Witam wszystkich użytkowników tego forum

17.03.23
Forum przeżyło dziś dużą próbę ataku hakerskiego. Atak był przeprowadzony z USA z wielu numerów IP jednocześnie. Musiałem zablokować forum na ca pół godziny, ale to niewiele dało. jedynie kilkukrotne wylogowanie wszystkich gości jednocześnie dało pożądany efekt.
Sprawdził się też nasz elastyczny hosting, który mimo 20 krotnego przekroczenia zamówionej mocy procesora nie blokował strony, tylko dawał opóźnienie w ładowaniu stron ok. 1 sekundy.
Tutaj prośba do wszystkich gości: BARDZO PROSZĘ o zamykanie naszej strony po zakończeniu przeglądania i otwieranie jej ponownie z pamięci przeglądarki, gdy ponownie nas odwiedzicie. Przy włączonych jednocześnie 200 - 300 przeglądarek gości, jest wręcz niemożliwe zidentyfikowanie i zablokowanie intruzów. Bardzo proszę o zrozumienie, bo ma to na celu umożliwienie wam przeglądania forum bez przeszkód.

25.10.22
Kolega @janusz nie jest już administratorem tego forum i jest zablokowany na czas nieokreślony.
Została uszkodzona komunikacja mailowa przez forum, więc proszę wszelkie kwestie zgłaszać administratorom na PW lub bezpośrednio na email: cheops4.pl@gmail.com. Nowi użytkownicy, którzy nie otrzymają weryfikacyjnego emala, będą aktywowani w miarę możliwości, co dzień, jeśli ktoś nie będzie mógł używać forum proszę o maila na powyższy adres.
/blueray21

Ze swojej strony proszę, aby unikać generowania i propagowania wszelkich form nienawiści, takie posty będą w najlepszym wypadku lądowały w koszu.
Wszelkie nieprawidłowości można zgłaszać administracji, w znany sposób, tak jak i prośby o interwencję w uzasadnionych przypadkach, wszystkie sposoby kontaktu - działają.

Pozdrawiam wszystkich i nieustająco życzę zdrowia, bo idą trudne czasy.

/blueray21

W związku z "wysypem" reklamodawców informujemy, że konta wszystkich nowych użytkowników, którzy popełnią jakąkolwiek formę reklamy w pierwszych 3-ch postach, poza przeznaczonym na informacje reklamowe tematem "... kryptoreklama" będą usuwane bez jakichkolwiek ostrzeżeń. Dotyczy to także użytkowników, którzy zarejestrowali się wcześniej, ale nic poza reklamami nie napisali. Posty takich użytkowników również będą usuwane, a nie przenoszone, jak do tej pory.
To forum zdecydowanie nie jest i nie będzie tablicą ogłoszeń i reklam!
Administracja Forum

To ogłoszenie można u siebie skasować po przeczytaniu, najeżdżając na tekst i klikając krzyżyk w prawym, górnym rogu pola ogłoszeń.

Uwaga! Proszę nie używać starych linków z pełnym adresem postów, bo stary folder jest nieaktualny - teraz wystarczy http://www.cheops4.org.pl/ bo jest przekierowanie.


/blueray21

MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 24 lis 2019, 16:27

O melaninach było kilka komentarzy na forum, ale zasługuja chyba na osobny wątek.

https://raypeatforum.com/community/thre ... far.24366/

Jakie poza mitochondriami źródło energii wykorzystują komórki ?
Odpowiedź: Melaninę przede wszystkim
Dyskusja w temacie „Metabolizm” rozpoczęta przez tonto, 14 czerwca 2018 r.

"Nie spodziewałem się zakończenia tego artykułu ... coś do rozważenia, jeśli coś nie ma sensu. Myślę, że to podtrzymuje argumenty RP za światłem słonecznym i brakiem stresem . Myślę, że prawdopodobnie zawyżają% tego, w jaki sposób komórki uzyskują energię, ale interesujące, nawet jeśli melanina stanowi ponad 20% energii komórkowej w porównaniu z oddychaniem mitochondrialnym. Jest to również czynnik mierzący podstawowe przemiany materii - kalorymetria pośrednia wykorzystuje formę O2 do wychodzenia CO2, która nie uwzględnia produkcji energii melaniny, czyli wychodzenia fotonu z energii chemicznej. Jednak bezpośrednia kalorymetria (wydzielane ciepło) nadal działałaby, jak sądzę (i temperatury ciała do pewnego stopnia).

„Obecnie biologia komórki opiera się na glukozie jako głównym źródle energii. Komórkowe szlaki bioenergetyczne stały się niepotrzebnie złożone, aby wyjaśnić, w jaki sposób komórka jest w stanie wytwarzać i wykorzystywać energię z utleniania glukozy, gdzie mitochondria odgrywają ważną rolę rola poprzez fosforylację oksydacyjną. Podczas opisowego badania trzech głównych przyczyn ślepoty na świecie, zdolność melaniny do przekształcania energii świetlnej w energię chemiczną poprzez dysocjację cząsteczki wody została odkryta. Początkowo, w ciągu 2 lub 3 lat; próbowaliśmy aby połączyć nasze ustalenia z szeroko akceptowanymi szlakami metabolicznymi opisanymi już w bazach danych szlaków metabolicznych, które zostały opracowane w celu gromadzenia i organizowania aktualnej wiedzy na temat metabolizmu rozproszonej w wielu artykułach naukowych. Jednak po pierwsze, literatura na temat metabolizmu jest obszerna, ale rzadko dostępne są rozstrzygające dowody, a po drugie, można by oczekiwać tych baz danych zawierać w dużej mierze te same informacje, ale wręcz przeciwnie. W przypadku najwyraźniej dobrze zbadanego procesu metabolicznego cyklu Krebsa, który został opisany już w 1937 roku i znajduje się w prawie każdym programie nauczania biologii i chemii, istnieje znaczna różnica zdań między co najmniej pięcioma bazami danych. Z prawie 7000 reakcji zawartych łącznie w tych pięciu bazach danych tylko 199 zostało opisanych w ten sam sposób we wszystkich pięciu bazach danych. Zatem próba zintegrowania energii chemicznej z melaniny z rzekomo dobrze znanymi ścieżkami bioenergetycznymi jest łatwiejsza niż zrobiona; a brak konsensusu w sprawie sieci metabolicznej stanowi barierę nie do pokonania. Po latach nieudanych wyników w końcu zdaliśmy sobie sprawę, że energia chemiczna uwalniana przez dysocjację cząsteczki wody przez melaninę stanowi ponad 90% zapotrzebowania energetycznego komórki. Odkrycia te ujawniają nowy aspekt biologii komórki, ponieważ glukoza i ATP mają funkcje biologiczne związane głównie z biomasą, a nie z energią. Nasze odkrycie dotyczące nieoczekiwanej wewnętrznej właściwości melaniny do przekształcania energii fotonu w energię chemiczną poprzez dysocjację cząsteczki wody, roli, którą rzekomo odgrywają jedynie rośliny chlorofilowe, poważnie kwestionuje świętą rolę glukozy, a tym samym mitochondriów jako głównego źródła energii i moc dla komórek ”.

Herrera, A.S., Del C A Esparza, M., Md Ashraf, G., Zamyatnin, A.A., Aliev, G., 2015. Jakie byłoby źródło energii komórki poza mitochondriami? Cent Nerv Syst Agents Med Chem 15, 32–41.
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 24 lis 2019, 16:48

https://www.sciencemag.org/news/2014/03 ... le-streets

Postaw na czarny. Gołębie o ciemniejszych kolorach mogą być w stanie lepiej odtruć metale ciężkie z krwiobiegu niż ich jaśniejsze rodziny, co prowadzi do ich rozpowszechnienia w środowisku miejskim.

Dlaczego Ciemne Gołębie rządzą na ulicach
Przez Sid PerkinsMar. 25, 2014, 20:15

Nowe badania sugerują, że pigmenty w piórach ptaków o ciemnym upierzeniu mogą pomóc zwierzętom pozbyć się krwi z toksycznych metali, a tym samym lepiej przetrwać w obszarach miejskich lub innych zanieczyszczonych obszarach. Chociaż odkrycie może pomóc wyjaśnić większy odsetek ciemniejszych gołębi w miastach, niektórzy badacze sugerują, że inne czynniki mogą odgrywać większą rolę.

Melanina pigmentowa w swojej najczęstszej postaci zapewnia czarny i brązowy kolor skórze, piórom i włosom. Wiąże się także z jonami metali, takimi jak cynk i ołów, mówi Marion Chatelain, teoretyczny ekolog na uniwersytecie Pierre i Marie Curie w Paryżu. Wcześniejsze badania sugerują, że populacje ptaków narażone na wyższe poziomy tych metali ciężkich składają mniej jaj i mają zmniejszoną płodność u samców.

Jeśli melanina rzeczywiście zapewnia ptakom możliwość usunięcia metali ciężkich z krwiobiegu, pigment może dać ciemniejszym ptakom przewagę ewolucyjną w stosunku do jasnych osobników, które nie mogą tak skutecznie detoksykować, sugeruje Chatelain. Zgodnie z tym pojęciem ptaki o ciemnych kolorach mogłyby lepiej pozbyć się szkodliwych substancji, które wiążą się z pigmentami podczas wzrostu piór, a tym samym są usuwane z krwiobiegu. Z pokolenia na pokolenie miałyby więcej piskląt niż lżejsze ptaki, co z czasem doprowadziłoby do wzrostu ich odsetka w populacji. Rzeczywiście, mówi Chatelain, wcześniejsze badania wykazały większy odsetek ptaków o ciemniejszych kolorach w obszarach miejskich.


Więc Chatelain i jej koledzy sprawdzili, czy melanina naprawdę może dać gołębiom miejskim przewagę detoksykacyjną. Schwytali 97 gołębi pocztowych (Columba livia) na wysoce zurbanizowanych przedmieściach Paryża i trzymali je w klatkach na zewnątrz przez 1 rok, karmiąc je dietą z kukurydzy, pszenicy i grochu. Naukowcy zmierzyli stężenie cynku i ołowiu w dwóch dużych piórach usuniętych ze skrzydeł każdego ptaka, gdy zostały po raz pierwszy złapane, a następnie zrobili to samo rok później w przypadku piór zastępczych, które wyrosły z tego samego pęcherzyka.

W roku niewoli ptaków poziom cynku w piórach spadł z początkowej średniej wynoszącej 328 części na milion do 89 ppm. Co więcej, po 1 roku ciemniejsze gołębie w grupie (mierzone procentem powierzchni skrzydła pokrytej ciemnymi piórami) miały wyższe stężenia cynku w piórach niż jaśniejsze gołębie, jak podają dziś naukowcy w Internecie w Biology Letters. Sugeruje to, że karmione tą samą dietą i trzymane w tych samych warunkach ciemniejsze ptaki usuwają więcej cynku - i ewentualnie innych szkodliwych metali ciężkich - z krwiobiegu niż ptaki o jasnych kolorach. Zamknięte w piórach i poza krwiobiegu, metale ciężkie mają znacznie mniejsze szanse wpływania na zdrowie ptaków.

Chociaż odkrycie to stanowi wsparcie dla hipotezy zespołu, przyszłe analizy, w tym bezpośrednie pomiary poziomów metali ciężkich w krwioobiegu ptaków, prawdopodobnie zapewnią lepszą ocenę, mówi Chatelain.

„Chociaż pomysł jest miły, nie jestem jeszcze do końca przekonany”, mówi Marcel Eens, ekolog behawioralny z Uniwersytetu w Antwerpii w Belgii, który badał również wpływ metali ciężkich na zdrowie u ptaków. Sugeruje, że bez rozstrzygających danych na temat poziomów toksycznych metali we krwi brakuje dowodów na to pojęcie. Ponadto twierdzi, że ponieważ ptaki tylko topią się lub zrzucają i zastępują pióra, raz w roku jest bardzo mało prawdopodobne, aby w znacznym stopniu zdetoksyfikowały swoją krew w bardzo zanieczyszczonym obszarze.

Zamiast tego sugeruje, że występowanie ptaków o ciemnych kolorach w obszarach miejskich może wynikać z innych czynników. Na przykład badania wskazują, że ciemniejsze ptaki są odważniejsze i bardziej agresywne - cechy, które równie dobrze mogłyby wyjaśnić ich względny sukces w konkurencyjnym środowisku miejskim.

Opublikowany w: Biologia Ewolucja Rośliny i zwierzęta Urbana Planeta

Sid Perkins
Sid jest niezależnym dziennikarzem naukowym.
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 24 lis 2019, 17:23

Melaniny a brak tlenu

http://medcraveonline.com/MOJCSR/MOJCSR-02-00031.php

Niespodziewana zdolność melaniny do przekształcania energii świetlnej w energię chemiczną i zaskakująca tolerancja na anoksję chrysemys picta
Arturo Solis Herrera
Centro de Estudios de la Fotosintesis Humana, Meksyk

Korespondencja: Arturo Solis Herrera, Centro de Estudios de la Fotosintesis Humana, Meksyk, tel. 014499160048, 014499150042

Otrzymano: 19 lipca 2015 r. | Opublikowano: 24 sierpnia 2015 r

Cytowanie: Herrera AS. Nieoczekiwana zdolność melaniny do przekształcania energii świetlnej w energię chemiczną i zaskakująca tolerancja na anoksję chrysemys picta. MOJ Cell Sci Rep. 2015; 2 (3): 74-79. DOI: 10.15406 / mojcsr.2015.02.00031

 ściągnij PDF

Abstrakt
Tlen jest uważany za kluczowy dla prawie całego życia na Ziemi, ponieważ jest końcowym akceptorem elektronów, który teoretycznie umożliwia fosforylację oksydacyjną mitochondriów, a tym samym produkcję energii. Beztlenowe źródła energii mogą tylko tymczasowo dostarczać ATP i utrzymywać funkcję komórkową przed wyczerpaniem substratu, niedoborem energii lub zatruciem produktu końcowego, które zagrażają przetrwaniu. U większości kręgowców granice tolerancji na anoksję są krótkie, rzędu kilku minut, ze względu na pilną zależność (teoretycznie) serca i ośrodkowego układu nerwowego od ciągłego dostarczania O2.

Ponieważ ponad 50% energochłonnych procesów komórki normoksycznej, zwłaszcza neuronu, można wytłumaczyć przez pompowanie jonów, zmniejszenie wycieku jonów przez membranę może w znacznym stopniu przyczynić się do oszczędności energii. Teoretycznie moc do wnętrza komórki zależy od ATP, ale w świetle naszego odkrycia wewnętrznej właściwości melaniny przekształcamy energię światła w energię chemiczną za pomocą dysocjacji cząsteczki wody, uważamy, że poziomy ATP ; zależą prawie całkowicie od energii emanującej z melaniny.

Cel rozpoznania zdolności malowanego żółwia, tolerowania długich okresów niedotlenienia, nawet miesięcy, poprawi nasze zrozumienie patofizjologii i postępów w strategiach terapeutycznych w chorobach, które można zaklasyfikować jako zdarzenia niedotlenienia poważnie wpływające na ludzi, takich jak mózg. zdarzenia naczyniowe.

Słowa kluczowe: melanina, fotosynteza, anoksja, niedotlenienie, chrysemys picta

Skróty
RER, szorstkie retikulum endoplazmatyczne; SER, gładka siateczka endoplazmatyczna

Wprowadzenie
Tlen cząsteczkowy (O2) jest niezbędny do życia kręgowców. Uderzające jest to, że niektóre gatunki są w stanie przetrwać okresy trwające kilka miesięcy w warunkach beztlenowych i są w stanie odzyskać pełną funkcję pod koniec tego czasu, gdy O2 jest przywracany. Żółw słodkowodny Chrysemys picta jest dobrze zbadanym przykładem. Zimą spędza długie okresy w oblodzonych stawach bez dostępu do powierzchni, często w wodzie lub błocie z niewielką ilością O2 lub bez niej.

Malowany żółw, w warunkach eksperymentalnych, może przetrwać ciągłe zanurzenie w wodzie zrównoważonej azotem w temperaturze 3 ° C przez ponad 4 miesiące.1 Ta niezwykła odporność na niedotlenienie przyciągnęła wiele uwagi, dlatego była przedmiotem wielu badań, w których próbowałem to wyjaśnić.

Uważa się, że niski wskaźnik metabolizmu jest kluczowym elementem tolerującym tak przedłużającą się anoksję. Będąc eptotermicznym gadem, jego metabolizm wynosi zaledwie 10-20% w porównaniu do ssaka o podobnej temperaturze i wielkości. W niskich temperaturach jego metabolizm zmniejsza się 2 do 3 razy na każdą temperaturę 10 ° C. W temperaturze 3 ° C metabolizm tlenowy spada do około 0,1% w stosunku do ssaka. W stanie beztlenowym metabolizm jest 10 000 razy mniejszy niż u ssaka podobnej wielkości. Liczby pokazują ogromne różnice między gadami i ssakami, jednak na poziomie biochemicznym różnice są subtelne, nie wyjaśniają takiej rozbieżności. Co więcej, gady ze skorupkami to te, które najbardziej opierają się na anoksji, a nie gady bez łusek.

Niski wskaźnik metabolizmu spowalnia gromadzenie się kwaśnych produktów końcowych. Jednak tak osłabiony metabolizm teoretycznie powinien być w stanie dostarczyć żółwowi niezbędną energię podczas niedotlenienia hibernacji. W tym stanie zwierzęta reagują na bodźce i okresowo poruszają się bardzo powoli.

Dowody eksperymentalne z anoksycznych żółwi wskazują na skoordynowane obniżenie wskaźników zarówno wykorzystania ATP, jak i produkcji ATP. Poziomy ATP w komórkach pozostają stabilne podczas długich okresów anoksji; zaangażowane mechanizmy są jednak nadal nieznane. Badania nad żółwiami beztlenowymi koncentrowały się głównie na mózgu ze względu na kluczowe znaczenie utrzymania funkcji tego narządu. Nie jest zrozumiałe, dlaczego mózg żółwia nie wykazuje niedotlenienia obserwowanego w mózgu ssaków. Wyjaśnienie, dlaczego u żółwia się nie zdarza, załamanie gradientów jonowych, podobnie jak u ssaków, jest słabo zrozumiałe i istnieją tylko skomplikowane teorie, które próbują to wyjaśnić. Dekodowanie sposobu ochrony tkanki nerwowej żółwia malowanego podczas anoksji umożliwiłoby zaprojektowanie strategii terapeutycznych mających zastosowanie do ludzi, ponieważ następstwem niedotlenienia lub niedotlenienia minut jest nawet poważne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u ssaków i ludzi, pozostawiając trwałe następstwa.

Paradoksalne jest to, że niektóre białka zwiększają syntezę w sercu i wątrobie żółwia podczas niedotlenienia, jednocześnie zmniejszając produkcję i zużycie ATP występującego podczas niedotlenienia. Ponadto żółw teoretycznie podczas hibernacji zmienia swój metabolizm na beztlenowy, tj. wytwarzanie ATP poprzez glikolizę, która jest bardzo nieefektywnym szlakiem metabolicznym, ponieważ wymaga dużych ilości substratu w postaci glukozy lub glikogenu. Powyższe nie jest możliwe, aby wyjaśnić to w spójny sposób, chyba że weźmie się pod uwagę możliwość nieznanego innego źródła zasilania.

Wyzwaniem dla zwierząt tolerujących anoksję jest gromadzenie się wysokich stężeń mleczanu i związanego z nim obciążenia protonami. Niektóre gatunki ryb wytwarzają etanol jako główny beztlenowy produkt końcowy, jednak wszystkie cztery grupy kręgowców wytwarzają mleczan jako końcowy produkt glikolityczny. Gdy synteza ATP równa się hydrolizie ATP, hydroliza ATP wytwarza protony w stosunku 1: 1 z produkcją mleczanu.

Po 3-5 miesiącach eksperymentalnego zanurzenia w temperaturze 3 ° C poziomy krążącego mleczanu u żółwia mogą osiągnąć 150-200 mmol l-1. Obciążenie kwasem tej ilości mleczanu znacznie przekracza normalną zdolność buforowania płynów ustrojowych, a zatem wymaga znacznego dodatkowego buforowania, aby zapobiec śmiertelnej kwasicy. Obserwacje, że skorupa, najbardziej charakterystyczna cecha anatomiczna żółwia i szkielet żółwia służą jako źródła tego dodatkowego buforowania, a także pochłaniacza kwasu mlekowego, są jednak stosunkowo niedawnymi wyjaśnieniami niezwykłej tolerancji na żółwia anoksyjnego. , musimy wziąć pod uwagę melaninę obecną w skorupce.

Badacze, którzy badali zaskakującą siłę żółwia w anoksji, mają wspólną cechę polegającą na tym, że nie wzięli pod uwagę pigmentu pancerza, melaniny; odzwierciedlając powszechne nieporozumienie, które nie jest niczym innym jak prostym wbudowanym filtrem przeciwsłonecznym, który chroni nas przed niebezpiecznymi promieniami UV.

Zaskakująca zdolność malowanego żółwia do znoszenia niedotlenienia przez dłuższy czas była badana z różnych punktów widzenia, ale stałą w tych pracach jest brak zainteresowania cząsteczką melaniny w skórze i skorupie. Wydaje się, że naukowcy nie zwracają uwagi na nacisk natury na pancerz i skórę praktycznie wszystkich żółwi.

tło
W mózgu ssaków śmierć ekscytotoksyczna następuje w ciągu kilku minut od ekspozycji na warunki anoksyczne. Pobudzające neuroprzekaźniki, głównie glutaminian i dopamina, są szybko uwalniane, ponieważ bardzo złożony rząd komórek, np. neuron; wymaga pewnych dostępnych poziomów energii chemicznej w celu jej utrzymania, a gdy poziomy energii chemicznej zostaną obniżone, następuje znaczna dezorganizacja, a nawet zakłócenie wykorzystania ograniczonej dostępnej energii chemicznej; zmiany napływu wapnia są wyraźnym przykładem ogólnego braku równowagi. Podwyższenie poziomów przekaźników pozakomórkowych następuje w wyniku zmniejszenia wychwytu zwrotnego, a także wzrostu zarówno pęcherzykowego, jak i niezwiązanego z pęcherzykami. Spadek wychwytu zwrotnego można wytłumaczyć, ponieważ wychwyt zwrotny wymaga dostępnej energii chemicznej, a uwalnianie pęcherzykowe i pęcherzykowe również wymaga energii. Neurony są ogólnie postrzegane jako jedne z najbardziej wrażliwych na anoksję wszystkich komórek, chociaż ostatnie badania wykazały szeroką zmienność zdolności neuronów do tolerowania niedotlenienia, odzwierciedlając funkcję i stopień normalnie występującej hipoksji.

Żółwie słodkowodne z rodzajów Trachemys i Chrysemys są prawdziwymi beztlenowcami fakultatywnymi, zdolnymi do przetrwania od 48 godzin w temperaturze pokojowej do miesięcy (podczas zimowej hibernacji) przy całkowitym braku tlenu. 2 Zapobiegając deficytowi energii, mózg żółwia unika katastrofalny spadek poziomów ATP, który w neuronach ssaków powoduje rozpad homeostazy jonów komórkowych, uwolnienie pobudzających neuroprzekaźników i ekscytotoksyczną śmierć komórkową3. Taki wydłużony czas beztlenowego przeżycia nie jest kwestią ektotermii.

