Jezus czy...?
: niedziela 06 sty 2013, 13:11
Jezus, Apoloniusz, Szymon, a może jeszcze ktoś inny..?
http://blogi.newsweek.pl/Tekst/historia ... usa-2.html
http://www.macierz.org.pl/artykuly/sufi ... cyzmu.html
Oryginalność Jezusa
Autor: nieklerykalny
Data dodania wpisu: 12 czerwca 2011 12:07
Kategoria: Historia
Tagi:apoloniusz z tiany, flawiusz, Jezus
Apoloniusz z Tiany jest uważany za jednego z najlepszych sobowtórów Jezusa, lub na odwrót – Jezus jest uważany za jednego z najlepszych sobowtórów Apoloniusza z Tiany.
Co łączy te dwie postacie?
Data urodzenia
Apoloniusz z Tiany urodził się 13 marca 2 roku n.e w Efezie (dzisiejsza Turcja), Jezus z kolei urodził się ok. 6 roku p.n.e, według Ewangelii w Betlejem, według historyków w Nazaret. Więc żyli w tym samym czasie.
Reformacja starych religii i socjalistyczne poglądy.
Apoloniusz z Tiany chciał pogodzić ideologię braminów z naukami Pitagorasa. Ideologia braminów była mocno socjalistyczna, była stworzona dla ludu i miała mu służyć i rozwijać duchowo. Ponadto promowała stan umysłu „wolny od złych myśli”. A Jezus? Jezusowi przypisuje się reformację judaizmu. Jego podstawową zasadą było docieranie (w przeciwieństwie do większości „Synów Bożych” żyjących w jego czasach) do ubogiego i potrzebującego pocieszenia ludu. Jest uważany za jednego z pierwszych socjalistów, któremu bardziej zależało na „zaginionych owieczkach” niż na bogaczach i despotach. Sam prowadził żebraczy tryb życia.
Podróże i nauczanie.
Tak i Apoloniusz jak i Jezus podróżowali w towarzystwie swoich uczniów nauczając i przekonywując do siebie „rzesze” mas ludzkich.
Cudy niewidy
Wskrzeszanie zmarłych, uzdrawianie chorych, podporządkowywanie sobie sił natury, rozmowy ze zwierzętami, lewitowanie, wypędzanie złych duchów itd.
Syn Boży
Obydwoje nazywali samych siebie Synami Bożymi, którzy są łącznikiem między bogiem/bogami a ludzkością i przyszli na Ziemię by zbawić boże dzieci.
Uczniowie
Obydwoje posiadali uczniów, którzy po ich śmierci mieli kontynuować nawracanie.
Zmartwychwstanie
Apoloniusz ”Zapowiada swoim towarzyszom, że zostanie uwięziony i skazany. A potem mówi się o jego zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu. (
) zmartwychwstały Apoloniusz z Tiany ukazał się dwóm swoim uczniom i pozwolił im nawet ująć się za rękę, iżby się przekonali, że on żyje”. Z Jezusem było podobnie – też zapowiadał swoją śmierć, też zmartwychwstał i też pozwolił się dotknąć by udowodnić, że jest prawdziwy (historyja z Tomaszem),
Co ich różni?
Apoloniusz z Tiany pozostawił po sobie dzieła m.in. biografię Pitagorasa, O ofiarach, i Listy Apoloniusza, był także założycielem szkoły pitagorejskiej w Efezie.
Jezus nie pozostawił po sobie żadnych dzieł, których byłby autorem. Nie ma kompletnie żadnych dowodów historycznych (Biblia takim nie jest), które w 100% mówiłyby o Biblijnym Jezusie. Chrześcijanie upodobali sobie argument, który według nich jest strzałem w dziesiątkę. Chodzi mianowicie o Flawiusza, który opisywał czasy wczesnochrześcijańskie. Jednak jak zawsze zapominają wspomnieć, że Flawiusz, żył w czasach gdy Jezus już dawno pożegnał się z światem żywych (ur. w 34 n.e , zm. po 94 n.e). Nie wspominają także, że Flawiusz był mocno antychrześcijański i pisząc o Jezusie używał zwrotu „wyznawcy Jezusa”, „oni (wyznawcy Jezusa) wierzą” co nie jest żadnym dowodem na istnienie Jezusa. Zenon Kosidowski tak charakteryzuje postać Flawiusza: „Flawiusz, to postać fascynująca i zarazem enigmatyczna (
) Jego psychika była tak zawiła i znaczona paradoksalnymi sprzecznościami, że do dnia dzisiejszego nikt właściwie nie zdołał jej rozszyfrować do końca, a opinie wydawane o nim przez kolejne pokolenia historyków wahają się od najwyższych pochwał aż do pomawiania go o najszpetniejsze bezeceństwa”, czy Flawiusz zatem może być wiarygodnym źródłem informacji ?
