Toksyczna cyna ( amalgamaty mają ponad 20 % cyny w składzie )
https://www.chelationcommunity.com/2018 ... -toxicity/
"Toksyczność cyny
26 czerwca 2018 Toksyczność cyny chelatacyjnej 0
Toksyczność cyny
Metal i źródła
Cyna jest 49. najliczniejszym pierwiastkiem. Jest to miękki, elastyczny, srebrno-biały (szary) plastyczny metal, który w bardzo niskiej temperaturze przekształca się w mniej gęstą szarą puszkę. Metalowa cyna nie utlenia się łatwo z powietrzem. Jest odporna na korozję z wody, ale może być atakowany przez kwasy i zasady. Ze względu na niska toksycznośćcyny nieorganiczne ; stal ocykowana jest szeroko stosowana do pakowania żywności w puszkach. Ochronna warstwa tlenkowa zapobiega dalszemu utlenianiu.
Jednak niektóre związki powstałe z połączenia cyny i węglowodorów mogą być tak toksyczne jak cyjanek.
Źródła ekspozycji cyny
Konserwy / konserwy i soki
Powietrze
Gleba
Składowiska
Szparagi (dodane do niektórych potraw szparagów w celu poprawy ich smaku)
Drożdże piwowarskie
Ziarna zbóż
Barwniki
Mleczarnia
Amalgamaty dentystyczne
Barwniki
Dodatki do żywności
Fungicydy
Niektóre zioła
Lukrecja
Mięso
Narażenie zawodowe - kopalnie cyny, wytapianie
Fabryki, które produkują lub używają cyny
Wodorost
Woda morska
Mydła
Owoce morza (zwłaszcza skorupiaki)
Podszewka metalowych puszek do napojów i pojemników na żywność
Trochę pasty do zębów
Stabilizatory w tworzywach sztucznych, moluscicides i miticydy
Woda zbierana z dachów ocynkowanych (cynowanych)
Woda (niepoprawnie przefiltrowana)
warzywa
Ziołowe źródła cyny (od najwyższej do najniższej kolejności) obejmują
Doggrass
Jałowiec
Borówka
Ostropest plamisty
Dulse
Lady pantofel
Althea
Waleriana
irlandzki mech
Pokrzywa
Kwaśnica
Krwawnik pospolity
Błogosławiony oset
czerwona koniczyna
Żółty dok
Wodorosty morskie
Lukrecja
Czarci pazur
Pennyroyal
Senna
Testy diagnostyczne
CBC (pełna morfologia krwi)
Badanie skóry
Badanie wzroku
Analiza minerałów włosów
Cyna w ciele
Zespół przewlekłego zmęczenia - głównym problemem związanym z cyną jest to, że powoduje zmęczenie. Cyna niszczy ładunek na zewnątrz mitochondriów - elektrowni komórki, które wytwarzają energię twojego ciała. Jeśli na zewnątrz mitochondriów nie ma ładunku, nie mogą one wytworzyć odpowiedniego poziomu energii. Toksyczność cyny jest jednym z głównych graczy w zespole chronicznego zmęczenia
Zaburzenia psychoruchowe - Podstawowym problemem związanym z cyną jest to, że nadmierna ekspozycja może uszkodzić układ nerwowy i powodować zaburzenia psychoruchowe. Uważa się również, że cyna wpływa na upośledzenie funkcji mózgu poprzez zakłócanie pracy neuroprzekaźników.
Dodatkowe negatywne warunki zdrowotne wynikające z toksyczności cyny obejmują:
Uszkodzenie chromosomalne
Drgawki
Depresja
Niekorzystne działanie na przewód pokarmowy
Zapomnienie
Omamy
Bóle głowy
Awaria układu odpornościowego
Uszkodzenie wątroby
Uszkodzenie układu nerwowego
Pylica płuc (stannoza)
Zachowania psychotyczne
Niedobór czerwonych krwinek
Zaburzenia snu
Drżenia
Antagoniści cyny
Antagonista to element, który może pomóc wepchnięciu lub detoksykacji cyny z organizmu. Następujące elementy działają jako antagoniści cyny:
Żelazo
Wapń
Miedź
Chlorek
Witamina B2
Witamina E.