Żółw musi utrzymywać, przez kilka dni lub tygodni, integralność mózgu w stanie głęboko obniżonego metabolizmu o rząd wielkości niższym niż w normoksyce. Nie może to jednak polegać na zwykłym „wyłączeniu” mózgu, ponieważ funkcja i integralność sieci neuronowej muszą zostać utrzymane i być w stanie gotowości do wyzdrowienia.

Trachemys scripta był przedmiotem szeroko zakrojonych badań nad adaptacjami, które umożliwiają przetrwanie neuronów bez tlenu, ale żadne z opublikowanych badań nie bierze pod uwagę zawsze obecności melaniny, którą żółw ma głównie na skórze i skorupie, przynajmniej makroskopowo. Dlatego ich wnioski są mylące, skomplikowane i ostatecznie nie rozwiązują pytania. Zatem w żadnym momencie neurony żółwia nie doświadczają deficytu energii, który w przeciwnym razie stanowiłby przyczynę katastrofalnej śmierci komórki, ale można to wyjaśnić jako
spójne, jeśli dodamy do równania, nieprzewidziana właściwość melaniny przekształcania energii świetlnej w energię chemiczną za pomocą dysocjacji cząsteczki wody, takiej jak chlorofil w roślinach.

Transformacja energii światła w energię chemiczną

Pierwszy krok w roślinach można przedstawić następująco:
H2O (ciecz) → 2H2 (gaz) + O2 (gaz)

Tradycyjnie duża wartość tlenu cząsteczkowego powstaje w wyniku dysocjacji cząsteczki wody, ale naszym zdaniem produktem wartościowym jest wodór cząsteczkowy, ponieważ jest nośnikiem energii par excellence w całym wszechświecie, oprócz silnego działania przeciwutleniającego jest to bardzo przydatne w kategoriach biochemicznych; 4 z drugiej strony tlen jest toksyczny dla każdego stężenia, czego dowodem jest to, że rośliny wydalają go do atmosfery.

Do tej pory chlorofil był uważany za jedyną cząsteczkę biologiczną zdolną do przeprowadzenia takiej transformacji, ale teraz, gdy melanina pojawia się jako cząsteczka bioenergetyczna pierwszego rzędu, stary paradygmat chlorofilu jest rozbity na tysiące kawałków.

Melanina, chlorofil ssaka: Melanina, energia świetlna staje się energią chemiczną, 5 jak dzieje się w chlorofilu, ale jest tysiące razy bardziej wydajna, biorąc pod uwagę, że melanina pochłania całe spektrum elektromagnetyczne, to znaczy: od fal radiowych do promieni gamma, i chlorofil po prostu pochłania skrajne światło widzialne, niebieski i czerwony. Ponadto, w przeciwieństwie do chlorofilu, w którym dysocjacja wody jest nieodwracalna, w melaninie dysocjacja cząsteczki wody jest odwracalna, tj .: melanina przekształca ciekłą wodę w gaz i odwrotnie, co można przedstawić w następujący sposób :

H2O (ciecz) → 2H2 (gaz) + O2 (gaz) → H2O (ciecz) + 4e-
zarówno:
H2O (ciecz) ↔ 2H2 (gaz) + O2 (gaz) + 4e-


Na każde dwie nowo powstające cząsteczki wody generowane są 4 elektrony wysokoenergetyczne dzięki temu, co otrzymujemy podczas dysocjacji, a także przez ponowne tworzenie się cząsteczki wody. Część energii uwalnianej w wyniku dysocjacji cząsteczki wody jest wychwytywana przez cząsteczkę wodoru, która ją przenosi (ryc. 1). Ponieważ cząsteczka wodoru nie jest połączona z wodą, porusza się przez nią, a w przypadku komórki przewija się przez cytoplazmę, umożliwiając jej dotarcie do ostatniego rogu komórki (ryc. 2 i 3).

Kliknij tutaj, aby wyświetlić duży obraz
Rycina 1 Melanina uwalnia energię w formie symetrycznej we wszystkich kierunkach; poprzez rosnące sfery energetyczne, które różnią się między sobą stężeniami wodoru i tlenu oraz wody odtworzonej z elektronami o wysokiej energii. W rzeczywistości sfery same się powiększają; mamy je rozdzielone dla zachowania przejrzystości.
Kliknij tutaj, aby wyświetlić duży obraz
Ryc. 2 Dwuwymiarowy schemat komórki, pokazujący strategiczne położenie granulek melaniny głównie w przestrzeni okołojądrowej, które tworzą się i otaczają jądro komórkowe, stanowiące jego źródło energii, przypominają, że jądro komórkowe nie ma mitochondriów ani ATP, jak również szorstki retikulum endoplazmatyczne (fabryka komórek); to, co całkowicie otacza jądro i melanosomy, umożliwiając RER uchwycenie rosnących sfer energii, które emanują stale, noc i dzień z melaniny. Ze względu na to, że wodór cząsteczkowy nie łączy się z wodą, cząsteczka ta łatwo przemieszcza się przez cytoplazmat komórkowy zgodnie z prawami prostej dyfuzji, tym samym przechodząc przez cytoplazmat komórkowy, zalewając ją całkowicie i stale, a tym samym podczas przemieszczania H2; różne organelle mogą wychwytywać cząsteczki wodoru, wykorzystując ładunek energii i silny efekt przeciwutleniający.
Kliknij tutaj, aby wyświetlić duży obraz
Rycina 3 Trójwymiarowa reprezentacja aspektu, który miałby melanosomy otaczające jądro komórkowe.
Ten nieoczekiwany szlak bioenergetyczny pozwala nam dostrzec prawdziwą funkcję glukozy jako źródła łańcuchów węglowych, biomasy, ale nie energii, ponieważ nasze ciało przyjmuje energię światła, widzialną i niewidzialną; za pomocą dysocjacji cząsteczki wody, podobnie jak rośliny. Granulki melaniny są strategicznie umieszczane głównie w przestrzeni okołojądrowej (perikaryon) i całkowicie otaczają jądro komórkowe; co tłumaczy działanie tej organelli pomimo braku mitochondriów i ATP.

Z kolei przestrzeń okołojądrowa i ich melanosomy otoczone są szorstkim retikulum endoplazmatycznym (RER); pozwalając tej organelli na wychwytywanie cząsteczek wodoru, które emanują w sposób ciągły z melaniny, tworząc w ten sposób źródło energii, ponieważ RER nie ma w sobie mitochondriów ani ATP.

Melanina, gdziekolwiek jest, ma tę samą biologiczną rolę, produkcję energii. A w przypadku żółwia Trachemys i Chrysemys obecność melaniny w skorupce (ryc. 4) wyjaśnia jej niezwykłą odporność na niskie poziomy tlenu, ponieważ melanina ujawnia, że ​​żywe istoty są tworzone przez komórki niezależne od energii ze względu na zawartość melaniny . Energia pochodząca z melaniny u żółwi, która głównie pochodzi ze skorupy i skóry, ale nie wyłącznie, ponieważ w rzeczywistości wszystkie komórki mają melaninę w różnym stopniu; wystarczy, aby utrzymać system w warunkach beztlenowych.

Kliknij tutaj, aby wyświetlić duży obraz
Rycina 4 Żółwie to gady charakteryzujące się kostną lub chrzęstną skorupą rozwiniętą z żeber i działającą jak tarcza. Ta kopulasta skorupa utrudnia drapieżnikom zmiażdżenie skorupy między szczękami. W rzeczywistości skorupa działa jak antena, która wychwytuje promieniowanie elektromagnetyczne.
Nieoczekiwana wewnętrzna zdolność melaniny do dysocjacji cząsteczki wody, prowadzi do potrzeby ponownego przemyślenia fizjologii i biochemii w bardzo różnych podstawach, ponieważ wtedy każda komórka w naszym ciele jest w stanie wytworzyć własną energię chemiczną, która czerpie energię świetlną i jest przekształcane przez melaninę w energię chemiczną poprzez dysocjację cząsteczki wody.

Prowadzi nas to do następującego: żywe organizmy nie muszą przenosić tlenu z zewnątrz do wewnątrz przez hemoglobinę, ponieważ każda komórka może wytwarzać go samodzielnie. W przypadku żółwia nie ma potrzeby pobierania tlenu z otoczenia, z atmosfery; melanina obecna w jej ciele umożliwia jej wytwarzanie poprzez dysocjację cząsteczki wody.

Do tej pory uważano, że skorupa żółwia działa jedynie jako ochrona, jako obrona przed ukąszeniami drapieżników, chociaż Jackson6 sugeruje, że działa również jako bufor pH, ponieważ podczas długotrwałego niedotlenienia skorupa i szkielet wydają się uwalniać bufory węglanowe i wychwytują kwas mlekowy.6 Dla nas powłoka jest sposobem na optymalizację wychwytywania energii promieniowania elektromagnetycznego; inne przypisane mu funkcje są dodatkowo. To nie przypadek, że melanina jest zawsze na szczycie skorupy, co się dzieje, że melanina ma tendencję do zbliżania się do źródeł energii, w tym przypadku słońca.

To nie przypadek, że melanina znajduje się przede wszystkim w górnej części żywych istot, jest tak naprawdę spowodowana kształtem i rozmieszczeniem komórek, a całe ciało jest determinowane przez wytwarzanie i dystrybucję energii, tak jak cały wszechświat.

Jonowa homeostaza, melanina i komórka neuronowa: Zaobserwowany fakt, że zarówno dopamina, jak i glutaminian, są nadal uwalniane i pobierane z powrotem do komórki podczas długotrwałej anoksji, tak że żółw utrzymuje podstawowe poziomy pozakomórkowe 7, to procesy, które niewątpliwie wymagają dostępnej energii chemicznej.

Energia ta nie może pochodzić z ATP, ponieważ jest to parametr, który zmniejsza się wraz z anoksją; 8, więc energia chemiczna wymagana dla tego układu nie ulega dezorganizacji i może utrzymać się na minimalnym poziomie niezbędnym, aby szybko odzyskać, gdy tylko warunki będą odpowiednie, skądś pochodzić; a energia chemiczna emanująca z melaniny jest bardzo odpowiednim kandydatem.

Ponowne wychwyt neuroprzekaźników jest kosztowny energetycznie, dlatego utrzymanie jego kluczowej roli implikuje istotny koszt energii. Wiele badań nad potencjalnymi interwencjami terapeutycznymi w udarze u ludzi koncentrowało się na blokowaniu uwalniania lub ostatecznych efektów glutaminianu, w tym ścisłej równowagi i ponownego wychwytu neuroprzekaźników.

U ssaków umiarkowane niedotlenienie (14%) znacznie zwiększa dopaminę pozakomórkową, nawet przed depolaryzacją.9 Przeciwnie, u żółwia zarówno dopamina, jak i glutaminian utrzymują pozakomórkowe podstawowe poziomy podczas niedotlenienia, które trwa miesiące.

W procesie tym bierze udział wiele zmiennych, dlatego nie można znaleźć odpowiedzi, która pozwala na wdrożenie leczenia mającego zastosowanie u człowieka w badaniach żółwia. W przeglądzie literatury znajdujemy wiele badań, wiele różnych teorii. Wydaje się, że gdziekolwiek szukasz, znajdziesz coś innego, ale ostatecznie nie odpowiada na pytanie, ani nie osiąga się skutecznego wdrożenia leczenia u ludzi. Tak wiele zmian, które zachodzą u ludzi i że nie występują u żółwi, mówiłyby o powszechnej awarii charakterystycznej dla energii.

W związku z tym, obiecujące w badaniach laboratoryjnych, takie interwencje terapeutyczne były całkowitymi niepowodzeniami w badaniach klinicznych 10, co sugeruje kluczową rolę dla przynajmniej minimalnego cyklu glutaminianu w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania mózgu. Wymaga to jednak pewnego poziomu dostępnej energii chemicznej, która może nie pochodzić z ATP, ponieważ zmniejsza się również jej produkcja, zarówno ssaków, jak i żółwi.

Odpowiedzią może być skorupa żółwia i jej wysoka zawartość melaniny. Ponieważ skorupa działałaby jak szeroki odbiornik promieniowania elektromagnetycznego. Konsekwentnie, człowiek, a nawet niełuskowe gady, nie wykazują olbrzymiej tolerancji na anoksję żółwi.

Wniosek
Melanina jest w stanie przekształcić energię światła w energię chemiczną, co zostało zaakceptowane przez kraje pierwszych światowych urzędów patentowych 11, co nie pozostawia żadnych uzasadnionych wątpliwości co do naszego odkrycia. Nadal należy zrozumieć, w jaki sposób wykorzystuje wodór dwuatomowy z komórek eukariotycznych i elektrony o wysokiej energii, które są wytwarzane dzięki dysocjacji wody

Nie jest to łatwe zadanie, ponieważ mówimy o milionach lat ewolucji, ale teraz mamy solidną bazę, z której można zacząć, co byłoby korzystne dla pacjentów dotkniętych incydentami naczyniowymi mózgu i innymi chorobami.

Zasadniczo musimy zapomnieć o świętej roli tlenu, a fakty to pokazują: odzyskiwanie żółwia wymaga czegoś więcej niż tylko tlenu. Ponadto żółw, który hibernuje pod wodą, musi opuścić metabolizm hipo przed przywróceniem tlenu w płucach, aby móc wydostać się na powierzchnię i oddychać. Naszym zdaniem, biorąc pod uwagę, że melanina umożliwia komórkom wytwarzanie własnego tlenu poprzez dysocjację cząsteczki wody, myślimy, że w tym momencie; że główną funkcją oddychania jest wydychanie CO2, a nie tylko transport tlenu z atmosfery do wnętrza ciała.

Po przywróceniu tlenu krew PO2 wraca do normoksycznych poziomów w ciągu 10 minut.12 Ten tlen pochodzi jednak z dysocjacji cząsteczki wody, bardziej niż z atmosfery.

Można sobie wyobrazić, że procesy, które początkowo były regulowane w dół i utrzymywane na minimalnych poziomach, zostały zintensyfikowane w bardzo skoordynowany sposób, dzieje się to losowo. Proces niedokrwienia / niedotlenienia, po którym następuje ponowne dotlenienie / reperfuzja u ssaków, jest znany, że powoduje przejściowy i szybki wzrost reaktywnych form tlenu (ROS) .13

Jest to jednak jedna z właściwości molekularnego wodoru, ponieważ jest to najlepszy znany przeciwutleniacz. 14 Po godzinach lub tygodniach anoksji mózg żółwia powinien doświadczyć potężnej zniewagi ROS podczas ponownego natleniania, ale tak się nie stało. I odwrotnie, mózg ssaków jest bardzo podatny na uszkodzenia oksydacyjne, prawdopodobnie ze względu na ich wysoki poziom nienasyconych kwasów tłuszczowych i żelaza, a także stosunkowo słabą obronę przeciwutleniającą i które nie mają skorupy.

Możesz myśleć, że większa ilość melaniny w organizmie oznacza większą odporność na niedotlenienie, a nawet anoksję. Zwierzęta, które hibernują, mają większą ilość melaniny niż gatunki, które nie hibernują. Ale ilość melaniny nie determinuje organizmu do zimowania, czy nie, ponieważ zależy to od warunków środowiska i dostępności żywności. Organizm wykorzystuje zdolność hibernacji, gdy wymagają tego okoliczności.

Niezwykła naturalna zdolność melaniny do przekształcania energii świetlnej w energię chemiczną jest być może podstawową podstawą pozwalającą na hibernację, ponieważ tkancedają odporność na anoksję. Nic więc dziwnego, że od 1914 r. Stwierdzono, że zawartość melaniny w wątrobie nie jest stabilna w ciągu roku u płazów. Wykazali znaczące zmiany morfologiczne i funkcjonalne w hepatocytach niektórych gatunków płazów w cyklu rocznym; szczególnie w odniesieniu do warunków naturalnej hibernacji.15

Produkcja energii jest główną rolą melaniny w żywych organizmach, dlatego przystaje nawet do jej wzrostu w okresie zimowym, co odnotowano w przypadku gatunków anuran i urodele, 16 w zakresie od 40 do 200% lub nawet więcej.

Zdolność melaniny do przekształcania energii świetlnej w energię chemiczną jest osłabiana przez zimno i słabe światło, więc koncepcja, że ​​hibernacja jest stanem fizjologicznym, w którym metabolizm komórkowy pozostaje na najniższym poziomie, wydaje się słuszna, biorąc pod uwagę, że głównym źródłem energii chemicznej, melaniną zmniejszać produkcję energii w pewnych zakresach, co oznacza, że ​​systemy biologiczne będą hartowane, ale nie zniszczone.

Hibernację można opisać jako to, że układy i tkanki ciała wydają się zredukowane do minimum (ryc. 5). Nie znikają, ale wykazują znaczące zmiany, na przykład w oku żaby, gładka retikulum endoplazmatyczne pigmentowanego nabłonka siatkówki, która jest bujna latem, staje się rzadka zimą 17 (ryc. 6).

Kliknij tutaj, aby wyświetlić duży obraz
Rycina 5 Gładka retikulum endoplazmatyczne komórek nabłonka barwnikowego siatkówki żaby w lecie.
Kliknij tutaj, aby wyświetlić duży obraz
Rycina 6 Gładka retikulum endoplazmatyczne komórek nabłonka barwnikowego siatkówki żaby zimą.
Oprócz melaniny cytoplazma nabłonka barwnikowego siatkówki (RPE) zawiera głównie gładką siateczkę endoplazmatyczną (SER), wysoce metaboliczną organellę, podobnie jak inne ważne składniki, takie jak mitochondria, szorstki retikulum endoplazmatyczne, jądro, lizosomy itp. czopki i preciki, elementy wizualne siatkówki są silnie zależne od RPE w zakresie wsparcia żywieniowego. I nie jest przypadkiem, że stożki i pręciki są zanurzone w linii komórkowej, która zawiera jedno ze stężeń melaniny w wyższym ciele, czyli nabłonek barwnikowy siatkówki. Zarówno stożki, jak i pręty, a także cechy morfologiczne RPE są znacznie modyfikowane podczas hibernacji, ponieważ wydają się być zredukowane do minimum, ale zachowują cechy i cechy, które umożliwiają im powrót do zdrowia, gdy tylko zimno spadnie i zwiększy ilość światła.

Badania narządów endokrynologicznych, trzustki i tarczycy również wykazały niezwykłe wyniki
zmiany morfologiczne.18 Zgłaszano również zmiany w sercu19 i nerce20.


W niektórych narządach zmiany są bardzo podobne, ale w innych wydają się być całkowicie przeciwne, na przykład w błonie piwnicy (Brucha) RPE nie obserwuje zmian w mikroskopie elektronowym, ale błona podstawna kłębuszka nerkowego jest pogrubiona i zwiększają zawartość mukopolisacharydów. Powyższe mówi nam, że zmiany, które możemy zaobserwować w różnych tkankach i komórkach, zależą od lokalizacji i funkcji. Ciało wyjmuje je bardzo ostrożnie, aby umożliwić utrzymanie witalności przy minimalnym metabolizmie i starając się zachować w jak największym stopniu właściwą integralność. Ostatecznym celem jest przebudzenie się ciała ze stanu hibernacji, gdy warunki światła i temperatury są odpowiednie, i jak najszybsze odzyskanie jego właściwości i właściwości.

Zmiany organiczne w hibernacji można opisać tak, jakby organizmy były ostrożnie przyciemnione. Ale aby objąć wszystkie komórki, narządy i układy, oczywiste jest, że jest to bardzo złożony proces, bardzo skoordynowany. Dlatego trudno jest, aby pochodziła w szczególności z cząsteczki; nazywane DNA, RNA, ATP, ADP itp. Ale w przypadku melaniny jest inaczej, ponieważ energia chemiczna, która wytwarza się w postaci wodoru cząsteczkowego i elektronów o wysokiej energii, stanowi wspólną energię witalną, która jest całkowicie użyteczna dla wszystkich i każda z organelli i procesów, które obejmują komórkę eukariotyczną, więc zmniejszając, w przypadku hibernacji, przez zimno i zmniejszając ilość światła, ma rozległy wpływ, ale jednocześnie wpływa na metabolizm komórki. Podczas hibernacji ciała zbliżają się do niezbędnego minimum na poziomie zarówno funkcjonalnym, jak biochemicznym i anatomicznym, co pozwala im przetrwać do czasu poprawy warunków.

I coś podobnego dzieje się w nasionach (ryc. 7), które są w podobnym stanie minimalnej witalności, ale kreskowania, ponieważ ilość wody i światła są odpowiednie. I w tym nie ingerujemy w geny ani enzymy, ponieważ właśnie wtedy, gdy wystarczające jest wytwarzanie energii chemicznej, która emanuje z melaniny, wówczas wszystkie reakcje, które tworzą nasiona, zostały włączone i zaczęły działać na dostępną energię chemiczną, wystarczającą, aby zmieścić wszystkie aktywacja energii wymagana przez każdą z reakcji chemicznych, które składają się na to, co nazywamy życiem. 21 Melanina jest wszechobecna w naturze, występuje we wszystkich sferach, w tym w grzybach. 22 A koncepcja, że ​​główną funkcją melaniny jest przekształcanie światła energia w energię chemiczną 23 zaczyna być akceptowana w literaturze. 24

Kliknij tutaj, aby wyświetlić duży obraz
Ryc. 7 Nasiona Pitaya. Nacisk natury na miejsce melaniny we wszystkich nasionach jest teraz zrozumiały.
Odkryj tajemnicę niedotlenienia lub tolerancji na niedotlenienie i zrozumienie mechanizmów zwierząt, które Hibernacja bez wątpienia spowoduje przełom w wiedzy, który zaowocuje lepszymi metodami leczenia pacjentów z chorobami przewlekłymi, które mogą ulec poprawie dzięki strategiom podobnym do tych, którzy korzystają z natury od tysięcy lat.

Zdjęcia w oryginale
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 24 lis 2019, 17:27

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24529916

Med. Hipotezy. 2014 kwietnia; 82 (4): 503. doi: 10.1016 / j.mehy.2014.01.013. Epub 2014 30 stycznia.
Choroba Parkinsona może być spowodowana tym, że melanina w Substantia Nigra nie wytwarza wodoru cząsteczkowego z dysocjacji wody, aby chronić mózg przed stresem oksydacyjnym.
Brenner S1.
Informacje o autorze
1
Department of Neurology and Psychiatry, Saint Louis University School of Medicine, Montelone Hall, 1438 South Grand Boulevard Saint Louis, Missouri 63104, Stany Zjednoczone Ameryki. Adres elektroniczny: SBren20979@aol.com.
Abstrakt
Melanina, hybrydowy przewodnik elektronowo-jonowy może potencjalnie rozdzielić cząsteczkę wody na wodór cząsteczkowy i tlen cząsteczkowy. Wodór cząsteczkowy jest przeciwutleniaczem i może być pomocny w zapobieganiu nadmiernemu utlenianiu prowadzącemu do choroby Parkinsona. Melanina, znajdująca się w Substantia Nigra, pogarsza się w chorobie Parkinsona, więc może być związana z rozwojem i postępem choroby, ponieważ wodór molekularny nie będzie już wytwarzany, gdy ulegnie pogorszeniu. Toksyny środowiskowe, uważane za związane z rozwojem choroby Parkinsona, mogą powodować pogorszenie wewnętrznej melaniny, ponieważ jest to chelator, który zbierałby takie zanieczyszczenia środowiskowe, ale jego funkcja dzielenia cząsteczki wody na cząsteczkowy wodór i tlen może być realizowana jako skutek. Przywrócenie funkcji melaniny lub zapewnienie dodatkowego wodoru molekularnego może być potencjalnym sposobem leczenia choroby Parkinsona.
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 24 lis 2019, 17:30

Melaniny , jako ochrona radiologiczna , (przed EMF?)

