Witam wszystkich użytkowników tego forum

17.03.23
Forum przeżyło dziś dużą próbę ataku hakerskiego. Atak był przeprowadzony z USA z wielu numerów IP jednocześnie. Musiałem zablokować forum na ca pół godziny, ale to niewiele dało. jedynie kilkukrotne wylogowanie wszystkich gości jednocześnie dało pożądany efekt.
Sprawdził się też nasz elastyczny hosting, który mimo 20 krotnego przekroczenia zamówionej mocy procesora nie blokował strony, tylko dawał opóźnienie w ładowaniu stron ok. 1 sekundy.
Tutaj prośba do wszystkich gości: BARDZO PROSZĘ o zamykanie naszej strony po zakończeniu przeglądania i otwieranie jej ponownie z pamięci przeglądarki, gdy ponownie nas odwiedzicie. Przy włączonych jednocześnie 200 - 300 przeglądarek gości, jest wręcz niemożliwe zidentyfikowanie i zablokowanie intruzów. Bardzo proszę o zrozumienie, bo ma to na celu umożliwienie wam przeglądania forum bez przeszkód.

25.10.22
Kolega @janusz nie jest już administratorem tego forum i jest zablokowany na czas nieokreślony.
Została uszkodzona komunikacja mailowa przez forum, więc proszę wszelkie kwestie zgłaszać administratorom na PW lub bezpośrednio na email: cheops4.pl@gmail.com. Nowi użytkownicy, którzy nie otrzymają weryfikacyjnego emala, będą aktywowani w miarę możliwości, co dzień, jeśli ktoś nie będzie mógł używać forum proszę o maila na powyższy adres.
/blueray21

Ze swojej strony proszę, aby unikać generowania i propagowania wszelkich form nienawiści, takie posty będą w najlepszym wypadku lądowały w koszu.
Wszelkie nieprawidłowości można zgłaszać administracji, w znany sposób, tak jak i prośby o interwencję w uzasadnionych przypadkach, wszystkie sposoby kontaktu - działają.

Pozdrawiam wszystkich i nieustająco życzę zdrowia, bo idą trudne czasy.

/blueray21

W związku z "wysypem" reklamodawców informujemy, że konta wszystkich nowych użytkowników, którzy popełnią jakąkolwiek formę reklamy w pierwszych 3-ch postach, poza przeznaczonym na informacje reklamowe tematem "... kryptoreklama" będą usuwane bez jakichkolwiek ostrzeżeń. Dotyczy to także użytkowników, którzy zarejestrowali się wcześniej, ale nic poza reklamami nie napisali. Posty takich użytkowników również będą usuwane, a nie przenoszone, jak do tej pory.
To forum zdecydowanie nie jest i nie będzie tablicą ogłoszeń i reklam!
Administracja Forum

To ogłoszenie można u siebie skasować po przeczytaniu, najeżdżając na tekst i klikając krzyżyk w prawym, górnym rogu pola ogłoszeń.

Uwaga! Proszę nie używać starych linków z pełnym adresem postów, bo stary folder jest nieaktualny - teraz wystarczy http://www.cheops4.org.pl/ bo jest przekierowanie.


/blueray21

Stwardnienie rozsiane

cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » sobota 20 cze 2020, 12:41

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27959280/

Hipotezy Med
. 2016 Lis;96:68-72. doi: 10.1016/j.mehy.2016.10.001. EPUB 2016 Paź 3.
Geograficzne skojarzenia między fenotypem laktazy- stwardnienie rozsiane i zapalne choroby jelit; Czy otyłość jest związana z geografią?

Andew Szilagyi 1 , Xiaoqing Xue 2
Rozszerzenia przynależności
PMID: 27959280 DOI: 10.1016/j.mehy.2016.10.001
Abstrakt

Wzorce geograficzne o malejących wskaźnikach z północy na południe w kierunku równika zostały opisane dla wielu chorób, które mają związek w dużej mierze z stylem życia "western". Wśród nich choroby zapalne jelit; Crohna (CD) i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) były widoczne w dystrybucji podziału z wielu chorób autoimmunologicznych. Jednym z interesujących skojarzeń jest epidemiologiczne podobieństwo ze stwardnieniem rozsianym (SM). Jednak ponadto, przynajmniej niektóre z tych chorób również skorelowane odwrotnie z populacją z nieprzetrwałą laktazą (LNP) . Przypuszcza się, że MS powinien mieć również odwrotny związek z LNP. Zapewniamy wsparcie w tym zakresie, porównując opublikowane stawki krajowe dla państw członkowskich, CD, UC i LNP z początkiem nowego tysiąclecia. Możliwe powiązania między tymi chorobami mogą być ewolucyjnym podpisem nowych genów, którym mogło towarzyszyć pojawienie się trwałości laktazy tysiąclecia temu. Powstające fenotypowe dychotomii również zmuszony różne reakcje przyswajania do trawienia laktozy. Podczas gdy zatrzymanie laktazy w jelitach powoduje bezpośrednie trawienie enzymatyczne gospodarza, u osób LNP metabolizm bakteryjny laktozy wpływa na mikroflę gospodarza. Te zmiany mikrobiologiczne mogą odgrywać pewną rolę w zmianie częstości występowania chorób, w tym IBD i SM. Jednak od końca XX wieku wcześniej obserwowane wzorce się zmieniają. Chociaż uważa się, że industrializacja odgrywa ważną rolę modyfikującą, rosnące wskaźniki otyłości z naciskiem na dietę i patogenezę mikrofloralną, ale z niezależnym wzorcem geograficznym mogą również ułatwiać zmianę stawek i geograficznego rozkładu zarówno tych, jak i innych chorób.
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 21 cze 2020, 20:18

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17698533/
AJNR Am J Neuroradiol
. 2007 Sie;28(7):1306-12. doi: 10.3174/ajnr. A0580.
Niskie stężenie choliny w normalnej białej materii pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i normalnym MR Imaging Brain Skany

M C Gustafsson 1 , O Dahlqvist, J Jaworski, P Lundberg, A-M E Landtblom
PMID: 17698533 DOI: 10.3174/ajnr. A0580

Abstrakt

Tło i cel: Przeprowadzono już badania spektroskopowe (spektroskopia 1H-MR) substancji białej o prawidłowym pojawianiu się (NAWM) u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (SM) z obrazowaniem MR zmian w mózgu, ale naszym zamiarem było zbadanie NAWM u pacjentów z SM, u których brakuje zmian w mózgu, aby wyjaśnić, czy można zidentyfikować te same zmiany patologiczne.

Materiały i metody: Sprawdziliśmy 350 dokumentacji medycznej pacjentów z SM, którzy są zarejestrowani w naszej placówce. Uwzględniono czternastu pacjentów (11 kobiet i 3 mężczyzn; średni wiek, 48,6 lat; wynik upośledzenia, rozszerzoną skalę stanu niepełnosprawności [EDSS] 2,9; zakres, 1-6,5) z klinicznie określonym SM i normalnym obrazowaniem MR mózgu. Spektroskopia 1H-MR została przeprowadzona w 4 wrogoch (rozmiar około 17x17x17 mm3) przy użyciu bezwzględnej kwantyfikacji stężeń metabolitu. Czternaście zdrowych osób kontrolnych (11 kobiet i 3 mężczyzn; średni wiek, 43,3 lat) zostało przeanalizowanych w ten sam sposób.

Wyniki: Zaobserwowano znaczne różnice w stężeniach metabolitów bezwzględnych, u pacjentów z SM stwierdzono niższe całkowite stężenie związków N-acetylu (tNA), w tym N-acetylaspartan i N-acetylo aspartyloglutaminian (13,5 mmol/l w porównaniu do 14,6 mmol/l; P=.002) w porównaniu z osobami zdrowych osób kontrolujących. Nieoczekiwanie pacjenci z SM prezentowały znacznie niższe związki zawierające cholinę (Cho) w porównaniu ze zdrowymi osobami kontrolnymi (2,2 mmol/l w porównaniu do 2,4 mmol/l; P<.001). EDSS wykazał dodatnią korelację ze stężeniami mio inozytolu (0,14 mmol/l na EDSS; r2=0,06) i ujemną korelację ze stężeniami tNA (-0,41 mmol/l na EDSS; r2=0,22).

Wniosek: Nieoczekiwane odkrycie niższych stężeń Cho nie zostało zgłoszone wcześniej. Sugerujemy, że pacjenci z SM, którzy nie mają zmian w mózgu, stanowią odrębną jednostkę i mogą mieć zwiększone zdolności ochronne lub lecznicze.
0 x



shazza
Posty: 1
Rejestracja: środa 22 sty 2020, 09:54
Otrzymał podziękowanie: 2 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: shazza » czwartek 02 lip 2020, 23:24

Wstęp: sporadyczne przypadki stwardnienia rozsianego aktywowanego promieniowaniem zostały wcześniej opisane, a kilka badań koncentrowało się na związku między promieniowaniem a ryzykiem stwardnienia rozsianego. Celem naszych badań była ocena związku między historią promieniowania rentgenowskiego a stwardnieniem rozsianym.

Metody: To badanie kontrolne przeprowadzono na 150 osobach, w tym 65 pacjentach ze stwardnieniem rozsianym i 85 zdrowych kontrolach dobranych pod względem wieku i płci, włączonych przy użyciu dogodnego próbkowania bez prawdopodobieństwa. Jakakolwiek historia wcześniejszego promieniowania Xray składała się z ekspozycji RTG związanej z pracą, radioterapii, oceny radiograficznej, w tym RTG klatki piersiowej, RTG lędźwiowo-krzyżowej, RTG czaszki, RTG zatok przynosowych (PNS), seria żołądkowo-jelitowa (GI), stopa RTG i tomografia komputerowa mózgu zostały zarejestrowane i porównane między dwiema grupami. Analizę statystyczną przeprowadzono za pomocą niezależnego testu t, metody chi kwadrat i krzywej charakterystyki operacyjnej odbiornika (ROC) za pomocą oprogramowania SPSS.

Wyniki: Historia zarówno diagnostycznych [OR = 3,06 (95% CI: 1,32-7,06)], jak i terapeutycznych [OR = 7,54 (95% CI: 1,5935.76) Promieniowanie rentgenowskie było istotnie wyższe w grupie MS. Średnia liczba promieni rentgenowskich czaszki [0,4 (SD = 0,6) vs. 0,1 (SD = 0,3), p = 0,004] i tomografii komputerowej mózgu [0,9 (SD = 0,8) vs. 0,5 (SD = 0,7), p = 0,005 ] był wyższy w grupie MS, a także jako średnia skumulowanej dawki promieniowania rentgenowskiego [1,84 (SD = 1,70) mSv vs. 1,11 (SD = 1,54) mSv; p = 0,008].

Wniosek: Nasze badanie było jednym z pierwszych, które pokazało wyższą historię promieniowania rentgenowskiego u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w porównaniu do zdrowych kontroli. Stwierdzono również możliwy związek między dawką a miejscem narażonym na promieniowanie rentgenowskie i ryzykiem rozwoju SM

Słowa kluczowe: stwardnienie rozsiane, promieniowanie, prześwietlenie, skojarzenie, czynnik ryzyka
Iść do:
Wprowadzenie
Stwardnienie rozsiane (MS) jest złożoną chorobą bez wyraźnej etiologii. Występuje z powodu zmiennej podatności genetycznej i czynników środowiskowych. Rosnąca częstość występowania SM w krajach rozwijających się zwróciła uwagę badaczy na potencjalne czynniki ryzyka, które mogą wpływać na występowanie lub ciężkość tej choroby ( 1 , 2 ).

Niektóre z prawdopodobnych czynników etiologicznych, które zostały zbadane, to szerokość geograficzna, godziny światła dziennego, tlenek węgla, światło ultrafioletowe, temperatura, wirusy, zwierzęta domowe i toksyczne chemikalia ( 3 , 4 ). Promieniowanie jonizujące jest również proponowany jako inny potencjalny spust ( 5 - 8 ). Niektóre dowody potwierdzają tę hipotezę, w tym centralną demielinizację po radioterapii ( 9 , 10 ), wysoką częstość występowania SM w północnych i południowych magnetycznych obszarach geograficznych, która powoduje wzrost promieniowania kosmicznego ( 11 ), i zaostrzenie eksperymentalnego alergicznego zapalenia mózgu i rdzenia po ekspozycji na rdzeń kręgowy do prześwietlenia u szczurów ( 12). Promieniowanie jonizujące może być emitowane na różne sposoby: źródła naturalne (promieniowanie kosmiczne) i promieniowanie ludzkie (wypadanie radionuklidu, medycyna nuklearna, medyczne promieniowanie rentgenowskie do diagnozy i terapii). Częste wykorzystanie promieniowania rentgenowskiego w medycynie wzrosła obawy o potencjalnych konsekwencji X-ray ekspozycji ryzyka w przypadku chorób ( 13 - 17 ).

Do tej pory niewiele badań oceniało rolę promieniowania jonizującego jako czynnika ryzyka w stwardnieniu rozsianym, a większość z nich koncentrowała się na rodzajach promieniowania innych niż promieniowanie rentgenowskie. Dlatego celem naszego badania była ocena związku między historią promieniowania rentgenowskiego a stwardnieniem rozsianym przy użyciu projektu badania z kontrolą przypadków. Ponadto ustaliliśmy również, czy miejsce, lokalizacja i dawka promieniowania rentgenowskiego spowodują jakąkolwiek znaczącą różnicę ryzyka dla stwardnienia rozsianego.