Znamy dokładną datę narodzin Apoloniusza. W przypadku Jezusa (Boga) takiej pewności już nie ma. Wszystko to przepuszczenia, obliczenia itd. Żadne źródło historyczne nie podaje takiej daty wprost, co w przypadku Boga powinno być chyba oczywiste?
Jezus nie figuruje w żadnych aktach rzymskich, które mówiłyby że taki a taki został skazany za to i za to i wtedy a wtedy, a rzymianie dbali o takie rzeczy. Podczas spisu ludności w czasie narodzin odnotowano setki Jezusów bowiem imię to było wtedy tak popularne jak dzisiaj Jan czy Stanisław.
Czyżby Jezus był mniej ważny od Apoloniusza i nikt go nie zauważył? Czy kult Apoloniusza został tak przekształcony by odpowiadał wszystkim przepowiedniom żydowskim i stąd wziął się Jezus?
Oprócz Apoloniusza z Tiany, łudząco podobnymi do Jezusa byli Szymon Mag (o którym wspomina Biblia) i „Syn Gwiazdy” Szymon Bar-Kochba. W czasach biblijnego Jezusa, żyło setki Synów Bożych, którzy poświęcając siebie odkupywali winy wszystkich ludzi, żaden z nich nie wrócił; nawet Jezus, który miał wrócić jeszcze za życia swoich uczniów.
ps. Powyższy plagiat poczyniłem z następujących źródeł (niestety nie miałem dostępu do oryginalnych dzieł, pism, i innych przekazów):
http://pl.wikipedia.org/wiki/Apoloniusz_z_Tiany
http://pl.wikipedia.org/wiki/Jezus
http://www.racjonalista.pl/kk.php/t,605
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zenon_Kosidowski
http://www.google.pl/#hl=pl&source=hp&q
http://pl.wikipedia.org/wiki/Szymon_Mag
http://pl.wikipedia.org/wiki/Szymon_Bar-Kochba
http://blogi.newsweek.pl/Tekst/historia ... usa-2.html
GNOZA: Szymon Mag i Helena - Oczami Wyznawców Gnostycyzmu
Magia inspiruje wiele milionów ludzi. Powieści takie jak Harry Potter powodują masowe poszukiwanie źródeł z których można zaczerpnąć wiedzy i zrozumienia wiodących ku magicznej stronie życia. Jednym z takich źródeł jest niewątpliwie postać Szymona Maga i Heleny. Mag to kapłan Słońca, prekursor Mitraizmu i Zaratusztrianizmu. Mag to kapłan prawdziwej religii ludzkości, niszczonej i eliminowanej przez chrześcijaństwo.
SZYMON MAG - GNOZA
Szymon Mag, znany także jako Simon Magus lub Szymon z Gitty (Githon), był Samarytaninem protognostykiem, czyli pochodził z Samarii w Izraelu. Według wierzeń starożytnej wspólnoty gnostycznej simonitów (szymonian) był on bóstwem wcielonym eonem, sefirotem w ludzkiej postaci. Niemalże wszystkie z ocalałych europejskich źródeł świadczących o życiu i poglądach Szymona Maga są zawarte w pracach autorów chrześcijańskich. Szymon Mag urodził się w tym samym czasie co ewangeliczny Jezus Chrystus, jednakże żył ponad sto lat. Różne źródła informacji o Szymonie Magu zawierają odmienne jego wyobrażenia, różniące się tak bardzo, że czasem poddaje się pod wątpliwość czy odnoszą się do tej samej osoby. Wprawdzie poważne źródła mówią, że Szymon Mag był uczniem Dozyteusza, którego nauki już miały mieć oddźwięk gnostycki, niemniej tak zwani ojcowie kościoła ciągle właśnie Szymonowi Magowi przypisują bycie ojcem gnozy i w istocie także misterium mistyki chrześcijańskiej. Jego nauki posiadały motywy hermetyczne i mistyczne, które stały się podstawą doktryn późniejszych gnostyków. Dozyteusz jako Samarytanin z urodzenia był mistrzem i kapłanem judaizmu oraz starej magii babilońsko- asyryjskiej, czego nauczał wszystkich swych uczniów, podobnie i Szymona Maga. Jak wiadomo magia i alchemia w starożytnym judaizmie była elementem ważnym i rozpowszechnionym w zasadzie we wszystkich diasporach. Prorok Henoch (Hermes) jest uważany za protoplastę magii judaistycznej oraz współczesnej jej wersji znanej jako kabała.