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18426412

Pigment Cell Melanoma Res. 2008 kwietnia; 21 (2): 192-9. doi: 10.1111 / j.1755-148X.2007.00430.x.
Właściwości radioprotekcyjne melaniny grzybowej są funkcją jej składu chemicznego, stabilnej obecności rodników i układu przestrzennego.
Dadachova E1, Bryan RA, Howell RC, Schweitzer AD, Aisen P, Nosanchuk JD, Casadevall A.
Informacje o autorze
1
Wydział Medycyny Jądrowej, Albert Einstein College of Medicine, Bronx, NY, USA. edadacho@aecom.yu.edu
Abstrakt
Melanizowane mikroorganizmy często występują w środowiskach o bardzo wysokim poziomie promieniowania tła, takich jak baseny chłodzące reaktory jądrowe i zniszczony reaktor w Czarnobylu. Te odkrycia i laboratoryjne obserwacje odporności melanizowanych grzybów na promieniowanie jonizujące sugerują rolę tego pigmentu w ochronie przed promieniowaniem. Postawiliśmy hipotezę, że radioprotekcyjne właściwości melaniny w mikroorganizmach wynikają z połączenia ochrony fizycznej i tłumienia cytotoksycznych wolnych rodników. Zbadaliśmy radioprotekcyjne właściwości melaniny, poddając patogenne grzyby ludzkie Cryptococcus neoformans i Histoplasma capsulatum w ich postaciach melanizowanych i nie-melanizowanych subletalnym i śmiertelnym dawkom promieniowania do 8 kGy. Wpływ składu chemicznego, obecności wolnych rodników, rozmieszczenia przestrzennego i rozpraszania Comptona na właściwości ochronne melaniny dla radioprotekcji zbadano za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej, rezonansu spinowego elektronów, transmisyjnej mikroskopii elektronowej i technik autoradiograficznych. Melanina chroniła grzyby przed promieniowaniem jonizującym, a jej właściwości ochronne przed promieniowaniem były funkcją składu chemicznego, gaszenia wolnych rodników i sferycznego układu przestrzennego.

PMID: 18426412 DOI: 10.1111 / j.1755-148X.2007.00430.x
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 24 lis 2019, 17:30

Melaniny , jako ochrona radiologiczna , (przed EMF?)

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18426412

Pigment Cell Melanoma Res. 2008 kwietnia; 21 (2): 192-9. doi: 10.1111 / j.1755-148X.2007.00430.x.
Właściwości radioprotekcyjne melaniny grzybowej są funkcją jej składu chemicznego, stabilnej obecności rodników i układu przestrzennego.
Dadachova E1, Bryan RA, Howell RC, Schweitzer AD, Aisen P, Nosanchuk JD, Casadevall A.
Informacje o autorze
1
Wydział Medycyny Jądrowej, Albert Einstein College of Medicine, Bronx, NY, USA. edadacho@aecom.yu.edu
Abstrakt
Melanizowane mikroorganizmy często występują w środowiskach o bardzo wysokim poziomie promieniowania tła, takich jak baseny chłodzące reaktory jądrowe i zniszczony reaktor w Czarnobylu. Te odkrycia i laboratoryjne obserwacje odporności melanizowanych grzybów na promieniowanie jonizujące sugerują rolę tego pigmentu w ochronie przed promieniowaniem. Postawiliśmy hipotezę, że radioprotekcyjne właściwości melaniny w mikroorganizmach wynikają z połączenia ochrony fizycznej i tłumienia cytotoksycznych wolnych rodników. Zbadaliśmy radioprotekcyjne właściwości melaniny, poddając patogenne grzyby ludzkie Cryptococcus neoformans i Histoplasma capsulatum w ich postaciach melanizowanych i nie-melanizowanych subletalnym i śmiertelnym dawkom promieniowania do 8 kGy. Wpływ składu chemicznego, obecności wolnych rodników, rozmieszczenia przestrzennego i rozpraszania Comptona na właściwości ochronne melaniny dla radioprotekcji zbadano za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej, rezonansu spinowego elektronów, transmisyjnej mikroskopii elektronowej i technik autoradiograficznych. Melanina chroniła grzyby przed promieniowaniem jonizującym, a jej właściwości ochronne przed promieniowaniem były funkcją składu chemicznego, gaszenia wolnych rodników i sferycznego układu przestrzennego.

PMID: 18426412 DOI: 10.1111 / j.1755-148X.2007.00430.x
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 24 lis 2019, 17:59

https://www.yourhormones.info/hormones/ ... g-hormone/

Alternatywne nazwy hormonu stymulującego melanocyty
MSH; hormon stymulujący α-melanocyty; alfa-MSH; α-MSH; alfa-melanotropina; alfa-melanokortyna; alfa-pośrednik; hormon stymulujący melanofor

Co to jest hormon stymulujący melanocyty?
Hormon stymulujący melanocyty to zbiorcza nazwa grupy hormonów peptydowych wytwarzanych przez skórę, przysadkę mózgową i podwzgórze. W odpowiedzi na promieniowanie ultrafioletowe (UV) zwiększa się jego wytwarzanie przez skórę i przysadkę mózgową, co odgrywa kluczową rolę w wytwarzaniu kolorowej pigmentacji w skórze, włosach i oczach. Robi to poprzez indukowanie wyspecjalizowanych komórek skóry zwanych melanocytami w celu wytworzenia pigmentu zwanego melaniną; melanina chroni komórki przed uszkodzeniem DNA (1) '>, które może prowadzić do raka skóry (czerniaka).

Hormon stymulujący melanocyty jest wytwarzany z tej samej cząsteczki prekursora co hormon adrenokortykotropowy zwany proopiomelanokortyną (POMC).

Chociaż nazwany ze względu na stymulujący wpływ na komórki pigmentowe, hormon stymulujący melanocyty wytwarzany w podwzgórzu może również tłumić apetyt, działając na receptory w podwzgórzu w mózgu. Efekt ten wzmacnia leptyna, hormon uwalniany z komórek tłuszczowych.

Hormon stymulujący melanocyty wpływa również na szereg innych procesów zachodzących w organizmie; ma działanie przeciwzapalne, może wpływać na uwalnianie hormonu aldosteronu, który kontroluje równowagę soli i wody w organizmie, a także wpływa na zachowania seksualne.

Jak kontrolowany jest hormon stymulujący melanocyty?
Wydzielanie hormonu stymulującego melanocyty z przysadki zwiększa się pod wpływem promieniowania UV. W przeciwieństwie do większości hormonów, uwalnianie hormonu stymulującego melanocyty nie jest kontrolowane przez mechanizm bezpośredniego sprzężenia zwrotnego.

Co się stanie, jeśli mam za dużo hormonu stymulującego melanocyty?
Bezpośrednią konsekwencją wysokiego poziomu hormonu stymulującego melanocyty jest zwiększona produkcja melaniny. Może to nastąpić w wyniku przedłużonej ekspozycji na słońce lub opalanie skóry. Jednak osoby z wysokim poziomem hormonu stymulującego melanocyty niekoniecznie opalają się bardzo dobrze lub mają nawet pigmentację skóry. Ludzie o bardzo jasnej karnacji zwykle wytwarzają mniej melaniny z powodu różnic w ich receptorach hormonów stymulujących melanocyty, co oznacza, że ​​nie reagują na poziomy hormonów stymulujących melanocyty we krwi.


Przebarwienia lub nieprawidłowe ciemnienie skóry stwierdza się u pacjentów z pierwotną niewydolnością nadnerczy (choroba Addisona). W chorobie Addisona nadnercza nie wytwarzają wystarczającej ilości hormonów (w tym kortyzolu). W rezultacie podwzgórze stymuluje przysadkę mózgową do uwalniania większej ilości hormonu adrenokortykotropowego w celu stymulowania nadnerczy do wytwarzania większej ilości kortyzolu. Hormon adrenokortykotropowy może zostać rozbity w celu wytworzenia hormonu stymulującego melanocyty, co prowadzi do przebarwienia skóry.

Poziom hormonu stymulującego melanocyty również wzrasta podczas ciąży i u kobiet stosujących pigułki antykoncepcyjne, co może powodować przebarwienia skóry. Zespół Cushinga, z powodu nadmiernej produkcji hormonu adrenokortykotropowego, może również prowadzić do przebarwień.

Co się stanie, jeśli mam za mało hormonu stymulującego melanocyty?
Niedobór hormonu stymulującego melanocyty powoduje brak pigmentacji skóry, a następnie utratę naturalnej ochrony przed promieniami UV słońca. W wtórnej niewydolności kory nadnerczy uszkodzenie przysadki mózgowej zapobiega uwalnianiu hormonu adrenokortykotropowego i hormonu stymulującego melanocyty, a pigmentacja skóry jest zmniejszona. Niedobór hormonu stymulującego melanocyty może powodować zwiększone zapalenie, ból i problemy ze snem, a także obniżenie poziomu hormonu antydiuretycznego, co powoduje pragnienie i częste oddawanie moczu. Niedobór hormonu stymulującego melanocyty może również powodować zwiększenie spożycia pokarmu i otyłość.
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » poniedziałek 13 sty 2020, 20:20

https://www.sott.net/article/246938-Doe ... olar-Panel

"Czy skórny pigment działa jak naturalny panel słoneczny?
Sayer Ji
GreenMedInfo
Wt, 19 czerwca 2012 15:00 UTC

© GreenMedInfo
Chociaż melanina jest wszechobecna w naturze, zapewnia koloryzację we włosach, skórze, oczach, piórach, łuskach itp., Jest jednak szczególnie istotną substancją, jeśli chodzi o kondycję człowieka. W końcu rola melaniny w określaniu koloru skóry czyni ją podstawową fizjologiczną podstawą różnicowania rasowego u ludzi.

Całe cywilizacje bez wątpienia powstały i upadły ze względu na ich koncepcje (i nieporozumienia) na temat wpływu tego pigmentu na ludzkie zachowanie, do tego stopnia, że ​​samo pojęcie ludzkości zostało zakwestionowane w zależności od tego, jak mało lub jak dużo melaniny ciało opętane.

Z tego powodu mniej znane, funkcjonalne właściwości melaniny należy rozpatrywać bardziej szczegółowo. W rzeczywistości bycie bardziej pigmentowanym, tj. ciemniejszą skórą, lub mówiąc przeciwnie, będąc mniej pozbawionym pigmentu, może dawać wyjątkowy zestaw korzyści zdrowotnych, które w ciągu historii ludzkości zostały stłumione lub celowo wprowadzane w błąd w celu podsycenia społeczno-politycznej konstrukcji wyścigu.

W naukach biologicznych wiadomo, że melanina ma różnorodny zestaw ról i funkcji w wielu różnych organizmach. Obejmują one:
Ochrona przed atakiem biochemicznym: np. atramentopodobny atrament ośmiornicy oraz ochronne barwniki bakterii i grzybów oparte na melaninie, które są w stanie zamknąć i utlenić atakujące organizmy w procesie znanym jako melanizacja.
Łagodzenie stresów chemicznych związanych z narażeniem na metale ciężkie i utleniacze.
Działa jak naturalny filtr przeciwsłoneczny: chroni wrażliwą na światło tkankę przed potencjalnie szkodliwym działaniem światła ultrafioletowego.
Melanina jest zdolna do przekształcania energii światła ultrafioletowego w ciepło w procesie znanym jako „ultraszybka konwersja wewnętrzna”; ponad 99,9% pochłoniętego promieniowania UV jest przekształcane z potencjalnie genotoksycznego (uszkadzającego DNA) światła ultrafioletowego w nieszkodliwe ciepło.


Jeśli melanina może przekształcić światło w ciepło, czy nie mogłaby również przekształcić promieniowania UV w inne biologicznie / metabolicznie użyteczne formy energii? Wydaje się, że nie jest to do tej pory powiązane, jeśli weźmie się pod uwagę, że nawet promieniowanie gamma, które jest wysoce toksyczne dla większości form życia, jest źródłem pożywienia dla niektórych rodzajów grzybów i bakterii.

Na przykład zaobserwowano, że grzyby jednokomórkowe kwitną w zawalonym reaktorze jądrowym w Czarnobylu na Ukrainie, wykorzystując promieniowanie gamma jako źródło energii. Grzyby albinotyczne, bez melaniny, badano jako niezdolne do wykorzystania promieniowania gamma w ten sposób, co dowodzi, że promienie gamma inicjują nieznany jeszcze proces produkcji energii w melaninie. Dziwnie odkryto także bakterie żyjące w kadziach odpadów radioaktywnych.

Biorąc pod uwagę te przykłady, nie jest zaskoczeniem, że kręgowce mogą przekształcać światło bezpośrednio w energię metaboliczną za pomocą melaniny. W przeglądzie na ten temat opublikowanym w 2008 r. W Journal of Alternative and Complementary Medicine, zatytułowanym „Melanina bezpośrednio przekształca światło do wykorzystania metabolicznego u kręgowców: heurystyczne myśli o ptakach, Ikarach i ciemnej ludzkiej skórze”, Geoffrey Goodman i Dani Bercovich przedstawiają przemyślenie: prowokuje do refleksji na ten temat. Ich streszczenie jest warte przeczytania:
Pigmenty pełnią wiele wizualnie oczywistych funkcji zwierzęcych (np. Sierść, skóra, oczy, pióra, łuski). Jednym z nich jest „melanina”, niezwykła pod względem absorpcji w widmie UV, co jest kontrowersyjne. Dowolny polimer lub makro-struktura monomerów melaniny to „melanina”. Jego role wynikają ze złożonych właściwości strukturalnych i fizyko-chemicznych, np. półprzewodnik, stabilny rodnik, przewodnik, zmiatacz wolnych rodników, przenoszenie ładunku.

Klinicyści i badacze są dobrze zaznajomieni z melaniną w patologiach skóry i oczu, a obecnie coraz częściej korzystają z wewnętrznych, melanizowanych, związanych z patologią miejsc, które oczywiście nie podlegają promieniowaniu świetlnemu (np. mózgowi, ślimakowi). W obu typach łamigłówki: niektóre pozytywne i negatywne efekty neuromelaniny u Parkinsonistów; nieoczekiwane działanie melanocytów w ślimaku, w głuchocie; melanina zmniejsza uszkodzenie DNA, ale może promować czerniaka(?); w komórkach melanotycznych liczba mitochondriów była o 83% mniejsza, oddychanie o 30%, ale rozwój podobny do normalnych komórek amelanotycznych. Mało znana ptasia zagadka anatomiczna może pomóc rozwiązać paradoksy melaniny.

Jedna z wielu unikalnych adaptacji do lotu, pecten, dziwny narząd wewnątrzgałkowy o nierozpoznanej funkcji (funkcjach), jest znacznie powiększona i mocno melanizowana u ptaków walczących z grawitacją, niedotlenieniem, pragnieniem i głodem podczas długodystansowych, często poniżej zera, nie -stop migracja. Pecten może pomóc zaspokoić zapotrzebowanie na energię i składniki odżywcze w ekstremalnych warunkach, poprzez marginalną, ale krytyczną, inicjowaną melaniną konwersję światła na energię metaboliczną, w połączeniu z lokalnym recyklingiem metabolitów.

Podobnie w Afryce Środkowej zmniejszenie owłosienia na ciele i wzrost melaniny może również prowadzić do „fotomelanometabolizmu”, który, choć niewielka łuska / jednostka powierzchni ciała, w sumie mogła umożliwić gwałtownie zwiększony rozwój energochłonnej kory mózgowej i ogólnie poprawić ludzkie przetrwanie. Tradycyjnie zakładano niezdolność zwierząt do bezpośredniego wykorzystania energii świetlnej. Melanina i pecten mogą mieć nieoczekiwane lekcje również z fizjologii człowieka i medycyny.
Jeśli autorzy mają rację, wieloletnie założenie, że zwierzęta nie są w stanie bezpośrednio wykorzystać energii świetlnej, jest wyrzucane przez okno. Innymi słowy, melanizowana tkanka w naszym ciele może być zdolna do „pochłaniania” światła słonecznego, podobnie jak rośliny, wykorzystując „zebrane” światło w biologicznie użyteczny sposób.

Czy naprawdę powinno dziwić, że nasza skóra została zaprojektowana tak, aby czerpać korzyści z kąpieli słonecznych? Wiemy już, że ekspozycja na światło słoneczne może zmniejszyć ryzyko ponad 30 chorób, a jego główny metabolit w naszej skórze, witamina D, może zmniejszyć ryzyko ponad 150 dodatkowych warunków. Nasze biologiczne połączenie ze słońcem i zależność od niego są tak głębokie, że bardzo zróżnicowane zabarwienie ludzkiej skóry, od afrykańskiej, nasyconej melaniną ciemnej skóry, do stosunkowo pozbawionej pigmentacji melaniny, jaśniejszej skóry rasy białej, jest produktem ubocznym potomstwo naszego ostatniego wspólnego przodka z Afryki (jak określa mitochondrialne DNA) migrujące w kierunku zubożałych w słońcu wyższych szerokości geograficznych, które rozpoczęło się około 60 000 lat temu.

Aby zrekompensować niższą dostępność światła słonecznego, ciało szybko się dostosowało, co zasadniczo wymagało usunięcia naturalnej melaniny „przeciwsłonecznej” ze skóry, co zakłóca produkcję witaminy D; witamina D bierze oczywiście udział w regulacji ponad 2000 genów, a zatem bardziej przypomina hormon, bez którego cała nasza infrastruktura genetyczna ulega destabilizacji.

Chociaż adaptacja ratująca życie, utrata melaniny ma prawdopodobnie niekorzystne skutki zdrowotne, które obejmują utratę zdolności przekształcania światła słonecznego w energię metaboliczną, zwiększoną częstość występowania choroby Parkinsona (która obejmuje od melanizację istoty czarnej i nieproporcjonalnie wpływa na rasy białej zejście) i inne efekty, które zostały szczegółowo zbadane.

Na chwilę obecną należy zauważyć, że w ciągu zaledwie 60 000 lat (nanosekunda czasu biologicznego) wiele różnic w „kolorze” skóry wśród ludzkich mieszkańców świata odzwierciedla, jak bardzo genetycznie zachowana była zdolność człowieka organizm produkujący witaminę D. Ponadto kompromis związany z utrzymywaniem zdolności do wytworzenia wystarczającej ilości witaminy D w klimacie pozbawionym światła słonecznego przez poświęcenie melaniny mógł mieć niekorzystne skutki zdrowotne, które dopiero teraz są badane.

Dla tych, którzy nie są naturalnie obdarzeni dużymi ilościami melaniny, opalanie jest atrakcyjną perspektywą. Ważne jest jednak, aby odróżnić opalanie wywołane światłem UVA od opalania wywołanego światłem UVB. Chociaż pod względem wizualnym istnieje niewielka, choć zauważalna różnica, światło UVA powstaje w wyniku fotooksydacji istniejącej melaniny i jej prekursorów, podczas gdy UVB stymuluje melanocyty do regulacji syntezy melaniny i zwiększa pokrycie pigmentacji.1

Ponieważ światło UVA nie zapewnia żadnej dodatkowej ochrony przed światłem i jest o wiele bardziej toksyczne dla komórkowego DNA, ważne jest, aby zmaksymalizować ekspozycję na długości fal UVB, które przeważają w okolicach południa słonecznego (około godziny 12), a ich intensywność maleje kilka godzin przed i po . W tym przedziale czasu produkcja witaminy D również jest największa, ponieważ promieniowanie UVB jest również odpowiedzialne za stymulowanie jej syntezy.

Odniesienie:
1 Zwodnicza natura opalania UVA w porównaniu z niewielkim ochronnym działaniem opalania UVB na ludzką skórę. Pigment Cell Melanoma Res. 2011 luty; 24 (1): 136–47. Epub 2010 października 6 PMID: 20979596
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 26 sty 2020, 20:00

https://scbeautymagazine.pl/odkrywamy-sekrety-melaniny/

"Odkrywamy sekrety melaniny
przez Anna Baran 0 comments 716
Melanina to polimer o ciągle nie dość dokładnie zbadanej strukturze. Jest naturalnym barwnikiem o dużym znaczeniu dla człowieka.

Czas dowiedzieć się o niej czegoś więcej!

Występowanie melaniny

Melanina u człowieka występuje w skórze, włosach, mieszkach włosowych, oku, a także w uchu wewnętrznym. Natomiast u zwierząt znajdziemy ją w skórze, sierści, piórach, oczach, oraz w pancerzu owadów. U bezkręgowców umiejscawia się np. w worku atramentowym kałamarnicy. Warto wiedzieć, że melaninę zawiera również czerwony i czarny kawior.

Jak powstaje?

Komórkami melaniny są melanocyty, a ich organelle to melanosomy, które występują w postaci połączeń z białkami tworząc kompleksy białkowe. Melanogeneza powstaje pod wpływem enzymu tyrozynazy, który uaktywnia się w wyniku:

działania promieni UV;

● działania metali (miedzi, żelaza, złota, srebra);

● stanu zapalnego;

● działania gruczołów endokrynowych (przysadki mózgowej, gruczołów płciowych);

● niedoboru witaminy A, PP, kwasu pantotenowego i foliowego.

Hamowanie wydzielania tyrozynazy może występować na skutek działania witaminy C oraz aktywności gruczołów endokrynowych (nadnercza i szyszynki).

Funkcje melaniny

Melanina działa przeciwutleniająco równocześnie neutralizując wolne rodniki. Dzięki temu skutecznie hamuje starzenie się skóry, dlatego stała się przedmiotem zainteresowania przemysłu kosmetycznego.

Melanina nadaje skórze, włosom oczom kolor, reguluje biosyntezę witaminy D 3 oraz podnosi odporność skóry na poparzenia słoneczne i zmiany nowotworowe. Działa ochronnie jak filtr UV oraz wpływa termoregulacyjnie przy zmianie absorpcji promieniowania słonecznego, chroni szlaki metaboliczne przed niszczącym działaniem promieniowania UV.

Naturalna czy syntetyczna?

Najlepszym rozwiązaniem z punktu widzenia jakości kosmetyku byłoby stosowanie naturalnej melaniny, jednak źródła jej pozyskiwania są ograniczone i bardzo kosztowne. Ten fakt stanowi ogromną barierę przy jej masowym zastosowaniu. W wielu przypadkach pozostaje więc korzystanie z zasobów syntetycznych.

