https://naturalniezdrowy.com.pl/laktofe ... lko-mleka/Laktoferyna jest bioaktywnym składnikiem, naturalnie występującym w mleku. Jednak często słychać głosy mówiące, że mleko jest niezdrowe. Jednak pomijając te przesłanki trzeba przyjrzeć się bliżej temu co można z niego wydzielić.
Po raz pierwszy odkryto to białko w mleku krowim. Znajduje się ono we frakcji białek serwatkowych w ilości około 1%. Jest glikoproteiną wiążącą żelazo, angażuje się jest w jego w metabolizm i chelatację. W mleku krowim występuje do 150 mg/l. Najwięcej jest jej w mleku ludzkim.
W dużych ilościach znajduje się (chociaż może to przerazić niektóre wrażliwsze osoby) w płynach wydzielniczych ssaków: mleku, łzach, ślinie, wydzielinie oskrzeli, wydzielinie pochwy, nasieniu. Laktoferyna przekazywana w mleku matki jest podstawowym elementem składającym się na odporność wrodzoną.
Ma działanie przeciwwirusowe (poprzez wpływ na DNA i RNA wirusów), przeciwgrzybiczne, bakteriobójcze oraz bakteriostatyczne, przeciwzapalne, immunomodulujące, opioidowe (działanie przeciwbólowe) i stymulujące wzrost Bifidobacterium (probiotycznych bakterii wchodzących w skład naszej flory jelitowej).
Dodatkowo wykazuje wiele różnorodnych właściwości ochronnych i immunotropowych (stymulacja komórek układu odpornościowego do szybszego dojrzewania oraz regulacja odpowiedzi immunologicznych organizmu).
Laktoferyna znajduje szereg zastosowań we współczesnej medycynie. Jak dotąd wykazuje pomocnicze działanie w ponad 60 chorobach, m.in.: chorobie Alzheimera (zapobiega tworzeniu się złogów β-amyloidu), stwardnieniu rozsianym, astmie, AIDS. Wiele badań wskazuje na jej przeciwnowotworowe działanie (aktywowanie antyonkogenu p-53).
Jeżeli chodzi o jej zawartość w mleku spożywczym dotarłem do jednej publikacji, w której wykazano, iż najmniejsza zawartość laktoferyna znajduje się w mleku UHT. Najwięcej jest go w surowym mleku z automatu. W przypadku gdy nie mamy dostępu do takich automatów mleko pasteryzowane będzie najlepszym wyborem. Sama w sobie jest ciepłoodporna i potrafi działać w szerokim zakresie pH.
Laktoferyna jest wytwarzana przez specjalistyczne komórki w wielu naszych narządach. Dzięki swoim właściwościom produkowana przez trzustkę kontroluje mikroflorę dwunastnicy. Ta znajdująca się w nerkach obniża poziom wolnego żelaza w moczu, co chroni drogi moczowe przed zakażeniem bakteryjnym (jednym z czynników wzrostowych drobnoustrojów jest żelazo). Jako przeciwutleniacz zabezpiecza je przed stanami zapalnymi.
Ponadto laktoferyna wspomaga działanie innych substancji przeciwbakteryjnych np. antybiotyków. Prawdopodobnie dzieje się tak, ponieważ cząsteczki laktoferyny mają zdolność do wiązania się ze ścianami komórkowymi bakterii, co pozwala na łatwiejszą penetrację antybiotyku do komórki drobnoustroju. Również w stosunku do Helicobacter pylori (odpowiedzialnego m.in. za wrzody żołądka) wyniki są pozytywne. Efekt leczniczy jest lepszy przy kuracji lekami i laktoferyną.
Aktualnie laktoferyna zaczyna zdobywać większą popularność. Izolowana jest na światową skalę z serwatki i odtłuszczonego mleka. Produkcja rozdziela się na mieszanki dla niemowląt i dzieci, suplementy z żelazem, specjalistyczne fermentowane produkty mleczne, napoje, a nawet gumy do żucia.
Jest bardzo nisko toksyczna. Największe dawki, które kiedykolwiek podawano wynosiły 2000 mg/kg masy ciała i nie wywołały one skutków ubocznych.
Od niedawna można się z nią spotkać w lekach na infekcje gardła. Skutecznie skraca ona czas trwania choroby i przynosi ulgę, dzięki mobilizacji układu odpornościowego do walki z drobnoustrojami.