Iść do:
Metody
Tematy
Badanie zostało przeprowadzone w Firoozgar University Hospital (stowarzyszonym z Iran University of Medical Sciences) w Teheranie w Iranie w latach 2007-2008. To analityczne badanie kontrolno-kontrolne przeprowadzono na 150 osobach, w tym 65 pacjentach z SM (grupa przypadków) i 85 zdrowych kontroli (grupa kontrolna), włączonych przy użyciu dogodnego próbkowania bez prawdopodobieństwa. W momencie rejestracji przeprowadzono badanie MRI mózgu, analizę płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) i testy wizualnego potencjału wywołanego (VEP) w ramach oceny przed badaniem u pacjentów. Wyniki testu oceniono za pomocą kryteriów McDonald (wersja 2005) ( 18 ) w celu ustalenia diagnozy SM. Kryteriami wykluczenia były: inne poważne choroby ogólnoustrojowe lub zaburzenia psychiczne, a także wszelkie zaburzenia pamięci lub zaburzenia poznawcze.

Kontrole składały się z 85 osobników spoza MS dobranych pod względem wieku i płci, wybranych w tym samym okresie od zdrowych krewnych poleconych pacjentów.

Oceny
Oprócz danych wyjściowych i demograficznych, każda poprzednia historia promieniowania rentgenowskiego obejmowała związaną z pracą ekspozycję na promieniowanie rentgenowskie, radioterapię, oceny radiograficzne i skanowanie CT zapisano i porównano między dwiema grupami badanymi. Informacje te zostały zebrane przy użyciu ustrukturyzowanego kwestionariusza podczas bezpośredniego wywiadu. Zwerbowani pacjenci zostali zapytani o historię narażenia w okresie czasu przed rozpoczęciem objawów związanych ze stwardnieniem rozsianym i potwierdzeniem rozpoznania. Ponadto rejestrowano również rodzaj modalności, lokalizację ekspozycji i liczbę każdego badania rentgenowskiego, aby obliczyć skumulowaną dawkę promieniowania rentgenowskiego dla każdego narządu. W tym celu za typową dawkę napromieniowania przyjęto 0,02 mSv dla prześwietlenia klatki piersiowej, 0,7 mSv dla prześwietlenia lędźwiowo-krzyżowego, 0,06 mSv dla prześwietlenia PNS, 0.005 mSv dla prześwietlenia stóp, 0,03 mSv dla prześwietlenia czaszki, 1,2 mSv dla serii GI (prześwietlenie brzucha) i 2 mSv dla skanowania CT mózgu (19 ).

Wywiad został przeprowadzony, a kwestionariusz wypełnił pojedynczy student medycyny po odpowiednim przeszkoleniu. Wszystkie prace diagnostyczne i badania kliniczne zostały wykonane przez jednego neurologa dla grupy stwardnienia rozsianego.

Analiza statystyczna
Dane analizowano przy użyciu oprogramowania SPSS v.20 (IBM, Chicago, IL, USA). Aby opisać pomiary ilościowe, zastosowano średnią i odchylenie standardowe (SD). Dla zmiennych nominalnych podano względną częstotliwość i procenty. W jednoczynnikowej analizie statystycznej do porównań między grupami zastosowano test t-Studenta dla niezależnych próbek. W celu porównania częstości występowania dodatniej historii promieniowania rentgenowskiego (ogólnie i w różnych miejscach ekspozycji), gdziekolwiek stosowne, zastosowano kwadrat Pearson Chi lub dokładny test Fishera. Odpowiedni iloraz szans (OR) i jego 95% przedział ufności (CI) również zostały obliczone dla każdego porównania.

Krzywą charakterystyki operacyjnej odbiornika (ROC) przeprowadzono w celu oceny, czy skumulowana dawka promieniowania rentgenowskiego może statystycznie odróżnić MS (grupa przypadków) od stanu normalnego (grupa kontrolna). W tym celu obliczono pole pod krzywą (AUC) i wybrano najlepszy punkt odcięcia dla dawki promieniowania na podstawie odpowiednich wartości diagnostycznych, czułości i swoistości. We wszystkich procedurach analitycznych dwustronna wartość p mniejsza niż 0,05 była uważana za statystycznie istotną różnicę.

Iść do:
Wyniki
Charakterystyki poziomu bazowego
Łącznie 65 pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i 85 kontroli zostało zatrudnionych w tym badaniu kontrolnym. Dwie grupy zostały dopasowane pod względem średniego wieku i rozkładu płci. Większość pacjentów ze stwardnieniem rozsianym stanowiły kobiety (66,2%, 43 z 65) ze średnią wieku 30,7 lat (SD = 7,4) lat. Odpowiednio, grupa kontrolna składała się z 63,5% (54 z 85) kobiet w średnim wieku 28,8 (SD = 6,8) lat. Porównania jednoczynnikowe nie wykazały istotnej statystycznie różnicy w wieku [test t-Studenta p = 0,108) i płci (Chi kwadrat p = 0,739] między dwiema grupami.

Historia promieniowania rentgenowskiego
Ogólnie rzecz biorąc, 86,2% (n = 56) pacjentów ze stwardnieniem rozsianym miało pozytywny wywiad z jakąkolwiek ekspozycją na promieniowanie rentgenowskie, zanim zdiagnozowano u nich stwardnienie rozsiane. Ta cecha była znacznie wyższa niż w grupie kontrolnej, w której 67,1% (n = 57) miało pozytywną historię [OR = 3,06 (95% CI: 1,32–7,06), Chi kwadrat p = 0,007]. Jak wymieniono wTabela 1, historia radioterapii była również znacząco wyższa w grupie MS [15,4% vs. 2,4%, OR = 7,54 (95% CI: 1,59–35,76), Chi kwadrat p = 0,005].

Tabela 1
Porównanie częstotliwości różnych rodzajów promieniowania między pacjentami ze stwardnieniem rozsianym a zdrowymi kontrolami [wszystkie wartości są przedstawione jako NO (%), a zdrowe kontrole są ustawione jako grupa odniesienia dla wszystkich zgłaszanych OR].
Zmienna Kółko naukowe LUB
(95% CI) p
Pacjenci z SM
(n = 65) Zdrowe kontrole
(n = 85)
Praca narażona na promieniowanie 4 (9,5%) 2 (4,2%) 2,42 (0,42–3,95) 0,412
Radioterapia 10 (15,4%) 2 (2,4%) 7,54 (1,59–35,76) 0,005 *
Wszystkie rodzaje rentgenowskie 56 (86,2%) 57 (67,1%) 3,06 (1,32–7,06) 0,007 *
Rentgen klatki piersiowej 51 (78,5%) 48 (56,5%) 2,81 (1,35–5,83) 0,005 *
Rentgen lędźwiowo-krzyżowy 4 (9,5%) 8 (9,4%) 1,01 (0,29-3,58) 0,984
Rentgen PNS 20 (30,8%) 17 (20,0%) 1,78 (0,84-3,76) 0,129
Tomografia komputerowa mózgu 40 (61,5%) 31 (36,5%) 2,79 (1,43–5,43) 0,002 *
Rentgen stóp 1 (2,4%) 1 (2,1%) 1,15 (0,07-18.91) 0,924
Rentgen czaszki 20 (30,8%) 10 (11,8%) 3,33 (1,43–7,75) 0,004 *
Seria GI 1 (2,4%) 0 1,02 (0,98–1,07) 0,467
* Istotna różnica statystyczna, OR: współczynnik Odda; CI: przedział ufności; PNS: zatoki przynosowe; GI: przewód pokarmowy

Występowanie promieniowania rentgenowskiego zostało zilustrowane na Tabela 1 i Rycina 1w odniesieniu do różnych miejsc narażenia. Chociaż pozytywna historia wykonania radiografii rentgenowskiej była bardziej prawdopodobna wśród pacjentów ze stwardnieniem rozsianym we wszystkich ocenianych miejscach, różnica była istotna statystycznie dla promieni rentgenowskich klatki piersiowej i czaszki oraz skanowania CT mózgu. Rentgen klatki piersiowej uzyskano u 78,5% pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, podczas gdy 56,5% kontroli miało dodatnią historię narażenia na prześwietlenie klatki piersiowej [OR = 2,81 (95% CI: 1,35–5,83), Chi kwadrat p = 0,005]. U pacjentów ze stwardnieniem rozsianym częściej występowało prześwietlenie czaszki w porównaniu ze zdrowymi kontrolami [30,8% vs. 11,8%, OR = 3,33 (95% CI: 1,43–7,75), Chi kwadrat p = 0,004]. Podobnie, skanowanie CT mózgu było również częściej wykonywane u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w porównaniu do kontroli [61,5% vs. 36,5%, OR = 2,79 (95% CI: 1,43–5,43), Chi kwadrat p = 0,002].

Zewnętrzny plik zawierający zdjęcie, ilustrację itp. Nazwa obiektu to MJIRI-28-145-g001.jpg
Ryc.1
Rozkład częstotliwości różnych rodzajów promieniowania u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i zdrowi kontrole

Tabela 2podsumowuje wyniki dla porównania średniej liczby różnych rodzajów promieniowania między pacjentami ze stwardnieniem rozsianym a zdrowymi kontrolami. Ogólnie rzecz biorąc, łączna liczba przypadków, w których pacjenci z SM byli narażeni na promieniowanie rentgenowskie, była znacznie wyższa niż w grupie kontrolnej [2,9 (SD = 1,9) vs. 1,7 (SD = 1,7), test t-Studenta p <0,001] . Ponadto średnia liczba klatek piersiowych [1,3 (SD = 1,0) vs. 0,8 (SD = 0,8), test t-Studenta p = 0,002] i promieni rentgenowskich czaszki [0,4 (SD = 0,6) vs. 0,1 (SD = 0,3) ), Test t-Studenta p = 0,004] i skanowanie CT mózgu [0,9 (SD = 0,8) vs. 0,5 (SD = 0,7), test t-Studenta p = 0,005] był wyższy w grupie MS. Wyniki niezależnego testu t Studenta wykazały również, że średnia skumulowana dawka promieniowania była znacznie wyższa u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w porównaniu do kontroli [1,84 (SD = 1,70) mSv vs. 1,11 (SD = 1,54) mSv; p = 0,008].

Tabela 2
Porównanie średniej liczby różnych rodzajów promieniowania i skumulowanej dawki promieniowania między pacjentami ze stwardnieniem rozsianym a zdrowymi kontrolami (wszystkie wartości są przedstawione jako średnia ± SD)
Zmienna Kółko naukowe p
Pacjenci z SM
(n = 65) Zdrowe kontrole
(n = 85)
Rentgen ogółem 2,88 ± 1,87 1,74 ± 1,71 <0,001 *
Rentgen klatki piersiowej 1,25 ± 0,97 0,79 ± 0,83 0,002 *
Rentgen lędźwiowo-krzyżowy 0,10 ± 0,30 0,13 ± 0,43 0,645
Rentgen PNS 0,32 ± 0,50 0,20 ± 0,40 0,1099
Tomografia komputerowa mózgu 0,86 ± 0,85 0,49 ± 0,72 0,005 *
Rentgen stóp 0,02 ± 0,15 0,02 ± 0,14 0,925
Rentgen czaszki 0,35 ± 0,57 0,12 ± 0,32 0,004 *
Seria GI 0,02 ± 0,15 0 0,323
Skumulowane dawkowanie promieniowania (mSv) 1,84 ± 1,70 1,11 ± 1,54 0,008 *
Analiza podgrup
Dalszą analizę przeprowadzono w każdej podgrupie płci. Wyższe prawdopodobieństwo narażenia na jakiekolwiek promieniowanie rentgenowskie u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym pozostało znaczące tylko wśród kobiet [u kobiet: OR = 3,77 (95% CI: 1,48-9,62), Chi kwadrat p = 0,004; u mężczyzn: OR = 2,25 (95% CI: 0,22–23,19), Chi kwadrat p = 0,633]. Podobne wyniki znaleziono także w innych istotnych różnicach dotyczących miejsca ekspozycji na promieniowanie rentgenowskie. Statystycznie istotną wyższą ekspozycję na promieniowanie rentgenowskie w klatce piersiowej zaobserwowano tylko wtedy, gdy przeprowadzono porównanie między pacjentami ze stwardnieniem rozsianym a zdrowymi kobietami kontrolnymi [u kobiet: OR = 4,45 (95% CI: 1,83–10,83), Chi kwadrat p = 0,001; u mężczyzn: OR = 1,08 (95% CI: 0,27-4,39), Chi kwadrat p = 0,914]. Prawdopodobnie wyższa ekspozycja rentgenem czaszki [u kobiet: OR = 5,42 (95% CI: 1,62–18,14), Chi kwadrat p = 0,003; u mężczyzn: OR = 1.94 (95% CI: 0,55-6,88), Chi kwadrat p = 0,299] i tomografia komputerowa mózgu [u kobiet: OR = 3,30 (95% CI: 1,42-7,65), Chi kwadrat p = 0,005; u mężczyzn: OR = 2,29 (95% CI: 0,73–7,15), Chi kwadrat p = 0,152] był statystycznie istotny tylko wśród kobiet.

Krzywa charakterystyki pracy odbiornika (ROC)
Jak pokazano w Rysunek 2, wyniki analizy krzywej ROC wykazały, że skumulowana dawka promieniowania rentgenowskiego może znacząco odróżnić pacjentów ze stwardnieniem rozsianym od zdrowych kontroli [AUC = 0,661 (95% CI: 0,572–0,749), p = 0,001]. Jako najlepsze punkty dyskryminujące, wartość odcięcia 0,045 mSv miała czułość 78,5% i 50,6% swoistość, wartość odcięcia 1,72 mSv wykazała czułość 61,5% i 63,5% swoistość, a wartość odcięcia 2,01 mSv wynosiła 60 % czułości i swoistości 67,1%.

