Witam wszystkich użytkowników tego forum
17.03.23
Forum przeżyło dziś dużą próbę ataku hakerskiego. Atak był przeprowadzony z USA z wielu numerów IP jednocześnie. Musiałem zablokować forum na ca pół godziny, ale to niewiele dało. jedynie kilkukrotne wylogowanie wszystkich gości jednocześnie dało pożądany efekt.
Sprawdził się też nasz elastyczny hosting, który mimo 20 krotnego przekroczenia zamówionej mocy procesora nie blokował strony, tylko dawał opóźnienie w ładowaniu stron ok. 1 sekundy.
Tutaj prośba do wszystkich gości: BARDZO PROSZĘ o zamykanie naszej strony po zakończeniu przeglądania i otwieranie jej ponownie z pamięci przeglądarki, gdy ponownie nas odwiedzicie. Przy włączonych jednocześnie 200 - 300 przeglądarek gości, jest wręcz niemożliwe zidentyfikowanie i zablokowanie intruzów. Bardzo proszę o zrozumienie, bo ma to na celu umożliwienie wam przeglądania forum bez przeszkód.
25.10.22
Kolega @janusz nie jest już administratorem tego forum i jest zablokowany na czas nieokreślony.
Została uszkodzona komunikacja mailowa przez forum, więc proszę wszelkie kwestie zgłaszać administratorom na PW lub bezpośrednio na email: cheops4.pl@gmail.com. Nowi użytkownicy, którzy nie otrzymają weryfikacyjnego emala, będą aktywowani w miarę możliwości, co dzień, jeśli ktoś nie będzie mógł używać forum proszę o maila na powyższy adres.
/blueray21Została uszkodzona komunikacja mailowa przez forum, więc proszę wszelkie kwestie zgłaszać administratorom na PW lub bezpośrednio na email: cheops4.pl@gmail.com. Nowi użytkownicy, którzy nie otrzymają weryfikacyjnego emala, będą aktywowani w miarę możliwości, co dzień, jeśli ktoś nie będzie mógł używać forum proszę o maila na powyższy adres.
Ze swojej strony proszę, aby unikać generowania i propagowania wszelkich form nienawiści, takie posty będą w najlepszym wypadku lądowały w koszu.
Wszelkie nieprawidłowości można zgłaszać administracji, w znany sposób, tak jak i prośby o interwencję w uzasadnionych przypadkach, wszystkie sposoby kontaktu - działają.
Wszelkie nieprawidłowości można zgłaszać administracji, w znany sposób, tak jak i prośby o interwencję w uzasadnionych przypadkach, wszystkie sposoby kontaktu - działają.
Pozdrawiam wszystkich i nieustająco życzę zdrowia, bo idą trudne czasy.
/blueray21
W związku z "wysypem" reklamodawców informujemy, że konta wszystkich nowych użytkowników, którzy popełnią jakąkolwiek formę reklamy w pierwszych 3-ch postach, poza przeznaczonym na informacje reklamowe tematem "... kryptoreklama" będą usuwane bez jakichkolwiek ostrzeżeń. Dotyczy to także użytkowników, którzy zarejestrowali się wcześniej, ale nic poza reklamami nie napisali. Posty takich użytkowników również będą usuwane, a nie przenoszone, jak do tej pory.
To forum zdecydowanie nie jest i nie będzie tablicą ogłoszeń i reklam!
Administracja Forum
To ogłoszenie można u siebie skasować po przeczytaniu, najeżdżając na tekst i klikając krzyżyk w prawym, górnym rogu pola ogłoszeń.
Uwaga! Proszę nie używać starych linków z pełnym adresem postów, bo stary folder jest nieaktualny - teraz wystarczy http://www.cheops4.org.pl/ bo jest przekierowanie.
/blueray21
TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- forester
- Posty: 1821
- Rejestracja: piątek 12 cze 2015, 16:34
- x 159
- x 123
- Podziękował: 1372 razy
- Otrzymał podziękowanie: 2783 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
Rabin Menachem Mendel Schneerson
Postaramy się te kraje skłócić ze sobą. Wciągniemy je we wojny między sobą w celu wzajemnego niszczenia..
↓
https://www.proroctwa.com/objawienie/Ra ... eerson.htm
0 x
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
..na ten czas coś im się nie kleii:
NATO nie wyklucza przejęcia Artiomowska przez Rosjan "w najbliższych dniach" - Stoltenberg.
Co za intuicja! Po tym, jak cała wschodnia połowa miasta już znalazła się pod kontrolą "orkiestry" (jak pokazuje najnowsza #mapa_działań_bojowych) takie wnioski może wyciągać tylko genialny strateg.
"Jest jednak zbyt wcześnie, by mówić o decydującym punkcie zwrotnym w wojnie"
Z tym też trudno jest się nie zgodzić. Decydujące działania rozpoczną się prawdopodobnie dopiero wtedy, gdy błota znowu choć trochę zaczną przypominać drogi.
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- grzegorzadam
- Moderator
- Posty: 13108
- Rejestracja: czwartek 26 cze 2014, 17:02
- x 106
- x 694
- Podziękował: 29973 razy
- Otrzymał podziękowanie: 19648 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
tam już jest pozamiatane, nie ma amunicji, pierdzą metanem, jest krok od faktycznego podziału..
powoli wrzucają wieści, żeby zmienić narrację z ''idi na ch..'' na negocjacje ..
https://legaartis.pl/blog/2023/03/08/me ... rtemiwsku/
https://legaartis.pl/blog/2023/03/08/by ... o-panstwa/
z https://www.breitbart.com/europe/2023/0 ... o-ukraine/
powoli wrzucają wieści, żeby zmienić narrację z ''idi na ch..'' na negocjacje ..
https://legaartis.pl/blog/2023/03/08/me ... rtemiwsku/
https://legaartis.pl/blog/2023/03/08/by ... o-panstwa/
z https://www.breitbart.com/europe/2023/0 ... o-ukraine/
to kabaret jest ?W Wielkiej Brytanii „niebezpiecznie mało” amunicji po wysłaniu amunicji na Ukrainę
.......
Ostrzega również, że Wielka Brytania boryka się z poważnymi problemami po stronie podaży, jeśli chodzi o zabezpieczenie świeżej amunicji, co oznacza, że
uzupełnienie arsenału po wysłaniu na Ukrainę sprzętu wojskowego wartego miliardy dolarów
może zająć „ponad dekadę”.
0 x
życie ma tylko dożywotnią gwarancję, przeżyj je ciekawie,
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
..tak bo teraz miłościwie panujący Maharadża jej królewskiej mości ma ciekawe pomysły jako pupilek niejakiego,-
K.Szwaba
K.Szwaba
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
https://youtu.be/5M-5jYTjdd0Trehlebov nieludzie PL.
michalxl600
22,4 tys. subskrybentów
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- forester
- Posty: 1821
- Rejestracja: piątek 12 cze 2015, 16:34
- x 159
- x 123
- Podziękował: 1372 razy
- Otrzymał podziękowanie: 2783 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
Śpiewający chór wykonuje „Jeśli Bóg nie zbuduje domu”
shiezoli
304 tys. subskrybentów
https://www.youtube.com/watch?v=ckVYO9oI8vc
Posłuchajcie tego śpiewu, po dłuższej chwili można wpaść w jakiś dziwny rodzaj transu..
0 x
- grzegorzadam
- Moderator
- Posty: 13108
- Rejestracja: czwartek 26 cze 2014, 17:02
- x 106
- x 694
- Podziękował: 29973 razy
- Otrzymał podziękowanie: 19648 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
książka:The Controversy of Zion
by DOUGLAS REED
translated by Krzysztof Edmund Wojciechowicz
Published in 1978 by: Dolphin Press (Pty) Ltd, P.O. Box 3145, Durban, Natal,
South Africa
Niniejsza przedmowa służy jedynemu celowi, a mianowicie zwróceniu uwagi czytelnika na
niezwykłe okoliczności, w jakich książka ta została napisana, i w jakich ukryty przez ponad 20 lat
manuskrypt ujrzał światło dzienne i został wreszcie opublikowany. Losy samej książki,
zrelacjonowanej tutaj w skrócie, odzwierciadlają historię naszego stulecia i rzucają światło na
walkę, praktycznie nie znaną szerszej opinii publicznej – zaciętą i nieustającą walkę o umysł
ludzki.
Jeśli chodzi o resztę, Kontrowersja Syjonu mówi sama za siebie. Prawdę mówiąc, jedną z
wyjątkowych zalet tej pracy, traktującej o historii rewizjonizmu i krytyce religii jest fakt, że otwarta
na jakiej bądź stronie, od razu przemawia do czytelnika i pochłania jego uwagę. Każda prawie jej
strona przekazuje przewodnią myśl książki, wykazującą zrozumienie i współczucie dla losu
człowieka, przy jednoczesnej krytyce nieumiarkowanych i niebezpiecznych ambicji jego
przywódców.
Znaczenie pracy tego rodzaju leży nie tylko w jej treści, ale po części i w osobie autora, jego
kwalifikacji i reputacji. Jest nim Douglas Launcelot Reed, były korespondent Times’a w Europie
Środkowej, który później zdobył wielką sławę swoimi książkami, jak Insanity Fair, Disgrace
Abound, Somewhere South of Suez, Far and Wide, i kilkoma innymi. Dzieła te stokrotnie
pomnożyły rozgłos, jakim się on cieszył jako jeden z czołowych korespondentów zagranicznych.
http://www.wsercupolska.org/przeczytaj/ ... syjonu.pdf
H&E 02:16 on 1 Wrzesień 2023
.https://t.me/naziukrain/122
Magiczne 6 000 000 w Hamerykańskich Tajmsach (+Montreal) w latach 1915-1938.
Oni są jak karaluchy… Przez ponad 20 lat umierali z głodu i nędzy, lecz datki pomagały im utrzymać populację w Europie wschodniej (i środkowej i południowej) na niezmiennym poziomie. (50% światowej populacji) Pomimo szalejącego holokaustu…
Oczywiście w 1915 mordowała ich Rosja.
Od 1918 już Polska ( i Ukraina… ?)…
I rzecz jasna holokaust zaczął się przed II WŚ…
No cóż… Krakali, krakali i wkręcili Hitlerka…
Proroctwo musiało się spełnić!
A że cyferki nie ten teges?
A pokażcie mi Pejsatego, któremu bilans się nie zgadza!
P.s. Już w 1938 nawoływali do przesiedlenia prześladowanych do Palestyny…
Jedno trzeba im oddać. Są konsekwentni w swych planach… Niestety…
z https://bacologia.wordpress.com/2023/08 ... iesci-133/Miaow 09:23 on 1 Wrzesień 2023
Polecam książkę Douglasa Reeda „Kontrowersja Syjonu” lub „Strategia Syjonu”.