Laktoferyna jest naturalną substancją wspomagającą naszą odporność. Chroni przed wirusami, działa przeciwnowotworowo i antyoksydacyjnie. Nie należy się jej bać. Nawet poddana proteolitycznemu rozkładowi do laktoferycyny jest ona aktywna biologicznie. W tej formie odporna jest na wysokie temperatury i niskie pH. Dociera do naszych jelit uszczelniając ich ściany przeciwko patogennym drobnoustrojom.
Więc może miód z mlekiem jako środek na bolące gardło ma więcej sensu niż mogłoby się wydawać?
https://www.food-forum.pl/artykul/701/l ... ekcje.htmlLaktoferyna – panaceum na infekcje?
Zbliżający się sezon jesienno-zimowy, a wraz z nim zwiększona podatność na infekcje górnych dróg oddechowych, sprzyja poszukiwaniom sposobów na poprawę odporności. W tym aspekcie coraz większą wagę przypisuje się laktoferynie, nazywanej często multipotencjalnym białkiem lub idealnym stymulatorem odporności. Przydomki te wynikają z wyjątkowo wszechstronnej aktywności omawianego białka do eliminacji większości drobnoustrojów chorobotwórczych, grzybów, wirusów czy też pasożytów [1]. Zaznaczyć należy jednocześnie, iż wspomaganie odporności nie jest jedyną funkcją pełnioną przez opisywane białko. Do równie istotnych ról wspomagających jej kompleksowe, prozdrowotne działanie na organizm należy także działanie przeciwzapalne, udział w gospodarce żelaza w organizmie oraz dyskutowana aktywność przeciwnowotworowa [2, 3, 4].
Laktoferyna występuje w płynach ustrojowych i wydzielinach ssaków, przede wszystkim w mleku pierwszym (siarze), ślinie, łzach, czyli wszędzie tam, gdzie istnieje konieczność zapewnienia szybkiej obrony przeciwdrobnoustrojowej. Laktoferyna występuje także w neutrofilach. Jej nazwa pochodzi od połączenia łacińskich wyrazów mleczny (lacto) i żelazo (ferrum), charakteryzującą wysokie podobieństwo opisywanego białka do żelaza [5]. Zdolność do wiązania żelaza jest zresztą jedną z kluczowych właściwości laktoferyny, umożliwiającą jej pełnienie wielorakich aktywności w organizmie. Wspomniane powinowactwo z żelazem czyni z laktoferyny idealny regulator układu immunologicznego i stymulator odporności. Wynika to z faktu, iż patogeny do wzrostu i rozwoju potrzebują dostępu do żelaza w środowisku. Laktoferyna, wiążąc dostępne jony opisywanego pierwiastka, uniemożliwia więc drobnoustrojom patogennym rozmnażanie, wywierając jednocześnie działanie bakteriostatyczne lub bakteriobójcze. Nie jest to jedyny mechanizm, w którym laktoferyna wywiera efekt przeciwbakteryjny. Wykazano bowiem jej zdolność do wiązania się do ściany komórkowej, co powoduje wypływ zawartości wewnątrzkomórkowej i śmierci komórki bakteryjnej. Podobnie hamujące działanie laktoferyna wywiera względem wirusów. Białko to hamuje możliwość przyłączania się patogenów do komórki gospodarza (blokowanie dostępnych receptorów), przez co wirus nie może wniknąć do wnętrza komórki. Opisane mechanizmy działania laktoferyny uniemożliwiają namnażanie patogenów – zarówno bakterii, jak i wirusów – na początkowym etapie infekcji [6, 7, 8]. Należy jednak zaznaczyć, iż laktoferyna odgrywa istotną rolę odpornościową także podczas już trwającej infekcji bakteryjnej lub wirusowej. Badania wykazały bowiem, iż na etapie aktywnego zakażenia laktoferyna wywiera stymulujący wpływ na cały układ immunologiczny, stymulując poszczególne jego elementy do przyspieszonego dojrzewania. Dzięki tej właściwości aktywowana jest szybsza i aktywniejsza odpowiedź układu immunologicznego. Co więcej, patogeny są sprawnie usuwane z ustroju na drodze wzmacniania procesu fagocytozy przez laktoferynę [9]. Wielotorowy mechanizm działania laktoferyny jest jej olbrzymią zaletą. Sama tylko chelatacja jonów żelaza nie wystarczy bowiem do zahamowania wzrostu wszystkich bakterii