Zewnętrzny plik zawierający zdjęcie, ilustrację itp. Nazwa obiektu to MJIRI-28-145-g002.jpg
Ryc. 2
Krzywa charakterystyki operacyjnej odbiornika (ROC) pokazująca wartość skumulowanej dawki promieniowania rentgenowskiego w celu rozróżnienia pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i zdrowych kontroli [pole pod krzywą (AUC) = 0,661 (95% CI: 0,572-0,749), p = 0,001]

Iść do:
Dyskusja
Oceniliśmy związek między historią diagnostycznego i / lub terapeutycznego promieniowania rentgenowskiego a ryzykiem stwardnienia rozsianego. Nasze ustalenia wykazały, że dodatnia historia narażenia na promieniowanie rentgenowskie była bardziej prawdopodobna u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w porównaniu z grupą kontrolną dobraną pod względem wieku i płci, a różnica ta była istotna statystycznie. Co więcej, średnia liczba prześwietleń klatki piersiowej, czaszki i tomografii komputerowej mózgu była wyższa w grupie stwardnienia rozsianego. Średnia skumulowana dawka promieniowania była również znacznie wyższa u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w porównaniu do kontroli wykazujących tak zwany związek „dawka-odpowiedź”. Ważnym czynnikiem okazała się płeć, a analiza podgrup wykazała bardziej widoczny związek między promieniowaniem rentgenowskim a ryzykiem SM u kobiet.

Podobnie jak w naszym badaniu, europejscy naukowcy ze Szwecji podali, że badanie rentgenowskie częściej występowało wśród pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w porównaniu z grupą kontrolną w okresie pięciu lat przed diagnozą stwardnienia rozsianego ( 5 ). W tym badaniu terapeutyczne prześwietlenie zostało zgłoszone tylko w pięciu przypadkach w grupie SM, ale w ogóle nie w grupie kontrolnej ( 6).). Wynik ten interpretowano pierwotnie jako po prostu odzwierciedlający fakt, że niektóre z tych badań obrazowych mogły zostać wykonane we wczesnych stadiach choroby, gdy diagnoza jest wciąż niejasna, a obrazowanie przeprowadzono w celu ostatecznej diagnozy i zidentyfikowania przyczyn początkowych objawów. W naszym badaniu średnia liczba epizodów prześwietlenia klatki piersiowej była również znacznie wyższa wśród pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, co może być spowodowane zaburzeniami czucia, takimi jak ucisk wokół tułowia lub żołądka („uścisk stwardnienia rozsianego”) ( 20).) jako początkowy objaw stwardnienia rozsianego, w którym wykonano prześwietlenie klatki piersiowej w celu ustalenia ostatecznej diagnozy. W rezultacie większa ekspozycja na promieniowanie rentgenowskie w grupie stwardnienia rozsianego może być związana z podstawowymi problemami medycznymi, w tym niektórymi wczesnymi objawami i objawami samego stwardnienia rozsianego. Chociaż ten problem może prowadzić do nieporozumień, odkrycie dawka-odpowiedź w naszym badaniu sugeruje niezależną rolę czynnika ryzyka dla promieniowania rentgenowskiego.

Z drugiej strony istnieją pewne wskazówki sugerujące potencjalną rolę promieniowania rentgenowskiego w patogenezie stwardnienia rozsianego. Badania pokazują, że stres oksydacyjny (OS) ( 21 ) i układ odpornościowy odgrywają ważną rolę w patogenezie SM ( 22 ). Wydaje się, że konsekwencje promieniowania rentgenowskiego na tych szlakach mogą być przyczyną związku między stwardnieniem rozsianym a promieniowaniem rentgenowskim. Układ odpornościowy reaguje na promieniowanie, które zależy od dawki ( 23 ), jakości promieniowania, typów komórek odpornościowych i wrażliwości pacjenta ( 24 ). Niektóre badania wyjaśniają, że niskie dawki promieniowania prowadzą do zwiększenia aktywności komórek T, szczególnie TH 1, zwiększa poziom IFN-γ, TNF-α, IL-2, obniża poziom IL-10 i powoduje tworzenie wolnych rodników i uszkodzenie oksydacyjne ( 25 ). Wszystkie te zmiany prowadzą do demielinizacji i uszkodzeń aksonów podobnych do patogenezy SM ( 21 ). Ponadto w niektórych innych badaniach wspomniano, że niskie dawki promieniowania (raz w tygodniu przez 4 tygodnie) mogą tłumić prozapalne cytokiny i indukcję Treg, regulacyjnych komórek T ( 25 ). Promieniowanie jonizujące może również indukować syntezę wirusów jako kolejny czynnik wyzwalający etiologię ( 6 ). Ponadto badania eksperymentalne wykazały, że promieniowanie rentgenowskie zwiększa przepuszczalność naczyń, co samo może odgrywać kluczową rolę w rozwoju płytek demielinizacyjnych ( 9 , 10). Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń regulacji immunologicznej ( 26 ), sugerowano, że pacjenci ze stwardnieniem rozsianym są bardziej wrażliwi na promieniowanie jonizujące ( 27 ) i promieniowanie rentgenowskie, które mogą wyzwalać proces demielinizacji u podatnych pacjentów.

W naszym badaniu stwierdzono również, że uzyskiwanie prześwietlenia czaszki i tomografii komputerowej mózgu jest znacznie częstsze u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Jeśli chodzi o potencjalną odwrotną przyczynę, to odkrycie może być spowodowane niespecyficzną wczesną dysfunkcją neurologiczną u pacjentów z SM, taką jak zawroty głowy. Z innego punktu widzenia niektóre badania pokazują związek między urazem czaszki a początkiem stwardnienia rozsianego ( 28 ), co może również prowadzić do częstszej oceny obrazowania w tej grupie. Oprócz prawdopodobieństwa wystąpienia odwrotnego związku przyczynowego i mylących skutków innych czynników ryzyka, istnieją doniesienia o przypadkach rozsianej płytki demielinizacji, która rozwinęła się bezpośrednio po radioterapii ośrodkowego układu nerwowego ( 29 , 30). Jednak nie jest jasne, który z wyżej wymienionych kierunkowych przyczyn, interpretacji lub ich kombinacji jest naprawdę pod wszystkimi tymi ustaleniami. Z drugiej strony i zgodnie z ustaleniami dawka-odpowiedź, nasze wyniki wykazały, że skumulowana dawka promieniowania rentgenowskiego jest statystycznie związana z ryzykiem stwardnienia rozsianego. W tym celu najlepszymi punktami dyskryminującymi były 0,045 mSv, 1,72 mSv i 2,01 mSv. Jednak z powodu raczej niskiej czułości i swoistości zmienna ta nie wykazała klinicznie istotnej wartości predykcyjnej dla MS.

Analiza podgrup wykazała, że ​​wyższe prawdopodobieństwo narażenia na promieniowanie rentgenowskie, rentgen klatki piersiowej, czaszki i tomografii komputerowej mózgu u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym pozostało znaczące tylko u kobiet. Należy zauważyć, że podgrupa mężczyzn miała mniejszy rozmiar próby, co prowadzi do niższej mocy statystycznej. Tej nierówności w rozkładzie płci można się spodziewać, gdy stwardnienie rozsiane występuje około trzykrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn ( 20 ). Jednak badania obejmujące cały genom nie dostarczyły żadnego przekonującego wsparcia dla genów powiązanych z SM na chromosomie X, dlatego zwiększona częstość występowania SM u kobiet może być związana z fizjologią specyficzną dla kobiet i związaną z hormonami ( 31).). Ta wyższa częstość występowania SM u kobiet z upływem czasu sugeruje, że efekt płciowy czyni kobiety bardziej podatnymi na potencjalne czynniki ryzyka środowiskowego, takie jak promieniowanie rentgenowskie.

Podobnie jak w innych badaniach kontrolnych dotyczących zaburzeń neurodegeneracyjnych, najważniejszym problemem technicznym w tym badaniu jest ryzyko stronniczości błędnej klasyfikacji. Nie jest jasne, kiedy dokładnie rozpoczęto patologiczne zmiany w SM w grupie przypadków lub jak pewni są badacze co do braku tych zmian w okresie bezobjawowym wśród kontroli, co może również prowadzić do odwrotnego uprzedzenia przyczynowego . Chociaż nie całkowicie to zapobiegało, rozważaliśmy opóźnienie między historią narażenia a diagnozą stwardnienia rozsianego, aby poszukać promieniowania rentgenowskiego, gdy jakikolwiek objaw związany z stwardnieniem rozsianym nie został jeszcze rozpoczęty, aby zmniejszyć ryzyko tego błędu błędnej klasyfikacji. Z drugiej strony, podobnie jak wiele innych badań retrospektywnych wykorzystujących dane zgłaszane przez siebie, tendencyjność wycofania stanowi główne zagrożenie w naszym badaniu.Tendencja pacjentów z SM do zgłaszania przeszłych zdarzeń medycznych, w tym ich ekspozycji na promieniowanie rentgenowskie, mogła być wyższa niż w grupie kontrolnej. Niemniej jednak, ponieważ ekspozycja będąca przedmiotem zainteresowania (promieniowanie rentgenowskie) jest zwykle uważana za dość łatwe do zapamiętania zdarzenie kliniczne w historii medycznej każdej osoby, ryzyko błędu uprzedzenia związanego z wycofaniem nie było wysokie w naszym badaniu. Ponadto wykluczyliśmy również każdą osobę z dysfunkcją pamięci i / lub poznania. Podczas gdy do tej pory promieniowanie rentgenowskie nie jest uważane za dobrze znany czynnik ryzyka dla stwardnienia rozsianego, ryzyko stronniczości stwierdzenia jest również ignorowane w naszym badaniu. Innymi słowy, osoby z jakąkolwiek historią promieniowania rentgenowskiego nie są bardziej narażone na ocenę pod kątem stwardnienia rozsianego zgodnie z bieżącymi pracami.Niemniej jednak, ponieważ ekspozycja będąca przedmiotem zainteresowania (promieniowanie rentgenowskie) jest zwykle uważana za dość łatwe do zapamiętania zdarzenie kliniczne w historii medycznej każdej osoby, ryzyko błędu uprzedzenia związanego z wycofaniem nie było wysokie w naszym badaniu. Ponadto wykluczyliśmy również każdą osobę z dysfunkcją pamięci i / lub poznania. Podczas gdy do tej pory promieniowanie rentgenowskie nie jest uważane za dobrze znany czynnik ryzyka dla stwardnienia rozsianego, ryzyko stronniczości stwierdzenia jest również ignorowane w naszym badaniu. Innymi słowy, osoby z jakąkolwiek historią promieniowania rentgenowskiego nie są bardziej narażone na ocenę pod kątem stwardnienia rozsianego zgodnie z bieżącymi pracami.Niemniej jednak, ponieważ ekspozycja będąca przedmiotem zainteresowania (promieniowanie rentgenowskie) jest zwykle uważana za dość łatwe do zapamiętania zdarzenie kliniczne w historii medycznej każdej osoby, ryzyko błędu uprzedzenia związanego z wycofaniem nie było wysokie w naszym badaniu. Ponadto wykluczyliśmy również każdą osobę z dysfunkcją pamięci i / lub poznania. Podczas gdy do tej pory promieniowanie rentgenowskie nie jest uważane za dobrze znany czynnik ryzyka dla stwardnienia rozsianego, ryzyko stronniczości stwierdzenia jest również ignorowane w naszym badaniu. Innymi słowy, osoby z jakąkolwiek historią promieniowania rentgenowskiego nie są bardziej narażone na ocenę pod kątem stwardnienia rozsianego zgodnie z bieżącymi pracami.wykluczyliśmy również każdą osobę z dysfunkcją pamięci i / lub poznania. Podczas gdy do tej pory promieniowanie rentgenowskie nie jest uważane za dobrze znany czynnik ryzyka dla stwardnienia rozsianego, ryzyko stronniczości stwierdzenia jest również ignorowane w naszym badaniu. Innymi słowy, osoby z jakąkolwiek historią promieniowania rentgenowskiego nie są bardziej narażone na ocenę pod kątem stwardnienia rozsianego zgodnie z bieżącymi pracami.wykluczyliśmy również każdą osobę z dysfunkcją pamięci i / lub poznania. Podczas gdy do tej pory promieniowanie rentgenowskie nie jest uważane za dobrze znany czynnik ryzyka dla stwardnienia rozsianego, ryzyko stronniczości stwierdzenia jest również ignorowane w naszym badaniu. Innymi słowy, osoby z jakąkolwiek historią promieniowania rentgenowskiego nie są bardziej narażone na ocenę pod kątem stwardnienia rozsianego zgodnie z bieżącymi pracami.

Iść do:
Wniosek
Zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, nasze badanie jest jedną z pierwszych prób nie tylko wykazania potencjalnej roli czynnika ryzyka dla promieniowania rentgenowskiego w stwardnieniu rozsianym, ale także zaproponowania wartości odcięcia. Podsumowując, nasze ustalenia wykazały wyższą częstość promieniowania rentgenowskiego u osób, które dalej rozwinęły stwardnienie rozsiane. Jeśli chodzi o miejsce promieniowania, różnica była bardziej widoczna dla ekspozycji mózgu i czaszki, a zarówno skumulowana liczba, jak i dawka promieniowania odnoszą się do ryzyka stwardnienia rozsianego. Badanie to można uznać za wstępną próbę wykazania związku między promieniowaniem rentgenowskim a ryzykiem rozwoju SM. Jednak badanie to nie wykazało żadnego związku przyczynowego i dla lepszego zrozumienia podstawowej zależności,istnieje potrzeba podłużnych badań kohortowych prowadzonych przez społeczność z większą liczbą uczestników, biorąc pod uwagę dokładny powód zastosowania promieniowania rentgenowskiego.

Iść do:
Konflikt interesów
Oświadczamy, że nie mamy ujawnienia informacji finansowych ani konfliktu interesów w tym manuskrypcie.

Iść do:
Notatki
Cytuj ten artykuł jako: Motamed MR, Fereshtehnejad SM, Abbasi M, Sanei M, Abbaslou M, Meysami S. Promieniowanie rentgenowskie i ryzyko stwardnienia rozsianego: Czy miejsce i dawka ekspozycji mają znaczenie? . Med J Islam Repub Iran 2014 (9 grudnia). Vol. 28: 145.