Co to takiego? Syntetyczną melaninę otrzymuje się w wyniku reakcji utlenienia chemicznego lub na drodze enzymatycznej prekursorów melaniny: tyrozyny, DOPA-chromu, kwasu DHICA oraz ,6-DHI. Jako utleniaczy używa się nadtlenku wodoru i tyrozynazy pozyskiwanej z grzybów jadalnych. Syntetyczna melanina jest rozpuszczalna w wodzie i wodnych roztworach a jej pH= 5-9. Istnieją nowe możliwości pozyskiwania melaniny np. biosyntetyczne melaniny produkowane przez kultury komórkowe modyfikowane wirusami oraz niektórymi bakteriami (Micrococcus, Baciliius, Vibrio, Azotobacter).

Wykorzystanie melaniny w kosmetyce

Ze względu na nierozpuszczalność trudno jest wprowadzić melaninę do kosmetyku, dlatego stosuje się mikrokapsułki, które zawierają 0,5% – 1% melaniny. Można również zawieszać melaninę w fluorowęglowodorach i zamykać we wnętrzu fosfolipidowych agregatów (granulosomach) są to cząsteczki o wielkości 200-300 nm.

Preparaty przyspieszające pigmentacje skóry

Są to mieszaniny, które zawierają w swym składzie związki przyspieszające opalanie, czyli fotodynamiczne. Aktywnymi związkami w takich kosmetykach są prekursory melaniny: tyrozyna, DOPA oraz DHI. Najnowszym aktywnym składnikiem opisywanych preparatów jest L-jabłczan-L- tyrozyna. Należy wiedzieć, że preparatach samoopalających wykorzystuje się również melaninę roślinną tzw. MelaSyn. Otrzymuje się ja w wyniku enzymatycznego przekształcenia aloiny z roślin Aloe Vera.

Preparaty promieniochronne

Kosmetyki te zawierają 1% melaniny, która działa jako filtr UV, antyutleniacz oraz zmiatacz wolnych rodników. Aby uzyskać skuteczną ochronę przeciwsłoneczną stosuje się wodne dyspersje melaniny TiO2 lub melaninę pokrytą TiO2. Jako antyutleniacz melaninę stosuje się w stężeniu 0,005% – 0,01% ( neutralizuje 80-100% wolnych rodników). Melanina może działać (synergistycznie) z innymi przeciwutleniaczami np. mieszanina 0,08% tokoferolu i 0,02% melaniny likwiduje 91% wolnych rodników.

Preparaty samoopalające

Są to preparaty, które imitują opaleniznę nie narażając na szkodliwe działanie promieni słonecznych. Substancje chemiczne w nich zawarte wywołują bierne zabarwienie skóry poprzez wiązanie się z warstwą rogową naskórka, a pomijając proces melanogenezy. Oczywiste wydaje się więc, że owe zabarwienie nie pochodzi od melaniny. Czyli należy liczyć się z faktem, iż taki kosmetyk nie chroni przed promieniami słonecznymi. Skóra posmarowana samoopalaczem jest zatem bezbronna wobec słońca.

Preparaty samoopalające z DHA (Dihydroksyacetonem)

Właściwości samoopalające DHA odkryto w latach 20-tych XX wieku w Niemczech. Jednak dopiero w latach 60-tych rozpoczęto badania nach wykorzystaniem tego związku w kosmetyce. W preparatach występuje on w ilości od 2-5 proc. Ponadto działa tylko na powierzchni naskórka, dając efekt zbrązowienia, na skutek połączenia się grup aminowych aminokwasów (peptydów i białek) naskórka z grupami karboksylowymi cząsteczek DHA. Należy pamiętać, że dihydroksyaceton nie wywołuje alergii ani działania kancerogennego oraz nie powoduje podrażnień ani uszkodzeń skóry, a jest niezbędnym składnikiem kremów nadających kolor opalenizny słonecznej.

Melanina decyduje o kolorze skóry oraz włosów. Wchodzi w reakcję z promieniowaniem UV i to dzięki niej możliwe jest opalanie. Jest protektorem skóry i to ona powoduję że w lato tak pięknie wyglądamy. Bo przecież „kobiety lubią brąz”."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 26 sty 2020, 20:22

https://www.sciencedirect.com/science/a ... 6597000111

"Tworzenie melaniny w uchu wewnętrznym jest katalizowane przez nową hydroksylazę tyrozynową kinetycznie i strukturalnie różną od tyrozynazy
Linki do autorów otwórz panel nakładekEBeneditoaCJiménez-CervantesaDPérezbJ.DCubillanabFSolanoaJJiménez-CervantesbA.MMeyer zum GottesbergecJ.ALozanoaJ.CGarcı́a-Borróna
Pokaż więcej
https://doi.org/10.1016/S0304-4165(97)00011-1 Uzyskaj prawa i treści
Abstrakt
Detergentowe solubilizowane ekstrakty ślimaków dorosłych myszoskoczków (Meriones unguiculatus) zawierają aktywność hydroksylazy tyrozynowej mierzalną metodą radiometryczną Pomerantza. Aktywność ta nie jest związana z reakcjami typu Fenton, ponieważ nie jest hamowana przez zmiatacze wolnych rodników i jest wrażliwa na ciepło i proteazę. Nie wydaje się być związany z peroksydazą (EC 1.11.1.7), ponieważ nie jest ani zależny od H2O2, ani hamowany przez katalazę (EC 1.11.1.6). Udział hydroksylazy tyrozynowej (EC 1.14.16.2) związany z syntezą katecholaminy jest również mało prawdopodobny, ponieważ aktywność ta jest bardzo wrażliwa na 2-merkaptoetanol i nie jest zwiększana przez dodanie tetrahydrobiopteryny. Aktywność w surowych ekstraktach z ucha wewnętrznego wykazywała niezwykłe zachowanie dojrzewania, z powolną aktywacją po starzeniu w 4 ° C. W pełni aktywny enzym wykazywał kinetykę Michaelisa-Mentena, z Km dla l-tyrozyny wynoszącym 47 μM. Ślimakowa hydroksylaza tyrozynowa, ale nie tyrozynaza czerniaka (EC 1.14.18.1), była hamowana przez o-fenantrolinę i nie była zależna od 1-DOPA jako kofaktora dla pełnej aktywności enzymatycznej. Ekstrakty surowe były również zdolne do katalizowania utleniania l-DOPA i tworzenia melaniny z l-tyrozyny lub l-DOPA. Aktywności hydroksylazy tyrozynowej, oksydazy DOPA i melaniny najprawdopodobniej znajdowały się w tej samej cząsteczce, jak sugerują badania hamowania. Aktywność hydroksylazy tyrozynowej i melaniny o identycznych właściwościach stwierdzono w pierwotnych kulturach melanocytów stria vascularis. Dowody immunochemiczne potwierdziły brak albo tyrozynazy kodowanej przez locus albinosa, albo izoenzymu tyrozynazy TRP1, kodowanej przez brązowy locus. Przeciwnie, prążek immunoreaktywny o masie cząsteczkowej 70 kDa został specyficznie rozpoznany przez poliklonalną surowicę odpornościową tyrozynazy w eksperymentach Western blot. Wyniki te dowodzą, że melanogeneza w ślimaku i prawdopodobnie w innych lokalizacjach poza skórnych, takich jak mózg, jest katalizowana przez układy enzymatyczne różne od tyrozynazy, ale z nią związane."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 26 sty 2020, 21:10

http://kosmos.icm.edu.pl/PDF/2016/621.pdf

"Łukasz Łopusiewicz, Sławomir Lisiecki
Centrum Bioimmobilizacji i Innowacyjnych Materiałów Opakowaniowych Zachodniopomorski
Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Klemensa Janickiego 35, 71-270 Szczecin
E-mail: lukasz.lopusiewicz@zut.edu.pl

„CZARNE ZŁOTO” – MELANINY W ŻYCIU CZŁOWIEKA

Melaniny to ogólna nazwa grupy wielkocząsteczkowych barwników odpowiedzialnych
za ciemną pigmentację organizmów, powstające w wyniku oksydacyjnej polimeryzacji
związków fenolowych i indolowych. Są to
najprawdopodobniej najbardziej powszechne,
odporne, heterogeniczne i najstarsze ewolucyjnie pigmenty obecne w przyrodzie (Solano 2014). Melaniny pojawiły się bardzo
wcześnie w ewolucji wielu grup organizmów.
Zostały znalezione w skamieniałościach dinozaurów, wczesnych ptaków, teropodów i
prymitywnych głowonogów. Melanocyty, komórki zdolne do syntezy melaniny, po raz
pierwszy zasiedliły warstwę podstawną w
skórze u Therapsida, czyli linii rozwojowej
gadów, z której wywodzą się ssaki (Plonka
i współaut. 2009, Marczyńska i Przybyło
2013). Współcześnie, różne formy melanin
są obecne w każdym królestwie organizmów
żywych, pełniąc istotną rolę w procesach
termoregulacji, rozmnażania, chemoprotekcji
i kamuflażu (
Solano 2014).
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
MELANIN

Melaniny to związki wielkocząsteczkowe
o nieregularnej i trójwymiarowej strukturze
amorficznej, obdarzone ładunkiem ujemnym, zbudowane z monomerów związków
fenolowych (przy czym najczęstszym substratem jest aminokwas tyrozyna) oraz indolowych, które łącząc się w sposób losowy
tworzą strukturę polimeru. Przez cały okres
badań nad ich strukturą starano się stworzyć jedną, spójną definicję tych związków,
jednak jest to niezwykle trudne z uwagi
na ich dużą heterogeniczność (skład, kolor,
masa cząsteczkowa, pochodzenie i funkcja).
W związku z tym, jedna, dokładna definicja melanin nie istnieje. Najbardziej rozpowszechniona i ogólna definicja określa je
jako: „heterogeniczne polimery powstające
w wyniku utleniania związków fenolowych i
dalszej polimeryzacji związków pośrednich i
powstających chinonów” (Solano 2014). Co
więcej, ich właściwości (nierozpuszczalność
w większości rozpuszczalników) są uważane
za główną barierę w precyzyjnej charakterystyce melanin za pomocą konwencjonalnych
metod biochemicznych i biofizycznych. Niemniej jednak przyjęte są pewne ogólne kryteria, które pozwalają stwierdzić czy badany
związek należy zaklasyfikować do melanin
czy nie. Kryteria te obejmują: nierozpuszczalność w większości powszechnie stosowanych rozpuszczalników, utratę barwy pod
wpływem czynników utleniających,
oporność
na degradację pod wpływem zimnych i gorących kwasów, zdolność do bezpośredniej
redukcji amoniakalnego roztworu AgNO3,
rozpuszczalność w roztworach zasad, pozytywną reakcję na polifenole (Nicolaus 1968).
Wśród metod analitycznych służących do
charakterystyki melanin najczęściej stosowane są: spektroskopia UV-VIS (informująca o
widmie pochłaniania promieniowania w zakresie światła widzialnego i ultrafioletowego), spektroskopia EPR i ESR (dostarczające informacji o populacji stabilnych wolnych
rodników w cząsteczce), spektroskopia IR
(dostarczająca informacji o grupach funkcyjnych), spektroskopia NMR, spektroskopia
XPS, chromatografia HPLC oraz chromatografia gazowa ze spektrometrią mas (do
badania podjednostek składowych melanin)
(Prota 1992, Różanowska i współaut. 1999,
Ito i Wakamatsu 2011).
Melaniny są wysoce niejednorodnymi
związkami, i nawet jeśli substraty do ich
syntezy będą takie same, mogą powstać różniące się od siebie produkty, ponieważ na
szlaki ich polimeryzacji ogromny wpływ mają
warunki biologiczne i chemiczne (Nicolaus
1968). Wszystkie melaniny zawierają jednak
w swojej strukturze pierścienie aromatyczne,
połączone wiązaniami kowalencyjnymi typu
węgiel-węgiel, które z kolei połączone są z
białkami, węglowodanami i lipidami oraz innymi produktami pośrednimi melanogenezy.
Białkowy lub węglowodanowy składnik takiego kompleksu pełni znaczącą rolę i może być
niezbędny dla zachowania aktywności biologicznej, bowiem w takiej formie, cząsteczki
melaniny mają zwiększoną rozpuszczalność
w wodzie
(Fogarty i Tobin 1996). Melaniny
wykazują specyficzne właściwości fizykochemiczne. Wpływa na to obecność stabilnej
populacji organicznych wolnych rodników o-
-semichinonowych, a także grup utleniających lub redukujących, np. o-chinonów oraz
hydrochinonów (Prota 1992). Dzięki temu
mają właściwości antyutleniające, chroniące
komórki przed cytotoksycznymi reaktywnymi
formami tlenu (ROS) i wolnymi rodnikami,
takimi jak: tlen singletowy, rodnik hydroksylowy oraz anionorodnik ponadtlenkowy

(Różanowska i współaut. 1999). Ponadto, w
procesie melanogenezy do syntetyzowanego
polimeru mogą zostać wbudowane (poprzez
wiązania kowalencyjne, jonowe oraz oddziaływania van der Waalsa) liczne związki o
różnorodnej budowie chemicznej, szczególnie
posiadające od 1 do 3 pierścieni aromatycznych (Delijewski i współaut. 2013).
Melaniny mają zazwyczaj ciemny kolor,
jednak prezentują szeroką paletę barw od
czarnobrązowej do żółtoczerwonej. Ta różnorodność kolorów i odcieni wynika z różnej
zdolności do absorpcji i rozpraszania światła. Przyjmuje się, że im mniejsze są granule melaniny, tym jaśniejszy mają kolor

(Prota 1992). Ogólnie rzecz biorąc, melaniny
mają ciemną barwę, ponieważ ich cząsteczki
nie wypromieniowują z powrotem zaabsorbowanego światła, widzialnego lub niewidzialnego dla oka ludzkiego, ale przekształcają
jego energię, rozpraszając ją w postaci energii cieplnej
(Riley 1997).
ODDZIAŁYWANIA MELANIN Z INNYMI
ZWIĄZKAMI

Melaniny mogą tworzyć kompleksy z wieloma substancjami chemicznymi (także lekami), wpływając przez to na ich aktywność i
skuteczność terapeutyczną (Rok i współaut.
2012). Z jednej strony, oddziaływanie substancji leczniczej z pigmentem może skutkować osłabieniem toksyczności leku, z drugiej
zaś obniża właściwości farmakodynamiczne
oraz powoduje kumulację leku w komórkach
zawierających pigment, zwiększając ryzyko
ich uszkodzenia i działań niepożądanych
(Rok i współaut. 2012). Absorpcja leków
mających powinowactwo do melaniny może
wywoływać zmiany i uszkodzenia w zawierających ją narządach. Ponadto, zmiany w
strukturze samej melaniny mogą być powodowane przez leki mające do niej powinowactwo (Delijewski i współaut. 2013). Wykazano zdolność do tworzenia kompleksów
z melaniną przez antybiotyki tetracyklinowe,
sulfonamidy, fluorochinony, leki miejscowo
znieczulające i neuroleptyki (Rok i współaut.
2012). Udowodniona jest wysoka skuteczność wiązania metali ciężkich przez melaniny (Fogarty i Tobin 1996).
Na szczególną uwagę zasługuje oddziaływanie melaniny z nikotyną. Właściwości uzależniające i toksyczne nikotyny (oraz
wpływ jej niezmetabolizowanej postaci na
biotransformację niektórych leków) mają
szczególne znaczenie dla organizmu człowieka, w którym nikotyna może być kumulowana w postaci kompleksów z melaniną. Rola
tych oddziaływań może mieć duże znaczenie
w przypadku osób o wysokim stopniu pigmentacji skóry. Wykazano, że osoby o ciemnej pigmentacji skóry szybciej uzależniają
się od palenia papierosów i trudniej jest im
zerwać z nałogiem, co więcej, absorpcja nikotyny w ich organizmach jest większa niż
u ludności o jasnym odcieniu skóry (Yerger i Malone 2006, Delijewski i współaut.
2013). Znane są niepożądane efekty palenia
papierosów w postaci ciemnych plam w obrębie jamy ustnej palaczy i osób narażonych
na bierne palenie tytoniu, które są efektem
melanizacji nabłonka w kontakcie z nikotyną (Delijewski i współaut. 2013).
MELANOGENEZA
Melanogeneza jest procesem złożonym
i wieloetapowym (Marczyńska i Przybyło
2013). Wspólny, obligatoryjny etap eumelanogenezy i feomelanogenezy (gr. eu, dobry;
gr. feo, śniady) rozpoczyna się od katalizowanej przez tyrozynazę (EC 1.14.18.1) hydroksylacji L-tyrozyny do L-3,4-dihydroksyfenyloalaniny (L-DOPA). Następnie produkt ten
utleniany jest do L-DOPAchinonu. Na etapie
powstania L-DOPAchinonu dochodzi do rozdzielenia szlaków syntezy eu- i feomelaniny.wej cyklizacji, utlenieniu i przekształceniu
do DOPAchromu. DOPAchrom, w reakcji katalizowanej przez tautomerazę DOPAchromu
(DCT), ulega przemianie do jednego z komponentów eumelaniny, kwasu 5,6-dihydroksyindolo-2-karboksylowego (DHICA) (Slominski i współaut. 2005, Marczyńska i Przybyło 2013). W przypadku braku DCT, DOPAchrom może ulec powolnej, spontanicznej
dekarboksylacji. Wskutek tego procesu powstaje inna składowa eumelaniny, 5,6-dihydroksyindol (DHI). Powstałe indole zostają utlenione do chinonów, a potem poddane cyklizacji prowadzącej do wytworzenia
pochodnych indolowych. Te, polimeryzując
tworzą eumelaninę. Przy niskim stężeniu L-
-tyrozyny i dużym stężeniu cysteiny lub glutationu w melanocytach następuje addycja
tych dwóch związków do DOPAchinonu. Prowadzi to do utworzenia cysteinyloDOPA i/
lub glutationyloDOPA. Utlenienie tych związków doprowadza do powstania chinonów,
przekształcanych kolejno w pochodne benzotiazyny, a ostatecznie w feomelainę (Marczyńska i Przybyło 2013). Proces melanogenezy jest stymulowany przez czynniki takie
jak: witamina D3, histamina, β-endorfiny,
interleukiny (IL-1α, IL-1β), prostaglandyny
E2, D2, leukotrieny i niektóre metale (złoto,
srebro, miedź, żelazo). Czynnikami hamującymi są m.in.: melatonina, kortykosteroidy,
interferon gamma, czynnik martwicy nowotworów α (TNFα), kwas askorbinowy i naturalne melaniny roślinne (Slominski i współaut. 2005, Plonka i współaut. 2009, Marczyńska i Przybyło 2013).

KOLOR SKÓRY
Kolor skóry jest determinowany głównie
poprzez obecność karotenoidów, oksy-/deoksyhemoglobiny w naczyniach krwionośnych,
i w największym stopniu różnych rodzajów
melanin i sposobu ich rozmieszczenia w melanosomach. Na pigmentację ludzkiej skóry
składają się dwa elementy: konstytutywny i
fakultatywny kolor skóry (Yerger i Malone
2006). Konstytutywny kolor skóry determinowany jest genetycznie, dotyczy obszarów
ciała nieeksponowanych bezpośrednio na
działanie światła. Kolor fakultatywny (zwany
również opalenizną) jest konsekwencją ekspozycji skóry na działanie promieniowania
UV, powodującego jej ciemnienie w wyniku
wzrostu poziomu melaniny ponad poziom
konstytutywny (Wiśniewska 2010). Może on
być również wynikiem zmian hormonalnych
(aktywność tarczycy, nadnerczy, gruczołów przysadki i gruczołów płciowych), chorób lub zmian w diecie (Yerger i Malone
2006, Marczyńska i Przybyło 2013). Różnice
w pigmentacji skóry nie wynikają z różnicy ilości obecnych w niej melanocytów, ale są
wynikiem różnic w aktywności procesu melanogenezy, typu melaniny produkowanej w
melanosomach, ich rozmiarze, ilości i sposobie ułożenia. Wiadomo, że znaczący wpływ
na odcień skóry ma proporcja eumelaniny
do feomelaniny. W skórze ludzi o jasnej karnacji melanosomy są niewielkie, nieliczne,
ubogie w barwniki i tworzą skupiska (po
4-8 melanosomów). Ponadto w górnych warstwach jasnej skóry, w czasie różnicowania
keratynocytów, melanosomy są całkowicie
degradowane przez enzymy lizosomalne, w
wyniku czego powstaje tzw. pył melaninowy
(Rok i współaut. 2012). Degradacja melanosomów obniża właściwości ochronne skóry
przed promieniowaniem UV, co może prowadzić do wzrostu zawartości fotoproduktów i zwiększonego ryzyka kancerogenezy
(Brenner i Hearing 2008). Natomiast u ludzi z ciemną karnacją dominują zawierające znaczne ilości pigmentu, eumelanosomy,
które rozmieszczone są pojedynczo i mają
ok. dwukrotnie większą średnicę (ok. 800
nm) niż u ludzi z jasną karnacją (ok. 400
nm). Są one również odporne na działanie
enzymów lizosomalnych. W skórze ciemnej
część melanosomów gromadzi się nad jądrami keratynocytów, tworząc tzw. czapeczki,
stanowiące rodzaj tarczy ochronnej dla DNA.
Dzięki temu nie dochodzi do uszkodzenia
struktury DNA i powstania kancerogennych
fotoproduktów (Brenner i Hearing 2008,
Stępień 2010, Rok i współaut. 2012, Marczyńska i Przybyło 2013). Całkowity brak
pigmentu w skórze stwierdza się u osób dotkniętych albinizmem (bielactwem), wywołanym obecnością recesywnych alleli odpowiedzialnych za syntezę tyrozynazy, w związku
z czym nie powstaje melanina. Osoby takie
są szczególnie narażone na działanie promieniowania UV, szybko reagują stanami zapalnymi skóry, na której pojawiają się pęcherze
i zrogowacenia (Solano 2014).
PROCES OPALANIA
Opalanie jest procesem odwracalnym.
Opalenizna pojawia się w dwóch etapach.
Pierwszym z nich jest natychmiastowa pigmentacja (ang. immediate pigment darkening, IPD). W fazie IPD nie są syntetyzowane nowe ilości melaniny, ale ma miejsce fotooksydacja już obecnej w skórze oraz przemieszczenie się melanosomów z przestrzeni
okołojądrowej do obwodowej przestrzeni
melanocytów (Brenner i Hearing 2008).
Drugim etapem jest pigmentacja opóźniona
(ang. delayed pigment darkening, DPD), powstająca po ok. 2–3 dniach, w czasie której
powstaje opalenizna. W fazie DPD syntetyzowane są nowe ilości melaniny i odbywa się jej dystrybucja w naskórku, wzrasta aktywność tyrozynazy, transfer melanosomów
do keratynocytów, liczba i aktywność funkcjonujących melanocytów a także ich dendrytyczność (Brenner i Hearing 2008, Marczyńska i Przybyło 2013). Faza ta osiąga
swoje maksimum ok. 10 dni po ekspozycji
na promieniowanie i utrzymuje się ok. 3–4
tygodnie w zależności od przyjętej dawki
promieniowania i indywidualnych predyspozycji genetycznych. Może minąć kilka tygodni albo miesięcy zanim skóra wróci do
swojego konstytutywnego koloru (Wiśniewska
2010).