Tam są wszystkie dowody na ich krętactwo.
0 x
życie ma tylko dożywotnią gwarancję, przeżyj je ciekawie,
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
z innej strony:
https://pracownia4.wordpress.com/ksiazki/Przeczytałem Kontrowersję Syjonu, teraz czytam o Altszullerze jak jest w łagrze z m. in. żydem oskarżonym o „żydowski nacjonalizm”, isą tam inni żydzi….. ale mam dysonans poznawczy. Ktoś mi coś wytłumaczy?
Komentarz - autor: ufoludek — 18 stycznia 2014 @ 09:37
@ufoludek
Z tego co pamiętam, zgodnie z Kontrowersją Syjonu, żydzi mieli być z premedytacją uciskani dla uzyskania w nich poczucia, bycia traktowanym z wielką niesprawiedliwością, wyobcowania w ówczesnym świecie, itp. itd, aby ostatecznie doprowadzić żydów do poparcia utworzenia niezależnego państwa Żydowskiego. W takim wypadku „żydowski nacjonalista”, to idealny cel do wytworzenia w nim tych negatywnych uczuć, bo było sporą szansą, że poprowadzą go do walki o państwo dla Żydów.
Komentarz - autor: Corran Horn — 18 stycznia 2014 @ 21:49
Reed dokonuje rozróżnienia pomiędzy pomiędzy Żydami nacjonalistami i Żydami internacjonalistami. Z rozdz. 24:
Pozostała część masy żydowskiej w Rosji (żyjącej w ghettach pod władzą Talmudu) dzieliła się
na dwie grupy, przecięte pionową linią separującą domy i rodziny, nie wyłączając rodziny samego
Weizmanna. Obie grupy miały charakter rewolucyjny, łączący się we wspólnym celu zniszczenia
Rosji. Dzielił ich jedynie stosunek do syjonizmu. Grupa ‘rewolucyjnych komunistów’ twierdziła, iż
pełną ‘emancypację’ osiągnąć można jedynie przez światową rewolucję, znoszącą państwa
narodowe. Grupa ‘rewolucjonistów syjonistycznych’, zgadzając się na konieczność rewolucji
światowej dla osiągnięcia celów, głosiła, iż pełną ‘emacypację’ może jedynie zapewnić utworzenie
narodu żydowskiego we własnym państwie żydowskim.
Z tych dwóch ugrupowań, oczywiście sjonistyczne było bliższe ortodoksji Talmudu i jego
‘Prawa’, uważającego ‘zniszczenie’ jedynie za środek dla osiągnięcia dominacji. Naturalnie, tym
dominującym miał być naród predestynowany do zajęcia miejsca w Jerozolimie. Temat ten był
przedmiotem zaciekłych dysput dzielących rodziny. Komuniści utrzymywali, że syjonizm osłabi
siły rewolucji głoszące negację ‘rasy i wiary’; syjoniści z kolei argumentowali, iż celem rewolucji
musi być odrodzenie narodu wybranego, opartego na dogmacie rasy.
Potem w przypisie:
W 1903 roku Lenin pisał: ‘Ta idea syjonistyczna jest zupełnie falszywa i w zasadzie reakcyjna.
Idea odrębnego państwa żydowskiego jest naukowo całkiem nieosiągalna i reakcyjna w swych implikacjach
politycznych….. Rozwiązaniem kwesti żydowskiej jest: asymilacja lub separacja. A idea narodu żydowskiego
jest zdecydowanie reakcyjna’. Stalin w 1913 roku potwierdził tą konkluzję. Według niego, przeznaczeniem
Żydów jest asymilacja (oczywiście w świecie komunistycznym).
Dalej:
‘Tutejsi przywódcy bolszewiccy, rekrutujący się w większości z Żydów – w 90 procentach
z reemigrantów, mało przejmują się losem Rosji i innych krajów; są to internacjonaliści
To raz. Dwa, komunistom też zdarzało się siedzieć w komunistycznych więzieniach czy łagrach – z różnych powodów, np. personalnych rozgrywek, różnic w pojmowaniu idei i stosunku do używanych metod, były „pokazówki”, itp.
Komentarz - autor: iza — 19 stycznia 2014 @ 15:23
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- grzegorzadam
- Moderator
- Posty: 13108
- Rejestracja: czwartek 26 cze 2014, 17:02
- x 106
- x 694
- Podziękował: 29973 razy
- Otrzymał podziękowanie: 19648 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
absurd, oni żyją z pasożytnictwa, złodziejstwa i bimbania za nie swoje !
sami siebie będą okradać?
oni nie chcą opanować świata, bo już dawno to zrobili, cwaniaczki
0 x
życie ma tylko dożywotnią gwarancję, przeżyj je ciekawie,
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
SENZA CATEGORIA
Żydzi i kształtowanie naszego myślenia
Date: 30 settembre 2023
Author: Uczta Baltazara
2 Commenti
(przekład automatyczny)
Nikomu, kto to czyta, nie trzeba mówić, że Żydzi mieli ogromny wpływ na Zachód w ciągu ostatnich kilku dekad. To, co może nie być powszechnie rozumiane, to wpływ, jaki wywarły one na nasz sposób myślenia.
Przez wieki zachodni umysł okazał się bardziej bezpośredni, pozytywistyczny i empiryczny niż mistyczny, intuicyjny czy magiczny. Jeśli człowiek Zachodu coś widzi, wierzy, że to tam jest i sądzi, że sposobem na zrozumienie tego jest bliższe przyjrzenie się temu. Nie zakłada, że wzrok go zwodzi lub że rzeczywistość jest taka, jak opisuje ją autorytet, którego nie wolno kwestionować. Fakt, że coś wygląda inaczej z różnych punktów widzenia, nie powoduje, że myśli, że jest to wynikiem jego percepcji, ani też nie wyobraża sobie, że jest to produkt jego preferencji lub stwierdzeń. Odróżnia to, co jest, przedmiot, od siebie, podmiotu i stara się, aby jego wypowiedzi odpowiadały rzeczywistości. W ten sposób stara się uchwycić otaczający go świat.
Przynajmniej zawsze tak było, ale po drugiej wojnie światowej zaczęło się to zmieniać, głównie za sprawą trzech mód intelektualnych, a mianowicie relatywizmu, konstrukcjonizmu społecznego i postmodernizmu, które są przyczyną dużej części zniszczeń, jakie Zachód zrobił sobie w tym okresie. Zawdzięczamy je w dużej mierze Żydom.
Relatywizm występuje w trzech odmianach: moralnej, kulturowej i epistemicznej. Relatywizm moralny zaprzecza istnieniu absolutnych wartości moralnych. Relatywizm kulturowy twierdzi, że żadna kultura nie ma większej wartości niż inna i nie możemy oceniać innej kultury według naszych własnych standardów. Według relatywizmu epistemicznego wiedza danej osoby zależy od jej założeń lub punktu widzenia. Ktoś, kto twierdzi, że coś wie, tak naprawdę tego nie wie ; po prostu tak im się to wydaje z ich „perspektywy”.
Głównym skutkiem relatywizmu jest podważenie pewności siebie. „Myślałem, że to jest słuszne, a to jest złe” – myśli się, „ale może się myliłem”. „Uznałam, że całkiem rozsądne jest oczekiwanie, że mój sąsiad przestanie puszczać głośną muzykę o jedenastej, ale może taka jest moja kultura”. „Myślałem, że lód unosi się na wodzie, ale może tak naprawdę nie wiedziałem o tym. Być może tak naprawdę nikt nic nie wie.
Relatywizm moralny może sprawić, że moralność będzie relatywizowana do wielu rzeczy. W filmie dokumentalnym Louis Theroux przedstawił go w odniesieniu do jednostki. Opisał pracownicę seksualną jako osobę, która miała trudne wychowanie. [1] BBC, 12 stycznia 2020 r., „Selling sex”, https://www.bbc.co.uk/iplayer/episode/m ... uis…page=1 . Wyjaśniła, że kiedy masz czternaście lat i nie chodzisz do szkoły, nie zdajesz sobie sprawy, że to tylko seksualne, jeśli ktoś okazuje ci zainteresowanie. Teraz ma tak wiele doświadczeń, że może uprawiać seks z każdym. Zwracając się do widza, Theroux nie pytała, czy sprzedawanie seksu jest złe, ale czy jest dla niej złe . Może tak nie było, zasugerował, chociaż dla kogoś innego mogłoby to być niewłaściwe.
W latach 90. intensywnie propagowano relatywizm kulturowy. „Wszystkie kultury są równej wartości” – to stała mantra mediów. Dobrym przykładem była sytuacja, gdy Haitańczykka mieszkająca na Long Island wynajęła specjalistę voodoo, aby wypędził duchy, które według niej wypuścił z jej domu duch, powodując, że z piwnicy dobiegały niepokojące dźwięki. [2] Amerykański renesans , czerwiec 1998, „O Tempora, O Mores!”, https://www.amren.com/news/1998/06/o-te ... res…-1998/ .Narzucił na nią prześcieradło, oblał wodą kolońską i podpalił, a do szpitala z poparzeniami trzeciego stopnia zabrał ją dopiero następnego popołudnia. Kiedy postawiono mu zarzut usiłowania morderstwa, bronił się, twierdząc, że jedynie praktykował swoją religię. Rzecznik Haiti wyjaśnił, że Haitańczycy, podobnie jak inne mniejszości etniczne, przywieźli ze sobą swoją kulturę do Ameryki. Kim byli Amerykanie, żeby to oceniać?
Relatywizm epistemiczny też nie ma tu zbyt wiele do zaoferowania. Może być prawdą, że wiedza naukowa jest zawsze tymczasowa, gdy zmierza ku prawdzie lub od czasu do czasu skręca w złą stronę, ale nie oznacza to, że jest ona względna z punktu widzenia. Można nawet powiedzieć, że na przestrzeni wieków zgromadzono ponad wszelką wątpliwość znaczną ilość wiedzy. Ile na przykład spośród tysięcy stwierdzeń znajdujących się w przypadkowym podręczniku medycznym może być błędnych? Jednak relatywizm epistemiczny przeniknął do naszej kultury tak daleko, że wpłynął na nasz sposób myślenia, choć zrobił to w pewnym sensie. Zamiast sprawiać, że ludzie wątpią w swoją wiedzę, sprawia to, że czują się uprawnieni do opisywania wszelkich stwierdzeń, które chcą wypowiedzieć, jako prawdziwych w ich przypadku, choć prawdopodobnie wierzą, że inni ludzie mogą „wiedzieć” coś przeciwnego. W efekcie tacy ludzie w ogóle nie mają pojęcia wiedzy.