Iść do:
Bibliografia
1. Ebers GC, Kukay K, Bulman DE, Sadovnick AD, Rice G, Anderson C. i in. Pełne wyszukiwanie genomu w stwardnieniu rozsianym. Nat Genet. 1996; 13 : 472–476. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
2. Weinshenker BG. Epidemiologia stwardnienia rozsianego. Neurol Clin. 1996; 14 : 291–308. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
3. Matthews WB, Compton A, Allen IV, Marten C, red. Stwardnienie rozsiane McAlpine'a. 2nd S. New York, NY: Churchill Livingstone; 1991: 18–27.
4. Powell JJ, Van de Water J, Gershwin ME. Dowody na rolę czynników środowiskowych w inicjowaniu lub progresji warunków autoimmunologicznych. Perspektywa zdrowotna środowiska. 1999; 107 (suplement 5): 667–672. [ Artykuł wolny od PMC ] [ PubMed ] [ Google Scholar ]
5. Flodin U, Söderfeldt B, Noorlind-Brage H, Fredriksson M., Axelson O. Stwardnienie rozsiane, rozpuszczalniki i zwierzęta domowe Badanie referencyjne. Arch Neurol. 1988; 45 (6): 620–623. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
6. Landtblom AM, Flodin U, Karlsson M., Pålhagen S., Axelson O, Söderfeldt B. Stwardnienie rozsiane i narażenie na rozpuszczalniki, promieniowanie jonizujące i zwierzęta. Scand J Work Environ Zdrowie. 1993; 19 (6): 399–404. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
7. Axelson O, Landtblom AM, Flodin U. Stwardnienie rozsiane i promieniowanie jonizujące. Neuroepidemiologia. 2001; 20 : 175–178. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
8. Bölviken O. Stowarzyszenia ekologiczne: rak nosogardzieli i stwardnienie rozsiane a pierwiastki radioaktywne. W: Bölvikin O, wyd. Materiały z sympozjum, które odbyło się w Norweskiej Akademii Nauki i Listów; 2002 6-7 czerwca; Oslo, Norwegia.
9. Lampert P, Tom MI, Rider WD. Rozproszona demielinizacja mózgu po promieniowaniu Co60 (gamma). Arch Pathol. 1959; 68 : 322–330. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
10. Lampert PW, Davis RL. Opóźniony wpływ promieniowania na centralny układ nerwowy człowieka: reakcje opóźnione „wczesne” i „późne”. Neurologia. 1964; 14 : 912–917. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
11. Barlow J. Korelacja rozkładu geograficznego stwardnienia rozsianego z natężeniami promieniowania kosmicznego. Acta Neurol Scand. 1960; 35 (suplement 147): 108–130. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
12. Oldendorf WH, Cornford EM. Porównanie napromieniowania całego ciała i miejscowego rdzenia kręgowego w eksperymentalnym alergicznym zapaleniu mózgu i rdzenia. J Neuropathol Exp Neurol. 1977; 36 (1): 50–61. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
13. Hall EJ, Brenner DJ. Ryzyko raka związane z radiologią diagnostyczną. Br J Radiol. 2008; 81 (965): 362–78. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
14. Hammer GP, Seidenbusch MC, Schneider K, Regulla DF, Zeeb H. i in. Kohortowe badanie zachorowalności na raka u dzieci po urodzeniowej diagnostycznej ekspozycji rentgenowskiej. Radiat Res. 2009; 171 (4): 504–512. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
15. Grufferman S., Ruymann F., Ognjanovic S., Erhardt EB, Maurer HM. Prenatalne narażenie na promieniowanie rentgenowskie i mięsak prążkowany u dzieci: raport grupy dziecięcej onkologii. Nowotwory Epidemiol Biomarkery Poprzedni 2009; 18 (4): 1271–1276. [ Artykuł wolny od PMC ] [ PubMed ] [ Google Scholar ]
16. Wang X, Sun Z, Wang J, Nan G, Ma Y. i in. Ekspozycja rentgenowska indukuje apoptozę niektórych proliferacyjnych komórek naskórka po urazowym uszkodzeniu rdzenia kręgowego u dorosłych szczurów. Int J Neurosci. 2009; 119 (1): 141–154. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
17. Bailey HD, Armstrong BK, de Klerk NH, Fritschi L, Attia J, Lockwood L, Milne E. Narażenie na diagnostyczne procedury radiologiczne i ryzyko ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci. Nowotwory Epidemiol Biomarkery Poprzedni 2010; 19 : 2897–2909. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
18. Polman CH, Reingold SC, Edan G., Filippi M., Hartung HP, Kappos L. i in. Kryteria diagnostyczne dla stwardnienia rozsianego: wersje 2005 „McDonald Criteria” Ann Neurol. 2005; 58 (6): 840–846. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
19. Wall BF, Hart D. Zmienione dawki promieniowania dla typowych badań rentgenowskich. The British Journal of Radiology. 1997; 70 : 437–439. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
20. Hauser SL, Goodkin DE. Stwardnienie rozsiane i inne choroby demielinizacyjne. W Braunwald E, Fauci AS, Kasper DL, Hauser SL, Longo DL, Jameson JL, red. Harrison's Principles of Internal Medicine, 15 wyd. Nowy Jork: McGraw-Hill, 2001: 2452–2461.
21. Gilgun-Sherki Y, Melamed E, Offen D. Rola stresu oksydacyjnego w patogenezie stwardnienia rozsianego: potrzeba skutecznej terapii przeciwutleniającej. J Neurol. Marzec 2004; 251 (3): 261–8. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
22. Lassmann H, Brьck W, Lucchinetti CF. Immunopatologia stwardnienia rozsianego: przegląd. Brain Pathol. 2007; 17 : 210–218. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
23. Tsukimoto M, Nakatsukasa H, Sugawara K, Yamashita K, Kojima S. Powtarzane napromieniowanie gamma 05-Gy osłabia eksperymentalne autoimmunologiczne zapalenie mózgu i rdzenia z regulacją w górę regulacyjnych limfocytów T i supresją wytwarzania IL17. Radiat Res. 2008; 170 (4): 429–36. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
24. Amundson SA. Funkcjonalna genomika i nowa era w biologii radiologicznej i onkologii. Bio Science. 2008; 58 (6): 491–500. [ Artykuł wolny od PMC ] [ PubMed ] [ Google Scholar ]
25. Liu SZ. Nieliniowy związek dawka-odpowiedź w układzie immunologicznym po ekspozycji na promieniowanie jonizujące: mechanizmy i implikacje. Nieliniowość BiolToxicol Med. 2003; 1 (1): 71–92. [ Artykuł wolny od PMC ] [ PubMed ] [ Google Scholar ]
26. Taylor AM, Harnden DG, Arlett CF, Harcourt SA, Lehmann AR, Stevens S. i in. Ataksja teleangiektazja: ludzka mutacja z nieprawidłową wrażliwością na promieniowanie Natura. 1975, 4; 258 (5534): 427–9. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
27. Gipps E, Kidson C. Wrażliwość na promieniowanie jonizujące w stwardnieniu rozsianym. Lancet. 1981 25 kwietnia; 1 (8226): 947. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
28. Goodin DS, Ebers GC, Johnson KP, Rodriguez M, Sibley WA, Wolinsky JS. Związek stwardnienia rozsianego z urazem fizycznym i stresem psychicznym Raport Podkomitetu ds. Oceny Terapii i Technologii Amerykańskiej Akademii Neurologii. Neurologia. 1999; 52 : 1737–45. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
29. Peterson K, Rosenblum MK, Powers JM, Alvord E, Walker RW, Posner JB. Wpływ napromieniowania mózgu na zmiany demielinizacyjne. Neurologia. 1993; 43 : 2105–2112. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
30. McMeekin RR, Hardman JM, Kempe LG. Stwardnienie rozsiane po promieniowaniu rentgenowskim Aktywacja przez leczenie guza kłębuszka przerzutowego. Arch Otolaryngol. 1969; 90 (5): 617–21. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
31. Orton SM, Herrera BM, Yee IM. i in. Stosunek płci w stwardnieniu rozsianym w Kanadzie: badanie podłużne. Lancet Neurol. 2006; 5 : 932–36. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
Artykuły z Journal of Medical Islamskiej Republiki Iranu są udostępnione tutaj dzięki uprzejmości Iran University of Medical Sciences
Formaty:
Artykuł | PubReader | ePub (beta) | PDF (1,1 mln) | Cytat
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 22 lis 2020, 18:52

https://raypeatforum.com/community/thre ... ink.37450/
Dihydrotestosteron w stwardnieniu zanikowym bocznym-Brakujące Ogniwo?

Celem
Testosteron może być zaangażowany w związek przyczynowy ALS.

Materiały i metody
Poziom CSF wolnego testosteronu i dihydrotestosteronu mierzono u 13 pacjentów z ALS [7 mężczyźni, 6 kobiet] i 22 kontroli [12 mężczyźni, 10 kobiety].

Wyniki
Poziom wolnego testosteronu w csf nie wykazywał żadnych istotnych różnic, ale poziom dihydrotestosteronu CSF znacznie zmniejszył się u wszystkich pacjentów z ALS u mężczyzn i kobiet.

Wnioski
DHT jest prawdopodobnie integralną częścią przetrwania neuronów ruchowych. U pacjentów predysponowanych do rozwoju ALS, istnieje prawdopodobnie rodzaj "odporność na testosteron" na poziomie bariery krew- mózg [BBB] istniejące prawo od urodzenia i jest prawdopodobnie wynikiem dysfunkcyjnych białka transportowego udział w transfer testosteronu przez BBB. U tych pacjentów, mniejsza ilość testosteronu jest w stanie naruszyć BBB i wprowadzić centralną oś neuronową. Mniejsza ilość testosteronu jest dostępna do 5 α reduktazy w przysadce przednie, które mają być konwertowane do DHT i mniejsza ilość DHT jest generowany. Istnieje niewystarczające tłumienie negatywnych sprzężeń zwrotnych LH na poziomie przysadki przednie przez DHT. W wyniku wyższych poziomów LH, wzrost poziomu testosteronu w obwodowej frakcji testosteronu [frakcji poza BBB] i to wyjaśnia różne cechy fizyczne pacjentów ALS jak niższy stosunek długości indeksu i palców pierścieniowych (stosunek 2D: 4D), zwiększona częstość występowania wczesnego początku łysienia itp. Ten niedobór DHT prowadzi do śmierci neuronów ruchowych, powodując ALS.

Dihydrotestosterone in Amyotrophic lateral sclerosis—The missing link?
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7667368/
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » poniedziałek 23 lis 2020, 11:30

https://newatlas.com/health-wellbeing/i ... -flare-up/

"Nowe dowody na mechanizm jelita-mózg zaangażowany w MS flare-ups

22 listopada 2020 r.

Stwierdzono, że komórki odpornościowe wytwarzane w jelitach przemieszczają się do mózgu, pomagając chronić zdrowe komórki podczas zaostrzenia choroby

Nowe badania, prowadzone przez zespół z UC San Francisco, wykazały, jak komórki odpornościowe wytwarzane w jelitach odgrywają rolę ochronną podczas stwardnienia rozsianego (MS) flare-up. Po raz pierwszy naukowcy pokazali, w jaki sposób te komórki odpornościowe przemieszczają się do mózgu i potencjalnie pomagają przenieść zaostrzenie choroby do remisji.

W przełomowym badaniu opublikowanym na początku 2019 r. opisano, w jaki sposób mierzono specyficzny rodzaj przeciwciała immunologicznego o nazwie Immunoglobulina A (IgA) w niskich stężeniach z próbek kału pacjentów z SM cierpiących na aktywne zapalenie neurozapalenie. To wcześniejsze badania wykazały również, że zwiększenie objętości tych komórek IgA w modelach myszy spowodowało odporność na zapalenie mózgu związane z MS.

Przeciwciała IgA są wytwarzane głównie przez komórki jelita, a nowa hipoteza podniesiona w badaniu z 2019 r. była taka, że zapalenie mózgu związane z SM może być w pewnym stopniu modulowane przez mechanizm pochodzący z jelita. Teraz nowe badanie, prowadzone przez ten sam zespół i opublikowane w Science Immunology, wysunęło się poza modele zwierzęce, aby pokazać, że te komórki odpornościowe jelit są rzeczywiście obecne u ludzkich pacjentów z SM podczas zaostrzenia choroby.

Nowe badania wyszukało te przeciwciała IgA jelit w płynie mózgowo-rdzeniowym od pacjentów z SM. Wyniki potwierdziły, że komórki były obecne w płynie mózgowo-rdzeniowym, ale tylko podczas flare-ups, a nie wtedy, gdy choroba była w remisji.

Sugeruje to, że te komórki odpornościowe pochodzące z jelita z pewnością odgrywają rolę w ms flare-ups. Kolejnym pytaniem, na które naukowcy odpowiedzieli, było to, czy te komórki odpornościowe pomagają manipulować zaostrzeniem lub aktywnie przyczyniać się do aktywności choroby.

Badając, jak te konkretne przeciwciała IgA reagują na inne cząsteczki, naukowcy odkryli, że nie wiążą się z białkiem mieliny. Oznaczało to, że przeciwciała nie odgrywają bezpośredniej roli w uszkadzaniu komórek mózgu. Zamiast tego naukowcy odkryli, że te komórki IgA są bardziej zainteresowane atakiem szkodliwych bakterii.

Jedną z hipotez przedstawionych w badaniu jest to, że te komórki odpornościowe są produkowane w jelitach w odpowiedzi na szkodliwe bakterie. Środki immunologiczne następnie polują na szkodliwe bakterie w organizmie, i kończą montaż obrony w mózgu.

Dlaczego więc te stosunkowo powszechne komórki odpornościowe nigdy wcześniej nie były związane z SM? Sergio Baranzini, główny autor nowego badania, sugeruje dwa powody.

"To był bardzo nowy pomysł", mówi. "Nikt nie myślał, aby szukać tego typu komórek odpornościowych. Dopiero w momencie ataku nastąpił wzrost tych komórek i przeciwciał, które produkują. To naprawdę przykuło naszą uwagę."