chorobotwórczych. Niektóre z nich produkują związki chelatujące żelazo (siderofory), o wyższym powinowactwie z tym pierwiastkiem niż laktoferyna. Przykładem takich drobnoustrojów są m.in. Helicobacter pylorii [10]. Mechanizm hamowania wzrostu patogenów polega wówczas na wiązaniu się opisywanego białka do ściany komórkowej bakterii i w konsekwencji wypływie jonów z komórki i jej uszkodzeniu. Nie są to jednak jedyne mechanizmy, na drodze których laktoferyna eliminuje niepożądane patogeny z ustroju. Wspomnieć należy również o jej zdolności do obniżania właściwości adhezyjnych drobnoustrojów patogennych do komórek. W konsekwencji przyleganie drobnoustrojów i następczy rozwój infekcji jest silnie utrudniony. Zmniejszona adhezyjność osiągana jest na drodze zwiększonej ruchliwości bakterii, co wynika z działania laktoferyny. W konsekwencji zdolność patogenów do tworzenia briofilów bakteryjnych jest znacznie bardziej ograniczona, co ułatwia ich usunięcie z organizmu. Należy podkreślić, iż biofilm (czyli skupisko komórek bakteryjnych) jest formą funkcjonowania, która zwiększa szansę drobnoustrojów na przeżycie dzięki wytworzeniu warstwy zewnętrznej, zapewniającej odporność na działanie antybiotyków i innych środków antybakteryjnych. Innymi słowy, biofilm bakteryjny jest znacznie bardziej sprzyjającą przetrwaniu bakterii formą niż forma wolnoszczepowa [11]. Działanie przeciwbakteryjne jest więc wywierane wielotorowo. Dzięki tak silnym właściwościom obronnym laktoferyny jest ona jednym z głównych elementów odpornościowym w mleku ssaków. To właśnie dzięki podaży laktoferyny obecnej w wysokim stężeniu w mleku matki noworodek o jeszcze nie w pełni wykształconej odporności otrzymuje silną linię obrony przed czynnikami zakaźnymi pochodzącymi ze środowiska zewnętrznego. Uważa się, iż to właśnie wysoka zawartość laktoferyny w mleku kobiecym sprawia, iż noworodki karmione naturalnie mają istotnie wyższą odporność i są mniej podatne na zakażenie ogólnoustrojowe (sepsę). Odmiennie, noworodki karmione mlekiem modyfikowanym nie otrzymują odpowiedniej ilości laktoferyny [1]. Co więcej, mieszanki mlekozastępcze wzbogacane są w żelazo, będące pożywką dla drobnoustrojów, stymulujące ich namnażanie, co zwiększa ryzyko rozwoju zakażenia. Jeśli nawet mleko modyfikowane wzbogacone jest w laktoferynę, stopień jej wysycenia żelazem jest nieznany, co zmniejsza jej działanie antagonistyczne względem patogenów. Widać tu olbrzymią rolę laktoferyny w zapewnieniu ochrony u noworodków i niemowląt [1]. Jak uprzednio wspomniano, laktoferyna występuje także w innych płynach ustrojowych i wydzielinach oraz tkankach, gdzie odgrywa przede wszystkim rolę miejscowej ochrony. Wiążąc dostępne w danym rejonie organizmu
żelazo, uniemożliwia rozwój lokalnego zakażenia [12]. Opisane w niniejszym artykule przeciwdrobnoustrojowe i przeciwwirusowe właściwości laktoferyny znajdują zastosowania w praktyce klinicznej. Przykładowo dzięki zdolności laktoferyny do hamowania tworzenia biofilmow trwają prace nad jej potencjalnym wykorzystaniem w implantologii, stomatologii lub transplantologii, czyli wszystkich gałęziach medycyny, w których tworzenie biofilmu bakteryjnego na powierzchniach implantowanych do organizmu jest powszechnym problemem [13]. Co więcej, laktoferyna może stanowić broń także w walce z drobnoustrojami opornymi na standardowo stosowane antybiotyki, dzięki temu, iż działa jako peptyd antybakteryjny. Badania wykazały, że połączenie laktoferyny z antybiotykoterapią istotnie zwiększa efektywność przeciwbakteryjną leczenia. W analizach eksperymentalnych połączenie opisywanego białka z antybiotykiem umożliwiło zredukowanie dawki terapeutyku o niemal połowę, dla uzyskania zadowalającego efektu terapeutycznego. Co