Szymon Mag, to niewątpliwie jedna z najbardziej tajemniczych postaci z przełomu astronomicznych epok Barana i Ryb, choć pewnie nie tak popularnie czczona jak Jezus Chrystus. Szymon Mag uważany jest za ojca gnostycyzmu i nazywany ojcem wszelkiej mistyki judejskiej i chrześcijańskiej. Wiadomo bowiem, że był też ochrzczonym chrześcijaninem, nie tylko gnostykiem, co w misterium gnosis jest zjawiskiem normalnym. Jedni ludzie widzieli w nim obrońcę prawdziwej wiary chrześcijańskiej, drudzy ojca chrześcijańskiego gnostycyzmu i herezji. Dlatego niektórzy sądzą, iż mogły występować co najmniej dwie postacie o tym samym imieniu, co jednak nie pasuje do tej utalentowanej i wybitnej postaci. Trudno bowiem ciasnym ortodoksom uwierzyć, aby przywiązywał przystąpieniu do chrześcijaństwa zbyt dużą wagę ktoś sam czyniący cuda zadziwiające lud, którego prawie wszyscy samarytanie czcili jako bóstwo wcielone i który uważany był za wielką moc bożą, który nauczał, że objawił się na górze Synaj jako Ojciec, następnie ukazał się wśród Żydów nie w ciele, lecz pozornie jako Mesjasz, Jezus Chrystus, potem zaś został posłany jako Duch Święty, jako Pocieszyciel, którego przyrzekł Chrystus, a więc uznawany i uznający siebie za Boga trynitarnego, będący hestos(stojący, wyprostowany - niezmienny, nieporuszony, wieczny). W istocie, im większa duchem postać, tym więcej wymiarów jej działalności i większe dzieło duchowe jakie za sobą na tej ziemi pozostawia.
Towarzyszką życia Szymona była odkryta w domu niewolnic Tyrze kobieta piękna i mądra Helena, uznawana za wcieloną myśl boską. Helena jako Ennoia (myśl boża) jest postacią symbolicznie szalenie złożoną, uznawaną jako Helena- Sophia, bogini- księżyc, dziewica- ladacznica, kobieta- idea. Dla historyka religii Szymon Mag jest postacią szczególnie interesującą właśnie ze względu na owe wyniesienie Heleny i zainspirowaną przez nią mitologię żeńskiej boskości. Związek „maga" i niewolnicy zapewnia powszechne zbawienie, gdyż rzeczywistości był on związkiem Boga i boskiej Mądrości. W Samarii odkryto statuę Heleny pochodzący z I wieku jako posąg stojącej bogini z pochodnią Światła w prawej ręce. Można więc sądzić, że mit o dziewicy światła stojącej na wieży jest bardzo stary, podobnie jak ideał boskości kobiety kultywowany w starożytności. Gnoza Mistrza Szymona Maga nie ma nienawiści do kobiet ani całej późniejszej katolickiej patologii na temat płci, kobiet i życia seksualnego. Narządy płciowe są uświęcone, współżycie kobiety i mężczyzny jest świętym boskim aktem, a małżonka duchowego Mistrza również jest Mistrzynią i Boginią. W kulturze wedyjskiej żonę Guru czczono na równi z Guru, nawet jak nie prowadziła nauczania ani ascetycznych odosobnień z modlitwami i medytacjami, o czym uczy Księga Manu. Bardzo dużo cech działalności Szymona Maga jest wyjątkowo dokładnie zbieżnych z nauczaniem wedyjskim.
Szymon Mag był związany z odgałęzieniem judaizmu, które wytworzyli samarytanie, a głosił swoje koncepcje religijne opierając się na dających się dziś w części zrekonstruować starszych przekazach. Na przykład na gnozie hermetycznej, która pochodzi od Proroka Henocha (Hermesa), a która jest zalążkiem współczesnej Kabały. Gnoza szymonianwłaściwie jest najstarszą i najpierwotniejszą gnozą chrześcijańską, jaką znamy, i to jej różne ujęcia odnajdujemy w późniejszych dziełach. Dotychczas zwykło się twierdzić, że o samym Szymonie nie da się powiedzieć nic pewnego, co więcej z niezrozumiałą lekkomyślnością zaprzeczano jego historyczności. Na tle jednak synkretyzmu mag i towarzysząca mu boska małżonka ukazują się jako archetypy mistyki i duchowości. Historyczność Szymona Maga jest w świetle faktów i dowodów bardziej nawet oczywista niż historyczność osoby Jezusa Chrystusa. Nauka o zbawczej roli Mistrza nauczyciela duchowego, jaką nauczają uczniowie Szymona Maga jest typowa dla kultury Wschodu, ale w odniesieniu do Jezusa Chrystusa jest źle zrozumiana, bo ciasne umysły apostołów nie mogły pojąć, że ich mistrz nie jest ani jedynym wcielającym się zbawicielem, ani też największym z ówcześnie żyjących. Tak w Grecji jak i w Egipcie czy Mezopotamii wierzono, że bogowie zstępują w ludzkie inkarnacje parami, tworząc harmonijne związki międzyludzkie w czasie swego ziemskiego życia, czego Szymon Mag i Święta Helena są idealnym, praktycznym spełnieniem.
http://www.macierz.org.pl/artykuly/sufi ... cyzmu.html