To nowe badanie oznacza, że zupełnie nowa linia badań może teraz badać nowe sposoby terapeutycznej modulacji tego szlaku immunologicznego jelita i mózgu. Zmienione populacje bakterii jelitowych były wcześniej związane z SM, ale żadna pojedyncza bakteria lub szerszy profil mikrobiomu nie były bezpośrednio związane z postępem choroby.

Nie tylko te komórki IgA mogą być wykorzystane jako skuteczny biomarker ostrej aktywności choroby w przyszłości, ale nowe badanie oferuje więcej dowodów na dwukierunkową oś jelita i mózgu z implikacjami nie tylko dla leczenia MS, ale wiele innych chorób mózgu charakteryzujących się neurozapaleniem.


Nowe badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Science Immunology.

Źródło: UC San Francisco"
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 29 lis 2020, 13:37

Metale cięzkie, aluminium, arsen zaburzając metylację, obniżając selen moga aktywować endogenne mechanizmy retrowirusowe
https://www.i-sis.org.uk/Ancient_Viral_ ... Genome.php
"Starożytne geny wirusowe w ludzkim genomie reaktywowane w chorobie człowieka
Mózgi pośmiertne pacjentów z ALS wykazują zwiększoną ekspresję endogennych retrowirusów, które po wprowadzeniu na myszach prowadzą do neurodegeneracji dr Eva Sirinathsinghji

Nowe badanie opublikowane w Translation Medicine Online [1] łączy ryzyko rozwoju stwardnienia zanikowego bocznego (ALS) z aktywacją endogennych retrowirusów (ERV) obecnych w ludzkim genomie, rodzaju mobilnego elementu genetycznego uważanego za pozostałości starożytnych infekcji retrowirusowych. Do niedawna powszechnie zakładano, że ERV tworzą wiele z tak zwanych zbędnych "śmieciowych" DNA, ale okazuje się, że mają ważną funkcję fizjologiczną.

Pomysł, że te elementy mobilne działają "egoistycznie" stracił grunt do dowodów wskazujących na ich symbiotycznych partnerów, które zintegrowały się z ludzkim genomem miliony lat temu. Nieprawidłowa aktywność endogennych retrowirusów jest obecnie związana z wieloma chorobami, w tym ALS, nowotworami, chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak łuszczyca stawów i toczeń, schizofrenia, zaburzenia neurologiczne, cukrzyca i HIV.

Endogenne sekwencje retrowirusowe upregulated w mózgach pacjentów ALS; wywoływać objawy ALS u myszy
ALS (aka choroby ruchowej, Lou Gehriga i choroby Charcota) charakteryzuje się postępującą degeneracją neuronów ruchowych, co prowadzi do zaniku mięśni i ewentualnej śmierci z powodu niewydolności mięśni oddechowych. Przyczyna choroby nie jest jeszcze poznana, choć niewielki odsetek przypadków (5-10 %) z powodu mutacji genetycznych.

Podejrzewa się, że infekcje wirusowe odgrywają rolę w ALS od lat 70., kiedy to w mózgach pacjentów z ALS odnotowano dowody ekspresji retrowirusowej i zaproponowano, aby pochodziły albo z wirusów egzogennych, albo, jak wykazano w tym nowym badaniu, z aktywacji endogennych retrowirusów obecnych w ludzkim genomie.
Badania prowadzone przez Avindra Nath w US National Institutes of Health postanowił sondy dalej w jego poprzedniej obserwacji, że leczenie jednego z jego pacjentów zakażonych HIV, którzy również cierpieli ALS z lekami antyretrowirusowymi, spowodowało odwrócenie objawów ALS [2]. Odwrotna transkryptaza, enzym związany głównie z retrowirusami, który działa w celu transkrypcji (kopii) DNA z RNA (proces, który definiuje retrowirus), został również wcześniej znaleziony we krwi pacjenta ALS bez towarzyszącej obecności egzogennych retrowirusów [3-7].

Analizując mózgi 16 pacjentów z ALS i 11 kontroli bez dowodów neurodegeneracji, naukowcy odkryli wysoką ekspresję ludzkich endogennych retrowirusów (HERV). Jedna rodzina, w szczególności o nazwie HERV-K był bardziej silnie wyrażone w dużych komórek neuronalnych piramidalnych kory, jak również neuronów w przednie róg rdzenia kręgowego, regiony, które są szczególnie dotknięte w ALS (patrz rysunek 1). Nie stwierdzono upregulacji ekspresji HERV-K w mózgu u pacjentów z innymi chorobami neurologicznymi.

Aby przetestować funkcjonalną rolę upregulated ekspresji HERV-K w ludzkich mózgach ALS, naukowcy transfected ludzkich kultur komórkowych neuronów z HERV-K. Neurony wyrażające HERV-K wykazywały oznaki patologii, w tym zależne od dawki zmniejszenie liczby komórek, a także długość neurytu (projekcje z ciała komórkowego neuronu). Znaleźli podobne wyniki, gdy aktywowali endogenną HERV-K w kulturach komórkowych neuronów, wprowadzając transgeniczny promotor do kierowania jego ekspresją za pomocą techniki edycji genów CRISPR/Cas9.

Podobnie, u myszy, wprowadzenie genu HERV-K w macicy do mózgów zarodków spowodowało zmniejszenie liczby, długości i złożoności dendrytów (projekcje neuronalne): zmniejszone dendrytyczne kolce grzybów, a także wzrost dendritic stubby kolców (stubby i grzyb kolce są różne klasy dendrytu kształt kręgosłupa). Zwierzęta transgeniczne wyrażające HERV-K wykazały również zwyrodnienie neuronów specyficzne dla ALS, bez zmniejszenia ogólnej liczby neuronów, ale zmniejszenie liczby komórek Ctip2-dodatnich. Ctip2 jest stosowany jako marker korowospinowych neuronów ruchowych. Mieli bliski brak neuronów ruchowych w przednie róg rdzenia kręgowego i znaczne zmniejszenie (22 %) w grubości kory ruchowej, ale nie ma różnicy w innych regionach mózgu, takich jak hipokamp, ciało modzeli lub kory mózgowej. Myszy wykazały zwiększone obrażenia neuronów mierzone przez wzrost uszkodzeń DNA. Zmiany w zachowaniu odpowiadały objawom ALS, dotkniętym myszom wykazującemu postępujący spadek funkcji motorycznych w wieku od 3 do 6 miesięcy oraz 50% śmiertelności w wieku 10 miesięcy.

Analizując mechanizm upregulated ekspresji HERV-K, naukowcy odkryli, że białko wiążące TAR- DNA 43 (TDP-43) kontroluje ekspresję HERV-K po przekroczeniu do kultur neuronalnych. TDP-43 od dawna jest zamieszany w ALS i jest znany z regulacji retrowirusów, takich jak HIV, a także wiąże się z elementami transpozycji. Jego wzór ekspresji wykazano wcześniej korelować z HERV-K w als pacjentów po śmierć mózgu. Ponad 30 mutacji w tym białku były już związane z ALS i inną chorobą neurodegeneracyjną przed otępieniem łoszaka (FTLD), która również została znaleziona w agregatach białkowych gromadzących się w mózgach pacjentów z ALS i jest patologicznym znakiem rozpoznawczym ALS i innych chorób neurodegeneracyjnych. Nawet nadekspresja typu dzikiego TDP-43 jest wystarczająca do wywołania zwyrodnienia neuronów ruchowych u myszy. Aktywacja HERV-K przez TDP-43 zapewnia zatem nowe połączenie mechanistyczne między TDP-43 i ALS.


HERV, ze wszystkich elementów mobilnych, są szczególnie interesujące ze względu na ich elementy regulacyjne znajdujące się w regionach LTR. Elementy regulacyjne w nich mogą wywoływać i pośredniczyć w ekspresji genów wirusowych, a także ekspresji pobliskich genów żywicieli ludzkich. Takie elementy regulacyjne obejmują promotory genów, wzmacniacze, sygnały poliadenylacji, izolatory, a także miejsca wiązania dla różnych białek jądrowych, w tym czynników transkrypcyjnych. Geny HERV mają również potencjał do integracji w dowolnym miejscu genomu, zmieniając w ten sposób strukturę genomową. Zasugerowano, że zapewniają one sekwencje, które pozwalają na zmiany genomu w tym, co zostało opisane jako "naturalna inżynieria genów" (patrz przegląd [9]). Są one źródłem nowych informacji o kodowaniu genetycznym i niekodowaniu wykorzystywanych przez niekodujące RNA, splatają sygnały do przegrupowania genomu, a także elementy ważne dla epigenetycznej kontroli genomu. Rzeczywiście, ostatnie badania bioinformatyczne zidentyfikowały około 110 000 aktywnych regulacyjnych elementów HERV około 320 000 ludzkich miejsc wiązania transkrypcyjnego [10].

Dowody ich funkcjonalności pochodzą z badań na ludziach, z których wynika, że 30% zdrowych osób wyraża geny HERV, podczas gdy zwiększona produkcja została znaleziona w łożyskach i tkankach embrionalnych, zgodnie z identyfikacją elementów odpowiedzi hormonalnej w ich regionach regulacyjnych. Rzeczywiście, HERV współewoluowały z ludzkim genomem i odgrywają ważne funkcje molekularne, w tym rozwój łożyska ssaków poprzez ekspresję białka syncytyny z genu HERV-W env biorącego udział w fuzji komórek cytotrophoblastu łożyskowego, tworząc jedną z warstw łożyskowych zwanych warstwą syncytilną, która jest niezbędna do przetrwania zarodka (patrz recenzja [11].

Jednym z przykładów ich roli jako regulatorów transkrypcji pochodzi z badań hipokampa - regionu mózgu centralnego do uczenia się i pamięci. Stwierdzono, że elementy wzmacniające (zaangażowane w transkrypcję aktywacji genów) pośredniczą w ekspresji hipokampa genu PRODH, utworzonego poprzez wprowadzenie LTR z HERV-K. Nieprawidłowa ekspresja HERV jest również związana ze schizofrenią, depresją i chorobą afektywną dwubiegunową, a mózgi pacjentów wykazują zmniejszoną ekspresję HERV-W w porównaniu ze zdrowymi mózgami, co sugeruje utratę funkcji w przeciwieństwie do nadmiernej aktywacji retrowirusów w tym scenariuszu [12]. Inna rodzina HERV, HERV-H, preferencyjnie wyrażona w komórkach macierzystych, została niedawno pokazana w celu pośredniczenia w programowaniu losów komórek macierzystych poprzez niekodujące transkrypcje RNA z napędem HERV-H [13]. Inne formy endogennych elementów retro, takich jak krótkie przeplatane elementy (SINE), również były zaangażowane w rozwój mózgu [14].


Mediatorzy środowiskowi działalności HERV
Podczas gdy niektóre HERV, takie jak rodzina HERV-K wydają się być wyrażone w zdrowych warunkach, większość z nich jest wyciszona przez mutację lub ściśle kontrolowana epigenetycznie poprzez metylację MODYFIKACJI DNA lub chromatyny. Jednak, badania wykazały, że bodźce środowiskowe mogą wywoływać nieprawidłową aktywację związaną z patologicznych warunków. Przykładami tego są aktywacja drobnoustrojów, a także aktywacja poprzez ostre infekcje wirusowe, takie jak HIV, wirus Epsteina-Barr, wirus opryszczki 6 i wirus cytomegalii ludzkiej. Rzeczywiście, ostatnie badania Nature wykazały, że myszy z obniżoną odpornością wykazały aktywację ERV myszy, ale aktywacja ta nie miała miejsca, gdy myszy zostały umieszczone w warunkach wolnych od zarazków związanych ze zmniejszoną lub nieobecną mikrobiotą [15]. Wydaje się to sugerować zawiły symbiotyczny związek między odpornością a kontrolą ERV, zapewniając mechanistyczny związek między aktywacją immunologiczną a patologiami.

Inne czynniki związane z aktywacją HERV to cytokiny prozapalne ssać jak interleukiny 1β, czynnik martwicy nowotworu α i interferon α, ten ostatni wykazano, aby wywołać ekspresję superantygenów HERV-K. Superantygeny są produktami mikrobiologicznymi, które mają zdolność do promowania masywnej odpowiedzi immunologicznej związanej z autoimmunologiczną odpornością. Infekcje wirusowe od dawna wiążą się z autoimmunologiczną odpornością i endogennymi retrowirusami, dlatego stanowią kolejny możliwy mechanizm leżący u podstaw wielu chorób autoimmunologicznych, w których brakuje dowodów na zakażenia egzogenne.

Wykazano, że pestycydy organofosforanowe, hormony steroidowe, mutageny DNA, takie jak promieniowanie UVB, infekcje bakteryjne i kwas retinowy, aktywują ekspresję HERV (patrz [16] Endogenne retrowirusy i choroby przewlekłe, SiS 19). Wykazano, że inne czynniki, takie jak niedotlenienie, zmniejszają ekspresję białek HERV.


Wyzwalacze środowiskowe, HERV i ALS
Dodatkowe czynniki środowiskowe związane z ALS obejmują palenie tytoniu, narażenie chemiczne w wielu zawodach, w których pracownicy gospodarstw rolnych, pracownicy gumy, pracownicy skórzani są nadmiernie dotknięci; i ekspozycji na metale (ołowiu, żelaza i selenu są często zwiększone u pacjentów z ALS, jak również w chorobach, takich jak nowotwory, neuro-zapalenie i uraz głowy) [17]. Interesujące byłoby dalsze zbadanie, czy którykolwiek z tych czynników ryzyka wiąże się z wywoływaniem nieprawidłowej aktywności HERV. Jak wspomniano powyżej, aktywacja HERV poprzez ekspozycję chemiczną w warunkach gospodarstwa może być spowodowana narażeniem na działanie fosforofosforanów, podczas gdy czynnikiem mogą być również substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, przy czym HERV mają elementy odpowiedzi hormonalnej w swoich genomach. Neurozapalenie, zakażenia licznymi patogenami, a także dysbioza mikrobiomu mogą mieć wpływ na aktywność HERV.