MELANOCYTY
Melanocyty to komórki pochodzenia neuroektodermalnego, które występują w organizmach stałocieplnych i są wyspecjalizowane w syntezie melanin. Ich komórkami prekursorowymi są melanoblasty. Melanocyty mogą przyjmować kształt dendrytyczny z
licznymi wypustkami bądź owalny (Sawicki
2005, Marczyńska i Przybyło 2013). Występują głównie w skórze, ale można je znaleźć również w innych narządów i tkankach,
np. mózgu, oczach, uszach, płucach, sercu,
błonach śluzowych, tkance tłuszczowej i we
włosach (Plonka i współaut. 2009, Marczyńska i Przybyło 2013). Każdy melanocyt
może wejść w kontakt z 36 keratynocytami
i sporadycznie z pojedynczymi komórkami
Langerhansa, tworząc tzw. naskórkową jednostkę melaninową (ang. epidermal melanin unit, EMU) (Sawicki 2005, Marczyńska
i Przybyło 2013). Potencjał proliferacyjny
melanocytów jest niewielki i w dorosłym organizmie ich podziały zachodzą niezwykle
rzadko (Santiago-Walker i współaut. 2009,
Marczyńska i Przybyło 2013).

MELANOSOMY
Melanosomy są to elipsoidalne organelle,
produkowane przed melanocyty. Zlokalizowane są w obszarze jasnej cytoplazmy melanocytu wraz z innymi strukturami takimi jak: owalne jądro komórkowe, siateczka śródplazmatyczna szorstka oraz aparat
Golgiego. Przyjmują postać pęcherzyków o
średnicy ok. 500 nm. Wyróżnia się dwa rodzaje melanosomów: eumelanosomy oraz
feomelanosomy (Sawicki 2005, Marczyńska i Przybyło 2013). Eumelanosomy mają
kształt elipsoidalny i fibrylarną macierz (wymiary 0,9 µm na 0,3 µm) i syntetyzują eumelaninę, bogatą w azot, wykazującą działanie fotoprotekcyjne, która odkłada się na
podłużnych włókienkach macierzy (Rok i
współaut. 2012). Eumelanina jest nierozpuszczalnym w wodzie czarnobrązowym pigmentem, którego głównymi podjednostkami
(u ludzi) są: 5,6-dihydroksyindol (DHI) oraz
kwas 5,6-dihydroksyindolo-2-karboksylowy
(DHICA). Wzajemny stosunek składowych
eumelaniny decyduje o ostatecznej intensywności jej barwy (Marczyńska i Przybyło
2013). Eumelanina odpowiada za usuwanie
wolnych rodników, m.in. w wyniku redukcji
anionorodnika ponadtlenkowego do nadtlenku wodoru, czym przypomina właściwości
dysmutazy ponadtlenkowej (ROK i współaut.
2012). Drugi rodzaj melanosomów stanowią
sferyczne feomelanosomy o średnicy 0,7 µm.
W feomelanosomach syntetyzowany jest żółto-czerwony barwnik, feomelanina, bogata
w aminokwasy siarkowe (głównie cysteinę),
posiadająca w swojej strukturze podjednostki benzotiazyny oraz benzotiazolu. (Kolczyńska-Szafraniec i Bilińska 1992, Marczyńska i Przybyło 2013). Feomelanina tworzy
ziarnistości w ciałkach wielopęcherzykowych
(Rok i współaut. 2012). Jest uznawana za
fotolabilny fotouczulacz, który nie przejawia
właściwości ochronnych i jest szczególnie
podatna na fotodegradację. Pod wpływem
promieniowania UV może generować nadtlenek wodoru i anionorodnik ponadtlenkowy,
czego skutkiem są oksydacyjne uszkodzenia
kwasów nukleinowych, białek i lipidów, a
tym samym może przyczyniać się do kancerogenezy melanocytów i innych komórek. Feomelanina również powiązana jest ze
wzrostem poziomu prozapalnej histaminy,
która wpływa na powstawanie indukowanych
słońcem rumieni i obrzęków
(Brenner i Hearing 2008). Proces biogenezy i dojrzewania
melanosomów jest złożony, można wyróżnić
w nim cztery morfologiczne stadia rozwoju
melanosomów. Transport dojrzałych melanosomów (w stadium IV), bez aktywnej tyrozynazy (ziaren melaniny) do pobliskich keratynocytów odbywa się poprzez wypustki cytoplazmatyczne melanocytów (Rok i współaut.
2012). Proces ten odbywa się najprawdopodobniej bezpośrednio z komórki do komórki, co nosi nazwę cytokrynii (Sawicki 2005,
Marczyńska i Przybyło 2013).
LOKALIZACJA MELANOCYTÓW I ICH
FUNKCJE BIOLOGICZNE

Melanocyty można odnaleźć poza skórą również w innych obszarach ciała. Włosy swą barwę zawdzięczają różnej zawartości melaniny, która ma za zadanie ochraniać je przez związkami toksycznymi. Melanocyty są zlokalizowane w cebulce włosa i
zaopatrują w pigment jego warstwę korową.
Włosy ciemne zawierają w części podstawnej
znaczne ilości eumelanosomów. Kolor brązowy charakteryzuje melanosomy nieco mniejsze, natomiast kolor blond jest wynikiem
słabej melanizacji. Osoby rudowłose posiadają głównie feomelanosomy (Slominskii współaut. 2005, Ito i Wakamatsu 2011,Marczyńska i Przybyło 2013).
W oku występują dwie niezależne populacje melanocytów. Pierwszą z nich są melanocyty zlokalizowane w ciałku rzęskowym,
naczyniówce i tęczówce, pochodzenia neuroektodermalnego. Drugą populację stanowi swoisty nabłonek barwnikowy siatkówki (ang. retinal pigment epithelium, RPE).
RPE charakteryzuje się czarną barwą, która jest wynikiem obecności w nim licznych
ziaren melaniny (Sawicki 2005, Marczyńska
i Przybyło 2013). Zadaniem produkowanej
przez RPE melaniny jest ochrona części nerwowej siatkówki przed ROS. Wykazuje również zdolność do wiązania toksyn bakteryjnych, np. botuliny A (Marczyńska i Przybyło 2013). RPE pełni ponadto kluczową rolę
w procesie widzenia. W czasie ekspozycji na
światło, melanosomy migrują do wypustek
melanocytów otaczających pręciki i czopki.
Zwiększają tym samym rozdzielczość komórek receptorowych, przy równoczesnym
zmniejszeniu ich czułości. Odwrotnie, w
ciemności ziarna melaniny zlokalizowane są
w częściach szczytowych komórek nabłonka barwnikowego, nie osiągają jednak jego
wypustek, co powoduje zwiększenie czułości receptorów kosztem zmniejszenia ich
rozdzielczości (Sawicki 2005, Marczyńska i
Przybyło 2013). Melanocyty zlokalizowane w
naczyniówce nadają jej ciemne zabarwienie
oraz chronią przed szkodliwym działaniem
ROS (Plonka i współaut. 2009, Marczyńska
i Przybyło 2013).
Tęczówka ma charakter warstwowy.
Składa się z warstwy granicznej zewnętrznej, zrębu tęczówki i tylnej powierzchni tęczówki (Sawicki 2005, Marczyńska i Przybyło 2013). Ilość melaniny w warstwie zewnętrznej granicznej oraz zrębie tęczówki
decyduje o kolorze oczu. W zależności od jej
ilości oczy mogą mieć kolor brązowy (duże
ilości melaniny w licznych eumelanosomach), zielono-piwny (pośrednia ilość melanosomów i średnia zawartość pigmentu), aż
po niebieskie (niewielkie stężenie melaniny)
(Marczyńska i Przybyło 2013).
Melanocyty można również znaleźć w
uchu wewnętrznym. Zlokalizowane są one w
obszarze prążka naczyniowego oraz jako komórki ciemne w narządzie przedsionkowym.
Pęcherzyki melaniny biorą udział w utrzymaniu równowagi (Plonka i współaut. 2009,
Marczyńska i Przybyło 2013). Melanina nie
bierze bezpośredniego udziału w procesie
słyszenia. Prawdopodobnie jednak feomelanina pod wpływem hałasu i niektórych leków może generować wolne rodniki tlenowe,
które wzmacniają działanie wymienionych czynników. W wyniku ich działania następuje uszkodzenie narządu słuchu poprzez
niszczenie komórek rzęsatych. Przypuszcza
się również, że melanina może pełnić funkcję biologicznego „rezerwuaru” jonów dwuwartościowych i uczestniczyć w ich wymianie, a także jako bufor w utrzymaniu prawidłowego stężenia wapnia (Solano 2014).
Prawdopodobnie istnieje zależność między
fenotypem a podatnością narządu słuchu na
uszkodzenia wywołane hałasem (Marczyńska
i Przybyło 2013). Na istotną rolę melaniny
w procesie słyszenia wskazywał już Darwin w swoim dziele O powstawaniu gatunków pisząc „koty, które są całkowicie białe
i mają niebieskie oczy, są zazwyczaj głuche”
(Solano 2014).
Komórki barwnikowe znajdują się również w mózgu. Zlokalizowane są w podpajęczynówce, istocie czarnej oraz miejscu sinawym. Produkują tutaj specyficzną neuromelaninę, która stanowi kompleks eumelaniny
nawiniętej na rdzeń utworzony z feomelaniny. W jej skład często wchodzą także białka
i związki alifatyczne (Marczyńska i Przybyło 2013, Solano 2014). Co ciekawe, neuromelanina jest typem melaniny specyficznym
dla naczelnych, u człowieka jej poziom jest
wyjątkowo wysoki, brak jej u innych grup
ssaków (Zecca i współaut. 2001). Brak neuromelaniny w neuronach dopaminergicznych
istoty czarnej jest jedną z przyczyn choroby
Parkinsona. Ponadto, stwierdza się podwyższony poziom jonów żelaza w mózgu osób
dotkniętych tą chorobą (Solano 2014). Rola
neuromelaniny w mózgu polega prawdopodobnie na usuwaniu jonów organicznych i
nieorganicznych, oraz ochronie przez wolnymi rodnikami (Zecca i współaut. 2001).
Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie w
lokalizacji melanocytów wokół naczyń krwionośnych w obrębie mózgu. Prawdopodobnie
chroni tym samym tkanki przed potencjalnie toksycznymi związkami docierającymi
z krwioobiegu do mózgu (Tolleson 2005,
Marczyńska i Przybyło 2013). Mechanizm
powstawania stresu oksydacyjnego w obrębie mózgu jest analogiczny do tego, jaki
generuje promieniowanie UV w skórze. Aerobowy metabolizm neuronów katecholaminergicznych generuje duże ilości o-chinonów
i reaktywnych form tlenu, w związku z katecholową naturą niektórych neurotransmiterów (Solano i współaut. 2000). Narażenie
na obecność jonów żelaza, uwolnionych np.
w wyniku działania neuronalnej hydroksylazy tyrozyny bądź cytochromów mitochondrialnych, jest również czynnikiem stresowym, gdyż generuje cytotoksyczne produkty
(reakcja Fentona). Rola neuromelaniny jako
antyutleniacza i substancji chelatującej jony
metali jest zatem niezmiernie ważna, choć należy zwrócić uwagę, że może ona wiązać
też substancje proneurodegeneracyjne takie
jak amfetamina czy MPTP (4-fenylo-1,2,3,6-
-tetrahydropirydyna) (Solano 2014).
Melanocyty można znaleźć również w sercu, w jego zastawkach i przegrodzie, gdzie
melanina prawdopodobnie wiąże reaktywne formy tlenu. W tkance tłuszczowej osób
otyłych synteza melanin stanowi najprawdopodobniej mechanizm zapobiegający sekrecji
cytokin prozapalnych (Plonka i współaut.
2009, Marczyńska i Przybyło 2013).

MELANINY W PRODUKTACH
SPOŻYWCZYCH

Melaniny obecne są również w produktach i surowcach wykorzystywanych przez
człowieka w przemyśle spożywczym. Można
je znaleźć w czarnej fasoli, nasionach słonecznika (Nicolaus 1968), pestkach winogron (Zherebin i współaut. 1982), nasionach
czarnuszki siewnej (Al-Tayib i współaut.
2014), pieczarce dwuzarodnikowej (Weijn i
współaut. 2013), trufli czarnozarodnikowej
(Harki i współaut. 1997), kasztanie chińskim
(Yao i współaut. 2012), makaronie barwionym atramentem z mątwy (Mbonyiryivuze i
współaut. 2015) i popularnym, szczególnie
w kuchni azjatyckiej grzybie Auricularia auricula (uszak bzowy). Melanina otrzymana z
owocników grzyba hamuje wytwarzanie biofilmu przez patogeny takie jak: Escherichia
coli, Pseudomonas aeruginosa i Pseudomonas fluorescens (Bin i współaut. 2012). Najprawdopodobniej wynika to z inhibicyjnego
wpływu melaniny na zjawisko quorum sensing (sposób „porozumiewania się” między
sobą bakterii za pomocą cząsteczek związków chemicznych), co zostało wykazane na
przykładzie działania ekstraktu z A. auricula
na bakterie Chromobacterium violaceum (Zhu
i współaut. 2011). Zjawisko quorum sensing
ma istotne znaczenie w wirulencji i zdolnościach bakterii do wytwarzania biofilmu, a
zdolność melaniny do zaburzania tego procesu może znaleźć potencjalne zastosowanie
w walce w patogenami chorobotwórczymi dla
człowieka, szczególnie w obliczu ich wzrastającej antybiotykooporności. Barwniki melaninowe znajdują się również w liściach czarnej
herbaty, w której podczas fermentacji liści
zachodzi utlenianie katechin i innych polifenoli do teaflawin, flawonoidów i innych produktów, które zostały zidentyfikowane jako
melaniny. Wykazano również hepatoprotekcyjne i immunostymulujące działanie tych
barwników. Melaniny wraz z flawonoidami i
polifenolami odpowiedzialne są za prozdrowotne, antyoksydacyjne działania herbaty

(Sava i współaut. 2003). Należy podkreślić,
że wzrasta zainteresowanie melaninami jako
naturalnymi dodatkami do żywności (potencjalnie w roli barwnika oraz przeciwutleniacza) z uwagi na potrzeby konsumentów, odbierających barwniki pochodzenia syntetycznego jako niepożądane i szkodliwe.
MELANINY A GRZYBY PATOGENNE
DLA CZŁOWIEKA

Melaniny pełnią również istotną rolę w
fizjologii grzybów patogennych dla człowieka.
Przyjmuje się, że, jako metabolity wtórne,
nie są one niezbędne dla wzrostu i rozwoju
komórek grzybowych, ale stanowią ich swoisty „system obronny”. Wpływ obecności melanin na zwiększenie zdolności przeżywania
grzybów w niekorzystnych dla nich warunkach wynika głównie z pełnionej przez nie
funkcji zewnątrzkomórkowego układu buforowego, neutralizującego czynniki utleniające
(Goncalves i Pombeiro-Sponchiado 2005).
Komórki Cryptococcus neoformans (grzyba
powodującego kryptokokozę), które są zdolne do syntezy melaniny, wykazują dziesięciokrotnie wyższą przeżywalność w obecności
wolnych rodników niż komórki, które nie posiadają tej umiejętności (Wang i Casadevall
1994). Odkładanie się melaniny w ścianie
komórkowej grzyba jest istotnym czynnikiem
jego wirulencji, chroniącym komórki patogenu przed działaniem wolnych rodników (np.
wydzielanych przez fagocyty jako odpowiedź
immunologiczna). Tym samym, szlaki syntezy melaniny, są jednym z celów walki z
patogenami, co jest już wykorzystywane w
walce z Cladosporium carrioni, Exophiala jeanselmei czy Phialophora richardsiae (Taylor
i współaut. 1987).
ZDOLNOŚĆ MELANIN DO TWORZENIA
NANOCZĄSTEK I ICH WYKORZYSTANIE

Melaniny znalazły również zastosowanie
w syntezie związków o charakterze antymikrobiologicznym. Drożdże Yarrowia lipolytica
wykorzystano do produkcji melaniny z L-
-DOPA. Otrzymana w ten sposób melanina
posłużyła do przeprowadzenia reakcji redukcji AgNO3 i otrzymania nanocząstek srebra,
które zostały użyte jako dodatek do farb w
celu nadania im właściwości antymikrobiologicznych. Farby takie były skuteczne przeciwko pleśniom z rodzaju Aspergillus (Apte i
współaut. 2013). Nanocząstki srebra, które
mają udowodnione właściwości antymikrobiologiczne, znalazły szerokie zastosowanie
w modyfikacji materiałów i surowców przez
ich osadzanie na nośnikach lub pokrywanie nimi różnych powierzchni tak, aby wykazywały właściwości biobójcze, dezodorujące, antystatyczne i impregnujące (Malina i
współaut. 2010).
Melaniny znalazły również zastosowanie
w nowoczesnej diagnostyce medycznej. Opracowano nanocząstki melaniny wielkości 50
nm, które można zastosować w tomografii
optoakustycznej jako substancja kontrastująca
(Liopo i współaut. 2015). Wykorzystany
został fakt, że cząsteczki melaniny wykazują
znacznie silniejszą absorpcję w zakresie bliskiej podczerwieni niż otaczające je komórki
skóry
(Raijan i współaut. 2009). Początkowo
obrazowanie optoakustyczne wykorzystywane
było do wykrywania przerzutów w węzłach
chłonnych pochodzących od nowotworu złośliwego skóry, czerniaka. Niestety, zarówno
melanina, jak i zawarta w krwi hemoglobina wykazują silne właściwości absorpcyjne i
dają porównywalne sygnały optoakustyczne.
Próbowano rozwiązać ten problem przez wywoływanie nadekspresji produkcji melaniny
(a tym samym zwiększenie kontrastu komórek w obrazowaniu), dostarczając do komórek tyrozynazę. Niestety, proces syntezy
melaniny w zmienionych komórkach generuje toksyczne produkty w postaci anionorodnika ponadtlenkowego i nadtlenku wodoru,
co naraża zdrowe melanocyty na stres oksydacyjny (Liopo i współaut. 2015). Sugeruje
się również, że wysoka zawartość melaniny,
syntetyzowanej w komórkach czerniaka i jej
działanie jako czynnika cytoprotekcyjnego są
jedną z przyczyn oporności tych komórek
na radioterapię i fototerapię
(Różanowska
i współaut. 1999). Rozwiązaniem może być
dostarczanie z zewnątrz nanocząstek melaniny, która poza wysokim kontrastem wykazuje również silne właściwości antyutleniające.
Dodatkowo, gromadzenie dużych ilości nanocząstek melaniny przez guzy nowotworowe i
ich stabilność w warunkach fizjologicznych
w porównaniu do białek fluorescencyjnych,
czyni ich zastosowanie potencjalnie cennym
narzędziem diagnostycznym. Poszukuje się
nowych, naturalnych źródeł melaniny, wśród
których najbardziej obiecującym wydają się
być melaniny produkowane przez mikroorganizmy (grzyby, bakterie). Ich zaletą jest to,
że mogą być produkowane na dużą skalę,
stosunkowo tanio, w porównaniu do kosztów otrzymania melanin syntetycznych (Goncalves i Pombeiro-Sponchiado 2005).
dobnych prekursorów za pomocą natryskiwania na powierzchnie, takie cienkie filmy
wykazują interesujące właściwości elektryczne i optyczne (Abbas i współaut. 2009). Dostępne są również okulary przeciwsłoneczne
z soczewkami zawierającymi melaninę, które pochłaniają niemal całe padające na nie
promieniowanie ultrafioletowe, tym samym
chroniąc wzrok.

PODSUMOWANIE
Melaniny to związki o niezwykłych właściwościach. Rola melanin i ich obecność w
życiu człowieka jest złożona i wieloaspektowa. Chronią nas przed szkodliwym skutkiem nadmiernej ekspozycji na promieniowanie UV i powstającymi pod jego wpływem
reaktywnymi formami tlenu i wolnymi rodnikami. Są odpowiedzialne za pigmentację
skóry i włosów. Biorą udział w prawidłowym
przebiegu procesów widzenia i słyszenia
oraz ochronie mózgu przed procesami neurodegeneracyjnymi. Można je znaleźć w niektórych produktach spożywczych, wpływają
na ich prozdrowotne właściwości. Znalazły
również zastosowanie w nowoczesnej medycynie i technologii. Choć kryją jeszcze wiele
tajemnic, to biorąc pod uwagę ich unikatowe właściwości, rolę, a także cenę, w pełni
zasługują na miano „czarnego złota”.
Streszczenie
Melaniny to ogólna nazwa grupy wielkocząsteczkowych barwników odpowiedzialnych za ciemną pigmentację organizmów. Powstają w wyniku oksydacyjnej polimeryzacji związków fenolowych i indolowych. Są to jedne z
najbardziej powszechnych, heterogenicznych i odpornych
na działanie różnych czynników pigmentów obecnych
w przyrodzie. U człowieka powstają w melanosomach
będących specyficznymi organellami melanocytów, komórek wyspecjalizowanych w przeprowadzaniu złożonego
procesu melanogenezy. Ich rola w życiu człowieka jest
wieloaspektowa. Chronią przed szkodliwym skutkiem
nadmiernej ekspozycji na promieniowanie UV i powstającymi pod jego wpływem reaktywnymi formami tlenu.
Są odpowiedzialne za pigmentację skóry, włosów, tęczówki. Biorą udział w prawidłowym przebiegu procesów widzenia i słyszenia oraz ochronie mózgu przed procesami
neurodegeneracyjnymi. Są jednym z czynników wirulencji
mikroorganizmów patogennych dla człowieka. Są obecne
w niektórych produktach spożywczych, pozytywnie wpływając na ich działanie prozdrowotne. Znalazły również
zastosowanie w nowoczesnej medycynie i technologii.