Relatywizm epistemiczny spopularyzował Thomas Kuhn w The Structure of Scientific Revolutions (1962), który utrzymywał, że wiedza naukowa jest względna w stosunku do „paradygmatu”. Thomas Kuhn był Żydem. Kilkadziesiąt lat wcześniej relatywizm kulturowy, a co za tym idzie, moralny został wprowadzony przez Franza Boasa, który również był Żydem.
Konstrukcjonizm społeczny to moda, w którą podąża każdy, kto twierdzi, że coś jest tylko konstruktem społecznym, co jest niezwykle popularne. Co to oznacza, nie jest jasne. Być może przez „konstruowanie” ci, którzy to mówią, mają na myśli koncepcję. Konstrukt społeczny istnieje w umyśle i jeśli jest to tylko konstrukt społeczny, w rzeczywistości nic mu nie odpowiada. Aby to jednak wykazać, konstrukcjoniści społeczni musieliby przedstawić argument stwierdzający, że to, do czego zdaje się odnosić to pojęcie, nie istnieje. Zamiast tego wydają się myśleć, że udowodnili to, nazywając to po prostu konstruktem społecznym.
Czasami, gdy ludzie nazywają rzeczy po prostu konstruktami społecznymi, mają na myśli, podkreślając aspekt społeczny, że jedynym powodem, dla którego myślimy, że one istnieją, jest to, że zgodziliśmy się, że istnieją. Aby to jednak ustalić, musieliby ponownie wykazać, że nasze przekonanie o ich istnieniu jest błędne. [3] W kulturze krytykiKevin Macdonald wyjaśnia, że żydowscy intelektualiści nigdy nie widzieli różnicy między prawdą a konsensusem, czyli ich konsensusem. „Żydowska ideologia religijna była nieskończenie plastycznym zbiorem twierdzeń, które potrafiły racjonalizować i interpretować każde wydarzenie w sposób zgodny ze służbą interesom wspólnoty. […] Członkom tej społeczności dyskursywnej nigdy nie przyszło do głowy, aby szukać potwierdzenia swoich poglądów z zewnątrz… próbując zrozumieć naturę samej rzeczywistości”. Patrz Kevin Macdonald, 2002 (1998), Culture of Critique, www.1stbooks. com, rozdział 6, „Żydowska krytyka kultury gojowskiej: powtórka”, dostępny pod adresem http://www.kevinmacdonald.net/CofCchap6.pdf.
W trzecim scenariuszu konstrukcjoniści społeczni akceptują istnienie konstruktów społecznych, ale podkreślają, że je skonstruowaliśmy, a to, co skonstruowaliśmy, możemy zdekonstruować lub zaprzestać konstruowania. Feministka mogłaby zastosować to do różnic między płciami. Tak, mogłaby powiedzieć, płcie się różnią, ale różnice budujemy wychowując inaczej chłopców i dziewczynki, dlatego aby pozbyć się różnic, wystarczy zmienić nasze praktyki wychowawcze. Ale tego próbowano i nie zadziałało. W każdym razie każdy rodzic wie, że chłopcy i dziewczęta różnią się z natury. Dorośli nie są potrzebni, aby społecznie konstruować różnice.
Jedynym rodzajem rzeczy, których konstrukcjoniści społeczni nie opisują jako konstruktów społecznych, są te, które w rzeczywistości są konstruktami społecznymi, jak pieniądze. [4] Ten przykład pochodzi od Johna Searle’a. Patrz np. Searle, 1995, The Construction of Social Reality , Londyn: Penguin.Wszystko, co czyni kartkę papieru banknotem dziesięciodolarowym i oznacza, że możemy jej używać do kupowania różnych rzeczy, to fakt, że zgodziliśmy się, że jest to banknot dziesięciodolarowy, co zgodnie z umową oznacza, że możemy go używać do kupuj rzeczy za pomocą. Konstrukcjoniści społeczni nie są zainteresowani tego rodzaju przykładami, ponieważ tak naprawdę nie interesują ich konstrukty społeczne. To, co ich interesuje, to wyrafinowanie brzmiący termin, którego mogą użyć, aby przekonać siebie, że rzeczy, których nie lubią, takie jak różnice między płciami, albo nie istnieją, albo można się ich pozbyć.
Cóż może być bardziej szkodliwego niż moda intelektualna, która skłania społeczeństwo do ulegania takiej perswazji? Będzie postępować w oparciu o fałszywe zrozumienie rzeczywistości i marnować swoją energię, próbując pozbyć się rzeczy, całkiem możliwe, że zapomniała, dlaczego uważa, że należy się ich pozbyć, a to nigdy nie zniknie.
Głównym źródłem konstrukcjonizmu społecznego była książka zatytułowana Społeczna konstrukcja rzeczywistości (1966) autorstwa Petera Bergera i Thomasa Luckmanna, obaj byli Żydami.
Postmodernizm to bezsensowny zbiór idei, których celem jest odwoływanie się do woli władzy i wspomaganie rewolucyjnej transformacji społeczeństwa. Przypisuje się to głównie Michelowi Foucaultowi, autorowi Porządku rzeczy (1966), ale w równym stopniu jest to zasługa Jacques’a Derridy, autora pisarstwa „ Pisanie i różnica” oraz „O gramatologii” (oba 1967). Foucault nie był Żydem; Derrida był.
Główną ideą Derridy jest to, że jesteśmy w więzieniu języka, z którego nie możemy uciec. Język nie tylko nie pozwala uchwycić rzeczywistości, ale uniemożliwia nam kontakt z nią, dlatego wypowiedź nie reprezentuje świata, a jedynie można ją nazwać „narracją”, której nie można oceniać ani jako prawdziwej, ani fałszywej. Jeśli uważamy, że dana narracja jest prawdziwa, zostajemy oszukani przez grupę taką jak biali ludzie lub mężczyźni, którzy mają władzę, aby narzucić swoją narrację innym. To właśnie miała na myśli feministka, gdy opisywała obiektywność jako nic innego jak męską podmiotowość. [5] Adrienne Rich (1979) była cytowana przez Dale’a Spendera, którego cytował Roger Scruton w „Ideologically Speaking” w: Leonard Michaels i Christopher Ricks (red.), 1990, The State of the Language, Berkeley: University of California Press .Stwierdzenie, które mężczyzna określa jako obiektywne, co oznacza, że jest prawdziwe w stosunku do wszystkich, wyraża jedynie jego uprzedzenia i ma na celu realizację jego partykularnych interesów, prawdopodobnie kosztem kobiet.
Aby przeciwstawić się takim nieprzyjemnym grupom, postmoderniści uznali, że konieczne jest „uprzywilejowanie” narracji kobiet i osób niebędących białymi. Zatem to postmodernizmowi powinniśmy zawdzięczać ideę przyjętą przez brytyjską policję już w 1983 roku, mówiącą, że jeśli osoba czarna „postrzega” siebie jako osobę zaatakowaną na tle rasowym przez osobę białą, to właśnie tak się stało. [6] W 1983 roku policja metropolitalna przyjęła definicję incydentu na tle rasowym jako „każdego zdarzenia, które obejmuje zarzuty o motywację rasową postawione przez jakąkolwiek osobę” (z „Race Equality in the UK Today: Developing Good Practice and Looking for Reform: The Police”, ulotka rozdawana przez Johna Newinga, Prezesa Stowarzyszenia Komendantów Policji, 8 grudnia 1998 r. o godz.Seminaria QMW dotyczące polityki publicznej: opracowywanie nowych przepisów i strategii dotyczących równości rasowej , Royal Over-Seas League, Londyn SW1). Zatem rasowy charakter zdarzenia wynikał z zarzutu, a nie z jakichkolwiek dowodów. Każda stosowana obecnie definicja „przestępstwa z nienawiści” jest tego typu. Ruch #MeToo był podobnie postmodernistyczny. Aby wykryto przypadek mężczyzny znęcającego się nad kobietą, wystarczyło, aby kobieta oświadczyła, że była maltretowana. W ten sposób osoby niebędące białymi i kobiety uzyskały „wzmocnienie pozycji”.
Postmodernizm, gdy czuje taką potrzebę, zapomina, że język tworzy nieprzeniknioną barierę między nami a rzeczywistością i twierdzi, że może ją „konstruować”. Stajemy się magikami, urzeczywistniającymi rzeczywistość poprzez samo stwierdzenie. Tę stronę filozofii zilustrował psycholog społeczny, który napisał artykuł zatytułowany „Samospełniające się stereotypy”, w którym wyjaśnił, w jaki sposób utrzymują się stereotypy dotyczące na przykład Włochów jako pasjonatów. [7] Mark Snyder, 1988, „Samospełniające się stereotypy”, w: Paula Rothenberg (red.), Racism and Sexism: An Integrated Study , Nowy Jork: St. Martin’s Press.Nie zaprzeczył, że stereotypy są prawdziwe. Włosi naprawdę są pełni pasji – utrzymywał – ale tylko dlatego, że tak ich opisuje. Prawdopodobnie na początku nie byli bardziej namiętni niż inni, a potem z jakiegoś powodu ludzie zaczęli nazywać ich pasjonatami, co uczyniło ich pasjonatami. Narracja konstruowała rzeczywistość; stereotyp się spełnił. Nawiasem mówiąc, pisarz ten był Żydem, a jego artykuł ukazał się w zbiorze pod redakcją Żydówki.
Od takich naukowców, poprzez intelektualistów, którzy szerzą swoje idee, postmodernizm przedostał się do ogółu społeczeństwa, ponownie w latach 90., pierwszej dekadzie poprawności politycznej. [8] Używam słowa „intelektualiści” w znaczeniu Friedricha Hayeka, 1998 (1949), The Intellectuals and Socialism , London: IEA Health and Welfare Unit, s. 9-18, który miał na myśli media, naukowców i wszelkie inne osoby, które utrzymują się z przekazywania idei społeczeństwu, takie jak nauczyciele, księża, powieściopisarze i rysownicy.Dziś jest to tak znajome, że prawie nie podnosi się brwi, gdy mężczyzna pisze: „Jestem kobietą, bo mówię, że jestem. Nic więcej nie jest potrzebne”. Ale postmoderniści po cichu wybierają fragmenty rzeczywistości, którymi według nich mogą rządzić ich słowa. Kiedy ten człowiek stwierdzi, że skończyło mu się mleko, nie powie: „Mam mleko, bo mówię, że mam. Nic więcej nie jest potrzebne”. Pójdzie i kupi trochę, jak każdy inny.