Aby zakończyć
Aktywacja endogennych retrowirusów, które są obfite w ludzkim genomie, jest misternie powiązana z ewolucją człowieka i dodaje kolejnej warstwy złożoności symbiotycznym relacjom między naszym ciałem, środowiskiem i starożytnymi wirusami, które stały się niezbędne dla ludzkiej fizjologii i przetrwania.

Artykuł po raz pierwszy opublikowany 14/12/15
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » czwartek 10 gru 2020, 20:33

"Czy SM jest chorobą związaną z deuterem?

Zaburzenia mitochondrialne prawdopodobnie odgrywa rolę w stwardnieniu rozsianym. Deuter wyczerpania, światło słoneczne, zimno środowiska ekspozycji pomoże zoptymalizować mitochondria. Gdy patologiczne przepuszczalności przejścia porów (PTP) otwarcie za pośredniczy reaktywnych form tlenu (ROS) i dysregulacji wapnia ma kluczowe znaczenie dla zaburzeń mitochondrialnych i neurodegeneracji w SM. Wszystko to zaczyna się w mitochondriach w komórkach glejowych, gdy wywołane jest niedokrwienie lub gdy cykl TCA jest wypełniony deuterem lowe NAD+ i powoduje względną pseudohipoksję w mitochondriach. Adaptacyjne odpowiedzi są wbudowane w wiele tkanek, które zachowują funkcji mitochondriów może tępe niedokrwienie relatywnie szkody (IRI), ale mózg nie może tolerować lub bronić itslef dłużej niż 4 minuty od zniewagi niedokrwienej. Toleruje uszkodzenia TCA jeszcze mniej ze względu na jego wysokie tempo przemiany materii tlenowej. Biogeneza mitochondrialna jest ważna w mózgu i PNS z powodu tego związku. Różni się od narządów, takich jak nerka, która ma wrodzoną zdolność do zwiększenia zdolności metabolicznych aerobowych komórek. Tempo przemiany materii mózgu jest ściśle związane z mózgowym przepływem krwi i kinetyką TCA. Dlatego deuter w matrycy jest tak szkodliwy dla mózgu. MPTP charakteryzuje się złożoną siecią czynników transkrypcyjnych, które regulują ekspresję białek mitochondrialnych modulacji funkcji mitochondriów w tkankach. Ich działanie jest związane z tempem przemiany materii i tempo przemiany materii prawdopodobnie jest związane z ile lub mało deuteru cyklu TCA w tych tkankach może tolerować. Mózg i serce muszą być w pełni ketogeniczne, aby utrzymać matrycę ich macierzy mitochondriów jako deuterium depeleted jak to możliwe. THe więcej deuteru w matrycy bardziej prawdopodobne napady padaczkowe lub demielinizacji staje się ze względu na wpływ na obniżenie NADPH w PPP, które kontrolują moc redukcyjną błony komórkowej do mielinacji za pomocą cerbrosides, które kontrolują tratwy lipidowe w mózgu. Stosunek kwasu lignocerynowego/ DHA/i cholesterolu i ich zawartość deuteru są prawdopodobnie wysoce kontrolowane przez frakcję izotopową obecną w komórkach glejowych ludzkiego OUN i PNS. Melatonina, Receptory witaminowe, synteza cholesterolu i LDL wszystkie łagodzi glejowe zapalenie i zawartość deuteru w CSF, a to kontroluje stres oksydacyjny i funkcję mtDNA i cykl TCA przez upregulating antyoksydantów i środków przeciwzapalnych mediatorów. Niektóre z tych innych biocząsteczek są transoksysomowymi proliferatatorami aktywowanymi receptorami γ-współaktywatorem i (PGC)-1α, głównym regulatorem tego szlaku, chroni przed niedokrwieniem poprzez promowanie odzyskiwania funkcji mitochondriów i attnuating działania mPTP w komórkach glejowych. Biogenezę mitochondrialną można ocenić u ludzi za pomocą testów, w których szuka się specyficznych dla tkanek poziomów PGC-1α, jądrowego czynnika oddechowego-1, białka wiążącego GA, receptora aktywowanego przez proliferator peroksysomów (PPAR)-α, PPAR-δ, tlenowazę hemu-1 i sirtuin-1. Wszystkie te różnią się w tkankach z powodu rezonansu izotopowego i jego związek z przemiany materii w tkankach. Gdy region ten jest deuterated w komórkach glejowych to wpływ tratwy lipidowe, które wspieranie komórek glejowych zrobić w OUN lub PNS. To bezpośrednio wpływa na wskaźniki myelination, a następnie może mieć wpływ AQA-4 bramy w neuronach w dół strumienia mody jak deuter łycha w całym systemie ze względu na jego połączenie z CSF. To zmienia przepływy wody DDW w CSF i prawdopodobnie jest to, co powoduje spadek zdolności poznawczych w przypadkach MS. Dynamiczne aspekty deutration są prawdopodobne, dlaczego MS wydaje się mieć nawroty. Wyjaśnia również, dlaczego kobiety z MS lepiej, gdy w ciąży z ich MS, ponieważ deuter jest przekazywana do dziecka w trzecim trymestrze ciąży do tuczenia masy SQ podczas demistylacji dziecka, aby dopasować się do przejścia pochwy."
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3722885/
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » czwartek 10 gru 2020, 20:51

http://www.yourhealthbase.com/database/a127i.htm
ALS związany z narażeniem na ołów
TRIANGLE PARK, KAROLINA PÓŁNOCNA.

Stwardnienie zanikowe boczne (ALS), znany również jako choroba Lou Gehriga,

jest chorobą neurodegeneracyjną, która powoduje zanik mięśni i osłabienie. Jest to zwykle śmiertelne w ciągu 2 do 5 lat od wystąpienia. Na szczęście ALS jest stosunkowo rzadki (1-2 przypadki na 100 000 osób); dotyka więcej mężczyzn niż kobiet i jest dziedziczona w około 5-10 procent przypadków. Stres oksydacyjny, palenie papierosów, narażenie na metale ciężkie, pestycydy, rozpuszczalniki i pola elektromagnetyczne były zaangażowane jako możliwe czynniki sprawcze.
Naukowcy z Narodowego Instytutu Nauk o Zdrowiu Środowiska zgłaszają teraz przekonujące dowody na to, że narażenie zawodowe na ołów jest silnym czynnikiem ryzyka DLA ALS. W badaniu wzięło udział 109 pacjentów z ALS i 256 zdrowych osób kontrolkowanych. Wszyscy uczestnicy zostali przesłuchani w celu określenia ich narażenia na ołów życia i mieli próbki krwi pobrane do określenia poziomu ołowiu. Poziom ołowiu mierzono również w kościach (rzepka i kość piszczelowa) przy użyciu fluorescencji rentgenowskiej. Naukowcy odkryli, że pacjenci z ALS byli 1,9 razy bardziej narażeni na ołów w miejscu pracy niż w grupach kontrolnych. Najczęściej wymieniane zawody to lutowanie, produkcja baterii lub regeneracja, malowanie lub usuwanie farb oraz praca z bronią palną. Narażenie na działanie ołowiu w budynkach mieszkalnych lub rekreacyjnych nie wiązało się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia ALS. Stwierdzono, że stężenie ołowiu we krwi, rzepka (rzepka) i kości piszczelowej (kości piszczelowej) pacjentów z ALS jest znacznie wyższe niż w grupach kontrolnych.

Naukowcy doszli do wniosku, że narażenie na ołów zawodowy może znacznie zwiększyć ryzyko ALS. Spekulują, że ołów może działać poprzez jego znaną skłonność do wywoływania stresu oksydacyjnego i zaburzeń mitochondrialnych.
Editor's Note: Oczywistym wnioskiem, aby wyciągnąć z tej pracy jest to, że ludzie, którzy mieli narażenia zawodowego na ołów powinien mieć ich poziom ołowiu sprawdzone i jeśli jest wysoki mają chelatacji terapii, aby go zmniejszyć. Zapewnienie odpowiedniego spożycia przeciwutleniaczy, aby zapobiec stres oksydacyjny i suplementacji koenzym Q10, aby zapobiec dysfunkcji mitochondriów może być również wskazane.
Kamel, Freya, et al. Ekspozycja na ołów i stwardnienie zanikowe boczne. Epidemiologia, tom 13, maj 2002, s. 311-19

Wyspa Guam była zdobywana prze Japończyków, następnie odbijana w cięzkich walkach przez Amerykanów, więc trudno byłoby oczekiwać tam niskich poziomów ołowiu. Jeśli twierdzi sie podwyższeniu pozomu ołowiu w wyniku polowań , to co powiedzieć o bombardowaniach i zdobywaniach bunkrów.
Ale medycyna oficjalna rżnie głupa, że przycyzna na wyspie Guam jest nieznana. A co ze zubozonym uranem w pociskach penetrujących.

Warto też wspomnieć o używaniu arsenianu ołowiu w rolnictwie.
https://en.wikipedia.org/wiki/Lead_hydrogen_arsenate
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » czwartek 10 gru 2020, 21:15

https://link.springer.com/article/10.10 ... 013-0566-4
Toksyczność i bioakumulacja kadmu i ołowiu w Microcystis aeruginosa

Piotr Rzymski, Barbara Poniedzialek, Przemysław Niedzielski, Piotr Tabaczewski & Krzysztof Wiktorowicz
Frontiers of Environmental Science & Engineering tom 8, strony427–432(2014)

Wzrost populacji ludzkiej prowadzi do intensyfikacji rolnictwa i sprzyja, poprzez eutrofizację, rozwojowi sinic. Jednym z najbardziej rozpowszechnionych i kwitnących gatunków w słodkiej wodzie jest toksyczny Microcystis aeruginosa (M. aeruginosa). Spalanie paliw kopalnych i procesów metalurgicznych są głównymi źródłami zanieczyszczenia metalami ciężkimi w wodzie powierzchniowej, w tym kadmu (Cd) i ołowiu (Pb). Następujące badanie przeprowadzono w celu określenia działania 1–20 mg· L-1 Cd i Pb na fotochemii (przy użyciu cytometrii przepływowej) i wzroście (na podstawie stężenia chlorofilu) M. aeruginosa, a także do oszacowania poziomu bioakumulacji metalu. Odkryliśmy, że 1–10 mg· L-1 płyty cd i 1–5mg· L−1 Pb indukował ciągłe wzmacnianie fluorescencji chlorofilu podczas 24 h inkubacji. W tych próbkach nie zaobserwowano znaczącej degradacji chlorofilu. Przy wyższych stężeniach 20 mg· L−1 płyty cd i 10–20 mg· Poziom chlorofilu L−1 Pb znacznie się zmniejszył, a jego fluorescencja została ugaszony. M. aeruginosa wykazał wysoką zdolność bioakumulacji Cd i Pb, proporcjonalnie do początkowego stężenia metalu. W próbkach o początkowym stężeniu 20 mg· Zaobserwowano bioakumulację L−1 cd i pb odpowiednio 87,3% i 90,1%. Nasze badanie pokazuje, że M. aeruginosa może potencjalnie przetrwać w środowiskach silnie zanieczyszczonych metalami, być głównym źródłem toksycznych metali w łańcuchu pokarmowym, a w konsekwencji przyczynić się do zwiększonej toksyczności metali ciężkich dla żywych organizmów, w tym ludzi.
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » środa 03 lut 2021, 14:07

Indazol-agonista receptora estrogenu beta
https://multiplesclerosisnewstoday.com/ ... y-reports/
" Związek chemiczny o nazwie chlorek indazolu

promuje naprawę mieliny,

warstwy ochronnej włókien nerwowych, poprzez "korzystne" zapalenie w mysim modelu stwardnienia rozsianego (MS),
raporty z badań.


Badania przedkliniczne, "Wzrost chemokiny CXCL1 przez ERβ ligand leczenia jest kluczowym mediatorem w promowaniu mielinizacji aksonu", został opublikowany w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences.

Obecne metody leczenia MS nie są w stanie naprawić uszkodzenia włókien nerwowych i mieliny, obie charakterystyczne cechy MS, które prowadzą do objawów oznaczających tę chorobę.

W mózgu i rdzeniu kręgowym mielina jest tworzona przez komórki zwane oligodendrocytami po tym, jak dojrzewają z komórek prekursorowych. W przeciwieństwie do zdrowych osób, których układ nerwowy jest w stanie zregenerować uszkodzoną mielinę, pacjenci z SM nie mogą i takie uszkodzenie jest trwałe.


Wcześniejsze prace u myszy z MS wykazały, że chlorek indazolu, syntetyczny związek chemiczny, który wiąże się i stymuluje receptor estrogenowy ERβ, poprawia funkcje motoryczne, wspomaga remyelinację i łagodzi stan zapalny.

Teraz naukowcy z University of California w Riverside odkryli, że wpływ chlorku indazolu na remyelinizacje koreluje ze zwiększonym poziomem CXCL1 na peryferiach i w astrocytach, komórce ośrodkowego układu nerwowego (OUN).

CXCL1 jest rodzajem małej cząsteczki zwanej cytokina o kluczowej roli w zapaleniu. Wiąże się z CXCR2 w oligodendrocytach i jako taki jest zamieszany w mielinizację.

Omów to nowe badania i wiele więcej na MS News Today Forum

Badacze zaobserwowali również, że rozległej remielinie towarzyszyły komórki odpornościowe gromadzące się w OUN.

Podczas gdy stan zapalny jest szkodliwy w chorobach autoimmunologicznych, zauważyli, że może być również korzystne — zapalenie jest wymagane do zwalczania zakażeń i szybkość gojenia się ran. Ich wyniki sugerują, że chlorek indazolu promuje "dobre" zapalenie, chroniąc oligodendrocyty podczas remyelinate.