Bizmut
Cynk
Objawy toksyczności cyny
Ból brzucha
Ataksja
Achy Muscles
Oddech / Duszność (trudności w oddychaniu)
Zapalenie żółciowe dolnych dróg żółciowych
Zespół chronicznego zmęczenia
Drgawki
Zmniejszona czynność płuc
Zawroty głowy
Podrażnienie oka
Zapomnienie
Glukozuria
Omamy
Bóle głowy
Palpitacje serca
Hiperglikemia
Problemy z nerkami
Problemy z wątrobą
Ciężkie pocenie się
Problemy z oddawaniem moczu
Neuropatia obwodowa
Zachowania psychotyczne
Zmniejszony węch
Zaburzenia snu
Podrażnienie / wysypka skórna
Stannosis (łagodna pylica płuc)
Zabiegi
Procedury awaryjne i pierwszej pomocy:
WDYCHANIE: Natychmiast przenieść narażoną osobę na świeże powietrze. Utrzymuj ciepło i odpoczywaj. Jeśli oddychanie ustało, wykonać sztuczne oddychanie. Natychmiast wezwać pomoc medyczną.
SPOŻYCIE: Mogą wystąpić wymioty, ale trwałe uszkodzenie ciała jest mało prawdopodobne. Jeśli osoba jest przytomna, podaj duże ilości wody do picia i wywołaj wymioty. Zasięgnąć porady medycznej jak najszybciej.
SKÓRA: Zdjąć zanieczyszczoną odzież z dotkniętego obszaru. Zetrzyj materiał ze skóry, umyj łagodnym mydłem i wodą. Zasięgnąć porady medycznej, jeśli objawy utrzymują się.
OCZY: Natychmiast przepłukać oczy dużą ilością wody, od czasu do czasu podnosząc dolną i górną powiekę. Jeśli podrażnienie nie ustępuje, skonsultować się z lekarzem.
Dostępne inne zabiegi
Terapia chelatacyjna
Detox Diet Programs
Sauna
Terapia chelatacyjna
Toksyczność cyny można leczyć za pomocą EDTA lub środków sulfhydrylowych (DMSA, D-penicylamina, DMPS).
Cyna jest zwykle podwyższona w moczu u pacjentów z autyzmem po podaniu EDTA, DMSA lub DMPS.
Jeśli podejrzewasz, że masz podwyższony poziom cyny, ważne jest, aby określić całkowite obciążenie ciała i porozmawiać z certyfikowanym specjalistą od chelatacji.
Wskazówki, jak unikać zatrucia cyną
Gruszki gotowane w blaszanej patelni powodują silne zatrucie.
Donosi się, że sałata w puszkach jest trująca.
Przypadki ciężkiego zatrucia metalem miały miejsce wśród żołnierzy pułku tyrolskiego, którzy jedli żywność z miedzianego cynowanego kotła.
Szparagi w puszkach, Pomidory są również najczęściej zgłaszane jako trujące.
BPA wiąże się z działaniami rakotwórczymi, częściej pojawia się wraz z opakowaniem z puszek. Posiłki all-in-one havNiektóre z najwyższych poziomów BPA w puszkach, być może dlatego, że ich wysoka zawartość tłuszczu i sodu zachęca do wypłukiwania substancji chemicznej.
Wybierz suszone / świeże owoce, aby wybrać żywność bez BPA.
Eden Foods jest jedyną firmą, która umieściła na etykiecie etykietę „bez BPA”. Większość firm nie ujawnia stosowania BPA. Zmniejsz lub usuń konserwy z diety.
Tetra Paks nie zawierają BPA, wykonane z tektury wyłożonej folią aluminiową i warstwą PET.
https://www.azom.com/article.aspx?ArticleID=8081
Skład chemiczny amalgamatu, właściwości mechaniczne i typowe zastosowania
G.P. Tomasz
Autor: G.P. ThomasJan 21 2013
Rtęć stopowa z wieloma metalami tworzy amalgamat, który jest głównie stosowany do wypełnień dentystycznych. Typowymi składnikami amalgamatu są rtęć, cyna, srebro, miedź i inne metale śladowe. Zastosowanie amalgamatu w sektorze dentystycznym sięga 1800 roku, ponieważ jest łatwy w stosowaniu, ma dobrą trwałość i wytrzymałość oraz jest ekonomiczny.