Postmodernizm daje swoim wyznawcom satysfakcjonujące poczucie władzy. Konfrontując się z książką historyczną, która mówi rzeczy, które im się nie podobają, mogą ją odrzucić, uznając ją jedynie za wyraz uprzedzeń autora. Mogą śmiać się z jej roszczeń do obiektywności, twierdząc, że obiektywność jest nieosiągalna. Następnie, kiedy sami przelewają pióro na papier, będą mogli przekazać swoje własne uprzedzenia do woli, bo cóż może zrobić narracja, jeśli nie przekazuje uprzedzeń pisarza? Nie muszą starać się zachować obiektywizmu, bo kto może być obiektywny?
Książka nie potrzebuje jakości, aby wywierać wpływ; trzeba to promować. Wydawca promuje ją wśród dziennikarzy, którzy promują ją wśród publiczności podziwiając recenzje lub zlecając podziwianie recenzji naukowców. Książka wypełnia każdą witrynę księgarni i zaczyna pojawiać się na listach lektur uczelnianych. Każdy, kto chce być na bieżąco, niech koniecznie ją przeczytał. Aby to wszystko mogło nastąpić, wystarczy, że książka zostanie wybrana jako zmieniająca świat przez osobę zajmującą kluczowe stanowisko w sieci właściwych ludzi, tak jak w przypadku książki napisanej przez Żyda, Żyda, którego inni Żydzi będą posłuszni. Ale czy istnieje taka sieć? Czy są Żydzi w wydawnictwach, reklamie, mediach i środowisku akademickim? Czy niedźwiedzie kręcą się po lesie?
Inną wpływową książką żydowską była Osobowość autorytarna (1950), fragment pseudonauki, który miał wykazać, że typowy biały Amerykanin był początkującym faszystą. Opierał się na wywiadach, które – jak można sądzić – były interpretowane w świetle z góry ustalonych wniosków, oznaczając osoby na „skali F”, gdzie tradycyjny mąż i ojciec uzyskaliby wysokie wyniki. Do próby nie włączono mężczyzn pochodzenia żydowskiego. Książka została podjęta przez pokolenie socjologów, aby ujawnić głębokie złe samopoczucie w społeczeństwie amerykańskim, które liberalizm i permisywizm mogą wyleczyć. Opublikowana przez American Jewish Committee, której głównym autorem był Theodor Adorno, była pierwszym ważnym produktem Szkoły Frankfurckiej .
Instytut został założony w latach dwudziestych XX wieku przez Feliksa Weila, który był Żydem, podobnie jak Theodor Adorno i pozostali główni członkowie szkoły, a mianowicie Max Horkheimer, Erich Fromm i Herbert Marcuse. Jej współpracownicy, jak Georg Lukacs, Walter Benjamin i Wilhelm Reich, także byli Żydami. Fromm i Marcuse napisali książki, które wywarły wpływ na młodzież lat sześćdziesiątych. [9] Na przykład Erich Fromm napisał Strach przed wolnością (1941), Człowiek dla siebie (1947) i Sztukę kochania (1956). Herbert Marcuse napisał „Eros i cywilizacja” (1955), „ Człowieka jednowymiarowego” (1964) i „Tolerancję represyjną” (1965).Marcuse stał się „ojcem chrzestnym” radykałów kampusowych tamtej dekady, z których głównymi byli Art Goldberg, Jackie Goldberg, Abbie Hoffman, Michael Rossman, Jerry Rubin, Mario Savio, Jack Weinberg, Steve Weissman, a we Francji Daniel Cohn-Bendit , z których wszyscy byli Żydami oprócz Mario Savio. Aktywiści ci wdrożyli ukryty program Osobowości Autorytarnej , przeciwstawiając się władzy, co udało im się położyć kres temu, często znanemu jako koniec szacunku, zwłaszcza szacunku dla białych mężczyzn. Ich zwolennicy byli następnie licznie reprezentowani wśród osób kierujących naszymi instytucjami przez ostatnie 25 lat.
Jeśli istnieje jedna idea, która zaczęła oddziaływać na Białych ludzi po drugiej wojnie światowej, była nią koncepcja zasadniczej równości rasowej, koncepcja mówiąca, że rasy, niezależnie od tego, jak bardzo mogą się różnić, są w zasadzie takie same. Oznaczało to, że wszelkie różnice w ich sytuacji muszą wynikać z czynników środowiskowych, takich jak złe traktowanie Czarnych przez Białych, dlatego też w miarę rozpowszechniania się tej idei rozpowszechniło się także pojęcie winy Białych. Od kilkudziesięciu lat idea zasadniczej równości rasowej, choć trudna do pogodzenia z oczywistymi faktami, pozostaje zamknięta dla kwestionowania. [10]Faktem trudnym do pogodzenia z doktryną zasadniczej równości rasowej jest to, że Azjatki mają szersze biodra niż Białe kobiety, które mają szersze biodra niż Czarne kobiety. Dzieje się tak dlatego, że kobiety trzech ras muszą mieć możliwość rodzenia dzieci z głowami różnej średniej wielkości. W ten sposób doktryna o zasadniczej równości rasowej zostaje obalona przez obserwację, którą każdy może poczynić. To zanim zaczniemy zauważać, że Azjaci z większymi mózgami mają wyższe IQ niż biali, którzy mają wyższe IQ niż czarni, lub dziesiątki innych sposobów, w jakie rasy ustawiają się w tej samej kolejności. Zacząłem od Franza Boasa, została spopularyzowana po wojnie przez jego ucznia Ashleya Montagu, który był Żydem, a następnie zwłaszcza przez Stephena Jaya Goulda, Leona Kamina, Richarda Lewontina i Stevena Rose, z których wszyscy byli Żydami. [11] W 1942 roku Ashley Montagu (prawdziwe nazwisko Israel Ehrenberg) napisała Najbardziej niebezpieczny mit człowieka: Złudzenie rasy . W 1947 roku wraz z Teodozjuszem Dobżanskim (również Żydem) napisali artykuł stwierdzający, że człowiek „wyzwolił się z niewoli tego, co fizyczne i biologiczne” i został „prawie całkowicie wyemancypowany z zależności od odziedziczonych dyspozycji biologicznych” („Dobór naturalny i umysłowość”). Capacities of Mankind”, przedruk z Science , t. 105, 1947, w: Ashley Montagu [red.] 1975, Race and IQ, Londyn: Oxford University Press, s. 104-13). W 1950 Montagu zredagował pierwsze Oświadczenie UNESCO w sprawie rasy (UNESCO, 1969, Cztery oświadczenia w sprawie rasy , https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000122962), w którym stwierdzono: „Ze względów praktycznych „rasa” jest nie tyle zjawiskiem biologicznym, co mitem społecznym”. W 1967 r. w innym oświadczeniu UNESCO stwierdzono, że obecna wiedza biologiczna nie pozwala przypisywać osiągnięć kulturowych różnicom w potencjale genetycznym. Inne nośniki tej idei to The Mismeasure of Man (1981) Stephena Jaya Goulda i Not in Our Genes(1984) Leona Kamina, Richarda Lewontina i Stevena Rose’a. Przegląd koncepcji braku wyścigów można znaleźć w Steve Sailer, 31 maja 2000 r., „Cavalli-Sforza II: Seven Dumb Ideas about Race”, V-Dare, https://vdare.com/articles/cavalli-sforza-ii -siedem-d…t-wyścig .
Dziś powszechnie słyszymy wezwania do eksterminacji białych ludzi lub popełnienia samobójstwa. Nagłówki amerykańskiej prasy z lat 2015–2017 to: „Profesor tweetuje, że biali ludzie powinni popełnić masowe samobójstwo”, „Wszystko, czego chcę na Boże Narodzenie, to ludobójstwo białych” oraz „Profesor USC wzywa do holokaustu przeciwko wszystkim białym ludziom”. [12]Klipy Marka Colletta, 7 października 2020 r., „Nowa definicja rasizmu przeciwko bieli — Mark Collett”, https://odysee.com/@markcollettclips:3/ ... ew-…mark:f . Inne nagłówki brzmiały: „Profesor Trinity College nazywa białych ludzi „nieludzkimi”: „Niech oni, kurwa, umierają””, „Profesor: «Niektórzy biali ludzie mogą być zmuszeni umrzeć», aby rozwiązać problem rasizmu” oraz „Biały profesor wzywa wszystkich białych ludzi do masowego samobójstwa z powodu niewolnictwa”. Slajdy rozwieszane podczas wykładów obejmowały: „Jak biali ludzie nękali społeczeństwo” oraz „Biali ludzie są plagą dla planety”. Połączenia te można prześledzić wstecz do dwóch źródeł. W 1967 roku Susan Sontag w słynny sposób opisała białą rasę jako raka historii ludzkości. [13] Susan Sontag, 1967, „Co się dzieje z Ameryką? (Sympozjum)”, President Review , 34 (1): s. 57-58.Biali ludzie zagrażali „samomu istnieniu życia” – napisała. Co zrobić z nowotworem zagrażającym życiu? Następnie w 1992 roku Noel Ignatiev z Uniwersytetu Harvarda założył magazyn Race Traitor pod hasłem „Zdrada bieli to lojalność wobec ludzkości”. Sposobem na ocalenie ludzkości było „zniesienie bieli”. Jak wiemy, jest to dzisiejszy wielki ruch abolicjonistyczny. Susan Sontag i Noel Ignatiev byli Żydami.
To, co nazywa się „krytyczną teorią rasy”, z której obecnie emanują żądania zmiecenia białych ludzi z powierzchni ziemi, wywodzi się z „teorii krytycznej”, podstawowej metody kulturowego marksizmu, zwanej później poprawnością polityczną, obecnie nazywaną przebudzeniem , który rozpoczął się w szkole frankfurckiej.
Obciążeni niepotrzebnymi poczuciem winy, z żądaniami ich wyginięcia dźwięczącymi w uszach i po dziesięcioleciach narażenia na relatywizm, konstrukcjonizm społeczny i postmodernizm, nic dziwnego, że wielu Białych ludzi ma obecnie problemy z normalnym myśleniem. Bez wpływu Żydów prawdopodobnie by tak nie było. Nadal bylibyśmy tak samo sprawni umysłowo, jak kiedyś.
Notatki
[1] BBC, 12 stycznia 2020 r., „Selling sex”, https://www.bbc.co.uk/iplayer/episode/m ... sex?page=1 .
[2] Amerykański renesans , czerwiec 1998, „O Tempora, O Mores!”, https://www.amren.com/news/1998/06/o-te ... june-1998/ .