"Nasze dane pokazują, że eRβ ligand neuroprocesu / remyelinacji mogą być częściowo pośredniczy poprzez wypaczenie prozapalne fenotypu do ochronnego fenotypu", naukowcy napisali.

"Chlorek Indazole i podobne leki mogą stanowić obiecującą nową drogę leczenia podstawowej utraty mieliny w [MS]," Seema Tiwari-Woodruff, PhD, starszy autor badania, powiedział w komunikacie prasowym.

"Wraz z remilinizacją aksonów impulsy nerwowe przemieszczają się szybciej niż wcześniej, zmniejszając w ten sposób niepełnosprawność stwardnienia rozsianego. Jako potencjalna terapia w leczeniu stwardnienia rozsianego, chlorek indazolu może stanowić pierwszy w nowej klasie leków zdolnych do zmniejszenia obciążenia niepełnosprawności u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym" Tiwari-Woodruff dodał.

Zespół uważa chlorek indazol za atrakcyjny związek, ponieważ nie powoduje skutków ubocznych terapii estrogenowej. Ponieważ receptory ERβ są obecne w innych typach komórek ośrodkowego układu nerwowego poza oligodendrocytami, a także w immunologicznych limfocytach T, naukowcy uważają, że chlorek indazolu może przynieść korzyści nie tylko pacjentom z SM, ale także tym z innymi chorobami autoimmunologicznymi.

Cząsteczki chemicznie podobne do chlorku indazolu są obecnie sprawdzane pod kątem potencjalnych badań u pacjentów.

"Jest całkiem możliwe, że możemy znaleźć analog znacznie lepszy od chlorku indazolu", podsumował Tiwari-Woodruff.

José jest pisarzem z doktoratem z neurologii z Universidade of Porto w Portugalii. Studiował biochemię również na Universidade do Porto i był doktorantem w Weill Cornell Medicine w Nowym Jorku oraz na University of Western Ontario w Londynie w Ontario. Jego prace wahały się od skojarzenia centralnej kontroli układu sercowo-naczyniowego i bólu do neurobiologicznych podstaw nadciśnienia tętniczego i szlaków molekularnych napędzających chorobę Alzheimera."

https://newatlas.com/medical/remyelinat ... sclerosis/
"Jednym z częstych objawów stwardnienia rozsianego (MS) są zaburzenia widzenia, i może przejść do ślepoty w niektórych przypadkach. Teraz naukowcy z University of California, Riverside (UCR) zgłaszają lek, który był w stanie odwrócić tę utratę wzroku u myszy.

MS jest chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się zniszczeniem maliny, izolacji ochronnej owiniętej wokół nerwów. Z biegiem czasu, że uszkodzenie wpływa na zdolność nerwów do wysyłania wiadomości, w wyniku objawów, takich jak osłabienie mięśni, skurcze, lub trudności z kontrolą silnika lub równowagi.

Jednym z dotkniętych nerwów jest nerw wzrokowy, który przenosi informacje wizualne z oczu do mózgu. To może zamazać lub osłabić wzrok pacjenta lub, jeśli postęp trwa, nawet uczynić go całkowicie ślepym.

W nowym badaniu naukowcy z UCR zbadali, jak zapobiec temu pogorszeniu, stosując lek o nazwie chlorek indazolu (IndCl). Wcześniejsze prace zespołu wykazały, że IndCl może ponownie eliminować uszkodzone aksony, więc tym razem badali jego wpływ na nerw wzrokowy i czy może to pomóc przywrócić utracone widzenie.

"IndCl wykazano wcześniej u myszy w celu zmniejszenia niepełnosprawności ruchowej, zwiększenia mielinacji i neuroprotekcji w rdzeniu kręgowym i ciele modzelowatym", mówi Seema Tiwari-Woodruff, główna autorka badania. "Jego wpływ na układ wzrokowy nie został jednak oceniony do tej pory. Nasze badanie pokazuje, że nerw wzrokowy i przewód wzrokowy, które ulegają znacznemu zapaleniu, demielinizacji i uszkodzeniu aksonów, są w stanie przywrócić pewną funkcję dzięki leczeniu IndCl z udanym tłumieniem stanu zapalnego i wzrostem remyelinacji."

Zespół przetestował lek w mysim modelu MS. Choroba postępowała przez 60 dni, a w szczycie – po 15 do 21 dniach – naukowcy podali lek IndCl połowie myszy. I na pewno myszy, które otrzymały lek, miały przywróconą część mieliny, co z kolei poprawiło ich funkcję wzrokową o około 50 procent. Co ciekawe, naukowcy twierdzą, że wyniki mogą być jeszcze bardziej drastyczne, jeśli leczenie jest podawane wcześniej w chorobie.

"Leczyliśmy myszy MS z IndCl w szczytowej chorobie", mówi Tiwari-Woodruff. "Jeśli mózg jest bardzo chory, niektóre aksony, które mogą potencjalnie przywrócić funkcję wzrokową, są zbyt uszkodzone i nie odzyskają zdrowia. Nie ma punktu zwrotu. Nasz artykuł podkreśla, że aby uzyskać poprawę wzroku, leczenie musi rozpocząć się wcześnie. Wczesne leczenie może odzyskać 75 procent do 80 procent pierwotnej funkcji."

Oczywiście, badanie to zostało przeprowadzone na myszach, więc nie ma gwarancji, że wyniki będą przenosić się na ludzi. Zanim będzie można to przetestować, naukowcy twierdzą, że muszą dokładnie zbadać, jak IndCl działa w celu wywołania remyelinacji i które inne leki mogą działać w ten sam sposób.

Badania zostały opublikowane w czasopiśmie Brain Pathology."

https://en.wikipedia.org/wiki/Indazole

" Indazole są rzadkie w przyrodzie. Alkaloidy nigellicine, nigeglanine, i nigellidine są indazolami. Nigellicine został wyizolowany z szeroko rozpowszechnionych roślin Nigella sativa L. (czarny kminek). Nigeglanine został wyizolowany z ekstraktów z nigella glandulifera."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » wtorek 16 lut 2021, 20:22

0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » piątek 07 maja 2021, 21:25

Treonina-tarczyca, depresja, ALS, SM
viewtopic.php?f=16&t=2543&p=130421#p130420
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » środa 30 cze 2021, 12:01

https://polish.mercola.com/sites/articl ... skusa.aspx
" Prawdziwy sok zawiera pektynę, która wiąże się z naturalnie występującym w owocach metanolem. Po spożyciu świeżych owoców, pektyna wychwytuje metanol i zapobiega jego wchłanianiu. Jednak w przetworzonych owocach lub sokach owocowych pektyna i metanol uległy dysocjacji.

Kiedy pektyna występująca w owocach lub naturalnym soku owocowym wiąże się z metanolem – alkoholem drzewnym znanym jako trucizna dla układu metabolicznego – metanol jest wydalany z organizmu. Ale sok owocowy w swojej najgorszej postaci nie tylko zawiera niebezpieczne ilości metanolu (im dłużej pozostaje na półce, tym ma go więcej), ale także powoduje, że metanol rozpuszcza się w soku w miarę postępu procesu dysocjacji.

Warto przytoczyć problemy alkoholików, którzy używają metanolu jako taniego substytutu etanolu. Metanol niszczy ich organizmy na wiele sposobów. Dlatego NutraSweet, czyli aspartam, jest tak toksyczny dla organizmu człowieka: zawiera metanol."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » czwartek 05 sie 2021, 13:25

https://kopalniawiedzy.pl/stawrdnienie- ... hals,14817
" Stwardnienie rozsiane to choroba metaboliczna, nie autoimmunologiczna?
28 grudnia 2011, 17:51 | Medycyna
frostnova, CC
W Quarterly Review of Biology ukazał się kontrowersyjny artykuł, którego autorka twierdzi, że stwardnienie rozsiane (SR) nie jest chorobą autoimmunologiczną, lecz metaboliczną. Ponieważ zaburzeniu miałby ulegać metabolizm lipidów, mechanizm SR przypominałby miażdżycę.

Badacze medyczni zawsze twierdzili, że o ile winą za SR należy obarczyć układ odpornościowy, który niszczy neurony gospodarza, o tyle trudno wskazać wszystkie czynniki uruchamiający stan autodestrukcji. Niedobór witaminy D, dieta czy geny mogą być powiązane ze stwardnieniem rozsianym, ale dowody na to, że są czynnikami ryzyka, pozostają, delikatnie mówiąc, sprzeczne.


Dr Angelique Corthals z John Jay College w Nowym Jorku, autorka kontrowersyjnego studium, podkreśla, że zawsze kiedy wskazywano jakiś gen, który w danej populacji sugerował wzrost ryzyka SR, w innej bycie jego nosicielem wydawało się nie mieć żadnego znaczenia.

Wspominano o patogenach, takich jak wirus Epsteina-Barr, ale nie udawało się wyjaśnić, czemu w podobnych genetycznie populacjach z podobnym obciążeniem patogenami wskaźnik zachorowalności na SR jest tak różny. Poszukiwanie wyzwalaczy SR w kontekście autoimmunologii nie doprowadziło do zunifikowanych wniosków odnośnie do etiologii choroby. Ujmowanie stwardnienia rozsianego jako choroby raczej metabolicznej niż autoimmunologicznej wydaje się podejściem bardziej holistycznym.

Corthals sądzi, że przyczyn SR należy upatrywać w czynnikach transkrypcyjnych jądra komórkowego, a konkretnie receptorach aktywowanych przez proliferatory peroksysomów (ang. peroxisome proliferator-activated receptors, PPARs), które kierują m.in. wychwytem i rozkładem lipidów w organizmie. Zaburzenie działania PPARs prowadzi do tworzenia w zmienionych chorobowo tkankach złogów z utlenionego cholesterolu LDL. Dopiero to zdarzenie uruchamia reakcję układu odpornościowego i tworzenie się blizn (blaszek, które zastępują otaczającą akson mielinę). Amerykanka wyjaśnia, że z podobnym zjawiskiem mamy do czynienia w przebiegu miażdżycy: PPARs nie działają prawidłowo, tworzą się blaszki, rozwija się reakcja immunologiczna, a wreszcie blizny.

Wysoki poziom LDL zaburza równowagę lipidową, a skoro nieprawidłowości dotyczące PPARs leżą u podłoża zarówno miażdżycy, jak i SR, wiadomo już, dlaczego ostatnimi czasy rośnie nie tylko liczba zawałów, ale i zachorowalność na stwardnienie rozsiane. To również wyjaśnia, czemu statyny, które mają obniżyć poziom cholesterolu, są obiecującą metodą terapii SR.

Co łączy niedobory witaminy D ze stwardnieniem rozsianym? Witamina ta pomaga obniżyć poziom złego cholesterolu LDL. Gdy jej brakuje, rośnie ryzyko zachorowania. Koniec końców najnowsza teoria pozwala wyjaśnić, dlaczego kobiety chorują na stwardnienie częściej od mężczyzn. Kobiety i mężczyźni inaczej metabolizują tłuszcze. U panów problemy z PPARs będą raczej dotyczyć tkanki naczyń, natomiast u kobiet zaburzenie metabolizmu lipidów z większym prawdopodobieństwem wpłynie na mielinę ośrodkowego układu nerwowego.

Autor: Anna BłońskaŹródło: EurekAlert!"
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » piątek 13 sie 2021, 10:52

trzeba pamiętać , ze dieta roslinna jest bogata w krzem,wit., beta-karoten, wit.K1 , jesli nie był uzywany herbicyd na literę G, blokuje endotoksynę,
https://akademiawitalnosci.pl/zdrowie-n ... e-zelazne/
" 6. Stwardnienie rozsiane

Czy nadmiar żelaza może mieć coś wspólnego ze stwardnieniem rozsianym, uważanym za chorobę autoimmunologiczną?

Całkiem możliwe: włoski chirurg naczyniowy, prof. Paolo Zamboni odkrył, że uszkodzenia nerwów w stwardnieniu rozsianym są przeładowane złogami żelaza [klik], a z danych wynika, że średnio 90% chorych na tę chorobę cierpi jednocześnie na zaburzenia przepływu krwi żył szyjnych.

Do intensywnych prac badawczych w poszukiwaniu sposobu leczenia tej choroby zmusiła go sytuacja rodzinna: jego żona miała zdiagnozowane stwardnienie rozsiane i sytuacja stawała się krytyczna, ponieważ kobieta z powodu choroby niemal straciła wzrok.

Dr Zamboni ulżył cierpieniom żony typowo alopatycznie czyli poprzez zabieg udrożnienia żył szyjnych (balonikowanie i wszczepianie stentów – metody przypominające zabiegi kardiologiczne u chorych na miażdżycę) – nie wiadomo jednak czy zmieniła dietę.

Zupełnie inaczej sposób leczenia SM widział dr Joseph Evers, który powstrzymał u swoich ponad 10 tysięcy pacjentów rozwój tej choroby po prostu aplikując im witariańską dietę sałatkową, o czym pisałam tutaj [klik].

Inną dietą polegającą na odcięciu pokarmów aterogennych oraz bogatych źródeł żelaza jest wegańska dieta skrobiowa dra McDougalla, na której pacjenci również cieszą się zdrowiem osiągając trwałą remisję – nie mają już potrzeby przyjmowania leków farmakologicznych."
0 x



Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: songo70 » czwartek 09 wrz 2021, 14:49

0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
grzegorzadam
Moderator
Posty: 13132
Rejestracja: czwartek 26 cze 2014, 17:02
x 108
x 679
Podziękował: 30186 razy
Otrzymał podziękowanie: 19674 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: grzegorzadam » niedziela 10 paź 2021, 23:41

songo70 pisze:
czwartek 09 wrz 2021, 14:49
Nadzieja dla chorych na SMA. Najdroższy lek świata wkrótce może być finansowany w Polsce
już się dogadali..
0 x


życie ma tylko dożywotnią gwarancję, przeżyj je ciekawie,
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło :D

cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » środa 13 paź 2021, 00:18

Pestycydy -potencjalna przyczyna ALS?
https://childrenshealthdefense.org/defe ... s-disease/?
MCPB
Terbacil, carbaryl
Chlorpyrifos
2,4-D glyphosate
Permethrin
Paraquat
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » piątek 19 lis 2021, 20:35

https://longevitas.pl/w-swiecie-witamin ... boflawina/
" Walczy z chorobami neurologicznymi
Najnowsze dowody wskazują na to, że ryboflawina może mieć działanie neuroprotekcyjne, chroniąc przed takimi schorzeniami jak: choroba Parkinsona, migrena i stwardnienie rozsiane.