BIBLIOGRAFIA W ORYGINALE
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » środa 05 lut 2020, 11:45

http://bdigital.dgse.uaa.mx:8080/xmlui/handle/11317/858

"Analiza związków fenolowych jadalnych grzybów huitlacoche (Ustilago maydis) i grzybów (Pleurotus ostreatus) oraz ocena niektórych z ich możliwych właściwości nutraceutycznych
Zaragoza Monroy, Aldo Raúl
URI: http://hdl.handle.net/11317/858
Dane: 2011-05
Abstract:
STRESZCZENIE Ze względu na swoje właściwości sensoryczne i odżywcze, grzyby są bardzo cenione jako element diety w wielu kulturach. Obecnie znanych jest około 2000 gatunków grzybów jadalnych; jednak bardzo niewiele jest uprawianych i sprzedawanych. Huitlacoche to nazwa, którą Aztekowie zastosowali do młodego i jadalnego owocnika Ustilago maydis, który jest czynnikiem sprawczym zwykłego smuta kukurydzianego. Z drugiej strony, inny ważny grzyb konsumpcyjny w Meksyku, Pleurotus spp., Powszechnie znany jako boczniak, jest powszechnym dezintegratorem resztek drewna i roślin. Pleurotus ostreatus to trzeci najważniejszy jadalny grzyb uprawiany na całym świecie. Grzyby były używane od wieków tak samo jak żywność i lekarstwa, głównie w krajach azjatyckich. Grzyby zawierają różnorodne metabolity wtórne, w tym kilka związków fenolowych, które okazały się działać jako doskonałe przeciwutleniacze. Uważamy, że jadalne grzyby Huitlacoche i Pleurotus ostreatus zawierają rozpuszczalne i nierozpuszczalne związki fenolowe (melaninę) jako ważne składniki, które nadają mu wartość jako żywności nutraceutycznej; Dlatego celem tej pracy było uzyskanie ekstraktów rozpuszczalnych związków fenolowych z obu grzybów, a także nierozpuszczalnych związków fenolowych (melaniny) z Huitlacoche, ich kwantyfikacja i ocena niektórych z ich możliwych właściwości odżywczych. Stosując metody Folin-Ciocalteu, TEAC-DPPH, ORAC i indukcję ruchliwości jelit w izolowanym jelicie szczura, określono całkowite fenole, pojemność przeciwutleniacza i zdolność do indukcji ruchliwości jelit w wyżej wymienionych ekstraktach. Ekstrakt rozpuszczalnych związków fenolowych Huitlacoche i Pleurotus ostreatus o wyższej zawartości fenolu był zimnym roztworem wodnym, odpowiednio z 6,8 i 7,9 mg EAG / g suchej zasady. Jeśli chodzi o melaninę ekstrahowaną z huitlacoche, co najmniej 74% to związki fenolowe, podczas gdy ilość związków fenolowych z melaniny w próbce wynosiła 9,1 i 9,7 mg EAG / g suchej zasady, do ekstrakcji Odpowiednio 1 i 2. Pod względem zdolności przeciwutleniającej przez TEAC-DPPH ekstraktów rozpuszczalnych związków fenolowych zimny wodny ekstrakt huitlacoche i Pleurotus ostreatus wykazywał najwyższe poziomy odpowiednio z 7,1 i 2,1 μmol ET / g suchej zasady. W przypadku melaniny ekstrahowanej z huitlacoche pojemność antyoksydacyjna (TEAC-DPPH) z melaniny w próbce wynosiła 7,3 i 8,8 μmol ET / g suchej zasady, odpowiednio dla ekstrakcji 1 i 2. Za pomocą TEAC-DPPH możliwe było również określenie ilościowe wszystkich związków fenolowych i zdolności przeciwutleniającej w pozostałościach z ekstrakcji melaniny, znajdując bardzo wysokie poziomy w niektórych z nich, co sugeruje duże straty podczas procesu ekstrakcji. W odniesieniu do zdolności przeciwutleniającej przez ORAC ekstraktów rozpuszczalnych związków fenolowych najwyższe poziomy w huitlacoche wykazano w etanolu z ekstraktem 136,1 μmol ET / g suchej zasady, aw Pleurotus ostreatus w zimnym wyciągu wodnym z 109,4 μmol ET / g sucha baza. Wartości zdolności antyoksydacyjnej przez ORAC w melaninie ekstrahowanej z huitlacoche były bardzo zmienne, jednak ustalono, że melanina ma zdolność antyoksydacyjną tą metodą. Z drugiej strony ustalono, że nasycone ekstrakty (50 mg / ml) rozpuszczalnych związków fenolowych z Huitlacoche i Pleurotus ostreatus mają wpływ na ruchliwość izolowanego jelita szczura, szczególnie na średnie napięcie skurczu; największe efekty w huitlacoche wykazały gorące ekstrakty etanolowe i wodne, podczas gdy w Pleurotus ostreatus największe efekty wykazały gorące i zimne ekstrakty wodne. Ciepły wodny ekstrakt Pleurotus ostreatus wykazywał statystycznie takie same efekty jak neuroprzekaźnik acetylocholina (1 x 10-6 M). Melanina ekstrahowana z huitlacoche nie wykazywała żadnego wpływu na ruchliwość izolowanego jelita szczura, gdy jest stosowana jako zawiesina. Obecność związków fenolowych we wszystkich ekstraktach, aktywność przeciwutleniająca i wpływ na ruchliwość jelita szczura sugerują, że huitlacoche i Pleurotus ostreatus mają ważne właściwości nutraceutyczne."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » środa 05 lut 2020, 12:06

Kwercytyna stymuluje melanogenezę we włosach

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24318284

"Tokai J Exp Clin Med. 20 grudnia 2013 r .; 38 (4): 129–34.
Kwercetyna stymuluje melanogenezę w melanocytach mieszków włosowych myszy.
Takekoshi S1, Matsuzaki K, Kitatani K.
Informacje o autorze
Abstrakt
Kwercetyna (3, 3 ', 4', 5, 7-pentahydroksyloflawon) jest jednym z reprezentatywnych flawonoidów i jest obecna w wielu warzywach i owocach. Badaliśmy wpływ kwercetyny na produkcję melaniny w tkankach mieszków włosowych z okolicy policzkowej myszy C3H / HeN Jel. Te tkanki pęcherzykowe syntetyzowały większe ilości melaniny niż tkanki kontrolne, przy czym ilość ta zależała od stężenia dodanej kwercetyny. Dodatkowo ekspresja białka tyrozynazy została znacznie zwiększona proporcjonalnie do wzrostu stężenia dodanej kwercetyny. Niemniej jednak ekspresja mRNA tyrozynazy nie uległa zmianie. Ponadto białko 2 związane z tyrozynazą (TRP-2), które jest enzymem melanogennym, wzrosło w zależności od stężenia dodanej kwercetyny, ale jego ekspresja mRNA nie uległa zmianie. Wyniki te pokazują, że kwercetyna stymuluje syntezę białka tyrozynazy, a także białka TRP-2, zwiększając w ten sposób produktywność melaniny w tkankach mieszków włosowych z regionu policzkowego myszy C3H / HeN Jel."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » środa 05 lut 2020, 12:36

Popularna szara pleśń jezt źródłem melanin. Do produkcji tokaja używa się niemelaninowenej formy, która w niedopatrzeniu przechodzi w szarą -melaninowaną. Czy biała pleśń Botrytis jest prekursorem , a Tokaj źródłem substratu do produkcji melanin?

https://pl.wikipedia.org/wiki/Tokaj_(wino)

https://winicjatywa.pl/szlachetna-plesn ... iec-szary/#
"Czasami jednak, przy sprzyjających warunkach klimatycznych i pogodowych, po ataku botrytis, zamiast szarej, rozwija się na skórkach winogron pleśń biała, zwana szlachetną."

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12842141

"Fitochemia. 2003 lipiec; 63 (6): 687-91.
Melanina w macierzy zewnątrzkomórkowej kiełków Botrytis cinerea.
Doss RP1, Deisenhofer J, Krug von Nidda HA, Soeldner AH, McGuire RP.
Informacje o autorze
Abstrakt
Wcześniejsze prace nad składem macierzy zewnątrzkomórkowej kiełków rośliny patogennego grzyba Botrytis cinerea wykazały obecność węglowodanów, białek i prostych lipidów; co razem stanowiło 50–60% suchej masy. Tutaj pokazujemy, że większość pozostałej masy macierzy pozakomórkowej składa się z chemicznie obojętnego ciemnego pigmentu z elektronowymi właściwościami paramagnetycznego rezonansu melaniny. Skanowe mikrografy elektronowe oczyszczonego pigmentu i transmisyjne mikrografy elektronowe cienkich skrawków wykonane przy użyciu pigmentu wskazują, że ma on włóknistą strukturę. Dochodzimy do wniosku, że melanina jest ważnym składnikiem macierzy pozakomórkowej kiełków B. cinerea. Jest to pierwszy raport dotyczący melaniny obecnej w macierzy zewnątrzkomórkowej grzyba chorobotwórczego dla roślin.
0 x



Awatar użytkownika
Thotal
Posty: 7359
Rejestracja: sobota 05 sty 2013, 16:28
x 27
x 249
Podziękował: 5973 razy
Otrzymał podziękowanie: 11582 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: Thotal » niedziela 23 lut 2020, 14:52

trochę o węglu...

https://opinie-konsumentow.pl/fuleren-c ... VZ6aIdfc_g




Pozdrawiam - THoTal :)
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » piątek 28 lut 2020, 21:39

0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » wtorek 31 mar 2020, 11:52

https://en.wikipedia.org/wiki/Melanocyte

Melanocyty to wytwarzające melaninę komórki nerwowe pochodzące z grzebienia [3] znajdujące się w dolnej warstwie (warstwa podstawna) naskórka skóry, środkowej warstwie oka (błony naczyniowej), [4] ucha wewnętrznego, [5] pochwy nabłonek, [6] opon mózgowych, [7] kości, [8] i serce. [9] Melanina jest ciemnym pigmentem odpowiedzialnym przede wszystkim za kolor skóry. Po zsyntetyzowaniu melanina jest zawarta w specjalnych organellach zwanych melanosomami, które można transportować do pobliskich keratynocytów w celu indukcji pigmentacji. Funkcjonalnie melanina służy jako ochrona przed promieniowaniem UV. Melanocyty odgrywają również rolę w układzie odpornościowym.


Zawartość
1 funkcja
1.1 Rola w układzie odpornościowym
1.2 Stymulacja
1.3 Komórki macierzyste
2 Znaczenie kliniczne
3 Zobacz także
4 referencje
5 Dalsza lektura
6 Linki zewnętrzne
Funkcja [edycja]

Ilustracja melanocytów

Mikrografia melanocytów w naskórku
W procesie zwanym melanogenezą melanocyty wytwarzają melaninę, która jest pigmentem znajdującym się w skórze, oczach, włosach, jamie nosowej i uchu wewnętrznym. Ta melanogeneza prowadzi do długotrwałej pigmentacji, w przeciwieństwie do pigmentacji, która powstaje w wyniku utleniania już istniejącej melaniny.

Istnieją zarówno podstawowe, jak i aktywowane poziomy melanogenezy; ogólnie rzecz biorąc, osoby o jasnej karnacji mają niski podstawowy poziom melanogenezy. Ekspozycja na promieniowanie UV-B powoduje zwiększoną melanogenezę. Melanogeneza ma na celu ochronę podskórnej warstwy pod skórą przed uszkodzeniem przez promieniowanie UV-B. Kolor melaniny jest czarny, dzięki czemu pochłania ona większość światła UV-B i blokuje jej przechodzenie przez naskórek. [10]

Ponieważ spektrum działania oparzeń słonecznych i melanogenezy są praktycznie identyczne, zakłada się, że są indukowane przez ten sam mechanizm [11]. Zgodność spektrum działania z widmem absorpcji DNA wskazuje na tworzenie dimerów cyklobutanopirymidynowych (CPD) - bezpośrednie uszkodzenie DNA.

Zazwyczaj stwierdza się od 1000 do 2000 melanocytów na milimetr kwadratowy skóry lub około 5% do 10% komórek w podstawowej warstwie naskórka. Chociaż ich rozmiar może się różnić, melanocyty mają zazwyczaj długość 7 μm.

Różnica w kolorze skóry między lekko i ciemno zabarwionymi osobnikami nie wynika z liczby (ilości) melanocytów w ich skórze, ale z poziomu aktywności melanocytów (ilość i względne ilości eumelaniny i feomelaniny). Proces ten jest pod kontrolą hormonalną, w tym peptydami MSH i ACTH, które są wytwarzane z prekursorowej proopiomelanokortyny.

Osoby z albinizmem oczno-skórnym zazwyczaj mają bardzo niski poziom produkcji melaniny. Albinizm jest często, ale nie zawsze, związany z genem TYR kodującym enzym tyrozynazy. Tyrozynaza jest wymagana do melanocytów do produkcji melaniny z aminokwasu tyrozyny. [12] Albinizm może być również spowodowany przez wiele innych genów, takich jak OCA2, [13] SLC45A2, [14] TYRP1, [15] i HPS1 [16]. W sumie rozpoznano już 17 rodzajów bielactwa oczno-skórnego [17]. Każdy gen jest powiązany z innym białkiem, które odgrywa rolę w produkcji pigmentu.

Osoby z zespołem Chédiaka – Higashiego gromadzą się granulki melaniny z powodu nieprawidłowej funkcji mikrotubul.

Rola w układzie odpornościowym [edycja]
Oprócz ich roli jako zmiataczy rodników UV melanocyty są również częścią układu odpornościowego i są uważane za komórki odpornościowe [18]. Chociaż pełna rola melanocytów w odpowiedzi immunologicznej nie jest w pełni zrozumiała, melanocyty mają wiele cech wspólnych z komórkami dendrytycznymi: rozgałęziona morfologia; zdolności fagocytarne; prezentacja antygenów komórkom T; oraz produkcja i uwalnianie cytokin. [18] [19] [20] Chociaż melanocyty mają postać dendrytyczną i mają wiele cech wspólnych z komórkami dendrytycznymi, pochodzą one z dwóch różnych linii komórkowych. Komórki dendrytyczne, takie jak komórki Langerhansa, pochodzą z krwiotwórczych komórek macierzystych w szpiku kostnym. Z drugiej strony melanocyty pochodzą z nerwowych komórek grzebienia. Jako takie, chociaż morfologicznie i funkcjonalnie podobne, melanocyty i komórki dendrytyczne nie są takie same.

Melanocyty są zdolne do wyrażania MHC klasy II [19], rodzaju MHC wyrażanego tylko przez niektóre komórki prezentujące antygen układu odpornościowego, gdy są stymulowane przez interakcje z antygenem lub cytokinami. Wszystkie komórki w danym kręgowcu wyrażają MHC, ale większość komórek wyraża tylko MHC klasy I. Druga klasa MHC, klasa II, występuje tylko na „profesjonalnych” komórkach prezentujących antygen, takich jak komórki dendrytyczne, makrofagi, komórki B i melanocyty. Co ważne, melanocyty stymulowane przez cytokiny eksprymują białka powierzchniowe, takie jak CD40 i ICAM1, oprócz MHC klasy II, umożliwiając jednoczesną stymulację komórek T. [18]

Oprócz prezentacji antygenu, jedną z ról melanocytów w odpowiedzi immunologicznej jest wytwarzanie cytokin [21]. Melanocyty wyrażają wiele prozapalnych cytokin, w tym IL-1, IL-3, IL-6, IL-8, TNF-α i TGF-β. [18] [19] Podobnie jak inne komórki odpornościowe, melanocyty wydzielają te cytokiny w odpowiedzi na aktywację
receptorów rozpoznawania wzorców (PRR), takich jak Toll Like Receptor 4 (TLR4), które rozpoznają MAMP. MAMP, znane również jako PAMP, są związanymi z drobnoustrojami wzorcami molekularnymi, małymi elementami molekularnymi, takimi jak białka, węglowodany i lipidy obecne na danym patogenie lub w nim. Ponadto wytwarzanie cytokin przez melanocyty może być wyzwalane przez cytokiny wydzielane przez inne pobliskie komórki odpornościowe [18].

Melanocyty są idealnie umieszczone w naskórku, aby być wartownikami przeciwko szkodliwym patogenom. Melanocyty znajdują się w warstwie podstawnej [21], najniższej warstwie naskórka, ale wykorzystują swoje dendryty do interakcji z komórkami w innych warstwach [22] i do wychwytywania patogenów wchodzących w naskórek [19]. Melanocyty prawdopodobnie współpracują zarówno z keratynocytami, jak i komórkami Langerhansa [18] [19], z których oba są również aktywnie fagocytarne [21], przyczyniając się do odpowiedzi immunologicznej.

Stymulacja [edycja]
Główny artykuł: Melanokortyna
Liczne bodźce są w stanie zmienić melanogenezę lub produkcję melaniny przez hodowane melanocyty, chociaż metoda, przy pomocy której działa, nie jest w pełni poznana. W badaniach laboratoryjnych wykazano, że niektóre melanokortyny mają wpływ na apetyt i aktywność seksualną u myszy [23]. Eikozanoidy, retinoidy, estrogeny, hormon stymulujący melanocyty, endoteliny, psoraleny, hydantoina, forskolina, toksyna cholery, izobutylometyloksantyna, analogi diacylogliceroli i napromieniowanie UV wszystkie wywołują melanogenezę, a tym samym pigmentację. [24] Zwiększone wytwarzanie melaniny obserwuje się w stanach, w których hormon adrenokortykotropowy (ACTH) jest podwyższony, takich jak choroba Addisona i Cushinga. Jest to głównie konsekwencja wydzielania alfa-MSH wraz z hormonem związanym z tendencjami rozrodczymi u naczelnych. Alpha-MSH jest produktem cięcia ACTH, który ma równe powinowactwo do receptora MC1 na melanocytach jak ACTH. [25]

Melanosomy to pęcherzyki, które pakują substancję chemiczną w błonie plazmatycznej. Melanosomy są zorganizowane jako czapka chroniąca jądro keratynocytu. Gdy promienie ultrafioletowe przenikają przez skórę i uszkadzają DNA, fragmenty dinukleotydu tymidynowego (pTpT) z uszkodzonego DNA wywołują melanogenezę [26] i powodują wytwarzanie melanosomów przez melanosomy, które są następnie przenoszone przez dendryty do górnej warstwy keratynocytów.

Komórki macierzyste [edycja]
Prekursorem melanocytów jest melanoblast. U dorosłych komórki macierzyste znajdują się w obszarze wypukłości zewnętrznej osłony korzenia mieszków włosowych. Gdy włosy zostaną utracone, a mieszek włosowy zregeneruje się, komórki macierzyste są aktywowane. Te komórki macierzyste rozwijają się zarówno w prekursory keratynocytów, jak i melanoblasty - i te melanoblasty zaopatrują zarówno włosy, jak i skórę (przenosząc się do podstawowej warstwy naskórka). Istnieją również dodatkowe dowody, że komórki macierzyste melanocytów są obecne w nerwach skórnych, a sygnały nerwowe powodują różnicowanie się tych komórek w melanocyty dla skóry [27]."
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » czwartek 16 kwie 2020, 21:33

Kropidlak czarny , zawarty w terra preta produkuje melaniny. Czy melaniny są tym czarnym złotem?

https://www.bioking.com.pl/blog/terra-p ... mazonii-n1

"Terra preta – czarna ziemia Indian Amazonii.

Published : 2015-10-26 09:11:07
Categories : Dla ciekawych
*
Region dorzecza Amazonki zazwyczaj kojarzy się z wiecznie zielonymi lasami, różnorodnością biologiczną i krainą nietkniętą ludzką ręką. To jednak tylko jedno z obliczy tej zielonej krainy o powierzchni wielkości Australii. Jeszcze kilkaset lat temu dorzecze Amazonki tętniło życiem, a płynąc jej nurtem można było zobaczyć osiedla ludzkie dorównujące liczebnością dzisiejszym miastom i ciągnące się setkami kilometrów. Przynajmniej tak twierdził hiszpański konkwistador Francisco de Orellana, który jak pierwszy w 1542 roku przepłynął Amazonkę.
*
Dowiedziono już, że Indianie Ameryki Południowej tworzyli ogromne ośrodki miejskie z doskonale rozwiniętym systemem społecznym: populacja wyspy Marajo znajdującej się u ujścia Amazonki w czasach prekolumbijskich liczyła sobie około 100 000 mieszkańców. Jak to możliwe, aby na niezbyt żyznych glebach lasu deszczowego wyprodukować żywność dla tak dużej grupy osób?
Stało się to możliwe dzięki niezwykle żyznej ziemi – terra preta i terra mulata.

CO TO JEST TERRA PRETA ?
*
Terra preta ( inaczej „czarna ziemia”, „czarny ląd”, „amazońska czarna ziemia”, „indiańska czarna ziemia”) to rodzaj bardzo ciemnej, żyznej, antropogenicznej gleby występującej w dorzeczu Amazonki. Była „wytwarzana” przez Indian zamieszkujących dorzecze rzeki w okresie pre-kolumbijskim w latach 450 p.n.e. – 950 n.e. Dziś terra preta występuje zarówno w dużych płatach ( największy z nich ma około 360 ha powierzchni) jak i w formie niewielkich wysepek ( około 1 ha) pomiędzy ubogimi glebami lasu tropikalnego. Formą przejściową pomiędzy terra preta, a glebą lasu tropikalnego, jest terra mulata – gleba o brązowym kolorze i mniejszej żyzności od terra preta.
*
Jedną z najciekawszych cech gleby jest jej zdolność do odbudowywania są. Choć proces wytwarzania zakończył się około 1000 lat temu, co roku wysokość żyznej warstwy wzrasta o około 1 cm. To nadal pozostaje jedną z największych zagadek, których nie potrafi rozwiązać nawet dzisiejsza nauka – zdolność do samoodradzania. Pod względem geologicznym jest rodzajem gleby tropikalnej o niezwykle wysokiej zawartości węgla ( ponad 13-14% całej masy) w górnej warstwie. Jednocześnie zawartość węgla może się dość mocno wahać – zauważono zależność pomiędzy żyznością gleby, a odległością od dawnego gospodarstwa domowego – żyzność maleje wraz ze wzrostem odległości. Nie określono jednoznacznie, czy terra preta była tworzona celowo, czy raczej był to przypadkowy efekt specyficznego gospodarowania odpadami. Większość naukowców jednak skłania się ku teorii, że jej występowanie jest po prostu pozostałością po dawnym osadnictwie i specyficznym sposobie „przetwarzania” odpadków.
*

*
*
TERRA PRETA W KULTURZE PREKOLUMBIJSKIEJ
*
Żródło pochodzenia „czarnej ziemi” nie jest do końca poznane. Jedna z teorii mówi o powstaniu jej bazy z osadów wulkanicznych wydobywających się z wulkanów ulokowanych w Andach. Inna zakłada, że początki „czarnej ziemi” to pozostałości osadów z jezior trzeciorzędowych. Wysoka zawartośc węgla, a także pozostałości ceramiki glinianej, pozwolają przypuszczać, że gleba powstała na bazie odpadków z gospodarstw domowych. Teoria o celowym wytwarzaniu jest odrzucana przez wielu naukowców, a jako główny argument wskazuje się badania gleb uprawnych z czasów pre-kolumbijskich (terra mulata), które są mniej żyzne, niż gleby występujące tuż przy gospodarstwach domowych. Jednocześnie terra mulata jest bardziej żyzna, niż gleby lasu tropikalnego, co wskazywałoby na to, że Indianie w jakiś sposób ją „użyźniali”.
*
Kiedy Orellana przybył w dorzecze Amazonki, zastał najprawdopodobniej wysoko rozwiniętą cywilizację uporządkowaną z rozbudowaną heriarchię społeczną. Jest mało prawdopodobne, aby tak duża populacja prowadziła nomadyczny tryb życia, który opisywany jest w późniejszych okresach czasu. Najprawdopodobniej Indianie zrezygnowali z osiadłego tryby życia już w XV i XVI wieku, uciekając przed kolonizatorami. Wiek XVII przyniósł ostateczny upadek starożytnej kultury, zdziesiątkowanej nie tylko przez najeźdzców, ale także przez choroby przez nich przywiezione ze Starego Kontynentu.
*
FORMOWANIE SIĘ TERRA PRETA:
*
Naukowcom udało się ustalić, że w procesie tworzenia się terra preta niezwykle ważne są trzy czynniki:
*
1. Obecność węgla drzewnego:
*
Występowanie dużej ilości związków węgla w „czarnej ziemi” jest jednym z jej najbardziej charakterystycznych cech. Węgiel, zarówno drzewny, jak i biowęgiel, działa w glebie w sposób specyficzny. Po dodaniu go do ziemi następuje coś w rodzaju ładowania – węgiel pochłania składniki odżywcze, przekształcane są one w bardziej stabilną formę, a następnie bardzo powoli uwalniane do gleby. Naukowcy przypuszczają, że to właśnie ten proces jest odpowiedzialny za tak długotrwałe utrzymanie żyzności terra preta. Dodanie węgla drzewnego do kompostu może się wydawać dobrym pomysłem. Trzeba jednak pamiętać o specyficznym jego zachowaniu. Dlatego dobrze jest węgiel namoczyć na około 2 tygodnie na przykład w płynnym nawozie z pokrzyw i dopiero wtedy dodać do kompostu. W miarę jak węgiel drzewny się powoli utlenia, w glebie pojawiają się kwasy karboksylowe, które z kolei wpływają na zwiększenie zdolności przetrzymywania w glebie kationów różnych pierwiastków (takie, jak na przykład te występujące w wodzie mineralnej). Im większa zdolność do przetrzymywania kationów, tym więcej substancji odżywczych dla roślin i mikroorganizmów pozostaje w glebie.
*
Chemiczna struktura węgla drzewnego występującego w terra preta jest niezwykle ciekawa – utlenia się on powoli, a w jego wnętrzu znajduje się rodzaj biologicznego oleju, który stymuluje rozwój mikroorganizmów. Węgiel drzewny użyty jako nawóz w glebie tropikalnej miał więc niebagatelny wpływ na jej jakość – już samo występowanie ciągłych deszczów prowadziło do wymywania składników odżywczych. Indiański sposób okazał się więc niezwykle skutecznym środkiem na uzyskanie żyznej gleby w trudnych warunkach. Dziś naukowcy są zgodni, że to właśnie taka specyficzna budowa terra preta, a więc ogromne ilości węgla w niej zawarte, są najprawdopoodbniej najważniejszym elementem wpływającym na utrzymanie jej ciągłej żyzności.