[3] W Culture of Critique Kevin Macdonald wyjaśnia, że żydowscy intelektualiści nigdy nie widzieli różnicy między prawdą a konsensusem, czyli ich konsensusem. „Żydowska ideologia religijna była nieskończenie plastycznym zbiorem twierdzeń, które potrafiły racjonalizować i interpretować każde wydarzenie w sposób zgodny ze służbą interesom wspólnoty. […] Członkom tej społeczności dyskursywnej nigdy nie przyszło do głowy, aby szukać potwierdzenia swoich poglądów z zewnątrz… próbując zrozumieć naturę samej rzeczywistości”. Patrz Kevin Macdonald, 2002 (1998), Culture of Critique, www.1stbooks. com, rozdział 6, „Żydowska krytyka kultury gojowskiej: powtórka”, dostępny pod adresem http://www.kevinmacdonald.net/CofCchap6.pdf .
[4] Ten przykład pochodzi od Johna Searle’a. Patrz np. Searle, 1995, The Construction of Social Reality , Londyn: Penguin.
[5] Adrienne Rich (1979) była cytowana przez Dale’a Spendera, którego cytował Roger Scruton w „Ideologically Speaking” w: Leonard Michaels i Christopher Ricks (red.), 1990, The State of the Language, Berkeley: University of California Press .
[6] W 1983 roku Metropolitan Police przyjęła definicję incydentu na tle rasowym jako „każdego zdarzenia, które obejmuje zarzuty o motywację rasową postawione przez jakąkolwiek osobę” (z „Race Equality in the UK Today: Developing Good Practice and Looking for Reform: The Police”, ulotka rozdawana przez Johna Newinga, Prezesa Stowarzyszenia Komendantów Policji, 8 grudnia 1998 podczas Seminariów Polityki Publicznej QMW: Developing New Legislation and Strategies on Race Equality , Royal Over-Seas League, London SW1). Zatem rasowy charakter zdarzenia wynikał z zarzutu, a nie z jakichkolwiek dowodów.
[7] Mark Snyder, 1988, „Samospełniające się stereotypy”, w: Paula Rothenberg (red.), Racism and Sexism: An Integrated Study , Nowy Jork: St. Martin’s Press.
[8] Używam słowa „intelektualiści” w znaczeniu Friedricha Hayeka, 1998 (1949), The Intellectuals and Socialism , London: IEA Health and Welfare Unit, s. 9-18, który miał na myśli media, naukowców i wszelkie inne osoby, które utrzymują się z przekazywania idei społeczeństwu, takie jak nauczyciele, księża, powieściopisarze i rysownicy.
[9] Na przykład Erich Fromm napisał Strach przed wolnością (1941), Człowiek dla siebie (1947) i Sztukę kochania (1956). Herbert Marcuse napisał „Eros i cywilizacja” (1955), „ Człowieka jednowymiarowego” (1964) i „Tolerancję represyjną” (1965).
[10] Faktem trudnym do pogodzenia z doktryną zasadniczej równości rasowej jest to, że Azjatki mają szersze biodra niż Białe kobiety, które mają szersze biodra niż Czarne kobiety. Dzieje się tak dlatego, że kobiety trzech ras muszą mieć możliwość rodzenia dzieci z głowami różnej średniej wielkości. W ten sposób doktryna o zasadniczej równości rasowej zostaje obalona przez obserwację, którą każdy może poczynić. To zanim przejdziemy do zauważenia, że Azjaci z większymi mózgami mają wyższe IQ niż biali, którzy mają wyższe IQ niż czarni, lub dziesiątki innych sposobów, w których rasy ustawiają się w tej samej kolejności.
[11] W 1942 roku Ashley Montagu (prawdziwe nazwisko Israel Ehrenberg) napisała Najbardziej niebezpieczny mit człowieka: Złudzenie rasy . W 1947 roku wraz z Teodozjuszem Dobżanskim (również Żydem) napisali artykuł stwierdzający, że człowiek „wydostał się z niewoli tego, co fizyczne i biologiczne” i został „prawie całkowicie wyemancypowany z zależności od odziedziczonych dyspozycji biologicznych” („Dobór naturalny i umysłowość”). Capacities of Mankind”, przedruk z Science , t. 105, 1947, w Ashley Montagu [red.] 1975, Race and IQ , Londyn: Oxford University Press, s. 104-13). W 1950 Montagu zredagował pierwsze Oświadczenie UNESCO w sprawie rasy (UNESCO, 1969, Cztery oświadczenia w sprawie rasy ,https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000122962 ), w którym stwierdzono: „Z praktycznych powodów „rasa” jest nie tyle zjawiskiem biologicznym, co mitem społecznym”. W 1967 r. w innym oświadczeniu UNESCO stwierdzono, że obecna wiedza biologiczna nie pozwala przypisywać osiągnięć kulturowych różnicom w potencjale genetycznym. Inne nośniki tej idei to The Mismeasure of Man (1981) Stephena Jaya Goulda i Not in Our Genes (1984) Leona Kamina, Richarda Lewontina i Stevena Rose’a. Przegląd koncepcji braku wyścigów można znaleźć w Steve Sailer, 31 maja 2000 r., „Cavalli-Sforza II: Seven Dumb Ideas about Race”, V-Dare, https://vdare.com/articles/cavalli-sforza-ii -siedem-głupich-pomysłów-o-rasie .
[12] Klipy Marka Colletta, 7 października 2020 r., „Nowa definicja rasizmu — Mark Collett”, https://odysee.com/@markcollettclips:3/ ... ition-mark :f . Inne nagłówki brzmiały: „Profesor Trinity College nazywa białych ludzi „nieludzkimi”: „Niech oni, kurwa, umierają””, „Profesor: «Niektórzy biali ludzie mogą być zmuszeni umrzeć», aby rozwiązać problem rasizmu” oraz „Biały profesor wzywa wszystkich białych ludzi do masowego samobójstwa z powodu niewolnictwa”. Slajdy rozwieszane podczas wykładów obejmowały: „Jak biali ludzie nękali społeczeństwo” oraz „Biali ludzie są plagą dla planety”.
[13] Susan Sontag, 1967, „Co się dzieje z Ameryką? (Sympozjum)”, President Review , 34 (1): s. 57-58.
INFO: https://www.unz.com/article/jews-and-th ... r-thought/
https://babylonianempire.wordpress.com/ ... -myslenia/
i
https://www.jns.org/the-world-hates-the ... -morality/
Żydzi i kształtowanie naszego myślenia
Date: 30 settembre 2023
Author: Uczta Baltazara
2 Commenti
(przekład automatyczny)
Nikomu, kto to czyta, nie trzeba mówić, że Żydzi mieli ogromny wpływ na Zachód w ciągu ostatnich kilku dekad. To, co może nie być powszechnie rozumiane, to wpływ, jaki wywarły one na nasz sposób myślenia.
Przez wieki zachodni umysł okazał się bardziej bezpośredni, pozytywistyczny i empiryczny niż mistyczny, intuicyjny czy magiczny. Jeśli człowiek Zachodu coś widzi, wierzy, że to tam jest i sądzi, że sposobem na zrozumienie tego jest bliższe przyjrzenie się temu. Nie zakłada, że wzrok go zwodzi lub że rzeczywistość jest taka, jak opisuje ją autorytet, którego nie wolno kwestionować. Fakt, że coś wygląda inaczej z różnych punktów widzenia, nie powoduje, że myśli, że jest to wynikiem jego percepcji, ani też nie wyobraża sobie, że jest to produkt jego preferencji lub stwierdzeń. Odróżnia to, co jest, przedmiot, od siebie, podmiotu i stara się, aby jego wypowiedzi odpowiadały rzeczywistości. W ten sposób stara się uchwycić otaczający go świat.
Przynajmniej zawsze tak było, ale po drugiej wojnie światowej zaczęło się to zmieniać, głównie za sprawą trzech mód intelektualnych, a mianowicie relatywizmu, konstrukcjonizmu społecznego i postmodernizmu, które są przyczyną dużej części zniszczeń, jakie Zachód zrobił sobie w tym okresie. Zawdzięczamy je w dużej mierze Żydom.
Relatywizm występuje w trzech odmianach: moralnej, kulturowej i epistemicznej. Relatywizm moralny zaprzecza istnieniu absolutnych wartości moralnych. Relatywizm kulturowy twierdzi, że żadna kultura nie ma większej wartości niż inna i nie możemy oceniać innej kultury według naszych własnych standardów. Według relatywizmu epistemicznego wiedza danej osoby zależy od jej założeń lub punktu widzenia. Ktoś, kto twierdzi, że coś wie, tak naprawdę tego nie wie ; po prostu tak im się to wydaje z ich „perspektywy”.
Głównym skutkiem relatywizmu jest podważenie pewności siebie. „Myślałem, że to jest słuszne, a to jest złe” – myśli się, „ale może się myliłem”. „Uznałam, że całkiem rozsądne jest oczekiwanie, że mój sąsiad przestanie puszczać głośną muzykę o jedenastej, ale może taka jest moja kultura”. „Myślałem, że lód unosi się na wodzie, ale może tak naprawdę nie wiedziałem o tym. Być może tak naprawdę nikt nic nie wie.
Relatywizm moralny może sprawić, że moralność będzie relatywizowana do wielu rzeczy. W filmie dokumentalnym Louis Theroux przedstawił go w odniesieniu do jednostki. Opisał pracownicę seksualną jako osobę, która miała trudne wychowanie. [1] BBC, 12 stycznia 2020 r., „Selling sex”, https://www.bbc.co.uk/iplayer/episode/m ... uis…page=1 . Wyjaśniła, że kiedy masz czternaście lat i nie chodzisz do szkoły, nie zdajesz sobie sprawy, że to tylko seksualne, jeśli ktoś okazuje ci zainteresowanie. Teraz ma tak wiele doświadczeń, że może uprawiać seks z każdym. Zwracając się do widza, Theroux nie pytała, czy sprzedawanie seksu jest złe, ale czy jest dla niej złe . Może tak nie było, zasugerował, chociaż dla kogoś innego mogłoby to być niewłaściwe.
W latach 90. intensywnie propagowano relatywizm kulturowy. „Wszystkie kultury są równej wartości” – to stała mantra mediów. Dobrym przykładem była sytuacja, gdy Haitańczykka mieszkająca na Long Island wynajęła specjalistę voodoo, aby wypędził duchy, które według niej wypuścił z jej domu duch, powodując, że z piwnicy dobiegały niepokojące dźwięki. [2] Amerykański renesans , czerwiec 1998, „O Tempora, O Mores!”, https://www.amren.com/news/1998/06/o-te ... res…-1998/ .Narzucił na nią prześcieradło, oblał wodą kolońską i podpalił, a do szpitala z poparzeniami trzeciego stopnia zabrał ją dopiero następnego popołudnia. Kiedy postawiono mu zarzut usiłowania morderstwa, bronił się, twierdząc, że jedynie praktykował swoją religię. Rzecznik Haiti wyjaśnił, że Haitańczycy, podobnie jak inne mniejszości etniczne, przywieźli ze sobą swoją kulturę do Ameryki. Kim byli Amerykanie, żeby to oceniać?