Popularność amalgamatu spadła w ostatnich latach, szczególnie ze względu na zawartość rtęci i odkąd niezawodne materiały kompozytowe stały się szeroko dostępne.
Istnieje kilka różnych rodzajów amalgamatów, które obejmują:
Amalgamat dentystyczny
Amalgamat potasu
Amalgamat sodu
Aluminiowy amalgamat
Amalgamat amonowy
Amalgamat dentystyczny dzieli się na dwa następujące typy:
Amalgamat dentystyczny o niskiej zawartości miedzi - były one używane w przeszłości i prawie całkowicie zastąpiono je amalgamatem o wysokiej zawartości miedzi.
Amalgamat dentystyczny o wysokiej zawartości miedzi - stopy o wysokiej zawartości miedzi wykazują właściwości o wysokiej wytrzymałości, mniejszej korozji i matowieniu, mniej pełzania i minimalnej wrażliwości na zmienne parametry postępowania, dające długoterminowe wyniki kliniczne. W porównaniu z amalgamatem o niskiej zawartości miedzi, uzupełnienia z amalgamatu o wysokiej zawartości miedzi wykazują mniej przypadków marginalnego uszkodzenia.
Właściwości chemiczne
Skład amalgamatu podano w poniższej tabeli:
Srebro 40-60%
Cyna 27-30%
Miedź 13-30%
Cynk 1%
Amalgamat o wysokiej zawartości miedzi zawiera 40–60% srebra, 27–30% cyny i 13–30% miedzi i 1% cynku z rtęcią. Uwzględniono również ind i pallad. Srebro umożliwia ekspansję wiązania i powoduje wzrost wytrzymałości i odporności na korozję. Cyna może powodować skurcz wiązania, podczas gdy miedź poprawia wytrzymałość, minimalizuje korozję i matowienie, zmniejsza pełzanie i ogranicza przypadki krańcowego wycieku. Cynk zmniejsza utlenianie innych stopów w metalu. Udowodniono, że amalgamaty zawierające cynk mają dłuższą żywotność w porównaniu do amalgamatów innych niż cynk. Ind zmniejsza pełzanie i zwiększa wytrzymałość, a pallad zmniejsza korozję i matowienie.
Matowienie to utrata połysku z powierzchni metalu lub stopu z powodu tworzenia powłoki powierzchniowej. Stop pozostaje niezmieniony, a właściwości mechaniczne również pozostają takie same. Powstająca na powierzchni warstwa siarczkowa powoduje niszczenie amalgamatu.
Korozja galwaniczna ma miejsce, gdy dwa różne metale są obecne w wilgotnym środowisku. Przepływ prądu elektrycznego między metalami powoduje korozję jednego z metali. Korozja powierzchni może powodować zmianę koloru odbudowy amalgamatu i może powodować wżery. Korozja powierzchni wypełnia powierzchnię połączenia amalgamatu / zęba produktami korozji zmniejszającymi mikroprzeciek. Korozja wewnętrzna spowoduje marginalne uszkodzenie i pęknięcie. Korozja galwaniczna jest promowana przez kwaśne środowisko.
Właściwości mechaniczne
Przywrócenie amalgamatu musi być wystarczająco silne, aby oprzeć się zgryźliwym siłom okluzji. Amalgamat dentystyczny ma wysoką wytrzymałość na ściskanie, która wynosi 380 MPa dla amalgamatu o niskiej zawartości miedzi i 414 MPa dla amalgamatu o wysokiej zawartości miedzi. Jednak wytrzymałości na ścinanie i rozciąganie są dość niskie. Dlatego niezbędne jest, aby struktury zębów wspierały amalgamat, aby zapewnić długoterminowy sukces kliniczny.