więcej, szacuje się, iż połączenie laktoferyny z tradycyjną farmakoterapią może stać się skutecznym panaceum w walce z wieloopornymi patogenami stanowiącymi olbrzymi problem współczesnej medycyny [14]. W aspekcie nawracających infekcji niezwykle ważna jest także aktywność przeciwwirusowa laktoferyny, szczególnie silnie wyrażona w odniesieniu do wirusa HCV, HBV, HIV, wirusa grypy typu A oraz oddechowego RSV14 [15]. Wysoka aktywność antagonistyczna laktoferyny potwierdzona została dotychczas w analizach in vitro, co wskazuje na konieczność prowadzenia dalszych badań. Z praktycznego punktu widzenia największą wagę przywiązuje się do aktywności laktoferyny względem wirusa grypy, z uwagi na powszechne jego występowanie. Działanie antywirusowe bazuje najprawdopodobniej na hamowaniu procesu replikacji wirusa (takie działanie wykazano względem wirusów H1N1, enterowirusów oraz adenowirusów). Co więcej, stosowanie laktoferyny w trakcie aktywnej infekcji wirusowej istotnie zmniejsza objawy choroby. Istotne jest, aby suplementację wspomnianym białkiem rozpoczynać w początkowej fazie infekcji, gdyż wówczas skuteczność jest największa [16–18]. Omawiając właściwości laktoferyny w aspekcie przeciwdziałania zakażeniom, wspomnieć należy o jej właściwościach antygrzybicznych. Mechanizm tego działania przypomina opisaną już aktywność przeciwbakteryjną i bazuje na zdolności białka do łączenia się ze ścianą komórkową i następczego niszczenia komórki. Badania wykazały, że laktoferyna silnie hamuje namnażanie najczęściej występujących drożdżaków z gatunku Candida albicans, Candida krusei i Candida tropicalis, stanowiących istotny problem medyczny [19]. Z tego względu postuluje się wprowadzenie laktoferyny jako elementu wspomagającego terapię zakażeń grzybiczych, w połączeniu z substancją działającą grzybobójczo. Także stosowanie laktoferyny w trakcie antybiotykoterapii, sprzyjającej namnażaniu drożdżaków, będzie wywierało wpływ protekcyjny. Wszechstronne właściwości laktoferyny sprawiają, iż jest ona z pewnością doskonałym środkiem stymulującym odporność, przeciwdziałającym zakażeniom o różnorodnej etiologii. Aktywność przeciwbakteryjna, przeciwgrzybicza, przeciwwirusowa oraz potencjalnie przeciwpasożytnicza, przy jednoczesnym braku działań niepożądanych, sprawia, iż suplementacja laktoferyną powinna być rozważona w sytuacjach zwiększonej podatności na infekcje, lecz także w początkowych etapach ich trwania (celem przyspieszenia procesu zdrowienia i ograniczenia objawów infekcji). Laktoferyna – jako naturalny składnik mleka matki – może być stosowana już od pierwszych dni życia dziecka. Jest to szczególnie istotne w przypadku dzieci przedwcześnie urodzonych, o obniżonej odporności i w konsekwencji zwiększonej podatności na rozwój zakażeń. Przeciwwskazaniem do stosowania laktoferyny jest silne uczulenie na białka mleka krowiego, z którego jest pozyskiwana. Na rynku aptecznym dostępne są preparaty laktoferyny bydlęcej, o aktywności porównywalnej z laktoferyną ludzką i bardzo podobnej strukturze antygenowej. Ponadto trwają badania nad uzupełnieniem w laktoferynę szeregu leków, co w założeniu zwiększy ich potencjał w leczeniu zakażeń i jednocześnie zmniejszy toksyczność (dzięki redukcji skutecznej dawki substancji czynnej). Nie bez wpływu na ludzką odporność jest ponadto działanie bifidogenne laktoferyny. Dzięki stymulacji wzrostu pożądanych bakterii jelitowych laktoferyna sprzyja eliminacji dysbiozy jelitowej i regulacji działania układu immunologicznego związanego ze śluzówkami GALT. W okresie zwiększonej podatności na infekcje laktoferyna powinna stać się więc stałym suplementem, szczególnie dla osób o obniżonej odporności, dzieci oraz osób starszych.
zapraszam do dyskusji
