający ciśnienie śródczaszkowe i wewnątrzgałkowe [10]. W przeciwieństwie do mannitolu mocznik szybko dostaje się do przestrzeni wewnątrzkomórkowych (mniej niż jedna godzina) w całym ciele, zmniejszając bezpośrednie ryzyko nagłej dekompensacji czynności serca z powodu szybkiego wzrostu objętości wewnątrznaczyniowej i nie powoduje przejściowego zmniejszenia stężenia sodu w surowicy (SNa), jak obserwowano w przypadku mannitolu (hiponatremia translokacyjna) [9]. Jednak, ponieważ mocznik przenika do ośrodkowego układu nerwowego (OUN) tylko około jednej dziesiątej tak szybko, jak do mięśni, następuje znaczny gradient mocznikowy do ośrodkowego układu moczowego (w ciągu 4–10 godzin) [20]. Zmniejszenie zawartości wody w mózgu i ciśnienia śródczaszkowego podczas podawania mocznika mierzono eksperymentalnie i / lub klinicznie [10]. Wysokie dawki mocznika można podawać w długim okresie bez toksyczności dla nerek, co nie dotyczy mannitolu. przy wcześniejszej prawidłowej wyjściowej czynności nerek średnia całkowita dawka mannitolu, która spowodowała ostrą niewydolność nerek, wynosiła 626 ± 270 g w ciągu dwóch do pięciu dni [21] (co odpowiada około 209 ± 90 g mocznika na podstawie równomolowej). Przy uporczywym zespole niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH) (który jest częsty przy różnych chorobach mózgu) mocznik może być również stosowany przez długi czas bez toksyczności [22,23]. Używamy mocznika, głównie doustnie (przez zgłębnik żołądkowy Jeśli potrzebne). Mocznik doustny jest tańszy niż droga dożylna [24]."

więcej
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4449637/
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » sobota 20 cze 2020, 10:24

SM -czy jest nietolerancją laktozy, niedoborem laktazy i galaktozy?
Galaktoza-alternatywne paliwo dla mózgu i do produkcji mieliny, detoks z amoniaku, synteza aminokwasów

https://www.alliedacademies.org/proceed ... -3259.html
Rola bioenergetyczna dla Myelin sugeruje nowe podejście do terapeutycznego stwardnienia rozsianego
Międzynarodowa konferencja na temat ośrodkowego układu nerwowego & Therapeutics
12-13 listopada 2018 | Paryż, Francja
Alessandro Morelli

Uniwersytet Genova, Włochy

Keynote : J Neurol Neurorehabil Res

Abstrakt
Myelin jest bardzo bogaty w mózgu i ostatnie badania podkreślają rolę jako energetyczne wsparcie dla aksonu, zupełnie inne od tradycyjnego. Myelin zawiera wiele urządzeń molekularnych typowych dla mitochondriów i aerobik produkuje ATP lepiej niż mitochondria. Wykazano, że wypalanie aksonów określa przejściowy spadek w Myelin ATP i sugestywne hipotezy mogą być sformułowane o ważną rolę mieliny w pamięci i w ogóle w celu wspierania zdolności poznawczych. Zmiana mitochondriów jako przyczyny stwardnienia rozsianego (MS) jest potwierdzona, ponieważ myelina wydaje się pochodzić z mitochondriów, prawdopodobnie z powodu procesów fuzji błony. Jeśli chodzi o SM, obiecujące podejścia żywieniowe i/lub farmakologiczne wspierające wzrost i obroty mieliny wydają się obiecujące: i) integracja z wysokimi dawkami witaminy D, znanego środka troficznego dla mitochondriów, a zatem również dla mieliny; ii) suplementacja żywności galaktozą, cukier, który wydaje się funkcjonalny do wzrostu mieliny; iii) integracja z biotyną i estrami fumaranu, które wspierają procesy anaplerotyczne mieliny, karmiąc cykl Krebs. W mózgu mielina jest wzbogacona w enzym anhydrazy węglanowej (zawierającej niezbędny cynk metalowy), wykazujący aktywnego spalania działającego wewnątrz niego. Mielina ma również aktywną syntezę grupy hemu, która zapewnia dobre funkcjonowanie kompleksów oddechowych. Związek między zanieczyszczeniem metalami ciężkimi (w szczególności ołowiu) a chorobami neurodegeneracyjnymi jest oczywisty: ołów może zastąpić Zn w szlaku syntezy hemu (hamowanie dehydratu kwasu aminolewulinowego). Interesująca jest zwiększona częstość występowania stwardnienia rozsianego w regionie Sardynii (Włochy), która może wynikać z tysiącletniej górnictwa ołowiu .