Pełzanie to stopniowa zmiana kształtu z powodu kompresji z powodu dynamicznych naprężeń wewnątrzustnych. Pełzanie powoduje przepływ amalgamatu, dlatego nieobsługiwany amalgamat będzie wystawał z krawędzi wnęki. Te niepodparte krawędzie są dość słabe, a korozja może powodować dalsze obniżenie wytrzymałości. Pełzanie może również powodować zwisanie nadzienia, powodując uwięzienie żywności, co prowadzi do wtórnego rozkładu. Faza gamma-2 amalgamatu jest kluczem do znacznie wysokich wartości pełzania wykazywanych przez niektóre materiały.
Zmiana wymiarów to ekspansja netto lub kurczenie się amalgamatu. W przypadku kurczenia się amalgamatu zmiana wymiarów jest ujemna i dodatnia w przypadku ekspansji podczas wiązania. Zgodnie ze specyfikacją ADA / ANSI zmiana wymiaru powinna być skurczem lub rozszerzeniem nie większym niż 20 µm / cm.
Na zmianę wymiarów wpływa szereg czynników, takich jak stosunek stop / rtęć, a także techniki kondensacji i rozcierania. Skurcz i ekspansja zachodzą jednocześnie podczas reakcji połączenia.
Proces produkcji
Do przygotowania amalgamatów dentystycznych ciekłą rtęć miesza się ze sproszkowanym stopem zawierającym głównie cynę i srebro. Cięcie tokarskie lub frezowanie odlewanego wlewka ze stopu srebra i cyny odbywa się w celu wytworzenia proszku. Utworzone cząstki mają nieregularny kształt.
Alternatywnie ciekły stop można rozpylić i skondensować, co powoduje powstawanie cząstek o morfologii sferycznej. Oba te typy stopów stosuje się w amalgamatach klinicznych jako mieszaninę sferycznych i listew cząstki cięte elektrycznie. Do celów klinicznych amalgamat miesza się z rtęcią w procesie zwanym rozcieraniu. Wcześniej były tworzone ręcznie; jednakże obecne są mieszalniki wibracyjne, a producenci przygotowują niezmieszany amalgamat w dwóch komorach małej kapsułki.
Przed zmieszaniem cienka membrana oddzielająca proszek stopowy od ciekłej rtęci jest niszczona, a kapsułka umieszczana w mechanicznym ramieniu mieszalnika i wibrowana na określony czas, aby umożliwić dokładne wymieszanie płynu i proszku. Wytłaczanie świeżo wymieszanego amalgamatu o plastycznej konsystencji odbywa się z kapsułki do wnęki. Podczas procesu rozcierania warstwa powierzchniowa stopu srebro-cyna rozpuszcza się w ciekłej rtęci, a reakcja powoduje powstawanie nowych faz. Te nowe fazy stałe powodują zestalanie plastycznej pasty amalgamatowej.
Aplikacje
Zastosowania amalgamatów są następujące:
Amalgamat dentystyczny jest doskonałym i wszechstronnym materiałem do odbudowy i jest stosowany w stomatologii z kilku powodów. Jest ekonomiczny i dość łatwy w użyciu i można nim manipulować podczas umieszczania. Amalgamat pozostaje miękki przez krótki czas, więc możliwe jest wypełnienie go dowolną nieregularną objętością, a następnie powstaje twardy związek. Amalgamat ma większą żywotność w porównaniu z innymi bezpośrednimi materiałami do odbudowy, takimi jak kompozyty.
Amalgamat sodu jest stosowany w chemii organicznej jako silny środek redukujący, który jest znacznie bezpieczniejszy niż sód. Amalgamat sodu jest również stosowany przy projektowaniu wysokoprężnej lampy sodowej zapewniającej sód w celu uzyskania odpowiedniego koloru i rtęci w celu precyzyjnego dostrojenia właściwości elektrycznych lampy.
Rtęć została wykorzystana w wydobyciu złota i srebra, ponieważ bardzo łatwo się z nimi łączy. W wydobyciu złota, rtęć jest wykorzystywana do oddzielania złota od innych minerałów.
Amalgamat glinowy jest stosowany jako środek redukujący.
Amalgamat talu znajduje zastosowanie w termometrach niskotemperaturowych."