*
2. Biowęgiel
*
Węgiel znajdujący się w terra preta to także ten, który powstała z resztek ogranicznych czyli tzw. biowęgiel. Biowęgiel powstaje w procesie zwęglania resztek organicznych (drewna, liści itp.) w znacznie wyższych temperaturach niż w przypadku węgla drzewnego. Podobnie jednak bez obecności tlenu lub przy jego bardzo niskim poziomie. Przy takim procesie powstaje biowęgiel o dużej porowatości, co jest najprawdopodobniej przyczyną jego dobroczynnego wpływu na glebę. Porowata struktura jest idealnym schronieniem dla grzybów, które wraz z cząsteczkami węgla przemieszczają się w głąb gleby. Rozprzestrzeniając się, wytwarzają kolejne związki węgla, a jednocześnie glomalinę, która jest odpowiedzialna za odpowiednią, grudkowatą strukturę. Bardzo prawdopodobne, że Indianie, chcą użyźnić niezbyt dobrą jakościowo ziemię, wykorzystywali także biowęgiel. Otrzymywali go poprzez podpalenie biomasy i przykrycie jej warstwą ziemi, aby się nie paliła, a jedynie tliła ( możliwe, że do zapłonów dochodziło także samoczynnie). W środowisku o niskiej zawartości tlenu dochodziło do zwęglenia, którego produktem był już tylko biowęgiel i nieorganiczny popiół. Przekształcanie się biomasy w biowęgiel powoduje powstawanie różnych jego rodzajów: od delikatnie „zwęglonej” materii, aż po cząsteczki sadzy zawierające grafit.
*
W terra preta spotkać można wszystkie rodzaje węgla. Nawożenie gleby biowęglem wpływa równie korzystnie, co nawożenie węglem drzewnym, jednak w tym przypadku zaobserwowano szczególnie pozytywny wpływ na grzyby mikoryzowe. Testy wykazały także, że pozytywnie wpływa on na rozwój całej mikroflory glebowej. Choć proces ten nie został do końca wyjaśniony i cały czas szuka się przyczyny niezwykłej zdolności terra preta do samoodradzania, naukowcy przypuszczają, że to właśnie biowęgiel ma w tym procesie ważną rolę do odegrania.
*
Biowęgiel jako remedium na emisję dwutlenku węgla do atmosfery
Wszystkie żywe organizmy po śmierci ulegają procesowi rozkładu, a takiemu towarzyszy emisja dwutlenku węgla do atmosfery. Zwęglanie resztek organicznych sprawia, że zostaje on zamknięty we wnętrzu biowęgla w bardzo stabilnej formie i nie ulatnia się do atmosfery. Stabilna forma sprawia, że uwalnianie dwutlenku zachodzi znacznie wolniej. Wytwarzanie biowęgla i zakopywanie go w glebie może pomóc uwięzić CO2 we wnętrzu Ziemi i znacznie obniżyć jego emisję.
*
3. Materia organiczna i składniki odżywcze
*
Obecność ściółki czyli materii organicznej na powierzchni gleby tropikalnej jest paradoksem, ponieważ ma ona idealne warunki do szybkiego rozłożenia się na proste związki chemiczne w procesie mineralizacji. Tymczasem materia organiczna stanowi spory procent w terra preta. Najprawdopodobniej przyczyną jest duża zawartość węgla – w glebach otaczających terra preta materii organicznej jest 3 razy mniej. Proces mineralizacji zostaje więc zastąpiony znacznie bardziej skomplikowanym procesem humifikacji. Porowata struktura węgla sprawia, że w jego wnętrzu gromadzą się nie tylko mikroorganizmy, ale także spora ilość składników odżywczych. Terra preta zawiera ich znacznie więcej i znacznie lepiej je w sobie utrzymuje, niż otaczające ją typowe gleby tropikalne. Pierwotnym źródłem składników odżywczych w terra preta – co wykazały badania – były: ludzkie i zwierzęce odchody, resztki organiczne powstające w gospodarstwach domowych (np. kości), popiół pochodzący z procesu zwęglania, resztki roślin lądowych i morskich (np. algi).
*
4. Mikroorganizmy i zwierzęta
*
Odgrywały równie ważną rolę w procesie tworzenia terra preta, co węgiel. Szczególną uwagę naukowcy kierują ku dwóm organizmom:
kropidlakowi czarnemu – to niezwykle pospolity gatunek grzyba, który pojawia się często na żywności w formie „czarnej pleśni”;
Pontoscolex corethrurus – to robak ziemny, podobny do naszej rodzimej dżdżownicy, który odgrywa znaczącą rolę w mieszaniu węgla z materią organiczną w terra preta. Niektóre gatunki tej rodziny robaków mogą osiągać długość do 2 m. To niezbyt wymagające organizmy, bo dobrze czują się nawet w glebach pozbawionych ściółki, a niektóre z nich zasiedlają także piaszczyste plaże.
*
SYNTETYCZNA TERRA PRETA
*
To nowy termin, który pojawił się wraz z ambitnym planem nie tylko odtworzenia „czarnej ziemi Indian” we współczesności, ale także stworzenia takiej gleby, która miałaby podobne zdolności samoodtwarzania. O ile udało się dokładnie zbadać skład i właściwości terra preta, o tyle sam proces „nieśmiertelności” gleby nie nienawożonej od ponad 1000 lat nadal pozostaje tajemnicą. Odkrycie tej tajemnicy może pomóc w użyźnieniu sporych obszarów rolniczych gleb Amazonii, które są dużo mniej urodzajne od pól tworzonych na starożytnej terra preta.
*
„Czarna ziemia Indian” może mieć także niebagatelny wpływ na redukcję emisji gazów cieplarnianych ze względu na rolę, jaką w jej tworzeniu odgrywa biowęgiel. Wysiłki w stworzeniu syntetycznej terra preta trwają nadal, jednak zagadka tej najżyźniejszej gleby świata nie została jeszcze rozwiązana."
*
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 31 maja 2020, 19:36

viewtopic.php?f=16&t=1652&p=97375&hilit ... iny#p96531
https://www.thyroid.yoga/blog/2017/4/17 ... d-symptoms
"Chaga jest również wyjątkowo bogata w substancje odżywcze, substancje odżywcze i przeciwutleniacze pochłaniające wolne rodniki, zwłaszcza melaninę. Chaga ustępuje tylko kakao (orzechowi czekoladowemu) w zawartości przeciwutleniaczy. Chaga jest najpotężniejszym znanym ziołem zwalczającym raka i zwalcza wszelkiego rodzaju uszkodzenia radiacyjne zdrowej tkanki."

Inne sposoby na melaninę -opalanie, czarnuszka, czarne trufle. Melanina powstaje z tyrozyny, glifosat hamuje produkcję tyrozyny, stres oksydacyjny nitrozuje tyrozynę , nitrotyrozyna jest ważnym markerem stresu nitrozacyjnego .

https://www.alablaboratoria.pl/998-diagnostyka-autyzmu

Nitrotyrozyna zwiń opis
W stresie azotowym dochodzi do tworzenia się peroksynitrytu (ONOOˉ) – wskutek nadmiaru NO lub niedostatecznej aktywności manganozależnego enzymu dysmutazy nadtlenku. Pozostający w nadmiarze ONOOˉ ma duże powinowactwo do aminokwasów szczególnie do tyrozyny i tryptofanu. W połączeniu z tyrozyną tworzona jest nitrotyrozyna, która jest związkiem bardzo stabilnym i nieulegającym dalszemu metabolizmowi. Jest to zatem dobry wskaźnik stresu azotowego.

Melanina potrafi zamienić UV i promieniowanie jonizujące w ATP.

Substantia nigra jest najbogatszą w melaninę częścią OUN o wysokiej produkcji wolnych rodników. Hormon melanotropowy-MSH jest produkowany przez środkową część przysadki. Uzyskanie opalenizny pozwala uzyskać więcej energii ze słońca , także z UV. Bogate w melaninę może być oko.


Optical Absorption of Melanin
https://omlc.org/spectra/melanin/

Najwybitniejszym badaczem melanin jest
Rodolfo Alessandro Nicolaus

http://www.tightrope.it/nicolaus/index.htm

http://www.organicsemiconductors.com/
Melaniny są związkami przemilczanymi w najwyższym stopniu przez współczesną medycynę.

Eksperymentując z czarnuszką osiągnąłem najlepsze efekty w ekstrakcji melaniny przez alkalizację węglanem potasu. Niestety smak tego eliksiru był dość zniechęcający, możliwe, że to działanie mydła ( tłuszcz +alkalia). Jednak roztwór był czarny , jak węgiel.

Czarnuszka ma znakomite działanie na aktywację T3 - czy jest to związane z melaniną?
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 31 maja 2020, 19:39

viewtopic.php?f=16&t=1652&p=97375&hilit ... iny#p97368

Magazine issue: Vol. 194, No. 10, November 24, 2018, p. 5
https://www.sciencenews.org/article/get ... -every-day

Opalanie - jeśli musisz to zrobić - powinno być ograniczone do każdego innego dnia, sugeruje nowe badanie. Będziesz ciemniejszy i zapobiegniesz uszkodzeniom skóry.

To dlatego, że skóra wytwarza ochronny pigment melaniny tylko co 48 godzin, naukowcy donoszą 25 października w Molecular Cell. Codzienne opalanie może zakłócić produkcję pigmentu i pozostawia skórę podatną na uszkodzenia spowodowane promieniowaniem ultrafioletowym.

Białko o nazwie MITF koordynuje przyciemnianie skóry przy produkcji melaniny z innymi mechanizmami ochrony skóry w odpowiedzi na światło UV, odkrył genetyk molekularny Carmit Levy z Tel Aviv University i jej współpracownicy. Zespół emitował światło UV-B na myszach co 24, 48 lub 72 godziny przez 60 dni. Myszy wystawione na promieniowanie UV-B w ciągu 48 godzin wywoływały ciemniejszą skórę i miały mniej uszkodzeń DNA niż myszy w innych grupach. Komórki skóry myszy i ludzi hodowane w naczyniach laboratoryjnych, które co drugi dzień poddawano działaniu światła UV, wytwarzały więcej melaniny niż komórki napromieniane codziennie.

Inne eksperymenty z komórkami skóry w naczyniach sugerują, że w ciągu kilku minut od ekspozycji na promieniowanie UV MITF włącza geny zaangażowane w przeżycie komórek skóry. Te geny powodują, że białka angażują się w stan zapalny, naprawę DNA i rekrutację komórek odpornościowych do skóry. Dopiero później MITF da początek produkcji melaniny. Uderzanie komórek codziennym promieniowaniem UV przerywa wytwarzanie melaniny, pozostawiając skórę bez osłony ochronnej - stwierdzili naukowcy.


inne produkty zawierające melaniny
czarny sezam,
http://en.cnki.com.cn/Article_en/CJFDTo ... 006128.htm

http://moondustcosmetics.com/2017/01/25 ... t-melanin/
zapewne czarne oliwki, ryż, len , gorczyca
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 31 maja 2020, 19:40

viewtopic.php?f=16&t=1652&p=97375&hilit ... iny#p97370
https://www.easyparapharmacie.co.uk/bio ... rimes.html

BIOCYTE
Terracotta sun Cocktail

Na bazie melaniny, tyrozyny i miedzi
Garbowanie i ochrona komórkowa dzięki miedzi
Suplement diety
30 tabletek

Biocyte Terracotta Solar Cocktail ® to pierwsze ogniwo słoneczne z czystą melaniną. Działa jako aktywator opalania i naturalna osłona skóry dzięki miedzi.

Nasza skóra jest naturalnie wykonana z melaniny. Wytwarzane przez melanocyty pod wpływem promieniowania UV, melanina umożliwia koloryzację skóry, jest to zjawisko opalania. Działa również jako prawdziwa naturalna tarcza przeciwko uszkodzeniom słonecznym.

Biocyte Terracotta cocktail Solaire ® to pierwszy suplement diety do czystej melaniny z czarnych oliwek. Zawiera również tyrozynę (aminokwas) i miedź, która przyczynia się do prawidłowej pigmentacji skóry i chroni komórki przed stresem oksydacyjnym. Dzięki Terracotta Solar Cocktail ® Twoja skóra jest przygotowana na słońce, jest chroniona, a opalenizna jest sublimowana.

Ruchomości
- Przygotowana skóra

- Sublimowane opalanie - Chroniona skóra

Laboratoire Biocyte
1555, avenue de la plaine - 06250 Mougins
FRANCJA
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 31 maja 2020, 19:41

viewtopic.php?f=16&t=1652&p=97375&hilit ... iny#p97371
Ten kurczak produkuje 10 razy więcej melaniny niż inne i jest bardzo poszukiwany
https://gizmodo.com/this-goth-chicken-d ... 1791841530
Melanina karaluchów pozwala im przetrwać skrajne warunki promieniowania jonizującego zamieiając je w uzyteczną energię. Warto pamiętac w razie skażeń promieniotwórczych o melaninie.
Ponieważ nasze komórki też wytwarzają ultrafiolet melanina może działać jako pochłaniacz .
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 31 maja 2020, 19:43

viewtopic.php?f=16&t=1652&p=97375&hilit ... iny#p97375
Melanina c.d.

https://www.ageofautism.com/2010/06/aut ... art-1.html
transl

Autyzm i rudzielce
Kanarki w epidemii Część 1
By Teresa Conrick

Oto moja hipoteza. Zawiera zarówno anegdotyczne dowody, jak i opublikowane wyniki badań. Jeśli jest możliwe, że rude osoby są bardziej podatne na diagnozę autyzmu, a zatem bardziej rozpowszechnione na spektrum autyzmu, uważam, że poszukiwanie przyczyn tego może otworzyć drzwi na przyczynowość i możliwe terapie, nie tylko dla tej populacji, ale dla wielu innych.

Moje pierwsze przemyślenia na temat możliwego mechanizmu, który sprawia, że ​​rude są wyjątkowe, dotyczyły oczywiście koloru włosów, ale także skóry. Rude włosy są zazwyczaj bardzo jasnobrązowe, mają niebieskie oczy i mają skłonność do palenia w słońcu. Istnieje jednak "spektrum" rudych, którzy mają niektóre z tych czynników, ale różnią się INNYMI SPOSOBAMI. Niektóre mogą mieć brązowe oczy LUB zielone oczy, a niektóre mogą opalać się, ale większość ma wspólny wątek NISKA MELANINA. To stało się moją drogą badawczą - melaniną - i moja hipoteza jest taka, że ​​osoby z niedostateczną lub dysfunkcyjną melaniną były bardziej narażone na uleganie objawom medycznym i behawioralnym, które obecnie nazywane są "autyzmem". Moje wstępne spojrzenie na to doprowadziło mnie do wielu badań, które z pewnością wzmocniły moją hipotezę. Zauważ, że te badania mają tendencję do radzenia sobie z innymi, ale PODOBNYMI, diagnozami zwyrodnieniowymi. Oto choroba Parkinsona i choroba Alzheimera:

"Neuronalne pigmenty typu melaninowego zidentyfikowano w skorupie, korze mózgowej i móżdżku oraz w innych głównych regionach ludzkiego mózgu, które mają pewne podobieństwa strukturalne do melaniny występującej w skórze, a powstały składnik melaniczny pełni dodatkową rolę ochronną poprzez jego zdolność do chelatowania i gromadzenia metali, w tym metale toksyczne dla środowiska, takie jak rtęć i ołów ... stężenie neuromelaniny normalnie wzrasta liniowo wraz z wiekiem W chorobie Parkinsona stężenie neuromelaniny w tkankach zmniejsza się dramatycznie, ponieważ preferencyjnie tracone są pigmentowane DA neurony Zmniejszenie neurologicznej zawartości neuromelaniny w istocie czarnej odnotowano u pacjentów z chorobą Parkinsona, chorobą Alzheimera i zespołem Retta. "

"Nowe melaninowe pigmenty w ludzkim mózgu, które akumulują się w starzeniu i blokują toksyczne metale" TUTAJ

Wydawało się to interesujące i trafne, a także zawierało zaburzenie Retta, podzbiór autyzmu DSM. Wiele badań dotyczących Rett's dotyczyło domeny "tylko genów", więc tutaj było coś innego, jak "toksyczne metale" i "chelat", które wskazywały na czynniki środowiskowe, które należy również rozwiązać. Ten następny następnie dodał więcej wymiaru do tego pomysłu i ponownie uwzględnił chelatację (zdolność wiązania metalu) jako rolę melaniny:



"Eumelanina sepium jest związana z wieloma jonami metali, ale niewiele wiadomo na temat jej zdolności wiązania metalu i chemicznego charakteru miejsca (miejsc) wiązania. W tym miejscu przedstawiono naturalne stężenia jonów metali i zdolność do usuwania metali poprzez ekspozycję Granulki melaniny do EDTA są kwantyfikowane Wyniki pokazują, że stałe wiązania melaniny przy pH 5,8 dla Mg (II), Ca (II), Sr (II) i Cu (II) wynoszą odpowiednio 5, 4, 14 i 34 razy większe niż odpowiadające im stałe wiązania tych jonów z EDTA, co sugeruje istnienie kanałów w granulkach melaniny, które mogą służyć do transportu jonów metali. "
"Wymiana jonów i adsorbcja Fe (III) przez Sepię Melanin" TUTAJ
Tutaj jest więcej dowodów na tę teorię - że osoby, na przykład rude lub nie, które mają niską lub uszkodzoną melaninę, są narażone na wiele chorób i chorób, które często nazywane są "genetycznymi", a nie "wywoływanymi przez środowisko". Autyzm jest prawdopodobnie jednym z dodanych do tej listy. Oto inny istotny badacz, który dostrzega związek z melaniną i dwoma różnymi, ale prawdopodobnie powiązanymi warunkami: "Dr med. Xiang Gao z Harvard Medical School od dawna bada, w jaki sposób melanina, która powoduje pigmentację, odnosi się do choroby Parkinsona. że dwie choroby (czerniak i choroba Parkinsona) mają wspólne składniki genetyczne W poprzednim badaniu dr Gao stwierdził, że posiadanie jasnych włosów (znanego czynnika ryzyka dla czerniaka) stawia ludzi na dwa razy większe ryzyko dla Parkinsona. Najmniejsza zachorowalność na chorobę Parkinsona, podczas gdy rasy kaukaskie są najbardziej zagrożone. " "Czerniak i choroba Parkinsona - nowe dowody wywołują zaskakujące połączenie" TUTAJ

Wyjaśnia, że ​​w środkowej części mózgu znajduje się mała substancja o nazwie substantia nigra - zawiera ona większość dopaminy mózgu, a jej główna funkcja dotyczy ruchu ciała. Cechami charakterystycznymi choroby Parkinsona są utrata dopaminy i silnie zaburzone funkcje motoryczne. U osób, które nie cierpią na chorobę Parkinsona, substancja ciemna jest ciemna, ponieważ zawiera wysoki poziom melaniny, podczas gdy u osób z chorobą Parkinsona obszar ten zmienia kolor na szary lub biały. "......" Ludzie o jasnej skórze i czerwone włosy prawdopodobnie wytwarzają mniej melaniny - a teraz wiemy, że są bardziej zagrożone chorobą Parkinsona i czerniaka. "w ostatnim poście na temat Age of Autism, który sprawił, że zastanawiam się więcej na temat tego połączenia melaniny:" In The Best of Different, Shonda Schilling , żona Major League Baseball All Star, były Boston Red Sox, i mistrz świata w dzbanie mistrzów, Curt Schilling, opowiada historię syndromu Aspergera ich syna, jak to zmieniło ich życie i co inni rodzice mogą dowiedzieć się o tej coraz częstszej diagnozie. Shonda jest ocaloną z czerniaka, doświadczenie, które doprowadziło ją do stworzenia Shade Foundation of America. "Ich syn jest rudy.

Tutaj również stwierdzono, że stwardnienie zanikowe boczne (ALS), podobnie jak choroba Parkinsona, ma związek z melaniną / czerniakiem.

"Australijscy badacze ocenili odsetek zgonów u pacjentów z ALS lub PD w grupie 127 037 pacjentów, u których zdiagnozowano pierwotny inwazyjny czerniak w latach 1982-2001, i którzy przeżyli co najmniej 1 rok.

"Kontrowersje: czerniak i choroba neurodegeneracyjna" TUTAJ

W porównaniu z ogólną populacją australijską, pacjenci z czerniakiem mieli o 70% wyższe ryzyko śmierci, gdy występował ALS (SMR = 169,4 [95% CI, 127 do 221]) i prawie 3-krotnie wyższe ryzyko zgonu, gdy PD było obecne (SMR = 266,3; 95% CI, 222 do 237]). Badacze zwrócili uwagę, że spójność między tymi wynikami a wynikami w populacji USA wzmocniła dowody na związek między czerniakiem a zarówno ALS, jak i PD ".


To wtedy wydawało się być drogą do czegoś, w czym musiał być autystyczny. Zacząłem szukać innych diagnoz, które lubią autyzm, mają konsekwencje neurologiczno-środowiskowe i nakładają się na siebie. Jednym z nich jest Tourette, ponieważ często widzimy podobne objawy - tiki ruchowe i głosowe, które często są "idiopatyczne", bardzo podobne do autyzmu. Oto było inne połączenie ruda-melanina:

"Zespół Tourette'a występuje na całym świecie, a cechy kliniczne są podobne, niezależnie od kraju pochodzenia, z podejrzeniem o przyczyny genetyczne, ale jak dotąd nie udowodniono. Związek pomiędzy rude włosy a zespołem Tourette'a został postawiony w wyniku obserwacji, że czerwone włosy Występuje ponadprzedstawiony stan w tym stanie Wykazano związek przyczynowy między rudymi włosami a receptorem melanokortyny-1 i jest to jedyny gen, który pozwala wyjaśnić zmienność fizjologiczną

I to-

"Dlaczego jasna barwa włosów może zwiększyć ryzyko zachorowania na PD (choroba Parkinsona)? Chemikalia, które określają kolor włosów i skóry, to melanina.Jednym poważnym problemem PD jest nienormalna utrata komórek zawierających melaninę w regionie mózgu, który produkuje dopaminę. Neuromelanin pomaga w oczyszczaniu toksycznych związków chemicznych w mózgu, takich jak wolne rodniki, metale aktywne (np. żelazo), metale toksyczne (np. rtęć i ołów) oraz toksyczne związki organiczne (np. pestycydy).