Biografia:
Alessandro Morelli pracuje jako profesor na Uniwersytecie Chemii Biologicznej w Genui, School of Medical and Pharmaceutical Sciences, DIFAR-Dept of Pharmacy - Biochemistry Lab.Pracował jako profesor nadzwyczajny na Wydziale Lekarskim (przed) i profesora (1986) na Wydziale Nauk Ścisłych, był właścicielem wielu kursów chemii biologicznej. Koordynował Interdyscyplinarne Laboratorium Biologii Doświadczalnej II, wyrażając szczególną pasję i kompetencje w zakresie nauczania. Był przewodniczącym Komisji Paritektycznej (Profesorowie-Studenci) edukacji i prawa do nauki (2005-2008) na Uniwersytecie w Genui i pełnił funkcję przewodniczącego studiów magisterskich nauk biologicznych (2009-2012).

E-mail: morellia@unige.it

Czy niedobór galaktozy stoi za wieloma chorobami demielizacyjnymi?
https://neuroexpert.org/wiki/otoczka-mielinowa/
Otoczka mielinowa

Spis treści

1. Rodzaje otoczek mielinowych
2. Uszkodzenia otoczki mielinowej
3. Podsumowanie


Otoczka mielinowa – (osłonka mielinowa, osłonka rdzenna) jest to substancja przylegająca bezpośrednio do wypustek nerwowych nazywanych aksonami. Osłonka ta spełnia rolę izolatora elektrycznego oraz podpory mechanicznej dla aksonów w komórkach nerwowych. Podstawowym składnikiem tworzącym osłonkę mielinową jest cerebrozyd, który zawiera galaktozyloceramid, czyli związek złożony z cukru (galaktozy) i lipidu (ceramidu).



1. Rodzaje otoczek mielinowych

W zależności od rodzaju układu jaki dana komórka nerwowa tworzy, osłonka mielinowa powstaje z różnych rodzajów komórek glejowych, a są nimi:

oligodendrocyty, pojawiające się w przypadku neuronów budujących ośrodkowy układ nerwowy oraz
komórki Schwanna (lemocyty), spotykane w przypadku neuronów tworzących obwodowy układ nerwowy.
Włókna nerwowe zawierające otoczkę mielinową nazywamy rdzennymi, a te które jej nie zawierają bezrdzennymi. W tych pierwszych przewodzenie impulsu elektrycznego następuje w sposób skokowy, poprawiając tym samym znacznie prędkość przewodzenia, która w przypadku aksonów zmielinizowanych może dochodzić do 100 m/s. Na całej długości osłonki otaczającej akson w odstępie co ok. 1 mm powstaje przewężenie nazywane przewężeniem Renviera wynoszące ok. 1 μm. W miejscu tego przewężenia pojawia się „nagi akson”. W ten sposób impuls elektryczny „przeskakuje” wzdłuż aksonu od jednego przewężenia do kolejnego, pokonując dany odcinek znacznie szybciej, a dodatkowo nie traci na sile, ponieważ jest niejako odtwarzany po każdym „przeskoku”.

2. Uszkodzenie otoczki mielinowej

Ze względu na pełnioną funkcję oraz na niezwykle delikatną strukturę, osłonka mielinowa jest narażona na uszkodzenia. W przypadku osoby cierpiącej na stwardnienie rozsiane osłonka mielinowa może być niszczona lub uszkadzana. Jest to choroba dotycząca ośrodkowego układ nerwowego objawiająca się w tym, że zaatakowana komórka nerwowa nie jest w stanie przewodzić impulsów elektrycznych, czyli następuje jej upośledzenie, a w efekcie dana osoba może na przykład mieć zaburzoną koordynację.