Naukowcy są przekonani, że B2 wpływa na niektóre ścieżki, które uważa się za zaburzone w problemach natury neurologicznej. Jej antyoksydacyjne właściwości wspierają proces tworzenia mieliny, funkcji mitochondriów i metabolizmu żelaza."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » poniedziałek 03 sty 2022, 21:51

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6292193/
" Wyniki
Dwudziestu czterech z 25 uczestników (96%) ukończyło 12 tygodni badawczego leczenia farmakologicznego. Jeden uczestnik nie był w stanie podporządkować się wizytom studyjnym i został utracony w wyniku obserwacji. Moczan w surowicy wzrósł do docelowego poziomu w ciągu 6 tygodni. Nie wystąpiły żadne poważne działania niepożądane przypisywane badanemu lekowi i nie wystąpiły działania niepożądane o szczególnym znaczeniu, takie jak kamica moczowa i dna moczanowa. Wybrane biomarkery stresu oksydacyjnego i uszkodzeń uległy istotnym zmianom w okresie badania. Obserwowane zmiany w ALSFRS-R nie różniły się od prognoz wyjściowych.

Interpretacja
Inozyna wydawała się bezpieczna, dobrze tolerowana i skuteczna w podnoszeniu poziomu moczanów w surowicy u osób z ALS. Odkrycia te, wraz z obserwacjami epidemiologicznymi i danymi przedklinicznymi potwierdzającymi neuroprotekcyjną rolę moczanu w modelach ALS, dostarczają uzasadnienia dla większych badań klinicznych testujących inozynę jako potencjalną terapię modyfikującą przebieg choroby w ALS."
0 x



Awatar użytkownika
św.anna
Posty: 1451
Rejestracja: środa 24 sie 2016, 12:41
x 87
x 119
Podziękował: 2624 razy
Otrzymał podziękowanie: 3256 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: św.anna » poniedziałek 17 sty 2022, 20:31

Pierwsze przekonujące dowody, że wirus Epsteina-Barra wywołuje stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane (SM), przewlekła nieuleczalna choroba neurodegeneracyjna, na którą cierpi około 2,8 miliona osób na całym świecie, jest prawdopodobnie powodowana przez infekcję wirusem Epsteina-Barra (EBV), donoszą na łamach Science naukowcy z Harvard T.H. Chan School of Public Health. Hipoteza, że SM jest powodowane przez EBV jest od wielu lat badana przez grupy naukowe z całego świata. Nasze badania są pierwszymi, które dostarczają przekonujących dowodów na istnienie związku przyczynowo-skutkowego, mówi profesor Alberto Ascherio.

To olbrzymi krok naprzód, gdyż sugeruje, że większości przypadków MS można by uniknąć powstrzymując infekcję EBV, a skupienie się na wirusie może prowadzić do odkrycia leku na stwardnienie rozsiane, dodaje uczony.

Ustalenie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy stwardnieniem rozsianym a wirusem Epseina-Barra jest o tyle trudne, że EBV infekuje około 95% dorosłych, MS jest dość rzadką chorobą, a jego objawy pojawiają się około 10 lat po infekcji EBV.

Naukowcy z Uniwersytetu Harvarda, chcąc sprawdzić, czy istnieje związek pomiędzy EBV a MS, przejrzeli dane ponad 10 milionów młodych amerykańskich żołnierzy. Zauważyli, że u 955 z nich zdiagnozowano MS w czasie, gdy służyli w wojsku. Następnie uczeni przeanalizowali serum z próbek, które co dwa lata są pobierane od żołnierzy. Sprawdzili w ten sposób, czy w momencie pobrania pierwszej próbki żołnierz był zarażony EBV oraz czy mógł istnieć związek pomiędzy infekcją EBV a zdiagnozowaniem objawów MS. Na tej podstawie stwierdzili, że po infekcji EBV ryzyko pojawienia się stwardnienia rozsianego jest 32-krotnie wyższe, niż po infekcji jakimkolwiek innym wirusem. Ponadto okazało się, że w serum poziom lekkiego łańcucha neurofilamentów, biomarkera typowej dla MS degeneracji nerwów, rośnie tylko po zarażeniu wirusem Epsteina-Barra. Zjawiska tego nie można wyjaśnić żadnym innym znanym czynnikiem ryzyka MS, co sugeruje, że EBV jest główną przyczyną MS, stwierdzają autorzy badań.

Profesor Ascherio mówi, że długi czas, jaki upływa pomiędzy infekcją EBV a rozpoznaniem stwardnienia rozsianego można tłumaczyć zarówno tym, że objawy choroby bardzo trudno jest rozpoznać na jej wczesnych stadium oraz ewoluującą relacją pomiędzy EBV a układem odpornościowym nosiciela, który jest wielokrotnie stymulowany, gdy uśpione wirusy się aktywują.

Obecnie nie mamy żadnego sposobu, by zapobiegać lub leczyć infekcję EBV. Szczepionka przeciwko EBV lub leki antywirusowe zwalczające ten patogen mogłyby zapobiegać lub leczyć stwardnienie rozsiane, podsumowuje Ascherio.

https://kopalniawiedzy.pl/wirus-Epstein ... iane,34673
0 x



Awatar użytkownika
blueray21
Administrator
Posty: 9737
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 23:45
x 44
x 483
Podziękował: 449 razy
Otrzymał podziękowanie: 14639 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: blueray21 » poniedziałek 17 sty 2022, 21:37

W skrócie tylko napiszę, ze SM jest 4-m stadium rozwoju wirusa EBV, może on być również przyczyną ALS, ale istnieje jeszcze jeden patogen, który może spowodować te przypadłości oraz mnóstwo innych - to mikroskopijna bakteria, mykoplazma i jest jej kilka rodzajów, ponieważ może atakować praktycznie wszystkie organy w różnych odstępach czasu.
0 x


Wiedza ochrania, ignorancja zagraża.

cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: cedric » wtorek 01 mar 2022, 00:01

http://haidut.me/?p=1713
Blokowanie metabolizmu PUFA terapeutyczne w stwardnieniu rozsianym (MS)
Styczeń 11, 2022 przez haidut
Wskaźniki SM stale rosną w ciągu ostatnich kilku dekad. Podczas gdy medycyna głównego nurtu twierdzi, że przyczyna jest "nieznana", dobrze wiadomo, że ma prawie idealny odwrotny związek z ekspozycją na słońce, poziomem witaminy D, stosowaniem aspiryny, blokerami histaminy itp. Sugeruje to przyczynę zapalną, która implikuje PUFA, ponieważ większość kaskady zapalnej pochodzi z tych kwasów tłuszczowych poprzez ich zapalne metabolity prostaglandyny (syntetyzowane przez enzym COX) i leukotrieny (syntetyzowane przez enzym LOX). Poniższe badanie na ludziach potwierdza tę hipotezę, wykazując, że hamowanie enzymu LOX powoduje znaczną poprawę u ~ 2/3 pacjentów otrzymujących leczenie, a u niektórych pacjentów wszystkie zmiany zapalne zniknęły (tak skutecznie, że zostały wyleczone). W badaniu wykorzystano kwas bosweliowy jako inhibitor LOX, ale AFAIK nie jest łatwo dostępny w handlu. W związku z tym witamina E, progesteron, eugenol, witamina D itp. mogą być stosowane jako alternatywa, ponieważ wszystkie są przyzwoitymi inhibitorami LOX.

https://queenscitizen.ca/2022/01/08/inc ... sclerosis/

".." Początkowo w latach 90. prowadzono podstawowe prace w celu wykrycia dużych ilości enzymu zwanego 5-lipoksygenazą w mózgu pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Clarissa Hanja Sterner, jedna z autorek badania, powiedziała: "5-lipoksygenaza jest częścią klasy lipidów, które działają jako przekaźniki stanu zapalnego w organizmie, ale jaki jest związek z przyprawami? Jeśli zostanie podany pacjentowi, zmniejsza stan zapalny jego choroby. "Zakładamy, że bioaktywne formuły przyprawy, które były stosowane jako substancja przeciwzapalna od tysięcy lat w tradycyjnej medycynie orientalnej i orientalnej, to kwasy bosweliowe. Kilka małych randomizowanych badań klinicznych wykazało korzystny profil bezpieczeństwa i tolerancji przypraw w wielu chorobach zapalnych i autoimmunologicznych.

"... Aby potwierdzić, że kwas bosweliowy jest skuteczny w leczeniu stwardnienia rozsianego, naukowcy przeprowadzili badanie kliniczne na 28 ochotnikach cierpiących na tę chorobę. Przez osiem miesięcy przyjmowali cztery aromatyczne kapsułki trzy razy dziennie w postaci ekstraktu etanolowego. A wyniki są wiarygodne: "Poziomy zapalenia były znacznie niższe u pacjentów leczonych przyprawami, 63% wszystkich pacjentów, a niektórzy z nich nie mieli stanu zapalnego w mózgu".
0 x



beadnorsi
Posty: 1508
Rejestracja: niedziela 27 maja 2018, 12:06
x 3
x 97
Podziękował: 2996 razy
Otrzymał podziękowanie: 2113 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: beadnorsi » wtorek 01 mar 2022, 08:05

Post autor: cedric » sobota 20 cze 2020, 12:41

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27959280/

Hipotezy Med
. 2016 Lis;96:68-72. doi: 10.1016/j.mehy.2016.10.001. EPUB 2016 Paź 3.
Geograficzne skojarzenia między fenotypem laktazy- stwardnienie rozsiane i zapalne choroby jelit;







No i tu jest pies pogrzebany.

Jako,ze jestem masochista jesli chodzi o walke z Candida,popieram ten watek.

Na czym polega ten "masochizm"?

Ano,lubie poprostu eksperymentowac,co nie zawsze wychodzi mi na dobre :lol:

Teraz naprzyklad kawe z ranca "slodze",tak ,slodze CUKREM ;) ,dwie lyzeczki i NIC!
Jeszcze przed oczyszczeniem jelit z "gniazda" takie cos byloby niemozliwe,lezalbym juz na kanapie po pieciu minutach nie mogac zlapac oddechu,a tu NIC.

Witamine C popijam,nie spie po niej za dobrze,ALE jesli po calym dniu C wieczorem doloze ADEK,spie juz bardzo dobrze.
To samo,kiedy C pobieram przez caly dzionek,a wieczorem inhalacje WU ,tez spie jak zabity.

Wracajac do Candidy,sielanka pewnie nie potrwa dlugo i sie Grzyb zdenerwuje i bede musial szukac czegos nowego,czy moje postepowanie jest normalne? ;)


Biore tez lyzke stolowa lecytyny na odtluszczenie watroby i woreczka zolciowego,wczesniej po niej o spaniu moglem zapomniec ,teraz nawet nawet no i w glowie jakos tak lepiej,jasniej.

Niewiem,czy ja juz lubie takie doswiadzenia,czy moze jako typowy schizofremik/byly oczywiscie,lubie/polubilem swoja chorobe? :lol:


A moze boje sie ,ze jak to powiedzial @Blue kiedys;

"wyleczeni znikaja z tego forum" czy jakos tak podobnie,boje sie,ze zdrowy juz tutaj zagladac nie bede?

Tak mnie jakos naszlo na przemyslenia dzis rano.

Co do stwardnienia,Candida jest tutaj glownym winnym,tak jak i jaskry(rosjanie znalezli ja w oczach chorych),a tak w ogole,jak to napisal Walter Last,to ona daje poczatek wlasciwie wszystkim schorzeniom,niszczac uklad odpornosciowy.

Na dowod napisze,ze zastosowanie pakietu przeciwko Candidzie sprawia,ze cofaja sie wszystkie dolegliwosci,jedne szybciej,drugie wolniej.

Punktem zwrotnym w calej terapi jest pozbycie sie w pierwszej kolejnosci "gniazda" tego grzyba z jelit,czyli tzn"bazy"z ktorej grzyb ten infekuje caly organizm.
0 x



Awatar użytkownika
blueray21
Administrator
Posty: 9737
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 23:45
x 44
x 483
Podziękował: 449 razy
Otrzymał podziękowanie: 14639 razy

Re: Stwardnienie rozsiane

Nieprzeczytany post autor: blueray21 » wtorek 01 mar 2022, 21:17

@beadnorsi, pogratulować walki z candida, ale to trudna bestia. Niestety usunięcie "gniazda" to nie koniec. Różni ludzie różnie definiują stany candida, ale przez jednych zwana candidą systemową inni nazywają przerostem candidy, co odpowiada jej fizycznej formie, bo część była w jelitach, a część przeszła przez nie - przerosła przez jelita dziurawiąc je i kolonizuje przestrzeń pozajelitową, w tym różne organy. Tak więc działania przeciw candida zlokalizowane np. do samych jelit, nie rozwiązują problemu z pozbyciem się tego szkodnika, jeśli stan jest zaawansowany.
Jeśli chodzi o choroby przewlekłe, to nie candida jest na pierwszym miejscu w ich inicjacji. Są jeszcze gorsze 2 patogeny - mykoplazma i wirus Epstein Barr (EBV).
Ten krótki wpis w tym temacie wstawiłem dlatego, że praktycznie w SM zawsze występuje któryś z tych patogenów, niezależnie od występowania candida.
0 x


Wiedza ochrania, ignorancja zagraża.

ODPOWIEDZ