Relatywizm epistemiczny też nie ma tu zbyt wiele do zaoferowania. Może być prawdą, że wiedza naukowa jest zawsze tymczasowa, gdy zmierza ku prawdzie lub od czasu do czasu skręca w złą stronę, ale nie oznacza to, że jest ona względna z punktu widzenia. Można nawet powiedzieć, że na przestrzeni wieków zgromadzono ponad wszelką wątpliwość znaczną ilość wiedzy. Ile na przykład spośród tysięcy stwierdzeń znajdujących się w przypadkowym podręczniku medycznym może być błędnych? Jednak relatywizm epistemiczny przeniknął do naszej kultury tak daleko, że wpłynął na nasz sposób myślenia, choć zrobił to w pewnym sensie. Zamiast sprawiać, że ludzie wątpią w swoją wiedzę, sprawia to, że czują się uprawnieni do opisywania wszelkich stwierdzeń, które chcą wypowiedzieć, jako prawdziwych w ich przypadku, choć prawdopodobnie wierzą, że inni ludzie mogą „wiedzieć” coś przeciwnego. W efekcie tacy ludzie w ogóle nie mają pojęcia wiedzy.
Relatywizm epistemiczny spopularyzował Thomas Kuhn w The Structure of Scientific Revolutions (1962), który utrzymywał, że wiedza naukowa jest względna w stosunku do „paradygmatu”. Thomas Kuhn był Żydem. Kilkadziesiąt lat wcześniej relatywizm kulturowy, a co za tym idzie, moralny został wprowadzony przez Franza Boasa, który również był Żydem.
Konstrukcjonizm społeczny to moda, w którą podąża każdy, kto twierdzi, że coś jest tylko konstruktem społecznym, co jest niezwykle popularne. Co to oznacza, nie jest jasne. Być może przez „konstruowanie” ci, którzy to mówią, mają na myśli koncepcję. Konstrukt społeczny istnieje w umyśle i jeśli jest to tylko konstrukt społeczny, w rzeczywistości nic mu nie odpowiada. Aby to jednak wykazać, konstrukcjoniści społeczni musieliby przedstawić argument stwierdzający, że to, do czego zdaje się odnosić to pojęcie, nie istnieje. Zamiast tego wydają się myśleć, że udowodnili to, nazywając to po prostu konstruktem społecznym.
Czasami, gdy ludzie nazywają rzeczy po prostu konstruktami społecznymi, mają na myśli, podkreślając aspekt społeczny, że jedynym powodem, dla którego myślimy, że one istnieją, jest to, że zgodziliśmy się, że istnieją. Aby to jednak ustalić, musieliby ponownie wykazać, że nasze przekonanie o ich istnieniu jest błędne. [3] W kulturze krytykiKevin Macdonald wyjaśnia, że żydowscy intelektualiści nigdy nie widzieli różnicy między prawdą a konsensusem, czyli ich konsensusem. „Żydowska ideologia religijna była nieskończenie plastycznym zbiorem twierdzeń, które potrafiły racjonalizować i interpretować każde wydarzenie w sposób zgodny ze służbą interesom wspólnoty. […] Członkom tej społeczności dyskursywnej nigdy nie przyszło do głowy, aby szukać potwierdzenia swoich poglądów z zewnątrz… próbując zrozumieć naturę samej rzeczywistości”. Patrz Kevin Macdonald, 2002 (1998), Culture of Critique, www.1stbooks. com, rozdział 6, „Żydowska krytyka kultury gojowskiej: powtórka”, dostępny pod adresem http://www.kevinmacdonald.net/CofCchap6.pdf.
W trzecim scenariuszu konstrukcjoniści społeczni akceptują istnienie konstruktów społecznych, ale podkreślają, że je skonstruowaliśmy, a to, co skonstruowaliśmy, możemy zdekonstruować lub zaprzestać konstruowania. Feministka mogłaby zastosować to do różnic między płciami. Tak, mogłaby powiedzieć, płcie się różnią, ale różnice budujemy wychowując inaczej chłopców i dziewczynki, dlatego aby pozbyć się różnic, wystarczy zmienić nasze praktyki wychowawcze. Ale tego próbowano i nie zadziałało. W każdym razie każdy rodzic wie, że chłopcy i dziewczęta różnią się z natury. Dorośli nie są potrzebni, aby społecznie konstruować różnice.
Jedynym rodzajem rzeczy, których konstrukcjoniści społeczni nie opisują jako konstruktów społecznych, są te, które w rzeczywistości są konstruktami społecznymi, jak pieniądze. [4] Ten przykład pochodzi od Johna Searle’a. Patrz np. Searle, 1995, The Construction of Social Reality , Londyn: Penguin.Wszystko, co czyni kartkę papieru banknotem dziesięciodolarowym i oznacza, że możemy jej używać do kupowania różnych rzeczy, to fakt, że zgodziliśmy się, że jest to banknot dziesięciodolarowy, co zgodnie z umową oznacza, że możemy go używać do kupuj rzeczy za pomocą. Konstrukcjoniści społeczni nie są zainteresowani tego rodzaju przykładami, ponieważ tak naprawdę nie interesują ich konstrukty społeczne. To, co ich interesuje, to wyrafinowanie brzmiący termin, którego mogą użyć, aby przekonać siebie, że rzeczy, których nie lubią, takie jak różnice między płciami, albo nie istnieją, albo można się ich pozbyć.
Cóż może być bardziej szkodliwego niż moda intelektualna, która skłania społeczeństwo do ulegania takiej perswazji? Będzie postępować w oparciu o fałszywe zrozumienie rzeczywistości i marnować swoją energię, próbując pozbyć się rzeczy, całkiem możliwe, że zapomniała, dlaczego uważa, że należy się ich pozbyć, a to nigdy nie zniknie.
Głównym źródłem konstrukcjonizmu społecznego była książka zatytułowana Społeczna konstrukcja rzeczywistości (1966) autorstwa Petera Bergera i Thomasa Luckmanna, obaj byli Żydami.
Postmodernizm to bezsensowny zbiór idei, których celem jest odwoływanie się do woli władzy i wspomaganie rewolucyjnej transformacji społeczeństwa. Przypisuje się to głównie Michelowi Foucaultowi, autorowi Porządku rzeczy (1966), ale w równym stopniu jest to zasługa Jacques’a Derridy, autora pisarstwa „ Pisanie i różnica” oraz „O gramatologii” (oba 1967). Foucault nie był Żydem; Derrida był.
Główną ideą Derridy jest to, że jesteśmy w więzieniu języka, z którego nie możemy uciec. Język nie tylko nie pozwala uchwycić rzeczywistości, ale uniemożliwia nam kontakt z nią, dlatego wypowiedź nie reprezentuje świata, a jedynie można ją nazwać „narracją”, której nie można oceniać ani jako prawdziwej, ani fałszywej. Jeśli uważamy, że dana narracja jest prawdziwa, zostajemy oszukani przez grupę taką jak biali ludzie lub mężczyźni, którzy mają władzę, aby narzucić swoją narrację innym. To właśnie miała na myśli feministka, gdy opisywała obiektywność jako nic innego jak męską podmiotowość. [5] Adrienne Rich (1979) była cytowana przez Dale’a Spendera, którego cytował Roger Scruton w „Ideologically Speaking” w: Leonard Michaels i Christopher Ricks (red.), 1990, The State of the Language, Berkeley: University of California Press .Stwierdzenie, które mężczyzna określa jako obiektywne, co oznacza, że jest prawdziwe w stosunku do wszystkich, wyraża jedynie jego uprzedzenia i ma na celu realizację jego partykularnych interesów, prawdopodobnie kosztem kobiet.
Aby przeciwstawić się takim nieprzyjemnym grupom, postmoderniści uznali, że konieczne jest „uprzywilejowanie” narracji kobiet i osób niebędących białymi. Zatem to postmodernizmowi powinniśmy zawdzięczać ideę przyjętą przez brytyjską policję już w 1983 roku, mówiącą, że jeśli osoba czarna „postrzega” siebie jako osobę zaatakowaną na tle rasowym przez osobę białą, to właśnie tak się stało. [6] W 1983 roku policja metropolitalna przyjęła definicję incydentu na tle rasowym jako „każdego zdarzenia, które obejmuje zarzuty o motywację rasową postawione przez jakąkolwiek osobę” (z „Race Equality in the UK Today: Developing Good Practice and Looking for Reform: The Police”, ulotka rozdawana przez Johna Newinga, Prezesa Stowarzyszenia Komendantów Policji, 8 grudnia 1998 r. o godz.Seminaria QMW dotyczące polityki publicznej: opracowywanie nowych przepisów i strategii dotyczących równości rasowej , Royal Over-Seas League, Londyn SW1). Zatem rasowy charakter zdarzenia wynikał z zarzutu, a nie z jakichkolwiek dowodów. Każda stosowana obecnie definicja „przestępstwa z nienawiści” jest tego typu. Ruch #MeToo był podobnie postmodernistyczny. Aby wykryto przypadek mężczyzny znęcającego się nad kobietą, wystarczyło, aby kobieta oświadczyła, że była maltretowana. W ten sposób osoby niebędące białymi i kobiety uzyskały „wzmocnienie pozycji”.
Postmodernizm, gdy czuje taką potrzebę, zapomina, że język tworzy nieprzeniknioną barierę między nami a rzeczywistością i twierdzi, że może ją „konstruować”. Stajemy się magikami, urzeczywistniającymi rzeczywistość poprzez samo stwierdzenie. Tę stronę filozofii zilustrował psycholog społeczny, który napisał artykuł zatytułowany „Samospełniające się stereotypy”, w którym wyjaśnił, w jaki sposób utrzymują się stereotypy dotyczące na przykład Włochów jako pasjonatów. [7] Mark Snyder, 1988, „Samospełniające się stereotypy”, w: Paula Rothenberg (red.), Racism and Sexism: An Integrated Study , Nowy Jork: St. Martin’s Press.Nie zaprzeczył, że stereotypy są prawdziwe. Włosi naprawdę są pełni pasji – utrzymywał – ale tylko dlatego, że tak ich opisuje. Prawdopodobnie na początku nie byli bardziej namiętni niż inni, a potem z jakiegoś powodu ludzie zaczęli nazywać ich pasjonatami, co uczyniło ich pasjonatami. Narracja konstruowała rzeczywistość; stereotyp się spełnił. Nawiasem mówiąc, pisarz ten był Żydem, a jego artykuł ukazał się w zbiorze pod redakcją Żydówki.