3. Podsumowanie


Bibliografia:

1. Bochenek, A. i in., Anatomia człowieka t. IV, PZWL, 2014
2. Sadowski B., Biologiczne mechanizmy zachowania się ludzi i zwierząt, PWN, 2009
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » sobota 20 cze 2020, 10:26

Metabolizm galaktozy zależy od urydyny
https://neuroexpert.org/wiki/urydyna/

Spis treści

Nazwa polska:
urydyna

Nazwa angielska:
Uridine

Inne nazwy:
nukleozyd urydynowy

→ poprawa pamięci

→ poprawa jakości snu

→ odbudowa osłonek mielinowych

→ stabilizacja nastroju

→ leczenie anemii
1. Co to jest?
1.1. Historia i pochodzenie
1.2. Klasyfikacja
1.3. Występowanie
2. Jak działa?
2.1. Układ nerwowy
2.1.1. Pamięć
2.1.2. Bezsenność
2.1.3. Stwardnienie rozsiane
2.1.4. Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
2.2. Układ krwionośny
3. Jak stosować?
3.1. Dawkowanie
3.2. Łączenie
3.3. Przeciwwskazania i skutki uboczne


1. Co to jest urydyna?

1.1. Historia i pochodzenie

Urydyna jest związkiem organicznym z grupy nukleozydów, wchodzących w skład kwasów nukleinowych. W ograniczonych ilościach nukleozyd ten wytwarzany jest w wątrobie, jednakże w większości przypadków konieczne jest jego dostarczanie z zewnątrz. Pod względem budowy chemicznej cząsteczka urydyny składa się z zasady pirymidynowej (uracyl), która połączona jest wiązaniem β-N-glikozydowym z rybozą (cukier pięciowęglowy). Nukleozyd ten jest jednym z podstawowych komponentów RNA, gdzie jest w stanie parować się z cząsteczką adenozyny poprzez utworzenie dwóch wiązań wodorowych.

Urydyna pełni wiele ważnych funkcji w organizmie, pozwalając tym samym na prawidłowy przebieg zachodzących w nim przemian metabolicznych. Po pierwsze uczestniczy ona w transformacjach galaktozy, czyli bardzo ważnego cukru, który obok glukozy i fruktozy jest źródłem paliwa komórkowego. W organizmie nie istnieją jednak szlaki metaboliczne, w których galaktoza może być bezpośrednio wykorzystywana. Cukier ten musi zostać najpierw przekształcony w glukozę, która następnie rozkładana jest w glikolizie. Transformacja galaktozy do glukozy możliwa jest właśnie dzięki urydynie. Ponadto w roku 1957 argentyński lekarz i biochemik Luis Federico Leloir odkrył, że nukleozyd ten w postaci glukozodifosforanu urydyny (UDP-glukoza) jest donorem cząsteczek glukozy wykorzystywanych w syntezie glikogenu.

Urydyna jest również niezbędna w procesie powstawania fosfatydylocholiny, w związku z czym pośrednio przyczynia się do utrzymania układu nerwowego w odpowiedniej kondycji oraz uczestniczy w powstawaniu nowych połączeń pomiędzy komórkami nerwowymi. Jako składnik RNA, urydyna jest dodatkowo odpowiedzialna za zdolności poznawcze, np. proces zapamiętywania wymaga dużej ilości kwasu rybonukleinowego, który odpowiada za translacje białek synaptycznych.

Urydyna na rynku dostępna jest w kilku formach, różniących się między sobą biodostępnością. Najlepiej przyswajalna jest triacteylourydyna (TAU), która dodatkowo jest doskonale rozpuszczalna w tłuszczach. Kolejna forma to monofosforan urydyny (UMP), czyli nukleotyd urydyny, w którym do pierścienia rybozy przyłączona jest reszta fosforanowa. UMP odznacza się większą biodostępnością od czystej postaci urydyny oraz mniejszą od TAU.



1.2. Klasyfikacja

Urydyna jest związkiem organicznym z grupy nukleozydów, który wchodzi w skład kwasu rybonukleinowego i pełni ważną rolę w prawidłowo funkcjonującym układzie nerwowym. W organizmie wykorzystywana jest do produkcji fosfatydylocholiny, przez co pośrednio przyczynia się do wzrostu poziomu acetylocholiny w ośrodkowym układzie nerwowym. Udowodniono także, że jest to substancja, którą z powodzeniem można stosować w celu leczeniu anemii.