Jeśli masz mniej neuromelaniny w mózgu, możesz mieć mniejszą ochronę. "Czy blondynki i rude mają więcej zabawy?" TUTAJ

Powtarzając to, co powiedział doktor Gao z Harvardu: "U osób, które nie cierpią na chorobę Parkinsona, substancja czarna jest ciemna, ponieważ zawiera wysoki poziom melaniny, podczas gdy u osób z chorobą Parkinsona obszar ten staje się szary lub biały".

Oto badanie z 1998 r. Dotyczące autopsji u osoby dorosłej z rozpoznaniem autyzmu:

"Przypadek 3, wiek 27 lat - mózg ważył 1450 g. Istota nigra była blada." --- pamiętajcie: "U osób, które nie cierpią na chorobę Parkinsona, substancja czarna jest ciemna, ponieważ zawiera wysoki poziom melaniny, podczas gdy u osób z chorobą Parkinsona obszar ten staje się szary lub biały". Badanie kliniczne autyzmu przeprowadzone przez A Baileya - 1998 TUTAJ

Pale oznacza nie ciemność, więc wydaje się to znaczące.

I jeszcze jedno połączenie melaniny, wskazujące drogę, w 1989 roku:

"Biogeniczne aminy, dopamina, serotonina i noradrenalina oraz ich odpowiednie metabolity ... zostały zmierzone w wybranych obszarach mózgu uzyskanych w badaniu pośmiertnym od 4 pacjentów w wieku 12-30 lat z typowymi cechami zespołu Retta. wyniki odpowiadają najbardziej spójnemu wynikowi neuropatologicznemu w zespole Retta, zmniejszonej zawartości melaniny w neuronach istoty czarnej. "

"Zespół Retta: biogenne aminy i metabolity w mózgu pośmiertnym" TUTAJ


To jest absolutnie oburzające, że minęło tyle lat i zapłacono miliony dolarów za badania genetyczne, nie wykazując żadnych śladów przyczyn, ale od ponad dwudziestu lat pojawiły się oznaki toksyn środowiskowych jako czynnika sprawczego w zaburzeniach ze spektrum autyzmu. rodzaj badań został odrzucony i niedofinansowany.

A więc choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, stwardnienie zanikowe boczne, czerniak, Tourette i autyzm mogą mieć wspólną nić - niewystarczającą lub dysfunkcyjną melaninę - ale czy jest ich więcej?

"Zabarwienie tęczówki (melanina) w idiopatycznych zespołach dystonicznych, w tym kręczu szyi" TUTAJ


"Zabarwienie tęczówki oceniano u 153 pacjentów rasy kaukaskiej z kręczem szyi i innymi ogniskowymi, segmentowymi lub uogólnionymi dystoniami o nieznanej przyczynie. Ponieważ zaburzenia te występują rzadko u osób rasy białej, postawiono hipotezę, że istnieje związek między zmniejszeniem metabolizmu melaniny, odzwierciedlanym przez tęczówkę. pigmentacja i genetyczne predyspozycje do tych zaburzeń mimowolnego ruchu Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy na podstawie pigmentacji tęczówki W porównaniu z grupami kontrolnymi, zaobserwowano statystycznie istotne odwrócenie stosunku pacjentów o oczach jasnych do ciemnych. "

To dzwoni dzwonek. Pamiętasz tę przeszłość, kiedy ta historia była w wiadomościach? Kolejną wskazówką było to, że była odbiorcą szczepionki przeciw grypie. TUTAJ

Cóż, wydaje się, że brak melaniny może być również zamieszany w niektóre z tych przypadków. Znów symptom - zaburzenia ruchowe o mimowolnym charakterze - wydaje się kluczowy.
TUTAJ

Tak więc poszedłem dalej, sprawdzając, jakie inne idiopatyczne lub genetyczne diagnozy neurologiczne i psychiatryczne mogą również mieć połączenie z melaniną. Ponieważ miałem członka rodziny, teściowego z rudymi włosami, który również miał rozpoznanie schizofrenii sięgające lat 60-tych, myślałem, że to też może być związane. Nie zawiodłem się w moich poszukiwaniach:


"Skin Melanin Concentrations in Schizophrenia" The British Journal of Psychiatry (1972) TUTAJ

"... wiele chorób neurodegeneracyjnych wykazuje współistniejące zaburzenia neuropsychiatryczne i pigmentowe ... Schizofrenicy na ogół mają znacznie niższe stężenia melaniny w skórze niż ich dopasowane kontrole, z wyjątkiem męskich narażonych obszarów. . "

Następnie: "Dokonano przeglądu badań epidemiologicznych dotyczących występowania schizofrenii, co sugeruje, że odkrycia pomagają naukowcom w określeniu przyczyn choroby.
Należy zauważyć, że schizofrenia występuje częściej w Irlandii i Szwecji niż we Włoszech, Hiszpanii, Japonii czy Ameryce, a ludzie urodzeni na wiosnę częściej są schizofreniczni niż osoby urodzone jesienią. Badania sugerują możliwy związek toksyn, wirusów lub niedoborów żywieniowych z geografią i sezonem. "
Torrey, E. F. (Noyes Division, St. Elizabeths Hospital, Washington, DC 20032) "Śledzenie przyczyn szaleństwa". Psychology Today, 12 (10): 78-89, 1979
TUTAJ

To ciekawe, ponieważ mieszkańcy Irlandii i Szwecji mają podobny wygląd - jasną skórę, niebieskie oczy, rudą lub blond włosy.

To był zdecydowanie kolejny duży element mojej hipotezy o melaninie, która zaczęła przekształcać się w większą i bardziej imponującą autostradę niż w jednokierunkową drogę, którą rozpocząłem. Wydawało się, że wiele dróg prowadzi do połączenia melaniny. Teraz niektórzy mogą powiedzieć, że to jest bardziej problem z witaminą D niż tylko melanina. Może jest tak, ponieważ światło słoneczne jest potrzebne dla obu. Kilka punktów związanych z tym z moimi komentarzami w nawiasach:

- "Deszcz i śnieg mogą podnieść ryzyko autyzmu" - "Powiaty w Kalifornii, Oregonie i Waszyngtonie z ponad 27-cio procentowymi opadami w ciągu roku charakteryzowały się znacznie wyższym rozpowszechnieniem autyzmu niż suszone hrabstwa TUTAJ (P <0,01), donosi Sean Nicholson, Ph.D., z Cornell University tutaj i współpracowników w listopadowym wydaniu Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine. (Mniej słońca oznacza mniej melaniny i witaminy D. Również deszcz i śnieg przynoszą więcej rtęci - TUTAJ)


- "Melanina nadaje kolor skórze, włosom i tęczówkom oczu Poziomy melaniny zależą od rasy i ilości światła słonecznego, ekspozycja na słońce zwiększa produkcję melaniny". (W związku z tym miałoby to wpływ na rasę, migrację, lokalizację i pogodę)

TUTAJ

- "Somalijczycy mieszkający w Szwecji nazwali autyzmem," chorobą szwedzką ", ponieważ stało się to coraz częstszym zjawiskiem wśród somalijskich dzieci, które przeniosły się do Szwecji, a jednym z czynników może być po prostu światło słoneczne i działanie światła słonecznego. są narażeni na działanie światła słonecznego wystarczającego do zbudowania naszej witaminy D przez kilka krótkich miesięcy letnich, co wyjaśnia, że ​​około połowa szwedzkiej populacji cierpi na niedobór witaminy D. "TUTAJ

- "Dostają więcej [szczepionek], a potem dostajemy, a czasem są podwojone" - powiedział Harrington. "Wówczas ich dzieci otrzymują szczepienia: w Somalii ich pokolenia nie otrzymały tych szczepień, a potem nagle stają się tylko ich odłogiem u matek, a następnie u niemowląt." To jest z pewnością problem wyrażony przez ludności somalijskiej. " (Prawdopodobnie rtęć w postaci tiomersalu, aluminium i wielu żywych wirusów) TUTAJ


(Znowu dużo słońca, aby potem bardzo rzadkie dla Somalijczyków, którzy się tam przenieśli, a także do Minnesoty - poniżej.)

A z ostatnich badań nad witaminą D i autyzmem "W pierwszym artykule dr Mats Humble i jego koledzy z Instytutu Karolinska w Sztokholmie mierzyli poziom witaminy D w 117 dorosłych ambulatoriach psychiatrycznych. autyzm miał najniższy poziom 25 (OH) D dowolnej z pozostałych grup, w tym pacjentów ze schizofrenią i depresją, średnio około 12 ng / ml, poziom znany z powodowania krzywicy u dzieci i osteomalacji u dorosłych. "

"Niski poziom 25-hydroksywitaminy D (25-OHD) w surowicy wśród chorych psychicznie chorych w Szwecji: związek z porami roku, wiekiem, pochodzeniem etnicznym i diagnozą psychiatryczną". TUTAJ

Wygląda więc na to, że słońce, witamina D i toksyny (w tym szczepionki) są czynnikami tej teorii melaniny, którą proponuję. Powiązanym składnikiem tego wszystkiego jest to, że w historii zdrowia mojej rodziny, mój ojciec, jego siostra i matka mieli zwyrodnienie plamki żółtej. Zwyrodnienie plamki jest druzgocącą diagnozą, ponieważ może prowadzić do ślepoty, a melanina odgrywa ważną rolę:

"Powoduje on stopniową utratę widzenia centralnego poprzez uszkodzenie komórek nabłonka barwnikowego siatkówki (RPE) leżących pod plamką, małego obszaru siatkówki odpowiedzialnego za drobne szczegóły w centrum pola widzenia, bez komórek RPE, fotoreceptorów, Pacjenci tracą zdolność widzenia szczegółów i niedługo nie mogą przeczytać. Dr James Norris, dr med., i chirurg siatkówki, lek. med. Kourous Rezai, połączyli zasoby, aby wykazać, że melanina, pigment znalezione w ciele człowieka, działa jak neutralizująca gąbka wewnątrz komórek siatkówki, aby wchłonąć i zniszczyć reaktywne formy tlenu. Reaktywne formy tlenu lub wolne rodniki, pobudzane przez światło, są uważane za odgrywające główną rolę w zwyrodnieniu plamki żółtej, przyczyną ślepoty u osób w wieku powyżej 60 lat.

"Mamy teraz pierwsze przekonujące dowody na to, że melanina odgrywa ważną rolę ochronną w oku" - powiedział Norris, profesor Wydziału Chemii i Instytutu Dynamiki Biofizyki na Uniwersytecie w Chicago i jeden z głównych autorów obu artykułów. "Chociaż melanina zawiera własny wewnętrzny wolny rodnik, odkryliśmy, że absorbuje ona znacznie bardziej szkodliwą formę wolnych rodników, przekształcając jej destrukcyjną energię w nieszkodliwe ciepło, zanim może zaszkodzić siatkówce." ,,,,. "zespół był w stanie uchwycić przekonujące i dramatyczne dowody na to, że melanina chroni komórki siatkówki, pokazują one, że zwiększona agregacja melaniny i radykalna migracjawithin melanin aggregates can protect RPE cells from free-radical damage and help prevent cell death, they demonstrate how melanin actually scavenges the harmful free radicals produced by high-energy blue or ultraviolet light as it flows into the eye, soaking them up and neutralizing their effects"......"The disorder is far more prevalent among whites than among black persons."

"RPE meets EPR - Role of melanin in preventing macular degeneration"
0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 31 maja 2020, 19:44

0 x



cedric
Posty: 7191
Rejestracja: sobota 10 mar 2018, 21:53
x 95
x 179
Podziękował: 4035 razy
Otrzymał podziękowanie: 11142 razy

Re: MELANINY - NIEDOCENIONA ENERGIA ORGANIZMU

Nieprzeczytany post autor: cedric » niedziela 31 maja 2020, 19:46

Ten preparat -kwasów fulwowych /humusowych ma w składzie melaniny.
https://mitocopper.com/products/supreme ... ic-complex

viewtopic.php?f=16&t=1652&p=97375&hilit ... iny#p97434
ucho wewnętrzne zawiera melaniny - niedobór może być związany z szumami, głuchotą

transl.

https://en.wikipedia.org/wiki/Melanin

"Związek między albinizmem a głuchotą jest dobrze znany, choć słabo zrozumiany. W swoim traktacie o pochodzeniu gatunków z 1859 roku Karol Darwin zauważył, że "koty, które są całkowicie białe i mają niebieskie oczy są ogólnie głuche" [35]. U ludzi hipopigmentacja i głuchota występują łącznie w rzadkim zespole Waardenburga, obserwowanym głównie wśród Hopi w Ameryce Północnej. [36] Występowanie albinizmu u Indian Hopi oszacowano na około 1 na 200 osobników. Podobne wzory albinizmu i głuchoty stwierdzono u innych ssaków, w tym u psów i gryzoni. Jednakże brak melaniny per se nie wydaje się być bezpośrednio odpowiedzialny za głuchotę związaną z hipopigmentacją, ponieważ większość osobników bez enzymów potrzebnych do syntezy melaniny ma normalną funkcję słuchową. [37] Zamiast tego brak melanocytów w strudze naczyniowej ucha wewnętrznego powoduje dysfunkcję ślimaka [38], choć dlaczego tak się dzieje, nie jest w pełni zrozumiałe."

cd.

"W chorobie Parkinsona, zaburzeniu wpływającym na funkcjonowanie neuromotoryczne, neuromelanina jest zmniejszona w istocie czarnej i locus coeruleus w wyniku specyficznego zaniku neuronów dopaminergicznych i barwnikowych noradrenergicznych. Powoduje to zmniejszenie syntezy dopaminy i norepinefryny. Podczas gdy nie odnotowano żadnej korelacji między rasą a poziomem neuromelaniny w istocie czarnej, istotnie niższa częstość występowania choroby Parkinsona u czarnych niż u białych "skłoniła [niektórych] do sugerowania, że ​​skórna melanina może w jakiś sposób służyć do ochrony neuromelaniny w istocie. nigra z zewnętrznych toksyn. "[39]

Oprócz niedoboru melaniny, ciężar cząsteczkowy polimeru melaniny może być zmniejszony przez różne czynniki, takie jak stres oksydacyjny, ekspozycja na światło, zaburzenie związane z białkami macierzy melanosomalnej, zmiany pH lub lokalne stężenia jonów metali. Zaproponowano zmniejszenie masy cząsteczkowej lub zmniejszenie stopnia polimeryzacji melaniny oka w celu przekształcenia zwykle przeciwutleniającego polimeru w prooksydant. W pro-utlenianie sugerowano, że melanina bierze udział w przyczynowości i progresji zwyrodnienia plamki żółtej i czerniaka [40]. Rasagilina, ważny lek stosowany w monoterapii w chorobie Parkinsona, ma właściwości wiązania melaniny i właściwości zmniejszania guza czerniaka [41]."

"Nikotyna ma powinowactwo do tkanek zawierających melaninę ze względu na jego funkcję prekursorową w syntezie melaniny lub jej nieodwracalne wiązanie z melaniną. Sugeruje się, że podstawą tego jest zwiększona zależność od nikotyny i niższe wskaźniki zaprzestania palenia u osób o ciemniejszym zabarwieniu [42]."

"Wyższe poziomy eumelaniny również mogą być niekorzystne, jednak poza wyższym usposobieniem w kierunku niedoboru witaminy D. Ciemna skóra jest czynnikiem komplikującym laserowe usuwanie plam z wina porto. Skuteczne w leczeniu białej skóry, ogólnie lasery są mniej skuteczne w usuwaniu plam z wina porto u ludzi pochodzenia azjatyckiego lub afrykańskiego. Wyższe stężenia melaniny u osób o ciemnej karnacji po prostu rozpraszają i pochłaniają promieniowanie laserowe, hamując absorpcję światła przez docelową tkankę. W podobny sposób melanina może skomplikować laserowe leczenie innych schorzeń dermatologicznych u osób o ciemniejszej skórze.

Piegi i znamiona tworzą się, gdy w skórze występuje zlokalizowane stężenie melaniny. Są silnie związane z bladą skórą."


Adaptacja człowieka
Fizjologia
Melanocyty wprowadzają granulki melaniny do wyspecjalizowanych pęcherzyków komórkowych zwanych melanosomami. Są one następnie przenoszone do komórek keratynocytów ludzkiego naskórka. Melanosomy w każdej komórce biorcy gromadzą się na jądrze komórkowym, gdzie chronią jądrowy DNA przed mutacjami powodowanymi przez promieniowanie jonizujące słonecznych promieni ultrafioletowych. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie, których przodkowie żyli przez długie okresy w regionach kuli ziemskiej w pobliżu równika, mają większe ilości eumelaniny w skórze. Sprawia to, że ich skóry są brązowe lub czarne i chroni je przed wysokim poziomem ekspozycji na słońce, które częściej powodują czerniaki u ludzi o jaśniejszej skórze [43].

Nie wszystkie efekty pigmentacji są korzystne. Pigmentacja zwiększa obciążenie cieplne w gorącym klimacie, a czarni pochłaniają o 30% więcej światła słonecznego niż biali, chociaż ten czynnik może być kompensowany przez obfitsze pocenie się. W zimnym klimacie czarna skóra wiąże się z większą stratą ciepła przez promieniowanie. Pigmentacja utrudnia również syntezę witaminy D, tak więc w obszarach o złym odżywianiu czarne dzieci są bardziej podatne na krzywicę niż białe dzieci. Ponieważ pigmentacja wydaje się nie być całkowicie korzystna dla życia w tropikach, inne hipotezy dotyczące jej biologicznego znaczenia zostały wysunięte, na przykład wtórne zjawisko wywołane przez adaptację do pasożytów i chorób tropikalnych. [44]

Ewolucyjne pochodzenie
Archaiczni ludzie ewoluowali, by mieć ciemny kolor skóry około 1,2 miliona lat temu, jako adaptację do utraty włosów na ciele, która zwiększała działanie promieniowania UV. Przed pojawieniem się bezwłosości archaiczni ludzie mieli dość jasną skórę pod futrem, podobną do tej u innych naczelnych [45]. Najnowsze dowody naukowe wskazują, że anatomicznie współczesni ludzie ewoluowali w Afryce od 200 000 do 100 000 lat [46], a następnie zaludnili resztę świata przez jedną migrację między 80 000 a 50 000 lat temu, na niektórych obszarach krzyżowali się z pewnymi archaicznymi gatunkami ludzkimi ( Neandertalczycy, Denisovanie i prawdopodobnie inni). [47] Wydaje się prawdopodobne, że pierwsi współcześni ludzie mieli stosunkowo dużą liczbę melanocytów wytwarzających eumelaninę, wytwarzając ciemniejszą skórę podobną do rdzennych mieszkańców Afryki. Ponieważ niektórzy z tych pierwotnych ludzi migrowali i osiedlali się na obszarach Azji i Europy, presja selekcyjna na produkcję eumelaniny zmniejszyła się w klimatach, w których promieniowanie słoneczne było mniej intensywne. To ostatecznie wytworzyło obecny zakres ludzkiego koloru skóry. Spośród dwóch powszechnych wariantów genów, o których wiadomo, że są związane z bladą skórą ludzką, Mclr wydaje się nie być poddany selekcji pozytywnej [48], podczas gdy SLC24A5 został pozytywnie wybrany. [49]



Efekty

Podobnie jak w przypadku migracji ludzi na północ, osoby o jasnej skórze migrującej w kierunku równika aklimatyzują się do znacznie silniejszego promieniowania słonecznego. Skóra większości ludzi ciemnieje po wystawieniu na działanie promieni UV, zapewniając im większą ochronę, gdy jest potrzebna. To jest fizjologiczny cel opalania. Ciemnoskórzy ludzie, którzy produkują więcej eumelaniny chroniącej skórę, mają większą ochronę przed oparzeniem słonecznym i rozwojem czerniaka, potencjalnie śmiertelną postacią raka skóry, a także inne problemy zdrowotne związane z narażeniem na silne promieniowanie słoneczne, w tym fotodegradację niektórych witamin, takich jak ryboflawiny, karotenoidy, tokoferol i kwas foliowy. [50]

Melanina w oczach, w tęczówce i naczyniówce, pomaga chronić je przed ultrafioletem i wysokiej częstotliwości światłem widzialnym; ludzie z szarymi, niebieskimi i zielonymi oczami są bardziej narażeni na problemy z oczami związane ze słońcem. Ponadto soczewka oka żółknie z wiekiem, zapewniając dodatkową ochronę. Jednak soczewka staje się sztywniejsza wraz z wiekiem, tracąc większość jej akomodacji - zdolność do zmiany kształtu, aby skupić się z dalekiej do najbliższej - szkodę prawdopodobnie ze względu na sieciowanie białka spowodowane przez promieniowanie UV.

Ostatnie badania sugerują, że melanina może pełnić rolę ochronną inną niż fotoprotekcja [51]. Melanina jest zdolna do skutecznego chelatowania jonów metali poprzez karboksylan i fenolowe grupy hydroksylowe, w wielu przypadkach znacznie wydajniej niż silny chelatujący ligand, etylenodiaminotetraoctan (EDTA). W ten sposób może służyć do sekwestracji potencjalnie toksycznych jonów metali, chroniąc resztę komórki. Hipotezę tę potwierdza fakt, że utracie neuromelaniny obserwowanej w chorobie Parkinsona towarzyszy wzrost poziomu żelaza w mózgu.

Właściwości fizyczne i zastosowania technologiczne
Istnieją dowody na poparcie wysoce usieciowanego heteropolimeru związanego kowalencyjnie z melanoproteinami rusztowania matrycowego [52]. Zaproponowano, że zdolność melaniny do działania jako przeciwutleniacz jest wprost proporcjonalna do jej stopnia polimeryzacji lub masy cząsteczkowej [53]. Suboptymalne warunki dla skutecznej polimeryzacji monomerów melaniny mogą prowadzić do powstawania melaniny o niższej masie cząsteczkowej, pro-utleniającej, która bierze udział w przyczynowości i progresji zwyrodnienia plamki żółtej i czerniaka [54]. Szlaki sygnałowe, które regulują melanizację w nabłonku barwnikowym siatkówki (RPE) również mogą być zaangażowane w regulację w dół fagocytozy zewnętrznego prącia przez RPE. Zjawisko to przypisuje się po części oszczędzaniu dołka w zwyrodnieniu plamki żółtej [55]."


obecne migracje ludów o ciemnej karnacji do stref o niskim nasłonecznieniu może skończyć się dla nich tym, ze nie doczekają emerytur.
0 x



ODPOWIEDZ