Od takich naukowców, poprzez intelektualistów, którzy szerzą swoje idee, postmodernizm przedostał się do ogółu społeczeństwa, ponownie w latach 90., pierwszej dekadzie poprawności politycznej. [8] Używam słowa „intelektualiści” w znaczeniu Friedricha Hayeka, 1998 (1949), The Intellectuals and Socialism , London: IEA Health and Welfare Unit, s. 9-18, który miał na myśli media, naukowców i wszelkie inne osoby, które utrzymują się z przekazywania idei społeczeństwu, takie jak nauczyciele, księża, powieściopisarze i rysownicy.Dziś jest to tak znajome, że prawie nie podnosi się brwi, gdy mężczyzna pisze: „Jestem kobietą, bo mówię, że jestem. Nic więcej nie jest potrzebne”. Ale postmoderniści po cichu wybierają fragmenty rzeczywistości, którymi według nich mogą rządzić ich słowa. Kiedy ten człowiek stwierdzi, że skończyło mu się mleko, nie powie: „Mam mleko, bo mówię, że mam. Nic więcej nie jest potrzebne”. Pójdzie i kupi trochę, jak każdy inny.
Postmodernizm daje swoim wyznawcom satysfakcjonujące poczucie władzy. Konfrontując się z książką historyczną, która mówi rzeczy, które im się nie podobają, mogą ją odrzucić, uznając ją jedynie za wyraz uprzedzeń autora. Mogą śmiać się z jej roszczeń do obiektywności, twierdząc, że obiektywność jest nieosiągalna. Następnie, kiedy sami przelewają pióro na papier, będą mogli przekazać swoje własne uprzedzenia do woli, bo cóż może zrobić narracja, jeśli nie przekazuje uprzedzeń pisarza? Nie muszą starać się zachować obiektywizmu, bo kto może być obiektywny?
Książka nie potrzebuje jakości, aby wywierać wpływ; trzeba to promować. Wydawca promuje ją wśród dziennikarzy, którzy promują ją wśród publiczności podziwiając recenzje lub zlecając podziwianie recenzji naukowców. Książka wypełnia każdą witrynę księgarni i zaczyna pojawiać się na listach lektur uczelnianych. Każdy, kto chce być na bieżąco, niech koniecznie ją przeczytał. Aby to wszystko mogło nastąpić, wystarczy, że książka zostanie wybrana jako zmieniająca świat przez osobę zajmującą kluczowe stanowisko w sieci właściwych ludzi, tak jak w przypadku książki napisanej przez Żyda, Żyda, którego inni Żydzi będą posłuszni. Ale czy istnieje taka sieć? Czy są Żydzi w wydawnictwach, reklamie, mediach i środowisku akademickim? Czy niedźwiedzie kręcą się po lesie?
Inną wpływową książką żydowską była Osobowość autorytarna (1950), fragment pseudonauki, który miał wykazać, że typowy biały Amerykanin był początkującym faszystą. Opierał się na wywiadach, które – jak można sądzić – były interpretowane w świetle z góry ustalonych wniosków, oznaczając osoby na „skali F”, gdzie tradycyjny mąż i ojciec uzyskaliby wysokie wyniki. Do próby nie włączono mężczyzn pochodzenia żydowskiego. Książka została podjęta przez pokolenie socjologów, aby ujawnić głębokie złe samopoczucie w społeczeństwie amerykańskim, które liberalizm i permisywizm mogą wyleczyć. Opublikowana przez American Jewish Committee, której głównym autorem był Theodor Adorno, była pierwszym ważnym produktem Szkoły Frankfurckiej .
Instytut został założony w latach dwudziestych XX wieku przez Feliksa Weila, który był Żydem, podobnie jak Theodor Adorno i pozostali główni członkowie szkoły, a mianowicie Max Horkheimer, Erich Fromm i Herbert Marcuse. Jej współpracownicy, jak Georg Lukacs, Walter Benjamin i Wilhelm Reich, także byli Żydami. Fromm i Marcuse napisali książki, które wywarły wpływ na młodzież lat sześćdziesiątych. [9] Na przykład Erich Fromm napisał Strach przed wolnością (1941), Człowiek dla siebie (1947) i Sztukę kochania (1956). Herbert Marcuse napisał „Eros i cywilizacja” (1955), „ Człowieka jednowymiarowego” (1964) i „Tolerancję represyjną” (1965).Marcuse stał się „ojcem chrzestnym” radykałów kampusowych tamtej dekady, z których głównymi byli Art Goldberg, Jackie Goldberg, Abbie Hoffman, Michael Rossman, Jerry Rubin, Mario Savio, Jack Weinberg, Steve Weissman, a we Francji Daniel Cohn-Bendit , z których wszyscy byli Żydami oprócz Mario Savio. Aktywiści ci wdrożyli ukryty program Osobowości Autorytarnej , przeciwstawiając się władzy, co udało im się położyć kres temu, często znanemu jako koniec szacunku, zwłaszcza szacunku dla białych mężczyzn. Ich zwolennicy byli następnie licznie reprezentowani wśród osób kierujących naszymi instytucjami przez ostatnie 25 lat.
Jeśli istnieje jedna idea, która zaczęła oddziaływać na Białych ludzi po drugiej wojnie światowej, była nią koncepcja zasadniczej równości rasowej, koncepcja mówiąca, że rasy, niezależnie od tego, jak bardzo mogą się różnić, są w zasadzie takie same. Oznaczało to, że wszelkie różnice w ich sytuacji muszą wynikać z czynników środowiskowych, takich jak złe traktowanie Czarnych przez Białych, dlatego też w miarę rozpowszechniania się tej idei rozpowszechniło się także pojęcie winy Białych. Od kilkudziesięciu lat idea zasadniczej równości rasowej, choć trudna do pogodzenia z oczywistymi faktami, pozostaje zamknięta dla kwestionowania. [10]Faktem trudnym do pogodzenia z doktryną zasadniczej równości rasowej jest to, że Azjatki mają szersze biodra niż Białe kobiety, które mają szersze biodra niż Czarne kobiety. Dzieje się tak dlatego, że kobiety trzech ras muszą mieć możliwość rodzenia dzieci z głowami różnej średniej wielkości. W ten sposób doktryna o zasadniczej równości rasowej zostaje obalona przez obserwację, którą każdy może poczynić. To zanim zaczniemy zauważać, że Azjaci z większymi mózgami mają wyższe IQ niż biali, którzy mają wyższe IQ niż czarni, lub dziesiątki innych sposobów, w jakie rasy ustawiają się w tej samej kolejności. Zacząłem od Franza Boasa, została spopularyzowana po wojnie przez jego ucznia Ashleya Montagu, który był Żydem, a następnie zwłaszcza przez Stephena Jaya Goulda, Leona Kamina, Richarda Lewontina i Stevena Rose, z których wszyscy byli Żydami. [11] W 1942 roku Ashley Montagu (prawdziwe nazwisko Israel Ehrenberg) napisała Najbardziej niebezpieczny mit człowieka: Złudzenie rasy . W 1947 roku wraz z Teodozjuszem Dobżanskim (również Żydem) napisali artykuł stwierdzający, że człowiek „wyzwolił się z niewoli tego, co fizyczne i biologiczne” i został „prawie całkowicie wyemancypowany z zależności od odziedziczonych dyspozycji biologicznych” („Dobór naturalny i umysłowość”). Capacities of Mankind”, przedruk z Science , t. 105, 1947, w: Ashley Montagu [red.] 1975, Race and IQ, Londyn: Oxford University Press, s. 104-13). W 1950 Montagu zredagował pierwsze Oświadczenie UNESCO w sprawie rasy (UNESCO, 1969, Cztery oświadczenia w sprawie rasy , https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000122962), w którym stwierdzono: „Ze względów praktycznych „rasa” jest nie tyle zjawiskiem biologicznym, co mitem społecznym”. W 1967 r. w innym oświadczeniu UNESCO stwierdzono, że obecna wiedza biologiczna nie pozwala przypisywać osiągnięć kulturowych różnicom w potencjale genetycznym. Inne nośniki tej idei to The Mismeasure of Man (1981) Stephena Jaya Goulda i Not in Our Genes(1984) Leona Kamina, Richarda Lewontina i Stevena Rose’a. Przegląd koncepcji braku wyścigów można znaleźć w Steve Sailer, 31 maja 2000 r., „Cavalli-Sforza II: Seven Dumb Ideas about Race”, V-Dare, https://vdare.com/articles/cavalli-sforza-ii -siedem-d…t-wyścig .
Dziś powszechnie słyszymy wezwania do eksterminacji białych ludzi lub popełnienia samobójstwa. Nagłówki amerykańskiej prasy z lat 2015–2017 to: „Profesor tweetuje, że biali ludzie powinni popełnić masowe samobójstwo”, „Wszystko, czego chcę na Boże Narodzenie, to ludobójstwo białych” oraz „Profesor USC wzywa do holokaustu przeciwko wszystkim białym ludziom”. [12]Klipy Marka Colletta, 7 października 2020 r., „Nowa definicja rasizmu przeciwko bieli — Mark Collett”, https://odysee.com/@markcollettclips:3/ ... ew-…mark:f . Inne nagłówki brzmiały: „Profesor Trinity College nazywa białych ludzi „nieludzkimi”: „Niech oni, kurwa, umierają””, „Profesor: «Niektórzy biali ludzie mogą być zmuszeni umrzeć», aby rozwiązać problem rasizmu” oraz „Biały profesor wzywa wszystkich białych ludzi do masowego samobójstwa z powodu niewolnictwa”. Slajdy rozwieszane podczas wykładów obejmowały: „Jak biali ludzie nękali społeczeństwo” oraz „Biali ludzie są plagą dla planety”. Połączenia te można prześledzić wstecz do dwóch źródeł. W 1967 roku Susan Sontag w słynny sposób opisała białą rasę jako raka historii ludzkości. [13] Susan Sontag, 1967, „Co się dzieje z Ameryką? (Sympozjum)”, President Review , 34 (1): s. 57-58.Biali ludzie zagrażali „samomu istnieniu życia” – napisała. Co zrobić z nowotworem zagrażającym życiu? Następnie w 1992 roku Noel Ignatiev z Uniwersytetu Harvarda założył magazyn Race Traitor pod hasłem „Zdrada bieli to lojalność wobec ludzkości”. Sposobem na ocalenie ludzkości było „zniesienie bieli”. Jak wiemy, jest to dzisiejszy wielki ruch abolicjonistyczny. Susan Sontag i Noel Ignatiev byli Żydami.