1.3. Występowanie

Pomimo tego, że synteza urydyny ma miejsce w wątrobie człowieka, dla utrzymania prawidłowego stężenia tego nukleozydu w organizmie konieczne jest jego suplementowanie, bądź stosowanie odpowiedniej diety. Urydynę znaleźć można w takich pokarmach, jak: owies, wątroba (wołowa i wieprzowa), drożdże piowowarskie, piwo, ryby czy warzywa, wśród których na szczególną uwagę zasługują: pieczarki i brokuły. Dość znaczną ilość urydyny zawiera także mleko matki, które jest podstawowym źródłem składników odżywczych dziecka, zapewniającym mu prawidłowy rozwój.



2. Jak działa urydyna?

2.1. Układ nerwowy

Na podstawie badań udowodniono, że stosowanie urydyny z jednoczesną suplementacją DHA i choliny skutkuje zwiększeniem liczby połączeń synaptycznych w mózgu, a tym samym poprawia jego neuroplastyczność. Ponadto urydyna w organizmie pośrednio wpływa na wzrost ilości produkowanej acetylocholiny oraz uwalnianej dopaminy.

2.1.1. Pamięć

W niezależnych badaniach przeprowadzonych zarówno na szczurach, jak i na ludziach udowodniono, że suplementacja urydyny znacznie przyspiesza proces zapamiętywania nowych informacji, a także ułatwia ich późniejsze odtworzenie. Ponadto stosowanie urydyny wraz z choliną polepsza głównie pamięć wzrokową oraz logiczne myślenie. Za efekt ten odpowiada zdolność urydyny do nasilania procesu powstawania nowych połączeń pomiędzy neuronami. W jednej z prób klinicznych wykazano nawet, że nukleozyd ten jest w stanie zwiększyć zdolności poznawcze u osobników z uszkodzonym hipokampem. Jak się więc okazuje urydyna oprócz usprawnienia procesów myślowych, przyspiesza również regenerację struktur mózgowych. Wynika to z faktu, iż nukleozyd ten jest wykorzystywany w organizmie do produkcji fosfatydylocholiny, która z kolei jest jednym z najważniejszych lipidów budujących błony biologiczne, w tym także komórek nerwowych.

Z fosfatydylocholiny w organizmie wytwarzana jest również acetylocholina, czyli jeden z głównych neuroprzekaźników pobudzających, odpowiadający za tempo pracy mózgu czyli za szybkość z jaką przetwarzane są docierające do niego informacje oraz łączone z tymi zapisanymi we wcześniejszych wspomnieniach. W efekcie wzrost poziomu fosfatydylocholiny skutkuje zwiększeniem produkowanej w mózgu acetylocholiny, a tym samym ułatwia proces zapamiętywania.

Zaburzenia gospodarki neuroprzekaźnika acetylocholinowego są jedną z głównych przyczyn powstawania choroby Alzheimera, której najbardziej dotkliwym objawem jest zapominanie. Przeprowadzone badania pokazują, że chorobie tej można zapobiec stosując właśnie urydynę.

2.1.2. Bezsenność

Próby kliniczne na szczurach wykazały, że suplementacja urydyny poprawia jakość odpoczynku nocnego. U gryzoni tych wykorzystano deprywację snu, a po podaniu urydyny odnotowano większą liczbę fal mózgowych o najmniejszej częstotliwości, które pojawiają się w chwili najgłębszego snu. Oznacza to, że stosowanie urydyny pozwala na lepszy wypoczynek nocny, podczas którego możliwe jest całkowite zregenerowanie sił i resynchronizacja mózgu.

2.1.3. Stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane (SM, ang sclerosis multiplex) jest bardzo poważną chorobą o podłożu neurologicznym, w przebiegu której dochodzi do stopniowego zaniku osłonek mielinowych komórek nerwowych, a tym samym niemożliwe jest przekazywanie sygnałów pomiędzy neuronami. Urydyna jest jednym z podstawowych składników mieliny, dlatego suplementacja tego nukleozydu powstrzymuje rozwój choroby. Udowodniono, że najlpesze efekty w tym przypadku otrzymuje się, gdy stosowany jest monofosforan urydyny (UMP).

2.1.4. Zaburzenie afektywne dwubiegunowe

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe to choroba maniakalno-depresyjna, która powstaje w następstwie dysfunkcji mitochondriów. Wykazano, że urydyna przeciwdziała zaburzeniom pracy tych struktur, a tym samym ogranicza ryzyko wystąpienia schorzenia. W jednym z badań, w którym uczestniczyli pacjenci ze zdiagnozowaną chorobą dwubiegunową, zauważono, że podawanie im urydyny w znacznym stopniu zmniejszyło u nich objawy depresji. Wyniki tej próby klinicznej sugerują więc, że oprócz zastosowania urydyny w profilaktyce choroby, nukleotyd ten jest wykorzystywany również w celu poprawy jakości życia pacjentów i redukcji negatywnych symptomów.



2.2. Układ krwionośny

Badanie, w której pacjentów ze zdiagnozowana anemią podzielono na dwie grupy, przy czym jednej podawano witaminę B12 wraz z urydyną, drugiej natomiast placebo, wykazało, że stosowanie nukleozydu w terapii tej choroby jest rozwiązaniem bezpiecznym oraz przynosi zadowalające rezultaty. Ochotnicy uczestniczący w tej próbie klinicznej po włączeniu urydyny do leczenia zgłaszali redukcję poziomu odczuwanego bólu, a także ograniczenie innych symptomów choroby i ogólną poprawę jakości życia.



3. Jak stosować urydynę?

3.1. Dawkowanie

W zależności od formy suplementowanej urydyny standardowe dawki preparatów wynoszą:

czysta postać urydyny: 500-1000 mg dziennie;
monofosforan urydyny: 250-500 mg dziennie;
triacetylourydyna: 25-100 mg dziennie.
Różnice te wynikają z różnego stopnia bioprzyswajalności danej formy urydyny. Wolną urydynę i monofosforan najlepiej jest przyjmować bez posiłku i popijać dużą ilością wody. Triacetylourydynę dobrze jest z kolei stosować w trakcie posiłków bądź bezpośrednio po nich.



3.2. Łączenie

Brahmi (Bacopa monnieri), Noopept, Ashwagandha (Withania somnifera), Wąkrota (Gotu kola), Horny Goat Weed (Epimedium species), Kofeina, Fosfatydyloseryna – wzrost poziomu acetylocholiny, poprawa pamięci, zwiększenie poziomu koncentracji.


3.3. Przeciwwskazania i skutki uboczne

Urydyna uważana jest za substancję bezpieczną, jeżeli przyjmuje się ją w standardowych dawkach. Wielokrotne przekroczenie zalecanej porcji u niektórych może jednak powodować dreszcze czy biegunkę. Sytuacja ta występuje głównie, gdy stosowana jest triacetylourydyna bądż monofosforan. W przypadku suplementowania wolnej postaci urydyny, przekroczenie ilości maksymalnej skutkuje bólem głowy, uczuciem zmęczenia i przygnębienia, a także zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi czy nerwowością.

Przeciwwskazaniem do stosowania urydyny w każdej postaci jest ciążą i karmienie piersią, gdyż jak dotąd nie ustalono jednoznacznego profilu bezpieczeństwa substancji w tych przypadkach.

Bibliografia:

https://examine.com/supplements/uridine/
Yamamoto T., et al., Effect of beer on the plasma concentrations of uridine and purine bases. Metabolism., 2002
Sugawara M., et al., Profile of nucleotides and nucleosides of human milk. J Nutr Sci Vitaminol, 1995
Thorell L., Sjöberg L.B., Hernell O., Nucleotides in human milk: sources and metabolism by the newborn infant. Pediatr Res., 1996
Wurtman R.J., Synapse formation and cognitive brain development: effect of docosahexaenoic acid and other dietary constituents. Metabolism., 2008
Shetlar MD, Hom K, Venditto VJ. Photohydrate-Mediated Reactions of Uridine, 2'-Deoxyuridine and 2'-Deoxycytidine with Amines at Near Neutral pH. Photochem Photobiol., 2013
Eells J.T., Spector R., Huntoon S.. Nucleoside and oxypurine homeostasis in adult rabbit cerebrospinal fluid and plasma. J Neurochem., 1984
Weinberg M.E., et al., Enhanced uridine bioavailability following administration of a triacetyluridine-rich nutritional supplement. PLoS One., 2011
Pizzorno G., et al., Homeostatic control of uridine and the role of uridine phosphorylase: a biological and clinical update. Biochim Biophys Acta., 2002
0 x



ODPOWIEDZ