To, co nazywa się „krytyczną teorią rasy”, z której obecnie emanują żądania zmiecenia białych ludzi z powierzchni ziemi, wywodzi się z „teorii krytycznej”, podstawowej metody kulturowego marksizmu, zwanej później poprawnością polityczną, obecnie nazywaną przebudzeniem , który rozpoczął się w szkole frankfurckiej.
Obciążeni niepotrzebnymi poczuciem winy, z żądaniami ich wyginięcia dźwięczącymi w uszach i po dziesięcioleciach narażenia na relatywizm, konstrukcjonizm społeczny i postmodernizm, nic dziwnego, że wielu Białych ludzi ma obecnie problemy z normalnym myśleniem. Bez wpływu Żydów prawdopodobnie by tak nie było. Nadal bylibyśmy tak samo sprawni umysłowo, jak kiedyś.
Notatki
[1] BBC, 12 stycznia 2020 r., „Selling sex”, https://www.bbc.co.uk/iplayer/episode/m ... sex?page=1 .
[2] Amerykański renesans , czerwiec 1998, „O Tempora, O Mores!”, https://www.amren.com/news/1998/06/o-te ... june-1998/ .
[3] W Culture of Critique Kevin Macdonald wyjaśnia, że żydowscy intelektualiści nigdy nie widzieli różnicy między prawdą a konsensusem, czyli ich konsensusem. „Żydowska ideologia religijna była nieskończenie plastycznym zbiorem twierdzeń, które potrafiły racjonalizować i interpretować każde wydarzenie w sposób zgodny ze służbą interesom wspólnoty. […] Członkom tej społeczności dyskursywnej nigdy nie przyszło do głowy, aby szukać potwierdzenia swoich poglądów z zewnątrz… próbując zrozumieć naturę samej rzeczywistości”. Patrz Kevin Macdonald, 2002 (1998), Culture of Critique, www.1stbooks. com, rozdział 6, „Żydowska krytyka kultury gojowskiej: powtórka”, dostępny pod adresem http://www.kevinmacdonald.net/CofCchap6.pdf .
[4] Ten przykład pochodzi od Johna Searle’a. Patrz np. Searle, 1995, The Construction of Social Reality , Londyn: Penguin.
[5] Adrienne Rich (1979) była cytowana przez Dale’a Spendera, którego cytował Roger Scruton w „Ideologically Speaking” w: Leonard Michaels i Christopher Ricks (red.), 1990, The State of the Language, Berkeley: University of California Press .
[6] W 1983 roku Metropolitan Police przyjęła definicję incydentu na tle rasowym jako „każdego zdarzenia, które obejmuje zarzuty o motywację rasową postawione przez jakąkolwiek osobę” (z „Race Equality in the UK Today: Developing Good Practice and Looking for Reform: The Police”, ulotka rozdawana przez Johna Newinga, Prezesa Stowarzyszenia Komendantów Policji, 8 grudnia 1998 podczas Seminariów Polityki Publicznej QMW: Developing New Legislation and Strategies on Race Equality , Royal Over-Seas League, London SW1). Zatem rasowy charakter zdarzenia wynikał z zarzutu, a nie z jakichkolwiek dowodów.
[7] Mark Snyder, 1988, „Samospełniające się stereotypy”, w: Paula Rothenberg (red.), Racism and Sexism: An Integrated Study , Nowy Jork: St. Martin’s Press.
[8] Używam słowa „intelektualiści” w znaczeniu Friedricha Hayeka, 1998 (1949), The Intellectuals and Socialism , London: IEA Health and Welfare Unit, s. 9-18, który miał na myśli media, naukowców i wszelkie inne osoby, które utrzymują się z przekazywania idei społeczeństwu, takie jak nauczyciele, księża, powieściopisarze i rysownicy.
[9] Na przykład Erich Fromm napisał Strach przed wolnością (1941), Człowiek dla siebie (1947) i Sztukę kochania (1956). Herbert Marcuse napisał „Eros i cywilizacja” (1955), „ Człowieka jednowymiarowego” (1964) i „Tolerancję represyjną” (1965).
[10] Faktem trudnym do pogodzenia z doktryną zasadniczej równości rasowej jest to, że Azjatki mają szersze biodra niż Białe kobiety, które mają szersze biodra niż Czarne kobiety. Dzieje się tak dlatego, że kobiety trzech ras muszą mieć możliwość rodzenia dzieci z głowami różnej średniej wielkości. W ten sposób doktryna o zasadniczej równości rasowej zostaje obalona przez obserwację, którą każdy może poczynić. To zanim przejdziemy do zauważenia, że Azjaci z większymi mózgami mają wyższe IQ niż biali, którzy mają wyższe IQ niż czarni, lub dziesiątki innych sposobów, w których rasy ustawiają się w tej samej kolejności.
[11] W 1942 roku Ashley Montagu (prawdziwe nazwisko Israel Ehrenberg) napisała Najbardziej niebezpieczny mit człowieka: Złudzenie rasy . W 1947 roku wraz z Teodozjuszem Dobżanskim (również Żydem) napisali artykuł stwierdzający, że człowiek „wydostał się z niewoli tego, co fizyczne i biologiczne” i został „prawie całkowicie wyemancypowany z zależności od odziedziczonych dyspozycji biologicznych” („Dobór naturalny i umysłowość”). Capacities of Mankind”, przedruk z Science , t. 105, 1947, w Ashley Montagu [red.] 1975, Race and IQ , Londyn: Oxford University Press, s. 104-13). W 1950 Montagu zredagował pierwsze Oświadczenie UNESCO w sprawie rasy (UNESCO, 1969, Cztery oświadczenia w sprawie rasy ,https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000122962 ), w którym stwierdzono: „Z praktycznych powodów „rasa” jest nie tyle zjawiskiem biologicznym, co mitem społecznym”. W 1967 r. w innym oświadczeniu UNESCO stwierdzono, że obecna wiedza biologiczna nie pozwala przypisywać osiągnięć kulturowych różnicom w potencjale genetycznym. Inne nośniki tej idei to The Mismeasure of Man (1981) Stephena Jaya Goulda i Not in Our Genes (1984) Leona Kamina, Richarda Lewontina i Stevena Rose’a. Przegląd koncepcji braku wyścigów można znaleźć w Steve Sailer, 31 maja 2000 r., „Cavalli-Sforza II: Seven Dumb Ideas about Race”, V-Dare, https://vdare.com/articles/cavalli-sforza-ii -siedem-głupich-pomysłów-o-rasie .
[12] Klipy Marka Colletta, 7 października 2020 r., „Nowa definicja rasizmu — Mark Collett”, https://odysee.com/@markcollettclips:3/ ... ition-mark :f . Inne nagłówki brzmiały: „Profesor Trinity College nazywa białych ludzi „nieludzkimi”: „Niech oni, kurwa, umierają””, „Profesor: «Niektórzy biali ludzie mogą być zmuszeni umrzeć», aby rozwiązać problem rasizmu” oraz „Biały profesor wzywa wszystkich białych ludzi do masowego samobójstwa z powodu niewolnictwa”. Slajdy rozwieszane podczas wykładów obejmowały: „Jak biali ludzie nękali społeczeństwo” oraz „Biali ludzie są plagą dla planety”.
[13] Susan Sontag, 1967, „Co się dzieje z Ameryką? (Sympozjum)”, President Review , 34 (1): s. 57-58.
INFO: https://www.unz.com/article/jews-and-th ... r-thought/
https://babylonianempire.wordpress.com/ ... -myslenia/
i
https://www.jns.org/the-world-hates-the ... -morality/
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
już są ciekawe kogo jeszcze przyślą ?
https://x.com/Ragnar777777779/status/17 ... 53145?s=20
lub
https://twitter.com/i/status/1711381049609998475
OPERACJA NEON
https://youtube.com/shorts/VktS65e3jwc?si=exI3du2NzYfy0vrC
https://x.com/Ragnar777777779/status/17 ... 53145?s=20
lub
https://twitter.com/i/status/1711381049609998475
OPERACJA NEON
https://youtube.com/shorts/VktS65e3jwc?si=exI3du2NzYfy0vrC
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
https://twitter.com/Magorzapl/status/17 ... Ia5lQ&s=19
Do dzisiejszego ranka ewakuowano z Izraela już ponad 600 polskich obywateli(patrz zdj.), ten proces przebiega bardzo sprawnie. Ulokowano ich tymczasowo w kamienicach podarowanych przez duże miasta. Oczywiście będziemy kontynuować tę pomoc. - powiedział szef MSZ Zbigniew Rau.
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- grzegorzadam
- Moderator
- Posty: 13108
- Rejestracja: czwartek 26 cze 2014, 17:02
- x 106
- x 694
- Podziękował: 29973 razy
- Otrzymał podziękowanie: 19648 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
paczam paczam
zajęło mi to 15 sekund, to jest fejk, a fota pochodzi stąd
sprzed 6 lat !! :
z https://forward.com/fast-forward/383620 ... overed-up/
OBEJRZYJ:
Chasydzi wiwatują, gdy Drew Barrymore zakrywa film podczas lotu
0 x
życie ma tylko dożywotnią gwarancję, przeżyj je ciekawie,
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
..czyli nie przylecieli ufff
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- grzegorzadam
- Moderator
- Posty: 13108
- Rejestracja: czwartek 26 cze 2014, 17:02
- x 106
- x 694
- Podziękował: 29973 razy
- Otrzymał podziękowanie: 19648 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
trzeba konia spytać
0 x
życie ma tylko dożywotnią gwarancję, przeżyj je ciekawie,
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło
jak nie może być mądrze, niech chociaż będzie wesoło
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
https://youtu.be/7hT9179_EaM?si=9yWDYSbRIjbyYkvNDlaczego Izrael stał się ojczyzną terrorystów
Zakazane Historie
346 tys. subskrybentów
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
https://youtu.be/SjPnM2CgMVI?si=d5GDb8ynPr_dQHKWSowiecki Izrael. Jak Stalin budował żydowskie państwo na Krymie
Zakazane Historie
375 tys. subskrybentów
2028
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować
- songo70
- Administrator
- Posty: 17440
- Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
- Lokalizacja: Carlton
- x 1108
- x 567
- Podziękował: 17314 razy
- Otrzymał podziękowanie: 24360 razy
Re: TROCHĘ O ŻYDACH I JUDAIŹMIE.
0 x
"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować
Prawdy nie da się wykasować